ความคิดเห็นที่ 1 "ให้เขา เราก็ได้" ครับ จากคุณ : หัวหน้ามหาประลัย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 12:51:13

ความคิดเห็นที่ 2 ขอวิธีคิด การที่เราต้องร่วมงานกับคนที่ไม่รู้คุณ              เวลาที่ต้องการความช่วยเหลือก็มาพูดดี ขอให้ช่วย แต่หลังจากนั้นก็จะทำไม่รู้ไม่ชี้ เห็นแก่ตัวทันที พยายามไม่คิดแต่ก็อดไม่ได้ค่ะ จากคุณ : seedeedee   เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 12:36:57              1. กล่าวแต่เฉพาะเรื่องงาน              2. ไม่ต้องไปขุ่นใจ ไม่ต้องด่า อยู่ให้ห่างไว้เป็นปกติ.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙              ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑              ชวสกุณชาดก [บางส่วน]              [๕๓๓] บุคคลไม่ได้มิตรธรรมด้วยอุปการคุณ              ที่ตนประพฤติต่อหน้าในผู้ใด              ผู้นั้นบัณฑิตไม่ต้องริษยา ไม่ต้องด่าว่า              พึงค่อยๆ หลีกออกห่างจากผู้นั้นไปเสีย. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=27&A=2714&Z=2726                   ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=530              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html     แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 12:52:54

ความคิดเห็นที่ 3 อย่าง คห สองเลยคัรบ ถ้าเขากลางๆ เราก็ช่วย ถ้าเห็นแก่ตัวมากๆ เอาแต่เรื่องงานพอ เรื่องอื่น ไม่เอา ไม่ยุ่ง ถ้าไม่จำเป็น จากคุณ : ramai เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 14:38:33

ความคิดเห็นที่ 4 ทำงานของเรา ทำหน้าที่ของเรา ใส่ใจในธรรมของเรา เรื่องของเขาก็ช่างเขาครับ กิเลสของเขาไม่ใช่เรื่องของเรา ช่วยได้เท่าที่ทำได้ ตามสมควร และฝากไว้นิดหนึ่งว่า เมตตากรุณาเป็นสิ่งดี แต่เราต้องเมตตาให้ถูกที่ถูกคน ช่วยคนที่ไม่สมควรช่วย มีแต่ผลเสียทั้งกับตัวเราและตัวเขาเอง ช่วยคนที่ไม่ดี ครั้งเดียวก็เกินพอครับ :) แก้ไขเมื่อ 02 ม.ค. 55 15:21:35 จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 15:20:13

ความคิดเห็นที่ 5 อืมมม  กระทู้นี้โดนนนน  ขอบคุณ จขกท. ค่ะ เรื่องอื่นเราเฉยๆ นะ  แต่ไอ้เรื่องหลอกใช้ อยากได้ไรทำมาพูดดีเนี่ย รับไม่ค่อยได้อ่ะ ใจจะต้านมากมายยย แบบ...เอ็งฉลาดมากเลยเน๊าะ เห็นตรูเป็นฟายเร๊อะ แม่เอ๊ยยยยย มันก็ไม่ใช่ว่าทำไรแล้วจะหวังสิ่งตอบแทนนะคะ  เอ...หรือว่าใช่ ก็ไม่ทราบอ่ะ แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องอัตตาตัวตน ว่าตรูมะช่ายฟายนะเว๊ยยย ความรู้สึกก็เลยต้านๆๆๆๆๆ สิ่งที่เราทำก็คือ จะห่าง ไม่ยุ่งด้วย  แต่ก็รู้สึกว่าเป็นการหนีปัญหา เราไม่แน่ใจจริง ฝึกมาไม่ดีพอ จึงวางใจและวางลงกับคนแบบนี้ไม่ได้  ....  ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันค่ะ  :-( จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 15:30:13

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่มีความเห็น แต่ถูกใจความตรงของคุณ Smiling-girl เพราะมันทำใจยากจริงๆ ยิ่งถ้ายังต้องเจอกันอยู่ทุกวัน เซ็งมาก จากคุณ : sailsky เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 16:28:54

ความคิดเห็นที่ 7 .......สถานการณ์อย่างนี้เป็นบททดสอบที่ดีนะคะ ........ดิฉันมีประสบการณ์ปกติทำงานอยู่กับบุคคลเช่นนี้ และบุคคลเช่นนี้ ปกติมีฐานะข่มดิฉันได้ด้วยค่ะ หลังจากผ่านการขอลาออกมา ๔ ครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ได้ออก ดิฉันจึงเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วย  และทำงานร่วมอย่างมีความสุข ( ก็จะหลีกห่างไปไหนได้คะ ต้องทำงานร่วมกันนี่คะ แถมยังต้องพักอยู่ที่ทำงานด้วยกันอีก )        ด้วยวิธีคิดที่ง่ายๆ แต่ต้องทำความเข้าใจ เข้าใจ ใจของตนเอง              วิธีคิดคือ : อย่าไปคาดหวังอะไรตอบจากใคร ไม่ว่าจะรู้คุณหรือไม่รู้คุณ เมื่อไม่คาดหวังเราก็จะเป็นอิสระค่ะ เมื่อเราคาดหวังอะไรจากใคร มีอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะได้รับคือ ไม่สมหวัง ก็ผิดหวัง        ถ้าเราคิดว่าเขาไม่รู้คุณ และรู้สึกไม่พอใจ อยากให้เขามารู้คุณ สิ่งที่ทำให้เขานั้น เราได้คาดหวังไว้แล้วว่า เขาจะมาตอบแทนเรา ตามที่เราคิดว่าเขาควรจะทำ เมื่อไม่ทำก็ย่อมไม่พอใจ         แต่ถ้าเราทำโดยไม่หวังที่จะได้รับตอบจากเขา ทำเพราะคิดว่าอยากจะช่วย เพราะเราช่วยได้ หรือเป็นงานที่ต้องทำ ก็จบค่ะ เหมือนเราช่วยมดตกน้ำ เราคงไม่ได้หวังว่ามดจะมาตอบแทนอะไรเรา  ที่ช่วยเพราะอยากช่วยก็เท่านั้น แต่ก็ให้สังเกตที่ใจ ใจเรามีความสุขที่ได้ช่วยนะคะ นี่ก็คือสิ่งตอบแทนที่เราได้ในทันที การที่ได้ทำอะไรให้ใครหรืออะไรโดยอิสระ ปราศจากการคาดหวัง เมื่อทำแล้วเราจะได้รับความสุขในทันทีค่ะ แต่ถ้าคาดหวัง ความสุขจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อบุคคลที่เราช่วยนั้น ทำในสิ่งที่เราหวังว่าควรจะทำ เช่น ต้องมาสนใจเรา ไม่มาเห็นแก่ตัวกับเรา เมื่อเขาทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม ความทุกข์ก็เกิด        ทำความเข้าใจว่าเป็นปกติที่บุคคลเมื่อต้องการความช่วยเหลือ ก็ต้องมาพูดดีขอให้ช่วย เพราะถ้าพูดไม่ดี ก็อาจจะไม่ได้ รับความช่วยเหลือที่ดีได้  นี่เป็นปกติจริงๆ เมื่อเป็นผู้ร่วมงาน จำเป็นต้องทำงานอยู่ร่วมกัน ให้พิจารณาดูว่า สิ่งที่บุคคลนั้นขอความช่วยเหลือ อยู่ในวิสัยที่เราช่วยได้หรือไม่ เมื่อพิจารณาดูแล้วช่วยได้ และไม่กระทบตนก็ช่วย ช่วยไม่ได้ก็ปฏิเสธไป มีหลายคนที่ไม่กล้าปฏิเสธเพราะกลัวเขา กลัวเขาจะว่า กลัวเขาจะไม่ยอมรับ กลัวเขาจะไม่รัก ฯลฯ ก็ต้องทนฝืนใจช่วย ช่วยแล้วก็หวังจะได้ตอบคือ เพื่อที่จะไม่ให้เขาว่า เพื่อให้เขายอมรับ เพื่อให้เขารัก.... การไม่ปฏิเสธ ก็ต้องยอมรับว่าที่ทำไปเพราะคาดหวัง ไม่ได้ทำเพราะอยากช่วยจริง ทำไปก็เพื่อตัวเองแท้ๆ เลย ในเมื่อทำเพื่อตัวเอง ( ทำในรูปแบบว่าช่วยเขา ) แล้วจะไปหวังอะไรจากเขา ในพระไตรปิฎกมีว่า บุคคลที่หาได้ยากในโลกมี  ๒ จำพวก คือ บุพพการีบุคคล ๑ กตัญญูกตเวทีบุคคล ๑ ข้อ [๓๖๔] http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=2259&Z=2294&pagebreak=0 บุพพการี บุคคลผู้ทำอุปการะก่อน หมายถึงบุคคลผู้มีอัธยาศัยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ โอบอ้อมอารี มีจิตประกอบด้วยความรัก ความปรารถนาดี มุ่งกระทำอุปการคุณ หวังความสุขความเจริญต่อผู้อื่น โดยไม่หวังผลตอบแทนในภายหลัง กตัญญูกตเวที บุคคลผู้รู้อุปการะที่ท่านทำแล้วทำตอบแทน .......พิจารณาว่า คนที่กตัญญูกตเวทีเป็นบุคคลที่หายาก หายากในโลกเสียด้วย เมื่อทำความเข้าใจได้ ใจเราเวลาทำอะไรให้ใคร ก็จะไม่คาดหวังอะไรมากนัก เมื่อไม่คาดหวังก็จะเป็นอิสระจากการคาดหวัง .......ขอให้มีความสุข และเป็นอิสระนะคะ ขอให้ได้สัมผัสกับความสุข ความเป็นอิสระของการเป็นผู้ให้ จากคุณ : อธิโมกข์ เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 16:36:47

ความคิดเห็นที่ 8 ทำให้เท่าที่จำเป็น  แบบนี้ก็เรียกว่า ทำคุณคนไม่ขึ้น ถ้าเรายังคิดว่า ทำดีไปแล้วทำไมเขายังไม่เคยนึกถึงเราเลย แบบนี้มันยังมี อะไร ติดใจเราอยู่ ก็อยากให้มองว่า เราไม่ใช่พระโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์ ท่านจะกำลังใจ สูงมาก คนมาขออะไร ให้ทำอย่างไร ท่านช่วยหมดไม่มีบ่น ถ้าเราคิดจะช่วย คนไม่รู้คุณคน ต้อง รู้กำลังใจตัวเองว่า เป็น พระโพธิสัตว์ อยากเป็น หรือชอบ หรือปล่าว  ถ้าไม่มีแนวทางนั้น ก็ให้ หรือ ช่วย แบบพอดีๆ ตัวเองไม่ลำบาก ยึดทางสายกลาง ผมเองก็ทำคุณคนไม่ขึ้น  จนตอนหลังได้อ่านพบ คำๆหนึ่ง เขาว่า เราจะแพ้ภัยศัตรู เพราะความใจดี ก็ทำให้คิดขึ้นมาได้ว่า เราไม่จำเป็นต้องใจดี สุดๆ เพราะสุดท้ายตัวเราลำบาก พวกนั้นเขาก็ไม่เคย ยื่นมือมาช่วย ทั้งที่อยู่ในออฟฟิชเดียวกัน   ก็เลย พบกันครึ่งทาง เราช่วยได้แค่นี้ ที่เหลือ ก็ไปทำเอง เมื่อก่อนช่วยนี่ ผมต้องเอาไปส่งให้ถึงบ้าน ขี่รถมอไซด์ ไปให้  แต่เขาก็ไม่รู้คุณ ก็ยังพูดไม่ดีกับเราเหมือนเดิม จนเริ่มเซ็ง ก็เลย ดัดนิสัย ทำให้ ได้ แต่ ก็ต้องเอากลับไปเอง ไม่เอาไปส่งให้แล้ว จากคุณ : phutakun เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 16:39:49

ความคิดเห็นที่ 9 เราเคยเจอกับคนแบบนี้มามาก สิ่งที่ทำให้เราเป็นปรกติและสบายใจที่สุดคือ "ทำในส่วนของหน้าี่ที่ที่เราเกี่ยวข้อง  แต่ไม่คบด้วย" เท่านั้นพอค่ะ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 17:22:30

ความคิดเห็นที่ 10 มีนิทานธรรมสอนใจคน  ให้   ดังนี้             มีกุมารหนึ่ง(ชื่อจำไม่ได้)   ตั้งจิตอธิษฐาน ว่าจะบำเพ็ญเพียร ในโพธิสัตว์มรรค เพื่อบรรลุพุทธ    วันหนึ่งได้พบเทวดา  เข้ามาหาใน รูปร่างยักษ์ ดุร้าย นิสัยพาล ยักษ์กล่าวขอ ลูกตา หนึ่งข้าง  อ้างว่าอยากกิน กุมารรู้สึกว่าไม่อยากให้ เพราะไม่เกิดประโยชน์และไม่สมควร  แต่ยักษ์ นิสัยพาล ต่อว่าด่าทอว่าถ้าไม่ให้ จะไม่หลีกทางให้ไป แต่ถ้าให้ จะเปิดเผยพระธรรมสูงสุดที่สู่การบรรลุพุทธ  กุมารได้นึกถึงจิตใจที่ตั้งใจว่าใครขอจะให้  จึงตัดสินใจ  ควักดวงตาให้ไปข้างหนึ่ง            เมื่อยักษ์ได้ดวงตาไปแล้ว  และเอาไปดม  แล้วขว้างลงพื้น ใช้ท้าวขยี้ทิ้ง ต่อว่าเหม็น ไม่เอาแล้ว   กุมารรู้สึกปวดร้าวลงในใจ แม้การกระทำดีที่สุดของตน แล้ว ก็ไม่อาจมีบุญกุศล ได้ จากนั้นครู่ใหญ่  ได้สำนึกถึง การให้ของตน เพื่อบำเพ็ญเพียร และแสวงหาพุทธรรม จิตใจก็กลับเป็นปกติ  และหลังจากนั้น ก็ได้ เทวดาองค์นั้น มาเทศนาสั่งสอนธรรม และเนรมิตรดวงตาให้ดังเดิม  หลังจาก ได้ผ่าน ความคิดที่ทุกข์ทรมาณ  ที่ตนเองสร้างขึ้น  และความคิดที่ดี    ที่ตนสร้างมาหักล้างความคิดเดิมได้   จึงเข้าใจพุทธรรมที่เทวดาสอนให้ แก้ไขเมื่อ 02 ม.ค. 55 17:42:57 จากคุณ : boon-m1 เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 17:41:58

ความคิดเห็นที่ 11 มีข้อคิดสำหรับการทำความดี หรือการช่วยเหลือคนอื่นที่เรายึดเป็นคติประจำใจคือ ทำดีไม่หวังผลตอบแทน กับทำดีแล้วต้องไม่เป็นที่เดือดร้อนต่อตนเองและผู้อื่น ถ้าครบทั้ง2ข้อ จะทำทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วเราจะมีความสุขกับการทำความดี จากคุณ : เขียนบน iPad (น้ำนิ่งไหลลึก ชักศึกเข้าบ้าน) เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 18:58:38

ความคิดเห็นที่ 12 ทุกวันนี้เราก็ร่วมงานกับคนที่เป็นแบบนี้ แรกๆเกลียดมาก ไม่ใช่แค่ไม่รู้คุณ ยังชอบพูดเรื่องไม่ดีของคนนั้นคนนี้... แต่คิดว่าคงไม่บังเอิญที่มาเจอเค้า(ผลเกิดจากเหตุ ไม่ว่าเราจะจำได้หรือไม่ก็ตาม) เค้าทำไม่ดีก็เพราะความไม่รู้เพราะกิเลสเหมือนกับที่เราเคยทำ ไม่ว่าเราจะคิดกับเค้ายังไง ทุกคนก็มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์อยู่แล้ว ถ้าช่วยอะไรเค้าได้ก็ช่วยค่ะ อย่างที่ความเห็น7บอก ทำหัวใจให้เป็นอิสระ จากคุณ : ฟ้าอิงจันทร์ เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 22:32:53