ความคิดเห็นที่ 1 โลกนี้ มีคนพูดไม่รู้เรื่องอยู่สองพวก คนโง่ หนึ่ง คนผู้มีทิฏฐิแรงกล้า หนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ว่า "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ความเห็นผิดชนิดที่เป็นนิยตมิจฉาทิฏฐินี้มีโทษอันยิ่งใหญ่ที่สุด" แม้ว่าอนันตริยกรรมที่หนักที่สุด เช่น ฆ่าพ่อ หรือ ฆ่าแม่ เป็นต้น อนันตริยกรรมจะนำไปเกิดในนรกแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกเป็นต้น ก็คงจะไม่ได้ทำอนันตริยกรรมซ้ำๆอีก แต่ความเห็นผิดนั้นยากนักที่จะเปลี่ยนความคิดให้เป็นเห็นถูกได้ แม้จะเกิดเป็นมนุษย์หรือเกิดเป็นเทวดา ความเห็นผิดก็ยังติดตามตัวไป ดังนั้น จึงขึ้นๆลงๆ นรก ครั้งแล้วครั้งเล่าจึงน่ากลัวอย่างจะสุดพรรณา จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 02:52:01

ความคิดเห็นที่ 2 เขาอาจคิดว่า เข้าใจว่า นึกว่า เขารู้มากกว่าบ้าง รู้มาอย่างนั้น อย่างนี้บ้าง เป็นต้น จึงบอกผู้อื่น สอนผู้อื่น อาจระเริงไปหน่อย จึงเหลิงไปนิด ติผู้อื่น ยิ้มผู้อื่น (อย่างคนที่รู้มากกว่า)  ก้าวร้าว  บังอาจ ไปบ้าง นึกว่าสมควรแล้วบ้าง ถูกแล้วบ้าง ไปตามประสา ทำให้พลาดส่วนดี ที่พอมีบ้าง  พลัดหลงไปตามกิเลสตัวเองบ้าง   มากน้อยไปตามประสา จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 11:29:35

ความคิดเห็นที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11526607/Y11526607.html :) จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 12:25:14

ความคิดเห็นที่ 4 ขออนุญาตสักหน่อยนะคะ ไม่ทราบว่า ท่านจขกท ได้ตามกระทู้หลวงพี่ มาโดยตลอดหรือไม่ ไม่ทราบว่า ได้เคยอ่าน ทัศนคติของหลวงพี่ ทั้งๆ ที่เป็นพระที่บวชโดยพระวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแท้ๆ  แต่กลับไม่ให้ความเคารพพระไตรปิฎก ไม่ให้ความเคารพ พระวินัยที่สงฆ์ใช้เป็นเครื่องอยู่ หากพระสงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นอย่างนี้กันหมด นึกอยากจะตัดพระธรรมข้อไหนก็ตัดไป แล้วพุทธศาสนาจะเหลืออะไร อย่างนี้แทนที่จะเป็นผู้สึบทอดพระศาสนา  กลับจะเป็นผู้ทำลาย ริดรอนการคงอยู่ของพระศาสนาเสียมากกว่า จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 13:32:24

ความคิดเห็นที่ 5 นี่เป็นตัวอย่างการไม่ให้ความเคารพพระธรรมของ log in "What am I" --------------------------------------------------- http://www.whatami2.ob.tc/joke/ans6.html เจริญพรมายังคุณโยมเวบมาสเตอร์วีระชัย มีเรื่องหนึ่งที่อาตมาอยากทำความเข้าใจมากที่สุดก็คือเรื่อง การเชื่อพระไตรปิฎก หรือตำรา ที่อาตมาเน้นที่สุดตามหลักกาลามสูตรที่ว่า “อย่าเชื่อเพราะเหตุว่ามีที่อ้างอิงจากตำรา” คือพระพุทธองค์ทรงมองเห็นแล้วว่า ถ้านำหลักคำสอนของพระองค์ไปบันทึกไว้เป็นตำรา แล้วบังเอิญตำรานั้นอยู่ในอำนาจของคนที่ไม่ประสงค์ดีต่อคำสอนของพระองค์ หรืออยู่ในอำนาจของคนที่มีความเห็นผิด แม้จะศรัทธาในพระองค์ก็ตาม ก็จะทำให้ตำรานั้นถูกเปลี่ยนแปลงหรือบิดเบือนได้ แล้วก็จะทำให้หลักคำสอนของพระองค์นั้นผิดเพี้ยนหรือถูกเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมได้ แล้วคนที่ศึกษาต่อๆมาก็จะได้รับแต่หลักคำสอนที่ผิดๆ ทำให้ไม่สามารถที่จะเข้าใจหลักคำสอนที่ถูกต้องของพระองค์ได้อย่างแท้จริง นี่คือเหตุผลที่ทำให้พระพุทธองค์ทรงสอนไม่ให้เชื่อจากตำราเพียงอย่างเดียว เมื่อไม่ให้เชื่อจากตำรา แล้วจะให้เชื่อจากอะไร? คือพระพุทธองค์ได้ทรงวางหลักในการสร้างปัญญาหรือความเข้าใจอย่างถูกต้องในคำสอนของพระพุทธองค์เอาไว้แล้ว ถ้าใครปฏิบัติตามอย่างถูกต้องก็จะเข้าใจในคำสอนของพระองค์ได้อย่างแท้จริงด้วยตนเอง โดยไม่ต้องเชื่อจากตำราหรือแม้จากใครๆ หลักในการสร้างปัญญานั้นก็คือ “ให้นำขันธ์ทั้ง ๕ มาพิจารณาถึงลักษณะ ๓ ประการ คือ ๑.ไม่เที่ยงแท้ถาวร ๒.ต้องทนอยู่ด้วยความยากลำบาก ๓. ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง” เพียงเท่านี้ก็จะทำให้เข้าใจสภาพพื้นฐานที่แท้จริงของชีวิตทุกชีวิตและในทุกสิ่งทุกอย่างได้ด้วยตนเอง แล้วปัญหาเรื่องว่าตายแล้วไปไหน? เกิดหรือไม่เกิด? นรก-สวรรค์อย่างเป็นสถานที่ เป็นต้นนั้นมีจริงหรือไม่?เป็นต้น เหล่านี้ก็จะหมดสิ้นไปโดยปริยาย แล้วก็ไม่ต้องมานั่งทุ่มเถียงกันอยู่อย่างทุกวันนี้ ดังนั้นจึงขอให้ทุกท่านโปรดพิจารณาเรื่องนี้เป็นพิเศษ. เตชปญฺโญ ภิกขุ ------------------------------------------------------------------ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรกิมมิละ เมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว พวกภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ไม่เคารพ ไม่ยำเกรง ในพระศาสดา ในพระธรรม ในพระสงฆ์ ในสิกขา ในความไม่ประมาท ในปฏิสันถาร ดูกรกิมมิละ นี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่อง ให้พระสัทธรรมไม่ดำรงอยู่นาน ในเมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 13:39:00

ความคิดเห็นที่ 6 นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการแสดงความไม่เคารพ พระธรรม การใช้หลักตัดสินพระธรรมวินัยที่ผิดพลาด --------------------------------------------------- http://www.whatami2.ob.tc/joke/ans10.html เจริญพรมายังทุกท่านที่เข้ามาอ่านข้อความในกระทู้นี้ จากคำกล่าวที่คุณโยมเวบมาสเตอร์วีระชัยว่า “หลวงพี่ ออกแบบหลักสูตรพุทธศาสนา ควรยึกหลักพระไตรปิฎกที่พระอรหันต์ได้รวบรวมไว้นับว่าเป็นที่ยอมรับของวงการพุทธ” คำสอนของพระพุทธเจ้าที่แท้จริงนั้นจะต้องคัดง้าง(ทำให้เก้อเขิน)ไม่ได้ เพราะมันเป็นสัจธรรม(ความจริงแท้ของธรรมชาติ) ถ้าพูดว่า “ให้ยึดพระไตรปิฎกที่พระอรหันต์รวบรวมไว้” ก็จัดว่าไม่ใช่สัจธรรม เพราะถ้ามีคนที่มีใจเป็นกลางมาโต้แย้งว่า “เราจะเชื่อแน่ในพระไตรปิฎกได้อย่างไร ถ้าบังเอิญพระไตรปิฎกได้ถูกเปลี่ยนแปลงให้ผิดเพี้ยนมาแล้วเราก็จะมีความเชื่อที่ผิดเพี้ยนตามไปด้วยทันที” เราก็จะเก้อเขินตอบเขาไม่ได้ ส่วนเรื่องอ้างว่าพระอรหันต์นั้นก็เหมือนกัน คือเรารู้ได้อย่างไรว่าพระอรหันต์ได้รวบรวมไว้จริง นี่เราก็เชื่อจากพระไตรปิฎกอีกเหมือนกันใช่หรือไม่? ถ้าจะมีใครที่ไม่หวังดี หรืออยากจะอวดอ้างก็ใส่ข้อความว่า “พระไตรปิฎกทั้งหมดนี้พระอรหันต์ได้รวบรวมไว้” เท่านี้คนที่เชื่อก็เกิดความเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวงได้ หรือเชื่อจากคนอื่น เช่นครูอาจารย์ เป็นต้น ซึ่งนี่ก็เหมือนกัน เพราะคนที่มีใจเป็นกลางย่อมโต้แย้งได้ว่า “เราจะรู้ได้อย่างไรว่าครูอาจารย์ของเรามีความเห็นที่ถูกต้องแล้ว ถ้าบังเอิญครูอาจารย์ของเรามีความเห็นผิด ก็จะพลอยทำให้เรามีความเห็นผิดตามไปด้วย” และเราก็จะเก้อเขินตอบเขาไม่ได้อีก ส่วนที่ว่า “วงการพุทธเขาเชื่อเช่นนี้ ถ้ามีใครมาสอนผิดไปจากนี้ ก็เท่ากับทำให้เกิดความแตกแยกในหมู่ชาวพุทธ” นั้นเราต้องคิดดูว่า ถ้าวงการใดทำสิ่งที่ดีมีประโยชน์อยู่แล้วจริง ถ้ามีคนมาทำให้วงการนั้นแตกแยก อย่างนี้คนทำนั้นจัดว่าเลวทรามใช่หรือไม่? แต่ถ้าวงการใดทำสิ่งที่ทำให้เกิดความโง่งมงาย และหลอกลวงเบียดบังเพื่อหวังดูดทรัพย์ของคนอื่น(ทั้งอาจจะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม) แล้วทำให้สังคมแย่ลง หรือไม่ดีงามขึ้น ถ้ามีคนมาทำให้วงการนั้นเกิดความแตกแยกและเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีงามขึ้น คนอย่างนี้จัดว่าเป็นคนดีใช่หรือไม่? ----------------------------------------- พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรกิมมิละ เมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว พวกภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ไม่เคารพ ไม่ยำเกรง ในพระศาสดา ในพระธรรม ในพระสงฆ์ ในสิกขา ในความไม่ประมาท ในปฏิสันถาร ดูกรกิมมิละ นี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่อง ให้พระสัทธรรมไม่ดำรงอยู่นาน ในเมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 13:44:19

ความคิดเห็นที่ 7 อีกตัวอย่างนึงของการไม่เคารพพระธรรมวินัย --------------------------------------------- http://www.whatami2.ob.tc/joke/ans12.html เจริญพรมายังทุกท่านที่เข้ามาอ่านข้อความในกระทู้นี้ ขอตอบปัญหานี้สักนิด ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ yellow ถ้าจะสอนโดยไม่เชื่อพระไตรปิฎก ไม่ควรอ้างพระพุทธเจ้า ไม่ควรอ้างว่าเป็นพระธรรม และไม่ควรอ้างตัวว่าหลวงพี่เป็นพระสงฆ์ด้วย (หลวงพี่ก็บวชโดยพระไตรปิฎกไม่ใช่หรือ พระวินัยที่ปฎิบัติก็มาจากพระไตรปิฎกไม่ใช่หรือ) ควรจะเรียกว่าเป็น หลักจริยธรรม หลักการดำเนินชีวิต ปรัชญา อะไรก็ว่าไป คราวนี้หลวงพี่จะเผยแพร่ไปทั่วโลกก็ไม่มีใครค้านหรอกครับ (หรือกลัวว่าหนังสือจะขายไม่ดี ถ้าไม่ได้อ้าง) สงสัยอีกนิดนึงครับ ว่าหลวงพี่บอกว่าพระไตรปิฎกถูกแก้ไปเยอะมากไม่คิดว่าพระวินัยถูกแก้ไปด้วยหรือ แล้วหลวงพี่เลือกปฏิบัติพระวินัย เฉพาะข้อที่เห็นด้วยเท่านั้นรึเปล่า จากปัญหานี้อาตมาได้เคยบรรยายไปหลายครั้งแล้วว่า พระไตรปิฎกนั้นอาตมาไม่ได้เชื่อหรือไม่เชื่อไปเสียทั้งหมด พระไตรปิฎกก็เปรียบเหมือนกองสิ่งของกองใหญ่ๆกองหนึ่งที่เราจะต้องรู้จักเลือกเอาแต่สิ่งที่เราได้พิจารณาตรวจสอบดีแล้วว่ามันเป็นประโยชน์ต่อเราอย่างแท้จริงมาใช้ ถ้าหลงไปคว้าเอามาหมดเราก็จะได้อะไรก็ไม่รู้ที่ทั้งอาจไม่เป็นประโยชน์และเป็นประโยชน์มั่วไปหมด การรู้จักคัดเลือกย่อมเป็นสิ่งที่ดีกว่ามีใช่หรือ? การอ้างพระพุทธเจ้า อ้างพระธรรมนั้นก็เหมือนกัน ก็ต้องเป็นจากที่อาตมาได้พิจารณาแล้วว่านั่นเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าจริง ถ้าอาตมาพบว่าคำสอนใดไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้าจริง แม้จากพระไตรปิฏกก็ตาม อาตมาก็ไม่ยอมรับ ดังนั้นอาตมาจึงกล้าที่จะใช้คำว่า คำสอนของพระพุทธเจ้า หรือพระธรรม เพื่อแบ่งแยกให้ผู้อ่านรู้ว่า คำสอนใดเป็นของแท้ คำสอนใดเป็นของเทียม โดยผู้อ่านก็สามารถใช้เหตุผลพิจารณาตามได้ และที่สำคัญก็เพื่อให้คำสอนเทียมเดือดร้อนและถูกกำจัดไปในที่สุด ป.ล. ถ้าเราเชื่อมันว่าได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วก็อย่ากลัวการตรวจสอบ หรือการด่า แม้แต่การถูกทำร้ายจนตายก็ตาม นี่คือพุทธบุตรที่แท้จริง เตชปญฺโญ ภิกขุ --------------------------------------------------------- พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรกิมมิละ เมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว พวกภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ไม่เคารพ ไม่ยำเกรง ในพระศาสดา ในพระธรรม ในพระสงฆ์ ในสิกขา ในความไม่ประมาท ในปฏิสันถาร ดูกรกิมมิละ นี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่อง ให้พระสัทธรรมไม่ดำรงอยู่นาน ในเมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 13:48:17

ความคิดเห็นที่ 8 จากต้นกระทู้ สิ่งสำคัญท่ีสุดในโลกธาตุน้ี คือการอุบัติมาของพระพุทธเจ้า และพระธรรมที่จะต้องอยู่ยาวนานที่สุด พระสงฆ์คือผู้เผยแผ่คำสอนนั้น ไม่ใช่ฆราวาส ไม่ใช่อินเตอร์เน็ต พระสงฆ์คือผู้ชี้ความเป็นตาย ของอายุพระพุทธศาสนา พระบวชมาแล้ว ชาวบ้านมีหน้าที่ช่วยบำรุงรักษา คำ้จุนอุ้มชู ให้กำลังใจ อยู่ดีแล้วก็ให้อยู่นานๆ ยังไม่ดีพอ ก็คิดอ่านช่วยปรับให้ดีขึ้น หากุศโลบายช่วยท่าน ____________________________ พระสงฆ์ ได้รับการนับถือมากมายอย่างที่ ท่าน จขกท เอ่ยมา เราทำนุบำรุงพระสงฆ์เพื่ออะไร เพื่อให้ศาสนาและพระธรรม อยู่นานใช่ไหม ในกระทู้ของ หลวงพี่ช่วงแรกๆ มีเพื่อนสมาชิก เข้ามาช่วยแนะนำ ทักท้วงมากมาย  แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ท่านยังคง ริดรอนพระธรรมอย่างต่อเนื่อง ถ้าท่านจขกท ได้ค้นกระทู้ดูที่ผ่านมาในสองเดือนนี้  ก็จะพบว่าเขามีทิฏฐิที่เป็นอันตรายต่อการคงอยู่ของพระธรรม พระพุทธศาสนา โดยที่เจ้าตัวอาจรู้หรือไม่รู้ตัวก็ตาม ท่านจขกท ลองอ่านวิธีที่หลวงพี่นำกาลามสูตรมาให้สิคะ  เรายอมรับการใช้กาลามสูตรแบบดึงเข้าหาทิฏฐิตัวเองเช่นนี้ได้เหรอ?? จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 13:56:56

ความคิดเห็นที่ 9 ถึงทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน จขกท. อ่านความเห็นในกระะทู้ที่แตกมา Y11521029 ในแง่ความเห็นเหตุผลแล้ว ผมเห็นด้วยกับความคิดของคุณจิตฯมากกว่า แต่ขอติเตียนการแสดงกิริยาอันน่ารังเกียจนั้น หากเราเห็นว่าท่านwhatami แสดงความเห็นไม่ชอบอย่างไร ก็เป็นสิทธิอันชอบที่จะแสดงความเห็นของเรา แต่ไม่จำเป็นใดๆที่จะต้องแสดงกิริยาที่ไม่เคารพต่อคู่สนทนา โดยเฉพาะเมื่อทราบว่าท่านเป็นพระภิกษุ คนอื่นๆในกระทู้เขาก็คุยด้วยเหตุผล ไม่ได้แสดงอาการหลู่คุณอย่างเขา เราสามารถแสดงความเห็นกัน ชักจูงกันด้วยเหตุผลที่ดีกว่าของเรา เว้นแต่คู่สนทนา ไม่รักในเหตุผลเป็นคนพาล แต่ดูแล้วท่านคุยกัน ยังไม่ถึงจุดนั้น หากเรายังไม่สามารถใช้เหตุผลที่ดีพอ  ให้เขายอมลงด้วยเหตุผล ขาดความอดทนที่จะชี้แจงเอง แล้วไปใช้กิริยาทะเลาะ จะกลายเป็นว่าเราจะเป็นพาลไปเอง รักในปัญญาเหตุผล ก็ใช้ปัญญาเหตุผลกัน ชาวพุทธชอบในปัญญา และใจกว้าง ไม่เห็นชอบอะไร ก็ควรใช้กิริยาของผู้ใช้ปัญญาปฎิบัติต่อกัน ขอบคุณคุณเอิงเอยด้วย ผมอ่านกระทู้ของท่านบางอัน ไม่ตลอด ที่ยกมาให้อ่าน ขอบคุณมาก และเห็นด้วยในเหตุผลนั้นๆของคุณเอิงเอย หากอธิบายแต่ไม่ได้ผล ผมถือว่าเราได้โอกาสอธิบาย ให้ผู้ที่เข้ามาอ่านกระทู้นั้น ว่าเราถูกอย่างไร เราสามารถ “เป็นผู้มีความเคารพ  มีความยำเกรงในพระศาสดา ในพระธรรม ในพระสงฆ์  ในสิกขา ในความไม่ประมาท ในการปฏิสันถาร” ได้พร้อมๆกัน  จากคุณ : เมฆหลากสี เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 00:12:48

ความคิดเห็นที่ 10 เรียน คุณเมฆหลากสี ----------- ผมได้อ่านกระทู้ที่แตกมาตามที่คุณบอกไว้แล้ว ได้พิจารณาแล้วเห็นว่า คุณจิตฯ ได้แสดงอย่างเหมาะสมแล้ว ขอทราบเห็นผลที่คุณกล่าวว่า   "แต่ขอติเตียนการแสดงกิริยาอันน่ารังเกียจนั้น" ในความเห็นที่ 9   ขอย้ำว่า ได้อ่านตามที่คุณบอกแล้ว และไม่เห็นด้วยกับสิงที่คุณกล่าว ดังนั้น หากคุณยืนยันความเห็นของคุณ  ผมขอให้คุณบอกเหตุผล หลักฐาน ข้อความที่คุณเห็นว่าเป็นอย่างนั้น และผมจะสนทนาเรื่องนี้กับคุณไปจนกว่า จะเห็นชัดแจ้ง ครับ วงกลม ------------------------------------ ความคิดเห็นที่ 9     ถึงทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน จขกท. อ่านความเห็นในกระะทู้ที่แตกมา Y11521029 ในแง่ความเห็นเหตุผลแล้ว ผมเห็นด้วยกับความคิดของคุณจิตฯมากกว่า แต่ขอติเตียนการแสดงกิริยาอันน่ารังเกียจนั้น ... --------------------------------------- จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 00:27:37

ความคิดเห็นที่ 11 # คุณวงกลม "แต่ขอติเตียนการแสดงกิริยาอันน่ารังเกียจนั้น" ขออธิบายอย่างนี้ จากความเห็นในกระทู้ท่ีแตกมา  1) “ความคิดเห็นที่ 3   อุปาทานในขันธ์๕ กับขันธ์๕ แยกได้หรือไม่ได้อย่างไรด้วยปัญญาของท่านพระสารีบุตร? นมัสการนิมนต์ท่านกลับไปศึกษาใหม่ เรื่องสัสตฯ และอุจเฉททิฐิขอรับ” : ถ้าเพียงจบที่ประโยคคำถาม ก็ได้เนื้อความที่ต้องการสื่อแล้ว แต่คำว่านิมนต์...กลับไปศึกษาใหม่   ถ้าพูคกับพระภิกษุ คุณวงกลมจะพูดอย่างนี้กับท่านหรือ เราก็รู้กันดีว่านี้คือคำด่ากัน  2)ความคิดเห็นที่ 6    “ท่านไม่เข้าใจ อััตตาไม่เคยมี ไม่มีแม้เพียงชั่วคราว เป็นของสูญ แต่ท่านกลับกล่าวว่า คำกล่าวนี้เป็นอุจเฉททิฐิ ทั้งยังยกเรื่องกรรมมาอีกด้วยซึ่งเป็นคนละเรื่องกันขอรับ ถ้าดูในพระสูตรใน คห.๔ จะปรากฎดังนี้ "            [๑๒๙] ลำดับนั้นแล มีภิกษุ.................พวกเธอจะสำคัญความ ข้อนั้นเป็นไฉน รูปเที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ ...   " ไม่ไหวนะครับ ท่านอย่ามาเทศน์เลยดีกว่า” : ปกติถ้าหากเราฟังพระเทศน์ ท่านสอนแล้วเราไม่เห็นด้วย คุณวงกลมจะใช้ประโยคนี้กับท่านหรือ ย่อมไม่ใช้ใช่ไหมครับ เพราะเป็นคำที่รุนแรงมาก อย่างมากก็เพียงแจ้งท่านว่าเราอ่านพระไตรปิฏกมาท่านว่าอย่างนี้ๆ ไม่เหมือนที่ท่านสอน คนอื่นได้ฟังที่เรายกมา ย่อมเห็นตามเองอยู่ ย่อมตัดสินใจได้ ว่าท่านสอนผิดหรือไม่ 3) ความคิดเห็นที่ 9  “นิมนต์อย่าเทศน์อีกนะขอรับ ท่านบวชมากี่พรรษาแล้ว ขึ้นธรรมมาสน์ได้แล้วหรือ เทศน์อย่างนี้ได้อย่างไร” ลองสมมุติว่าคุณวงกลมเป็นพระเจ้าแผ่นดิน  ผู้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาประเทศหนึ่ง คุณคิดว่าจะพูดประโยคเหล่านี้ได้หรือ จะเป็นใครหรือ ถึงจะพูดประโยคนี้ออกจากปากได้ คนที่พูดได้ จะต้องพระปกครองผู้ใหญ่ผู้มีฐานะ เมื่อออกจากปากของคฤหัสถ์ในเน็ต ย่อมกลายเป็นประโยคควรติเตียน จากคุณ : เมฆหลากสี เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:13:55

ความคิดเห็นที่ 12 ประเด็นของผม คือเมื่อสนทนากันด้วยเหตุผล ก็ใช้เหตุผล ไม่ควรใช้กิริยาแบบฆราวาสทะเลาะกันมาใช้กับพระ เรามีเจตนาดีเพราะเห็นว่าต้องการรักษาพระธรรม ไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่แย่ไปด้วย มีหลายคนที่ชี้แจงด้วยเหตุผลที่หนักแน่น โดยไม่ต้องใช้สิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างนั้น ลองนึกดูว่าหากปล่อยให้การกระทำอย่างนี้เกิดขึ้น ด้วยการอ้างเจตนาดี ค่านิยมที่ปรากฎนี้ จะส่งผลกระทบในวงกว้าง และอนาคตอย่างไร ลองมองอีกมุมหนึ่ง ท่านwhatami ท่านย่อมมีเจตนาอธิบายธรรม ซึ่งนับเป็นเจตนาดี แต่สิ่งที่บรรยายมา มีจุดที่หลายคนไม่เห็นด้วย ก็แย้งมาด้วยเจตนาดีเช่นกัน ต่างกำลังทำสิ่งที่ดี ทำไมเราต้องพูดคำที่ร้ายใส่กันด้วยเล่า จากคุณ : เมฆหลากสี เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:30:27

ความคิดเห็นที่ 13 คุณเมฆหลากสี ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร ถ้าผมพบหลวงพี่ในที่สัปปายะ ผมจะกราบท่านแบบเบญจฎางคประดิษฐ์สามครั้ง ตอนกราบนมัสการลา ผมจะทำเช่นเดียวกัน ความเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม ผมดูหลายอย่าง ตัดสินใจเองได้ จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 10:38:15

ความคิดเห็นที่ 14 ขออภัยคุณจิตฯ  ที่ได้สอบถามกรณีกระทู้เกี่ยวกับคุณจิตฯนี้ ขออนุญาตสนทนา   หากผมเข้าใจผิดอะไร กรุณาบอกด้วยครับ จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 13:09:04

ความคิดเห็นที่ 15 ------------------- เรียนคุณ เมฆหลากสี ขอบคุณที่ได้ตอบ ครับ ผมขอตอบและแสดงความเห็นดังนี้ครับ "แต่ขอติเตียนการแสดงกิริยาอันน่ารังเกียจนั้น" ขออธิบายอย่างนี้ จากความเห็นในกระทู้ท่ีแตกมา 1) “ความคิดเห็นที่ 3 อุปาทานในขันธ์๕ กับขันธ์๕ แยกได้หรือไม่ได้อย่างไรด้วยปัญญาของท่านพระสารีบุตร? นมัสการนิมนต์ท่านกลับไปศึกษาใหม่ เรื่องสัสตฯ และอุจเฉททิฐิขอรับ” : ถ้าเพียงจบที่ประโยคคำถาม ก็ได้เนื้อความที่ต้องการสื่อแล้ว แต่คำว่านิมนต์...กลับไปศึกษาใหม่ ถ้าพูคกับพระภิกษุ คุณวงกลมจะพูดอย่างนี้กับท่านหรือ เราก็รู้กันดีว่านี้คือคำด่ากัน ---------------------------  ตอบนะครับ 1. คุณเมฆหลากสี  ได้ดูที่คุณจิตฯ อาราธนาพระธรรม  สีลสูตร มาแสดงในความเห็นที่ 2 ก่อนนิมนต์ท่านกลับไปศึกษาใหม่ ที่ความเห็นที่ 3 ไหมครับ ********************************************************************************************************************** ความคิดเห็นที่ 2   พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๙ สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค ๑๐. สีลสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรใส่ใจโดยแยบคาย [๓๑๐] สมัยหนึ่ง ท่านพระสารีบุตรและท่านพระมหาโกฏฐิตะ อยู่ ณ ป่าอิสิปตน- *มฤคทายวัน ใกล้พระนครพาราณสี. ครั้งนั้นแล ท่านพระมหาโกฏฐิตะออกจากที่พักผ่อนในเวลา เย็น เข้าไปหาพระสารีบุตรถึงที่อยู่ ฯลฯ ได้ถามว่า ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้มีศีลควร กระทำธรรมเหล่าไหนไว้ในใจโดยแยบคาย? ท่านพระสารีบุตรตอบว่า ดูกรท่านโกฏฐิตะ ภิกษุ ผู้มีศีล ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นดังโรค เป็นดังฝี เป็นดังลูกศร เป็นความคับแค้น เป็นอาพาธ เป็นของแปรปรวน เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นไฉน? คือ อุปาทานขันธ์ คือรูป ๑ อุปาทานขันธ์ คือเวทนา ๑ อุปาทานขันธ์ คือสัญญา ๑ อุปาทานขันธ์ คือสังขาร ๑ อุปาทานขันธ์ คือวิญญาณ ๑. ดูกรท่านโกฏฐิตะ ภิกษุผู้มีศีล ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นดังโรค เป็นดังฝี เป็น ดังลูกศร เป็นความคับแค้น เป็นอาพาธ เป็นของแปรปรวน เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. ดูกรท่านโกฏฐิตะ ข้อนี้เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้มีศีล กระทำ อุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดยแยบคาย ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่ง โสดาปัตติผล. [๓๑๑] โก. ดูกรท่านสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นโสดาบัน ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ ในใจโดยแยบคาย? สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นโสดาบัน ก็ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. ดูกรท่านโกฏฐิตะ ข้อนี้ก็เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้เป็นโสดาบัน กระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดย แยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่งสกทาคามิผล. [๓๑๒] โก. ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นสกทาคามี ควรกระทำธรรมเหล่าไหน ไว้ในใจโดยแยบคาย? สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นพระสกทาคามี ก็ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้นั่นแล ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. ดูกร ท่านโกฏฐิตะ ข้อนี้ก็เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้เป็นสกทาคามี กระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่ง อนาคามิผล. [๓๑๓] โก. ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นอนาคามี ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ ในใจโดยแยบคาย? สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นอนาคามี ก็ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้นั่นแล ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. ดูกรท่านโกฏฐิตะ ข้อนี้ก็เป็นฐานะที่จะมีได้ คือ ภิกษุผู้เป็นอนาคามีกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ เป็นของไม่ใช่ตัวตน พึงทำให้แจ้งซึ่งอรหัตผล. [๓๑๔] โก. ดูกรท่านพระสารีบุตร ภิกษุผู้เป็นอรหันต์ ควรกระทำธรรมเหล่าไหนไว้ ในใจโดยแยบคาย? สา. ดูกรท่านโกฏฐิตะ แม้ภิกษุผู้เป็นอรหันต์ ก็ควรกระทำอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้นั่น แล ไว้ในใจโดยแยบคาย โดยความเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นดังโรค เป็นดังฝี เป็นดัง ลูกศร เป็นความคับแค้น เป็นอาพาธ เป็นของแปรปรวน เป็นของทรุดโทรม เป็นของสูญ เป็นของไม่ใช่ตัวตน. ดูกรท่านโกฏฐิตะ กิจที่จะพึงทำให้ยิ่งขึ้นไป หรือการสั่งสมกิจที่กระทำแล้ว ย่อมไม่มีแก่พระอรหันต์ และแม้ธรรมเหล่านี้ที่ภิกษุผู้เป็นอรหันต์เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ก็ เป็นไปเพื่ออยู่เป็นสุขในปัจจุบัน และเพื่อสติสัมปชัญญะ. จบ สูตรที่ ๑๐. เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ บรรทัดที่ ๓๗๒๑ - ๓๗๖๔. หน้าที่ ๑๖๐ - ๑๖๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=17&A=3721&Z=3764&pagebreak=0 ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=310 จากคุณ : JitZungkabuai   ********************************************************************************************************************* นั่นแสดงว่าคุณจิตฯ  ได้แสดงสิ่งที่ ท่านเจ้าของกระทู้เข้าใจผิด และเป็นการเข้าใจผิดที่ผุ้เข้าใจผิดมีสถานะเป็นนักบวชของพระพุทธศาสนา  (ซี่งความจริงต้องมีความเข้าใจให้ถูกต้องอย่างที่สุด ก่อนแสดงให้คนอื่นฟัง  มิเช่นนั้นด้วยสถานะนักบวชของท่าน จะทำให้คนอื่นเชื่อผิดๆตามความเข้าใจของท่านเพราะเขาเห็นว่าท่านเป็นพระน่าจะเข้าใจถูกต้อง ( แต่ความจริงท่านเข้าใจผิด ) และกำลังทำให้คนอื่นเข้าใจผิดตามไปด้วยไม่หยุด ) 2. ดังนั้นการกล่าวของคุณจิต  ที่นิมนต์ท่านกลับไปศึกษาใหม่  จิงเป็นสิ่งที่สมควร และคุณจิตได้กล่าวด้วยคำพูดที่ถูกต้องตามสภาวะว่าแล้ว  วา “นมัสการนิมนต์ท่านกลับไปศึกษาใหม่.....”   ---------------------------------------------------------- นมัสการนิมนต์ท่านกลับไปศึกษาใหม่ เรื่องสัสตฯ และอุจเฉททิฐิขอรับ” : ถ้าเพียงจบที่ประโยคคำถาม ก็ได้เนื้อความที่ต้องการสื่อแล้ว แต่คำว่านิมนต์...กลับไปศึกษาใหม่ ------------------------------------------------------- ไม่ได้เป็นการด่า ตามที่ คุณเมฆหลากสี เข้าใจว่า เป็นการด่าเลย ถ้าคุณเมฆหลากสี  ได้ติดตามการตอบของคุณจิตฯ มาเพียงพอ  จะพอทราบได้ว่าการกล่าวของคุณจิตฯนั้นไม่ใช่การด่าหรือการประชดเลย  เป็นการกล่าวบอกตรงๆอย่างสุภาพ   ถ้าคุณจิตฯด่า หรือประชด ก็แสดงไปแล้ว  ลองดูความเห็นของคุณจิตฯทั้งกระทู้ และในกระทู้อืนๆดู ครับ   ------------------------------------------------------------------------------------------ 2)ความคิดเห็นที่ 6 “ท่านไม่เข้าใจ อััตตาไม่เคยมี ไม่มีแม้เพียงชั่วคราว เป็นของสูญ แต่ท่านกลับกล่าวว่า คำกล่าวนี้เป็นอุจเฉททิฐิ ทั้งยังยกเรื่องกรรมมาอีกด้วยซึ่งเป็นคนละเรื่องกันขอรับ ถ้าดูในพระสูตรใน คห.๔ จะปรากฎดังนี้ " [๑๒๙] ลำดับนั้นแล มีภิกษุ.................พวกเธอจะสำคัญความ ข้อนั้นเป็นไฉน รูปเที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ ... " ไม่ไหวนะครับ ท่านอย่ามาเทศน์เลยดีกว่า” : ปกติถ้าหากเราฟังพระเทศน์ ท่านสอนแล้วเราไม่เห็นด้วย คุณวงกลมจะใช้ประโยคนี้กับท่านหรือ ย่อมไม่ใช้ใช่ไหมครับ เพราะเป็นคำที่รุนแรงมาก อย่างมากก็เพียงแจ้งท่านว่าเราอ่านพระไตรปิฏกมาท่านว่าอย่างนี้ๆ ไม่เหมือนที่ท่านสอน คนอื่นได้ฟังที่เรายกมา ย่อมเห็นตามเองอยู่ ย่อมตัดสินใจได้ ว่าท่านสอนผิดหรือไม่ -----------------------------  ตอบนะครับ คุณเมฆหลากสี  อาจจะไม่ได้ติดตามกระทู้ที่ท่านเจ้าของกระทู้ ตั้งไว้จำนวนมาก และเป็นความเข้าใจผิดจำนวนมากอย่างชัดเจน(มีโดยหลักฐานชัดเจน  เพราะท่านเอาแต่ความเข้าใจเองตามอำเภอใจ  ผิดหลักพระธรรมอย่างชัดเจน)  มีผู้พยามยามอธิบายแล้ว  แต่ท่านไม่ฟังเลย ทั้งสถานะการเป็นพระในพระพุทธศาสนาของท่าน  จึงจะให้คนอื่นปล่อยให้ท่านแสดงความเห็นผิดๆไม่ได้   การนิมนต์ให้ท่าน  หยุดเทศน์ จึงเป็นการบอกตรงๆ  ให้ท่านหยุดพฤติกรรมผิดๆของท่าน  หยุดการทำร้ายพระศาสนา หยุดการกล่าวตู่พระพุทธ  หยุดการกล่าวตู่พระธรรม   ด้วยคำไม่จริง ด้วยความเข้าใจผิดของท่าน คุณเมฆหลากสี คงไม่เห็นว่า เมื่อมีหลักฐานชัดเจนว่าท่านตีความพระธรรมความใจชอบ กล่าวตู่พระพุทธ  กล่าวตู่พระธรรม  [u]คุณเมฆหลากสี  เห็นว่า การปล่อยให้ท่านทำผิดต่อไป ให้ท่านทำยิ่งๆขึ้นไป                           นั่นจะเป็นการกระทำที่เป็นบุญ เป็นการกระทำที่สมควร                   เป็นการกระทำที่เอื้อเฟื้อต่อพระพุทธ  เอื้อเฟื้อต่อพระธรรมหรือครับ                            เป็นการเอื้อเฟื้อต่อพระศาสนาหรือครับ  ? --------------------------------------------------- 3) ความคิดเห็นที่ 9 “นิมนต์อย่าเทศน์อีกนะขอรับ ท่านบวชมากี่พรรษาแล้ว ขึ้นธรรมมาสน์ได้แล้วหรือ เทศน์อย่างนี้ได้อย่างไร” ลองสมมุติว่าคุณวงกลมเป็นพระเจ้าแผ่นดิน ผู้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาประเทศหนึ่ง คุณคิดว่าจะพูดประโยคเหล่านี้ได้หรือ จะเป็นใครหรือ ถึงจะพูดประโยคนี้ออกจากปากได้ คนที่พูดได้ จะต้องพระปกครองผู้ใหญ่ผู้มีฐานะ เมื่อออกจากปากของคฤหัสถ์ในเน็ต ย่อมกลายเป็นประโยคควรติเตียน จากคุณ : เมฆหลากสี   เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:13:55   ----------------------------- ตอบนะครับ 1.                ข้อ 3 ของคุณเมฆหลากสี นี้แหละครับ  เป็นตัวอย่างให้เห็นผลเสียอย่างชัดเจนว่าเมื่อท่านเป็นพระในพระพุทธศาสนาแล้ว ต้องทำความเห็นของท่านให้ตรงก่อน  แล้วจึงแสดงให้คนอื่นฟัง  เมื่อท่านเข้าใจพระธรรมผิด ท่านทำให้เกิดผลเสียยิ่งกว่าคนธรรมดา  ด้วยคนเห็นว่าท่านเป็นพระควรเชื่อถือ 2. คำกล่าวของคุณเมฆหลากสี ที่ว่า “ลองสมมุติว่า...................................... ผู้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาประเทศหนึ่ง คุณคิดว่าจะพูดประโยคเหล่านี้ได้หรือ จะเป็นใครหรือ ถึงจะพูดประโยคนี้ออกจากปากได้ คนที่พูดได้ จะต้องพระปกครองผู้ใหญ่ผู้มีฐานะ เมื่อออกจากปากของคฤหัสถ์ในเน็ต ย่อมกลายเป็นประโยคควรติเตียน” 1. คุณเมฆหลากสี  ไม่ควรสมมติเกี่ยวกับพระเจ้าแผ่นดิน นะครับ   .  การที่พระมาแสดงความเห็นในเวบ  และแสดทิฐิที่ผิดหลักพระพุทธศาสนาโดยมีหลักฐานชัดเจน   และกระทำซ้ำๆอยู่อย่างนี่ ทุกกวัน วันละหลายกระทู้               คุณเมฆหลากสี จะนิมนต์พระปกครองผู้มีฐานะที่ไหน มากบอกท่านครับ                                                  จะนิมนต์พระปกครองผู้มีฐานะที่ไหน  มาตอบในเวบครับ   2.  และถึงขณะนี้   คุณมฆหลากสี  ได้แจ้งเพระผู้ปกครองผุ้มีฐานะ  ให้ทราบหรือยังครับ     3.   การเตือนท่านตรงๆ  เพื่อให้ท่านได้สติ    ไม่ได้ด่าว่าท่าน     ด้วยคำหยาบ เพราะท่านเป็นพระการกระทำของท่าน  การกล่าวตู่พระพุทธ  กล่าวตู่พระธรรม  มีผลเสีย  มีคนคล้อยตามแล้ว เกิดโทษต่อตนเอง ต่อพุทธศาสนิกชนแล้ว                    คุณเมฆหลากสี  เห็นว่า ควร ไม่บอกท่านให้หยุด   แล้วปล่อยให้ท่านทำผิดต่อๆไปไม่หยุดนี้   เป็นการดีต่อพระศาสนา   เป็นการเอื้อเฟื้อต่อพระศาสนา   เป็นการอื้อเพื้อต่อพระสงฆ์   ใช่ไหมครับ            คุณเมฆหลากสี  ลองดูในพระไตรปิฎกดูครับ   ว่า สิ่งที่พระสงฆ์ทำผิด  ชาวบ้านติเตียนได้หรือไม่ การติเติยนนั้นไม่ได้ติเตียนพระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่ท่าน เป็น คู่บุรุษ 4 คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ 8 บุรุษ นะครับ ( คุณเมฆหลากสี  เข้าใจชัดนะครับว่า  พระสงฆ์ในความหมายของพระรัตนไตร หมายถึงพระอริยบุคคล ) --------------------- จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 13:09:26

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเห็นที่ 12 ประเด็นของผม คือเมื่อสนทนากันด้วยเหตุผล ก็ใช้เหตุผล ไม่ควรใช้กิริยาแบบฆราวาสทะเลาะกันมาใช้กับพระ เรามีเจตนาดีเพราะเห็นว่าต้องการรักษาพระธรรม ไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่แย่ไปด้วย มีหลายคนที่ชี้แจงด้วยเหตุผลที่หนักแน่น โดยไม่ต้องใช้สิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างนั้น ลองนึกดูว่าหากปล่อยให้การกระทำอย่างนี้เกิดขึ้น ด้วยการอ้างเจตนาดี ค่านิยมที่ปรากฎนี้ จะส่งผลกระทบในวงกว้าง และอนาคตอย่างไร ลองมองอีกมุมหนึ่ง ท่านwhatami ท่านย่อมมีเจตนาอธิบายธรรม ซึ่งนับเป็นเจตนาดี แต่สิ่งที่บรรยายมา มีจุดที่หลายคนไม่เห็นด้วย ก็แย้งมาด้วยเจตนาดีเช่นกัน ต่างกำลังทำสิ่งที่ดี ทำไมเราต้องพูดคำที่ร้ายใส่กันด้วยเล่า จากคุณ : เมฆหลากสี   เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 23:30:27   --------------------  การนิมนต์ท่าน ไปศ๊กษา    หยุดเทศน์ ในพระธรรมที่ท่านเข้าใจผิด  ไม่ได้เป็นการทะเลาะที่ไหน  ไม่ได้เป็นการใส่ร้ายที่ไหน -------------------------- คุณเมฆหลากสี    เห็นว่า   การที่คนอื่นชี้แจง  พร้อมเหตุผล และได้แสดง หลักฐานที่ท่านเข้าใจผิด (แล้วท่านยังไม่ฟัง (บอกไม่เชื่อพระธรรม จะเชื่อตัวเอง)  ) และเขานิมนต์ท่าน กลับไปศึกษา   และหยุดเทศน์ผิดๆ เป็นการทะเลาะ  เป็นการใส่ร้าย  ยังไงหรือครับ  ? จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 13:11:10