ความคิดเห็นที่ 1 อีกนิด... ญาณ ในความเข้าใจของผมคือ ขั้นของจิตที่เกิดสมาธิจนสามารถรับรู้ความเป็นจริงต่างๆ ได้ / รับรู้ความจริงในธรรมต่างๆ ได้ / รับรู้สัจธรรมโดยไม่มีความเห็นผิดมาปนแล้ว ... ผมเข้าใจถูกไหม?? จากคุณ : IT Boys เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 00:54:37

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบ คห.1  ถูกบางส่วน   ผิดหลายส่วน ญาณ ในความเข้าใจของผมคือ  ความรู้, ปัญญา ครับ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 01:08:29

ความคิดเห็นที่ 3 1. อย่างแรก คุณต้องเข้าใจก่อนว่า ญาณ(อ่านว่ายาน) กับ ฌาน (อ่านว่าชาน)  ความหมายไม่เหมือนกันนะครับ ผมอธิบายยากๆ ไม่เป็น เอาแบบให้เข้าใจง่ายๆคือ ฌาน (อ่านว่าชาน) เป็นสภาวะของจิตที่ผ่านการฝึกสมถะกรรมฐานมาจนจิตยกระดับเข้าสู่สภาวะที่ปลอดจากนิวรณ์ 5 (หรือเรียกง่ายๆว่าเป็นกิเลสอย่างกลาง 5 อย่างที่ทำให้จิตฟุ้ง) ญาณเหมือนเป็นความรู้ความเห็นพิเศษ มีตั้งแต่ความสามารถพิเศษในระดับคล้ายๆความรู้ความเห็นเหนือมนุษย์ เช่นเห็นผี เห็นวิญญาณ รู้วาระจิตคนอื่น  ระลึกชาติได้ รู้อนาคต  หรือเป็นระดับที่เป็นความรู้ความเข้าใจในธรรมมะ ก็ได้เช่นกัน 2. คนทำสมาธิแล้วบ้า ก็มีนะครับ แต่ส่วนมากมักเป็นพวกไม่รู้สึกตัว  ไม่ดูกายดูใจตัวเอง ขาดสติ ปล่อยจิตหลงไหลไปกับสิ่งที่รู้ที่เห็นในการทำสมาธิ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจริงหรือคิดไปเอง แต่มัวไปตามไปดูไปรู้สิ่งเหล่านั้น 3. คนทำสมาธิถึงขั้น ฌาน จิตจะมีพลัง มักจะมีประสบการณ์ทางจิตบ้าง แตกต่างกันไป แล้วแต่บุคคล บางคนไม่ได้ทำสมาธิลึกถึงขั้น ฌาน แค่มีสมาธินิดๆหน่อยๆ ก็เจอประสบการณ์แปลกๆได้แล้วครับ  ไม่ต้องถึงขั้นไปเห็นผีเห็นเทวดา แต่อาจจะมีลางสังหรณ์ เช่น จู่ๆ ก็นึกถึงเพื่อนคนนึง ที่ไม่ได้เจอมานาน แล้วเดินไปที่ห้าง ก็เจอเพื่อนคนนี้ อะไรแบบนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 02:05:01 จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 02:03:12

ความคิดเห็นที่ 4 นั่งสมาธิคือนั่งสมาธิ จากคุณ : ซุนจื๊อ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 02:37:37

ความคิดเห็นที่ 5 ผู้มีฌานคือผู้มีปัญญา ผู้ที่ได้ฌานคือผู้ที่ใกล้นิพพาน คนที่มัวคิดแต่อนาคตปฏิบัติธรรมไม่ก้าวหน้า ก็อย่างที่ข้อความข้างบนบอก นั่งสมาธิคือนั่งสมาธิ..... แค่นั้นเอง จากคุณ : ไฟไฟ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 02:44:34

ความคิดเห็นที่ 6 สมาธิขั้น ญาณ( อ่านออกเสียงว่า  ยาน)   ไม่มี ...  มีแต่ขั้น ฌาน(อ่านออกเสียงว่า  ชาน)  ระดับต่างๆ จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 03:14:31

ความคิดเห็นที่ 7 ฌาณ กับ สิ่งลี้ลับ เป็นได้ทั้งเรื่องเดียวกันและคนละเรื่องครับ ถ้าเปิดตำรา แล้วปฏิบัติ ไล่ฌาณ 1 - 4 คุณจะพบหลักฐานในตำรา ทีละข้อ ผลคือ ความสงบ นิ่งของจิต (ไม่มีผี ไม่มีความฟุ้งซ่าน) เป็นส่วนขยายความความเห็นด้านบน ว่าทำไมนั่งสมาธิ คือ นั่งสมาธิ ส่วนเรื่องลี้ลับ ที่เคยถาม ลองดูเรื่อง "การรับขันธ์" http://www.thammachuk.com/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B9%8C.html อันนี้จะกึ่งสัมผัสที่ 6 ผสมพราหมณ์ ครับ อันนี้เขาก็มีกลุ่มความเชื่อหลักเขาอยู่ แน่นทีเดียว -ญาณพิเศษ เกจิอาจารย์ กล่าวว่า มีตั้งแต่ตั้งใจฝึกจนแข็งแรง กับของเก่าในชาติที่แล้ว กลับมาสนอง -ส่วนใหญ่ สำคัญตนว่า สำเร็จญาณเอาเองครับ -ทุกวิชาจำเป็นต้อง ออกสังคม สื่อสาร ตรวจสอบสิ่งที่ปฏิบัติกับผู้รู้ เพื่อความไม่หลงผิด -พิจารณาจนสำเร็จ มรรคผล ทางตำราท่าน เรียก วิปัสสนาญาณ -ญาณของพุทธ มีทั้งแบบฤทธิ์ และไม่มีฤทธิ์ให้ เลือกตามจริตครับ -ปัจจัยเข้าญาณแบบฤทธิ์นี่ ไม่ทราบเหมือนกัน ไม่เคยเข้า ถ้าฝั่งวิปัสสนาญาณ ก็พิจารณาน้ำเหลือง น้ำหนอง สิ่งปฏิกูล อาหาร ฯลฯ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 03:42:38 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 03:41:47 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 03:38:59 จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 03:37:53

ความคิดเห็นที่ 8 ต้องถามใหม่ครับ  ฌาน กับ ญาณ    อัปปนาสมาธิ หรือ วิปัสสนาญาน. จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 05:05:20

ความคิดเห็นที่ 9 ก่อนอื่นเลยจะต้องสะกดคำให้ถูกต้องค่ะ ระหว่าง ฌาน กับ ญาณ ไม่งั้น งง แน่นอน จากคุณ : พยัคฆ์น้อย เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 06:15:57

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่องที่ว่าเมื่อคนที่ทำสมาธิเข้าจนถึงญาณได้ จะได้พบเจอกับอะไรบ้างนั้น คนรู้จักของผมเขานั่งสมาธิจนถึงขั้นไหนไม่รู้ แต่เขาบอกว่าเขาเจอกับวิญญาณบ้าง หากได้ญาณจริง..จะเจอเฉพาะสภาวธรรม...เท่านั้นครับ..เพราะมีญาณกำหนดรู้นามรูปแล้ว จะเข้าถึงญาณ แสดงว่าเราต้องฝึกสมาธิจนแข็งแล้วใช่ไหม? กำหนดรู้ นามรูปได้..ก็มีญาณแล้วครับ แล้วทำไมบางคนเข้าญาณแล้วจึงเป็นบ้า ในเมื่อขั้นแรกก็ฝึกสมาธิมาจนแข็งแล้ว? ไม่เป็นบ้าครับ...ยกเว้นเข้าใจผิดคิดว่าสิ่งที่ปฎิบัติผิดอยู่..เป็นญาณครับ จำเป็นไหมที่จะต้องมีครูบาอาจารย์คอยควบคุมดูแลการเข้าญาณของเรา? เมื่อเป็นขั้นสาวก...จะเป็นต้องได้ฟังสัทธรรมครับ แล้ววิธีการเข้าญาณได้ คงไม่ใช่แค่นั่งสมาธิให้จิตนิ่งอย่างเดียวใช่ไหมครับ? ใช่แล้วครับ..ต้องรับผัสสะที่กระทบสัมผัสครับ.. ต้องพิจารณาอะไรไปด้วยไหม? พิจารณาครับโดยกำหนดรู้นามรูป...แล้วพิจารณากายในกาย..เวทนาในเวทนา..จิตในจิต..ธรรมในธรรมครับ...โดยที่พิจารณาตามสัทธรรมที่เราได้รู้ได้ฟังมาเป็นปัญญาจากการฟังมาก่อนครับ..ซึ่งสัทธรรมนั้น..จะอธิบาย..อาการต่างๆที่จิตมันเป็นมีอาการอย่างนั้นอย่างนี้(นิมิต..เพศ..อุเทศ)..เช่น... เวทนา ๓ คือ..สุข..ทุกข์...อุเบกขา(นิมิต..เพศ..อุเทศ) เวทนา ๒ คือ..กายเวทนา..จิตเวทนา(นิมิต..เพศ..อุเทศ) จิตอกุศล คือ..การที่จิตประกอบด้วย...โลภะ..โทสะ..โมหะ..(นิมิต..เพศ..อุเทศ) อื่นๆอีกมากมาย..เราจะต้องมีการกำหนดรู้นามรูปเหล่านั้นเพื่อเข้าไปเห็น..สภาวธรรมเหล่านั้นจริงๆครับ การเข้าญาณเป็นเรื่องเดียวกับการนั่งวิปัสสนาไหม? ญาณก็คือผลของการวิปัสนาครับ....แต่ทำในทุกๆผัสสะกระทบสัมผัสโดยเฉพาะเมื่อจิตอกุศลเกิด..จะต้องกำหนดรู้นามรูปให้ได้..แล้วประหาน(ปรหาน ๕ )..จิตที่เป็นอกุศลครับ คำถามสุดท้าย ญาณ ต้องอาศัยปัจจัยอะไรจึงเข้าญาณได้? การได้เริ่มเข้าไปตามรู้..ตามเห็นสภาวธรรมจริงๆ..โดยมีการกำหนดรู้นามรูปตามสัทธรรม..ที่ได้รู้ได้ฟังมาครับ จากคุณ : โกวิทย์ (โกวิทย์) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 06:17:22

ความคิดเห็นที่ 11 การทำสมาธิในความสงบระดับต่างๆ  อาจปรากฏนิมิตต่างๆได้  เช่น  เปรต ผี เทวดา  นรก สวรรค์ ฯลฯ ก็แล้วแต่ของเก่าที่เจ้าของสั่งสมมาหรือเจ้าของอยากจะรู้  อยากจะเห็น   จึงไม่จำเป็นที่จะต้องพบกับสิ่งเหล่านั้นทุกคนไป ส่วนอารมณ์ของจิตในการทำสมาธิในความสงบระดับต่างๆ  จะมีอารมณ์หลักที่เหมือนกัน  อาจแตกต่างกันไปบ้างในรายละเอียดขึ้นอยู่กับบารมีของผู้ภาวนา อย่างไรก็ตามทั้งนิมิต  ทั้งอารมณ์สมาธิ  ก็ไม่ได้ทำให้กิเลสหมดไป  อย่ามัวแต่ชื่นชม เสพ ในสิ่งเหล่านี้   ที่สุดแล้วต้องออกทางปัญญาพิจารณาสัจจะ   อาจโน้มเอานิมิตหรืออารมณ์จิตในการทำสมาธิ  มาพิจารณาให้เห็นถึง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สาธุ..อนุโมทนา  ขอให้ท่านทั้งหลายเจริญก้าวหน้าในธรรมยิ่งๆขึ้นไป จากคุณ : Cathode_tube เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 07:51:44

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนผมเห็น กายเป็นอนัตตา ผมก็ไม่เจออะไรลึกลับนะ อีตอนเจออะไรลึกลับๆ มักจะไม่เข้าสมาธิ สักทีก็เพราะเจอพวกนี้ล่ะ จากประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ จากคุณ : สายลมเหงาแห่งขุนเขา เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 07:58:45

ความคิดเห็นที่ 13 การทำสมาธิเพื่อให้เข้าถึงแก่นของศาสนา โดยมีสติและปัญญา ระหว่างทางจะได้เจอกับ ความวิเศษ สิ่งลี้ลับ ที่เข้ามาสอนเพื่อให้เราเข้าใจถึงแก่นของศาสนามากขึ้น ผู้นั้นจะได้เรียนรู้ด้วยสติและปัญญาว่า มันก็แค่นั้นเอง อยากจะเล่าประสบการณ์ส่วนตัว ตั้งแต่เดือนเจ็ดที่ผ่านมา มันเป็นเรื่องแปลกที่ในชีวิตผมไม่เคยเจอมาก่อน แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 09:14:58 จากคุณ : nknong เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 08:58:11

ความคิดเห็นที่ 14 ช่วงมือใหม่ไม่คิดอยากจะนั่งสมาธิเลย แต่พอได้นั่งไม่ทัน 10 นาที จิตยังคิดโน้น คิดนี่อยู่เลย มีประสบการณ์ตรึม ไม่ต้องนั่งก็เจอ ทั้งกลิ่น แสง ภาพ เสียง ที่เป็นแสงสว่างและปฏิภาคนิมิต แบบว่า อูวย์น่ากลัวจัง...     ตอนนี้ เลยจะว่าเฉยๆก็ไม่เชิง แต่ว่าเข้าใจมากขึ้นทั้งกลไกของจิตตนเอง ว่าทามไม๊ ไม่ต้องนั่งหลับตา เดินๆอยู่ปกติ ก็เห็นภาพอะไรหลายอย่างๆ แค่มองทีวี เมื่อละสายตาจากทีวี ก็มีภาพ 3D ค้างกลางอากาศให้เห็น แบบนี้  หรือมองดีๆ ก็จะเห็นพลังงานที่ออกมาจากวัตถุได้ เห็นการไหลของอากาศ ร่องอากาศ เหมือนเวลาเราเห็นพยับแดด อะไรทำนองนี้ ไม่ต้องนั่งหลับตา ก็เห็น จากคุณ : พยัคฆ์น้อย เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 09:00:34

ความคิดเห็นที่ 15 ขอทวนความเข้าใจอีกหน่อย... - ญาณ กับ ฌาน ฌาน คือ สมาธิ ญาน คือ ปัญญารู้แจ้ง - คำว่าวิปัสสนากรรมฐาน แยกเป็น 2 ส่วน คือ กรรมฐาน คือ สมาธิที่ต่อไปจะเป็นกำลังให้กับจิต <--- ฌาน วิปัสสนา คือ จิตที่พิจารณาธรรมจนเกิดเป็นปัญญา <--- ญาน ผมเข้าใจถูกไหม? จริงๆ มันยังมีอีกหลายอย่างที่ยังสงสัย และ ไม่เข้าใจ แต่ถามตอนนี้พวกท่านพูดมาผมก็คงยังไม่เข้าใจ เอาไว้จะมาถามเป็นจุดๆ ไป ถ้าเปรียบผมก็เหมือนเด็กความรู้ระดับมัธยม ส่วนเรื่องที่จะถามมันเป็นเรื่องของระดับมหาลัย ถามไปก็คงยังไม่เข้าใจ แถมถ้าคนสอนทำตัวเหมือนสอนระดับมหาลัยมาสอนเด็กมัธยมคงเข้าใจกันลำบาก แต่ยังไงก็ต้องขอขอบคุณนะครับที่เสียสละเวลามาตอบคำถามของผม :) จากคุณ : IT Boys เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 09:21:34

ความคิดเห็นที่ 16 ฺฺฌาณ คือ ระดับของสมาธิ เริ่มตั้งแต่ จิตที่นิ่งพอที่จะละ วิตก (แปลว่า ตรึก) ได้ คือไม่นึกคิดเรื่องอื่นๆ นอกจากจดจ่ออยู่กับอารมณ์ที่นำมาใช้ทำกรรมฐาน ญาณ คือ ระดับของปัญญา(รู้เท่าทันสภาวะ บทบาทของจิตใจในปัจจุบัน) โดยวัดกันที่ ระดับในการเข้าถึงความจริง เข้าถึงได้ ยิ่งง่าย ยิ่งเร็ว เท่าไหร่ ก็ปลดปล่อย อารมณ์ที่เข้ามาติดข้อง ได้ดีเท่านั้น ผลก็คือการปล่อยวางอารมณ์ จิตเป็นอิสระไม่ขึ้นกับอารมณ์ สิ่งเร้าใดๆ ย่อมไม่ทุกข์ มีแต่ สงบสุข รู้แล้วจบ รู้แล้วไม่สงสัย รู้แล้วไม่ต้องครุ่นคิด รู้แล้วสงบ - ก่อนที่จะเข้าถึงญาณ แสดงว่าเราต้องฝึกสมาธิจนแข็งแล้วใช่ไหม? ญาณ เกิดจากการฝึกสติให้รู้เท่าทันสภาวะจิต ต้องอาศัยจิตที่เป็นสมาธิ ซึ่งสามารถใช่เพียงแค่ ขณิกสมาธิ เมื่อ ตาเห็นรูป หูได้ยิน ลิ้นได้ชิมรส ...ใจได้คิด ฯลฯ ต่างจาก สมถกรรมฐาน ที่เป็นการจดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เื่พื่อ ควบคุมใจให้นิ่ง ยังไม่ใช่การฝึกให้ สติ ทันอารมณ์ แต่มักจะฝึกควบคู่กันไป เพราะ สมถะ ช่วยเพิ่มความสามารถในการควบคุมจิต และ วิปัสสนา ช่วยเพิ่มความสามารถในการ รู้ทันจิต เหตุที่กล่าวว่า สามารถใช้เพียง ขนิกะ หรือ สมาธิระดับที่จิตตั้งมั่นชั่วขณะ เพราะผู้ที่ฝึกสติ จะเกิดประสบการณ์ ที่เรียกว่า จำสภาวะได้ สภาวะที่เกิดบ่อยๆ เกิดก็รู้ว่าเกิด แล้วก็ปล่อย ไม่ต้องนิ่งมาก ก็จับสภาวะนั้นได้ สภาวะที่แปลกๆ ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย ไม่ต้องนิ่งมากก็จับ สภาวะได้ง่าย เพราะมันแปลก ไม่ต้องนิ่งมาก ไม่ได้หมายความว่า ไม่นิ่ง แต่ ต้องนิ่ง ในขณะที่เผชิญ สภาวะภายในที่ปรากฏขึ้น ครูบาอาจารย์กล่าวถึงผู้ฝึกสติ จะ อ่านตัวเองออก บอกตัวเองได้ ใช้ตัวเองเป็น จะไม่ถูกอารมณ์ สิ่งเร้าต่างๆ ชักจูงไปโดยง่าย - แล้วทำไมบางคนเข้าญาณแล้วจึงเป็นบ้า ในเมื่อขั้นแรกก็ฝึกสมาธิมาจนแข็งแล้ว?? เป็นเพียงการกล่าวเลื่อนลอย ซึ่งอาจจะเป็นความพยายามสร้างความหวาดกลัวให้ผู้ที่ต้องการฝึกสมาธิ จะเป็นไปได้ ก็มีเพียงแค่ จิตอ่อน หลอนตัวเอง เช่น การฝึกกสิน ดูดวงไฟ กำหนดจุด แสง สีใดๆ หรือ สร้างนิมิตร ขึ้นมาเพื่อเป็นอุบายให้จิตตั้งมั้นในสิ่งที่สร้าง หรือจินตนาการ เป็นมโนภาพขึ้นมา ซึ่งการสร้างนิมิตในการฝึกสมาธินั้น ผมคิดว่าไม่ต่างอะไรกับการ หลอนตัวเอง สร้างภาพที่ไม่จริงมาเป็นอารมณ์ของกรรมฐาน แต่เมื่อนั้นเป็นประโยชน์ต่อการฝึกสมาธิ(แม้ไม่ใช่ทางที่ถูกตรง) จึงเรียกการหลอนตัวเองนั้นว่า อุบายให้ใจสงบ - จำเป็นไหมที่จะต้องมีครูบาอาจารย์คอยควบคุมดูแลการเข้าญาณของเรา? ส่วนตัวคิดว่าไม่จำเป็น - แล้ววิธีการเข้าญาณได้ คงไม่ใช่แค่นั่งสมาธิให้จิตนิ่งอย่างเดียวใช่ไหมครับ? ต้องพิจารณาอะไรไปด้วยไหม? ปัญญา ในที่นี้ ไม่ได้มีอะไรที่มากไปกว่า การรู้เท่าทันสภาวะจิตใจตามความเป็นจริงในปัจจุบัน คือ คิดเมื่อไหร่ รู้ รู้สึกอะไรเมื่อไหร่รู้ กิเลสตัวไหนเกิดรู้ ส่วน ญาณ นั้น คือ การหยั่งรู้ จะอธิบายยังไงก็ไม่รู้ ต้องปฏิบัติเท่านั้น จึงจะรู้ - การเข้าญาณเป็นเรื่องเดียวกับการนั่งวิปัสสนาไหม? ญาณ คือ การรู้ลึก รู้ทัน รู้ถึง เข้าถึง มีสติ ขณะ ยืน เดิน ทำงาน ก็เกิด ญาณ ไม่จำเป็นต้องนั่ง - คำถามสุดท้าย ญาณ ต้องอาศัยปัจจัยอะไรจึงเข้าญาณได้? สติ ตัวเดียวเลยครับ จากคุณ : นายไวรัส เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 10:09:30

ความคิดเห็นที่ 17 ตอบความเห็น 15 ในส่วนที่ 2 นะครับ ที่ถูกต้องคือ กรรมฐาน มีสองส่วน 1. สมถะกรรมฐาน -> อธิบายง่ายๆคือ ทำสมาธินั่นแหละ สมาธิก็แยกเป็นสองแบบ -สมาธิแบบพักผ่อน จิตมีกำลัง -> ฌาน (อ่านว่าชาน) -> มีฤทธิ์มีเดช เป็นฐานของความรู้ความเห็นเกินปุถุชนของจิต -สมาธิแบบจิตตั้งมั่น (สัมมาสมาธิ) -> เป็นเหตุใกล้ให้เกิดปัญญา 2. วิปัสนากรรมฐาน -> คือฝึกเพื่อให้เห็นความจริง  คือเห็นคุณสมบัติร่วมของสรรพสิ่งคือ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์  ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนบังคับไม่ได้(ภาษาบาลีเรียก ไตรลักษณ์) วิปัสนากรรมฐานคืองานหลัก สมถะกรรมฐานคืองานเสริม เปรียบเทียบให้เห็นคือ คุณเป็นคนตัดไม้โดยใช้ขวาน การทำสมถะกรรมฐานคือการลับขวานให้คม การทำวิปัสนากรรมฐานคือการเอาขวานนั้น เข้าป่าไปตัดไม้ คุณจะได้ไม้มากน้อย ก็อยู่ที่คุณเข้าป่าไปตัดไม้  ยิ่งขวานคม ก็ตัดได้เร็วขึ้น แต่ถ้าคุณมัวแต่ลับขวาน แล้วก็นอน ตื่นมาก็ลับขวาน แล้วก็นอน ก็ไม่ได้ไม้ แต่ถ้ามัวแต่ตัดไม้ ไม่ได้ลับขวาน  ก็จะตัดลำบากขึ้นเรื่อยๆ เผลอๆ ก็ตัดไม่ได้เลย เพราะขวานฟันไม้ไม่เข้าครับ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 17:00:54 แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 16:59:41 จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:58:28

ความคิดเห็นที่ 18 ลองอ่านเรื่อง ฌาน ดูครับ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11601317/Y11601317.html จากคุณ : แงซายจอมจักรา เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 21:59:48

ความคิดเห็นที่ 19 ฌาน แปลว่า ความเพ่ง, เครื่องเผา ญาณ แปลว่า ความรู้ ฌาน คือ สัมมาสมาธิที่เผากิเลสให้ลดลงได้ ญาณ คือ ความรู้เห็นตัวกิเลส อาการกิเลส เมื่อใช้ "ฌาน" เผาราคะ โทสะ โมหะ   ก็ต้องมี "ญาณ" อ่านรู้ว่ากิเลสอะไรที่ถูกเผาไปแล้ว กิเลสอะไรที่ยังเหลืออยู่ สิ่งสำคัญที่สุดคือ คุณรู้จักกิเลสหรือไม่ เคยเห็นหรือไม่ แล้วรู้วิธีกำจัดกิเลสหรือไม่ ธรรมะทั้งปวงเป็นไปเพื่อรู้กิเลสแล้วกำจัดกิเลส เป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ คือ เหนือกิเลส ไม่หลงติดกิเลสตามธรรมชาติ ไม่ได้เป็นเรื่องลี้ลับหรือมหัศจรรย์ แต่เป็นเรื่องยาก รู้ได้ยาก ทำได้ยาก จากคุณ : ชนาธิป - พุทธแท้ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 00:03:01

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อได้ ญาณ  ฌาน ย่อมตามมา คะ ญาณ อาจเกิดกับผู้ ปฎิบัติ ผู้สะสม( ของเก่า) เมื่อได้รับ ญาณ คือรับรู้สิ่งหนึ่ง ( บ้างคนอาจกล่าวว่าเป็น วิญญาณ บ้างกล่าวว่าเป็น เทพ เทวา ) เมื่อดำรงสติ แลมีศีล นำมาวิเคราะห์พิจารณา มิหลงไหลกับสิ่งที่พบสิ่งที่เห็น เมื่อนั้นจักเกิดฌาน คือสภาวะเข้าถึงธรรม ได้โดยง่าย   การเข้าถึงธรรม โดย ฌาน คือการ รู้  รู้ที่เกิดขึ้นเองในจิต เช่นบางท่านที่เกิดฌาน เมื่อมีปัญหาในจิต เพียงรำลึกถึง จักได้คำตอบนั้นโดยทันที ส่วนคำตอบนั้น จักผิด หรือถูก อยู่ที่การกระทำของผู้นั้นว่าปรุงแต่งหรือไม่ จากคุณ : ผู้สัญจร เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 11:56:29

ความคิดเห็นที่ 21 คำว่าวิปัสสนากรรมฐาน แยกเป็น 2 ส่วน * ปกติในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าจะตรัสว่า สมถะกับวิปัสสนา ไปเลยครับ กรรมฐาน คือ สมาธิที่ต่อไปจะเป็นกำลังให้กับจิต <--- ฌาน วิปัสสนา คือ จิตที่พิจารณาธรรมจนเกิดเป็นปัญญา <--- ญาน * กรรมฐานคือคำกลางๆ สมถะกรรมฐาน ก็ได้ วิปัสสนากรรมฐานก็ได้ ถ้าตอบแบบชาวบ้าน ก็คือการให้จิตมีฐาน จะมีฐานเป็นสมถะก็ได้ วิปัสสนาก็ได้ ไปหาอ่านเรื่องกรรมฐาน ๔๐ ซะ อันนี้เป็นสมถะ แต่ถ้าอยากได้กำไร ให้ไปหาอ่านที่หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง เขียน เพราะท่านจะสอนทั้งสมถะและวิปัสสนาควบกันไปเลย จริงๆแล้วเรื่องศัพท์แสงนี่ไม่ค่อยสำคัญนะ ที่สำคัญคืออารมณ์ใจ เกิดมาเป็นลูกผู้ชายได้พบพระพุทธศาสนา ฌานเอาให้ได้ นั่นคืออย่างน้อยปฐมฌานควรจะอยู่ในกระเป๋า ญาณเอาให้ถึง มุ่งให้ได้อย่างน้อยพระโสดาบัน จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 18:02:15

ความคิดเห็นที่ 22 ขอร่วมสนทนาด้วยคนนะครับ กรรมฐานนั้นแบ่งเป็น 2 ประเภท 1. สมถกรรมฐาน 2. วิปัสสนากรรมฐาน กรรมฐานทั้งสองประเภทนี้ล้วนแต่อาศัยสมาธิทั้งคู่ และกรรมฐานทั้งสองประเภทนี้เมื่อทำแล้วเกิดสติทั้งคู่ ธรรมทั้งสองชนิดนี้ต่างก็เกื้อหนุนซึ่งกันและกัน นอกจากสติแล้ว ยังมี ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา รวมเรียกว่า อินทรีย์ 5 หรือพละ 5 ทั้งห้าประการนี้ต้องบริหารให้สมดุลย์และเท่ากัน ไม่มากหรือไม่น้อยไปกว่ากัน จึงจะบรรลุธรรมได้ (ทั้งฌาน/ชาน และทั้งญาณ/ยาน) สมถกรรมฐานนั้น เมื่อเจริญหรือเมื่อปฏิบัติแล้ว ถ้าจิตตั้งมั่นเป็นขณิกสมาธิหรืออุปจารสมาธิ จะทำให้ได้มหากุศลญาณสัมปยุตตจิต (จำง่ายๆว่า คือกุศลจิต) แต่ถ้าจิตตั้งมั่นเต็มที่จนเป็นอัปปนาสมาธิ จะทำให้ได้มหัคคตจิต (จำง่ายๆว่าได้ฌาน / ชาน) วิปัสสนากรรมฐานนั้น เมื่อเจริญหรือเมื่อปฏิบัติแล้ว ถ้าจิตตั้งมั่นเป็นขณิืกสมาธิหรืออุปจารสมาธิ จะทำให้ได้มหากุศลญาณสัมปยุตตจิต (จำง่ายๆว่า คือกุศลจิต) แต่ถ้าจิตตั้งมั่นเต็มที่จนเป็นอัปปนาสมาธิ จะทำให้ได้มรรคจิตและผลจิต (จำง่ายๆว่าได้มรรคผลนิพพาน) ทั้งสมถะกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐาน ต่างก็เป็นการทำจิตใจให้ผ่องใสปราศจากกิเลส วิธีปฏิบัติก็ไม่ต่างกัน หากแต่วิปัสสนากรรมฐานนั้น เพิ่มการพิจารณาพระไตรลักษณ์เข้าไป โดยยกรูปธรรมและนามธรรมขึ้นมาพิจารณาในแง่ที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา โดยมีเป้าประสงค์เพื่อละวางความยึดมั่นถือมั่นในรูปและนามทั้งหลาย สิ่งลึกลับที่คุณไอทีบอยกล่าวนั้นมีหลายประการ หลายอย่างเกิดจากอารมณ์ส่วนตัวของผู้ปฏิบัติซึ่งไม่เกี่ยวกับกรรมฐาน หลายอย่างเกิดจากกรรมฐาน ไม่เว้นแม้แต่วิปัสสนากรรมฐาน ถ้าเกิดจากสมถกรรมฐาน สิ่งลึกลับดังกล่าวเรียกว่า นิมิต ถ้าเกิดจากวิปัสสนากรรมฐาน สิ่งลึกลับดังกล่าวเรียกว่า วิปัสสนูปกิเลส ถ้าเกิดจากอภิญญาวิถีจิต สิ่งลึกลับดังกล่าวเรียกว่า อิทธิปาฏิหาริย์ ส่วนคนบ้า คนฟุ้งซ่าน คนเพ้อฝัน นั้น บ่อยครั้งมากที่มักชอบมาทำสมาธิหรือวิปัสสนา คนพวกนี้มักชอบจินตนาการถึงเจ้าพ่อเจ้าแม่ พญานาค ภูติผีปิศาจ จึงไม่แปลกที่พวกนี้จะอ้างว่าเจอกับสิ่งที่เขาจินตนาการด้วยการทำสมาธิ ผลจากการทำสมาธินั้น หากเป็นสมาธิจากสมถกรรมฐาน ไม่มีอะไรมากไปกว่าการทำให้นิวรณ์ทั้ง 5 ดับสนิท จนจิตเป็นไทจากกิเลส หากเป็นสมาธิจากวิปัสสนากรรมฐาน ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเห็นทุกข์ เห็นโทษ เห็นภัย จนเำกิดความเบื่อหน่ายคลายกำหนัดในรูปธรรมและนามธรรมทั้งหลายในโลกนี้ และละวางความยึดมั่นถือมั่นทั้งหลายลงได้ จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 00:47:06