ความคิดเห็นที่ 1 เพราะเป้าหมายสูงสุดของศาสนาพุทธคือ นิพพาน เป็นสภาวะที่ดับกิเลสได้โดยสิ้นเชิงโดยจิตที่เป็นสมาธิ เพราะยังไม่เข้าใจคำว่า บุญ บาป,   บุญ คือ การลดกิเลส,   บาป คือ การเพิ่มกิเลส การสร้างวิหาร อาจลดกิเลสได้ส่วนหนึ่ง แต่จิตยังไม่เป็นสมาธิไม่สามารถกำจัดกิเลสลงได้ แถมยังมีโอกาสที่กิเลสจะเพิ่มขึ้นได้ เพราะไม่ได้เรียนรู้วิธีกำจัดกิเลส การเป็นภิกษุ รักษาศีลครบ 227 ข้อไม่เคยขาด ไม่ด่างพร้อย 100 ปี  แต่ถ้าทำจิตให้เป็นสมาธิไม่ได้เลย ก็ไม่อาจกำจัดกิเลสลงได้ ได้เพียงระวังไม่ให้กิเลสเพิ่ม ถือว่ายังไม่รู้วิธีกำจัดกิเลส ผู้ที่ทำสมาธิให้จิตสงบ(ฌาน) แม้นานเพียงไก่กระพือปีก เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่จะทำการกำจัดกิเลสลงได้จริงๆ เพราะรู้วิธีกำจัดกิเลสแล้ว จึงจะสามารถไปถึงเป้าหมาย พระนิพพาน ได้ ผู้ปฏิบัติธรรมควรสังเกตตนเองด้วยว่า ที่ตัวเองปฏิบัติ ที่ทำสมาธิมันช่วยให้กิเลสลดลงได้มั้ย ถ้ากิเลสมันไม่ลดบ้างเลยก็แปลว่าอาจจะปฏิบัติผิดทางหรือเข้าใจผิด บางคนอาจจะคิดว่า การเป็นพระอรหันต์ เป็นการมุ่งแต่ประโยชน์ตนจะเป็นการเห็นแก่ตัวหรือเปล่า  การปฏิบัติเพื่อบรรลุธรรมเป็นประโยชน์ส่วนตน แต่เมื่อท่านบรรลุแล้ว ไม่ยึดมั่นถือมั่นประโยชน์ส่วนตนแล้ว  พระอรหันต์จึงเป็นผู้ให้ที่ดีที่สุดเพราะท่านจะให้ทั้งหมดและเป็นการให้ธรรมะที่ช่วยให้หลุดพ้นได้จริง แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 22:52:06 แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 54 22:40:54 จากคุณ : ชนาธิป - พุทธแท้ จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 08:59:04

ความคิดเห็นที่ 2 ธรรมใดเป็นไปเพื่อความคลายกำหนัด คลายความยึดมั่นถือมั่น  ธรรมนั้นมีอนิสงค์มาก จากคุณ : palmgang จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 08:59:31

ความคิดเห็นที่ 3 เพราะ ความหมายของบุญกุศล ก็คือ  การละหรือการฆ่ากิเลส นั่นเอง ...การทำบุญแบบอื่นๆก็ละกิเลสได้  แต่ไม่มาก ไม่ลึก ไม่กว้าง เท่ากับการภาวนา เปรียบเสมือนการไปรบสังหารศัตรูในสนามรบ  การทำบุญแบบอื่นๆ เปรียบเหมือนการฆ่าทหารฝ่ายตรงข้าม(กิเลส) ทีละคนสองคนหรือครั้งละไม่กี่คน ด้วยปืนในมือหรือระเบิดมือ  แต่การภาวนา  เปรียบเหมือนเอาระเบิดเดซี่ คัตเตอร์หรือปรมาณูทิ้งลงไปเลย  ระเบิดตูมเดียวจะฆ่าศัตรูได้ทั้งกองทัพหรือเกือบหมดทั้งกองทัพ  หรือฆ่าได้หลายๆพันหลายๆหมื่นคน การภาวนาจึงมีโอกาสที่จะได้บุญมากกว่าวิธีทำบุญแบบอื่นๆ  ทำนองเดียวกันนั้น จากคุณ : โขตาน จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:00:11

ความคิดเห็นที่ 4 บุญ มาจากศัพท์ภาษาบาลีว่า "ปุญญะ" แปลว่า เครื่องชำระจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ บุญเป็นเครื่องกำจัดสิ่งเศร้าหมองที่เรียกว่า กิเลส.......... ฉะนั้นการกระทำกรรมใดๆก็ตาม.....หากชำระล้างกิเลสได้มากกว่าก็ได้บุญมากกว่าครับ.. เช่นนาย ก. มีความเห็นว่าตนเองกำลังภาวนาอยู่...คือ..การนั่งหลับตา...ระลึกถึงนิมิตต่างๆ(แสง..พระ...คน...อื่นๆ)โดยมีมโนสัญเจตนาอยากรู้อยากเห็น..สงสัย...จะเห็นได้ว่า..ไม่มีการกำจัดกิเลส..ล้างกิเลส..จึงไม่ได้บุญ... นาย ข. ทำทาน..โดยตั้งจิตลดละ..ความโลภ..โดยจิตเมตตา..โดยจิตกรุณา...นาย ข จึงได้บุญ..มากกว่า..นาย ก. ในทางตรงกันข้าม นาย ก. มีความ มีความเห็นว่าตนเองกำลังภาวนาอยู่...คือ..การนั่งหลับตา...ตั้งจิตลดละ..อกุศลธรรม..ที่เกิดในจิตตน..เมื่อจิตมีราคะ.โทสะ..โมหะ...ก็ละราคะ..โทสะ..โมหะ..พิจารณากายในกาย..เวทนาในเวทนา..จิตในจิต..ธรรมในธรรม...มีมโนสัญเจตนา..ล้าง..ละ..กิเลสในจิตตน...มีมโนสัญเจตนา..ธรรมวิจัยสภาวธรรมต่างๆที่เกิดในจิต..โดยหากอกุศลธรรมเกิดก็ละอารมณ์นั้น..กุศลธรรมเกิดก็เพียรพยายามทำให้เจริญขึ้น..ตรงนี้มีการล้างกิเลส..จึงได้บุญ นาย ข. ทำทาน โดยขอให้..รวย...ได้ถูกหวย...ให้ลูกได้เรียนสูงๆ..ขออื่นๆอีกมากมาย...นาย ข.ไม่มีจิตลดละกิเลส..นาย ข จึงไม่ได้บุญ..เพราะไม่ได้ล้างกิเลส..ลดละกิเลส..นาย กจึงได้บุญกว่านาย ข ครับ หวังว่าคงเป็นประโยชน์ต่อทุกๆท่าน..ที่กำลังปฎิบัติธรรม..และ.ขอส่งความเห็นอันนี้เป็นของขวัญปีใหม่ 2555..ต่อทุกๆท่านในห้องศาสนานะครับ ธรรมเจริญ..ทุกๆท่านครับ จากคุณ : โกวิทย์ (โกวิทย์) จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:00:53

ความคิดเห็นที่ 5 การสร้างวิหารก็ได้บุญอาจส่งผลให้ไปเป็นเทวดา แต่สร้างมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถลดละกิเลสจนถึงนิพพานได้           การทำสมาธิจึงจะเป็นทางที่ลดละกิเลสถึงนิพพานได้ แต่ไม่ใช่เอาแต่สมาธิหลับตา เพราะพอลืมตากิเลส อัตตา มานะ กลับมาเหมือนเดิมมันก็ไม่ได้ผล ต้องทำจิตเป็นสมาธิทั้งลืมตาและหลับตา โดยการมี สติปัฏฐาน อ่านรู้กิเลสทุกขณะ            ผลบุญ คือการเป็นพระอรหันต์ พระอรหันต์ไม่หวังจะได้บุญอะไรอีกแล้ว แต่ยังรู้ว่าควรทำประโยชน์อะไร ยังต้องสอนผู้อื่นให้พ้นทุกข์เหมือนกัน  อาจจะเข้าใจยากเพราะคนเราปกติก็ยังมีกิเลสกันอยู่จึงคิดแบบพระอรหันต์ไม่ออก แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 54 09:56:53 จากคุณ : ชนาธิป - พุทธแท้ จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:01:43

ความคิดเห็นที่ 6 บุญ คือ การละ ยิ่งเราละได้มากเท่าไหร่ เรายิ่งได้บุญมากเท่านั้น ซึ่งบุญเป็นหนทางไปสู่เป้าหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนา นั่นก็คือ นิพพาน เราทำทาน เป็นการเสียสละของ ๆ เราให้แก่คนอื่น เราจึงได้บุญจากการทำทาน เรารักษาศีล เป็นการไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ผิดลูกเมียคนอื่น ไม่โกหก ไม่ดื่มเหล้า เราจึงได้บุญจากการไม่ทำให้ใครเดือดร้อนและไม่เบียดเบียนใคร การทำทาน เป็นการเสียสละของของเรา เพื่อไม่ให้เรายึดติดกับสิ่งของบางอย่าง การรักษาศีล เป็นการไม่เบียดเบียนใคร เพื่อไม่ให้เราไปทำให้ใครเดือดร้อน แต่ทั้งสองอย่างนั้นยังไม่เพียงพอที่จะทำให้เราไปนิพพนานได้ เพราะยังมีสิ่งของอีกหลายอย่างที่เรายัง “ละ” ไม่ได้ เช่น ร่างกายของเรา ลูกเมียเรา บ้านเรา ทรัพย์สินของเรา ลมหายใจของเรา เราภาวนา เป็นการเรียนรู้ทำความเข้าใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ แม้กระทั่งตัวเรา แม้กระทั่งลมหายใจ "ไม่ใช่ของเรา" เราอาจให้ทานได้มาก เราอาจรักษาศีลได้บริสุทธิ์ชั่วชีวิต แต่เราอาจไม่สามารถ "ละ" สิ่งของ ร่างกาย ลมหายใจ ฯลฯ ได้ การภาวนาึจึงทำให้เราได้บุญจากตัวเราเอง โดยการรู้ว่าทุกสิ่งอย่างไม่ใ่ช่ของเรา เป็นสิ่งสมมุติ ยึดถือไว้ไม่ได้ วันนึงต้องดับต้องสูญไป (จะเห็นได้ว่าเมื่อได้ฌาณระดับหนึ่งแล้ว รอบข้าง และตัวเราจะหายไป) จากคุณ : เป็นตับ จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:03:11

ความคิดเห็นที่ 7 การนั่งสมาธิได้บุญ เพราะการชำระจิตให้ผ่องใส เป็นปัจจัยของพระนิพพาน เปรียบเหมือนการเริ่มเดินสู่กระแสพระนิพพาน .. เมื่อเริ่มเดิน จะพักบ้างหยุดบ้าง(หลับๆตื่นๆ) แต่เดินแล้ว อย่างไรมันก็ต้องถึง หากเชียงใหม่คือบุญ เส้นทางไปเชียงใหม่ก็เป็นเส้นทางบุญครับ ------------------------------------------------------------------------------ จากคุณ : -VVV- RESISTER จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:05:02

ความคิดเห็นที่ 8 บุญจากการนั่งสมาธิใหญ่กว่าบุญจากการทำทานถือศีลแน่นอน แต่ให้ผลคนละอย่าง ไม่ทำให้รวย สวย วัดผลด้วยปริมานไม่ได้ครับ จากคุณ : Up_To_You จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:06:09

ความคิดเห็นที่ 9 บุญ ความหมายตามพจนานุกรมพุทธศาสน์ของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) กล่าวว่า บุญ คือ เครื่องชำระ สันดาน ความดี กุศล ความสุข ความประพฤติชอบทาง กาย วาจา ใจ กุศลธรรม ที่มา: วิธีสร้างบุญบารมี (สมเด็จพระญาณสังวรฯ) ส่วนอย่างอื่นผมไม่ทราบแล้วก็ไม่เคยสงสัยครับ เพราะถึงสงสัยแล้วได้คำตอบ สุดท้ายก็ต้องปฏิบัติธรรมอยู่ดี หลักธรรมคำสอนและวิธีปฏิบัติ ถูกพิสูจน์มาแล้วโดยพระพุทธเจ้า ส่วนตัวคิดว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องสงสัยในสิ่งที่ได้รับการพิสูจน์มาแล้วจากศาสดาและคนที่สำเร็จมรรคผลแล้ว เหมือนทฤษฎีต่าง ๆ ที่ได้รับการพิสูจน์โดยเจ้าของทฤษฎีและผู้เชี่ยวชาญว่ามันเป็นจริงครับ จากคุณ : เป็นตับ จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:06:42

ความคิดเห็นที่ 10 บุญคือเครื่องชำระล้างจิตใจให้บริสุทธิ์ 2. ตอบแล้วในข้อ 1 3. ตอบแล้วในข้อ 1 4. บุญไม่ใช้สินค้า สิ่งของ บุญเป็นนามธรรม เราบอกคนอื่นว่าเราทำดี ถ้าเขายินดีด้วย นั่นคือบุญ เพราะจิตใจเขาดีขึ้น บริสุทธิ์ขึ้นมาจากความยินดีในการกระืทำของเรา บุญให้กันง่ายๆ ไม่ได้รับหรอกครับ 5. จะสนใจปริมาณไปใย มันอยู่ที่ใจ ที่มีความเห็นว่าอย่าไปสนใจข้อ 5 เหตุผลอีกอย่างคือ ทำบุญมาแทบตาย เยอะแยะ บางทีอกุศลกรรมแค่ครั้งเดียว มีน้ำหนักมากกว่ากุศลกรรมที่ทำมาตลอดชีวิตเสียอีก จากคุณ : norapob จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:07:22

ความคิดเห็นที่ 11 อานิสงค์ของบุญ  ผลของบุญ  สภาวะของบุญ  จึงเป็นผลของสภาวธรรม  ที่เกิดจากกรรม   คือการกระทำ  ของบุคคลนั้น กล่าวสรุปแบบสั้น  ๆ    เมื่อประกอบธรรมกุศลใดแล้ว  ขอให้รวย  ขอให้มีแฟนสวย   ขอให้ได้เลื่อนตำแหน่ง  ย่อมไม่อาจเทียบกับอานิสงค์  เมื่อประกอบธรรมกุศลใดแล้ว   นำมาระลึกถึง  นำมาภาวนา   ให้ถึงพร้อมทั้ง  ธรรมกุศลภายนอก   ธรรมกุศลภายใน เพื่ออบรมอินทรีย์  อบรมพละ  อบรมโพชฌงค์  ให้เจริญขึ้น จะรู้ได้อย่างไรว่ามีเท่าไหร่  ควรทำเพิ่ม  หรือไม่  นั้น   เมื่อประกอบธรรมกุศลใดแล้ว  นำมาระลึกถึง  นำมาภาวนา   ให้ถึงพร้อมทั้ง   ธรรมกุศลภายนอก   ธรรมกุศลภายใน   เพื่ออบรมอินทรีย์  อบรมพละ  อบรมโพชฌงค์   ให้เจริญขึ้น  ท่านจะรู้ด้วยตนเองครับว่ามีเท่าไหร่  ควรทำเพิ่ม  หรือไม่   ขอให้เจริญในธรรมนะครับ แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 55 15:17:35 จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:09:01

ความคิดเห็นที่ 12 ครบทุกความเห็นที่เป็นประโยชน์ในเรื่องบุญแล้วนะครับ....โปรดจำไว้ว่าคำว่าบุญคือเครื่องประหารกิเลสไม่ใช่เครื่องพอกพูนกิเลส....ทำแล้วอยากได้นั่นได้นี่...ล้วนผิดทางเพราะมันจะทำให้กิเลสคุณเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น....การเป็นผู้สนใจในธรรมเป็นผู้ปฏิบัติธรรม...นั้นต้องรู้จักแยกแยะ...ดีชั่วถูกผิด......พิจารณาธรรมให้แจ่มแจ้งเข้าใจให้ลึกซึ้ง...เคยเจอไหมขับรถต่างจังหวัด...รถติดจะไปทางลัด....ก็ขับตามๆคันหน้าไป....พลันสายตาก็เจอข้อความที่ติดไว้ท้ายรถคันหน้า......อย่าตามมากูรหลงทาง...... ขอบคุณที่ติดตามครับ...สวัสดี จากคุณ : คนนวมินทร์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 09:17:30

ความคิดเห็นที่ 13 ขออณุญาติออกความเห็นน๊ะครับ อาจจะแย้งบ้างนิดหน่อย ^^ เอาตามหลักที่ผมเข้าใจน๊ะ บุญนั้นแบ่งได้เป็นทรัพย์ภายนอกและทรัพย์ภายใน(อริยะทรัพย์) ทรัพย์ภายนอก เช่น การทำบุญแล้วได้อานิสงค์ต่างๆ  เช่นบุญบางชนิดมีอานิสงค์ ทำให้รวย ไม่มีโรค เกิดมารูปร่างหน้าตาดี เกิดในตระกูลดี มีศิล ถึงแม้นจะเป็น การขอหรืออธิษฐานจิตอยากได้นั่นได้นี่ซึ่งเป็นโลภะหรือกิเลสก็ตาม ซึ่งน่าเสีย ดายที่ทำบุญแบบนี้ได้ทรัพย์ภายนอก แต่ดันไปสะสมอกุศลในตอนท้าย.... ทรัพย์ภายใน หรือที่เรียกว่า "อริยะทรัพย์" เป็นบุญที่เกิดจากการภาวนา เพื่อ ลดล๊ะกิเลส โลภะ โทสะ โมหะ  อานิสงค์ที่ได้คือ นิพพาน หรือความสุขที่แท้ จริงที่พาข้ามภพข้ามชาติ ถือว่าเป็นบุญใหญ่... แต่ว่าการทำบุญทำทานถ้าเข้าใจได้ถูกต้อง จะได้ทั้งทรัพย์ภายนอกและทรัพย์ ภายใน  เพราะการทำบุญนั้นมีอานิสงค์ไม่ว่าเราจะทำกับใคร  แต่จะได้มากหรือ น้อยก็ขึ้นอยู่กับเนื้อนาบุญ คุณทำบุญกับสัตว์ ก็มีอานิสงค์น้อยกว่าทำบุญกับคน หรือทำบุญกับคน ก็มีอานสิงค์น้อยกว่าทำบุญกับพระสงฆ์เป็นต้น   แต่การทำบุญทำทาน  นั้นมีอานิสงค์เป็นทรัพย์ภายนอกอยู่แล้ว  แต่ถ้าจะทำให้ได้ ทรัพย์ภายในหรือ อริยะทรัพย์  การทำบุญนั้นต้องเป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสหรือ ความโลภ  ฉนั้นแล้วเวลาทำบุญไม่ควรขอนั่นขอนี่  ซึ่งเป็นตัวโลภะ แต่ถ้าเวลา เราทำบุญให้ทาน เราตั้งใจว่าสละทรพัย์ส่วนตัวนี้ เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา เราก็จะได้ อานิสงค์ทั้งทรัพย์ภายนอกและทรัพย์ภายใน  บุญแบบนี้แหละที่ชาวพุทธสมควร จะทำอย่างยิ่ง ^^ จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 10:35:46

ความคิดเห็นที่ 14 ขออธิบายเพิ่มเติมครับ บุญ แบ่งง่ายๆได้เป็น ๒ แบบ คือ บุญทางโลก  กับ บุญทางธรรม บุญทางโลก เช่น สละทรัพย์สร้างโบสถ์...ไถ่ชีวิตโคกระบือ....ตักบาตร....ที่จะต้องมีการขออานิสงฆ์....ขอผลบุญ   เอาไว้สำหรับคนที่ยังมีกิเลส ที่ยังต้องหวังผลตอบแทนบ้าง ยังหวังกุศลวิบาก(ผลบุญ) ให้รวย สวย เป็นเทวดา บุญทางธรรม คืำอการชำระกิเลสด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา หวังกุศลวิบากให้เป็นพระอริยะบุคคล การสอนธรรมะควรอธิบายให้คนฟังเข้าใจบุญทั้ง ๒ แบบ ควรทำทั้งหมด ทำบุญตามฐานะบารมีของแต่ละบุคคล  แต่บุญที่ชาวพุทธควรทำอย่างยิ่งเพื่อไม่ให้เสียทีที่เกิดมาพบพระพุทธศาสนาคือ บุญทางธรรม จากคุณ : ชนาธิป - พุทธแท้ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:09:48

ความคิดเห็นที่ 15 คำอาราธนาและถวายทานต่างๆ อาราธนาและถวายทานต่างๆคำบูชาพระรัตนตรัย คำถวายของใส่บาตร คำอาราธนาศีล ๕ คำถวายสังฆทาน คาถาอัญเชิญและบูชาพระธาตุ คำอาราธนาพระปริต คาถาอาราธนาธงมหาพิชัยสงคราม คำถวายผ้ากฐิน คำอาราธนาพระสีวลี คำถวายผ้าป่า คำถวายพระพุทธรูป คำถวายผ้าอาบน้ำฝน คำถวายข้าวพระพุทธ คำถวายผ้าไตร คำลาข้าวพระพุทธ คำถวายหนังสือธรรมะ คำถวายดอกไม้ธูปเทียนเพื่อบูชาพระ คำถวายข้าวสาร คำจบทาน คำถวายยาให้พระ คำกรวดน้ำ คำถวายเสนาสนะ สร้างกุฏิ วิหารให้สงฆ์ คำจบเงินทำบุญ คำอธิษฐานเวลาปิดทองลูกนิมิต คำถวายเครื่องสังเวยพระภูมิเจ้าที่ คำถวายผ้าไตรเพื่ออุทิศให้ผู้ล่วงลับ คำลาเครื่องสังเวยพระภูมิเจ้าที่ คำบูชาพระภูมิด้วยดอกไม้ธูปเทียนหรือพวงมาลัย http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%96%E0%B8%B2#.E0.B8.A3.E0.B8.A7.E0.B8.A1.E0.B8.84.E0.B8.B2.E0.B8.96.E0.B8.B2.E0.B8.A8.E0.B8.B1.E0.B8.81.E0.B8.94.E0.B8.B4.E0.B9.8C.E0.B8.AA.E0.B8.B4.E0.B8.97.E0.B8.98.E0.B8.B4.E0.B9.8C.E0.B8.82.E0.B8.AD.E0.B8.87.E0.B8.9E.E0.B8.A3.E0.B8.B0.E0.B9.80.E0.B8.81.E0.B8.88.E0.B8.B4.E0.B8.AD.E0.B8.B2.E0.B8.88.E0.B8.B2.E0.B8.A3.E0.B8.A2.E0.B9.8C.E0.B8.95.E0.B9.88.E0.B8.B2.E0.B8.87.E0.B9.86 จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:15:37

ความคิดเห็นที่ 16 คาถาเกี่ยวกับมงคลต่างๆ บทสวดมนต์พระธาตุประจำปีเกิด พระคาถาบูชาดวงประจำวันทั้ง 7 วัน มงคลจักรวาฬใหญ่ มงคลโสตถิคาถา พุทธมังคลคาถา ของสมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหฺมรํสี มงคลจักรวาฬทั้ง 8 ทิศ มงคลสูตร ยถา-สัพพี http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%96%E0%B8%B2#.E0.B8.A3.E0.B8.A7.E0.B8.A1.E0.B8.84.E0.B8.B2.E0.B8.96.E0.B8.B2.E0.B8.A8.E0.B8.B1.E0.B8.81.E0.B8.94.E0.B8.B4.E0.B9.8C.E0.B8.AA.E0.B8.B4.E0.B8.97.E0.B8.98.E0.B8.B4.E0.B9.8C.E0.B8.82.E0.B8.AD.E0.B8.87.E0.B8.9E.E0.B8.A3.E0.B8.B0.E0.B9.80.E0.B8.81.E0.B8.88.E0.B8.B4.E0.B8.AD.E0.B8.B2.E0.B8.88.E0.B8.B2.E0.B8.A3.E0.B8.A2.E0.B9.8C.E0.B8.95.E0.B9.88.E0.B8.B2.E0.B8.87.E0.B9.86 จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:18:06

ความคิดเห็นที่ 17 บุญกิริยาวัตถุ บุญกิริยาวัตถุ แปลว่าหลักแห่งการบำเพ็ญบุญ หรือหลักแห่งการทำบุญ บุญกิริยาวัตถุ โดยย่อมี 3 อย่าง คือ 1.ทานมัย บุญเกิดจากการให้ทาน 2.ศีลมัย บุญเกิดจากการรักษาศีล 3.ภาวนามัย บุญเกิดจากการเจริญภาวนา หมายความว่า วิธี หรือหลักแห่งการทำบุญในพระพุทธศาสนา เมื่อพูดโดยย่อแล้วก็มีเพียง 3 อย่าง คือ ทาน ศีล ภาวนา แต่ถ้าขยายความให้กว้างออกไป บุญกิริยาวัตถุมี 10 ประการ คือ 1.ทานมัย บุญเกิดจากการให้ทาน 2.ศีลมัย บุญเกิดจากการรักษาศีล 3.ภาวนามัย บุญเกิดจากการเจริญภาวนา 4.อปจายนมัย บุญเกิดจากการอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ 5.ไวยยาวัจจมัย บุญเกิดจากการขวนขวายในกิจที่ชอบ 6.ปัตติทานมัย บุญเกิดจากการให้ส่วนบุญ 7.ปัตตานุโมทนามัย บุญเกิดจากการอนุโมทนาส่วนบุญ 8.ธัมมัสสวนมัย บุญเกิดจากการฟังธรรม 9.ธัมมเทสนามัย บุญเกิดจากการแสดงธรรม 10.ทิฏฐุชุกัมม์ การทำความเห็นให้ตรง การปรับปรุงความคิดเห็นให้ถูก http://board.palungjit.com/f130/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B9%8D%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B8%8D%E0%B8%97%E0%B8%B8%E0%B8%81%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%94-74143.html จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:22:05

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 3     พระภัททากุณฑลาเถรี ผู้เป็นเลิศกว่าภิกษุณีทั้งหลาย ทางด้านรู้แจ้งธรรมได้เร็ว เมื่อก่อนเราต้องถอนผม อมขี้ฟัน นุ่งห่มผ้าผืนเดียวเที่ยวไป เราสำคัญในสิ่งที่ไม่มีโทษว่า มีโทษ และเห็นสิ่งที่มีโทษว่า ไม่มีโทษ ออกจากที่พักในกลางวัน ได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศจากธุลี มีพระภิกษุสงฆ์ห้อมล้อม ที่ภูเขาคิชฌกูฏ จึงคุกเข่าลงถวายบังคมประนมอัญชลี เฉพาะพระพักตร์ พระองค์ตรัสว่า มาเถิดนางภัททา เท่านั้นเราก็เป็นอันได้อุปสมบทแล้ว ต่อมาท่านได้บรรยายว่า ข้าพเจ้าจาริกไปทั่วแคว้นอังคะ มคธะ กาสี โกสละ บริโภคก้อนข้าวของชาวแคว้นมา ๕๐ ปี ไม่เป็นหนี้ [ไม่เป็นอิณบริโภค]. ท่านอุบาสกผู้ใด ได้ถวายจีวรแก่ข้าพเจ้าภัททา ผู้พ้นจากกิเลสเครื่องร้อยรัดทุกอย่างแล้ว ท่านอุบาสก ผู้นั้น"มีปัญญา" "ประสบบุญเป็นอันมาก"     จากคุณ : ebusiness     เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:16:17   : bigjinbook จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:30:34

ความคิดเห็นที่ 19 ชอบกระทู้นี้ และโหวตให้ครับ ^_^ จากคุณ : solo 356 เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 12:41:46

ความคิดเห็นที่ 20 บุญ คือ เหตุแห่งทุกข์(ชนิดน้อย ๆ) ? จากคุณ : นายอิ่ม เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 13:16:22

ความคิดเห็นที่ 21 กระทู้นี้ได้บุญจริงๆค่ะ จากคุณ : มะลิร้อยมาลัย เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 15:26:51

ความคิดเห็นที่ 22 ใครทำตนให้พ้นทุกข์ได้ สำคัญกว่าเรื่องวัตถุใดๆ จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 16:59:06

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าเปรียบบุญคืออาหาร เรากินอาหารเข้าไปไม่ว่าจะขอหรือไม่ขอให้เราอิ่ม สุดท้ายแล้วยังไงเราก็ต้องอิ่ม การแผ่เมตตาก็เหมือนการแบ่งอาหารไปให้ผู้อื่น เมื่อผู้อื่นอิ่มเขาก็จะมีความสุข เราเป็นผู้อื่นอิ่มเราก็มีความสุข ส่วนให้อาหารแล้วขอนั่นนู่นนี่ มันคงอยู่ที่ว่าเราให้อาหารผู้อื่นมากพอที่เขาจะให้เรากลับมารึเปล่า บางที่คนที่ตอบสนองความต้องการของเรา อาจเป็นคนที่ "ยินดี" กับการเราให้อาหารกับผู้อื่นก็ได้นะครับ จากคุณ : เป็นตับ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 19:57:12

ความคิดเห็นที่ 24 ระวังอย่าทำบุญด้วยความอยากของกิเลส จะกลายเป็นบาปไปเสีย จากคุณ : What am I? เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 20:57:09