ความคิดเห็นที่ 1 เกิดกิเลส  ถ้ามีสติ  มีหิริโอตัปปะ  แล้วตั้งใจรักษาศิลด้วย  เอาอยู่ครับ......  แต่การลดกิเลสถ้ากิเลสเบาบาง โอกาสที่จะทำผิดก็น้อยลงแต่ต้องมี"สติ. จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 11:54:44

ความคิดเห็นที่ 2 ขอทีละจุดนะครับ เพราะการเหมาโหลมันถูกกว่า แต่ต้องแยกแยะนิดหน่อย แต่ถ้าคุณ ไม่ลดกิเลส... ไม่มีความชั่วไดที่คุณทำไม่ได้ อันนี้ผมว่าไม่จริงนะครับ อย่างเช่น พระอริยะเจ้าก็ได้ เช่น พระโสดาบัน พระโสดาบันละสังโยชน์ได้แค่ 3 อีก 7 ยังละไม่ได้ นั่นคือ ยังติดในกาม ยังโกรธได้ และกิเลสละเอียดอื่นๆอีก 5 อย่าง แต่ท่านไม่ผิดศีล 5 แน่นอน หรืออย่างพระอานาคามี ก็ยังมีมานะ มีอุทธัจจะ มีอวิชชา ติดรูป ติดอรูป แต่ท่านไม่โกรธ ไม่มีกาม หรือจะเบาลงมาอีกหน่อยนะครับ คุยกันมากว่าทรงฌานก็เท่านั้น สู้มาตัดกิเลสไม่ได้ คำถามคือ... รู้มั้ยว่าทรงฌานมันต้องทำอะไรบ้าง ทรงฌานจริงๆนี่ศีล5 ไปแตะไม่ได้เลยนะครับ หรือวันๆจะนั่งเพ้อเจ้อ ก็ไม่ได้ ฌานพังหมด เรื่องฤทธิ์เรื่องเดชหรืออภิญญา ขอยกตัวอย่างพระเทวทัต หลังจากอกตัญญูต่อพระพุทธเจ้าแล้ว ฤทธิ์ก็เสื่อมหายหมด เหาะไม่ได้แล้ว เพราะอภิญญานั้นรักคนดี เกลียดคนเลว ใครเลวอภิญญาไม่อยู่ด้วย คนที่จะทรงฤทธิ์ทรงเดช อภิญญาสมาบัติ ความชั่วหลายๆอย่างเขาทำไม่ได้ แม้แต่คิดก็คิดไม่ได้ มันฟุ้ง ฌานเสื่อมพังหมด บุคคลผู้ทรงฌาน จึงใกล้พระนิพพาน เพราะว่าคุณสมบัติหลายๆอย่างพร้อมแล้ว ถ้ามีฤทธิ์มีญาณอภิญญา ยิ่งไปได้เร็ว ลองเราระลึกชาติได้สิครับ แล้วคิดตามด้วยปัญญานิดหน่อย ศีล5 จะทรงได้แบบสบายๆเลยละครับ อกรรมบถ10 นี่พยายามจะคุมให้อยู่เลยทีเดียว พรหมวิหาร4 จะมาเป็นปกติ กิเลสมันไม่มีปุ่มลดเลยทันทีนะครับ ฟังแล้วเก็บมาคิดก็ดีครับ จริงๆแล้วคำสอนประเภทนี้ เขาไว้สอนกันในหมู่ที่เขาได้ฌานอภิญญาสมาบัตินะครับ คือเป็นการเตือนๆกัน คนที่เขามีเขาเตือนกัน ส่วนเรื่องปริญญา หรือ ร่ำรวย... อันนี้ไม่ต้องพูดถึงละมั้ง ปล. เวลาคุยเรื่องฤทธิ์ ทำไมเราไม่คุยเรื่องพระมหาโมคคัลลานะ หรือพระอนุรุทธบ้างหนอ เรามักชอบคุยกันเรื่องบุคคลที่ล้มเหลวหรือเปล่า จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 12:06:33

ความคิดเห็นที่ 3 การศึกษาในระบบ ของกระทรวงศึกษาไม่ได้ส่งเสริมด้าน จริยาธรรมอย่างเข้มข้น แต่เน้นการแข่งขันชิงดีชิงเด่นในเรื่องความฉลาดทางด้านวิชาการเป็นที่ตั้ง การสอนความดีความชั่วไม่ได้อยู่ที่รร.หรือมหาวิทยาลัยใดๆแต่อยู่ที่การประพฤติปฏิบัติของบิดามารดา ญาติพี่น้อง สังคมรอบตัว ที่ประพฤติปฏิบัติให้เขาเห็น  และมีการสั่งสอนอบรมเขามาตั้งแต่เล็กๆ จึงจะเห็นผลเมื่อเขาโตขึ้น  เท่านั้นจริงๆ จากคุณ : เจ้ากก เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 12:06:44

ความคิดเห็นที่ 4 คห.1คุณล้านห้าครับ คนขี้โกง ก็มีสติรู้ว่าโกงไม่ดี  แต่สู้อำนาจกิเลสความอยาก ไม่ได้ ก็หาวิธีโกงจนได้ คนโกรธ เกลียดก็รู้ว่าฆ่าคนบาป  แต่ถ้าไม่คุมกิเลสไว้ดีๆ โกรธเกลียดมากๆเข้า สติก็คุมไม่อยู่ คนมีกามรู้ดี  ถ้าไม่ควบคุมไว้ ปล่อยให้มีมากๆบางทีแม้ลูกสาวที่ตนรักก็ยังหน้ามืดทำไปได้ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 13:05:43

ความคิดเห็นที่ 5 คห.2  คุณkiarati ครับ พระอริยะเจ้า เช่น พระโสดาบัน ท่านลดกิเลสไปได้เยอะแล้วครับ  สมมุตนะครับ ว่า 25% ไม่รู้ว่าคนในห้องนี้ จะมีใครลดได้ถึง 10%บ้าง   ส่วนตัวผม  ถ้าบอกว่า 3% ยังว่ามากเกินจริงเลย       การลดกิเลส ผมเข้าใจว่า  ต้องมีผัสสะ   แล้วการไปนั่งอย่างนั้น  พยายามดับการรับรู้ผัสสะด้วย  ผมยังคิดไม่ออกว่าจะลดกิเลสได้อย่างไร หรือถ้าคุณว่าได้  ช่วยอธิบายให้ผมได้ ปรโตโฆสะ เอาไป โยนิโสมนสิการ ให้เกิดสัมมาทิฏฐิด้วย จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 13:22:10

ความคิดเห็นที่ 6 พ่อครูคือใครครับ? จากคุณ : Realistic thinker เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 14:15:14

ความคิดเห็นที่ 7 มี ศีล และปฏิบัติธรรมอย่างมีมี พละ 5 (สติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธา ความเพียร) ที่เจริญขึ้นและสมบูรณ์ขึ้นเนื่องๆ ธรรมอย่างอื่นๆ ก็จะตามมาเช่น สัมปทาน 4 อธิบาท 4 อินทรีย์ 5 เมื่อมีพละ 5 สมบูรณ์ในการปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 ก็ย่อมทำให้ สติปัฏฐาน ทั้ง 4 นั้นเจริญสมบูรณ์ขึ้น เมื่อ สติปัฏฐาน 4 สมบูรณ์ ย่อมทำให้โพฌชงค์ 7 นั้นเจริญขึ้นสมบูรณ์ขึ้น เมื่อ โพฌชงค์ 7 สมบูรณ์ ย่อมทำให้มรรคมีองค์ 8 เจริญขึ้นสมบูรณ์ขึ้น เมื่อมรรค 8 เจริญขึ้น ก็พึงละกิเลสได้อย่างเด็ดขาดอย่างสมุทเสธ ตามฐานะของอริยะบุคคล ไปตามลำดับ. สรุป ปฏิบัติธรรมอย่างเต็มความสามารถแล้วหรือยัง? จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 14:57:22

ความคิดเห็นที่ 8 ขัดเกลาชำระกิเลสออกคือบุญ กิเลส  บางทีถึงวาระเวลาเหตุปัจจัย  มันปะทุ  ระเบิดได้ ยิ่งกว่าบิ๊กแบงอีกนะ จากคุณ : toi (castertoi) เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 15:01:22

ความคิดเห็นที่ 9 ถึงจะสวดธรรมจักรสักร้อยจบ ถึงจะสวดชินบัญชรยันตาย ถึงจะชำนาญตำราบาลีไตรปิฏก ถ้าไม่ละกิเลส  อย่าหวังพ้นทุกข์ จากคุณ : azazelzx เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 15:28:20

ความคิดเห็นที่ 10 ไปเอามาจากไหนละครับว่าการลดกิเลสอาศัยผัสสะอย่างเดียว คนเป็นอัมพาตไร้ผัสสะ ก็บรรลุมรรคผมไม่ได้นะสิครับ เพียงแต่ การลดกิเลสโดยอาศัยผัสสะเป็นแนวทางหนึ่งเท่านั้น (และบางทีก็ออกจะนอกลู่นอกทางนอกนิกายด้วยซ้ำครับ) มันมีหลายแนวทาง อย่างเช่น โยนิโส มนัสสิการ ฟังแล้วน้อมใจเข้ามา แค่นั้นก็ได้มรรคผลแล้ว นี่เป็นแนวทางหนึ่ง ทำจิตให้สงบแล้วใคร่ครวญธรรมก็เป็นอีกแนวทางหนึ่ง สอนธรรมะแก่คนอื่น พอกล่าวจบแล้วบรรลุมรรคผลก็อีกแนวทางหนึ่ง พระโสดาบันลดกิเลสได้เยอะที่ไหนละครับ ยังมีอีกเยอะ แต่พ้นแล้วซึ่งอบายภูมิเท่านั้น   ลองดูตัวอย่างพระพุทธเจ้าสิครับว่าทรงตรัสรู้อย่างไร และมรรค๘อยู่ที่ไหน บอกด้วยหรือว่าต้องมีผัสสะ การลดกิเลสไม่จำเป็นต้องมีผัสสะ ไม่แตะไม่ต้องอะไร นั่งเฉยๆ ก็ลดได้ ถ้าทำเป็น จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 17:01:53

ความคิดเห็นที่ 11 คุณเจ้ากกครับ      การศึกษา ที่ไม่ลดกิเลส    แก้ปัญหา ประเทศไม่ได้ครับ คุณ Realistic thinker   พ่อครู  ผู้ที่ผมนับถือเป็นครู                        เป็นผู้ให้กำเนิดทางจิตวิญญานของหลายๆคน                          ซึ่งผมอยากจะเกิดใหม่อย่างนั้นบ้าง  เลยเรียกไว้ก่อน คุณ P_vicha        ขอบคุณมากที่เข้ามาแสดง คห.  อยากเห็นคุณ P_vicha แสดง                         การเดินโพชฌงค์ ๗ ไปตามทางมรรค ๘ ด้วย สติปัฏฐาน  ๔                         สัมมัปปธาน  ๔  อิธิบาท  ๔ อินทรีย์ ๕  พละ ๕ ครับ  จะได้ครบ                         องค์คุณแห่งการตรัสรู้   โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการครับ                         ที่จริงผมคอยอ่านความเห็นคุณในเรื่องนี้อยู่นานแล้ว  แต่ยังไม่เจอ คุณ toi     เป็นเช่นนั้นครับ     ระวังกิเลสเราอย่าให้ละเบิดแล้วกัน จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 18:41:10

ความคิดเห็นที่ 12 คห.10 คุณกีรติ    แม้คนเป็นอัมพาตก็ยังรับผัสสะได้อีกหลายทางนะครับ ผมนึกจินตนาการไม่ออกว่าคนที่ดับผัสสะทั้ง ๕  เหลือแต่ มโนสัมผัสสชาเวทนา ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น ไม่รู้รส ไม่รู้หนาว ร้อน ไม่รู้สึก  เป็นอย่างไร ที่กล่าวว่า "การลดกิเลสไม่จำเป็นต้องมีผัสสะ ไม่แตะไม่ต้องอะไร นั่งเฉยๆ ก็ลดได้ ถ้าทำเป็น"       แล้วจะปฏิบัติ ลดกิเลส อย่างไรให้บรรลุธรรม คุณจะ รัก ชอบ ชังอะไรได้ยังไง  ถ้าไม่ได้เห็น ไม่ . . . ไม่ได้สัมผัส อะไรเลย จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 19:20:59

ความคิดเห็นที่ 13 อือม... อาจจะสื่อสารกันผิดละมั้งครับ เอาเป็นว่า ลองไปหาอ่านดูนะครับ เกียวกับมรรค ๘ ขอให้ทราบนิดหนึ่งนะครับ การบรรลุมรรคผล อยู่ที่จิต ไม่ได้อยู่ที่กายที่รับผัสสะ และจิตที่ดับซึ่งนิวรณ์ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รู้เรื่องรู้ราว จิตที่เป็นฌาน ไม่ได้ขาดสตินะครับ มันรู้เรื่องนะครับ มันไม่ได้โง่ คุณลองทำให้ถึงฌานสิครับ แล้วคุณจะไม่มาถามอะไรแบบนี้อีกเลย จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 20:38:20

ความคิดเห็นที่ 14 ก็ใช่     . . . การบรรลุมรรคผล อยู่ที่จิต กายเป็นเพียงทวารเชื่อมอายตนะภายนอก ภายในให้ถึงกัน เกิดผัสสะ จึงเกิดเวทนา สัญญาและสังขาร  ช่วงสังขารนี่แหละที่กิเลสจะเข้ามาปรุงปน ต้องระงับกิเลสตรงนี้ก่อนที่จะมีมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม แล้วนั่งเฉยๆทำจิตให้เป็นฌาน ? ยังไง  แล้วจิตที่เป็นฌานลดกิเลสได้ยังไง ? จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 22:04:05

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าไม่สวดมนต์ ทำสมาธิ ให้มีสติ ต่อให้ละกิเลสนานเป็นหลายๆชาติ ก็ไม่มีทางละได้ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 11:57:02

ความคิดเห็นที่ 16 คห.15 คุณ ไม่คิดมาก "ถ้าไม่สวดมนต์ ทำสมาธิ ให้มีสติ ต่อให้ละกิเลสนานเป็นหลายๆชาติ ก็ไม่มีทางละได้" ผมไม่ได้ต่อต้านการสวดมนต์ ทำสมาธิ หรือเจริญสติ นะครับ ผมก็ทำอย่างนั้น แต่ผมใช้การทำอย่างนั้นเพื่อให้ง่ายต่อการละกิเลส   ไม่ใช่เพื่อเหตุอื่น เพราะ  การบรรลุมรรคผล  น่าจะหมายถึง  การหมดสิ้นจากกิเลสทั้งปวง โดยสมบูรณ์ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 12:51:27

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีครับคุณ P2wichai อย่างนั้นผมขอยกข้อความที่ผมแสดงความคิดเห็นในกระทู้ของ ท่าน  What am I? ให้อ่านนะครับ -------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 13 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน เอาแล้วท่าน What am I?  ระหว่างพระธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ซึ่งพระเถราเถระ ทั้งแต่ร่วมสมัยกับพระพุทธเจ้าที่ทรงมีพระชนชีพอยู่ รวบรวมไว้แล้วตกทอดกันมาซึ่งมีนัยยะมากมายให้ศึกษาและปฏิบัติที่ตกทอดจนถึงปัจจุบันนี้ และพระเถระที่ทรงคุณเหล่านั้นได้ขยายให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น  กับเว็ปของท่าน What am I? ซึ่งเป็นความเห็นของท่านเพียงส่วนเดียวบุคคลเดียว  ผมย่อมศรัทธาและถือเอาพระธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้วเป็นสำคัญนะครับ.  และในลักษณะการแสดงความเห็นแบบนี้ และเปิดความเห็นตนเองให้ผู้อื่นได้รับรู้ ก็ไม่ใช่มี ท่าน What am I? คนเดียว มีมากมายเลยครับ ต่างก็เห็นของตนดี ของกลุ่มตนดีทั้งนั้นเลยครับ.   และการที่  จิตประภัสสร ได้นั้น ยอมเกิดจากการอบรมการปฏิบัติ มาตามลำดับไม่ใช่หรือครับ ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ เอาแหละผมจะเริ่มให้นะครับ. เริ่มจาก   1.ศีล ก็เพื่อไม่สะสมอกุศล ทางกาย และ วาจา มากเกินไป จนสงบกายใจไม่ได้หรือได้ยาก 2.อินทริย์สังวร คือ การสำรวมอินทรีย์ 6 ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ  ก็เพื่อระงับให้อกุศลจิตที่เกิดอยู่บรรลเทาไป และ อกุศลจิตที่ยังไม่บังเกิด ไม่เกิดขึ้น 3.เจริญสติสัมปชัญญะ คือ อริยาบทบรรพ ที่ให้รู้ตัวทั่วพร้อมในอริยาบทใหญ่ และ อริยาบท ย่อย 4.เจริญสติปัฏฐาน 4 (พิจารณา กาย เวทนา จิต ธรรม) เช่น  4.1 เจริญ อริยบทบรรพ ให้มีสติละิเอียดยิ่งขึ้น  4.2 เจริญ อานาปานสติ เบื้องต้น เป็นการพิจารณากายในกาย  4.3 เจริญ กายคตาสติ     ซึ่งการเจริญ สติปัฏฐานทั้ง 4 ให้เจริญสมบูรณ์ทั้ง 4 นั้น ต้อง อาศัย พละ 5 ได้แก่  สติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธา และความเพียร ก็ย่อมเห็นสภาวะที่เป็นจริงของธรรมชาติทั้งหลายสมบูรณ์ขึ้น คือคาามเป็นไตรลักษณ์ (อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา)  และมีธรรมบทอื่นมาประกอบในการปฏิบัติธรรม เช่น สัมมปทาน 4 อธิบาท 4 (เพิ่มนะครับ อินทรีย์ 5 ก็สมบูรณ์ตามไปด้วย)   หรือ ทุกสิ่งที่เกิดย่อมเกิดจากเหตุ สิ่งที่เกิดทั้งหมดทั้่งมวลย่อมดับไปเป็นธรรมดา ที่เป็นเพียงพี้นฐานก่อน คือเห็นความ เกิด-ดับ ของ รูปนาม หรือ กายและใจ นั้นเอง  เมื่อพละทั้ง 5 เจริญด้วยกรรมฐานที่กล่าวไว้ด้านบนยิ่งขึ้นเจริญขึ้น สติปัฏฐานทั้ง 4 ก็ย่อมบริบูรณ์ขึ้นไปตามลำดับ.  เมื่อสติปัฏฐานทั้ง 4 สมบูรณ์ ก็ย่อมทำให้ โพฌชงค์ 7 สมบูรณ์ขึ้น  เมื่อโพฌชงค์ 7 สมบูรณ์ ก็ย่อมทำให้ มรรคมีองค์ 8 สมบูรณ์  เมื่อมรรคมีองค์ 8 สมบูรณ์ ย่อมมีปัญญาแ่จ่มแจ้งในธรรม คือ แจ่มแจ้งในอริยสัจ 4 ตามลำดับตามฐานะ ของอริยบุคคล  ส่วนจิตประภัสสร นั้นเริ่มปรากฏทั้งแต่ เมื่อสติปัฏฐานทั้ง 4 สมบูรณ์แล้ว และยิ่งขึ้นเมื่อ โพฌชงค์ 7 เจริญขึ้นแล้ว.   ด้งนั้นการปฏิบัติตามลำดับที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ ผมย่อมถือปฏิบัติตามพุทธองค์ ส่วนความเห็นของท่าน What am I? ไม่ใช่ว่าผมดูถูกนะครับ คือไม่มีความหมาย สำหรับผมนะครับ.   ส่วนวิทยาศาสตร์ผมก็เรียนมาทางนี้ และลึกเสียอีกเพราะเป็นวิทยาศาสตร์เพียวหรือวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ แม้จะเป็นปริญญาเบื้องต้น    ดังนั้นท่าน What am I? ต้องศึกษาธรรมของพระพุทธเจ้า และปฏิบัติธรรมให้ลึกและละเอียดยิ่งๆ มีปัญญายิ่งๆ กว่านี้นะครับ.      ไม่เช่นนั้นเมื่อผู้อื่นอาศัย กลามะสูตร กับสิ่งที่ท่าน What am I? กล่าวหรือนำเสนอนั้นจะเป็น ความเห็นที่เหตุและผลยังไม่สมบรูณ์ แม้แต่ในเรื่องเบื้องต้นเลย นะครับ    เสนอให้พิจารณา  ธรรมของพระพุทธเจ้านั้นเมื่อศึกษาและปฏิบัติอย่างถี่ถ้วนสมบูรณ์ ย่อมลาดลึกละเอียดลงไปตามลำดับนะครับ ไม่ใช่เป็นเพียงดังที่ท่าน What am I? คิดเข้าใจเท่านั้น. แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 55 21:25:41 จากคุณ : P_vicha [FriendFlock] [Bloggang] เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 55 21:06:41 [แก้ไข] -------------------------------------------------------------   หมายเหตุ คุณ P2wichai คงไม่ต้องให้ผมลงรายละเอียดมากนะครับ เพราะในที่สุดแล้ว ธรรมทั้ง 37 ประการ นั้นแต่ละข้อก็จะสัมพันธ์กัน กลมเกียวกันอย่างสมบูรณ์ ตัวอย่างเช่น   สติพละ สัมพันธ์กับ สติสัมโพชฌงค์ สัมพันธ์กับ สตรินทรีย์ สัมพันธกับ สัมมาสติ ซึ่งธรรมข้ออื่นๆ ก็เช่นกัน และที่สุดก็จะเชื่อมโยงอย่างสมบูรณ์.     เมื่อสรุป ก็คือ...        การปฏิบัติธรรมที่เจริญทั้ง  ศีล สมาธิ ปัญญา ไปตามลำดับจนสมบูรณ์ นั้นเอง. จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 14:51:33

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับ  คุณ P_vicha ที่ช่วยอธิบายให้ผมได้ ปรโตโฆสะ เพื่อเอาไป โยนิโสมนสิการต่อไป รายละเอียดความสัมพันธ์กันของธรรมแต่ละข้อทั้งหมดคงจะยาวเกินไป ไว้ผมคอยตามอ่านละกัน  ขอบคุณครับ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 19:06:54

ความคิดเห็นที่ 19 ไอ้ที่เป็นฌานนะ เป็นที่จิตครับ จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 55 19:26:27