ความประเสริฐของการอะซาน
1. จากอับดุลลอฮฺ บิน อับดุรฺเราะฮฺมาน เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ได้กล่าวว่า อบูสะอีด อัลคุฎรีย์ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ได้กล่าวแก่ท่านว่า
إنِّي أَرَاكَ تُـحِبُّ الغَنَمَ وَالبَادِيَةَ، فَإذَا كُنْتَ فِي غَنَمِكَ أَوْ بَادِيَتِكَ فَأَذَّنْتَ لِلصَّلاةِ فَارْفَعْ صَوتَـكَ بِالنِّدَاءِ، فَإنَّهُ «لا يَسْمَعُ مَدَى صَوْتِ المُؤَذِّنِ جِنٌّ وَلا إنْسٌ وَلا شَيْءٌ إلا شَهِدَ لَـهُ يَومَ القِيَامَةِ». قَالَ أَبُو سَعِيدٍ: سَمِعْتُـهُ مِنْ رَسُولِ الله r.
ความว่า แท้จริงฉันเห็นว่าท่านชอบเลี้ยงแกะตามชนบท หากว่าท่านอยู่กับแกะหรืออยู่ที่ชนบทห่างไกลท่านก็จงอะซานเพื่อทำการละหมาดด้วยเสียงที่ดัง เพราะไม่มีญินหรือมนุษย์คนใด หรือสิ่งใดๆที่ได้ยินเสียงของผู้ที่อะซานนอกจากจะเป็นพยานแก่เขาในวันกิยามะฮฺ อบูสะอีดได้กล่าวว่า ฉันได้ยินคำกล่าวนี้จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษที่ 607)
{{อิสลาม}}เสียงอาซานคืออะไร ทำไมต้องอาซาน
