ความคิดเห็นที่ 6 . จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 15:15:47

ความคิดเห็นที่ 7 ภาพนี้เป็นภาพวาดที่ศรีัลังกา เล่าเรื่องประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ช่วงราวพ.ศ. ๙๐๐ -๑๐๐๐ รูปท่านที่ยืน คือ พระพุทธโฆสะ หรือ พระพุทธโฆสาจารย์  ผู้แต่งคัมภีร์วิสุทธิมรรค (คัมภีร์อธิบายศีล สมาธิ ปัญญา โดยประมวลเนื้อหาจากพระไตรปิฎกและคัมภีร์ต่างๆ) และเป็นผู้ทำงานแปลเรียบเรียงคัมภีร์อรรถกถา จากภาษาสิงหล เป็นภาษาบาลี ส่วนพระที่นั่ง คือคณะสงฆ์แห่งวัดมหาวิหาร ซึ่งให้พระพุทธโฆสะ ได้รจนาคัมภีร์บาลีขึ้นสักเล่มหนึ่ง เพื่อเป็นการทดสอบความรู้ทางพระพุทธศาสนา แล้วพระพุทธโฆสะ ได้แต่งคัมภีร์เสร็จแล้ว นำมาถวายให้คณะสงฆ์วัดมหาวิหารได้พิจารณา เรื่องเริ่มต้นก็คือว่า ราว พ.ศ.๙๐๐  พระภิกษุรูปหนึ่ง คือ พระพุทธโฆสะ ได้เดินทางจากอินเดีย มายังศรีัลังกา ตามคำแนะนำของพระอาจารย์ เพื่อจะมาแปลคัมภีร์อรรถกถา(คัมภีร์ที่อธิบายเนื้อความและศัพท์ยากในพระไตรปิฎก) จากที่เป็นภาษาสิงหล ให้กลับเป็นภาษาบาลี พระพุทธโฆสะเดินทางมาถึงวัดมหาวิหารแห่งศรีลังกา  และแจ้งต่อคณะสงฆ์และพระมหาเถระแห่งวัดมหาวิหารว่า จะขออนุญาตแปลคัมภีร์อรรถกถาเป็นภาษาบาลี  ตอนแรกพระเถระแ่ห่งมหาวิหารยังไม่ค่อยแน่ใจว่า ท่านพระพุทธโฆสะ จะมีความรู้ทางพระพุทธศาสนามากแค่ไหน มีทิฏฐิความเห็นอย่างไร จะมีทิฏฐิ เป็นเถรวาท หรือ อาจริยวาท ก็ยังไม่ทราบ พูดง่ายๆก็คือ ยังไม่เชื่อใจว่า พระพุทธโฆสะ จะมีความสามารถมากพอจะมาแปลคัมภีร์หรือเปล่า  ท่านจึงให้คาถา (บทร้อยกรอง) ภาษาบาลีมาบทหนึ่ง ให้ท่านเอาไปอธิบาย แล้วนำมาเสนอแก่คณะสงฆ์มหาวิหาร  (พูดง่ายๆก็คือ ก่อนจะมาขออนุญาตทำงาน ช่วยแสดงความสามารถด้วยการทำงานวิจัยให้รู้ก่อนว่ามีศักยภาพแค่ไหน) พระพุึทธโฆสะได้นำคาถาบทนั้น มาแต่งและอธิบายเป็นคัมภีร์วิสุทธิมรรคขึ้นมา   ตำนานตอนนี้ก็เล่าแบบอิงปาฏิหาริย์หน่อยว่า พระพุทธโฆสะแต่งเสร็จแ้ล้ว  ก็มีเทวดา มาแอบเอาไป   ท่านหาไม่เจอ จนต้องแต่งขึ้นมาใหม่อีกรอบ  เทวดาก็มาเอาไปอีก  จนท่านต้องแต่งขึ้นเป็นครั้งที่ ๓  พอแต่งรอบที่ ๓ เสร็จ จะนำไปเสนอคณะสงฆ์มหาวิหาร  เทวดาก็เอาคัมภีร์ที่แอบเอาไปนั้นแหละ เอามาคืน ภาพวาดที่จขกท.ถามถึง คือภาพขณะที่พระพุทธโฆสะ นำคัมภีร์วิสุทธิมรรคทั้ง ๓ ฉบับ ที่ตนเองแต่งขึ้น ไปเสนอ   แล้วคณะสงฆ์มหาวิหารได้นำมาพิจารณาแล้ว ก็ทึ่งเป็นอย่างมาก เพราะคัมภีร์ทั้งสามฉบับ  ที่แต่งแล้วถูกขโมยไปในสองครั้งแรก รวมถึงที่แต่งล่าสุด  มีเนื้อความตรงกันหมดทั้งสามฉบับ  (เหมือนถ่ายเอกสารก็มิปาน)  รวมถึงเนื้อหาก็เพียบพร้อมสมบูรณ์ด้วยข้อธรรม ถูกต้องตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท   คณะสงฆ์มหาวิหารจึงได้อนุญาตให้ทำงานแปลคัมภีร์อรรถกถาจากภาษาสิงหล กลับเป็นภาษาบาลี   โดยมีคณะสงฆ์มหาวิหารเป็นผู้ให้คำปรึกษาและช่วยเหลือ แล้วก็ตั้งคณะทำงานขึ้นมา   พระพุทธโฆสะ ก็อาศัยอรรถกถาดั้งเดิมในสิงหล เช่น คัมภีร์มหาอรรถกถา  กุรุนทีอรรถกถา และ ปัจจรีอรรถกถา  และความเห็นทางพระพุทธศาสนาจากพระอาจารย์ที่มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จัก มาเรียบเรียงกัน  ตัดเนื้อความที่เยิ่นเย้อ ซ้ำๆกันออกไปบ้าง  อ้างอิงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ในสิงหล และประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาตลอดพันปีที่ผ่านมาบ้าง  จนกลายเป็น คัมภีร์อรรถกถาพระไตรปิฎก อย่างที่เราใช้ในปัึจจุบัน ในอรรถกถาพระไตรปิฎกแต่ละเล่มนั้น ต้องบอกว่าไม่ใช่พระพุทธโฆสะเพียงรูปเดียว แต่ยังมีพระอาจารย์ท่านอื่นๆอีก ได้รจนาเรียบเรียงขึ้น เช่น พระธรรมปาละ, พระพุทธทัตตะ เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 55 16:21:22 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 16:18:40

ความคิดเห็นที่ 8 น้อมกราบพระพุทธโกษาจารย์และพระอริยสงฆ์ทุกองค์ กราบ กราบ กราบ. จากคุณ : เพื่อมหาชน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 16:51:56

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณครับ จากคุณ : neap เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 20:22:57

ความคิดเห็นที่ 10 ขออนุญาต ท่านเจ้าของกระทู้  นำรูปนี้มาลงให้ อาจจะดูละเอียดกว่าภาพเดิม และอาจนำไปใช้ประโยชน์ในโอกาสต่อไป เป็นสำเนาภาพจากหนังสือ คัมภีร์วิสุทธิมรรค จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 21:59:44

ความคิดเห็นที่ 11 รวมทั้งประวัติ สำเนาจากหนังสือ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:00:54

ความคิดเห็นที่ 12 ประวัติ หน้าที่ ๒ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:01:42

ความคิดเห็นที่ 13 สำเนาประวัติ หน้าที่ ๓ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:02:34

ความคิดเห็นที่ 14 ประวัติ ต่อ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:03:36

ความคิดเห็นที่ 15 ประวัติ ต่อ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:04:30

ความคิดเห็นที่ 17 ประวัติ ต่อ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:07:19

ความคิดเห็นที่ 18 ประวัติ  จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:07:55

ความคิดเห็นที่ 19 ประวัติ จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:08:23

ความคิดเห็นที่ 20 และประวัติ... จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:09:05

ความคิดเห็นที่ 21 แก้ไขคำว่า สำเนาจากหนังสือ  คัมภีร์วิสุทธมรรค  เป็น คัมภีร์วิสุทธิมรรค ในทุกสำเนา จากคุณ : ยามประจำวัน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 22:20:59

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณคุณ Chohokun และคุณ ยามประจำวัน มากๆ ค่ะ จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 55 23:10:07

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อพูดถึงคัมภีร์วิสุทธิมรรคแล้ว ผมนึกถึงคัมภีร์อีกเล่มหนึ่งชื่อ "วิมุตติมรรค" รจนาโดยพระอุปติสสะเถระ เล่มนี้รจนาเป็นภาษาสันสกฤต (ผมเข้าใจว่ายุคประมาณ พ.ศ.  ๘๐๐ ในอินเดียนิยมเขียนตำราเป็นภาษา สันสกฤติ) ฉบับภาษาไทยแปลมาจากภาษาอังกฤษอีกต่อหนึ่ง โดย พระราชวรมุนี (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) และคณะ โดยแปลจากต้นฉบับภาษาอังกฤษของพระเอฮารา และคณะ เมื่ออ่านเนื้อหาสาระแล้วพบว่าเป็นคัมภีร์ที่ "เก่าแก่" กว่าวิสุทธิมรรค กระชับ สั้นกว่า แต่มีเนื้อหาที่ใกล้เคียงกันมากกับวิสุทธิมรรค ในความเห็นผมนับว่าเป้น "หนังสือดี" ที่น่าอ่านมากไม่แพ้กันครับ แต่เป็นหนังสือที่คนไทยรู้จักกันน้อยกว่าวิสุทธิมรรค ปัจจุบันหาซื้อได้ที่ร้านหนังสือมหาจุฬาบรรณาคาร ข้างวัดมหาธาตุท่าพระจันทร์ (ฝั่งตรงข้ามกับธรรมศาสตร์ครับ) จากคุณ : สติ เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 09:11:56

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ ^ ขอเรียนให้ทราบเพิ่้มเติมดังนี้นะครับ เพื่อป้องกันความคลาดเคลื่อน คัมภีร์วิุุมุตติมรรค รจนาโดยพระอุปติสสะอรหันต์เจ้า  และรจนาเป็น "ภาษาบาลี"  ได้รจนาไว้เมื่อพ.ศ. ๖๐๐ แต่เนื่องจากฉบับภาษาบาลีของคัมภีร์นี้ สูญหายไปนานมากแล้ว  แต่เนื่องจากว่าเคยมีผู้แปลคัมภีร์นี้ เป็นภาษาจีนเอาไว้  ผู้แปลคือพระติปิฎกสังฆปาละ เป็นพระภิกษุชาวฟูนัน (คือชาวขอม) ท่านได้เดินทางไปที่ประเทศจีน เพื่อแปลพุทธธรรมคัมภีร์เป็นภาษาจีน  ท่านได้แปลคัมภีร์วิมุตติมรรคเป็นภาษาจีน ไว้เมื่อราวๆ พ.ศ. ๑๑๔๐  โดยได้เรียกชื่อผู้แต่งคัมภีร์วิุมุตติมรรคว่า "อีพ้อตื่อเสี่ย อาล่อหัน" (อุปติสสะ อรหันต์) ต่อมาในพ.ศ. ๒๕๐๔  พระอาจารย์เอฮาระ แห่งนิกายนิจิเรนในญี่ปุ่น ร่วมกับพระโสมเถระ และพระเขมินทเถระ  แปลจาก"ภาษาจีน" เป็นภาษาอังกฤษ (อาจารย์ ส.ศิวรักษ์ กล่า่วว่า หลวงพ่อพุทธทาสท่านให้ความสำคัญกับคัมภีร์วิมุตติมรรค มากกว่าวิสุทธิมรรค) ------- เพิ่มเติมอีกนิด  ตามที่คุณยามประจำวันเอามาลงไว้ ในคห.ที่ 19-20 แสดงว่า พระพุทธโฆสะ ท่านยังไม่ได้เป็นพระอรหันต์  (คงปรารถนาบรรลุอรหันต์ในศาสนาของพระเมตไตรย์สัมพุทธเจ้า แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 55 11:53:00 แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 55 11:52:37 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 11:47:43

ความคิดเห็นที่ 25 ท่านพระพุทธโฆสะปรารถนาตำแหน่งใดหนอ หรือจะเป็น พระอัครสาวกเบื้องขวา.. อนุโมทนาครับ จากคุณ : ฮิมาวาริซซัง เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 15:52:57

ความคิดเห็นที่ 26 ขอขอบคุณ คคห. ๒๔ ครับ ขออภัยใน คคห. ๒๓ ที่ความจำไม่เที่ยงทำให้เกิดความคลาดเคลื่อนครับ จากคุณ : สติ เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 55 18:15:15

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณทุกท่านค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 17:18:00

ความคิดเห็นที่ 28 เคยอ่านหนังสือที่อดีตพระสายปฏิบัติท่านหนึ่งเขียนเอาไว้ว่า ในอดีตชาติก่อนชาติหนึ่งของท่านๆเป็นพระพุทธโฆสะและจะมาตรัสรู้เป็นพระศรีอริยเมตไตรยในอนาคต จากคุณ : ปก เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 16:12:18

ความคิดเห็นที่ 30 ... จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 55 20:04:30

ความคิดเห็นที่ 32              ความคิดเห็นถัดจากนี้ไป เป็นเนื้อความต่อเนื่อง มาจากกระทู้หัวข้อว่า ช่วยอธิบายให้เห็นถึงภัยของวัฏฏสงสารด้วยค่ะ จากคุณ : GravityOfLove   เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 54 23:28:12 [10 ธ.ค. 54 23:28:12 ]              กระทู้ ช่วยอธิบายให้เห็นถึงภัยของวัฏฏสงสารด้วยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11442477/Y11442477.html#306              สำรอง url ในอนาคต http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2011/12/Y11442477/Y11442477.html#306 แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 55 19:50:10 แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 55 02:44:33 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 13:54:45 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 09:51:04

ความคิดเห็นที่ 34 ... จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 01:08:27

ความคิดเห็นที่ 35 ความคิดเห็นที่ 291              4. อมราวิกเขปิกทิฏฐิ ๔ พูดซัดส่ายไม่ตายตัว ไม่รู้ชัดตามความเป็นจริงว่า นี้เป็นกุศล นี้เป็นอกุศล              4.1 เกรงว่าจะกล่าวเท็จ จึงพูดปฏิเสธว่า อย่างนี้ก็ไม่ใช่,อย่างนั้นก็ไม่ใช่, อย่างอื่นก็ไม่ใช่,มิใช่ (อะไร)ก็ไม่ใช่              4.2 เกรงว่าจะยึดถือ (อุปาทาน) จึงพูดปฏิเสธแบบข้อ 1              4.3 เกรงว่าจะถูกซักถาม จึงพูดปฏิเสธแบบข้อ 1              4.4 เพราะโง่เขลา จึงพูดปฏิเสธแบบข้อ 1 และไม่ยอมรับหรือยืนยันอะไรเลย     จากคุณ : GravityOfLove   เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 23:20:33              ถามคุณ GravityOfLove ว่ามีแนวทางอย่างไรในการแก้ไขทิฏฐินี้.                           หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html     จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 13:17:51

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้าอยากจับปลาไหลได้ต้องใช้ "ใบตะไคร้" จับ ถึงจะอยู่มือ อาจเป็นเพราะว่าใบตะไคร้มันสากๆ ทิฏฐินี้อาศัยวาทศิลป์ในการหากิน ดังนั้นให้ซักถามเอาคำตอบให้อยู่หมัด (ใช้ไม้แข็ง) เมื่อเลื้อยไม่ได้แล้วก็ใช้ไม้นวม คือให้ใช้ปัญญาพิจารณาละทิฏฐิ ให้พิจารณาว่า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ อนัตตา ค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 15:07:58

ความคิดเห็นที่ 37 ความคิดเห็นที่ 36            ถ้าอยากจับปลาไหลได้ต้องใช้ "ใบตะไคร้" จับ ถึงจะอยู่มือ อาจเป็นเพราะว่าใบตะไคร้มันสากๆ    ทิฏฐินี้อาศัยวาทศิลป์ในการหากิน ดังนั้นให้ซักถามเอาคำตอบให้อยู่หมัด (ใช้ไม้แข็ง) เมื่อเลื้อยไม่ได้แล้วก็ใช้ไม้นวม คือให้ใช้ปัญญาพิจารณาละทิฏฐิ ให้พิจารณาว่า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ อนัตตา ค่ะ จากคุณ : GravityOfLove   เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 15:07:58              ผมเองตั้งคำถามนี้ในมุมแก้ไขป้องกันบรรเทาตัวเองจากทิฏฐินี้.              แต่อาจจะตั้งคำถามไม่รอบคอบ เลยทำให้เข้าใจไปว่า จะแก้ไขคนเหล่าอื่นจากทิฏฐินี้ อย่างไร?              คำตอบในการแก้ไขบรรเทาตัวเองจากทิฏฐินี้ได้บ้าง ในภูมิปุถุชน คือ ไม่รู้ ก็บอกว่าไม่รู้ นั่นเอง.              ที่จริงก็คือสัจจะ ความซื่อตรง รักษาตัวเองจากความคด.              คำถามต่อไป เมื่อได้ศึกษาพระสูตรชื่อว่า พรหมชาลสูตร คุณ GravityOfLove ได้อะไรหรือความเข้าใจอะไร จากพระสูตรนี้.              อีกข้อหนึ่ง จากเรื่องพระทารุจีริยเถระ [๘๒] ได้ความสังเวชอะไรบ้าง                  ๒. เรื่องพระทารุจีริยเถระ [๘๒] http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=18&p=2              ระหว่างนี้ พระสูตรหลักพระสูตรต่อไป คืออัมพัฏฐสูตร.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              พรหมชาลสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=0&Z=1071                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html     แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 55 15:50:53 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 15:50:15

ความคิดเห็นที่ 38 >>> เมื่อได้ศึกษาพระสูตรชื่อว่า พรหมชาลสูตร คุณ GravityOfLove ได้อะไรหรือความเข้าใจอะไร จากพระสูตรนี้. 1. ควรวางใจเช่นไรเมื่อเขาติเตียนพระรัตนตรัย พระองค์ตรัสสอนว่าอย่าได้อาฆาตแค้นโทมนัสน้อยใจ  เพราะถ้าทำเช่นนั้นจะไม่เกิดผลดีอะไรเลย ถ้าคำตำหนินั้นเป็นจริงก็ควรแก้ไข  ถ้าไม่จริงก็ให้รับรู้ว่าไม่จริง เขาสรรเสริญพระรัตนตรัยก็อย่าดีใจ  เพราะนั่นจะเกิดผลเสียแก่พวกเธอ  ถ้าคำกล่าวชมนั้นๆ เป็นจริง  ก็รับรู้ว่าเป็นจริงตามนั้นก็พอ 2. ตรัสว่าศีลนั้นว่ามีประมาณน้อย   เพราะทรงเทียบเคียงคุณชั้นสูง. ด้วยว่า ศีลยังไม่ถึงสมาธิ สมาธิยังไม่ถึงปัญญาฉะนั้น ทรงเทียบเคียงคุณสูงๆ ขึ้นไป ศีลอยู่เบื้องล่าง จึงชื่อว่ายังต่ำนัก. 3. พระองค์ทรงรอบรู้ลัทธิ ศาสนาต่างๆ ที่มีในครั้งนั้น (ที่เรียกว่าทิฎฐิ  62) อย่างละเอียด  หลักธรรมของพระองค์แตกต่างไปจาก 62 ลัทธินั้น สมัยนั้นส่วนใหญ่ยึดถืออัตตาอย่างมาก แต่พระองค์ปฏิเสธอัตตา พระองค์รู้ชัดกว่านั้นแต่ไม่ยึดมั่น เมื่อไม่ถือมั่นจึงหลุดพ้น 4. สมณพราหมณ์เหล่านั้นทั้งหมด ถูกทิฏฐิ 62 เหล่านี้แหละเป็นดุจข่ายปกคลุมไว้ อยู่ในข่ายนี้เอง เมื่อผุดก็ผุดอยู่ในข่ายนี้ ติดอยู่ในข่ายนี้ ถูกข่ายปกคลุมไว้เมื่อผุดก็ผุดอยู่ในข่ายนี้. 5. พรหมชาลสูตร สูตรที่เปรียบเหมือนข่ายอันประเสริฐที่ครอบคลุมอย่างกว้างขวาง คือกล่าวถึงลัทธิ ศาสนาต่างๆ ที่มีในครั้งนั้น 6. พระผู้มีพระภาคเจ้าเปรียบเหมือนชาวประมง พระธรรมเทศนาเปรียบเหมือนข่าย หมื่นโลกธาตุเปรียบเหมือนน้ำน้อย สมณะหรือพราหมณ์ผู้มีทิฏฐิ ๖๒ เปรียบเหมือนสัตว์ใหญ่ กิริยาที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงความที่สมณะหรือพราหมณ์ผู้มีทิฏฐิทั้งหมดตกอยู่ภายในข่ายคือพระธรรมเทศนา เปรียบเหมือนกิริยาที่ชาวประมงนั้นยืนแลดูอยู่ริมฝั่ง เห็นสัตว์ใหญ่ๆ อยู่ภายในข่ายฉะนั้น. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - >>> ในธรรมขันธ์ ๘๔,๐๐๐ นั้น พระสูตรที่มีหัวข้อเรื่องเดียวนับเป็นธรรมขันธ์ ๑. พระสูตรใดมีหัวข้อเรื่องหลายเรื่องรวมกัน ในพระสูตรนั้นนับธรรมขันธ์ตามจำนวนหัวข้อเรื่อง. - - -> คุณฐานาฐานะลองนับจำนวนธรรมขันธ์ในพรหมชาลสูตรให้ดูได้ไม๊คะ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - >>> จากเรื่องพระทารุจีริยเถระ [๘๒] ได้ความสังเวชอะไร้บ้าง     ข้าพระองค์ ไม่รู้อันตรายแห่งชีวิตของพระผู้มีพระภาคเจ้าหรือของข้าพระองค์ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าจงทรงแสดงธรรมแก่ข้าพระองค์เถิด ขอถึง 3 ครั้งเมื่อพระพุทธเจ้าเห็นว่าญาณของท่านแก่กล้าแล้ว และปีติของท่านสงบลงแล้วจึงได้ตรัสว่า พาหิยะ ขอให้เธอศึกษา ดังนี้ เมื่อเห็นขอให้เป็นเพียงการเห็น วินาทีนั้น ท่านก็บรรลุพระอรหัตบนถนนนั้นเอง แต่ยังไม่ทันได้บวชขณะเที่ยวตามหาจีวรและบาตรอยู่ก็โดนโคขวิดเสียชีวิตท่ามกลางขยะที่ท่านกำลังหาจีวรอยู่ ----------------------------------------------------- >>>  ระหว่างนี้ พระสูตรหลักพระสูตรต่อไป คืออัมพัฏฐสูตร. ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 17:15:50

ความคิดเห็นที่ 39 ความคิดเห็นที่ 38              >>> เมื่อได้ศึกษาพระสูตรชื่อว่า พรหมชาลสูตร คุณ GravityOfLove ได้อะไรหรือความเข้าใจอะไร จากพระสูตรนี้.              1. ควรวางใจเช่นไรเมื่อเขาติเตียนพระรัตนตรัย พระองค์ตรัสสอนว่าอย่าได้อาฆาตแค้นโทมนัสน้อยใจ เพราะถ้าทำเช่นนั้นจะไม่เกิดผลดีอะไรเลย     ถ้าคำตำหนินั้นเป็นจริงก็ควรแก้ไข  ถ้าไม่จริงก็ให้รับรู้ว่าไม่จริง เขาสรรเสริญพระรัตนตรัยก็อย่าดีใจ  เพราะนั่นจะเกิดผลเสียแก่พวกเธอ ถ้าคำกล่าวชมนั้นๆ เป็นจริง  ก็รับรู้ว่าเป็นจริงตามนั้นก็พอ              ตอบว่า ข้อ 1 เกือบถูก.              คำว่า ถ้าคำตำหนินั้นเป็นจริงก็ควรแก้ไข                   คำนี้ มาจากข้อความใด?              คำว่า ถ้าไม่จริงก็ให้รับรู้ว่าไม่จริง                   คำนี้ ควรกล่าวว่า ควรแก้ไขให้เห็นว่า คำนั้นไม่จริง              คำว่า เขาสรรเสริญพระรัตนตรัย (ตามจริง)                   ... ก็ไม่ควรดีใจ ไม่ควรกระเหิมใจ และควรปฏิญาณให้เห็นว่าจริง (ตามจริง).              2. ตรัสว่าศีลนั้นว่ามีประมาณน้อย              เพราะทรงเทียบเคียงคุณชั้นสูง. ด้วยว่า ศีลยังไม่ถึงสมาธิ สมาธิยังไม่ถึงปัญญาฉะนั้น ทรงเทียบเคียงคุณสูงๆ ขึ้นไป ศีลอยู่เบื้องล่าง จึงชื่อว่ายังต่ำนัก.              ตอบว่า ก็ถูกทาง ที่จริง สรุปว่า ปุถุชนเมื่อจะสรรเสริญพระองค์ ก็มีสรรเสริญพระองค์ได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง ตามภูมิของเขาเหล่านั้นนั่นเอง.              นอกเรื่องจากพระสูตรเล็กน้อย              มีคำสรรเสริญที่พระสารีบุตรได้สรรเสริญพระผู้มีพระภาคไว้ ฟังแล้วชอบมาก ไว้ภายหลังจะนำมาให้อ่าน.              3. พระองค์ทรงรอบรู้ลัทธิ ศาสนาต่างๆ ที่มีในครั้งนั้น (ที่เรียกว่าทิฎฐิ 62) อย่างละเอียด  หลักธรรมของพระองค์แตกต่างไปจาก 62 ลัทธินั้น สมัยนั้นส่วนใหญ่ยึดถืออัตตาอย่างมาก แต่พระองค์ปฏิเสธอัตตา พระองค์รู้ชัดกว่านั้นแต่ไม่ยึดมั่น เมื่อไม่ถือมั่นจึงหลุดพ้น              ตอบว่า แก้เล็กน้อยว่า พระองค์ทรงรอบรู้ลัทธิ ศาสนาต่างๆ ที่มีในครั้งนั้น อย่างละเอียด. เป็นพระองค์ทรงรอบรู้ลัทธิ ศาสนาต่างๆ อย่างละเอียด              เรื่องนี้ ผมเห็นส่วนตัวว่า ไม่จำกัดกาลเลย คือจะเป็นอดีต อนาคตหรือปัจจุบัน.              4. สมณพราหมณ์เหล่านั้นทั้งหมด ถูกทิฏฐิ 62 เหล่านี้แหละเป็นดุจข่ายปกคลุมไว้ อยู่ในข่ายนี้เอง เมื่อผุดก็ผุดอยู่ในข่ายนี้ ติดอยู่ในข่ายนี้ ถูกข่ายปกคลุมไว้เมื่อผุดก็ผุดอยู่ในข่ายนี้.              ตอบว่า เห็นด้วยครับ              5. พรหมชาลสูตร สูตรที่เปรียบเหมือนข่ายอันประเสริฐที่ครอบคลุมอย่างกว้างขวาง คือกล่าวถึงลัทธิ ศาสนาต่างๆ ที่มีในครั้งนั้น              ตอบว่า ไม่ควรจำกัดกาลเลย คือไม่มีคำว่า ที่มีในครั้งนั้น.              6. พระผู้มีพระภาคเจ้าเปรียบเหมือนชาวประมง พระธรรมเทศนาเปรียบเหมือนข่าย หมื่นโลกธาตุเปรียบเหมือนน้ำน้อย สมณะหรือพราหมณ์ผู้มีทิฏฐิ ๖๒ เปรียบเหมือนสัตว์ใหญ่ กิริยาที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงความที่สมณะหรือพราหมณ์ผู้มีทิฏฐิทั้งหมดตกอยู่ภายในข่าย คือพระธรรมเทศนา เปรียบเหมือนกิริยาที่ชาวประมงนั้นยืนแลดูอยู่ริมฝั่ง เห็นสัตว์ใหญ่ๆ อยู่ภายในข่ายฉะนั้น.              ตอบว่า เห็นด้วยครับ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -              >>> ในธรรมขันธ์ ๘๔,๐๐๐ นั้น พระสูตรที่มีหัวข้อเรื่องเดียวนับเป็นธรรมขันธ์ ๑. พระสูตรใดมีหัวข้อเรื่องหลายเรื่องรวมกัน ในพระสูตรนั้นนับธรรมขันธ์ตามจำนวนหัวข้อเรื่อง.              - - -> คุณฐานาฐานะลองนับจำนวนธรรมขันธ์ในพรหมชาลสูตรให้ดูได้ไม๊คะ              ตอบว่า ผมไม่สามารถครับ              คุณ GravityOfLove ลองนับดู เผื่อผมจะสามารถนับตามได้บ้าง. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -              >>> จากเรื่องพระทารุจีริยเถระ [๘๒] ได้ความสังเวชอะไร้บ้าง                  ข้าพระองค์ ไม่รู้อันตรายแห่งชีวิตของพระผู้มีพระภาคเจ้าหรือของข้าพระองค์ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าจงทรงแสดงธรรมแก่ข้าพระองค์เถิด ขอถึง 3 ครั้งเมื่อพระพุทธเจ้าเห็นว่า ญาณของท่านแก่กล้าแล้ว และปีติของท่านสงบลงแล้วจึงได้ตรัสว่า พาหิยะ ขอให้เธอศึกษา ดังนี้ เมื่อเห็นขอให้เป็นเพียงการเห็น วินาทีนั้น ท่านก็บรรลุพระอรหัตบนถนนนั้นเอง แต่ยังไม่ทันได้บวชขณะเที่ยวตามหาจีวร และบาตรอยู่ก็โดนโคขวิดเสียชีวิตท่ามกลางขยะที่ท่านกำลังหาจีวรอยู่              ตอบว่า อันตรายของชีวิตรู้ได้ยากครับ เห็นด้วยครับ.              อีกอย่างหนึ่ง คือ ความเป็นปุถุชน.              สมัยเมื่อศาสนาของพระกัสสปะสัมมาสัมพุทธเจ้า              ท่านทารุจีริยะบำเพ็ญสมณธรรม ด้วยความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า แม้ชีวิตก็สละได้ เพื่อบำเพ็ญสมณธรรม.              แม้บิณฑบาตที่บริสุทธิ์จากบาตรของเถระผู้เป็นพระอรหันต์เป็นต้น ท่านทารุจีริยะก็ยังปฏิเสธ ด้วยมุ่งบำเพ็ญสมณธรรม.              แต่เพราะความเป็นปุถุชนนั้นเอง ในชาติปัจจุบัน กลับคิดไปว่า              "ถ้าเราจักนุ่งหรือจักห่ม, ลาภสักการะของเราจักเสื่อม" จึงห้ามผ้าที่เขานำมาเสีย นุ่งห่มแต่เปลือกไม้เท่านั้น. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=18&p=2              เขาคิดว่า ถ้าเราจักไม่มาโดยทำนองนี้ไซร้ เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเหล่านี้ พึงไม่เลื่อมใสเรา ไฉนหนอ เราพึงห้ามผ้าเหล่านี้เสีย อยู่โดยทำนองนี้แหละ เมื่อเป็นเช่นนี้ ลาภสักการะก็จักเกิดขึ้นแก่เรา.              เขาคิดอย่างนี้แล้ว จึงตั้งอยู่ในฐานะเป็นผู้หลอกลวงไม่รับผ้า. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=47              นี้เป็นโทษของความเป็นปุถุชนนั่นเอง              แต่กุศลธรรมต่างๆ เช่นการบำเพ็ญสมณธรรมในสมัยก่อน ก็ไม่ว่างเปล่าจากผล เมื่อได้ฟังการตักเตือนจากกัลยาณมิตร ในที่นี้คือ เทวดาผู้เป็นสาโลหิตกันในกาลก่อน ก็สังเวชแล้วขวนขวายเพื่อฟังธรรม และได้ตรัสรู้ธรรมอย่างรวดเร็ว. -----------------------------------------------------              >>>  ระหว่างนี้ พระสูตรหลักพระสูตรต่อไป คืออัมพัฏฐสูตร.                          ดีแล้วครับ.                            พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 18:56:31

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบพระคุณค่ะ >>>  ผมไม่สามารถครับ<< เยอะมากเลยเหรอคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 20:26:06

ความคิดเห็นที่ 41 ... จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 22:08:58

ความคิดเห็นที่ 42 ความคิดเห็นที่ 40 ขอบพระคุณค่ะ              >>>  ผมไม่สามารถครับ<< เยอะมากเลยเหรอคะ              ตอบว่า การนับจำนวนธรรมขันธ์ ก็ไม่ง่าย คือต้องกำหนดว่า อย่างไรเรียกหัวข้อเรื่อง หัวข้อเรื่องนี้ซ้ำหรือไม่เป็นต้น.              พอจะนับ ก็เห็นว่า เวลานี้ เรายังไม่ควรนับก่อน              อุปมาเหมือนเดินทางกันดาร นานๆ จะมีฝนตกสักครั้ง เมื่อฝนตกลงมา ควรที่จะเก็บน้ำฝนไว้เป็นเสบียงเพื่อเดินทางผ่านทางกันดารนี้ และเวลานี้ยังรองน้ำฝนได้น้อย สิ่งที่ทำคือควรเร่งนำภาชนะรองรับน้ำฝน ให้ได้มากเท่าที่ทำได้ก่อน              เมื่อฝนหยุดตกแล้ว หรือรองรับน้ำฝนมากพอประมาณแล้ว จะนับในภายหลัง ไม่น่าจะเสียหายอะไร.              อุปมานี้ ทำให้เห็นว่า ผมควรศึกษาพระไตรปิฎกและอรรถกถาก่อน เรื่องจะนับจำนวนไว้ภายหลัง ก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -              การที่คุณ GravityOfLove ถามคำถามมาทำให้ผมพอเห็นว่า สงสัยหรือข้องใจในข้อใดเป็นต้น แต่เวลาตอบคำถามไปแล้ว คุณ GravityOfLove ไม่ได้กล่าวว่า เข้าใจแล้วโดยนัยอย่างนี้ว่า ... เป็นต้น ทำให้ผมสงสัยว่า ที่อธิบายไป จะได้อ่านและเข้าใจในข้อสงสัยหรือไม่ อย่างไร?                 ผมเห็นว่า น่าจะแจ้งมาหน่อยว่า เข้าใจหรือไม่อย่างไร นะครับ.              เห็นด้วยหรือไม่?              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 13:13:33

ความคิดเห็นที่ 43 >>> ผมเห็นว่า น่าจะแจ้งมาหน่อยว่า เข้าใจหรือไม่อย่างไร นะครับ.             เห็นด้วยหรือไม่? ---> เห็นด้วยค่ะ ต่อไปจะเรียนให้ทราบว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจนะคะ ปล คำตอบที่ได้รับที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันเข้าใจแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 13:55:49 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 55 13:51:40 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 13:50:14

ความคิดเห็นที่ 44 แต่พระราชาต้องทรงวางพระแสงศรไว้ที่ พระราชกุมารพระองค์ใหญ่ ด้วยทรงพระดำริว่า พระราชกุมารจักเป็นผู้มีความสวัสดี หายสยด สยองดังนี้. ---> หายสยดสยอง หมายความว่าอย่างไรคะ บุรพฤาษี ๙ ตน ฤาษีอัฏฐกะ ฤาษีวามกะ ฤาษีวามเทวะ ฤาษีเวสสามิตร ฤาษียมตัคคี ฤาษีอังคีรส ฤาษีภารทวาชะ ฤาษีวาเสฏฐะ ฤาษีกัสสปะ ฤาษีภคุ ---> นับได้ 10 ค่ะ ทำไมไม่ใช่ 9 คะ แล้วทูลพระผู้มีพระภาคว่า ขอพระโคดมผู้เจริญพร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์จงรับภัตตาหารในวันนี้ พระผู้มีพระภาคทรงรับนิมนต์ด้วยอาการนิ่งอยู่ พราหมณ์โปกขรสาติทราบว่า พระผู้มีพระภาค ทรงรับนิมนต์แล้ว จึงทูลภัตตกาลว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญได้เวลาแล้ว ภัตตาหารเสร็จแล้ว. ---> ตอนนั้นเป็นเวลาค่ำแล้ว พระภิกษุรับอาหารได้หรือคะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 18:39:10

ความคิดเห็นที่ 45 ความคิดเห็นที่ 44              แต่พระราชาต้องทรงวางพระแสงศรไว้ที่ พระราชกุมารพระองค์ใหญ่ ด้วยทรงพระดำริว่า พระราชกุมารจักเป็นผู้มีความสวัสดี หายสยด สยองดังนี้.              ---> หายสยดสยอง หมายความว่าอย่างไรคะ              ตอบว่า หาย - สยด - สยอง หมายความว่า หายจากความสยดสยอง ครับ              สมัยก่อน มีสามเณรรูปหนึ่งกำลังอ่านกัณฑ์เทศน์              มีคำหนึ่ง สามเณรอ่านว่า สมัยหนึ่ง มีดาบ 2-1              ซักพักพระอาจารย์บอกว่า สามเณรอ่านผิด ต้องอ่านว่า สมัย-หนึ่ง มี-ดา-บส-องค์-หนึ่ง                  สมัยหนึ่ง มีดาบสองค์หนึ่ง              บุรพฤาษี ๙ ตน ฤาษีอัฏฐกะ ฤาษีวามกะ ฤาษีวามเทวะ ฤาษีเวสสามิตร ฤาษียมตัคคี ฤาษีอังคีรส ฤาษีภารทวาชะ ฤาษีวาเสฏฐะ ฤาษีกัสสปะ ฤาษีภคุ              ---> นับได้ 10 ค่ะ ทำไมไม่ใช่ 9 คะ              ตอบว่า อาจจะนับผิดก็ได้ครับ.              บทว่า ขับร้อง คือที่พราหมณ์เก่าแก่ทั้ง ๑๐ มีอัฏฐกพราหมณ์เป็นต้น สาธยายแล้วด้วยอำนาจความถึงพร้อมด้วยเสียง. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=09.0&i=141&p=3              แล้วทูลพระผู้มีพระภาคว่า              ขอพระโคดมผู้เจริญพร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์จงรับภัตตาหารในวันนี้     พระผู้มีพระภาคทรงรับนิมนต์ด้วยอาการนิ่งอยู่ พราหมณ์โปกขรสาติทราบว่า พระผู้มีพระภาคทรงรับนิมนต์แล้ว จึงทูลภัตตกาลว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญได้เวลาแล้ว ภัตตาหารเสร็จแล้ว.              ---> ตอนนั้นเป็นเวลาค่ำแล้ว พระภิกษุรับอาหารได้หรือคะ              ตอบว่า ไม่ได้ครับ              คำว่า จงรับภัตตาหารในวันนี้ น่าจะหมายถึง จงรับภัตตาหารในเข้าวันนี้.              อ่านละเอียดดีครับ สาธุด้วย. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 19:36:52

ความคิดเห็นที่ 46 สยดสยองความหมายเหมือนปัจจุบันนี้เลยหรือคะ คุณฐานาฐานะลองนับดูสิคะได้ 10 จริงๆ ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 19:39:38

ความคิดเห็นที่ 47 ความคิดเห็นที่ 46              สยดสยองความหมายเหมือนปัจจุบันนี้เลยหรือคะ              ตอบว่า น่าจะเหมือนนะครับ คือหายจากความกลัว              สยดสยอง [สะหฺยดสะหฺยอง] ว. รู้สึกหวาดเสียวมีอาการขนลุกขนพอง ตามมาด้วย เช่น เห็นเขาใช้ดาบแทงกันจนไส้ทะลักรู้สึกสยดสยอง.              คุณฐานาฐานะลองนับดูสิคะได้ 10 จริงๆ ค่ะ              ตอบว่า ผมก็นับได้สิบเหมือนกัน ที่ว่านับผิดไปคือท่านผู้แปล หรือท่านผู้ใส่หัวข้อนั่นเอง              ผมถึงนำคำว่า พราหมณ์เก่าแก่ทั้ง ๑๐ มีอัฏฐกพราหมณ์เป็นต้น มาแสดง.                   ท่านผู้แปลและใส่หัวข้ออาจนับตกไป.              หรือท่านอาจจะแปลคำว่า              ฤาษีอัฏฐกะ              ฤาษีวามกะ ฤาษีวามเทวะ ฤาษีเวสสามิตร ฤาษียมตัคคี              ฤาษีอังคีรส ฤาษีภารทวาชะ ฤาษีวาเสฏฐะ ฤาษีกัสสปะ              ฤาษีภคุ >>>>              ฤาษีอัฏฐกะ ฤาษีแปด (อัฏฐกะแปลว่า แปด) คือ              ฤาษีวามกะ ฤาษีวามเทวะ ฤาษีเวสสามิตร ฤาษียมตัคคี              ฤาษีอังคีรส ฤาษีภารทวาชะ ฤาษีวาเสฏฐะ ฤาษีกัสสปะ              และอีกหนึ่ง คือฤาษีภคุ จึงนับเป็นเก้า              แต่สรุปว่า น่าจะนับตกไป ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง.              ในพระไตรปิฎกฉบับมหามกุฏฯ ใช้หัวข้อว่า ฤาษีบุรพาจารย์ของพราหมณ์              บทว่า ขับร้อง คือที่พราหมณ์เก่าแก่ทั้ง ๑๐ มีอัฏฐกพราหมณ์เป็นต้น สาธยายแล้วด้วยอำนาจความถึงพร้อมด้วยเสียง. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=09.0&i=141&p=3 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 19:55:46

ความคิดเห็นที่ 48 เข้าใจแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 20:06:53

ความคิดเห็นที่ 49              ขอถามสักหน่อยครับว่า              ที่อ่านพระไตรปิฎกนี้ อ่านโดยตรงจากจอคอมพิวเตอร์เลย    หรือว่า พิมพ์ออกมาก่อน แล้วอ่านจากกระดาษ.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 55 20:23:09

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านคอมพิวเตอร์โดยตรงค่ะ (เพิ่งตื่นมาดูคอมค่ะ ตอบช้าไปหน่อย ขอโทษค่ะ สลบสองคืนติดๆ กันเลย) จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 07:41:55

ความคิดเห็นที่ 51 ความคิดเห็นที่ 50                  อ่านคอมพิวเตอร์โดยตรงค่ะ (เพิ่งตื่นมาดูคอมค่ะ ตอบช้าไปหน่อย ขอโทษค่ะ สลบสองคืนติดๆ กันเลย) จากคุณ : GravityOfLove   เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 07:41:55   ถูกใจ : ฐานาฐานะ              จากคำถามด้านบน              ---> ตอนนั้นเป็นเวลาค่ำแล้ว พระภิกษุรับอาหารได้หรือคะ              ดูเหมือนจะอ่านพระสูตรหลัก ส่วนของพระไตรปิฎกจบแล้ว?              ---> สลบสองคืนติดๆ กันเลย              เพราะอ่านหนัก เร่งอ่านหรือ?              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141 แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 55 09:46:02 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 09:45:26

ความคิดเห็นที่ 52 เพราะพออ่านพระสูตรจบตอบคำถามเสร็จก็หมดแรงเลยค่ะ ตอนนี้กลับคืนมาแล้ว เร่งอ่านหรือเปล่า ไม่แน่ใจค่ะ เพราะพอมีเวลาว่างก็จะแว๊บมานั่งอ่านเลย อาจทำให้เพลียบ้างค่ะ ปล ตอนนี้อ่านอรรถกถาอัมพัฏฐสูตรได้ 1/3 (เอง) แล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 55 10:02:03 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 09:59:35

ความคิดเห็นที่ 53 ... และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัย อยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ ---> เริ่มไม่เข้าใจความหมายของคำว่า วิญญาณ แล้วค่ะ ศัพท์ในภาษาไทยทั่วๆ เป็นอุปสรรคต่อความเข้าใจใหม่มากเลยค่ะ วิญญาณ จะกว้างเหมือนคำว่า สังขาร หรือเปล่าคะ ความรู้เดิมคือ วิญญาณ - การรับรู้ทางระบบประสาททั้ง 6, ความรู้แจ้งอารมณ์ (Consciousness)          จิตขณะที่รับรู้อารมณ์เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า วิญญาณ ---> กรุณาอธิบายความเกี่ยวเนื่องการเป็นเหตุปัจจัยระหว่าง สังขาร วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ --->  เพราะอวิชชา เป็นปัจจัย สังขารจึงมี สังขารนี้ไม่รวมถึงเจตสิกฝ่ายดี เช่น ปัญญา วิริยะ สติ ใ่ช่ไม๊คะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 23:26:23

ความคิดเห็นที่ 54 ความคิดเห็นที่ 53              ... และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัย อยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้              ---> เริ่มไม่เข้าใจความหมายของคำว่า วิญญาณ แล้วค่ะ ศัพท์ในภาษาไทยทั่วๆ เป็นอุปสรรคต่อความเข้าใจใหม่มากเลยค่ะ              วิญญาณ จะกว้างเหมือนคำว่า สังขาร หรือเปล่าคะ              ความรู้เดิมคือ วิญญาณ - การรับรู้ทางระบบประสาททั้ง 6, ความรู้แจ้งอารมณ์ (Consciousness)              จิตขณะที่รับรู้อารมณ์เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า วิญญาณ              ตอบว่า ก็ถูกต้องแล้ว              วิญญาณ - การรับรู้อารมณ์ที่อาตยนะ 6              คำว่า วิญญาณ ความรู้แจ้งอารมณ์ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=วิญญาณ              คุณ GravityOfLove ลองพิจารณาว่า              จักษุวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่จักษุปสาท (รูปธรรม) แก้วตาหรือเลนในลูกตา                 โสตวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่จักษุปสาท (รูปธรรม) แก้วหู นั่นเอง.              กายวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่กายปสาท (รูปธรรม) รอบตัวเลย.              มโนวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่รอบตัวเลย บ้างอาจจะกล่าวว่า เกิดที่หทยวัตถุ แต่ผมเห็นว่า เกิดได้ทั่วกาย เช่น คนบางคนผ่าตัดหัวใจ หรือเปลี่ยนหัวใจเทียม ก็อยู่ได้ จึงเห็นว่า มโนวิญญาณ ก็เกิดได้ทั่วกายนั่นเอง.              มโน วิญญาณ ใจ มนัส คือจิตทั้งหมด              ' และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัยอยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ '              ก็ถูกต้องแล้ว ใช่ไหม?              ---> กรุณาอธิบายความเกี่ยวเนื่องการเป็นเหตุปัจจัยระหว่าง สังขาร วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ              ตอบว่า อย่างทุกวันนี้ เราคือทั้งคุณและผม ก็มีอวิชชา              อวิชชา คือความไม่รู้ในพระอริยสัจจะนั่นเอง.              แม้จะท่องจำได้ว่า ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ก็ตาม ก็จัดว่า รู้เพราะฟังมา ไม่ได้รู้แจ้งด้วยมรรคญาณเลย จึงเรียกว่าไม่รู้ หรือมีอวิชชานั่นเอง.              อวิชฺชาปจฺจยา สงฺขารา เพราะอวิชชา เป็นปัจจัย สังขาร จึงมี              เจตนาและนามธรรมที่เกิดร่วมกับเจตนา ในแต่ละขณะ ของคนที่มีอวิชชา ก็แบ่งออกเป็น 3 อย่าง              คือ เจตนาทางกาย, วาจาหรือวจี และจิตหรีอมโน เรียกว่า กายสังขาร, วจีสังขาร และจิตตสังขารหรือมโนสังขาร              อันนี้นี่เอง เรียกว่า บุญบาป หรือบุญกรรม บาปกรรม.              แต่ขยายความให้ครบว่า อภิสังขาร 3 ซึ่งได้แก่              1. ปุญญาภิสังขาร อันนี้บุญ              2. อปุญญาภิสังขาร อันนี้ไม่ใช่บุญ คือบาปนั่นเอง              3. อเนชฌาภิสังขาร อันนี้บุญอย่างมั่นคง แข็งแกร่ง คือไม่หวั่นไหว ได้แก่เจตนาในอรูปฌานนั่นเอง.              สงฺขาราปจฺจยา วิญฺญาณํ เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณ จึงมี              เมื่อบุคคลตายไป กรรมหนึ่งกรรมใดที่ได้ทำไว้แล้ว ก็บุญบาปนั่นเอง จะให้ผลเป็นปฏิสนธิวิญญาณ              วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปํ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูป จึงมี              ปฏิสนธิวิญญาณ เป็นปัจจัยเกิดนามธรรมต่อเนื่อง และรูปที่เกิดแต่กรรม หรือเรียกว่า กัมมัชชรูป (กายของสัตว์ที่เกิดใหม่) ต่อเนื่องไป.              นามรูปปจฺจยา สฬายตนํ เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะ จึงมี              นามรูปเหล่านั้น ก็ต่อเนื่องเป็นตาหูจมูก ... ทั้งตัวนั่นเอง หรือเรียกว่า อายตนะภายใน 6              สฬายตนปจฺจยา ผสฺโส เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย ผัสสะ จึงมี              เมื่อมีตาหู ก็มีการกระทบอารมณ์ คือ รูป เสียง...              เรื่องนี้ดูคำว่า ปฏิจจสมุปบาท อีกครั้งหนึ่ง http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=ปฏิจจสมุปบาท              ในคำว่า ปฏิจจสมุปบาท จะมีตัวหนังสือสีน้ำเงิน สามารถคลิกไปอ่านได้.                 ---> เพราะอวิชชา เป็นปัจจัย สังขารจึงมี              สังขารนี้ไม่รวมถึงเจตสิกฝ่ายดี เช่น ปัญญา วิริยะ สติ ใช่ไม๊คะ              ตอบว่า รวมทั้งหมดเลย ทั้งฝ่ายดีและไม่ดี บุญและบาปที่เป็นโลกีย.              ถึงตรงนี้อาจจะมีคำถามว่า แล้วโสตาปัตติมรรค เป็นโลกุตตรกุศล ก็เป็นเจตนา แล้วให้ผลเป็นปฏิสนธิวิญญาณหรือไม่              ตอบว่า ความเห็นส่วนตัวว่า โสตาปัตติมรรค มีเจตนาก็จริง แต่ประกอบด้วยปัญญาหรือญาณหรือวิชชาอันเป็นโลกุตตร ซึ่งเป็นปฏิปักษ์โดยตรง กับอวิชชา.              โลกุตตรกุศล เช่นโสตาปัตติมรรค ให้ผลในการทำให้บาปกรรม ที่จะทำให้ผู้นั้นเคยทำมาก่อนหน้านั้น ในส่วนที่จะให้ผลในทุคติ เช่นนรก เป็นกรรมที่ไม่ให้ผล หรือเรียกว่าอโหสิกรรม.              ดังนั้น พระโสดาบัน เมื่อตาย ก็อุบัติด้วยกุศลกรรมอื่นๆ นั่นเอง.              พอเข้าใจหรือไม่หนอ? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 00:32:43

ความคิดเห็นที่ 55 อรรถกถาจบแล้วค่ะ พร้อมสำหรับให้ซักถามแล้วค่ะ ---------------------------------------------------------------                            อัมพัฏฐสูตร พราหมณ์โปกขรสาติมีศิษย์คนหนึ่งชื่อว่าอัมพัฏฐมาณพ เป็นผู้เล่าเรียนทรงจำมนต์ รู้จบไตรเพท พร้อมทั้งคัมภีร์ต่างๆ ชำนาญในคัมภีร์โลกายตะและมหาปุริสลักษณะ อันอาจารย์ยกย่องว่ามีความรู้เท่าเทียมอาจารย์ พราหมณ์โปกขรสาติ บอกให้อัมพัฏฐมาณพไปเฝ้าพระพุทธเจ้าเพื่อจะได้รู้ว่าเกียรติศัพท์ของท่านพระโคดมพระองค์นั้นที่ขจรไป จริงตามนั้นหรือไม่ ท่านพระโคดมพระองค์นั้น ทรงคุณ เช่นนั้นจริงหรือไม่ เราทั้งหลายจะได้รู้จักท่านพระโคดมพระองค์นั้นไว้ อัมพัฏฐมาณพได้ถามว่า จะรู้ได้อย่างไรว่า จริงหรือไม่จริง พราหมณ์โปกขรสาติตอบว่า รู้ได้จากที่ดูว่า พระองค์ทรงมีมหาปุริสลักษณะครบ 32 ประการตามคัมภีร์ของเราหรือไม่ เมื่อไปถึง พวกมาณพนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แต่อัมพัฏฐมาณพ เดินปราศรัยบ้าง ยืนปราศรัยบ้าง กับพระองค์ซึ่งประทับนั่งอยู่ พระองค์ตรัสถามอัมพัฏฐะว่า เคยเดินบ้างยืนบ้างสนทนาปราศรัยกับพวกพราหมณ์ ผู้เฒ่า ผู้เป็นอาจารย์ เหมือนดังที่สนทนาปราศรัยกับเราผู้นั่งอยู่เช่นนี้หรือไม่ พัฏฐมาณพตอบว่าไม่ เพราะว่าการเจรจาระหว่างพราหมณ์ด้วยกันนั้น เมื่อฝ่ายหนึ่งเดิน ยืน นั่งหรือนอนอยู่ อีกฝ่ายก็จะเดิน ยืน นั่งหรือนอนเจรจาด้วย แต่สำหรับการเจรจากับสมณะโล้น หรือคฤหบดี ซึ่งเป็นชนชั้นต่ำ เกิดจากพระบาทของท้าวมหาพรหมนั้น พราหมณ์ย่อมสนทนาปราศรัยกับผู้นั้น เหมือนกับที่ข้าพเจ้าทำเช่นนี้ืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืืื พระองค์ตำหนิว่า อัมพัฏฐะ เธอมาที่นี้เพื่อประโยชน์อันใด พึงใส่ใจถึงประโยชน์นั้นไว้เถิด อย่าได้สำคัญตัวว่าได้รับการศึกษาดีแล้ว แท้ที่จริงยังไม่ได้รับการศึกษาเลย อัมพัฏฐมาณพจึงโกรธมาก ถึงกับกล่าวร้ายตระกูลของพระองค์ว่า ตระกูลศากยะเป็นพวกดุร้าย หยาบช้า เป็นเพียงพวกคฤหบดี แต่ไม่เคารพนับถือ ไม่บูชาพวกพราหมณ์ เป็นการไม่สมควรเลย แล้วพูดถึงชาติตระกูลว่า ในวรรณะทั้ง 4 คือ กษัตริย์ พราหมณ์ เวสส์ ศูทร นั้น จัดว่ากษัตริย์ เวสส์ ศูทร เป็นผู้บำเรอพวกพราหมณ์โดยแท้ ดังนั้นการที่พวกศากยะซึ่งเป็นเพียงพวกคฤหบดี แต่ไม่เคารพนับถือ ไม่บูชาพวกพราหมณ์ จึงเป็นการไม่สมควรเลยได้กล่าวประนามตระกูลศากยะว่าต่ำทรามกว่าพราหมณ์ ถึง 3 ครั้ง พระองค์ตรัสให้อัมพัฏฐมาณพได้ระลึกถึงต้นตระกูลของตนเองซึ่งเป็นพวกกัณหายะว่าพวกกัณหายนะเป็นลูกนางทาสีของพวกศากยะ ทำให้อัมพัฏฐมาณพนิ่งอึ้ง พระองค์ตรัสถามถึง 3 ครั้งจึงยอมรับเพราะกลัวยักษ์ต่อยหัว พระองค์ตรัสถามความเห็นของอัมพัฏฐมาณพว่าควรปฏิบัติต่อบุคคลที่มีบิดาวรรณะกษัตริย์ มารดาวรรณะพราหมณ์, บิดาวรรณะพราหมณ์ มารดาวรรณะกษัตริย์, พราหมณ์ที่มีความผิด, กษัตริย์ที่มีความผิดอย่างไร คำถามได้แก่ 1. ควรให้เขาได้ที่นั่งหรือน้ำ (ให้การต้อนรับ) ในหมู่พราหมณ์หรือไม่ 2. ควรเชิญเขาร่วมรับประทานอาหารในงานเลี้ยงต่างๆ หรือไม่ 3. ควรสอนมนต์ให้เขาหรือไม่ 4. ควรให้เขาแต่งงานกับสตรี (พราหมณ์) ได้หรือไม่ 5. ควรจะให้เขาได้รับอภิเษกเป็นกษัตริย์ได้หรือไม่ จากคำตอบของอัมพัฏมานพ แสดงให้เห็นว่าเมื่อเทียบหญิงวรรณะกษัตริย์ กับหญิงวรรณะพราหมณ์ หรือเทียบชายวรรณะกษัตริย์ กับชายวรรณะพราหมณ์แล้ว วรรณะกษัตริย์ประเสริฐกว่าวรรณะพราหมณ์ (เพราะวรรณะพราหมณ์ของมารดาหรือบิดาทำให้บุคคลนั้นมีชาติไม่บริสุทธิ์ จึงเป็นกษัตริย์ไม่ได้) กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่า พราหมณ์ทั้งหมด สมจริงดังคาถาที่สนังกุมารพรหมได้กล่าวไว้ว่า                          กษัตริย์เป็นผู้ประเสริฐที่สุด                          ในหมู่ชนผู้รังเกียจด้วยโคตร                          ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะเป็นผู้ประเสริฐที่สุด                          ในหมู่เทวดาและมนุษย์. อัมพัฏฐมาณพทูลถามว่าจรณะ (ความประพฤติ ข้อปฏิบัติอันเป็นทางบรรลุวิชา) และวิชชา (ความรู้)นั้นเป็นอย่างไร พระองค์ตรัสตอบว่า การที่จะมีวิชชาและจรณะอันยอดเยี่ยมเป็นสมบัติได้หรือไม่นั้น มิใช่กำหนดกันด้วยการอ้างชาติ อ้างโคตร หรืออ้างมานะ (การถือตัว) แต่การที่จะแต่งงานกันนั้น เขาจึงจะอ้างชาติ อ้างโคตร หรืออ้างมานะกันบ้างว่า ทั้งสองคู่ควรกันหรือไม่ การทำให้แจ้งซึ่งวิชชาสมบัติและจรณสมบัติ อันเป็นคุณยอดเยี่ยมย่อมมีได้ เพราะละการเกี่ยวข้องด้วยการอ้างชาติ ความเกี่ยวข้องด้วยการอ้างโคตร ความเกี่ยวข้องด้วยการอ้างมานะ และความเกี่ยวข้องด้วยอาวาหวิวาหมงคล พระตถาคตเสด็จอุบัติในโลกนี้ เป็นพระอรหันต์ บริบูรณ์ด้วยพระพุทธ บุคคลที่ฟังธรรมแล้ว เกิดศรัทธาออกบวชเป็นภิกษุ ปฏิบัติธรรม ถึงพร้อมด้วยศีล อินทรีย์สังวร สติสัมปชัญญะ สันโดษ ละนิวรณ์ 5  รูปฌาน 4 จรณะ ได้แก่ ศีล อินทรีย์สังวร สติสัมปชัญญะ สันโดษ ละนิวรณ์ 5 และรูปฌาน 4 วิชชา ได้แก่ วิชชา 8 สมณพราหมณ์บางคนในโลกนี้ เมื่อไม่บรรลุวิชชาสมบัติและจรณสมบัติอันเป็นคุณยอดเยี่ยมนี้จะ 1. ไปอยู่ป่า บริโภคเพียงผลไม้หล่น 2. ถ้าไม่สามารถจะหาผลไม้ที่หล่นบริโภคได้ ก็ไปอยู่ป่า บริโภคเหง้าไม้ รากไม้ และผลไม้ 3. ถ้าไม่สามารถหาผลไม้หล่น เหง้าไม้ รากไม้ ก็จะสร้างเรือนไฟไว้ใกล้บ้าน และบำเรอไฟ (บูชาไฟ) 4. ถ้าไม่สามารถหาผลไม้หล่น เหง้าไม้ รากไม้ เรือนไฟ ก็จะสร้างเรือนมีประตู 4 ด้านไว้ที่ทาง 4 แพร่ง คอยบูชาสมณะพราหมณ์ที่จะมาจากทิศทั้ง 4 การเลือกปฏิบัติตามทางเสื่อมแต่ละประการดังกล่าวนั้น ไม่ทำให้บรรลุผลอันใด นอกจากจะเป็นได้เพียงคนปรนนิบัติผู้ที่ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะเท่านั้น อัมพัฏฐะและอาจารย์นอกจากจะไม่ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะอันยอดเยี่ยมเยี่ยมแล้วกระทั่งคุณสมบัติอันพึงได้จากการปฏิบัติตนตามทางเสื่อมทั้ง 4 ก็ไม่ได้ปฏิบัติอีกด้วย แม้จะได้ครองเมืองที่พระเจ้าปเสนทิโกศลพระราชทาน แต่พระองค์ก็ไม่ทรงโปรดให้เข้าเฝ้าต่อหน้าพระที่นั่งเลย เวลาจะทรงปรึกษาด้วย ก็ทรงปรึกษาโดยมีพระวิสูตรกั้น การดำรงชีวิตก็พรั่งพร้อมบำเรออยู่ด้วยกามคุณห้า บริโภคแต่อาหารที่ดีเลิศ มีนารีคอยบำเรอ ใช้รถเทียมม้าหางตัด แทงด้วยปฏัก ใช้บุรุษขัดกระบี่ให้รักษาเชิงเทินแห่งนคร ที่มีคูล้อมรอบลงลิ่ม ผิดจากฤษีรุ่นที่เป็นอาจารย์ พระองค์ตรัสว่าเธอกับอาจารย์จึงมิได้เป็นฤาษีเลย ทั้งมิได้ปฏิบัติเพื่อเป็นฤาษีด้วย แล้วอนุญาตให้ซักถามข้อสงสัยได้ อัมพัฏฐมาณพได้เห็นว่า พระพุทธเจ้าประกอบด้วยมหาปุริสลักษณะ 32 ประการบริบูรณ์ ก็ได้กลับไปเล่าให้อาจารย์ฟัง อาจารย์พอได้ฟังว่าลูกศิษย์ไปกล่าวลบหลู่พระพุทธองค์ก็เลยโกรธจนเตะล้มลง ร้อนใจอยากไปขอโทษพระองค์แทนลูกศิษย์แม้เป็นเวลามืดค่ำแล้วก็จะไปให้ได้ เมื่อพราหมณ์โปกขรสาติได้เฝ้าพระองค์ ขอโทษแทนลูกศิษย์ ได้เห็นมหาปุริสลักษณะทั้ง 32 ประการ ได้กราบทูลนิมนต์พระองค์พร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์ไปรับภัตตาหารในวันรุ่งขึ้น เมื่อเสวยภัตตาหารเสร็จแล้ว ได้ทรงแสดงพระธรรมเทศนาเรื่องอนุบุพพิกถา (อนุปุพพิกถา / อนุปุพพีกถา) (เทศนาที่แสดงไปโดยลำดับเพื่อฟอกอัธยาศัยของสัตว์ให้หมดจดเป็นชั้นๆ จากง่ายไปหายากเพื่อเตรียมจิตของผู้ฟังให้พร้อมที่จะรับฟังอริยสัจจ์) มี 5 คือ           1. ทานกถา พรรณนาทาน           2. สีลกถา พรรณนาศีล           3. สัคคกถา พรรณนาสวรรค์ คือ ความสุขที่พรั่งพร้อมด้วยกาม           4. กามาทีนวกถา พรรณนาโทษของกาม           5. เนกขัมมานิสังสกถา พรรณาอานิสงส์แห่งการออกจากกาม เป็นผลให้พราหมณ์โปกขรสาติ มีดวงตาเห็นธรรมว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับไปเป็นธรรมดา พราหมณ์โปกขรสาติแสดงได้ตนเป็นอุบาสก ขอถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะตลอดชีวิต แก้ไขครั้งที่ 1 คำพิมพ์ผิด วรรณะ และ พราหมณ์โปกขรสาติได้แสดงตนเป็นอุบาสก แก้ไขครั้งที่ 2 กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่า พราหมณ์ที่เลว --> กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่า พราหมณ์ทั้งหมด แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 21:13:12 แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 55 10:39:30 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 00:44:18

ความคิดเห็นที่ 56 เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยว อย่าเพิ่งถามค่ะ ยังไม่ได้อ่าน #54 ค่ะเพราะไม่ได้ Refresh ขออ่านก่อนนะคะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 00:48:15

ความคิดเห็นที่ 57 ' และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัยอยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ ' ---> ถ้าเปลี่ยนคำว่า อาศัย เป็นคำว่า เกิด จะหายงงค่ะ อาศัยคืออยู่ด้วยตลอด แต่เกิดนี่เกิดๆ ดับๆ กระทบอารมณ์จึงจะเกิดไม่ใช่หรือคะ เข้าใจอย่างนี้ถูกต้องหรือไม่คะ (ไม่ได้หมายความว่าจะเปลี่ยนพระพุทธพจน์นะคะ) ---------------------------------- อวิชชา คือความไม่รู้ในพระอริยสัจจะ ความไม่รู้นี้ทำให้เกิดสังขารซึ่งได้แก่ กายสังขาร, วจีสังขาร และจิตตสังขารหรือมโนสังขาร สังขารเหล่านี้ไปทำการกระทำ/คิด ที่เป็นบุญ บาป <<< เข้าใจอย่างนี้ถูกต้องไม๊คะ สังขารสามชนิดนี้คนละอย่างกับสังขารในขันธ์ห้าหรือเปล่าคะ ---------------------------------- เมื่อบุคคลตายไป กรรมหนึ่งกรรมใดที่ได้ทำไว้แล้วก็บุญบาปนั่นเอง จะให้ผลเป็นปฏิสนธิวิญญาณ <<< มาอีกแล้ววิญญาณ วิญญาณตัวนี้อยู่ตรงไหนคะ? >>>  จักษุวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่จักษุปสาท (รูปธรรม)                แก้วตาหรือเลนในลูกตา               โสตวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่จักษุปสาท (รูปธรรม) แก้วหู นั่นเอง.             กายวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่กายปสาท (รูปธรรม) รอบตัวเลย.             มโนวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่รอบตัวเลย บ้างอาจจะกล่าวว่า เกิดที่หทยวัตถุ แต่ผมเห็นว่า เกิดได้ทั่วกาย เช่น คนบางคนผ่าตัดหัวใจ หรือเปลี่ยนหัวใจเทียม ก็อยู่ได้ จึงเห็นว่า มโนวิญญาณ ก็เกิดได้ทั่วกายนั่นเอง.             มโน วิญญาณ ใจ มนัส คือจิตทั้งหมด ------------------------------------  วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปํ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูป จึงมี       ปฏิสนธิวิญญาณ เป็นปัจจัยเกิดนามธรรมต่อเนื่อง และรูปที่เกิดแต่กรรม หรือเรียกว่า กัมมัชชรูป (กายของสัตว์ที่เกิดใหม่) ต่อเนื่องไป. <<< ไม่เข้าใจเลยค่ะ!! ------------------------------------ ตอบว่า รวมทั้งหมดเลย ทั้งฝ่ายดีและไม่ดี บุญและบาปที่เป็นโลกีย. <<< ตรงนี้เป็นคำตอบแล้วค่ะ ที่จะไม่เข้าใจก็เรื่องโสดาปัตติมรรคนี่แหละค่ะ ยกไว้ก่อนก็ได้ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 01:33:44

ความคิดเห็นที่ 58 ความคิดเห็นที่ 57              ' และวิญญาณของเรานี้ก็อาศัยอยู่ในกายนี้ เนื่องอยู่ในกายนี้ '              ---> ถ้าเปลี่ยนคำว่า อาศัย เป็นคำว่า เกิด จะหายงงค่ะ อาศัยคืออยู่ด้วยตลอด แต่เกิดนี่เกิดๆ ดับๆ กระทบอารมณ์จึงจะเกิดไม่ใช่หรือคะ เข้าใจอย่างนี้ถูกต้องหรือไม่คะ (ไม่ได้หมายความว่าจะเปลี่ยนพระพุทธพจน์นะคะ)              ตอบว่า อาศัยเกิด.              แต่เกิดนี่เกิดๆ ดับๆ กระทบอารมณ์จึงจะเกิดไม่ใช่หรือคะ              ใช่ครับ เมื่อเห็นรูป โสตวิญญาณก่อนๆ ต้องดับก่อนเป็นต้น คือเห็นไม่พร้อมกับได้ยิน เห็นไม่พร้อมกับการรู้รส คนละขณะนั่นเอง.              แต่ว่า จิตเกิดดับต่อเนื่องไป เกิดในกายนี้จนตาย ไม่เรียกว่า อาศัยเกิด หรือครับ?              บ้านเราบางทียังย้ายบ้าน ยังเรียกว่า อาศัย              กายนี้อาศัยจนตาย จะไม่เรียกว่าอาศัย ได้หรือหนอ? ----------------------------------              อวิชชา คือความไม่รู้ในพระอริยสัจจะ ความไม่รู้นี้ทำให้เกิดสังขารซึ่งได้แก่ กายสังขาร, วจีสังขาร และจิตตสังขารหรือมโนสังขาร สังขารเหล่านี้ไปทำการกระทำ/คิด ที่เป็นบุญ บาป <<< เข้าใจอย่างนี้ถูกต้องไม๊คะ สังขารสามชนิดนี้คนละอย่างกับสังขารในขันธ์ห้าหรือเปล่าคะ              ตอบว่า การกระทำ/พูด/คิด <<< เอาให้ครบ.              สังขารสามชนิดนี้คนละอย่างกับสังขารในขันธ์ห้าหรือเปล่าคะ              ตอบว่า เกือบจะเหมือน สังขารสามชนิดนี้เป็นส่วนหนึ่งของสังขารขันธ์.              สังขารสามชนิดนี้ เน้นเอาเจตนาเป็นใหญ่ เป็นกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง              แต่สังขารขันธ์มีทั้งเป็นกรรม และไม่ใช่กรรม (เช่นวิบาก) แบ่งเป็น 3 คือ              กุศล, อกุศล และอัพยากต.              กุศล ก็คือบุญ เรียกว่า กุศลกรรมก็ได้ บุญกรรมก็ได้              อกุศล ก็คือบาป              อัพยากต มีวิบากธรรมเป็นต้น เช่น การได้เห็นรูปสวยๆ ฟังเสียงไพเราะ เป็นวิบากธรรม วิบากคือผลของกรรมที่เคยทำมา.              เช่น ในงานศพ จะสวดพระอภิธรรม บทแรกว่า              กุสลา ธัมมา, อกุสล ธัมมา, อัพยากตา ธัมมา              ธรรมสังคณีปกรณ์ มาติกา http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=34&A=0&Z=103              อัพยากตา ธัมมา คือ กล่าวไม่ได้ว่า เป็นกุศลหรืออกุศล เพราะไม่ใช่กุศล ไม่ใช่อกุศล มีรูปธรรมเป็นต้น ไม่ใช่กุศลหรืออกุศล เพราะรูปธรรม ไม่รู้อารมณ์.              จักษุวิญญาณ เป็นวิบาก เป็นต้น              อัพยากตา ธัมมา เช่น กามาวจรวิบาก, รูปาวจรวิบาก, อรูปาวจรวิบากเป็นต้น.              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๔ http://84000.org/tipitaka/read/?สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่_๓๔ ----------------------------------              เมื่อบุคคลตายไป กรรมหนึ่งกรรมใดที่ได้ทำไว้แล้วก็บุญบาปนั่นเอง จะให้ผลเป็นปฏิสนธิวิญญาณ <<< มาอีกแล้ววิญญาณ วิญญาณตัวนี้อยู่ตรงไหนคะ? >>>  จักษุวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่จักษุปสาท (รูปธรรม) แก้วตาหรือเลนในลูกตา              โสตวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่จักษุปสาท (รูปธรรม) แก้วหู นั่นเอง.            กายวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่กายปสาท (รูปธรรม) รอบตัวเลย.            มโนวิญญาณเกิดที่ใด >> เกิดที่รอบตัวเลย บ้างอาจจะกล่าวว่า เกิดที่หทยวัตถุ แต่ผมเห็นว่า เกิดได้ทั่วกาย เช่น คนบางคนผ่าตัดหัวใจ หรือเปลี่ยนหัวใจเทียม ก็อยู่ได้ จึงเห็นว่า มโนวิญญาณ ก็เกิดได้ทั่วกายนั่นเอง.            มโน วิญญาณ ใจ มนัส คือจิตทั้งหมด              ตอบว่า มโนวิญญาณ มีกรรมเก่าเป็นอารมณ์ (ธัมมารมณ์)              ดูวิญญาณกิจ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=วิญญาณ#find3 ------------------------------------              วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปํ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูป จึงมี              ปฏิสนธิวิญญาณ เป็นปัจจัยเกิดนามธรรมต่อเนื่อง และรูปที่เกิดแต่กรรม หรือเรียกว่า กัมมัชชรูป (กายของสัตว์ที่เกิดใหม่) ต่อเนื่องไป. <<< ไม่เข้าใจเลยค่ะ!!              ปฏิสนธิวิญญาณ เป็นปัจจัยแก่จิตขณะต่อมานั่นเอง.              กลละหรือตัวอ่อนของสัตว์ขณะแรกมีปฏิสนธิวิญญาณ เป็นปัจจัย กลละหรือตัวอ่อนฯ เป็นรูปธรรม. ------------------------------------              ตอบว่า รวมทั้งหมดเลย ทั้งฝ่ายดีและไม่ดี บุญและบาปที่เป็นโลกีย. <<< ตรงนี้เป็นคำตอบแล้วค่ะ ที่จะไม่เข้าใจก็เรื่องโสดาปัตติมรรคนี่แหละค่ะ ยกไว้ก่อนก็ได้ค่ะ              ตอบว่า ทวงเอาทีหลังก็ได้ ตามสะดวกครับ.              พอเข้าใจบ้างไหม? แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 55 02:45:39 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 02:09:25

ความคิดเห็นที่ 59 ตอบว่า อาศัยเกิด. <<< ดีดนิ้วดังเปาะ เจตนาและนามธรรมที่เกิดร่วมกับเจตนา ในแต่ละขณะของคนที่มีอวิชชา <<< เจตนาที่ใช้ในภาษาไทยที่แปลว่าตั้งใจเหรอคะ ถ้าไม่ได้มีเจตนาก็มีผลไปอีกอย่างเลยใช่ไม๊คะ เอาใหม่นะคะ ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ของ สังขาร-วิญญาณ, วิญญาณ- นามรูป ในกรณีตายและกรณีที่ยังไม่ตายด้วยค่ะ องค์ทั้ง 12 ในปฏิจจสมุปบาท ต้องเกิดเรียงลำดับกันไป ผ่านทุกปัจจัย ไม่กระโดดใช่ไม๊คะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 03:23:43

ความคิดเห็นที่ 62 ความคิดเห็นที่ 59              ตอบว่า อาศัยเกิด. <<< ดีดนิ้วดังเปาะ.              เจตนาและนามธรรมที่เกิดร่วมกับเจตนา ในแต่ละขณะของคนที่มีอวิชชา <<< เจตนาที่ใช้ในภาษาไทยที่แปลว่าตั้งใจเหรอคะ ถ้าไม่ได้มีเจตนาก็มีผลไปอีกอย่างเลยใช่ไม๊คะ                  ตอบว่า เจตนา แปลว่า จงใจ หรือความจงใจ.              ถ้าไม่มีความจงใจ ก็ไม่ใช่กรรม              เช่น คนนอนหลับตกเตียงไปทับหนูตาย ไม่ใช่เจตนาฆ่า              พระพุทธพจน์ :-                    เรากล่าวเจตนาว่าเป็นกรรม http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=22&A=9611&w=เรากล่าวเจตนาว่าเป็นกรรม              เอาใหม่นะคะ ช่วยอธิบายความสัมพันธ์ของ สังขาร-วิญญาณ, วิญญาณ- นามรูป ในกรณีตายและกรณีที่ยังไม่ตายด้วยค่ะ              องค์ทั้ง 12 ในปฏิจจสมุปบาท ต้องเกิดเรียงลำดับกันไป ผ่านทุกปัจจัย ไม่กระโดดใช่ไม๊คะ                  ตอบว่า ถ้ากรณีไม่ตาย นามรูป-สฬายตนะ              คนจะมีลูกตา เพิ่มอีก 2 ข้างไหม? หูเพิ่มอีก 2 หูไหม?              หากจะกล่าวว่า สังขาร-วิญญาณ ในกรณีภพชาติเดียวกัน ก็คือ ทำกรรมดี ระลึกถึงกรรมดี แล้วจิตผ่องใส พอได้อยู่.              วิญญาณ-นามรูป เช่น บุคคลเข้าฌาน กายจะผ่องใส พอได้อยู่.              ลองพิจารณากายคตาสติ จนได้ความสำคัญหมายว่า ปฏิกูล น่ารังเกียจเป็นต้นบ่อยๆ แล้วพิจารณาด้วยผิวกายว่า ผ่องใสขึ้นหรือไม่?              แต่ว่า จะได้ประโยชน์ในการพ้นจากวัฏฏะหรือไม่ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง.                  ในกรณีตาย :-              คือเมื่อตายลง กรรมในอดีตทั้งหมด กรรมเดียวเท่านั้นให้โอกาสอำนวยผล ให้จิตอุบัติในภพใหม่ (อาจเป็นภพเดียวกันก่อนตายก็ได้) เรียกว่าจิตดวงแรกของภพใหม่ เรียกว่า ปฏิสนธิวิญญาณ มีกรรมเดียวนั้นเป็นอารมณ์.              ปฏิสนธิวิญญาณนั้นเอง ก็เป็นปัจจัยแก่นามรูป ต่อเนื่องไป.              ถ้าเป็นมนุษย์ตายลงเห็นชัดเจน จากก่อนตาย ไปเป็นอย่างอื่น เช่น ถ้าเป็นมนุษย์อีกครั้ง จะเป็นตัวอ่อนในครรภ์, ถ้าเป็นเทวดา ก็เป็นโอปปาติกะ. ถ้าจากเทวดาเป็นมนุษย์ ก็เห็นชัดเจน.              แต่ถ้าเป็นเทวดาตาย แล้วอุบัติเป็นเทวดาอีกครั้ง อาจเห็นได้ยาก อาจต้องพิจารณาอารมณ์ของปฏิสนธิวิญญาณของภพเดิมและภพใหม่ว่า อารมณ์เดียวกันหรือไม่ ถ้าต่างกันก็คนละภพ คือเกิดใหม่              ถ้าเหมือนกัน ก็ไม่แน่นอน เพราะว่า กรรมหนึ่งที่ทำไว้ อาจให้ผลในการปฏิสนธิหลายครั้ง.              ยิ่งอธิบาย ยิ่งงง หรือยิ่งเข้าใจ?              คำถามว่า                    องค์ทั้ง 12 ในปฏิจจสมุปบาท ต้องเกิดเรียงลำดับกันไป                    ผ่านทุกปัจจัย ไม่กระโดดใช่ไม๊คะ              ตอบว่า น่าจะต้องผ่านปัจจัย พยายามนึกถึงกรณีไม่ผ่านทุกปัจจัย ยังนึกไม่ออก หรือจริงๆ แล้ว ไม่มีกรณีที่ไม่ผ่านทุกปัจจัย.              อาจจะมีบางภพ เช่น กำเนิดในอรูปภพ เป็นต้น.              ปฏิสนธิวิญญาณในอรูปภพ ไม่ก่อให้เกิดรูปธรรม เกิดแต่นามธรรม แต่มโนนั้นก็สามารถรับรู้อารมณ์ (ธัมมารมณ์) แต่ก็ยังไม่ได้กระโดดข้ามไป เพียงแต่ไม่มีรูปธรรมเท่านั้น.              แต่ก็ไม่ควรถือเอา เพราะธรรมเทศนาแสดงแก่ผู้มีโสตปสาท อรูปภพไม่มีโสตปสาท คือฟังธรรมไม่ได้เลย.              พอเข้าใจไหมหนอ? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 04:58:37

ความคิดเห็นที่ 63 ยังงงๆ อยู่ค่ะ ข้ามไปก่อนเดี๋ยวทวงใหม่นะคะ พร้อมสำหรับคำถามแล้วค่ะ  ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 07:29:01

ความคิดเห็นที่ 64 ในระหว่างนี้ัอ่านปฏิจจสมุปบาทเพิ่มเติมใน http://www.suwalaiporn.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=420662&Ntype=3 ถ้าไม่เข้าใจก็ได้ถามจากตรงนี้ล่ะค่ะ ละเอียดดี จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 09:53:42

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านจบแล้วค่ะ ก็ไม่เข้าใจขึ้น ลองลิงค์อื่นแล้วก็เหมือนเดิม งงว่าสังขารมีกระบวนการไปวิญญาณอย่างไร วิญญาณมีกระบวนการไปนามรูปอย่างไร ที่คุณฐานาฐานะอธิบายมาก็เข้าใจนะคะ แต่เข้าใจเป็นส่วนๆ นึกภาพรวม (ของสังขาร วิญญาณ นามรูป) ไม่ออก ไปอ่านลิงค์อื่นก็พูดคนละจุดกัน ทำให้เข้าใจเป็นครั้งๆ เป็นอย่างๆ ข้ามไปก่อนค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 12:43:38

ความคิดเห็นที่ 66 ความคิดเห็นที่ 55              อรรถกถาจบแล้วค่ะ พร้อมสำหรับให้ซักถามแล้วค่ะ --------------------------------------------------------------- ... ... ...              สรุปความได้ดีนะครับ >>>>                      จากคำตอบของอัมพัฏมานพ แสดงให้เห็นว่าเมื่อเทียบหญิงวรรณะกษัตริย์ กับหญิงวรรณะพราหมณ์       หรือเทียบชายวรรณะกษัตริย์ กับชายวรรณะพราหมณ์แล้ว วรรณะกษัตริย์ประเสริฐกว่าวรรณะพราหมณ์ (เพราะวรรณะพราหมณ์ของมารดาหรือบิดาทำให้บุคคลนั้นมีชาติไม่บริสุทธิ์ จึงเป็นกษัตริย์ไม่ได้) กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่า พราหมณ์ที่เลว สมจริงดังคาถาที่สนังกุมารพรหมได้กล่าวไว้ว่า <<<<              เนื้อความในพระไตรปิฎก                    แม้ในเมื่อกษัตริย์ถึงความเป็นคนเลวอย่างยิ่งเช่นนี้                    พวกกษัตริย์ก็ยังประเสริฐ พวกพราหมณ์เลว ด้วยประการฉะนี้.              ควรแปลว่า กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่าพวกพราหมณ์              คือ คนเลวของพวกกษัตริย์ ประเสริฐกว่า พวกพราหมณ์ทั้งหมด อยู่นั่นเอง.              ไม่ใช่เพียงประเสริฐกว่า พราหมณ์ที่เลว เท่านั้น. <<<<<<<<              ถามคำถามเบาๆ ก่อนว่า              พอจะจำได้ไหมว่า เนื้อความหรือใจความบางส่วนในพระสูตรนี้ ผมได้นำไปเป็นคำตอบของคุณ GravityOfLove ในกระทู้ที่แล้ว (กระทู้สามร้อย) http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11442477/Y11442477.html#306              เนื้อความหรือใจความที่กล่าวถึงนี้ อยู่ในความคิดเห็นที่เท่าไหร่ ในกระทู้สามร้อยนั้น?              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html     จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 13:14:07

ความคิดเห็นที่ 67 เรื่องคำด่าอุกฤษฏ์ ใน คห 188 ค่ะ ครั้งหนึ่ง พราหมณ์อาจารย์ใช้พราหมณ์ลูกศิษย์ผู้ที่ตนเองเห็นว่า ปฏิภาณดี เพื่อไปเข้าเฝ้า แล้วสังเกตุดูมหาบุรุษลักษณะ             ปรากฏว่า ลูกศิษย์ทำนอกจากหน้าที่ คือไปด่าพระพุทธเจ้า ด้วยคำต่างๆ นานา ไม่หยุดไม่ย่อ ในการเปรียบเปรยเพื่อตำหนิพระพุทธเจ้า             แต่พระผู้มีพระภาคจึงทรงทำให้ลูกศิษย์หมดปฏิภาณ คอตก แล้วทรงแสดงธรรม.             ลูกศิษย์กลับมารายงานอาจารย์ของตนเอง.             พราหมณ์อาจารย์พอฟังแล้วว่า ลูกศิษย์ของตนเองไปด่าพระพุทธเจ้า ก็ขัดใจ ด่าลูกศิษย์ว่า โธ่พ่อบัณฑิตของเรา พ่อพหูสูตของเรา พวกที่ตกนรกก็เพราะ ทำแบบเจ้านี้แหละ พราหมณ์อาจารย์โกรธด่าแล้ว ก็เอาเท้าของตนเอง ทำลูกศิษย์ให้ล้มลง. -------------------------- เรื่องย่อที่ยกมาก็ก๊อปจากเน็ตแหละค่ะ ขอบพระคุณค่ะที่อุตส่าห์ชมทุกครั้ง จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 13:38:26

ความคิดเห็นที่ 68 ความคิดเห็นที่ 67              เรื่องคำด่าอุกฤษฏ์ ใน คห 188 ค่ะ ครั้งหนึ่ง พราหมณ์อาจารย์ใช้พราหมณ์ลูกศิษย์ผู้ที่ตนเองเห็นว่า ปฏิภาณดี เพื่อไปเข้าเฝ้า แล้วสังเกตุดูมหาบุรุษลักษณะ              ปรากฏว่า ลูกศิษย์ทำนอกจากหน้าที่ คือไปด่าพระพุทธเจ้า ด้วยคำต่างๆ นานา ไม่หยุดไม่ย่อ ในการเปรียบเปรยเพื่อตำหนิพระพุทธเจ้า              แต่พระผู้มีพระภาคจึงทรงทำให้ลูกศิษย์หมดปฏิภาณ คอตก แล้วทรงแสดงธรรม.              ลูกศิษย์กลับมารายงานอาจารย์ของตนเอง.              พราหมณ์อาจารย์พอฟังแล้วว่า ลูกศิษย์ของตนเองไปด่าพระพุทธเจ้า ก็ขัดใจ ด่าลูกศิษย์ว่า โธ่พ่อบัณฑิตของเรา พ่อพหูสูตของเรา พวกที่ตกนรกก็เพราะ ทำแบบเจ้านี้แหละ พราหมณ์อาจารย์โกรธด่าแล้ว ก็เอาเท้าของตนเอง ทำลูกศิษย์ให้ล้มลง. --------------------------              เรื่องย่อที่ยกมาก็ก๊อปจากเน็ตแหละค่ะ ขอบพระคุณค่ะที่อุตส่าห์ชมทุกครั้ง              ขอถามหน่อยครับ ทำไมตอบได้เร็ว              อ่านปุ๊บก็จำใจความที่คล้ายกันได้เลย?              ควรแปลว่า กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่าพวกพราหมณ์              คือ คนเลวของพวกกษัตริย์ ประเสริฐกว่า พวกพราหมณ์ทั้งหมด อยู่นั่นเอง.                 ไม่ใช่เพียงประเสริฐกว่า พราหมณ์ที่เลว เท่านั้น.              ตรงนี้ เห็นด้วยหรือไม่? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 13:52:39

ความคิดเห็นที่ 69 ตอนอ่านก็จำได้เลยค่ะ >>> ควรแปลว่า กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่าพวกพราหมณ์ ---> ยังดูๆ อยู่ค่ะว่าที่คุณฐานาฐานะพูดอยู่ตรงไหนในพระไตรปิฎก เพราะก็ยกตัวอย่างพราหมณ์ที่ถูกทำโทษและกษัตริย์ที่ถูกทำโทษเหมือนกัน หรือว่าจะเป็นตอนที่กษัตริย์ไม่ยอมให้พราหมณ์เฝ้าเฉพาะพระพักตร์คะ? จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 14:05:46

ความคิดเห็นที่ 70 ความคิดเห็นที่ 69              ตอนอ่านก็จำได้เลยค่ะ              ดีครับ นึกว่าจะนานอย่างเรื่องพระยายม ซะอีก?              เรียบเรียงคำถามใหม่ไม่ทันเลย.              >>> ควรแปลว่า กษัตริย์ที่เลวก็ยังประเสริฐกว่าพวกพราหมณ์              ---> ยังดูๆ อยู่ค่ะว่าที่คุณฐานาฐานะพูดอยู่ตรงไหนในพระไตรปิฎก    เพราะก็ยกตัวอย่างพราหมณ์ที่ถูกทำโทษและกษัตริย์ที่ถูกทำโทษเหมือนกัน หรือว่าจะเป็นตอนที่กษัตริย์ไม่ยอมให้พราหมณ์เฝ้าเฉพาะพระพักตร์คะ?              ตอบว่า พิจารณาจาก 5 ข้อนี้              1. ควรให้เขาได้ที่นั่งหรือน้ำ (ให้การต้อนรับ) ในหมู่พราหมณ์หรือไม่              2. ควรเชิญเขาร่วมรับประทานอาหารในงานเลี้ยงต่างๆ หรือไม่              3. ควรสอนมนต์ให้เขาหรือไม่              4. ควรให้เขาแต่งงานกับสตรี (พราหมณ์) ได้หรือไม่              5. ควรจะให้เขาได้รับอภิเษกเป็นกษัตริย์ได้หรือไม่              ใน 4 ข้อแรกนั้น คำว่า หมู่พราหมณ์ ไม่ใช่หมู่พราหมณ์ที่เลว แต่เป็นหมู่พราหมณ์ปกติทั่วไปทั้งหมด นั่นเอง.              เห็นด้วยหรือยังหนอ? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 14:13:58

ความคิดเห็นที่ 71 เห็นด้วยค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 14:15:31

ความคิดเห็นที่ 72              คำถาม :-              1. คำว่า มีดวงตาเห็นธรรม แปลว่า ได้บรรลุอริยมรรคอริยผลหรือไม่?              2. ช่วยอธิบายลักษณะนิสัยของอัมพัฏฐมาณพหน่อยว่าดีหรือไม่ดี อย่างไร?                  3. ลองสันนิษฐานด้วยว่า (ข้อ ๑๕๕)              เพราะเหตุใด พระพุทธองค์จึงทรงนำเรื่องพราหมณกุมารและนางขัตติยกัญญา     ขัตติยกุมารและนางพราหมณกัญญา มาแสดง?              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 14:18:37

ความคิดเห็นที่ 73 1. ไม่ได้ค่ะ เพราะ (พระสูตรที่ผ่านๆ มา) ถ้าได้จะระบุเลยว่าได้อะไร 2. อัมพัฎฐมาณพนิสัยไม่ดี หยิ่งยะโสในชาติกำเนิดตน (ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าไม่ได้สูงแต่ปกปิดไว้คิดว่าคนอื่นไม่รู้) ชอบดูถูก เพื่อนร่วมสำนักก็ไม่ค่อยชอบหน้า นิสัยส่วนที่ดีไม่คิดว่ามีค่ะ 3. เพื่อลดมานะของอัมพัฎฐมาณพว่าวรรณะพราหมณ์ไม่ได้สูงกว่าวรรณะกษัตริย์ แต่กลับต่ำกว่าวรรณะกษัตริย์ด้วยซ้ำ ค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 14:35:03

ความคิดเห็นที่ 74 ความคิดเห็นที่ 73              1. ไม่ได้ค่ะ เพราะ (พระสูตรที่ผ่านๆ มา) ถ้าได้จะระบุเลยว่าได้อะไร              เฉลยว่า ได้ครับ ไม่ใช่ไม่ได้.              คำว่า ดวงตาเห็นธรรมหรือธรรมจักษุ เป็นปัญญาระดับโลกุตตรเลย              คำว่า ธรรมจักษุ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ธรรมจักษุ              อัมพัฏฐสูตร [บางส่วน]              [๑๗๗] ลำดับนั้น พราหมณ์โปกขรสาติ เห็นธรรม ถึงธรรม รู้แจ้งธรรม หยั่งทราบธรรม ข้ามความสงสัย ปราศจากความเคลือบแคลง ถึงความแกล้วกล้าแล้ว ไม่ต้องเชื่อผู้อื่นในสัตถุศาสนา - - - - - - - -              เห็นธรรม คือเห็นอริยสัจจะ 4 ที่สำคัญคือทำให้แจ้งในนิโรธอริยสัจจะ              ข้ามความสงสัย แสดงถึงการละวิจิกิจฉาได้เลยทีเดียว คือวิจิกิจฉา ละได้โดยโสตาปัตติมรรค.              ความในอรรถกถา              บทว่า สามุกฺกํสิกา แปลว่า ที่พระองค์ทรงยกขึ้นแสดงเอง.              ความว่า ที่พระองค์ทรงยกขึ้นถือเอาด้วยพระองค์เอง คือที่พระองค์ทรงเล็งเห็น ด้วยพระสยัมภูญาณ. อธิบายว่า เป็นของไม่ทั่วไปแก่ชนเหล่าอื่น.              ถามว่า ก็พระธรรมเทศนานั้น คืออะไร.              ตอบว่า คือเทศนาว่าด้วยอริยสัจ. เพราะฉะนั้นนั่นแหละ ท่านจึงกล่าวว่า ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค.              ในบทว่า ธรรมจักษุนี้ ท่านมุ่งหมายเอาโสดาปัตติมรรค. เพื่อที่จะแสดงถึง อาการของการเกิดขึ้นแห่งธรรมจักษุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่ง มีความเกิดขึ้น เป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งสิ้นมีความดับไปเป็นธรรมดา. ก็ธรรมจักษุนั้นกระทำนิโรธ ให้เป็นอารมณ์ เกิดขึ้นแทงตลอดซึ่งสังขตธรรมทั้งปวงอย่างนี้ด้วยอำนาจแห่งกิจ. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141&p=3#โปกฺขรสาติพุทฺธูปสงฺกมนวณฺณนา                  เช่น ในคราวปฐมเทศนานั้น ท่านพระอัญญาโกณฑัญญะ ก็ได้ดวงตาเห็นธรรม เช่นกัน. - - - - -              ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ปฐมเทศนา [บางส่วน]              ก็แลเมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ ดวงตาเห็นธรรม ปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน ได้เกิดขึ้นแก่ท่านพระโกณฑัญญะว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวล มีความดับเป็นธรรมดา. http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=04&A=355&Z=445 - - - - - - - -              ธรรมจักษุ ท่านมักกล่าวว่า คือโสตาปัตติมรรค แต่ว่า ในบางพระสูตร แม้พระอนาคามิมรรค ก็เรียกว่าธรรมจักษุ เหมือนกัน.              อันนี้ติดค้างไว้ก่อน ยังค้นหาไม่พบ.              2. อัมพัฎฐมาณพนิสัยไม่ดี หยิ่งยะโสในชาติกำเนิดตน (ทั้งๆ ที่รู้อยู่ว่าไม่ได้สูงแต่ปกปิดไว้คิดว่าคนอื่นไม่รู้) ชอบดูถูก เพื่อนร่วมสำนักก็ไม่ค่อยชอบหน้า นิสัยส่วนที่ดีไม่คิดว่ามีค่ะ              ตอบว่า ส่วนดีก็มี คือนำมาเล่าให้แก่อาจารย์ครบถ้วนดี ไม่ปิดบังเลย หรืออาจจะยังไม่เห็นโทษของตนเลย แต่ว่าก็น่าจะเห็นอยู่ เพราะมีขณะที่เขาหมดปฏิภาณ.              แก้ไขเพิ่มเติมว่า              มาณพอื่นๆ ก็ไปด้วย เล่าไม่หมดก็ไม่ได้ ตรงนี้จึงอาจไม่ใช่ข้อดี.              3. เพื่อลดมานะของอัมพัฎฐมาณพว่าวรรณะพราหมณ์ไม่ได้สูงกว่าวรรณะกษัตริย์      แต่กลับต่ำกว่าวรรณะกษัตริย์ด้วยซ้ำ              ตอบว่า ควรจะสันนิษฐานว่า              ทรงทำอนุสนธิไปยังคาถาสนังกุมารพรหม และอัมพัฎฐมาณพจะทูลถามถึงความหมายของวิชชาและจรณะ.              แก้ไขเพิ่มเติมว่า              คำว่า                    เพื่อลดมานะของอัมพัฎฐมาณพ ...              ตอบว่า น่าถูกต้องแล้วว่า อัมพัฎฐมาณพสืบมาจากกัณหฤาษี (ไม่ใช่ขัตติยกุมาร) และพระนางมัททรูปีราชธิดา (นางขัตติยกัญญา)              เพราะอย่างไรเสีย ก็ไม่ใช่วรรณะกษัตริย์ที่หมดจด.              จะพักก่อน หรือจะเอาคำถามเพิ่มเติม? แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 55 15:37:52 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 15:14:51

ความคิดเห็นที่ 75 ขอบพระคุณค่ะ ไม่ถูกซักข้อ!!! ยังงี้ต้องพัก ค่ำๆ มาใหม่ค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 15:35:43

ความคิดเห็นที่ 76 ความคิดเห็นที่ 75                  ขอบพระคุณค่ะ ไม่ถูกซักข้อ!!! ยังงี้ต้องพัก ค่ำๆ มาใหม่ค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 15:35:43              ตอบว่า ข้อสุดท้าย ก็ถูกต้องนะครับ ผมแก้ไขเพิ่มเติมแล้ว.              ผมพิจารณาไม่ดีเอง              ข้อที่ว่า อัมพัฎฐมาณพ มีข้อดีอย่างไร ผมก็พยายามหาอยู่.      แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 55 15:42:55 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 15:40:53

ความคิดเห็นที่ 77 อุตส่าห์ปลอบใจอีกแล้ว จริงๆ แล้วข้อ 3 ลืมไปเลยนะคะนั่นว่ามีเชื้อสายกษัตริย์อยู่ (พระนางมัททรูปี) ข้อดีของอัมพัฎฐมาณพ เรียนเก่ง เป็นข้อดีหรือไม่คะ เก่งแต่นิสัยไม่ดี ถ้าไม่นับนิสัยก็นับว่าเป็นข้อดีหรือไม่คะ ไม่นับว่าเรียนเก่งแล้วนำความรู้ไปประกอบกรรมชั่ว จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 15:53:03

ความคิดเห็นที่ 78 ความคิดเห็นที่ 77              อุตส่าห์ปลอบใจอีกแล้ว              จริงๆ แล้วข้อ 3 ลืมไปเลยนะคะนั่นว่ามีเชื้อสายกษัตริย์อยู่ (พระนางมัททรูปี)              ข้อดีของอัมพัฎฐมาณพ เรียนเก่ง เป็นข้อดีหรือไม่คะ เก่งแต่นิสัยไม่ดี ถ้าไม่นับนิสัยก็นับว่าเป็นข้อดีหรือไม่คะ ไม่นับว่าเรียนเก่งแล้วนำความรู้ไปประกอบกรรมชั่ว              ตอบว่า อัมพัฎฐมาณพ เรียนเก่ง เป็นข้อดีครับ แต่ไม่สมบูรณ์นะครับ เรียนเก่งแต่ประยุกต์ไปใช้ไม่สมบูรณ์              สังเกตุจากคำว่า              อัมพัฏฐมาณพถามว่า ท่าน ก็ไฉนเล่า ข้าพเจ้าจึงได้รู้ว่าเกียรติศัพท์ของท่านพระโคดม     พระองค์นั้นที่ขจรไป จริงอย่างนั้นหรือไม่ ท่านพระโคดมพระองค์นั้นทรงคุณเช่นนั้นจริงหรือไม่?              พราหมณ์โปกขรสาติตอบว่า พ่ออัมพัฏฐะ มหาปุริสลักษณะ ๓๒ ประการมาแล้วใน มนต์ของเรา ... - - - - - - - - - - - - - - -              และนำความรู้ไปประกอบความชั่ว              คล้ายๆ บุรุษเปล่าเรียนธรรม เรียนแล้วมีมานะเพิ่มพูน ใช่ไหม? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 16:01:42

ความคิดเห็นที่ 79              ระหว่างรอคำถามชุดใหม่              แนะนำชาดกเนื้อหาไม่หนักมาก และเพื่อศึกษาลักษณะ ของคนในชาดก ลักษณะคนนี้หนักกว่าอัมพัฏฐมาณพหรือไม่              อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก กุสนาฬิวรรค              ๕. กฏาหกชาดก ว่าด้วยคนขี้โอ่ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=125&p=1      จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 17:02:33

ความคิดเห็นที่ 80 >>> ลักษณะคนนี้หนักกว่าอัมพัฏฐมาณพหรือไม่ << น่าติดตามเชียวค่ะ คำถามชุดใหม่ท่าจะยากเพราะให้อ่านชาดกรอ (เพิ่งกลับมาค่ะ) จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 21:50:37

ความคิดเห็นที่ 81 ... จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 23:16:28

ความคิดเห็นที่ 82 อ่านจบแล้วค่ะ พระโพธิสัตว์ก็กระทำกฏาหกะให้เป็นบุตรเหมือนกัน กล่าวถ้อยคำเป็นที่รักอันคู่ควรกัน ให้เศรษฐียินดีแล้ว. ตั้งแต่นั้น ก็ไม่มีใครสามารถมองหน้ากฏาหกะได้เลย. ---> ทำไมไม่มีใครสามารถมองหน้าคะ  ขอบพระคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 00:34:41 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 23:56:38

ความคิดเห็นที่ 83 นิพเพธิกสูตร กาม - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งกาม เวทนา - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งเวทนา สัญญา - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งสัญญา อาสวะ - อวิชชาเป็นเหตุเกิดแห่งอาสวะ กรรม - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งกรรม ทุกข์ - ตัณหาเป็นเหตุเกิดแห่งทุกข์ ---> มีชื่อหมวดหมู่หรือไม่คะ ---> อ่านแวบแรกๆ คิดว่าผัสสะเป็นเหตุให้เกิดทั้งหมด แต่ความจริงมีเหตุอื่นด้วยคือ อวิชชาและตัณหา ทำไมผัสสะไม่เป็นเหตุทั้งหมดค่ะ ทำไมแยกไปเป็นอวิชชา ตัณหา คะ? แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 02:01:36 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 02:00:32

ความคิดเห็นที่ 84 ความคิดเห็นที่ 82              อ่านจบแล้วค่ะ              พระโพธิสัตว์ก็กระทำกฏาหกะให้เป็นบุตรเหมือนกัน กล่าวถ้อยคำเป็นที่รักอันคู่ควรกัน ให้เศรษฐียินดีแล้ว. ตั้งแต่นั้น ก็ไม่มีใครสามารถมองหน้ากฏาหกะได้เลย.              ---> ทำไมไม่มีใครสามารถมองหน้าคะ ขอบพระคุณค่ะ              โพธิสตฺโต กฏาหกํ ปุตฺตเมว กตฺวา ตทนุจฺฉวิกํ ปิยวจนํ วตฺวา เสฏฺฐึ โตเสสิ ตโต ปฏฺฐาย   กฏาหกสฺส มุขํ โอโลเกตุ สมตฺโถ นาม นาโหสิ ฯ              ตอบว่า ไม่ทราบครับ แต่สันนิษฐานว่า              กฏาหกะคงเย่อหยิ่งมาก (ขึ้น) จนใครๆ ไม่กล้าเพื่อจะสบตา (แลดูหน้าเพื่อสบตา).              สันนิษฐานล้วนๆ ครับ.              อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก กุสนาฬิวรรค              ๕. กฏาหกชาดก ว่าด้วยคนขี้โอ่ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=125&p=1      จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:05:20

ความคิดเห็นที่ 85 ความคิดเห็นที่ 83                  นิพเพธิกสูตร              กาม - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งกาม              เวทนา - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งเวทนา              สัญญา - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งสัญญา              อาสวะ - อวิชชาเป็นเหตุเกิดแห่งอาสวะ              กรรม - ผัสสะเป็นเหตุเกิดแห่งกรรม              ทุกข์ - ตัณหาเป็นเหตุเกิดแห่งทุกข์              ---> มีชื่อหมวดหมู่หรือไม่คะ              ---> อ่านแวบแรกๆ คิดว่าผัสสะเป็นเหตุให้เกิดทั้งหมด แต่ความจริงมีเหตุอื่นด้วยคือ อวิชชาและตัณหา              ทำไมผัสสะไม่เป็นเหตุทั้งหมดค่ะ ทำไมแยกไปเป็นอวิชชา ตัณหา คะ?              ตอบว่า ชื่อหมวดหมู่มีหรือไม่ ผมไม่ทราบครับ.              คำถามว่า ทำไมผัสสะไม่เป็นเหตุทั้งหมดค่ะ ทำไมแยกไปเป็นอวิชชา ตัณหา.                   ตอบแบบบุคคลดังนี้ :-              ปุถุชนนุ่งห่มผ้าที่ประณีต กายสัมผัสของผ้านั้น ก็เกิดเวทนา เวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา ... อุปาทาน ... ภพ ... ทุกข์              พระภิกษุผู้เป็นอรหันต์ นุ่งห่มจีวรที่ประณีต กายสัมผัสของผ้านั้น ก็เกิดเวทนา แต่เวทนานั้น ไม่ก่อให้เกิด (ตัณหา ... อุปาทาน ... ภพ ... ทุกข์)              ดังนั้น ตัณหาเป็นเหตุเกิดแห่งทุกข์ ถูกต้องแล้ว.              พอเข้าใจหรือไม่หนอ.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔              อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต              นิพเพธิกสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=9611&Z=9753                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=334 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:06:57

ความคิดเห็นที่ 87              คำถาม :-              จากหัวข้อว่า เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141&p=3#เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา                    เมื่ออ่านเนื้อความในหัวข้อแล้ว              ขอให้แยกศัพท์คำว่า เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา ออกเป็นรากศัพท์ ตามความเข้าใจ และคำแปลนั้นตามความเข้าใจ              คำถาม :-              คำว่า มีดวงตาเห็นธรรม แปลว่า ได้บรรลุอริยมรรคอริยผลหรือไม่?              ยังแปลกใจว่า ที่ตอบไม่ถูก เพราะอะไร?              1. เพราะง่วง เลยอ่านไม่ละเอียด 99% หรือ              2. เพราะไม่นึกว่า ดวงตาเห็นธรรม (ในคำถาม) กับธรรมจักษุ (ในอรรถกถา)      คือคำเดียวกัน?              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              อัมพัฏฐสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=1920&Z=2832                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:13:16

ความคิดเห็นที่ 88 #85 เข้าใจเป็นส่วนๆ อีกแล้วค่ะ คือจะเข้าใจตรงที่อธิบาย แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมยกมาเฉพาะผัสสะ อวิชชา ตัณหามาเป็นเหตุ ทั้งๆ ที่ปัจจัยทุกตัวในปฏิจจสมุปบาทเป็นวงกลม เป็นเหตุได้ทุกปัจจัยไม่ใช่หรือคะ หรือไม่ก็ทำไมไม่ใช้คำว่า อวิชชา ตัวเดียวไปเลย #86 ตอนอ่านก็ง่วงค่ะแต่ก็ยังไหว (พอมีสติอยู่) เพราะฉะนั้นความง่วงไม่ใช่สาเหตุที่ตอบไม่ถูก น่่าจะไม่เข้าใจความหมายของคำมากกว่าค่ะ คาดไม่ถึงน่ะค่ะ >> ... ลำดับนั้น พราหมณ์โปกขรสาติ เห็นธรรม ถึงธรรม รู้แจ้งธรรม หยั่งทราบธรรม ข้ามความสงสัย ปราศจากความเคลือบแคลง ถึงความแกล้วกล้าแล้ว ไม่ต้องเชื่อผู้อื่นใน สัตถุศาสนา... และยกมาจากในเน็ต >> เป็นผลให้พราหมณ์โปกขรสาติ มีดวงตาเห็นธรรมว่า... ก็เห็นด้วยว่าใช้คำว่าดวงตาเห็นธรรมก็คงไม่ผิดความหมาย และคำนี้ก็ได้ยินบ่อยๆ ในภาษาไทย มีความหมายประมาณว่า รับรู้รสพระธรรม ได้เปลี่ยนจากชีวิตเสเพลมาใช้ชีวิตเป็นคนดี พูดกันอย่างดาษดื่น ไม่คาดว่าจะมีความหมายลึกซึ้งขนาดนี้เลยค่ะ (>> ท่านมุ่งหมายเอาโสดาปัตติมรรค...) ไม่คิดว่า เห็นธรรม (ในพระไตรปิฎก) โยงถึงคำว่า ธรรมจักษุ (ในอรรถกถา) เลยค่ะ เห็นเป็นคำหน้าตาธรรมดาก็เลยไม่ได้เช็คความหมายในพจนานุกรมด้วย (ถ้าเช็คอาจโป๊ะเชะ) ถ้าคุณฐานาฐาะไม่ตั้งคำถามข้อนี้ใน #72 ต่อไปอาจเห็น Gravity นำออกมาใช้ โดยไม่รู้ความหมายที่แท้จริงเป็นแน่ ครั้งหนึ่งเคยพูดว่า "ได้เห็นพระธรรมก็ต่อเมื่อท่านได้มรณภาพเสียแล้ว" ไม่ทราบว่าตรงนี้มีความหมายเดียวกับธรรมจักษุหรือไม่คะ ถ้าใช่ก็ขายหน้าจริงๆ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 13:49:48

ความคิดเห็นที่ 89 อ้อ มีตกหล่น คำถาม :- จากหัวข้อว่า เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141&p=3#เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา       เมื่ออ่านเนื้อความในหัวข้อแล้วขอให้แยกศัพท์คำว่า เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา ออกเป็นรากศัพท์ ตามความเข้าใจ และคำแปลนั้นตามความเข้าใจ ---> เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา   = เทวะ+ลักษณะ+ทรรศนะ+พิจารณา                          พิจารณาเพื่อให้เห็นมหาบุรุษลักษณะ ค่ะ เดาล้วนๆ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 13:57:03

ความคิดเห็นที่ 90 ความคิดเห็นที่ 88              #85 เข้าใจเป็นส่วนๆ อีกแล้วค่ะ คือจะเข้าใจตรงที่อธิบาย แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมยกมาเฉพาะผัสสะ อวิชชา ตัณหามาเป็นเหตุ ทั้งๆ ที่ปัจจัยทุกตัวในปฏิจจสมุปบาทเป็นวงกลม เป็นเหตุได้ทุกปัจจัยไม่ใช่หรือคะ       หรือไม่ก็ทำไมไม่ใช้คำว่า อวิชชา ตัวเดียวไปเลย              ตอบว่า คุณ GravityOfLove เห็นกรณีพระอรหันต์หรือยังว่า แม้มีเวทนา ก็ไม่เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีก จึงเป็นพ้นความเป็นวงกลม ของปฏิจจสมุปบาทฝ่ายเกิดทุกข์.              หากจะถามว่า ทำไมยกมาเฉพาะผัสสะ อวิชชา ตัณหามาเป็นเหตุ              ขอตอบโดยใช้หลักสันนิษฐานดังนี้ :-              น่าจะเป็นเพราะว่า การพิจารณาเน้นใน 3 ข้อนี้จะเป็นประโยชน์ อย่างยิ่งต่อการบรรลุธรรมก็ได้.              คำว่า เข้าใจเป็นส่วนๆ อีกแล้วค่ะ              ไว้มีโอกาส ผมค่อยไล่เลียงสอบถาม ดีกว่า.              #86 ตอนอ่านก็ง่วงค่ะแต่ก็ยังไหว (พอมีสติอยู่) เพราะฉะนั้นความง่วงไม่ใช่สาเหตุที่ตอบไม่ถูก น่าจะไม่เข้าใจความหมายของคำมากกว่าค่ะ คาดไม่ถึงน่ะค่ะ              ถ้าเป็นเพราะความหมายของคำ              คำถามเรื่อง เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา ก็เหมาะสมแล้ว เพราะจะแยกคำต่างๆ ให้เห็น เท่าที่ผมพอรู้.              >> ... ลำดับนั้น พราหมณ์โปกขรสาติ เห็นธรรม ถึงธรรม รู้แจ้งธรรม       หยั่งทราบธรรม ข้ามความสงสัย ปราศจากความเคลือบแคลง ถึงความแกล้วกล้าแล้ว ไม่ต้องเชื่อผู้อื่นในสัตถุศาสนา...              และยกมาจากในเน็ต >> เป็นผลให้พราหมณ์โปกขรสาติ มีดวงตาเห็นธรรมว่า...              ก็เห็นด้วยว่าใช้คำว่าดวงตาเห็นธรรมก็คงไม่ผิดความหมาย และคำนี้ก็ได้ยินบ่อยๆ ในภาษาไทย มีความหมายประมาณว่า รับรู้รสพระธรรม ได้เปลี่ยนจากชีวิตเสเพลมาใช้ชีวิตเป็นคนดี              พูดกันอย่างดาษดื่น ไม่คาดว่าจะมีความหมายลึกซึ้งขนาดนี้เลยค่ะ              (>> ท่านมุ่งหมายเอาโสดาปัตติมรรค...)              ตอบว่า คนทั่วไปพูดๆ กัน ก็ขอให้ถือเอาว่า ความหมายทั่วไปจะดีกว่า เพราะไปห้ามก็ไม่ได้ ไปตรวจสอบหรือสอบถามว่า เป็นพระอริยบุคคลหรือ? อาจจะถูกว่ากล่าวได้ - - - - - - - -              ไม่คิดว่า เห็นธรรม (ในพระไตรปิฎก) โยงถึงคำว่า ธรรมจักษุ (ในอรรถกถา) เลยค่ะ เห็นเป็นคำหน้าตาธรรมดาก็เลยไม่ได้เช็คความหมายในพจนานุกรมด้วย (ถ้าเช็คอาจโป๊ะเชะ)              ตอบว่า (ถ้าเช็คอาจโป๊ะเชะ) อาจจะไม่ตอบผิดมากมาย ใช่ไหมหนอ?              ถ้าคุณฐานาฐานะไม่ตั้งคำถามข้อนี้ใน #72 ต่อไปอาจเห็น Gravity นำออกมาใช้ โดยไม่รู้ความหมายที่แท้จริงเป็นแน่              ครั้งหนึ่งเคยพูดว่า "ได้เห็นพระธรรมก็ต่อเมื่อท่านได้มรณภาพเสียแล้ว" ไม่ทราบว่าตรงนี้มีความหมายเดียวกับธรรมจักษุหรือไม่คะ ถ้าใช่ก็ขายหน้าจริงๆ.              ตอบว่า จริงๆ แล้ว เมื่อได้ศึกษาพระไตรปิฎกและอรรถกถา ก็ควรใช้คำให้ถูกต้อง      ให้เหมาะสม อันนี้ไม่ได้มุ่งให้มีมานะว่า เราเป็นพหูสูต เธอไม่ใช่พหูสูต นะครับ แต่มุ่งให้เห็นคำทั่วไปและคำเฉพาะเป็นต้น. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 15:08:52

ความคิดเห็นที่ 91 ความคิดเห็นที่ 89              อ้อ มีตกหล่น              คำถาม :-              จากหัวข้อว่า เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=141&p=3#เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา                    เมื่ออ่านเนื้อความในหัวข้อแล้วขอให้แยกศัพท์คำว่า เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา ออกเป็นรากศัพท์ ตามความเข้าใจ และคำแปลนั้นตามความเข้าใจ              ---> เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา = เทวะ+ลักษณะ+ทรรศนะ+พิจารณา              พิจารณาเพื่อให้เห็นมหาบุรุษลักษณะ ค่ะ เดาล้วนๆ              เฉลยว่า ไม่ถูกต้องอีกครั้งครับ.              เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา = เทฺว - ลกฺขณ - ทสฺสน - วณฺณนา              เทฺว คำนี้อ่านว่า ทะเว แปลว่า สอง              ลกฺขณ คำนี้คือ ลักษณะ              ทสฺสน คือการเห็น              วณฺณนา คือ วรรณนา หรือพรรณนานั่นเอง.              เทฺวลกฺขณทสฺสนวณฺณนา คือ หัวข้อของการพรรณนาการเห็นลักษณะสองอย่าง                   ลักษณะสองอย่าง คือ              ๑๐. โกโสหิตวตฺถคุยฺโห มีพระคุยหะเร้นอยู่ในฝัก              ๒๗. ปหูตชิวฺโห พระชิวหาอ่อนและยาว (อาจแผ่ปกพระนลาฏได้) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=มหาบุรุษลักษณะ              คำว่า เทฺว อย่าสับสนกับคำว่า เทว (เทพหรือเทวดา) นะครับ.              คำว่า เทฺว ใช้กันไม่ค่อยมาก ไม่ค่อยได้เห็น              เช่นคำว่า เทฺววาจิก “มีวาจาสอง” http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=เทฺว&detail=on#find3              เทฺววาจิก “มีวาจาสอง” คือการกล่าวถึงการมีสรณคมน์ 2 อย่าง ในสมัยก่อนที่ท่านพระอัญญาโกณฑัญญะจะได้ดวงตาเห็นธรรม              ในขณะนั้น ท่านตปุสสะและภัลลิกะ เป็นผู้ถึงสรณคมน์ 2 อย่าง (เท่าที่มีในขณะนั้น).              เทฺว อ่านว่า ทะเว น่ามีรากศัพท์เดียวกับ ทวิ, two จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 15:26:38

ความคิดเห็นที่ 92              พระสูตรหลัก พระสูตรต่อไป คือ โสณทัณฑสูตร              พระสูตรที่อ่านแล้ว หากมีบทเชื่อมไปถึง ก็จะสอบถามอีก ไม่ต้องเสียดายนะครับว่า พระสูตรที่แล้ว ผ่านไปเร็วนัก.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑              ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค              โสณทัณฑสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=9&A=2833&Z=3477                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=178              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 15:36:10

ความคิดเห็นที่ 93 >>> คุณ GravityOfLove เห็นกรณีพระอรหันต์หรือยังว่า แม้มีเวทนา ก็ไม่เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีก จึงเป็นพ้นความเป็นวงกลม ของปฏิจจสมุปบาทฝ่ายเกิดทุกข์. ---> ถ้าคุณฐานาฐานะไม่ชี้ก็ไม่เห็นค่ะ นึกขึ้นได้ว่าเคยไม่ใส่ใจกับคุณสมบัติื (ไม่ทราบว่าใช้คำถูกหรือเปล่า) ของพระอริยบุคคลประเภทต่างๆ ค่ะ เช่น พระโสดาบัน ยังตัดอะไรไม่ได้ ตัดอะไรได้ เป็นต้น สงสัยไม่จดไม่จำตรงนี้ก็เลยทำให้หลุดๆ ไป ค้นหาในพจนานุกรมก็ไม่เจอ ขอลิงค์อีกทีได้ไม๊คะ >>> ขอตอบโดยใช้หลักสันนิษฐานดังนี้ :- น่าจะเป็นเพราะว่า การพิจารณาเน้นใน 3 ข้อนี้จะเป็นประโยชน์ อย่างยิ่งต่อการบรรลุธรรมก็ได้. << เคยสันนิษฐานว่าเป็นเพราะ Direct Effect, Indirect Effect         คำว่า เข้าใจเป็นส่วนๆ อีกแล้วค่ะ     ไว้มีโอกาส ผมค่อยไล่เลียงสอบถาม ดีกว่า.<<< คำนี้ที่รอคอย >>> (ถ้าเช็คอาจโป๊ะเชะ) อาจจะไม่ตอบผิดมากมาย ใช่ไหมหนอ? ---> ถ้าเช็ค ตอบถูกเลยแหละค่ะ >>>  เฉลยว่า ไม่ถูกต้องอีกครั้งครับ. ---> ไม่เมตตาให้สัก 50 คะแนนหรือคะ ^ ^ อย่างน้อย  ลกฺขณ - ลักษณะ, ทสฺสน - การเห็น ก็ตรงนะคะ >>>  พระสูตรหลัก พระสูตรต่อไป คือ โสณทัณฑสูตร <<< ค่ะ     พระสูตรที่อ่านแล้ว หากมีบทเชื่อมไปถึง ก็จะสอบถามอีก <<< ได้เลยค่ะ     ไม่ต้องเสียดายนะครับว่า พระสูตรที่แล้ว ผ่านไปเร็วนัก. <<< ไม่เสียดายเลยค่ะ เพราะ     1. ตอนแรกก็ออกเสียดายหน่อยๆ แต่เห็นว่าจะสอบถามอีกก็เลยเลิืกเสียดาย     2. ข้างหน้ายังมีอีกมายมายที่ยังไม่ได้เรียน ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 15:57:30

ความคิดเห็นที่ 94 ความคิดเห็นที่ 93              >>> คุณ GravityOfLove เห็นกรณีพระอรหันต์หรือยังว่า แม้มีเวทนา ก็ไม่เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีก จึงเป็นพ้นความเป็นวงกลม      ของปฏิจจสมุปบาทฝ่ายเกิดทุกข์.              ---> ถ้าคุณฐานาฐานะไม่ชี้ก็ไม่เห็นค่ะ นึกขึ้นได้ว่าเคยไม่ใส่ใจกับคุณสมบัติ (ไม่ทราบว่าใช้คำถูกหรือเปล่า) ของพระอริยบุคคลประเภทต่างๆ ค่ะ เช่น พระโสดาบัน ยังตัดอะไรไม่ได้ ตัดอะไรได้ เป็นต้น สงสัยไม่จดไม่จำตรงนี้ก็เลยทำให้หลุดๆ ไป ค้นหาในพจนานุกรมก็ไม่เจอ ขอลิงค์อีกทีได้ไม๊คะ              ตอบว่า มหาปรินิพพานสูตร [บางส่วน]              พระพุทธพจน์ :-              ดูกรอานนท์ พวกอุบาสกในนาทิกคาม อีก ๕๐ คน กระทำกาละแล้ว เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป เป็นโอปปาติกะ ปรินิพพานในภพนั้น มีอันไม่ กลับมาจากโลกนั้นเป็นธรรมดา พวกอุบาสกในนาทิกคาม ๙๖ คน ทำกาละแล้ว เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป และเพราะราคะ โทสะ โมหะเบาบาง เป็นพระสกทาคามี กลับมายังโลกนี้คราวเดียวเท่านั้น แล้วจักทำที่สุดแห่งทุกข์ พวกอุบาสกในนาทิกคาม ๕๑๐ คน ทำกาละแล้ว เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป เป็นพระโสดาบัน มีอันไม่ ตกต่ำเป็นธรรมดา เป็นผู้เที่ยง มีอันจะตรัสรู้ในภายหน้า ฯ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=10&A=2333&w=กาละแล้ว                   คำว่า สังโยชน์ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สังโยชน์              >>> ขอตอบโดยใช้หลักสันนิษฐานดังนี้ :- น่าจะเป็นเพราะว่า การพิจารณาเน้นใน 3 ข้อนี้จะเป็นประโยชน์ อย่างยิ่งต่อการบรรลุธรรมก็ได้. << เคยสันนิษฐานว่าเป็นเพราะ Direct Effect, Indirect Effect                  คำว่า เข้าใจเป็นส่วนๆ อีกแล้วค่ะ              ไว้มีโอกาส ผมค่อยไล่เลียงสอบถาม ดีกว่า.              <<< คำนี้ที่รอคอย              >>> (ถ้าเช็คอาจโป๊ะเชะ) อาจจะไม่ตอบผิดมากมาย ใช่ไหมหนอ?              ---> ถ้าเช็ค ตอบถูกเลยแหละค่ะ              >>>  เฉลยว่า ไม่ถูกต้องอีกครั้งครับ.              ---> ไม่เมตตาให้สัก 50 คะแนนหรือคะ ^ ^              อย่างน้อย  ลกฺขณ - ลักษณะ, ทสฺสน - การเห็น ก็ตรงนะคะ              ตอบว่า ไม่ให้ดีกว่า เพราะแปลความรวบยอดผิดไป.              >>>  พระสูตรหลัก พระสูตรต่อไป คือ โสณทัณฑสูตร <<< ค่ะ              พระสูตรที่อ่านแล้ว หากมีบทเชื่อมไปถึง ก็จะสอบถามอีก <<< ได้เลยค่ะ              ไม่ต้องเสียดายนะครับว่า พระสูตรที่แล้ว ผ่านไปเร็วนัก. <<< ไม่เสียดายเลยค่ะ เพราะ              1. ตอนแรกก็ออกเสียดายหน่อยๆ แต่เห็นว่าจะสอบถามอีกก็เลยเลิกเสียดาย              2. ข้างหน้ายังมีอีกมายมายที่ยังไม่ได้เรียน              ในโสณทัณฑสูตร เมื่ออ่านพระไตรปิฎกแล้ว              ขอให้จดจำการกระทำของโสณทัณฑพราหมณ์ไว้ก่อนว่า              ก่อนและหลังอ่านอรรถกถา เข้าใจการกระทำนั้นอย่างไร? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 16:17:43

ความคิดเห็นที่ 95 ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 16:36:27

ความคิดเห็นที่ 96 อ่านสังโยชน์ 10 แล้วค่ะแต่ไม่เห็นจุดที่บอกว่า พระอรหันต์มีเวทนาแต่ไม่เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีกเพราะ คำว่าเวทนา ตัณหา ไม่อยู่ในสังโยชน์ 10 พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี มีเวทนาอันเป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีกหรือคะ ตอนที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน มีพระที่เศร้าโศกเสียใจด้วย ไม่ทราบว่าพระอริยบุคคลประเภทใดบ้างคะที่ยังรู้สึกเช่นนี้อยู่ และความเศร้าโศกเสียใจเช่นนี้จัดเป็นอกุศลธรรมหรือไม่คะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:16:17

ความคิดเห็นที่ 97              พระอรหันต์ไม่มีตัณหาแล้ว ถูกต้องไหม?              พระอรหันต์ยังมีเวทนา หรือไม่? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 00:57:08

ความคิดเห็นที่ 98 พระอรหันต์ไม่มีตัณหาแล้ว ถูกต้องไหม? << ถูกต้องค่ะ พระอรหันต์ยังมีเวทนา หรือไม่? << จาก #94 พระอรหันต์แม้จะมีหรือไม่มีเวทนาก็ไม่เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีก ด้วยความเคารพค่ะ ยังไม่เข้าใจอยู่ดีค่ะถ้านี่คือคำตอบของคำถามใน #96 กรุณาอธิบายอีกครั้งค่ะ ชักมึนๆ งงๆ แล้วค่ะ โยงไม่ถูกแล้ว จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:16:49

ความคิดเห็นที่ 99              ใจเย็นๆ นะครับ              สองบรรทัด เพื่อตรวจสอบว่า ยังตื่นอยู่หรือว่าหลับแล้ว                   ผมอธิบายไป แล้วถามไป ตกลงตามนี้ นะครับ              รอผม restart เครื่อง 20 นาทีได้ไหม? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:30:27

ความคิดเห็นที่ 100  เชิญท่าน จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:34:43

ความคิดเห็นที่ 101              มาแล้วครับ              ลำดับความก่อนว่า              1. สังโยชน์นั้น มาเพราะคุณกล่าวว่า                    เช่น พระโสดาบัน ยังตัดอะไรไม่ได้ ตัดอะไรได้ เป็นต้น                    สงสัยไม่จดไม่จำตรงนี้ก็เลยทำให้หลุดๆ ไป                    ค้นหาในพจนานุกรมก็ไม่เจอ ขอลิงค์อีกทีได้ไม๊คะ              2. ส่วนเรื่องที่ถามว่า                    คุณ GravityOfLove เห็นกรณีพระอรหันต์หรือยังว่า                    แม้มีเวทนา ก็ไม่เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีก จึงเป็นพ้นความเป็นวงกลม                        ของปฏิจจสมุปบาทฝ่ายเกิดทุกข์.              เพราะคุณถามว่า ทำไมยกมาเฉพาะผัสสะ อวิชชา ตัณหามาเป็นเหตุ              ผมจึงยกกรณีพระอรหันต์มาแสดง              เห็นลำดับความหรือยังครับ จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:55:27

ความคิดเห็นที่ 102 ยังตื่นอยู่ค่ะ ค่ะ เห็นลำดับความแ้ล้ว ขอบพระคุณค่ะ คำตอบกรณีพระอริยบุคคลประเภทอื่นยังไม่ตอบใช่ไม๊คะ ปล ถ้านานกว่านี้ คิดว่าคุณฐานาฐานะ Restart เครื่องเมนเฟรม จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:02:52

ความคิดเห็นที่ 103 ความคิดเห็นที่ 102              ยังตื่นอยู่ค่ะ              ค่ะ เห็นลำดับความแล้ว ขอบพระคุณค่ะ              คำตอบกรณีพระอริยบุคคลประเภทอื่นยังไม่ตอบใช่ไม๊คะ              ปล ถ้านานกว่านี้ คิดว่าคุณฐานาฐานะ Restart เครื่องเมนเฟรม              คำถามว่า                    พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี                    มีเวทนาอันเป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอีกหรือคะ              ตอบว่า ใช่ครับ แต่ตัณหาเหล่านั้นไม่เป็นเหตุให้เกิดในทุคติเป็นต้น    จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:10:51

ความคิดเห็นที่ 104 ค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:16:31

ความคิดเห็นที่ 105              ยกตัวอย่างพระสูตร ชื่อว่ามิคสาลาสูตร              อุบาสกผู้เป็นพระสกทาคามี 2 ท่าน                   ท่านหนึ่งบริโภคกาม ไม่ละเมถุนธรรม                   ท่านหนึ่งประพฤติพรหมจรรย์ ละเมถุนธรรม              มาในพระสูตรชื่อว่ามิคสาลาสูตร              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔              อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต              มิคสาลาสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=8199&Z=8302                   ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=315 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:27:27

ความคิดเห็นที่ 106 พระอนาคามีบริโภคกามหรือไม่คะ ปล คำว่าบริโภคกาม คือกามทั้งห้า หรือเฉพาะเมถุนคะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 02:33:10 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:30:59

ความคิดเห็นที่ 107 ความคิดเห็นที่ 106 ก              พระอนาคามีบริโภคกามหรือไม่คะ              ตอบว่า พระอนาคามีไม่บริโภคกามแล้วครับ.              คำว่า เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป              ได้แก่ สักกายทิฏฐิ, วิจิกิจฉา, สีลัพพตปรามาส, กามราคะ และปฏิฆะ.              คำว่า สังโยชน์ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สังโยชน์ ความคิดเห็นที่ 106 ข                พระอนาคามีบริโภคกามหรือไม่คะ              ปล คำว่าบริโภคกาม คือกามทั้งห้า หรือเฉพาะเมถุนคะ     แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 02:33:10              ตอบว่า กามทั้งห้าเลยครับ. แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 02:39:18 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:38:25

ค่ะ ต่อไปคงเป็นคำตอบเกี่ยวกับความเศร้าโศก นอกจากคำนี้แล้วมีอกุศลธรรมอื่นๆ อีกไม๊คะ เอาให้ครบเลย ปล ถ้ามีตัณหาก็มีอุปาทานใช่ไม๊คะ ขอบพระคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 02:46:35 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:44:14

ความคิดเห็นที่ 109 ความคิดเห็นที่ 108              ค่ะ              ต่อไปคงเป็นคำตอบเกี่ยวกับความเศร้าโศก              นอกจากคำนี้แล้วมีอกุศลธรรมอื่นๆ อีกไม๊คะ เอาให้ครบเลย              ตอบว่า  ความเศร้าโศก เสียใจนี้ ถ้ายังมีกามราคะ ก็ยังเสียใจได้อยู่                   พระโสดาบันและพระสกทาคามี เสียใจได้อยู่              แต่พระอนาคามี ไม่เศร้าโศก ไม่เสียใจแล้ว. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:48:26

ความคิดเห็นที่ 110              ปล ถ้ามีตัณหาก็มีอุปาทานใช่ไม๊คะ                 ตอบว่า ใช่แล้วครับ จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 02:49:22