ความคิดเห็นที่ 1 เออ...ไม่เคยได้ยินหรือได้อ่าน มาเช่นกันครับ ส่วนเรื่องววัดพระธรรมกายนี้ ก็เคยแต่ได้ยินเหมือนกันครับ แต่ไม่เคยไปโดยส่วนตัวไม่ชอบไปวัดที่มีคนไปเยอะๆ เพราะถือว่าวัดนั้นเจริญแล้ว จากคุณ : แบ่งปั่นรอยยิ้ม (สูงหรือต่ำใช่เงินทองแต่สูงต่ำม) เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 00:00:05

ความคิดเห็นที่ 2 ฟังจากประสบการณ์ผู้เค้าที่ศรัทธา ละกันครับ http://www.youtube.com/results?search_query=%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%84%E0%B8%9B+dmc&oq=%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%84%E0%B8%9B+dmc&aq=f&aqi=&aql=&gs_sm=e&gs_upl=408920l416779l0l417369l10l10l2l5l0l0l346l635l0.2.0.1l3l0 แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 00:32:00 จากคุณ : วายุพิทักษ์ เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 00:30:17

ความคิดเห็นที่ 3 " http://www.dmc.tv/pages/buddha_biography/Lord-Buddha-History-03.html ผมว่าข้อมูลมันแปลกๆนะที่ว่าทรงมองเห็นบุตรตัวเองตลอดเวลา และเรื่องที่ว่านั่งขัดสมาธิในครรภ์พระมารดา ไม่เห็นจะเคยอ่านเจอ" ------------------------------- อันนั้นไม่ใช่เรื่องของวัดพระธรรมกาย แต่มีในพุทธประวัติครับ  เพียงแต่อยู่ในคัมภีร์ชั้นอื่นๆ ซึ่งในเรื่องเล่าพุทธประวัติทั่วๆไปที่คนคุ้นเคยกัน ไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้เอาไว้ ในปฐมสมโพธิกถา ซึี่งเป็นพุทธประวัติแนววรรณคดีที่มีเนื้อหาปาฏิหาริย์มากมายกว่าในพุทธประวัติที่มาจากพระไตรปิฎกสายตรง  ซึ่งเรียบเรียงโดยสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ก็ดูเหมือนจะมีข้อความนี้อยู่เหมือนกัน วัดพระธรรมกายเพียงแต่เอาเรื่องนี้มาลงไว้เท่านั้น จึงไม่เป็นข้อแปลกอะไรในเรื่องความผิดพลาด ส่วนตัววิชชาธรรมกายนั้น หลวงพ่อสดเป็นผู้ค้นพบวิธีการปฏิบัตินี้ขึ้นมาด้วยตัวท่านเอง  แต่ในบางอาจารย์ก็บอกว่า แท้จริงหลวงพ่อสดไม่ได้คิดค้นขึ้นโดยไม่มีพื้นฐาน แต่ท่านได้แนวปฏิบัติจากตำราพระกรรมฐานของสมเด็จพระสังฆราช (สุก ญาณสังวร หรือที่เรียกกันว่า สุก ไก่เถื่อน) แล้วมาปรับเป็นรูปแบบของตัวท่านเอง โดยวิธีการ วิชชาธรรมกายมีข้อดีตรงที่ทำให้ใจสงบ เพื่อก้าวต่อไปสู่วิปััสสนาญาณได้ อนึ่ง วิชชาธรรมกาย พอจะเป็นวิธีที่ทำให้เกิดฤทธิ์อย่างอ่อนๆได้บ้าง ในบางรายก็อาจจะเจริญวิชชาธรรมกายจนอาจได้วิปัสสนาญาณ แต่พอไปถึงวิปัสสนาญาณขั้นที่ ๓ ก็ไปติดอยู่ตรงโอภาส (แสงสว่าง) ซึ่งเป็นหนึ่งในความเศร้าหมองของวิปัสสนา (วิปัสสนูปกิเลส) ทำให้ก้าวหน้าไม่ได้ ถ้าจะปฏิบัติให้ก้าวหน้า ก็ต้องละนิมิตโอภาส หรือแสงสว่างนั้นให้ขาด แล้วพิจารณาไตรลักษณ์สืบต่อไป ก็จะพ้นจากแสงสว่างที่ติดตัน ก้าวเข้าสู่วิปัสสนาญาณในระดับชั้นต่อไปได้ ถามว่าดับทุกข์ได้ไหม  ก็ดับได้ในระยะชั่วคราว เมื่อจิตสงบ แต่ทำให้ดับทุกข์ถาวรไม่ได้ และวิชชาธรรมกายก็เหมาะกับคนทั่วไปที่ยังไม่อยากพ้นทุกข์คือการเวียนว่ายตายเกิด แต่พอดับทุกข์ปัจจุบันได้บ้าง เช่น ทำให้รวยขึ้น ก็พอมี   แต่ภพชาติก็ยังสืบเนื่องต่อไป เพราะเหตุนั้นวัดพระธรรมกายจึงเอาเรื่อง รวยๆๆๆๆๆ มาเป็นจุดขายให้คนทำบุญมากๆ เพราะเมื่อคนประสบกับ ประสบการณ์ในวิชชาธรรมกาย ซึ่งวิเศษพิสดารกว่าที่ตัวเองเคยเห็น ก็เลยเลื่อมใสและบริจาคกันชนิดสิ้นเนื้อประดาตัว  และจนถึงกับครอบครัวแตกสลาย พ่อแม่ลูก ผัวเมียแยกทางกันเพราะเรื่องบริจาคแบบทุ่มชีวิต แบบนี้ก็มี แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 00:39:59 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 00:39:44

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วนตัววิชชาธรรมกายนั้น หลวงพ่อสดเป็นผู้ค้นพบวิธีการปฏิบัตินี้ขึ้นมาด้วยตัวท่านเอง  แต่ในบางอาจารย์ก็บอกว่า แท้จริงหลวงพ่อสดไม่ได้คิดค้นขึ้นโดยไม่มีพื้นฐาน แต่ท่านได้แนวปฏิบัติจากตำราพระกรรมฐานของสมเด็จพระสังฆราช (สุก ญาณสังวร หรือที่เรียกกันว่า สุก ไก่เถื่อน) แล้วมาปรับเป็นรูปแบบของตัวท่านเอง โดยวิธีการ วิชชาธรรมกายมีข้อดีตรงที่ทำให้ใจสงบ เพื่อก้าวต่อไปสู่วิปััสสนาญาณได้ อนึ่ง วิชชาธรรมกาย พอจะเป็นวิธีที่ทำให้เกิดฤทธิ์อย่างอ่อนๆได้บ้าง ในบางรายก็อาจจะเจริญวิชชาธรรมกายจนอาจได้วิปัสสนาญาณ แต่พอไปถึงวิปัสสนาญาณขั้นที่ ๓ ก็ไปติดอยู่ตรงโอภาส (แสงสว่าง) ซึ่งเป็นหนึ่งในความเศร้าหมองของวิปัสสนา (วิปัสสนูปกิเลส) ทำให้ก้าวหน้าไม่ได้ ถ้าจะปฏิบัติให้ก้าวหน้า ก็ต้องละนิมิตโอภาส หรือแสงสว่างนั้นให้ขาด แล้วพิจารณาไตรลักษณ์สืบต่อไป ก็จะพ้นจากแสงสว่างที่ติดตัน ก้าวเข้าสู่วิปัสสนาญาณในระดับชั้นต่อไปได้ ถามว่าดับทุกข์ได้ไหม  ก็ดับได้ในระยะชั่วคราว เมื่อจิตสงบ แต่ทำให้ดับทุกข์ถาวรไม่ได้ และวิชชาธรรมกายก็เหมาะกับคนทั่วไปที่ยังไม่อยากพ้นทุกข์คือการเวียนว่ายตายเกิด แต่พอดับทุกข์ปัจจุบันได้บ้าง เช่น ทำให้รวยขึ้น ก็พอมี   แต่ภพชาติก็ยังสืบเนื่องต่อไป .......ไม่เข้าใจอะไรก้อย่าพูดเยอะเลยครับ คุณโชกุนเสื้อแดง เลอะเทอะจริงๆ  แนะนำให้อ่าน 62 กัณฑ์เทศน์ให้จบ แล้วลงมือปฏิบัติ ไปจำใครมาอีกแล้ว เหลวไหลจริงๆ เมื่อได้ปัญญา ถึงขั้นประหารกิเลส ละอาสวะได้แล้วนั่นแหละ อริยบุคคล ไม่ต้องละอะไรแบบที่คุณเข้าใจ แบบนักอ่านตำราเลย ทำให้รวยขึ้น ต้องทำทานครับ ไม่ใช่นั่งสมาธิแล้วรวย คุณไปปฏิบัติวิปัสสนาญาณนั่นแหละ ตรงกับคำว่าหยุดเป็นตัวสำเร็จ แล้วคุณจะพิสูจน์เองว่า กายธรรม ไม่ใช่นิมิตที่จิตสร้างขึ้น ส่วนโอภาสนั้น น้อมไปสู่อภิญญาจิต และวิชชาสาม เรียกว่าปัญญาญาณ แต่ถ้าประคองแค่โอภาส แค่ต้องการความสงบก็อยู่ตรงนี้เป็นเพียงสมถะ เมื่อเห็นว่ามีเสื่อมได้แล้ว ก็คือเห็นไตรลักษณ์ พระพุทธเจ้าบรรลุวิชชาสาม ระลึกชาติได้ รู้การเกิดการตายของสัตว์ ก็ต้องอาศัยนิมิตเป็นฐาน ตรัสรู้อาสวักขยญาณ นี่แหละเป้าหมายของวิชชาธรรมกาย ใช้ปัญญาเพื่อความหลุดพ้น ปัญญาวิมุตติ และจิิตตวิมุตติ ละกิเลสอาสวะ ตัดสังโยชน์ไปทีละขั้น พวกที่อ่านตำราอย่างเดียว อย่างเก่งก้มี อบายกับสวรรค์ให้เลือก ไม่มีโอกาสจิตตวิมุตติได้เลย และจนถึงกับครอบครัวแตกสลาย พ่อแม่ลูก ผัวเมียแยกทางกันเพราะเรื่องบริจาคแบบทุ่มชีวิต แบบนี้ก็มี .......... ถ้าเขาบำเพ้ญเพียรแบบพระเวสสันดร ก็ต้องอนุโมทนากับเขาสิครับ แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 01:14:27 จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 01:13:26

ความคิดเห็นที่ 5 คุณบริษัทร่วมทุน (venture) รู้ได้อย่างไร ว่าสิ่งที่ผมเข้าใจเป็นสิ่งที่ผิด? วิปัสสนูปกิเลสคุณก็ไม่รู้จัก  แล้วอีกอย่าง ในวิปัสสนา เมื่อพิจารณาไตรลักษณ์ เห็นรูปนามเกิดดับแล้ว ช่วงนั้นนิมิตโอภาสนั่นต้องดับไปแล้ว ไม่ใช่ไปเห็นแสงสว่าง เห็นดวงแก้วกายธรรมอะไรเลอะเทอะเปรอะเปื้อน แ้ล้วที่คุณอ้างมาแต่ละข้อนั้นก็นอกคอกไปไกลลิบเลยทีเดียว "ส่วนโอภาสนั้น น้อมไปสู่อภิญญาจิต และวิชชาสาม เรียกว่าปัญญาญาณ แต่ถ้าประคองแค่โอภาส แค่ต้องการความสงบก็อยู่ตรงนี้เป็นเพียงสมถะ เมื่อเห็นว่ามีเสื่อมได้แล้ว ก็คือเห็นไตรลักษณ์" โอภาสจะน้อมไปสู่อภิญญาจิตได้อย่างไรเล่าปัดโธ่ !! ก็ในฌานสมาบัติน่ะมันไปเห็นนิมิตอะไรได้ที่ไหน ยิ่งถ้าฌาน ๔ ก่อนจิตจะยกขึ้นสู่อภิญญาวิถีได้ ช่วงนั้นนิมิตสมาธิมันดับไปตั้งแต่นานแล้ว แล้วคุณก็บอกเองว่า ถ้าอยู่แค่โอภาส ก็เป็นสมถะ ก็ถูกต้องตามที่ผมบอกแล้วไงเล่า ว่าต้องละโอภาส ไปสู่การเห็นเกิดดับ ไปเห็นไตรลักษณ์ ก็เพราะติดอยู่แค่โอภาสนี่ไง ถึงยังอยู่แค่สมถะ "ตรัสรู้อาสวักขยญาณ นี่แหละเป้าหมายของวิชชาธรรมกาย ใช้ปัญญาเพื่อความหลุดพ้น ปัญญาวิมุตติ และจิิตตวิมุตติ ละกิเลสอาสวะ ตัดสังโยชน์ไปทีละขั้น" ผมจะขอบอกเป็นครั้งที่ร้อยเท่าไหร่ก็ได้ว่า "ลำพัง"วิชชาธรรมกาย ไม่มีทางทำให้บรรลุความเป็นพระอริยบุคคลได้เลย  ที่ไปเห็นกายธรรมพระโสดา สกิทาคา อนาคา บลาๆ นั่น เป็นเพียงนิมิตโอภาสในวิปัสสนูปกิเลสหลอกเอาทั้งนั้นเลย ก็รู้อยู่ว่าขณะกำลังเจริญวิปัสสนาญาณน่ะ นิมิตต้องดับไปแล้ว  เคยได้ยินรึเปล่า "อนิมิตตเจโตสมาธิ - เจโตสมาธิ อันไม่มีนิมิต" แล้ว อนิมิตตวิโมกข์ อัปปณิหิตะวิโมกข์ สุญญตวิโมกข์ เคยได้ยินรึเปล่า?? ถ้าวิชชาธรรมกาย ทำให้ได้บรรลุอริยะบุคคลจริงล่ะก็ ป่านนี้เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ก็คงบรรลุอรหันต์ หรือเป็นพระอริยบุคคลชั้นใดชั้นหนึ่งไปนานแล้วสิ? ส่วนที่คุณย้ำเรื่องผมเป็นคนเสื้อแดงนี่ ก็ไม่รู้จะมาตั้งป้อมอะไรกันอีก  จริงๆถ้าคุณจะรังเกียจเรื่องคนเสื้อแดงหรือไม่เสื้อแดงล่ะก็..  โน่น ตั้งแต่ท่านเจ้าคุณธัมมชโย ลงมาจนถึงพระลูกวัด และกัลยาณมิตรคนสำคัญ อย่างคุณสมชาย, คุณเยาวภา วงศ์สวัสดิ์ นั่นแหละ เสื้อแดงแท้ๆ เลย ส่วนทีุ่คุณบอกว่าผมเป็นพวกอ่านแต่ตำรา ไปอย่างมาก ก็อบายกับสวรรค์นั้น ผมก็ไม่เห็นเป็นข้อสำคัญอะไรเท่าไหร่ เพราะสังสารวัฏฏ์ของผมยังอีกนาน จะลงอบายบ้าง ไปสวรรค์บ้างก็ไม่เป็นไรหรอกครับ สิทธิของผม ผมเลือกเอง ตัวคุณนี่สิ อ้างว่า ปฏิบัติๆ อยากทราบว่า ไปถึงกายธรรมชั้นไหนแล้ว ถึงกายธรรมพระเทวทัต หรือกายธรรมสัตว์ในโลกันตนรกล่ะคร๊าบบบ?? แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 01:54:03 แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 01:52:48 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 01:49:19

ความคิดเห็นที่ 6 ขึ้นชื่อว่า วัด หรือ พระ ถ้ามีข้อสงสัย หรือ ถูกตั้งข้อสงสัยว่า ไม่ดี ก็เลี่ยงเสียเถอะครับ ที่อื่นที่ไม่ถูกครหา สายพระป่า สายกรรมฐานเบาๆ มีเยอะแยะ มากมาย ถ้าสาธุชนคิดได้แบบนี้หมด วัด หรือ พระ ที่ถูกตั้งข้อสงสัย จะได้ออกมาเคลียร์ข้อกล่าวหา ปาถกฐา ร่วมเวทีกับปราญช์ ราชบัณฑิต ตรงไหนถูก ตรงไหนผิด ประเทศจะได้เดินหน้าทั้งทางโลก ทางธรรมเสียที ทุกวันนี้ ผิดทั้งผิด ก็ตั้งกลุ่มปกป้องรุมล้อมกันเป็นไข่ในหิน ทั้งพระทั้งโยมใกล้ชิด เสพสังวาสกิจกรรมรีดทรัพย์ฆราวาสเป็นนิจ ---------------------- พอถูกจี้ถามสิ่งที่ทำผิด เลี่ยงไม่ตอบ แถไปออกสิ่งดีๆที่ทำไว้โฆษณา (แหง๋ล่ะ ใครไม่มีสิ่งดีบ้าง อาบอบนวด สถานที่อโคจร ทำกิจการ ยังรู้จักเอาเงินไปสร้างป้อมตำรวจ ส่งเสริมกิจกรรมชุมชน) ที่ยกมาแค่เรื่องเล็กๆนะครับ ข้อหาเขาร้ายแรงถึงขั้นอนันตริยกรรม ไม่ไหว ขอไปดมยาดมก่อน ---------------------- แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 02:12:21 จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 02:07:57

ความคิดเห็นที่ 7 ส่วนเรื่องคนไปทำบุญเยอะนั้น หนักไปทางเกณฑ์เสียมากกว่ามั้งครับ เพราะสถานที่ๆคุณว่า เขาอิงแอบการเมือง กระทรวงศึกษา กรมการศาสนามาช้านาน http://www.youtube.com/watch?v=OCI5IfKAJtI น้องเขาน่ารักดีครับ ผู้ใหญ่ให้ทำอะไรก็ทำ มีภาค 2 ด้วยนะ อนึ่ง ชื่อ รายการ เป็นภาพกิจกรรมที่น้องเจ้าของวีดีโอเล่นกีต้าร์ หัดทำวีดีโอเล่นๆเท่านั้น --------------- แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 02:39:26 แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 02:37:06 จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 02:33:08

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท. ที่ว่า "ผมว่าข้อมูลมันแปลกๆนะที่ว่าทรงมองเห็นบุตรตัวเองตลอดเวลา และเรื่องที่ว่านั่งขัดสมาธิในครรภ์พระมารดา ไม่เห็นจะเคยอ่านเจอ รบกวนผู้รู้มาตอบด้วย ขอบคุณครับ" ขอบอกว่า สิ่งที่ท่านไม่เคยได้ยินได้อ่านได้ฟังมานั้น   ใช่ว่ามันจะไม่มี   ท่านไม่อ่านไม่ศึกษาเอง โปรดดู พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 105 ต้นได้.  อันใครๆ ไม่สามารถจะกล่าวได้ว่า เพราะเห็นรูปนั้น ราคะย่อมไม่เกิด แก่บุรุษ. ก็หากว่าบุรุษมีจิตกำหนัดประสงค์จะเข้าไปหาพระมารดาพระโพธิสัตว์ นั้น  เท้าไม่พาไปย่อมผูกติดดุจโซ่ทิพย์  เพราะฉะนั้น ท่านจึงกล่าวคำเป็นต้นว่า พระมารดาอันใคร ๆ ล่วงเกินไม่ได้.         บทว่า ปญฺจนฺนํ  กามคุณานํ ความว่าในบทก่อนท่านกล่าวถึงการห้าม วัตถุด้วยสามารถความประสงค์ในบุรุษด้วยบทนี้ว่า กามคุณูปสญฺหิต  ในบทนี้ ท่านแสดงถึงการได้อารมณ์. ได้ยินว่า ในกาลนั้นพระราชาทั้งหลายโดยรอบสดับ ว่า  พระโอรสเห็นปานนี้ทรงอุบัติในพระครรภ์ของพระเทวี  ทรงส่งบรรณาการ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยินดีในทวารห้า    ด้วยสามารถอาภรณ์มีค่ามากและดนตรี เป็นต้น.     ชื่อว่าการกำหนดปริมาณแห่งลาภและสักการะไม่มีแก่พระโพธิสัตว์ และแก่มารดาของพระโพธิสัตว์   เพราะสั่งสมกรรมที่ทำไว้.         บทว่า  อกิลนฺตกายา  ความว่าพระมารดาพระโพธิสัตว์นั้นมิได้มีความ ลำบากไร ๆ อย่างที่หญิงทั้งหลายอื่นลำบากด้วยหนักครรภ์    มือและเท้าย่อมถึง การบวมเป็นต้น.           บทว่า  ติโรกุจฺฉิคตํ  คือ เสด็จอยู่ภายในพระครรภ์.  บทว่า  ปฺสสติ ความว่า พระมารดาพระโพธิสัตว์ครั้นล่วงกาลมีกลละเป็นต้นทรงเห็นพระโพธิ- สัตว์เข้าถึงความเป็นผู้มีอวัยวะน้อยใหญ่      และพระอินทรีย์สมบูรณ์เกิดแล้ว. ถามว่าทรงเห็นเพื่ออะไร.   ตอบว่าเพื่ออยู่อย่างสบาย.   เหมือนอย่างว่ามารดานั่ง หรือนอนกับบุตรยกมือหรือเท้าของบุตรนั้นห้อยลงคิดว่า เราจักให้บุตรแข็งแรง มองดูบุตรเพื่ออยู่อย่างสบายฉันใด       แม้พระมารดาของพระโพธิสัตว์ก็ฉันนั้น คิดว่า ทุกข์ใดเกิดแก่ครรภ์ในขณะที่มารดายืนเดินเคลื่อนไปมาและนั่งเป็นต้น และในการกลืนอาหารร้อนเย็นเค็มขมเป็นต้นของมารดา  ทุกข์นั้นจะมีแก่ บุตรของเราหรือไม่หนอดังนี้    แล้วมองดูพระโพธิสัตว์เพื่ออยู่อย่างสบาย  ทรง พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 106 เห็นพระโพธิสัตว์ประทับนั่งขัดสมาธิ.     เหมือนอย่างว่าสัตว์เหล่าอื่นอยู่ภายใน ท้องบีบพุงแขวนกะเพาะทำแผ่นท้องไว้ข้างหลัง.    อาศัยกระดูกสันหลังวางคางก้ม ไว้บนกำมือทั้งสอง นั่งเจ่าเหมืองลิงที่โพรงไม้เมื่อฝนตกฉันใด พระโพธิสัตว์มิได้ เป็นอย่างนั้น.  พระโพธิสัตว์กระทำกระดูกสันหลังไว้ข้างหลังนั่งขัดสมาธิ ก็บ่าย พระพักตร์ไปทางทิศตะวันออกดุจพระธรรมกถึกนั่งธรรมาสน์.   ก็กรรมที่พระ- องค์ทรงกระทำมาในกาลก่อน จึงทำให้วัตถุของพระโพธิสัตว์บริสุทธิ์.  เมื่อวัตถุ บริสุทธิ์  พระลักษณะคือพระฉวีละเอียดย่อมบังเกิดขึ้น. พระตโจในพระอุทรไม่ สามารถจะปกปิดพระฉวีนั้นได้.   เมื่อพระมารดาทรงแลดูย่อมปรากฏเหมือนตั้ง อยู่ภายนอก.   พระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อจะทรงทำเนื้อความนั้นให้แจ่มแจ้งด้วย อุปมา  จึงตรัสคำเป็นอาทิว่า  เสยฺยถาปิ ดังนี้.   ก็พระโพธิสัตว์ประทับอยู่ภาย ในพระครรภ์ย่อมไม่ทรงเห็นพระมารดา.     เพราะจักขุวิญญาณย่อมไม่เกิดขึ้น ภายในท้อง. จากคุณ : bodymind เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 08:22:00

ความคิดเห็นที่ 10 พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 131 [๔๕๒] พ. ดูก่อนอนุรุทธะ... พวกเธอต้องแทงตลอดนิมิตนั้น แล แม้เราก็เคยมาแล้ว เมื่อก่อนตรัสรู ยังไม่รู้เองด้วยปัญญาอันยิ่ง ยังเป็นโพธิ- สัตว์อยู่ ย่อมรู้สึกแสงสว่างและการเห็นรูปเหมือนกัน แต่ไม่ช้าเท่าไร แสงสว่าง และการเห็นรูปอันนั้นของเรา ย่อมหายไปได้ เราจึงมีความดำริดังนี้ว่า อะไร หนอแลเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้แสงสว่างและการเห็นรูปของเราหายไปได้ ดูก่อน อนุรุทธะ. ...เรานั้น ได้มีความรู้ดังนี้ว่า วิจิกิจฉาแล เกิดขึ้นแล้วแก่เรา ก็ วิจิกิจฉาเป็นเหตุ สมาธิของเราจึงเคลื่อน เมื่อสมาธิเคลื่อนแล้ว แสงสว่างและ การเห็นรูปจึงหายไปได้ เราจักทำให้ไม่เกิดวิจิกิจฉาขึ้นแก่เราได้อีก. จากคุณ : bodymind เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 08:28:05

ความคิดเห็นที่ 11 จะ มัวเสียเวลา --- สงสัยเกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย  ไปเพื่ออะไร? หรือ จะ แกร้ง --- สงสัยเกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย  ไปเพื่ออะไร? หรือ อยากรู้  ว่า คำสอนว่า -- วิชาธรรมกายนี่ทำให้ดับทุกข์ได้จริงหรือ แล้วที่บอกว่ามีพระรูปหนึ่งเป็นผู้ค้นพบ นั้น  จริง ไม่จริง อย่างไร?  ไปเพื่ออะไร? แล้ว ไม่ว่า เพื่ออะไรนั้น คำตอบ  "ตามหลัก กาลามสูตร" (รู้จักพระสูตรนี้ไหม?)  หาได้ จาก  ห้องศาสนานี้ เท่านั้น  แล้ว ก็ เป็นอันยุติ หรือ ? สรุป ท่าน  จขกท  ตั้งกระทู้แล้ว อ่าน ทุกๆ คคห แล้ว สรุปได้ ไหมครับว่า -- ที่ถามนั้น  ได้คำตอบว่า อย่างนั้ๆ  แล้ว หายสงสัย ? แล้ว ที่หายสงสัย  เพราะ  "เอาไปสอบทานกับ หลักฐานชั้น ปฐมภูมิ คือ พระสูตรแปลไทยสำนวนแปลใดนั้น  (รวมทั้ง สำนรวนแปล หินอ่อนด้วยฯ)             -----  หายสงสัย "แล้ว" ไหมครับ  (ค่อย ตอบ นะครับ) ----- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 08:39:21

ความคิดเห็นที่ 12 "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่ชอบคลุกคลีด้วยหมู่ ไม่ยินดีในการคลุกคลีด้วยหมู่ ไม่ประกอบความยินดีในการคลุกคลีด้วยหมู่ ม่ชอบคณะ ไม่ยินดีคณะไม่ประกอบความยินดีคณะ จักเป็นผู้อยู่รูปเดียวยินดียิ่งในวิเวก ข้อนี้ย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ เมื่อเป็นผู้อยู่รูปเดียวยินดียิ่งในวิเวก จักถือนิมิตแห่งจิต ข้อนี้ย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ เมื่อถือนิมิตแห่งจิต จักบำเพ็ญสัมมาทิฐิให้สมบูรณ์ข้อนี้ย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ บำเพ็ญสัมมาทิฐิให้สมบูรณ์แล้ว จักบำเพ็ญสัมมาสมาธิให้สมบูรณ์ ข้อนี้ย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ บำเพ็ญสัมมาสมาธิให้สมบูรณ์แล้ว จักละสังโยชน์ ข้อนี้ย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ ละสังโยชน์ได้แล้ว จักกระทำให้แจ้งซึ่งนิพพาน ข้อนี้ย่อมเป็นฐานะที่จะมีได้ ฯ" พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต "ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกประการหนึ่ง พระศาสดาหรือเพื่อนสพรหมจารีผู้อยู่ในฐานะครูบางรูป ก็ไม่ได้แสดงธรรมแก่ภิกษุ ภิกษุก็ไม่ได้แสดงธรรมเท่าที่ได้สดับ ได้ศึกษาเล่าเรียนมาแก่ชนเหล่าอื่นโดยพิสดาร ภิกษุก็ไม่ได้สาธยายธรรมเท่าที่ได้สดับได้ศึกษาเล่าเรียนมาโดยพิสดาร แม้ภิกษุก็ไม่ได้ตรึกตรอง ใคร่ครวญธรรมเท่าที่ได้สดับ ได้ศึกษาเล่าเรียนมาด้วยใจ ก็แต่ว่า สมาธินิมิตอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอเล่าเรียนมาด้วยดี ทำไว้ในใจด้วยดี ทรงไว้ด้วยดี แทงตลอดด้วยดี ด้วยปัญญา เธอย่อมเข้าใจอรรถ เข้าใจธรรมในธรรมนั้น ตามที่เธอเล่าเรียนสมาธินิมิตอย่างใดอย่างหนึ่งมาด้วยดี ทำไว้ในใจด้วยดี ทรงไว้ด้วยดี แทงตลอดด้วยดี ด้วยปัญญา เมื่อเธอเข้าใจอรรถ เข้าใจธรรม ย่อมเกิดปราโมทย์ เมื่อเกิดปราโมทย์แล้วย่อม เกิดปีติ เมื่อมีใจเกิดปีติ กายย่อมสงบ ผู้มีกายสงบแล้วย่อมได้เสวยสุข เมื่อมีสุข จิตย่อมตั้งมั่น ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นเหตุแห่งวิมุตติข้อที่ ๕ ซึ่งเป็นเหตุให้จิตของ ภิกษุผู้ไม่ประมาทมีความเพียร มีใจเด็ดเดี่ยวอยู่ ที่ยังไม่หลุดพ้นย่อมหลุดพ้น อาสวะที่ยังไม่สิ้น ย่อมถึงความสิ้นไป หรือเธอย่อมได้บรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะชั้นเยี่ยม ที่ยังไม่ได้บรรลุ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุแห่งวิมุตติ ๕ ประการนี้แลซึ่งเป็นเหตุให้จิตของภิกษุผู้ไม่ประมาท มีความเพียร มีใจเด็ดเดี่ยวอยู่ ที่ยังไม่หลุดพ้นย่อมหลุดพ้น อาสวะที่ยังไม่สิ้น ย่อมถึงความสิ้นไป หรือเธอย่อมได้ บรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะชั้นเยี่ยม ที่ยังไม่ได้บรรลุ ฯ" พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต วิมุตติสูตร ผู้ฉลาดในการถือเอา ซึ่งนิมิตแห่งภาวนาจิตเสวยรสแห่งวิเวก เพ่งฌานฉลาดในการรักษากัมมัฏฐาน มีสติตั้งมั่น พึงบรรลุนิรามิสสุขอย่างแน่นอน พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘ ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา บางครั้งเวลามีผู้ถามเรื่องวัดพระธรรมกาย เมื่อมีผู้ตอบชี้แจงแล้วก็จะ"เปลี่ยนเรื่อง" นั้นเรื่องนี้ กระทู้นี้เนื่องจากพาดพิงวิชชาธรรมกาย ซึ่งมีศิษย์วัดปากน้ำ  ฯ ปฏิบัติอยู่จึงนำหลักฐานชั้นปฐมภูมิมาให้สอบทานครับ เรื่องนิมิตต้องฉลาดเลือก คิดดูเถอะ..สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสให้มีนิมิตแห่งจิตได้ เพื่อทำให้บรรลุได้ เรื่องอะไรเราจะไปปฏิเสธครับ? จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 09:02:51

ความคิดเห็นที่ 13 สิ่งที่นายโชกุนบอกมานี่ แสดงว่าแทบจำมาพูดทั้งนั้น ญาณ ยังเป็นวิปัสสนูกิเลสได้ ถ้าไม่เข้าใจ โอภาส ไม่ได้แปลว่าไม่ดี มันก็คือทางผ่าน นิมิตโอภาสดับอะไรของเอ็ง ใครเห็นแสงสว่าง ไปจำตำราที่ไหนมามั่วซั่ว การเห็นไตรลักษณืไม่ใช่ไปกำหนดจากความจำ แบบท่องตำรามาแล้วมานุ่งนึกในสมาธินะจ๊ะ เมื่อเห็นไตรลักษณ์แสดงมันเป็นของเขาเอง ไม่ใช่ไปนึกจินตนาการ แบบเจ้าสำนักยุบพอง ที่ว่ากำหนดแล้วหายไปเอง ถ้าฌาน ๔ ก่อนจิตจะยกขึ้นสู่อภิญญาวิถีได้ ช่วงนั้นนิมิตสมาธิมันดับไปตั้งแต่นานแล้ว ....อันนี้ก็มั่ว   ตอนที่จิตรวมมันเกิดแค่ชั่วช้างกระดิกหู คือ เอกัคตาจิต ไม่ได้แปลว่าไม่เห็นอะไรเลย ไปฝึกมาใหม่นะจ๊ะ ถ้าคุณติดอยู่ตรงไหนก็เรียกว่าสมถะ จนกว่าคุณจะเห็นความเสื่อมของขันธ์5 นั่นแหละจึงเรียกว่าวิปัสสนาญาณ กายธรรมไม่ใช่ขันธ์5 นะจ๊ะ ไม่ใช่สังขารธรรม การเห็นกายต่างๆ ไม่ได้แปลว่าคุณตัดอาสวะกิเลส แต่เมื่อเจริญสมาธิจนได้ปัญยาแล้ว การเห็นกายธรรมในระดับต่างๆนั่นแหละจะเป็นตัวบอกว่า อาสวะกิเลสคุณละได้แค่ไหน ไปจำคำคนอื่นมาพูดทั้งนั้น ว่านิมิตโอภาสเป็นวิปัสสนูกิเลส ทำอย่างกับเคยเห็นกายธรรม ว่าเป็นโอภาส ปัดโธ่ คุณโชกุนเสื้อแดงเอ๋ย เพราะวิปัสสนาเป็นฐานในการเห็นกายธรรมนี่แหละ ถ้าคุรไม่ได้วิปัสสนาญาณ กายธรรมที่เห็นมันก็เกิดจากจินตนาการเอาเอง แยกให้ออกระหว่างของจริงกับนิมิตที่จิตสร้างขึ้น เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต พระพุทธเจ้าก็ไม่ได้สรรเสริญเลย ยังใช้ไม่ได้  เคยอ่านจริงๆหรือเปล่าครับ กลับไปอ่านอีกรอบนะ หรือถาม คุณเซนก็ได้ เจ้าอาวาสเขาตั้งจิต อธิษฐานบารมีว่าจะสร้างบารมี แล้วจะบรรลุได้อย่างไรครับ หัดศึกษาตามข่าวบ้างสิครับ ก็บอกไปแล้วว่าเสื้อแดงที่ไร้คุณธรรม ยกหางพวกคุณธรรมต่ำๆขึ้นมา ก็ไม่คบด้วย หวังว่าไม่ต้องพูดซ้ำนะครับ ที่ยกว่าเรื่องสมาธิเขาสามารถไปถึง จิตตวิมมุติได้ แต่คุณเอาแต่อ่านตำรา คงได้วนเวียนเกิดตาย ระหว่าง อบายกับสวรรค์เท่านั้น ในมรรค 8 ก็ชัดเจนแล้วว่า ต้องมรรคมีองค์ 8 วิชชาธรรรมกายก็คือสมาธิ เป็นหนึ่งในมรรค 8  ศีล สมาธิ ปัญญา วิชชาธรรมกายก็เป็นเพียงสื่อให้คุณได้เห็นธรรมะจากของจริง ไม่ใช่ไปอ่านมา แล้วมานึกว่าตนบรรลุขั้นนั้นขั้นนี้ ฟันธงได้เลย ปริยัติอย่างเดียวแล้วจะได้อริยบุคคล มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่ทำสมาธิ ปัญญาที่คุณยกมาเขาเรียกว่า สุตต จินตา แต่ถ้าคุณปฏิบัติสมาธิเป็น คุณจึจะได้ ภาวนามยปัญญา ไปหัดภาวนามาก่อนแล้วค่อยมาเถียง วิปัสสนาที่คุณอ้างถึง เขาเรียกว่า วิปัสสนึก คือไปนึกเอาตอนนั่งทำสมาธิ แบบนั้นมันเรียกว่า สัญญา ไปหัดทำตามพระพุทธเจ้า วิชชา 3 ให้ได้ก่อน จะได้เลิกเถียง จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 09:06:06

ความคิดเห็นที่ 14 รู้จักวิชชา 3 บ้างไหมครับ คุณโชกุนแดง ตอนที่พระพุทธเจ้า บรรลุ บุพเพนุวาสานุสติญาณ ระลึกชาติ ของตนได้ ก็เกิดจากกำลังของสมาธิ และสมาธินี้ก็ใช้นิมิตจริงเป็นฐาน ไม่ใช่เิกิดจากนิมิตจินตนาการเอาเอง แต่เกิดจากสมาธิที่จิตตั้งมั่น ปราศจากอุปกิเลสควรแก่การงาน ลองสังเกตสิมีคำว่า ญาณต่อท้าย คุณแยกออกไหม โอภาส ญาณ ปิติ ตอนไหนเป็นวิปัสสนู ตอนไหนไม่เป็น ตอบมาสิครับ ฌาน 4 ก็คือ รูปฌานนะจ๊ะ ไม่ใช่อรูปฌาน ไปอ่านมาใหม่ครับ แล้วกรุณาอ่านที่คุณ ebusiness ยกมาให้อ่านหลายๆรอบ ทำสมาธิไม่เป็น ทำเป็นรังเกียจนิมิต อ่านหลายๆรอบนะครับ จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 09:22:15

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าผมทำวิชชา ๓ ให้บังเกิดได้อย่างที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้ ผมก็คงเป็นพระอรหันต์ไปแล้วล่ะครับ แล้วที่คุณบอกว่า ผมทำสมาธิไม่เป็น ทำเป็นรังเกียจนิมิต นั้น ผมเองก็ไม่อยากพูดถึงเท่าไหร่ เพราะเกรงจะเป็นการอวดอุตริมนุสสธรรมเสียเปล่าๆ ส่วนทีุ่คุณ ebusiness  ยกมาแล้วให้อ่านหลายๆรอบนั้น  แท้จริงเนื้อความของ "นิมิต" ที่ว่านี้ ก็เป็นคนละนิมิตกับดวงธรรมกายอะไรที่คุณว่ากันนั่นเลยทีเดียว คำว่า "นิมิต" ในพระดำรัสของพระตถาคตเจ้านั้น หมายถึง "อาการ" หรือ "เครื่องหมาย" แห่งสมาธิ หรือ วิปัสสนา ในพระดำรัสนี้พระองค์ทรงหมายเอาการได้เข้าถึงสมาธิ และวิปัสสนา โดยทรงแนะนำให้พระภิกษุ ไม่อยู่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ เมื่อไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ จึงจะมีกายวิเวก (และเสริมต่อไปถึง จิตตวิเวก และอุปธิวิเวก) เป็นลำดับสืบต่อไป ไม่ได้ทรงบอกว่าพระภิกษุจะได้มองเห็นอะไรต่อมิอะไร(กายธรรมโน่นกายธรรมนี่)เป็นนิมิตซักหน่อย แม้แต่จะยกพระไตรปิฎกมา ก็ยกมาโดยไม่รู้ความหมาย นี่ตกลงไม่รู้ไม่เข้าใจอะไรกันเลยใช่ไหมเนี่ย??? จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 11:49:15

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องการพาดพิงวิชชาธรรมกาย จะขอเรียนย้ำสักหน่อยนะครับ   ปัจจุบันนี้ ศาสนิกชนผู้สนใจในการปฏิบัติฝ่ายวิปัสสนา มีความงวยงง สงสัยอย่างยิ่งในแนวทางปฏิบัติ โดยเฉพาะผู้เริ่มต้นสนใจ เนื่องจากคณาจารย์ฝ่ายวิปัสสนาแนะแนวทางปฏิบัติไม่ตรงกัน ยิ่งกว่านั้นแทนที่จะอธิบายให้เขาเข้าใจโดยความเป็นธรรม ก็กลับทำเหมือนไม่อยากจะยอมรับคณาจารย์อื่น สำนักอื่น ว่าเป็นการถูกต้อง หรือถึงขั้นดูหมิ่นสำนักอื่นไปแล้วก็เคยมีไม่น้อย ดังนั้น เมื่อมีผู้สงสัยทำนองนี้มากและเรียนถามหลวงปู่ดูลย์อยู่บ่อย ๆ จึงได้ยินหลวงปู่ดูลย์อธิบายให้ฟังอยู่เสมอว่า “ การเริ่มต้นปฏิบัติวิปัสสนาภาวนานั้น จะเริ่มต้นโดยวิธีไหนก็ได้ เพราะผลมันเป็นอันเดียวกันอยู่แล้ว ที่ท่านสอนแนวปฏิบัติไว้หลายแนวนั้น เพราะจริตของคนไม่เหมือนกัน จึงต้องมีวัตถุ สี แสง และคำสำหรับบริกรรม เช่น พุทโธ  อรหัง เป็นต้น เพื่อหาจุดใดจุดหนึ่งให้จิตรวมอยู่ก่อน เมื่อจิตรวมสงบ แล้วคำบริกรรมนั้นก็หลุดหายไปเอง แล้วก็ถึงรอยเดียวกัน รสเดียวกัน คือมี วิมุติ เป็นแก่น มีปัญญา เป็นยิ่ง ” หลวงปู่ดูลย์ อตุโล จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 12:44:14

ความคิดเห็นที่ 17 การปฏิบัติสมาธิ ซึ่งจะต้องนำเอาวิธีการบริกรรมภาวนามาเป็นอุบายดึงจิต ให้เข้าสู่วิถี เกาะติดอยู่ในเรื่องเดียวอารมณ์เดียวที่พระท่านเรียกว่า "เอกัคคตา" ก่อน การเพ่งกสิณดังกล่าวในวรรคแรกเป็นวิธีการหนึ่งที่ทำให้เกิดสมาธิได้เช่นกัน วิธีการบริกรรมภาวนาเพื่อให้เกิดสมาธิจิตสงบนิ่งนั้น ผู้ปฏิบัติจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ได้ นั่งขัดสมาธิ นั่งห้อยขา นั่งเก้าอี้ ยืน เดิน(เดินจงกรม) หรือนอนก็ได้ ห้ามอยู่อย่างเดียว คือการทำสมาธิในระหว่างขับรถ เพราะจะเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้ การภาวนาก็เช่นกัน จะภาวนาว่า “พุทโธ พุทโธ...” หรือ “สัมมา อรหัง สัมมา อรหัง....” หรือ “ยุบหนอ พองหนอ.......”หรือ “ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ.....” อย่างหนึ่งอย่างใดก็ได้ การภาวนาเป็นเพียงอุบายที่จะล่อให้จิตเกาะติดอยู่กับสิ่งหนึ่งสิ่งใดเพียงสิ่งเดียว เพียงอารมณ์เดียวเพื่อนำเข้าไปสู่การเป็นสมาธิเท่านั้น หลวงพ่อพุธ ฐานิโย จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 12:45:51

ความคิดเห็นที่ 18 ฝึกหัดจิตให้เข้าถึงใจ วิธีปฏิบัติฝึกหัดกรรมฐานมีเท่านี้แหละใครจะฝึกหัดปฏิบัติอย่างไรๆ ก็เอาเถอะ จะภาวนาพุทโธ สัมมา อรหัง ยุบหนอพองหนอหรืออานาปานสติ ก็ไม่เป็นปัญหา คำบริกรรมเหล่านั้นก็เพื่อล่อให้จิตเข้ามาอยู่ในคำปริกรรม แต่คนที่เข้าใจผิดถือว่าตนดีวิเศษ โอ้อวดเพื่อนว่าของเขาถูกของเอ็งละผิด อย่างนั้นอย่างนี้อะไรต่างๆ นานา พุทธศาสนาแท้ไม่เป็นอย่างนั้นหรอก มันต้องเป็นอันเดียวกัน ไม่มีใครผิดใครถูก เมื่อปฏิบัติถึงจิตรรวมแล้ว จิตรวมเข้าไปเป็นอัปปนาแล้วปมเรื่อง จิตรวมเข้าถึง อัปปนาแล้วถึงที่สุดของการทำสมาธิเท่านั้น ไม่มีอะไรแตกต่างกัน หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 12:47:18

ความคิดเห็นที่ 19 อย่างที่หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญท่านให้ภาวนาว่าสัมมาอรหัง บางคนบอกของฉันนี่พุทโธดีกว่า สัมมาอรหังสู้ฉันไม่ได้ ทางพวกนั้นเขาอาจจะบอกว่าสัมมาอรหังของฉันดีกว่าพุทโธของเธอสู้ฉันไม่ได้ บางท่านก็บอกว่า พุทโธก็ดี สัมมาอรหังก็ดี ไม่ทันสมัย สู้ยุบหนอพองหนอ ไม่ได้ อย่างนี้เป็นต้น ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเป็นผู้รับฟัง ท่านจะมีความรู้สึกอย่างไร ถ้าเราไม่ศึกษากันให้ครบ เราก็คงจะคิดว่าไม่ใครก็ใครต้องผิดฝ่ายหนึ่ง ถ้าเราศึกษากันให้ครบจริงๆ ก็จะเห็นว่าการใช้ทั้งสามแบบหรือแบบอื่นก็ไม่มีใครผิด ทั้งนี้เพราะว่า พุทโธ เป็นพุทธานุสสติกรรมฐาน สัมมาอรหัง ดูในอิติปิโสบทต้นก็เป็นพุทธานุสสติกรรมฐาน ยุบหนอ พองหนอ เอาเฉพาะคำว่า ยุบหนอ พองหนอ อันนี้เป็นอานาปานสติ พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) ฝากไว้ให้ท่านคิดครับ จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 12:51:01

ความคิดเห็นที่ 20 อนุโมทนาคุณ chohokun  คห 15 ครับ คำว่า "นิมิต" ในพระดำรัสของพระตถาคตเจ้านั้น หมายถึง "อาการ" หรือ "เครื่องหมาย" แห่งสมาธิ หรือ วิปัสสนา ----------------------------------------  แนะนำ จขกท อ่านเนื้อหาเพิ่มเติมในหนังสือกรณีธรรมกาย จะได้มีความรู้เพิ่มขึ้นอีกนะครับ download ไฟล์หนังสือพุทธรรมทั้งหมด http://www.watnyanaves.net/uploads/File/books/pdf/buddhadhamma_revised_and_expanded_edition.pdf ปล. ขอให้ จขกท มีวิจารณญาณในการอ่านนะครับ.... ทั้งเจ้าสำนักและสาวกลัทธิธรรมกาย ได้ประกาศบอกใครต่อใครว่า วิชชาธรรมกายสูญหายไป เพิ่งจะมาค้นพบ ฉะนั้น ไม่สามารถอ้างได้ว่าวิชชาธรรมกายจะมีหรือตีความให้เข้ากับเนื้อหาสาระของพุทธธรรมในการปฏิบัติภาวนาที่มีอยู่ในพระไตรปิฎก   แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 13:16:52 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 13:12:54

ความคิดเห็นที่ 21 ขออนุญาตเีรียนให้ทุกท่าน ณ ที่นี้ ทราบและเข้าใจด้วยว่า วิชชาธรรมกายนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นมาจากวัดพระธรรมกาย (เผื่อใครยังไม่ทราบ) วิชชาธรรมกาย เริ่มต้นขึ้นในปี ๒๔๖๐ โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงพ่อวัดปากน้ำ และมีผู้สืบทอดมากมายหลายท่าน แตกกลุ่มออกไปมากมายจนปัจจุบัน ดังนั้น ใครบอกว่าคนนั้น คนนี้ เป็นผู้สืบทอดแท้จริงหนึ่งเดียว ก็อย่าเพิ่งไปเชื่อซะทีเดียว สืบสวนเอาให้รู้แน่นอนเสียก่อน แล้วจะเชื่อหรือไม่ ก็เรื่องของท่าน ผมก็ไม่ไปยุ่งอะัไร ขณะที่ วัดพระธรรมกาย เกิดขึ้นหลังจากนั้น ๕๐ กว่าปี โดยศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำระดับปลายในต้นแถว ที่ชื่อ แม่ชีจันทร์ ขนนกยูง และลูกศิษย์ของแม่ชีจันทร์อีกมากมายหลายท่าน ร่วมกันสร้าง ดังนั้น ก็พึงเข้าใจกันด้วยว่า วัดพระธรรมกาย ไม่ได้เป็นคนตั้งวิชชาธรรมกายขึ้นมา หากท่านผู้ใดจะวิพากษ์วิจารณ์วิชชาธรรมกาย ก็พึงแยกกันจากเรื่องของวัดพระธรรมกายไปเลย ไม่ต้องเอามาปะปนกันให้สับสน คุณ chohokun ความเห็นที่ ๓ กล่าวว่า ส่วนตัววิชชาธรรมกายนั้น หลวงพ่อสดเป็นผู้ค้นพบวิธีการปฏิบัตินี้ขึ้นมาด้วยตัวท่านเอง  แต่ในบางอาจารย์ก็บอกว่า แท้จริงหลวงพ่อสดไม่ได้คิดค้นขึ้นโดยไม่มีพื้นฐาน แต่ท่านได้แนวปฏิบัติจากตำราพระกรรมฐานของสมเด็จพระสังฆราช (สุก ญาณสังวร หรือที่เรียกกันว่า สุก ไก่เถื่อน) แล้วมาปรับเป็นรูปแบบของตัวท่านเอง โดยวิธีการ วิชชาธรรมกายมีข้อดีตรงที่ทำให้ใจสงบ เพื่อก้าวต่อไปสู่วิปััสสนาญาณได้ อนึ่ง วิชชาธรรมกาย พอจะเป็นวิธีที่ทำให้เกิดฤทธิ์อย่างอ่อนๆได้บ้าง ในบางรายก็อาจจะเจริญวิชชาธรรมกายจนอาจได้วิปัสสนาญาณ แต่พอไปถึงวิปัสสนาญาณขั้นที่ ๓ ก็ไปติดอยู่ตรงโอภาส (แสงสว่าง) ซึ่งเป็นหนึ่งในความเศร้าหมองของวิปัสสนา (วิปัสสนูปกิเลส) ทำให้ก้าวหน้าไม่ได้ ถ้าจะปฏิบัติให้ก้าวหน้า ก็ต้องละนิมิตโอภาส หรือแสงสว่างนั้นให้ขาด แล้วพิจารณาไตรลักษณ์สืบต่อไป ก็จะพ้นจากแสงสว่างที่ติดตัน ก้าวเข้าสู่วิปัสสนาญาณในระดับชั้นต่อไปได้ ถามว่าดับทุกข์ได้ไหม  ก็ดับได้ในระยะชั่วคราว เมื่อจิตสงบ แต่ทำให้ดับทุกข์ถาวรไม่ได้ และวิชชาธรรมกายก็เหมาะกับคนทั่วไปที่ยังไม่อยากพ้นทุกข์คือการเวียนว่ายตายเกิด แต่พอดับทุกข์ปัจจุบันได้บ้าง เช่น ทำให้รวยขึ้น ก็พอมี   แต่ภพชาติก็ยังสืบเนื่องต่อไป เพราะเหตุนั้นวัดพระธรรมกายจึงเอาเรื่อง รวยๆๆๆๆๆ มาเป็นจุดขายให้คนทำบุญมากๆ เพราะเมื่อคนประสบกับ ประสบการณ์ในวิชชาธรรมกาย ซึ่งวิเศษพิสดารกว่าที่ตัวเองเคยเห็น ก็เลยเลื่อมใสและบริจาคกันชนิดสิ้นเนื้อประดาตัว  และจนถึงกับครอบครัวแตกสลาย พ่อแม่ลูก ผัวเมียแยกทางกันเพราะเรื่องบริจาคแบบทุ่มชีวิต แบบนี้ก็มี ต้องขอชี้แจงกันนิดนึง เพื่อความเข้าใจ วิธีการของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านได้ค้นพบด้วยตัวท่านเอง ก็ใช่ แต่การค้นพบของท่านนั้น ก็ตั้งอยู่บนพื้นฐาน ของหลักสมถวิปัสสนากัมมัฏฐาน ที่ท่านได้ไปศึกษามาจากหลายสำนัก มาเป็นเวลากว่า ๑๐ พรรษา และหนึ่งในอาจารย์ที่ท่านได้ไปศึกษาด้วยนั้น ตามที่ท่านได้บันทึกเอาไว้ในอัตชีวประวัติของท่าน ก็มีท่านเจ้าคุณ พระสังวรานุวงศ์เถร (เอี่ยม) แห่งวัดราชสิทธาราม ซึ่งก็เป็นผู้สืบทอดโดยตรงจาก สมเด็จพระสังฆราช (สุก) หากจะกล่าวว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านได้ประยุกต์แนวปฏิบัติ มาจากแนวปฏิบัติของสมเด็จพระสังฆราช (สุก) ก็ใช่ครับ แต่ก็ส่วนหนึ่ง เพราะท่านไม่ได้ศึกษาแค่นั้น แต่ยังศึกษาในอีกหลายสำนัก อ้างอิงจากอัตชีวประวัติของท่าน ซึ่งในบางสำนัก ท่านก็ได้ศึกษาจนหมดความรู้ ถึงขนาดเจ้าสำนักนั้น ๆ อนุญาตให้เป็นอาจารย์สอนได้ แต่ท่านก็มิำได้พอใจที่จะเป็นครูสอนผู้อื่นแค่นั้น จึงได้ค้นคว้าต่อไป แต่มิใช่ว่า ก่อนที่หลวงพ่อวัดปากน้ำจะพบวิชชาธรรมกาย ท่านจะมีพื้นฐานในทางปฏิบัติแต่เพียงอย่างเดียว แต่ท่าน มีพื้นฐานทางปริยัติด้วยพอสมควร ในอัตชีวประวัติของท่านระบุไว้ว่า ช่วงแรก ท่านได้เรียนที่สำนักวัดพระเชตุพน เรียนมูลกัจจายน์ ธรรมบททีปนี สารสังคหะ จนจบและแปลบาลีได้พอสมควร และอีก ๑๐ ปีต่อมา ก็ได้มาศึกษาปริยัติธรรมต่อ จนแปลมหาสติปัฏฐานสูตรได้ ท่านก็ได้ศึกษาเพียงเท่านั้น และท่านก็มิได้เข้าสอบในสนามหลวง เพื่อเอาวุฒิมหาเปรียญแต่ประการใด ส่วนข้อครหาที่ว่า ผู้ปฏิบัติวิชชาธรรมกาย เมื่อเจริญวิปัสสนาญาณ ก็มักจะไปติดวิปัสสนูปกิเลส ในข้อ โอภาส แสงสว่าง จึงไม่อาจบรรลุมรรคผล เป็ํนพระอริยบุคคลได้ ต้องขออธิบายวิปัสสนูปกิเลสข้อนี้ให้เข้าใจ คือลำพังแสงสว่างจะเกิดขึ้น ก็เรื่องของแสงสว่าง หากเป็นนิมิต (ที่กำหนดขึ้น ไม่เลื่อนลอย) ในอาโลกกสิณ ก็ต้องใช้นิมิตนั้นเป็นฐาน เพื่อเข้าถึงรูปฌาน ๔ และใช้รูปฌาน ๔ เป็นพื้นฐานในการเจริญวิปัสสนาต่อไป ตามหลักไตรสิกขา (ศีล สมาธิ ปัญญา) แต่จะเป็นวิปัสสนูปกิเลส ก็ต่อเมื่อ ไปยึดแสงสว่างนั้น แล้วไม่เจริญวิปัสสนาต่อ โดยสำคัญว่าบรรลุธรรมแล้ว ตรงนั้นแหละ จึงจะเป็นวิปัสสนูปกิเลส พึงเข้าใจตามนี้ด้วย เพราะลำพังแสงสว่าง ก็มิใช่วิปัสสนูปกิเลสเสียเลย แต่ถ้าถามว่า ผู้ปฏิบัติวิชชาธรรมกายนั้น จะเป็นพระอริยบุคคลได้หรือไม่ ท่านผู้ทรงภูมิในวิชชาธรรมกาย ให้คำตอบว่า ได้ แต่ลำพัง การเข้าถึง รู้ เห็น และเป็นธรรมกายในระดับต่าง ๆ ก็มิได้หมายความว่า จะเป็นพระอริยบุคคลในระดับนั้น ๆ เสียเลย เพราะในระดับปุถุชน เข้าถึงได้ ก็สามารถเสื่อมได้ แม้ว่าจะเข้าถึงกายธรรมพระอรหัตต์ละเอียดก็ตาม แต่ก็จัดเป็น "วิกขัมภนวิมุตติ" หลุดพ้นจากกิเลสได้เพียงชั่วคราว แต่ถ้าปุถุชนนั้น ได้ละสัญโญชน์ เป็นพระอริยบุคคลแม้ขั้นต้น เข้าถึง รู้ เห็น เป็นพระธรรมกายตามภูมิธรรมของตนแล้ว ย่อมไม่มีการเสื่อม เป็น "สมุจเฉทวิมุตติ" หลุดพ้นอย่างเด็ดขาดถาวร ส่วนข้อครหาที่ว่า วิชชาธรรมกายช่วยดับทุกข์ปัจจุบันได้บ้าง เช่น ทำให้รวยขึ้นได้ จนทำให้วัดพระธรรมกายนำเรื่องนี้ มาเป็นจุดขายในการโฆษณาชวนเชื่อ เมื่อผู้ที่เข้าวัดพระธรรมกายมีประสบการณ์ในการปฏิบัติ แม้เล็กน้อย ก็เลื่อมใสและบริจาคเข้าวัด จนผู้บริจาคได้รับความเดือดร้อนต่าง ๆ ประเด็นนี้ ผมบอกตั้งแต่ต้นแล้วว่า เรื่องของวิชชาธรรมกาย กับวัดพระธรรมกาย ไม่ต้องมาปนกัน วัดส่วนวัด วิชชาส่วนวิชชา ไม่เกี่ยวกันอยู่แล้ว ต้องขอเรียนให้ทราบว่า การปฏิบัติตามแนววิชชาธรรมกาย ให้คุณแก่ผู้ปฏิบัติโดยส่วนเดียว ทั้งในทางโลก และทางธรรมอยู่แล้ว ย่อมให้ผลในทางโลก คือความเจริญและสันติสุขโดยประการทั้งปวง ทั้งในส่วนตน และส่วนรวม ต่อสังคม ประเทศชาติ และแม้ต่อโลกก็ตาม ส่วนที่ว่า ศิษย์วัดพระธรรมกาย ผู้ได้ผลในการปฏิบัตินั้น แล้วเกิดความซาบซึ้ง จนทุ่มบริจาคอย่างมากมายมหาศาล ผมขอเรียนตามตรงว่า ที่ วัดปากน้ำ อันเป็นต้นสายแห่งวิชชาธรรมกาย หรือวัดอื่น ๆ ที่มีการเผยแผ่วิชชาธรรมกาย ที่ถูกต้อง สมบูรณ์ เช่นที่ วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม เป็นต้น ผู้ที่ได้ธรรมกาย ก็ไม่จำเป็นต้องซาบซึ้ง จนต้องบริจาคแบบถวายหัวให้วัด จนสิ้นเนื้อประดาตัวแต่ประการใด แต่ถ้าที่ วัดพระธรรมกาย ผู้ที่ได้ประสบการณ์ในการปฏิบัติ แม้เล็กน้อย มีพฤติกรรมการทุ่มบริจาค(เงิน/ชีวิต/ฯลฯ)แบบถวายหัวเช่นนั้น ทุกคน ก็พึงสงสัยได้แล้วว่า วัดนี้สอนกันอย่างไร ถึงเกิดเหตุเช่นนั้น แม้ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ก็มิืเคยสอนให้ทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดโรงเรียนพระปริยัติธรรม ใครจะร่วมบุญเท่าไหร่ก็ทำไป ได้พระของขวัญคนละองค์เหมือนกันทุกคน ไม่มีแบ่งชนชั้น ทำเท่านี้ ได้พระแบบนี้ ทำเท่านั้น ได้พระแบบนั้น จากคุณ : ABP@BDZ เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 13:47:19

ความคิดเห็นที่ 22 เรื่องวิชาธรรมกาย ผมไม่รู้อะไร  เรื่อง สมาธิ ผมก็ยังไม่ได้ ปฐมฌาณ  เลยมั้ง  วิปัสนา ก็ตามอาการทันบ้างไม่ทันบ้าง    ไม่รุ็ว่าวิชาธรรมกายทำให้สิ้นทุกข์ไหม แต่ ถ้าพูดถึงวัดนี้  จากประสบการณ์ของผมที่ เคยเปิดดู DMC ก็ดี  ดู ภาพจากหนังสือธรรมะของวัดนี้ก็ดี   มันทำให้ผมไม่ค่อยจะศรัทธานัก ช่อง DMC ท่าน รองเจ้าอาวาส ธัตตชีโว (สะกดอย่างไรหนอ?)  เทศน์ผ่าน DMC  ให้คนทำบุญ ให้ ทุ่มสุดกำลังเลยจ่ะ   ทุ่มให้หมด ทำแบบปิดบัญชี    แล้วยกตัวอย่าง ชาววัดคนหนึ่งที่ ทำบุญแบบ สุด ตัว ปิดบัญชี  แล้ว ได้บุญใหญ่  แล้ว รวย ได้เงินคืน >>>>  สอนให้ทำเพื่อกอบโกย มิใช่ทำเพื่อล่ะ   ผมว่า มันขัดๆนะครับ ไฟล์รูป หนังสือ สอนธรรมของสำนักนี้   มีเรื่อง สวรรค์ชั้นต่างๆ   เรื่อง สร้อยส้มตำปู   แหวน  เครื่องประดับที่เป็นทิพย์ของชาวสรรค์    มีอยุ๋ หน้าหนึ่ง  เขียนว่า  ชาวสวรรค์  มักจะแข่งกันด้วย เครื่องประดับอันเป็นทิพย์เหล่านี้   ใคร ไม่มี ก็จะมักไม่สมาคมด้วย    ถ้าใครมีสร้อยกำไรทอง อยุ่ ก็ให้ถอดออกมาบริจาก  เพื่อจะได้เป็น สร้อยกำไรที่เป็นทิพย์  ไปไว้ในสวรรค์     >>>>  ใจความประมาณ นี้     คุณ จขกท  ลองพิจารณา  ดูเถิดครับ จากคุณ : OnceWakeUp เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 13:58:14

ความคิดเห็นที่ 23 เพิ่มเติมให้กับ จขกท นะครับ youtube เจ้าคุณโชดก ผู้เคยเป็นวิปัสสนาจารย์ให้กับหลวงพ่อวัดปากน้ำ ------------------ และ เรียน จขกท อีกครั้ง ...."รายละเอียดของวิชชาธรรมกายนั้น ไม่มีอยู่ในพระไตรปิฎก".... แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 15:36:52 จากคุณ : ต่อmcu เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 15:33:00

ความคิดเห็นที่ 24 จากความเห็นที่ ๒๓ ที่บอกมาว่า เจ้าคุณโชดก ผู้เคยเป็นวิปัสสนาจารย์ให้กับหลวงพ่อวัดปากน้ำ ผมขอเล่าที่มาที่ไปของเรื่องนี้ซะหน่อย ทุกท่านจะได้เข้าใจว่า ทำไมอยู่ดี ๆ เจ้าคุณโชดก ถึงได้ไปเป็นวิปัสสนาจารย์ให้หลวงพ่อวัดปากน้ำ เรื่องมันเกิดขึ้น ก็ตอนหลังจาก พ.ร.บ.คณะสงฆ์ ๒๔๘๔ คลอดออกมาใหม่ ๆ ขออธิบายที่มาที่ไปนิดนึง คือคณะสงฆ์ไทยในช่วงนั้น กำลังมีความขัดแย้ง ระหว่างฝ่ายมหานิกาย และฝ่ายธรรมยุติ จริง ๆ ไม่ได้ขัดแย้งเลยพรวดเดียว แต่ปมเรื่องนี้มันสั่งสมมายาวนาน ฝ่ายธรรมยุติ ซึ่งมีน้อยกว่า และมาใหม่ กลายเป็น "เด็กเส้น" อำนาจแทบทุกอย่าง กองอยู่กับฝ่ายธรรมยุติ และฝ่ายมหานิกาย กลายเป็นผู้เสียประโยชน์หลัก เมื่อมี พ.ร.บ.คณะสงฆ์ ๒๔๘๔ ที่ได้ให้สิทธิในกิจการต่าง ๆ กับคณะสงฆ์ทั้งสองฝ่ายโดยเสมอภาคกัน ไม่มีเรื่องเส้นอีกแล้ว ก็เริ่มเกิดการแข่งขันเสรี ในระหว่างสงฆ์สองฝ่าย ซึ่งฝ่ายมหานิกายในขณะนั้น ซึ่งมีเจ้าคุณ พระพิมลธรรม (อาจ อาสภมหาเถระ) ที่ได้ดำรงตำแหน่ง สังฆมนตรีว่าการองค์การศึกษา เป็นหลักอยู่ ก็เริ่มมีความตื่นตัวในเรื่องของ วิปัสสนากัมมัฏฐาน ซึ่งเมื่อก่อนเรื่องนี้เป็นของ ฝ่ายธรรมยุติ โดยเฉพาะ แล้วฝ่ายมหานิกาย ก็ไม่ค่อยได้สนใจเรื่องนี้ ส่วนใหญ่ไปมุ่งปริยัติซะมาก ผลก็เลยเป็นว่า ฝ่ายธรรมยุติเรียกศรัทธาจากมหาชนได้มากกว่า ถึงขนาดวัดมหานิกายหลายวัด ก็มีการแปรญัตติไปเป็นวัดธรรมยุติก็มี ท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรม ในช่วงนั้นท่านก็สนใจ ในการพระพุทธศาสนาของทางพม่าอยู่แล้ว เห็นว่าแนวธรรมปฏิบัติของท่าน พระมหาสีสยาดอว์ ก็เข้าท่าเข้าทาง น่าจะนำเข้าประเทศไทย มาเปิดสำนักสอน จะได้เรียกศรัทธาจากพุทธศาสนิกชนได้บ้าง สุดท้ายก็เลยส่งท่าน เจ้าคุณโชดก ป.ธ.9 ไปร่ำเรียนแนวธรรมปฏิบัตินี้ที่พม่า แล้วให้เอามาสอน ก็เลยตั้งขึ้นเป็นสำนักวิปัสสนากัมมัฏฐาน ณ วัดมหาธาตุ ก็มีผู้สนใจมาศึกษาปฏิบัติมากมาย แต่ทว่า ก็ยังมีอีกสำนักหนึ่ง ที่มี power ไม่น้อยไปกว่ากัน และอยู่ในคณะสงฆ์มหานิกายเหมือนกัน นั่นก็คือ สำนักวัดปากน้ำ นั่นเอง เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของมหาชนไม่น้อยหน้าใครเหมือนกัน และ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ผู้เป็นเจ้าสำนักเอง ก็เป็นครูอาจารย์ผู้มีภูมิรู้ภูมิปฏิบัติอย่างยิ่งรูปหนึ่ง ขนาดคณะสงฆ์ธรรมยุติ ส่งเจ้าคุณ พระอริยคุณาธาร (เส็ง ปุสฺโส) ผู้เป็นศิษย์ื พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตมหาเถระ มาทำการสืบปฏิปทาทั้งทางลับ และเปิดเผย แต่สุดท้าย ท่านก็ยอมรับในปฏิปทาของหลวงพ่อวัดปากน้ำ แต่ทว่า ราชสีห์สองตัว ไม่มีทางอยู่ในถ้ำเดียวกันได้ ฉันใดก็ฉันนั้น ผมไม่อาจทราบได้ว่าท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรม และเจ้าคุณโชดก คิดยังไง และคิดจะทำอะไรกับสำนักวิปัสสนา แห่งวัดปากน้ำนี้ แต่ว่า ท่านเจ้าคุณ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) คือ เป้าหมายอันดับ 1 ที่ท่าน ๆ เหล่านี้คิดจะ "ยึด" อย่างแน่นอน เริ่มแรกสุด หลวงพ่อวัดปากน้ำก็ถูก "ชักชวนแกมบังคับ" จากท่านเจ้าคุณพระพิมลธรรม ให้มาเรียนกับท่านเจ้าคุณโชดก ทั้ง ๆ ที่หลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านก็ไม่ได้สนใจ ถ้าท่านสนใจ ท่านก็ไปหาเองถึงสำนักวัดมหาธาตุตั้งนานแล้ว เพราะสำนักวัดมหาธาตุ และวัดปากน้ำ ก็ไม่ได้ไกลอะไรเลย แต่ด้วยความที่เป็นผู้น้อย ก็เลยต้องรับ ๆ ไป แต่ก็รับด้วยข้อแม้อย่างหนึ่ง คือท่านเจ้าคุณโชดก จะต้องมาสอนที่วัดปากน้ำ แทนที่จะให้ท่านไปหาเอง ผมต้องยอมรับครับ ว่าถึงแม้หลวงพ่อวัดปากน้ำจะมีอำนาจต่อรองน้อย แต่ก็ต่อรองได้อย่าง "มีชั้นเชิง" ไม่เสียเชิงให้พระผู้ใหญ่เสียทีเดียว แล้วการสอนครั้งนั้น ก็เกิดขึ้นจนได้ในที่สุด แต่ผมมั่นใจอย่างหนึ่งว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านเป็นนักปฏิบัติระดับครูอาจารย์ และไม่มีทางเสียเชิงครู ให้กับท่านเจ้าคุณโชดกแน่นอน ระดับหลวงพ่อวัดปากน้ำ การดัก(ใจ)เจ้าคุณโชดกล่วงหน้า ก็ไม่ใช่ของยาก การสอนในครั้งนั้น ก็คงเป็นไปแบบ win-win situation เจ้าคุณโชดกก็ happy เพราะคงคิดว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านว่านอนสอนง่ายดี ไม่ดื้อ ไม่เถียง ให้ทำอะไร ทำหมด แต่ลึก ๆ หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านก็คง happy ไม่น้อย เพราะจริง ๆ ท่านก็ไม่ได้เลิกตามนั้นหรอกครับ ท่านก็ยังยึดวิชชาธรรมกายอย่างมั่นคง จนกระทั่งท่านถึงแก่มรณภาพ ข้างนอกของท่านที่เห็นว่ายอมตามทุกอย่าง จริง ๆ ท่านคงยอม ๆ ให้เรื่องจบ ๆ ไป จะได้ไม่ต้องเยิ่นเย้ออีก แต่สถานการณ์ก็ไม่ได้ win-win เสียทีเดียว เพราะหลวงพ่อวัดปากน้ำ ยังต้องเซ็นรับรองให้อีก ในทำนองที่ว่ายอมรับสำนักวัดมหาธาตุแล้ว แต่ท่านก็ได้ลงชื่อ วันที่ พร้อมระบุเอาไว้เพียงแค่ว่า ให้สำนักวิปัสสนาวัดมหาธาตุ ในโอกาสที่ได้เข้าฝึกตามแบบสำนักนี้ และรับรองว่า การสอนนั้นเป็นไปตามมหาสติปัฏฐานสูตรทุกประการ ในมุมมองของสำนักวัดมหาธาตุ คงมองว่า นี่คือสัญลักษณ์แห่งชัยชนะของสำนักวัดมหาธาตุ เหนือสำนักวัดปากน้ำ แต่มันไม่ได้ชนะง่ายขนาดนั้นหรอกครับ เพราะในข้อความนั้น หลวงพ่อวัดปากน้ำ ก็มิได้ปฏิเสธแนวธรรมปฏิบัติของตนเองแต่ประการใด แต่ไม่ทราบว่าอย่างไรเหมือนกัน เพราะภายหลังก็มีการสร้างเรื่องลือขึ้นมาว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านได้เลิกวิชชาธรรมกายแล้ว ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นฝีมือของใครเหมือนกัน แต่ลงท้าย ก็มาอยู่ที่ลายมือหลวงพ่อวัดปากน้ำที่ว่า ซึ่งโดยแท้จริงแล้ว ไม่มีความหนักแน่นเพียงพอที่จะสนับสนุนแนวคิดดังกล่าวได้ สำนักวัดปากน้ำ และวิชชาธรรมกาย หลังจากนั้น อยู่มาอย่างสงบ และไม่ถูกรุกราน มาหลายสิบปี มีการเผยแผ่วิชชาธรรมกายอย่างกว้างขวางมากขึ้น โดยที่มหาชนในอดีต ได้ให้การยอมรับเสมอมา การดำเนินการ ก็สามารถทำได้ดี ไม่มีช่องโหว่ แต่พอมาที่ วัดพระธรรมกาย ซึ่งมีช่องโหว่ในการดำเนินการ ไม่ใช่แค่ช่องโหว่ แต่เป็นรูรั่วขนาดมหึมา คณะสงฆ์ไทย ก็ได้เพ่งเล็งมาที่วัดพระธรรมกาย ในทศวรรษที่ผ่านมา แต่ปัญหาเรื่องนี้ โดยเนื้อแท้คือปัญหาเรื่องการระดมทุน ที่มากจนเกินพอดี และความไม่โปร่งใสของเจ้าอาวาส แต่ไม่ทราบว่าอย่างไร ใครที่ไหนไม่รู้ กลับลากเอาเรื่องวิชชาธรรมกาย ที่จริง ๆ มิได้เกี่ยวกับปัญหานี้เลย เข้าไปโจมตีแบบ "ตีวัวกระทบคราด" ราวกับว่ารอจังหวะโจมตีมาเป็นเวลาหลายสิบปีแล้ว และท่านผู้ตั้งประัเด็นโจมตี ผมขอตั้งข้อสังเกตว่า หากดูดี ๆ ท่านผู้นี้เป็นนิสิตเก่ามหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งผูกพันกับสำนักวิปัสสนาจากวัดมหาธาตุ อย่างแน่นแฟ้น ขนาดอบรมวิปัสสนา ก็ต้องเป็นสำนักวัดมหาธาตุเท่านั้น จะว่าสำนักวิปัสสนาแห่งวัดมหาธาตุ จะไม่มีส่วนร่วม ในการทารุณกรรมสำนักวัดปากน้ำ และวิชชาธรรมกาย ในครั้งนี้ ก็มิได้ ผมต้องขอชี้แจงอย่างหนึ่งว่า สำนักวัดปากน้ำ และสำนักลูกของวัดปากน้ำ ที่มีการสืบทอดวิชชาธรรมกาย อย่างถูกต้อง ไม่มีการรุกราน ชี้ถูกชี้ผิดสำนักอื่นว่าเขาผิด แล้วชูว่าสำนักตัวเองถูก เหมือนกับที่ภิกษุในคลิปใน #23 พูด ขออภัยที่พาออกนอกประเด็นมามากแล้ว แต่ผมก็จำต้องขอ เรียกร้องความเป็นธรรม ให้กับหลวงพ่อวัดปากน้ำ ที่ถูกนำไปเป็นเครื่องมือ ในโกหัญวิธีครั้งนี้ อย่างไม่เป็นธรรม ผมมิได้ต้องการอกตัญญูพระพุทธเจ้า ด้วยการกตัญญูต่อบุรพาจารย์ แต่ผมขอทำ เพื่อรักษาความถูกต้อง และยุติธรรม ตามที่ควรจะทำ และผมก็มิได้ทำ เพื่อวัดใดวัดหนึ่ง องค์กรใดองค์กรหนึ่ง แต่ผมทำเพื่อประโยชน์ของมหาชนชาวโลก ที่จะได้รู้ถึงความเป็นจริงของ "วิชชาธรรมกาย" ไม่ต้องถูกหลอก ถูกต้ม โดยบุคคลผู้ไม่รู้จริงต่อไป เครือสำนักวัดปากน้ำ "ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป" มา 50 กว่าปีแล้ว แต่ทว่าหลวงพ่อวัดปากน้ำ ก็ยังถูกกลุ่มบุคคลเหล่านั้น ใช้เป็นเครื่องมืออย่างต่อเนื่อง ไม่ทราบว่าเพื่ออะไรกัน อยากให้สำนักตนเป็นหนึ่งเดียวในประเทศ กระนั้นหรือ (ผมทำหน้าที่ของผมแล้ว จะทำอะไรผมก็เชิญ) จากคุณ : ABP@BDZ เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 20:26:27

ความคิดเห็นที่ 25 คุณ  ABP@BDZ   กล่าวได้ยอดเยี่ยม สมเป็นศิษย์พระพุทธเจ้าแล้วครับ เป็นสุภาพบุรุษ สมกับเป็นนักปฏิบัติธรรมแล้วครับ จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 22:20:28

ความคิดเห็นที่ 26 คำว่า "นิมิต" ในพระดำรัสของพระตถาคตเจ้านั้น หมายถึง "อาการ" หรือ "เครื่องหมาย" แห่งสมาธิ หรือ วิปัสสนา. แล้วเครื่องหมายที่คุณโชกุนเสื้อแดง หน้าเป็นอย่างไรครับ เป็นเครื่องหมายถูก หรือเครื่องหมายผิด หรือเครื่องหมายห้ามเข้า หรือจะเป็นโดราเอมอนครับ อย่าไปทึกทักเอาเองแบบนั้นเลยครับ พฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำแบบคุณต่อแห่งมหาจุฬา เสนอให้เอา วิดีโอชุดนี้ไปโพสในเว็บวัดป่า สายหลวงปู่มั่นด้วยนะครับ และให้เอาไปโพสที่ วัดท่าซุง หลวงพ่อฤาษีลิงดำด้วยจะดีมาก ให้ความเป็นธรรมกับบุคคลที่ถูกพาดพิงถึงด้วยครับ ธรรมะเป็นของที่พิสูจน์ไม่ยากเลย ชักไม่แน่ใจว่าเจตนาของคุณต่อ ต้องการจะชนะคะคานหรือ เนรคุณครูอาจารย์ของตน ลองพิจารณาดูนะครับ คุณต่อแห่งมหาจุฬา จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 22:24:10

ความคิดเห็นที่ 27 นิมิต       1. เครื่องหมาย ได้แก่วัตถุอันเป็นเครื่องหมายแห่งสีมา,           วัตถุที่ควรใช้เป็นนิมิตมี ๘ อย่าง ภูเขา ศิลา ป่าไม้ ต้นไม้ จอมปลวก หนทาง แม่น้ำ น้ำ       2. (ในคำว่าทำนิมิต) ทำอาการเป็นเชิงชวนให้เขาถวาย, ขอเขาโดยวิธีให้รู้โดยนัย ไม่ขอตรงๆ       3. เครื่องหมายสำหรับให้จิตกำหนดในการเจริญกรรมฐาน,           ภาพที่เห็นในใจของผู้เจริญกรรมฐาน,           ภาพที่เป็นอารมณ์กรรมฐาน มี ๓ คือ               ๑. บริกรรมนิมิต นิมิตแห่งบริกรรม หรือนิมิตตระเตรียม ได้แก่สิ่งที่เพ่ง หรือกำหนดนึกเป็นอารมณ์กรรมฐาน               ๒. อุคคหนิมิต นิมิตที่ใจเรียน หรือนิมิตติดตาติดใจ ได้แก่ สิ่งที่เพ่งหรือนึกนั้นเอง ที่แม่นในใจ จนหลับตามองเห็น               ๓. ปฏิภาคนิมิต นิมิตเสมือน หรือนิมิตเทียบเคียง ได้แก่ อุคคหนิมิตนั้น เจนใจจนกลายเป็นภาพที่เกิดจากสัญญา เป็นของบริสุทธิ์ จะนึกขยาย หรือย่อส่วนก็ได้ตามปรารถนา       4. สิ่งที่พระโพธิสัตว์ทอดพระเนตรเห็นก่อนเสด็จออกบรรพชา ๔ อย่าง;           ดู เทวทูต นิมิตขาด (ในคำว่าสีมามีนิมิตขาด) สีมามีนิมิตแนวเดียว ชักแนวบรรจบไม่ถึงกัน; ตามนัยอรรถกถาว่า ทักนิมิต ไม่ครบรอบถึงจุดเดิมที่เริ่มต้น นิมิตต์โอภาส ตรัสข้อความเป็นเชิงเปิดโอกาสให้อาราธนาเพื่อดำรงพระชนม์อยู่ต่อไป บุรพนิมิตต์ เครื่องหมายให้รู้ล่วงหน้า, ลางที่บอกเหตุขึ้นก่อน       บัดนี้เขียน บุพนิมิต ปฏิภาคนิมิต นิมิตเสมือน,  นิมิตเทียบเคียง เป็นภาพเหมือนของอุคคหนิมิต       เกิดจากสัญญา สามารถนึกขยายหรือย่อส่วน ให้ใหญ่หรือเล็กได้ตามความปรารถนา ปริกรรมนิมิต นิมิตแห่งบริกรรม, นิมิตขั้นตะเตรียมหรือเริ่มเจริญสมถกรรมฐาน       ได้แก่ สิ่งที่กำหนดเป็นอารมณ์ เช่น ดวงกสิณที่เพ่งดู หรือพุทธคุณที่นึกว่าอยู่ในใจเป็นต้น   สีมามีฉายาเป็นนิมิต สีมาที่ทำเงาอย่างใดอย่างหนึ่ง มีเงาภูเขาเป็นต้น เป็นนิมิต      (มติสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรสว่า สีมาที่ถือเงาเป็นแนวนิมิต)       จัดเป็นสีมาวิบัติอย่างหนึ่ง อนิมิตตวิโมกข์ หลุดพ้นด้วยไม่ถือนิมิต       คือ หลุดพ้นด้วยพิจารณาเห็นนามรูปเป็นอนิจจะ แล้วถอนนิมิตได้ อนิมิตตสมาธิ สมาธิอันพิจารณาธรรมไม่มีนิมิต       คือ วิปัสสนาที่ให้ถึงความหลุดพ้นด้วยกำหนดอนิจจลักษณะ   อุคคหนิมิต นิมิตติดตา หมายถึง นิมิต (อารมณ์กรรมฐาน) ที่นึกกำหนดจนแม่นใจ หรือที่เพ่งดูจนติดตาติดใจ แม้หลับตาก็เห็น จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 22:31:27

ความคิดเห็นที่ 28    [๓๔๑] ดูกรอานนท์ ประการอื่นยังมีอีก ภิกษุไม่ใส่ใจอากิญจัญญาตน- *สัญญา  ไม่ใส่ใจเนวสัญญานาสัญญายตนสัญญา ใส่ใจแต่สิ่งเดียวเฉพาะเจโตสมาธิ อันไม่มีนิมิต จิตของเธอย่อมแล่นไป เลื่อมใส ตั้งมั่น และนึกน้อมอยู่ใน เจโตสมาธิอันไม่มีนิมิต  เธอจึงรู้ชัดอย่างนี้ว่า เจโตสมาธิอันไม่มีนิมิตนี้แล ยังมี ปัจจัยปรุงแต่ง จูงใจได้  ก็สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ปัจจัยปรุงแต่ง จูงใจได้นั้น ไม่เที่ยง มีความดับไปเป็นธรรมดา เมื่อเธอรู้อย่างนี้  เห็นอย่างนี้ จิตย่อมหลุดพ้นแม้จาก กามาสวะ แม้จากภวาสวะ แม้จากอวิชชาสวะ เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ย่อมมีญาณรู้ว่า หลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว  กิจที่ควรทำได้ทำเสร็จ แล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี  เธอจึงรู้ชัดอย่างนี้ว่าในญาณนี้ไม่มีความ กระวนกระวายชนิดที่อาศัยกามาสวะ  ชนิดที่อาศัยภวาสวะและชนิดที่อาศัยอวิชชา- *สวะ มีอยู่ก็แต่เพียงความกระวนกระวาย คือ ความเกิดแห่งอายตนะ ๖ อาศัย กายนี้เองเพราะชีวิตเป็นปัจจัย เธอรู้ชัดว่า  สัญญานี้ว่างจากกามาสวะ สัญญานี้ ว่างจากภวาสวะ สัญญานี้ว่างจากอวิชชาสวะ  และรู้ชัดว่ามีไม่ว่างอยู่ก็คือความเกิด แห่งอายตนะ ๖ อาศัยกายนี้เองเพราะชีวิตเป็นปัจจัย ด้วยอาการนี้แหละ เธอจึง พิจารณาเห็นความว่างนั้นด้วยสิ่งที่ไม่มีอยู่ในเจโตสมาธินั้นเลย และรู้ชัดสิ่งที่เหลือ อยู่ในเจโตสมาธินั้นอันยังมีอยู่ ว่ามี ดูกรอานนท์ แม้อย่างนี้ เป็นการก้าวลงสู่ ความว่าง ตามความเป็นจริง ไม่เคลื่อนคลาด บริสุทธิ์ ของภิกษุนั้น ฯ แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 22:32:42 จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 22:32:02

ความคิดเห็นที่ 29 อนุโมทนา กับ ความเห็นตรงไปตรงมาเช่นนี้ครับ เลี่ยงจานบินได้ ก็เลี่ยงเสีย สายตรงวิชชาธรรมกาย เห็นว่ามี แต่ที่ไม่แนะนำกันซะมาก เพราะไม่ทราบ ตื้นลึกหนาบางว่า เป็นเฟรนชายส์ของจานบินหรือไม่ (สร้างขึ้นด้วยทุนจานบินก็เยอะ) สร้างเว็บ สร้างวัด ออกมามากมาย บอกเป็นสายตรง ปฏิเสธหน้าเว็บว่า ไม่เกี่ยวข้องกันทุกแง่ทุกมุม แต่ในเว็บบอร์ด กลับเอาลัทธิจานบินไปผสมสมาคมกัน ----------------------- เมื่อมากมาย มากความ หลงอวิชชากันเยอะ แล้วเขาไม่เคลียร์ตัวเอง ก็หาสายอื่นไปปฏิบัติ แนะนำ อันนี้ครับ "ภาพหายาก :: ในหลวงกับพระเกจิอาจารย์ชื่อดัง" google มีคนช่วยการันตี สายตรงทุกรูปไว้แล้ว ------------------------ ถึงท่านต่อmcu ครับ ขอบคุณสำหรับวีดีโอ แต่เนื้อเรื่องในคห. 24 ก็สนุกไม่แพ้กันนะ (ฮา) ผมแซวท่านต่อเล่นนะครับ อย่าเครียด _/\_ ปล.ดูท่า ท่านยามประจำวันจะเจอลอกสิทธิบัตรเสียแล้ว (ฮา) แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 55 23:36:46 จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 23:33:15

ความคิดเห็นที่ 30 รูปหายประจำ จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 55 23:33:53

ความคิดเห็นที่ 31 ปัญหาหลักใหญ่ (เท่าที่สังเกตุมาตลอดหลายต่อหลายปี) ของสำนักพระธรรมกาย ณ ปัจจุบัน ๑. ความเชื่อหลายต่อหลายอย่างของสำนัก...ไม่มีและ/หรือขัดแย้งกับพระไตรปิฎก รวมถึงกิจกรรมหลายต่อหลายกิจกรรม ก็มีโอกาสที่จะส่งผลทำให้บรรดาสาธุชนเกิดความเข้าใจผิดต่อพระสัทธรรมและ/หรือพระธรรมวินัย...ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม อีกทั้งยังคงจะเป็นสำนักเดียวในประเทศไทย (หรืออาจจะในโลก) ที่ดำรงตนอยู่ในฐานะองค์กรทางพุทธศาสนานิกายเถรวาทแต่กลับมีเป้าหมายที่ผิดเพี้ยนไปจากพระพุทธเจ้า ๒. ยังติดอยู่ใน "มิจฉาทิฏฐิ" ประเภท "สัสตทิฏฐิ" (แบบว่า...ยึดมั่นถือมั่นในตัวเราของเรา ฉันเป็นคนทำ...ดังนั้นฉันต้องเป็นคนได้ ฯลฯ) ๓. วิธีการระดมทุนในเชิงพุทธพาณิชย์ (แบบว่า "เอาบุญมาขาย") รวมถึงความโปร่งใสในการบริหารจัดการทุนดังกล่าว ๔. ขาดความชัดเจนในหลักปฏิบัติของวิ(ช)ชาธรรมกาย (กล่าวถึงแต่เฉพาะสำนักพระธรรมกาย ณ ปัจจุบัน) ประมาณว่าไม่เป็นที่ตอบโจทย์สำหรับบรรดาสาธุชนที่ต้องการที่จะศึกษาวิ(ช)ชาธรรมกายขั้นลึก จากคุณ : นักศึกษาธรรมมะฝึกหัด (Arltenis) เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 01:41:44

ความคิดเห็นที่ 32 หลักของความจริง......โลกนี้คนโง่ย่อมมากกว่าคนฉลาด                              สิ่งที่เข้าใจยาก ทำได้ยาก ย่อมมีคนทำได้น้อย                              สิ่งที่เข้าใจง่าย ทำได้ง่าย ย่อมมีคนทำได้มาก                ฉนั้น ที่ใดมีคนเยอะๆ ย่อมเป็นคนประเภทใด........คิดกันเอาเอง จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 10:27:09

ความคิดเห็นที่ 33 เห็นคุณ Zim-MorLuth- #29 ว่ามาว่า อนุโมทนา กับ ความเห็นตรงไปตรงมาเช่นนี้ครับ เลี่ยงจานบินได้ ก็เลี่ยงเสีย สายตรงวิชชาธรรมกาย เห็นว่ามี  แต่ที่ไม่แนะนำกันซะมาก เพราะไม่ทราบ ตื้นลึกหนาบางว่า เป็นเฟรนชายส์ของจานบินหรือไม่  (สร้างขึ้นด้วยทุนจานบินก็เยอะ) สร้างเว็บ สร้างวัด ออกมามากมาย บอกเป็นสายตรง ปฏิเสธหน้าเว็บว่า ไม่เกี่ยวข้องกันทุกแง่ทุกมุม แต่ในเว็บบอร์ด กลับเอาลัทธิจานบินไปผสมสมาคมกัน  คุณกำลังกล่าวถึง เว็บบอร์ดวัดหลวงพ่อสดฯ ใช่มั้ยครับ ในฐานะที่ผมเป็นขา(ค่อนข้าง)ประจำ ในบอร์ดวัดหลวงพ่อสดฯ ด้วย ผมก็ขอเรียนตามตรงว่า บอร์ดนั้น ในฐานะที่ชื่อ Dhammakaya Forum ก็สมกับที่เป็น Dhammakaya Forum จริง ๆ เพราะคุณจะพบกับชาวธรรมกายทุกสายได้ ในบอร์ดนี้บอร์ดเดียว ทั้งสายวัดหลวงพ่อสดฯ เจ้าบ้าน สาย อ.การุณย์ ปราบมาร และแม้แต่สายวัดพระธรรมกาย ก็พบได้ ต้องขอบอกว่าบอร์ดนั้น มีสังคมที่ค่อนข้างเปิดกว้าง ให้ชาวธรรมกายทุกสายได้มาสนทนากันจริง ๆ จึงไม่แปลกใจที่จะพบชาวลัทธิจานบินเข้ามาพูดคุยสนทนาด้วยบ้าง ในฐานะที่ไหน ๆ ก็เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำด้วยกัน แต่ก็เข้าใจว่าพวกเขาอาจจะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับวิชชาธรรมกาย เพราะวัดพระธรรมกายคงจะสอนมาไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ก็ถือเป็นความบกพร่องของวัดพระธรรมกาย ไม่ใช่ของตัวบุคคล พอเข้ามาบางที ก็มาโชว์โง่บ้าง เราที่เหลือก็ช่วย ๆ กันแนะนำไป ถ้าบุญมี และกรรมไม่บัง สุดท้ายก็จะได้เจอวิชชาธรรมกายจริง ๆ แล้วก็หลุดออกมาจากวังวนของวัดพระธรรมกายได้ เรื่องนี้จะถามคุณ ปทุมฉัตรสหัสรังสี ดูก็ได้ เพราะเหตุส่วนหนึ่งที่ดึงให้เขาหลุดออกมาจากวังวนอุบาทว์นั้นได้ ก็เพราะการช่วยเหลือจาก Dhammakaya Forum แห่งนี้เหมือนกัน จากคุณ : ABP@BDZ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 10:36:38

ความคิดเห็นที่ 34 _/\_ ขอบคุณ ท่านABP@BDZ ที่ให้ความกรุณาช่วยไขข้อข้องใจขอรับ ผมอยากจะแนะนำ Dhammakaya Forum ให้ผู้สนใจสายตรงน่ะครับ (ในอีกกระทู้เอา FAQ ไปแปะ แต่ คห.ที่ถูกลบมีคำถาม ที่สงสัยข้อนี้เหมือนกัน) ด้วยความเป็นคนเขลา พอเข้า forum ของ Dhammakaya เห็นเทป เทศนาของไชยบูรณ์ ดวงจิตน้อยๆเลยถอย 1 ก้าว (ตั้งหลัก) จำความได้ว่า ยุคนึง จานบินเขาได้ระดมทุนก่อนจะแตกธุรกิจเป็นดาวเทียม เขาแตกเครือข่ายเว็บไซด์ กับวัดลูกข่ายก่อนครับ ไทยและต่างประเทศ (มหาเถระละตัวดี) ขออนุญาตร่วมอนุโมทนากับท่านปทุมฉัตรสหัสรังสี และท่านABP@BDZ ด้วยนะครับ แหะๆๆ จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 17:23:07

ความคิดเห็นที่ 35 #34 ทราบว่าที่เอาเทปเทศนาของธัมมชโยมาลง เจตนาจริง ๆ คือจะเอามา discuss กันว่า การสอนของธัมมชโยนั้นมีความผิดพลาดตรงไหน อย่างไร จากหลักการวิชชาธรรมกายที่ถูกต้องแท้จริง ทั้งในระดับเบื้องต้น กลาง และสูง ซึ่งในที่นั้นก็ถือเป็นกรณีศึกษา ที่น่าสนใจอยู่ไม่น้อย แต่จริง ๆ ในบอร์ดนั้นก็ยังมีการเผยแพร่ไฟล์ pdf ของหนังสือเกี่ยวกับวิชชาธรรมกาย ที่น่าสนใจและหาอ่านได้ยากหลายเล่ม โดยเฉพาะที่หลวงป๋า และคณะได้จัดทำ ซึ่งผมยอมรับว่าคุึณภาพคับแก้วจริง ๆ ผู้ที่ศึกษาพระพุทธศาสนาทุกคน แนะนำว่าควรอ่านครับ เพราะจะได้เข้าใจว่า ที่ปฏิบัติตามหลักวิชชาธรรมกายนี่ ปฏิบัติอะไร เพื่ออะไร อย่างไร จะได้ไม่ต้องเข้าใจผิด ไปตามกระแสที่เล่าลือกันมา จากคุณ : ABP@BDZ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 20:12:38

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบสั้นๆได้หรือเปล่าครับ คุณABP@BDZ   วิชชาธรรมกาย(อะไรนั้น)   ปฏิบัติอะไร เพื่ออะไร อย่างไร ? จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 21:08:08

ความคิดเห็นที่ 37 มนุษย์และสัตว์  ย่อมต้องการอารมณ์ที่เป็นสุข  อันนี้ผมก็เข้าใจและไม่ได้ปฎิเสธ   แต่ถ้าเรายังไม่เห็นทุกข์ ก็ต้องแสวงหาอารมณ์ความสุขเช่นนี้อยู่เรื่อยไป     และดูเหมือนว่า  เราจะชักชวนกันมุ่งไปทางนั้นกันเป็นส่วนใหญ่นะครับ จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 22:20:13

ความคิดเห็นที่ 38 #36 ผมขออนุญาตตอบโดยสรุป เท่าที่สติปัญญาความรู้ความสามารถของผม จะพึงอธิบายได้นะครับ เพราะส่วนตัวผมก็มีความรู้อยู่บ้าง แต่ก็แค่พอประดับสติปัญญา มิได้เชี่ยวชาญอะไรมากมาย และจะขอแยกตอบอย่างสั้น ๆ ใน 3 ประเด็นนะครับ ประเด็นแรก ปฏิบัติอะไรนั้น คือปฏิบัติไตรสิกขา (ศีล สมาธิ ปัญญา) ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตามวิธีที่บูรพาจารย์ คือหลวงพ่อวัดปากน้ำ ได้แนะนำสั่งสอนสืบต่อกันมาจนปัจจุบัน ประเด็นที่สอง ปฏิบัติเพื่ออะไรนั้น หลัก ๆ มีอยู่ 2 ประการ หนึ่ง เพื่อการรู้แจ้งสภาวธรรมและอริยสัจธรรมตามที่เป็นจริง และยังมรรค 4 ผล 4 ให้เจริญขึ้น และทำพระนิพพานให้แจ้ง ซึ่งเป็นหัวใจหลักสำคัญในเบื้องต้น เพื่อยังประโยชน์ส่วนตน สอง เพื่อบำบัดทุกข์และบำรุงสุข ทั้งส่วนตนและส่วนรวม ทั้งในทางโลก และทางธรรม ซึ่งต่อยอดมาจากประการแรก ประเด็นสุดท้าย ปฏิบัติอย่างไรนั้น หากจะตอบโดยละเอียด ก็จะเป็นการยาวไป ขอตอบสั้น ๆ ว่า "หยุด" หยุดตั้งแต่ต้นไปจนกระทั่งพระอรหัตต์ (คำกล่าวหลวงพ่อวัดปากน้ำ) (หากท่านมีความสงสัยใคร่รู้เพิ่มเติม ก็สามารถเข้าไปศึกษาได้จากสำนักของครูอาจารย์ มีวัดปากน้ำ และวัดหลวงพ่อสดธรรมกายารามเป็นต้น ขอความเจริญในพระสัทธรรมจงมีแก่ท่าน) จากคุณ : ABP@BDZ เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 55 23:56:55

ความคิดเห็นที่ 39 วัดนี้อะไรๆก็คือเงินครับ จากคุณ : มหาบุรุษแห่งกรุงสยาม เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 55 10:47:34

ความคิดเห็นที่ 40 สุขทุกข์เริ่มจากใจ ใจมาก่อน ส่วนจะเชื่อแบบไหนยังไงดีไม่ดี คนปฏิบัติเค้าก็เลือกของเขาเขาแสวงหาของเขาเอง ครับ ไม่ต้องไปดูคนอื่น ดูตัวเองว่ามีข้อบกพร่องอะไรดีกว่านะ จากคุณ : F:A:B:R:E เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 55 19:42:55

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณครับ  ก็ดูจะไม่มีอะไรแตกต่างจากคำสอนตามหลักศาสนาพุทธ     ที่แตกต่างกัน ก็คงเป็นวิธีปฎิบัติก็เป็นไปตามแต่ละสำนักต่างๆ   ซึ่งถ้าได้มีสำสอนในเรื่องของทุกข์เอาไว้คอยกำกับไว้ตรวจสอบด้วยก็คงพอไว้ใจ     แต่เท่าที่ฟังสายปากน้ำกับธรรมกาย รู้สึกว่าจะมีแค่ เบื้องต้น เบื้องกลาง นะครับ   ส่วนเบื้องปลายคงจำต้องพูดต้องสอนในเรื่องทุกข์(ซึ่งไม่ค่อยมี)ถึงจะได้ชื่อว่ารู้จริง   ก็อยากให้มีพูดสอนเน้นเรื่องนี้ให้เยอะหน่อย (ถึงจะไม่ค่อยมีใครอยากฟัง)          ส่วนเรื่อง      เพื่อยังประโยชน์ส่วนตน  เพื่อบำบัดทุกข์และบำรุงสุข ทั้งส่วนตนและส่วนรวม      ทั้งในทางโลก และทางธรรม    เอาเป็นว่าผมเข้าใจ  ก็สามารถเป็นไปได้ แต่อยากให้เปิดใจรับฟังคำตำหนิคำติงด้วย จากคุณ : กัป' เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 55 22:06:14