ใคร ๆ ก็คิดว่า ตนเองเป็นตาอยู่ ทั้งนั้นแหล่ะ ไม่เว้นแม้แต่ ด.ช. อยู่ ด.ญ. อยู่ นะครับ ท่านตาอยู่เซน
เด็กอนุบาล หากเขาอยากจะเรียก ดวงกลม ๆ สว่าง ๆ บนท้องฟ้า ที่มาตอนเช้า ลับไปตอนเย็น ..... เด็กน้อยนั้น ก็อาจจะเรียกตามภาษาของหนูน้อย ที่เข้าใจว่า ตนเองมีความรู้ครอบจักรวาลแล้ว ว่า "ดวงลูกโป่ง" ก็ได้
ดังนั้น ท่านเซน อยู่ เดอะ ซีเนียร์ ... ก็ควร ต้องพยายามย่อตัว นั่งลง แล้วค่อย ๆ เอียงหูฟัง ภาษาของเด็กน้อย ให้เข้าใจเองนะครับ
ดังนั้น คำว่า "อรรถกถาปฐมสังคายนา" ที่คุณเซน ถึงกับต้อง ลงทุน เรียง ก. ไก่ ข.ไข่ ให้ใหม่ เพื่อให้เด็กอนุบาล ได้เข้าใจ ไม่มั่วนิ่มนั้น ผมก็เห็นใจ ในความเหนื่อยยาก ของท่านเซน นะ
สำหรับผม ผมก็เชื่อว่า ผมอยากเป็นตาอยู่ ผู้กินพุงปลา เหมือนกัน และต้องกินพุงปลาที่ออริจิน่อล ปรุงโดยพ่อครัวฝีมือดี ...
หากพ่อครัวให้พ่อครัวชาวอินเดียใต้ มาปรุงข้าวต้มพุงปลา รสชาติอาหารไทย ขนานแท้ ดั้งเดิม ด้วยสูตรที่เขาคิดของเขาเอง โดยเอาเครื่องปรุงเครื่องเทศ ของชาติอื่น ศาสนาอื่น เข้ามาเติม เช่น เติม สวีทมาซาล่า เติมใบกระวาน เติมโรตี และ จาปาตี คลุกเข้าไปจนมั่ว ผมก็คิดว่า ผมยอมให้ คุณชายถนัดศรี ปรุงด้วยตำรับชาววัง แบบไทย ๆ น่าจะอร่อยกว่า ซะอีกนะครับ.....
ต้นตำรับ ฉบับคุณชาย อาหร่อย ซำเหมอ ๆ
เป็นชาวพุทธ แบบ ไหน?
