|
เครื่องนำสู่ธรรมปฏิบัติ
เพราะฉะนั้นสรณะนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญมาก เป็นผู้นำ เป็นเครื่องนำไปสู่กระแสธรรมของผู้ปฏิบัติธรรม และเมื่อได้มีสรณะดังกล่าวมานี้ ก็เป็นอันว่าได้เข้าสู่ศีล ศีลเป็นข้อๆ ก็เช่นศีล ๕ เป็นต้น ศีลที่ไม่มีข้อก็คือศีลที่เป็นความปรกติของจิต จิตที่เป็นปรกติ ไม่ถูกอกุศลมูลราคะหรือโลภะโทสะโมหะ หรือตัณหาดึงเอาไป ให้ก่อเจตนาจงใจประกอบบาปอกุศลทุจริตทั้งหลาย ทางกายทางวาจาทางใจ มีใจสงบเป็นปรกติ ดั่งนี้เป็นตัวศีล ซึ่งมีข้อเดียว ไม่ว่าใครจะถือศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ แต่เมื่อมีจิตเป็นปรกติ สงบดังกล่าว ก็เป็นอันว่าได้เข้าถึงตัวศีลอย่างเดียวกัน
อันนี้แหละเป็นพื้นฐานของกุศลธรรมทั้งหลายมีสมาธิเป็นต้น และเมื่อเป็นดั่งนี้ก็ต้องปฏิบัติทำจิตให้เป็นสมาธิ ให้ตั้งมั่น โดยที่มีสติกำหนดอยู่ในกรรมฐาน ในส่วนที่เป็นสมถะกรรมฐานนั้น ก็เป็นการทำจิตให้สงบอยู่ในอารมณ์อันเดียวไม่ฟุ้งซ่าน แต่ว่ายังไม่เกิดปัญญา เป็นการหัดทำจิตให้สงบ ไม่ให้หมุนติ้วเป็นกังหันดังที่กล่าวแล้ว
| จากคุณ |
:
ใจพรานธรรม   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ม.ค. 55 12:43:13
|
|
|
|
ถ้าจะฝึกวิปัสสนากรรมฐานด้วยตนเอง จะสามารถทำได้หรือไม่คะ
