ความคิดเห็นที่ 1 ชาติแรก ก็มาจากชาติสุดท้ายนั่นแหละ   ... จะสงสัยอะไรกันอีก ? จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 01:44:09

ความคิดเห็นที่ 2 มี 2 คำตอบให้เลือก 1.เลือกจะศรัทธาใน พระเจ้าผู้สร้างทุกชีวิต 2.เลือกปฏิบัติ วิธีการพิสูจน์ ชาติภพเอง ตามวิธีของพุทธ 3.เลือกฟังคนอื่นเล่า ผสมเดา แล้วถกเถียง ไม่จบไม่สิ้น --------------- ผมเลือกข้อ 3 นะ ท่าจะมันส์ดี จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 02:10:14

ความคิดเห็นที่ 3 สิ่งที่คุณบอก ผมว่าในพระไตรปิฎกไม่เคยบอกไว้ แต่หลวงปู่ดูลย์เคยพูดให้ฟัง  ลองไปหาอ่านหนังสือ จิตคือพุทธะ  หา search ใน net ก็น่าจะมีครับ เอาคร่าวๆ คือ ท่านบอกว่า มีรูปกับนาม เหมือนมีอะตอมกับช่องว่าง เลยเกิดการโคจรหมุนรอบตัวกัน (แบบโลก และระบบสุริยะนั่นแหละ)  แล้วก็เกิดสิ่งไม่มีชีวิต ต่อจากนั้น ก็เกิดสิ่งมีชีวิตขึ้นมา  อันนี้ตอบคำถามของคุณได้นะ ผมไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้เหมือนกัน แต่เอามาเทียบๆ ดู มันคล้ายกับหลักการที่วัตถุสองอัน มีแรงดึงดูดซึ่งกันและกัน จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 02:33:01

ความคิดเห็นที่ 4 ศาสนาพุทธ ไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด มันเกิด ดับ ไม่รู้จบ และเรื่องประชากรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนั้น ก่อนหน้านี้ก็เคยลด แล้วก็เพิ่ม เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ และถ้าถามว่า ไอตอนที่ลดมันหายไปไหน ก็ลองศึกษาเรื่องภพดู มันมีตั้ง 31 ภพ จากคุณ : Neothank เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 02:48:22

ความคิดเห็นที่ 5 ตอบข้อ 1 วิญญาณของมนุษย์ เกิดมาจาก สังขาร ที่ได้ปรุงแต่งทำบุญบาป ในอดีต สังขารนี้ ก็เกิดมาเพราะมีอวิชชา เป็นปัจจัย อวิชชาเกิดขึ้นก็เพราะมี อาสวะกิเลสหมักดองอยู่ อาสวะกิเลสยังมีอยู่ก็เพราะ มี ชาติ ชรา มรณะ ชาติมีขึ้น ก็เพราะ ตัณหา อุปาทาน ภพ เป็นปัจจัย ตัณหามีขึ้น ก็เพราะ ผัสสะ เวทนา เป็นปัจจัย ผัสสะมีขึ้น ก็เพราะ รูปนาม อายตนะ๖ เป็นปัจจัย รูปนามมีขึ็้น ก็เพราะ วิญญาณ เป็นปัจจัย ความเป็นปัจจัย ที่สืบเนื่องหมุนวนไม่รู้จบนี้แหละ ที่ทำให้ การเวียนว่ายตายเกิดของ เวไนยสัตว์ วนเวียนไปไม่รู้จบ บางชาติก็มาเกิดเป็นมนุษย์ บางชาติก็มาเกิดเป็น สัตว์นรg เปรต อสูรกาย หรือสัตว์เดรัจฉาน บางชาติก็มาเกิดเป็น เทวดา พรหม เว้นแต่ พระอรหันต์บุคคลผู้ทำลายอวิชชาได้โดยสิ้นเชิง จึงจะทำลายวงจรสืบต่อของรูปนาม ทำลายภพชาติได้ และพ้นไปจากวัฏฏสงสารนี้ ที่ได้อธิบายมานี้ เพื่อจะให้เห็นว่า เมื่อถอยย้อนสืบต่อกลับไปในอดีต ไม่ว่าจะนานแสนนานเท่าไหร่ กี่ภพกี่ชาติ ก็ตาม คนเราก็ประกอบด้วย รูปนามเกิดดับสืบต่อ ด้วยอำนาจกรรม อวิชชา ตัณหา แต่เบื้องต้น หรือชาติแรกของสังสารวัฏฏนั้นไม่มีการปรากฏ หากถอยระลึกไปเรื่อยๆ ก็ย่อมไม่่พบเบื้องต้น คล้ายๆกับ คำในภาษาอังกฤษว่า อินฟินิตี้ พระผู้มีพระภาคได้ตรัสแสดงไว้ว่า     ดูกรภิกษุ เหมือนอย่างว่า ภูเขาหินลูกใหญ่ยาวโยชน์หนึ่ง กว้างโยชน์หนึ่ง สูงโยชน์หนึ่ง ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ บุรุษพึงเอาผ้าแคว้นกาสีมาแล้วปัดภูเขานั้น ๑๐๐ ปีต่อครั้ง ภูเขาหินลูกใหญ่นั้น พึงถึงการหมดไป สิ้นไป เพราะความ พยายามนี้ ยังเร็วกว่าแล ส่วนกัปหนึ่งยังไม่ถึงการหมดไป สิ้นไป กัปนาน อย่างนี้แล บรรดากัปที่นานอย่างนี้ พวกเธอท่องเที่ยวไปแล้ว มิใช่หนึ่งกัป มิใช่ ร้อยกัป มิใช่พันกัป มิใช่แสนกัป ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่า สงสารนี้ กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เหตุเพียงเท่านี้ พอทีเดียวเพื่อจะเบื่อหน่าย ในสังขารทั้งปวง พอเพื่อจะคลายกำหนัด พอเพื่อจะ หลุดพ้น ดังนี้ ฯ http://www.84000.org/tipitaka/read/?16/430 ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีสาวก ๔ รูปในศาสนานี้ เป็นผู้มีอายุ ๑๐๐ ปี มีชีวิต ๑๐๐ ปี หากว่าท่านเหล่านั้นพึงระลึกถอยหลังไปได้วันละแสนกัป กัปที่ท่านเหล่านั้นระลึก ไม่ถึงพึงยังมีอยู่อีก สาวก ๔ รูปของเราผู้มีอายุ ๑๐๐ ปี มีชีวิต ๑๐๐ ปี พึงทำ กาละโดยล่วงไป ๑๐๐ ปีๆ โดยแท้แล กัปที่ผ่านไปแล้ว ล่วงไปแล้ว มีจำนวน มากอย่างนี้แล มิใช่ง่ายที่จะนับกัปเหล่านั้นว่า เท่านี้กัป เท่านี้ร้อยกัป เท่านี้ พันกัป หรือว่าเท่านี้แสนกัป ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่า สงสารนี้กำหนดที่ สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ ฯลฯ พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้ ฯ http://www.84000.org/tipitaka/read/?16/434 ----------------------------------------------------------- ตอบข้อ 2 จำนวนมนุษย์ทั่วโลกในแต่ละปี จะมากขึ้นหรือลดลงก็เป็นเรื่องปกติ เพราะสัตว์ในแสนโกฏจักรวาลนี้มีนับประมาณมิได้ และมีหลายภพภูิมิ นับแค่สัตว์เดรัจฉานในโลกเรา เอาเฉพาะมดแดงทั่วโลก ก็มีมากกว่า มนุษย์หลายเท่านับประมาณไม่ได้แล้ว และยังมีสัตว์ในภูมิอื่นเช่น เปรต เทวดา ฯลฯ ที่จุติตายลงแล้วมาปฏิสนธิเกิดใน โลกมนุษย์ได้เสมอ ในบางกาลเช่นช่วงที่กัปป์สลายลง สัตว์ก็ไปเกิดในพรหมโลกเป็นส่วนมาก ช่วงที่มหากัปป์ตั้งขึ้น ภพภูมิต่างๆตั้งขึ้นใหม่อีกครั้ง สัตว์ในพรหมโลกจึง ทยอยมาเกิดในภูมิต่างๆเช่นใน มนุษย์ภูมิ และมนุษย์ในช่วงต้นกัปป์ก็จะ มีกายเรืองแสง มีปีติหล่อเลี้ยง ไม่ต้องกินอาหารคำข้าว จนเริ่มได้ชิมรส แห่งง้วนดินจึงเกิดมีราคะกำหนัดขึ้นเป็นลำดับ ดังที่แสดงใน ทีฆนิกาย ความว่า ดูกรวาเสฏฐะและภารทวาชะ มีสมัยบางครั้ง บางคราว โดยระยะกาลยืดยาวช้านาน ที่โลกนี้จะกลับเจริญ เมื่อโลกกำลังเจริญ อยู่โดยมาก เหล่าสัตว์พากันจฺติจากชั้นอาภัสสรพรหมลงมาเป็นอย่างนี้ และสัตว์นั้น ได้สำเร็จทางใจ มีปีติเป็นอาหาร มีรัศมีซ่านออกจากกายตนเอง สัญจรไปได้ใน อากาศ อยู่ในวิมานอันงาม สถิตอยู่ในภพนั้นสิ้นกาลยืดยาวช้านาน ก็แหละ สมัยนั้นจักรวาลทั้งสิ้นนี้แลเป็นน้ำทั้งนั้น มืดมนแลไม่เห็นอะไร ดวงจันทร์และ ดวงอาทิตย์ก็ยังไม่ปรากฏ ดวงดาวนักษัตรทั้งหลายก็ยังไม่ปรากฏ กลางวันกลาง คืนก็ยังไม่ปรากฏ เดือนหนึ่งและกึ่งเดือนก็ยังไม่ปรากฏ ฤดูและปีก็ยังไม่ปรากฏ เพศชายและเพศหญิงก็ยังไม่ปรากฏ สัตว์ทั้งหลาย ถึงซึ่งอันนับเพียงว่าสัตว์เท่า นั้น ดูกรวาเสฏฐะและภารทวาชะ ครั้นต่อมา โดยล่วงระยะกาลยืดยาวช้านาน เกิด ง้วนดินลอยอยู่บนน้ำทั่วไป ได้ปรากฏแก่สัตว์เหล่านั้นเหมือนนมสดที่บุคคลเคี่ยว ให้งวด แล้วตั้งไว้ให้เย็นจับเป็นฝาอยู่ข้างบน ฉะนั้นง้วนดินนั้นถึงพร้อมด้วยสี กลิ่น รส มีสีคล้ายเนยใส หรือเนยข้นอย่างดี ฉะนั้น มีรสอร่อยดุจรวงผึ้ง เล็กอันหาโทษมิได้ ฉะนั้น ฯ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=11&item=56&items=1&preline=10&pagebreak=0 ----------------------------------------------------------- สรุปสั้นๆ ข้อ 1 คนเรานั้นเวียนว่ายตายเกิดมาหลายภพชาติแล้ว และเคยเกิดในทุกภพภูมิแล้ว      ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ เปรต เทวดา พรหม ฯลฯ     และเบื้องต้นหรือชาติแรกของการเวียนว่ายตายเกิดนั้นไม่มีปรากฏ     หากสมมติว่าระลึกชาติได้ถอยไปทุกชาติ การระลึกถอยไปนั้นจะไม่มีที่สิ้นสุด     (อนึ่งการพยายามค้นคว้าหาเบื้องต้นแห่งสังสารวัฏฏ์ ก็จัดเป็น อจินไตย คือสิ่งที่ไม่ควรคิด) ข้อ 2 ประชากรโลกมนุษย์ันั้น อาจจะมีมากขึ้นได้ในบางกาล ก็เพราะสัตว์ในภพภูมิอื่น     เช่น สัตว์เดรัจฉาน เปรต เทวดา หรือมนุษย์จากโลกอื่น เช่นอุตตรกุรุทวีป มาปฏิสนธิเกิดขึ้นในชมพูทวีปนี้ จากคุณ : ชาวมหาวิหาร เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 02:49:02

ความคิดเห็นที่ 6 จิตคือพุทธ... จากคุณ : นัยนะ เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 04:10:21

ความคิดเห็นที่ 7 สงสัยครับว่า ชาติแรกของมนุษย์และวิญญาณของมนุษย์มาจากไหน? กำหนด  ที่ ใครครับ (๑)  ผู้สงสัย แล้ว ถาม  (ไม่ว่าจะ คิด  เฃื่อ รู้ อะไร ก็ตาม) หรือว่า (๒)  ผู้ที่จะตอบ ข้อสงสัยนี้ แต่ ไม่ว่า กำหนดที่ (๑)  หรือ (๒) ล้วน  เนื่องกับ  "ทิฏฐิ"  (ไม่ใช่ เชื่อ เพราะเหตุ ๑๐ อย่าง ตามกาลามสูตร)  ที่ มี ฐานมาจาก  ปัญญา ๓  (ตามที่ตรัสไว้) ดังนั้น ทั้ง ผู้สงสัย  และผู้ที่จะตอบ (คือแสดงความรู้ ความเข้าใจ อันเป้นฐานของ ความเห็นในเรื่องนั้น) ก็ ควร  "หมายรู้ว่า"   ทิฏฐิต่างๆ  (ในทางพระพุทธศาสนา)  นั้น ตรัสไว้  ๒ ฝ่าย คือ มิจฉาทิฏฐิ ๒  กับ (ตรงกันข้าม) คือ  สัมมาทิฏฐิ ๒ ว่า  คือ  อย่างนี้ๆ จากนั้น ข้อสงสัย  (๑) นั้น --- เนื่องกับ  "มิจฉาทิฏฐิ ๒"  หรือ ว่า "สัมมาทิฏฐิ ๒" ตกลง  ข้อสงสัย ที่ ๑ 1) ชาติแรกของมนุษย์เกิดมาได้อย่างไร แล้วทำไมจึงต้องเกิด แล้ววิญญาณของมนุษย์มาจากไหนครับก่อนที่จะเกิดมาเป็นมนุษย์ครับ เนื่องกับ  "ทิฏฐิ ฝ่ายไหนครับ  ท่าน  จขกท แล้ว ทิฏฐิใดนั้น ท่าน  จขกท  ยังต้อง  เนื่องกับ  "พุทธปัญญา ขั้น อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ"  ที่ตรัส  "มหาตัณหาสังขยสูตร" ด้วย  ว่า ---- ที่ตรัส  กุมาร  ใดนั้น   เมื่อตรัสแก่ สาวก คือภิกษุเหล่านั้น  -- พระองค์  ทรง รู้ว่า สาวกภิกษุเหล่านั้น  เนื่องกับ มิจฉาทิฏฐิ ๒  หรือ  เนื่องกับ  สัมมาทิฏฐิ ๒ หมายเหตุ คำถาม แบบนี้  "สมควร ลดน้อยถอยลง เสียที  ใน ห้องศาสนานี้" ---- เพราะ  ไม่ เป็นไป  ชนิด ที่จะ สอดคล้องกับ  "อวิชชาสูตรที่ ๒"  ----- ที่ตรัสว่า  "ก่อนก็ดี เดี๋ยวนี้ก็ดี ตถาคตบัญญัติสอนแต่เรื่องทุกข์ (ว่าโดยย่อ  อุปาทานขันธ์เป็นตัวทุกข์อริยสัจ)  กับ ความดับสนิทแห่งทุกข์ (อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕) แล้วยัง วนเวียน อยู่กับ  "ชาติก่อน ชาตินี้ ชาติหน้า"  แบบ  ที่ ชาวพุทธส่วนใหญ่  อาสัย  "ตำรา  คือ วิสุทธิมัคค์  ที่ไม่ใช่อธิบายพระไตรปิฎกตอนใดตอนหนึ่งโดยเฉพาะ" -- ไม่โดยตรง ก็โดยอ้อม  (โดยพิจารณา คำถาม  คำตอบ  ใดนั้นฯ) หมายเหตุ การอ้าง พระสูตรแปลไทย เช่น เบื้องหน้าแต่กา่ยแตก  ย่อมเข้าถึง "พยัญชนะที่ตรัสนั้น  เช่น วินิบาต เป็นต้น"  นั้น รวมทั้ง คำว่า --- สงสารนี้ ฯ ด้วยนั้น (๑) ต้อง ดู บริบทด้วยว่า  ตรัสแก่ใคร  และ ใครนั้น  ยังเนื่องกับ "มิจฉาทิฏฐิ หรือ สัมมาทิฏฐิ  ข้อ สาสวาสัมมาทิฏฐิ --- (๒) อีกทั้ง  พระบรมศาสดา  ไม่ ขวางโลก (สำนวนผม) ตาม "ที่หลวงปู่ดูลย์ ฯ ท่านกล่าว ไว้ ในหนังสือ หลวงปู่ฝากไว้ (จากความจำ)ว่า คำกล่าวที่บัณฑิตทั้งหลายในโลกกล่าวว่าสิ่งนั้นมีอยู่  (ด้วย อวิชชา  ไม่ใช่ด้วย อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เช่นพระองค์ ใช่หรือไม่) ตถาคตก็กล่าวว่ามี   คำกล่าวที่บัณฑิตกล่าวว่าสิ่งนั้นไม่มี  ตถาคตก็กล่าวว่าไม่มี (แปลว่า ทรง เออออ  ไปตาม วาทะเช่นนั้น เพราะ ไม่ทรง วิวาทะด้วย  ใช่หรือไม่?) (เพราะ) ตถาคตไม่วิวาทะกับโลก  (สิ่งที่แตกดับ คือ บัณฑิต ผู้ยังคือ สัตว์ (ผู้ข้องกับ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ ด้วย อวิชชา) โลก แบบหนึ่ง / ส่วนพระองค์ พ้นไปจาก สัตว์โลกสมบูรณ์แล้ว ฯ แต่ โลก  วิวาทะ (กล่าวขัดแย้งเพราะอวิฃฃา) กับ ตถาคต (ผิด  ตก ยก เว้น  ที่อ้าง คำของ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล) สรุป เรื่อง วัฏฏสงสาร  หรือ การเวียนว่ายตายเิกิด  ชาติก่อน  ชาตินี้  ชาติหน้า ขอให้ พิจารณา พระสูตร ๔ พระสูตร   พระสูตรที่หนึ่งคือ วาเสฏฐสูตร ตรงที่ตรัสว่า --- ชื่อว่า เป็นผู้เห็นซึ่งปฏิจจสมุปบาท เป้นผู้ฉลาดใน วิบากแห่งกรรม   พระสูตรที่ ๒ ดู พระสูตรที่ตรัส จิตประภัสสรด้วยว่า ปุถุชน  ชื่อว่า เห็นปฏิจจสมุปบาท ตรงตามที่ตรัส ด้วย ทิฏฐิ ฝ่ายไหน  (ไม่ว่าจะอ้าง พระสูตร  หรือ อ้าง พระพุทธโฆษาจารย์ ที่แต่งวิสุทธิมัคค์) พระสูตรที่ ๓   ที่ตรัสว่า ศาสดาและสาวก ย่อมกล่าวตรงกันในปฏิจจสมุปบาท  (ที่มีคำว่า ชาติ อันเป็นอาการ หนึ่งนั้นฯ) พระสูตรที่ ๔ อวิชชานั้นแหละ  เป็นคติ (เครื่องไป) ของสัตว์เหล่านั้น ถ้า ใคร ถามว่า มิจฉาทิฏฐิ   ต่างกับ  สัสสตทิฏฐิ อย่างไร?  "ถ้า ยังเนื่องกับ อวิชชา" ดูพระสูตรที่ ๒  เรื่อง จิตนี้ เป้นประภัสสร --ปุถุชน ต่างกับ  อริยสาวก ผุ้มีการสดับ รู้ชัดจิตประภัสสรพ้นวิเสาจาก นิวรณืทั้ง ๕  จิตตภาวนา ย่อมมีฯ --ด้วย ทิฏฐิฝ่ายไหน ละ? หมายเหตุ เมื่อไหร่ --- ท่านผุ้รู้ ในพระพุทธศาสนา ท่านใดนั้น  จะ ช่วย ทำให้ ข้อสงสัย "เรื่องนี้"  จางคลาย หายไป จาก ชาวพุทธไทย สมัยนี้ เสียที หนอ (ถ้าเพลิน แต่ ตำราวิชาการ  จน ไม่มีเวลา  ให้แก่  สัมมาทิฏฐิ ๒  โดยเฉพาะ สาสวาสัมมาทิฏฐิ ฯ  ก็ ย่อมชื่อว่า  ประมาท กระมัง ?) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 07:55:11

ความคิดเห็นที่ 8 158 วัฏสงสารที่ไม่มีเบื้องต้นเบื้องปลาย http://www.84000.org/true/158.html ปัญหา เราอาจจะทราบได้ไหมว่า เราเริ่มเกิดขึ้นในวัฏสงสารเมื่อใดและจะสิ้นสุดลงเมื่อใด ? พุทธดำรัสตอบ “.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ “.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหมือนอย่างว่า บุรุษตัวทอนหญ้าไม้ กิ่งไม้ใบไม้ ในชมพูทวีปนี้ แล้วจึงรวมกันไว้ ครั้นแล้ว พึงกระทำให้เป็นมัดมัดละ ๔ นิ้ว วางไว้ สมมติว่านี้เป็นมารดาของเรา นี้เป็นมารดาของมารดาของเราโดยลำดับ มารดาของมารดาแห่งบุรุษนั้น ไม่พึงสิ้นสุด ส่วนว่าหญ้าไม้ กิ่งไม้ ใบไม้ในชมพูทวีปนี้ พึงถึงการหมดสิ้นไปข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่าสงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ พวกเธอได้เสวยทุกข์ ความเผ็ดร้อน ความพินาศ ได้เพิ่มพูนปฏพีที่เป็นป่าช้าตลอดกาลนาน ฉะนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็เหตุเพียงเท่านี้พอทีเดียวเพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง พอเพื่อจะคลายกำหนัด พอเพื่อจะหลุดพ้น ดังนี้” ติณกัฏฐสูตร นิ. สํ. (๔๒๑-๔๒๒) ตบ. ๑๖ : ๒๑๒ ตท. ๑๖ : ๑๙๙ ตอ. K.S. II : ๑๑๘-๑๑๙ ---------------------------------------------- ปฏิจจสมุปบาท http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew&topic=13194 ปฏิจจสมุปบาทธรรมที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ว่าโดยลำดับจากเบื้องต้นไปหาเบื้องปลาย คือ เริ่มต้นตั้งแต่อวิชชาไปจนถึง ชรา – มรณะ เป็นการแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ขององค์ประกอบชีวิต จากเหตุไปหาผล เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร เพราะสังขารเป็นปัจจัยจึงมีวิญญาณ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัยจึงมีนามรูป เพราะนามรูปเป็นปัจจัยจึงมีอายตนะ เพราะอายตนะเป็นปัจจัยจึงมีผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัยจึงมีเวทนา เพราะเวทนาเป็นปัจจัยจึงมีตัณหา เพราะตัณหาเป็นปัจจัยจึงมีอุปาทาน เพราะอุปาทานเป็นปัจจัยจึงมีภพ เพราะภพเป็นปัจจัยจึงมีชาติ เพราะชาติเป็นปัจจัยจึงมี ชรา – มรณะ ด้วยความมีอวิชชาเป็นปัจจัย ปรุงแต่ง กายสังขาร วจีสังขาร จิตสังขาร ให้แก่ วิญญาณ นามรูป อายตนะ ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ ชรา – มรณะ หนึ่งวงนี้เอง ชีวิตก็จะหมุนอย่างนี้ตลอด ท่านกล่าวว่า ปฏิจจสมุปบาทวงนี้ตัดไม่มีทางขาด ถ้ากิเลสยังไม่ขาด วงนี้ก็จะมีชีวิตหมุนไปถึงจุดมรณะแล้วมรณะเล่า กิเลสก็เป็นเหตุให้เกิดปฏิสนธิอีกต่อไป กัมมภพและอุปัตติภพ ก็จะหมุนเรื่อยไป ชีวิตก็จะหมุนอย่างนี้ตลอดไป จนกว่าจะถึงพระนิพพานได้ นี้ว่าโดยอนุโลม ถ้าว่าโดยทวนลำดับจากชรา – มรณะขึ้นไป นับตั้งแต่องค์สุดท้าย สาวเข้าไปหาเหตุ เพราะว่าชรา – มรณะ ก็เป็นเพราะมีชาติเป็นปัจจัย มีชาติก็เพราะมีกัมมภพเป็นปัจจัย ไปจนถึงสังขารก็มีอวิชชาเป็นปัจจัยเมื่อสาวไปถึงมูลรากเหตุสำคัญอย่างนี้แล้ว ท่านบอกว่าน่าจะยุติแค่นั้น เพราะปฏิจจสมุปบาท ๑ วง เริ่มต้นที่อวิชชา หากจะถามว่า อวิชชานี้มีเพราะมีอะไรเป็นปัจจัย ทางพระพุทธศาสนามีหลักฐานสำคัญแน่นอน ท่านบอกว่า สิ่งทั้งหลายเกิดจากเหตุ และเหตุให้เกิดอวิชชานั้นได้แก่ อาสวะ พุทธภาษิตจึงกล่าวตอบพระสารีบุตรว่า อาสวสมุทยา อวิชชา สมุทโย อาสวะเกิดขึ้น อวิชชาจึงเกิดขึ้นได้ ดังนั้นอาสวะ คือ กิเลสที่ไหลออกทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ได้แก่ อาสวะ ๔ คือ ๑. กามาสวะ อาสวะ คือ กามคุณ ๕ ๒. ภวาสวะ อาสวะ คือ ภวตัณหา ๓. ทิฏฐาสวะ อาสวะ คือ ความเห็นผิด ๔. อวิชชาสวะ อาสวะ คือ อวิชชา อาสวะ ทั้ง ๔ ว่าโดยย่อ ได้แก่ ตัณหา และอวิชชานั่นเอง เพราะอาสวะเกิดขึ้น อวิชชาจึงเกิดขึ้น ฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงกล่าวสรุปหลังจากประกาศธรรมแล้วมีพระอริยเจ้าเกิดขึ้นว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เงื่อนต้นของอวิชชา เงื่อนต้นของภวตัณหา ย่อมไม่ปรากฏคือ ไม่รู้ว่าก่อนแต่นี้ อวิชชายังไม่มี ภวตัณหายังไม่มี แต่มาภายหลังนี้ แม้นเป็นอย่างนี้ก็กล่าวได้ว่าอวิชชาปรากฏ เพราะนิวรณ์เป็นอาหารปัจจัย ภวตัณหาปรากฏ เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย ตราบใดที่ยังตัดอวิชชาตัณหาไม่ขาด ตราบนั้น ชีวิตก็จะหมุนอยู่ในสงสารตลอดไปอย่างไม่มีกำหนดขอบเขต ปฏิจจสมุปบาทธรรมนั้นเป็นระบบการกำเนิดสัตว์ หรือเรียกว่าชีวิต หรือกฎการหมุนเวียนแห่งชีวิต เรียกธรรมนี้ว่าภวจักร ด้วยเหตุดังกล่าวนี้ ปฏิจจสมุปบาทนั้น เป็นลักษณะเป็นปัจจัยแห่งชาติ ชรา – มรณะ ทำหน้าที่ให้เกิดทุกข์ติดตามมาในสังสารวัฏฏ์ และทำให้เกิดการเดินทางผิดจากพระนิพพานเป็นผล ชีวิตจึงเวียนวนอยู่ในสงสาร เวียนไปด้วยความไม่รู้จากกิเลสวัฏฏ์ กัมมวัฏฏ์ และวิบากวัฏฏ์ ภวจักร แปลว่า ล้อชีวิตหมุนอยู่ตลอด สังสารวัฏฏ์ มาจากคำว่า สังสารจักร ผู้ที่ฟังเรื่องปฏิจจสมุปบาทและปัญจาการนี้ โอกาสเท่ารูเข็มที่จะให้ทิฏฐิ (ความเห็นผิด) เกิดไม่ได้เลย เป็นมหากุศลญาณสัมปยุต ที่แน่นสืบต่อกันอย่างมั่นคง วิบากอันเป็นอกุศลเท่ารูเข็มจะไม่ปรากฏขึ้น ฉะนั้น ขณะใดที่นั่งเรียนอยู่ และมีการแสดงธรรมปัญจาการและปฏิจจสมุปบาท ต่อให้มีอันตรายไม่ต้องหลบเพราะขณะนี้วิบากอกุศลเท่ารูเข็ม ที่จะเกิดให้วิบากอกุศลเข้ามา หรือกรรมเบียดเบียนฝ่ายอกุศล กับกรรมตัดรอนฝ่ายอกุศลจะเข้ามาไม่ได้เลย เพราะไม่มีเลยเท่าช่องรูเข็ม นี่คือธรรมวิเศษของปฏิจจสมุปบาทและปัญจาการ --------------------------------------------- ใครให้คุณเกิด http://larndham.org/index.php?showtopic=30808&st=0#entry489409 จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 08:16:30

ความคิดเห็นที่ 9 อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิด หมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มี 4 อย่างได้แก่ พุทธวิสัย วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ฌานวิสัย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของฌาน กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม ที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ รวมถึงการให้ผล และการรับวิบากกรรม โลกวิสัย วิสัยการมีอยู่ของโลก แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 55 08:18:38 จากคุณ : Asim เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 08:17:37

ความคิดเห็นที่ 10 ที่มาตาม คคห.9 http://th.wikipedia.org/wiki/อจินไตย จากคุณ : Asim เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 08:24:34

ความคิดเห็นที่ 11 http://www.dharma-gateway.com/dhamma/dhamma-25-00-01.htm ลินทปัญหา วรรคที่ ๒ ปัญหาที่ ๑ ถามว่า ผู้ที่ตายไปแล้วเกิดอีก จะยังคงเป็นผู้นั้น หรือจะเปลี่ยนไปเป็นคนอื่น ธัมมสันตติปัญหา ปัญหาที่ ๒ ถามว่า ผู้ที่ตายไปแล้วไม่มาเกิดอีก ตัวเขาเองจะรู้หรือไม่ นับปฏิสนธิคณชานนปัญหา ปัญหาที่ ๓ ถามว่า ญาณ กับปัญญาเป็นอันเดียวกันมิใช่หรือ ปัญญานิรุชฌน ปัญหาที่ ๔ ถามว่า ผู้ที่จะไม่ต้องมาเกิดอีกระหว่างยังมีชีวิตอยู่ จะรู้สึกต่อความลำบากหรือไม่ ปรินิพพานปัญหา ปัญหาที่ ๕ ถามว่า สุขเวทนาเป็นกุศลหรืออกุศล หรือ อพยากฤต สุขเวทนาปัญหา ปัญหาที่ ๖ ถามว่า คนตายไปแล้ว อะไรจักกลับมาเกิดต่อไปอีก นามรูปปฏิสนธิคหณปัญหา ปัญหาที่ ๗ ถามว่า ตัวเธอจักกลับมาเกิดอีกหรือไม่ ปุนปฏิสนธิคหณปัยหา ปัญหาที่ ๘ ถามว่า นามรูป คืออะไร นามรูปปัญหา ปัญหาที่ ๙ ถามว่า คนเราต้องเกิดมากชาติด้วยกันทุกคนหรือ ----------------------------------- http://www.dharma-gateway.com/dhamma/dhamma-25-03.htm#ปัญหาที่ ๑ ถามมูลเหตุแห่งกาลทั้ง ๓ พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า " ข้าแต่พระนาคเสน อะไรเป็นมูลแห่งกาลนาน อันเป็นอดีต อนาคต ปัจจุบัน ? " พระเถระตอบว่า " ขอถวายพระพร อวิชชา เป็นมูลแห่งกาลนาน อันเป็นอดีต อนาคต ปัจจุบัน เพราะว่า อวิชชา เป็นปัจจัยให้เกิด สังขาร สังขาร เป็นปัจจัยให้เกิด นามรูป นามรูป เป็นปัจจัยให้เกิด สฬายตนะ สฬายตนะ เป็นปัจจัยให้เกิด อุปาทาน อุปาทาน เป็นปัจจัยให้เกิด ภพ ภพ เป็นปัจจัยให้เกิด ชาติ ชาติ เป็นปัจจัยให้เกิด ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส ( ตั้งแต่ อวิชชา มาถึง อุปายาส รวมเรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท ) เป็นอันว่า ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้ ปุริมโกฏิ คือที่สุดเบื้องต้นแห่งกาลนานย่อมไม่ปรากฏ " พระผู้เป็นเจ้าแก้ไขถูกต้องดีแล้ว " ----------------------------------------------------- ปัญหาที่ ๒ ถามที่สุดเบื้องต้นแห่งสงสาร " คำที่พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า " ปุริมโกฏิไม่ปรากฏนั้น " โยมยังสงสัยอยู่ อะไรเป็นปุริมโกฏิ กาลนานอันอันเป็นอดีตนั้นหรือเป็นปุริมโกฏิ ? " " มหาราชะ ปุริมโกฏินั้นแหละ เป็นกาลนานอันเป็นอดีต " " ข้าแต่พระนาคเสน เพราะเหตุไรปุริมโกฏิจึงไม่ปรากฏ ? " " ขอถวายพระพร ปุริมโกฏิบางอย่างก็ปรากฏ บางอย่างก็ไม่ปรากฏ " " ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า อย่างไหนปรากฏอย่างไหนไม่ปรากฏ ? " " ขอถวายพระพร สิ่งทั้งปวงที่ไม่เคยมีเบื้องต้นปรากฏเลย ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา อันนี้แหละ เรียกว่า ปุริมโกฏิ คือที่สุดเบื้องต้นไม่ปรากฏ อีกประการหนึ่ง สิ่งที่ไม่เคยมีมามีขึ้นมีขึ้นแล้วกลับหายไป อันนี้แหละเรียกว่า ปุริมโกฏิ คือที่สุดเบื้องต้นปรากฏ " " ข้าแต่พระนาคเสน ข้อที่ว่า ที่สุดเบื้องต้นไม่ปรากฏนั้น จะเปรียบเหมือนด้วยสิ่งใด ขอนิมนต์อุปมา" จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 08:24:35

ความคิดเห็นที่ 12 พระพุทธภาษิต แปลไทย สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ นี้  "น่าจะมี ๓ แบบ" กล่าวคือ (๑)  แปล แบบ ----- "นั่ง" "บน"  "อาสนะ" ต่อมา (๒) แปล แบบ ---- - "นั่ง" "ใน" "อาสนะ" -- พระบาลีแปลไทย ข้างบน --ปรากฎเป็นประวัติศาสตร์พุทธศาสนา ใน บ้านเมืองนี้  ที่ ฯ (๓) แปล แบบ ----  "นั่ง"  "ที่"  "อาสนะ"  (ส่วน ก้น จะบน หรือ จะใน  อาสนะ ก็ จะเป็นไรไปเล่า?) ที่สำคัญ แปล ทั้ง ๓ แบบ  เนื่องกับ  "มิจฉาทิฏฐิ  ๒  หรือ  สัมมาทิฏฐิ ๒  ที่ตั้งต้นแรกสุดที่  สาสวาสัมมาทิฏฐิ เสนอ"    -- ใช่หรือไม่ จบความนำ กลับมาที่ (๑)  การอ้าง พระสูตร (ว่าด้วยธรรมนั้นๆ)  เช่น "พุทธดำรัสตอบ “.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้" ย่อม เนื่องกับ  "ทิฏฐิ ของผู้อ้าง"  ว่า "เป็น สัสสตทิฏฐิ  (ไม่ต้องกล่าวถึง อุจเฉททิฏฐิ) หรือว่า เป็น สาสวาสัมมาทิฏฐิ" (๒) แล้ว  "ทิฏฐิ ๒ ฝ่าย  คือ มิจฉา (๒) กับ สัมมา (๒) ยัง เนื่องกับ ปัจจุบัน ขณะ (ทิฏฐธรรม  ไม่ใช่ ปัจจุบันนัทธา ตามคำในวิสุทธิมัคค์)  แห่ง "สภาวธรรม"  ตามที่ตรัส "จิตนี้ เป็นประภัสสรฯ" ซึ่ง ได้แก่ "ภูมิจิต ภูมิธรรม"  ระหว่าง  ปุถุชน กับ อริยสาวก --กำหนด ที่ "กายนี้ (หมุ่แห่งสังขตธรรมนี้  ที่ ผ่าน มหาตัณหา่สังขยสูตรมาแล้ว)  ประกอบด้วยมหาภูติ (ธาตุ) ๔   "อันตถาคตเรียก จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง" สรุป ท่านใด  ที่ เสนอ คคห  (ผมด้วย) มีสติในสมาธิปัญญา (ตามปัญญา ๓ ใดนั้น) สัมปชัญญะ (อาการรู้ทั่วพร้อมซึ่ง  การปรุงแต่งใดๆ นั้น) ว่า ขณะที่ เรา เสนอ คคห ใดนั้น ---- เสนอด้วย จิตประภัสสร  แบบไหน? แล้ว รู้  เข้าใจ เข้าถึง  กาลามสูตร ด้วย เพื่้อ ความไม่ประมาท  ให้ พระสัทธรรมปฏิรูป  เพราะ "อวิชชานั่นแหละ  เป็นคติ  ของสัตว์เหล่านั้น"  ตามที่ตรัสไว้ เมื่อ ยังมี อวิชชา  มันก็ เนื่องด้วย ความมืดอันใหญ่หลวง  (ไม่รู้ อุปาทานขันธฺ ตัวทุกข์อริยสัจ  ไม่ว่า พระตถาคตจะุบัติหรือไม่ --แต่ ทรง ยังใช่ไหม?) ย่อม เนื่องกับ ที่ตรัสแก่ภิกษุ  ผู้ยังมีอวิชชา อันเป้นอนุสัย (มั๊ง) ว่า --- พุทธดำรัสตอบ “.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ คำว่า สงสาร คือ วัฏฏสงสาร  คือ ปฏิจจสมุปันธรรม สาย เกิด (สมุทโย หรือสมุทัย /  ที่ มี คำว่า ชาติ  อยู่ด้วยฯ) คำว่า --- เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ ข้างบน ต้องไม่ขัดกับ  ที่ตรัสว่า (วาเสฏฐสูตร) ชื่อว่า เป็นผู้เห็นซึ่งปฏิจจสมุปบาท  เป็นผู้ฉลาดในวิบากแห่งกรรม  --- ใช่ไหม? การเห็นปฏิจจสมุปบาท เห็น แบบไหน  "ชาวพุทธไทย"  ที่ "เป็นชาวพุทธ แบบ "นั่งในอาสนะ  หรือ นั่งบนอาสนะ" เห็นแบบ  อ้าง วิสุทธิมัคค์ + อภิธัมมัตถสังคหะ + ฯลฯ หรือ เห็น แบบที่ตรัสว่า --- ชื่อว่า เป็นผู้เห็นซึ่งปฏิจจสมุปบาท  เป็นผู้ฉลาดในวิบากแห่งกรรม   สอดคล้องกับ ศาสดาและสาก ย่อมกล่าวตรงกันใน ปฏิจจสมุปบาท สรุป ใครอ้าง ที่ตรัสว่า --- .....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ ทำไม ไม่ เพ่งที่ ตรัสว่า ---- เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ดังนั้น สงสารนี้  กำหนดได้ ครับ  เมื่อ ผู้นั้น คือ  พระอรหันตสาวก  ที่ "ผม อ้าง ที่ตรัสว่า --- ศาสดาและสาก ย่อมกล่าวตรงกันใน ปฏิจจสมุปบาท สรุป จะอ้างทั้งที  อย่าอ้างเพียงพระสูตรเดียว  เพื่อ รองรับ  ทิฏฐิของตน ฯ ********************************************************* ข้างบน ถ้า ยาวไป เสนอ สั้นๆ  ง่ายยยยย  อาสัย  พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักษา "จากพระโอษฐ์" มา เสนอว่า ทำไม ไม่ เพ่งที่ ตรัสว่า ---- เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นเครื่องกางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ = ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้ สงสารนี้  กำหนดได้ ครับ สงสารนี้  กำหนดได้ ครับ สงสารนี้  กำหนดได้ ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 09:17:31

ความคิดเห็นที่ 13 ถาม ---- สงสัยครับว่า ชาติแรกของมนุษย์และวิญญาณของมนุษย์มาจากไหน? ตอบ กุมาร ตามมหาตัณหาสังขยสูตร  เป็น "มนุษย์  ผู้มี ใจสูง"  ตอนไหน ละครับ? ท่าน  จขกท  กำหนด  เอง + สอบทานพระสูตรอื่นๆ  ได้ ไหมละครับ โดย เฉพาะ  พระสูตรที่ ตรัส "จิตนี้ เป็นประภัสสร"  นั่นแหละ ปุถุชน  เมื่อ สดับถูกต้อง "ตรงตามที่ตรัสไว้  ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักษามา = มีใจสูง คือ  "พ้นวิเศษจากอุปกิเลส คือนิวรณ์ทั้ ๕"  ก่อน สิ้น อนุสัยกิเลสคือ อวิชชา                                     สงสารนี้  กำหนดได้ ครับ กำหนด แบบ  ใบไม้ในกำมือ ด้วยนะครับ  (ในฐานะ อนุสาวกของท่าน / อย่าอหังการ  กำหนดแบบ รู้ใบไม้ทั้งป่า ละฯ) 3 บรรทัด  ---- ใครว่า  สงสารนี้ กำหนด  ไม่ได้  ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 09:32:39

ความคิดเห็นที่ 14 คคห 13 ที่เสนอ "บังอม ความอยู่" ฯ ถาม ---- สงสัยครับว่า ชาติแรกของมนุษย์และวิญญาณของมนุษย์มาจากไหน? "ชาติแรก" (ความเกิด)  เป็นอริยสาวก "แรกสุด" --- "ตาม จิตนี้ประภัสสร + มหาตัณหาสังขยสูตรนั้น คือ "ปัจจุบันธรรม"  (หรือ ขณิกวาทะ) กล่าวคือ ณ ทิฏฐธรรม (ทันควัน) เมื่อ  ปุถุชนนั้น สดับ ตามที่ตรัส ได้ผลตรงตามที่ตรัส คือ "รู้ชัดจิตประภัสสร พ้นวิเศษ  ไม่ใช่ ข่มอุปกิเลส คือ นิวรณ์ไว้ได้ = เกิด (อุบัติ) เป็น อริยสาวก (กำหนดทาง มโนทวาร) < -----> ภาษาไทย เรียกว่า  "ชาติแรกของ มนุษย์ ผู้ อริยสาวก ตามที่ตรัส จิตนี้เป็นประภัสสร" (4 บรรทัดบน เสนอนอก ตำรา ฯ  นะครับ ) สรุป อาการแห่งธรรม ข้างบน  สอดคล้องกับ สันทิฏฐิโก + ปัจจัตตัง ไหม  พิจารณาเอง ดังนั้น สงสารนี้  กำหนดได้ ครับ กำหนด แบบ  ใบไม้ในกำมือ ด้วยนะครับ  (ในฐานะ อนุสาวกของพระพุทธเจ้าพระองค์นี้) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 09:40:09

ความคิดเห็นที่ 15 ถาม ---วิญญาณของมนุษย์มาจากไหน? ตามพระสูตรนี้ ครับ บุคคล (เช่นพระอนาคามีมั๊ง) ไม่คิด (เจเตติ) ถึงสิ่งใดอยู่ ไม่ดำริ (ปกัปเปติ)ถึงสิ่งใดอยู่ (แต่พระอนาคามีท่าน) แต่ยังมี จิต (แบบพระอนาคามี เนื่องกับ ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปัญญาพอประมาณ เทียบกับ ขั้นอรหัตตผลที่ท่านจะจ้องประจักษ์) (แต่ยังมีจิต) อนุเสติ  (แปลว่าอะไร  หา เอาเอง) ใน สิ่งใดอยู่  (เช่นใน อนุปุพพวิหาร ๙  โดยเฉพาะ สัญญาเวทยิตนิโรธ) สิ่งนั้น  ย่อม เป็น อารมณ์  เพื่อความตั้งอยู่  แห่ง วิญญาณ ฯลฯ ตกลง พระอนาคามี สาวกของพระพุทธเจ้า (ไม่ใช่สาวกของใครอื่น)  ท่าน ตอบ ได้ไหมครับ ถ้า ท่านถูกถามว่า --- วิญญาณของพระอนาคามี  (ที่ผ่าน ความเป็นมนุษย์มาแล้วฯ) มาจากไหน? --- ท่าน  จขกท คิดว่า  "พระอนาคามีท่านใดนั้น"  ท่าน จะตอบ  ได้ไหมครับว่า                   ----  วิญญาณของมนุษย์มาจากไหน? ---- หมายเหตุ พระอนาคามี สมัยพุทธกาล  กับ พระอนาคามีสมัยนี้ --- ตอบ ต่างกัน ได้ ไหม หนอ ในเมื่อ  พระพุทธเจ้า  ยังทรงยังอยู่ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 10:00:42

ความคิดเห็นที่ 16 ความสงสัยใคร่รู้บางครั้งก็มีประโยชน์ครับ แต่บางครั้งถ้าไปสงสัยในเรื่องบางอย่างมากเกินไปมันไม่มีประโยชน์ จะสงสัยอะไรก็ให้พิจารณามันหน่อยว่า สงสัยเรื่องนี้แล้วมันเกิดประโยชน์อะไรกับเราไหม ถ้าสงสัยแล้วไม่เกิดประโยชน์ก็อย่าไปสงสัยเลย เรื่องนี้ที่เจ้าของกระทู้ถามก็เหมือนกัน มันเป็นสิ่งที่เรียกว่า "อจินไตย" คือ ... เหมือนคห. 9 บอกอะ แต่ถ้าจะสงสัยเรื่องนี้แบบขำๆ ให้คนอื่นมาตอบแบบชิวๆ ก็ไม่ว่ากันครับ ปถุชนถ้าจะตอบคำถามระดับที่ต้องไปถามพระพุทธเจ้า หรือ พระอรหันต์แบบนี้ ที่ทำได้ก็แค่ตอบไปตามตำราแค่นั้นแหละครับ ไม่ใช่ตอบจากประสบการณ์หรอก จากคุณ : IT Boys เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 10:07:50

ความคิดเห็นที่ 17 2) แล้วสงสัยเพิ่มเติมอีกว่า ทำไมประชากรบนโลกนี้ในปัจจุบันและในอนาคตคาดว่าจะมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น ก็คงแสดงว่ามีวิญญาณเพิ่มขึ้นหรืิอเปล่าครับ เพราะตามหลักของศาสนาพุทธจะเชื่อเรื่องกรรม ตายแล้วเกิดใหม่ใช่ไหมครับ ดังนั้น จำนวนประชากรบนโลกในปัจจุบันก็ไม่น่าจะมากมายกว่าในอดีตมากขนาดนี้นะครับ คำถามข้อนี้ ไม่เนื่องกับ  พุทธปัญญา  ที่ตรัสว่า วิญญาณเป็นปฏิจจสมุปบันธรรม ไม่เข้าใจ  นิยาม ของคำว่า อิทัปปัจจยตา (เช่น ที่ตรัส กำเนิด ๔ นั่น) เพราะ  ยังมี "อวิชชา"  จึงเนื่องกับ  ทวิลักษณ์  "หรือ โดยความเป็นของคู่ กล่าวคือ มีกลางวัน  ก็ ต้อง มีกลางคืน มีดี  ก็ต้องมี ชั่ว (ไม่ดี) มีมาก (ขึ้น) ก็ต้อง มีน้อยลง ฯลฯ มีวิญญาณไปเกิดใหม่  (สัสสตทิฏฐิ + นั่นของบุคคล นั่นเป็นบุคคล นั่นเป็นตัวตนของบุคคล) เหตุ  นำไปสู่ ผลคือ "ความคิด ความเห็น  (ไม่ใฃ่ วิชชา หรือ ญาณใน อิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุบาป) ตามข้อความว่า --- ดังนั้น จำนวนประชากรบนโลกในปัจจุบันก็ไม่น่าจะมากมายกว่าในอดีตมากขนาดนี้นะครับ และ ยังน่าจะเข้าข่าย มิจฉาทิฏฐิ สัสสตทิฏฐิ  คือ --- ต้องมี สถานที่  ที่ พระอรหันต์ทั้งปวง เมื่อ ตายแล้ว จะไปอยู่ที่นั้น ฯ --- สรุป ศึกษา พระสูตร เพียงพอ ฯ จะสรุปได้ว่า มี --ธรรมชาติฝ่าย โลกๆ คือ ธรรมชาติฝ่ายปรุงแต่ง อาศัยเหตุปัจจัย   มันก็ เป็นไปเช่นนั้นเอง มากก็ได้ น้อยลงก็ได้  ---- ไม่ว่า ที่โลกนี้ หรือ โลกไหนๆ (ถ้ามี ตอนนี้ หรือ ในอนาคตก้ตาม) ส่วน "อีกธรรมหนึ่ง"  ที่ พระอรหันต์ ตามจูฬสุญญตสูตร รู้ชัดว่า มีอยู่ ---- มันก็ เช่นนั้นเอง และ มี หนึ่ง เดียวด้วย จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 10:13:28

ความคิดเห็นที่ 18 1. มวลและพลังงานที่มีอยู่แล้วก่อน Big bang 2.ตามที่ท่านอื่นตอบ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 55 11:10:51 จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 11:09:24

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าเชื่อว่ามีวิญญาณก็จะปวดหัวมาก เหมือนที่ จขกท ถามมา จริงๆ แล้ววิญญาณไม่มีครับ ตายแล้วก็จบ สติ ความรู้สึกนึกคิดต่างๆ เกิดมาจากสมองของเรานี่แหละ ถ้าสมองตาย ก็จบ จบแบบหลับสนิทไม่ฝัน แต่ก็ไม่ตื่นอีกเลย จากคุณ : RouteRaideR เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 12:10:38

ความคิดเห็นที่ 20 ในศานาพุทธ ทิฐิแบบท่าน RouteRaideR เรียกว่า อุทเฉททิฐิ มีทิฐิว่าตายแล้วสูญ วิญญาณไม่มี จากคุณ : สายลมเหงาแห่งขุนเขา เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 14:21:39

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าเชื่อว่ามีวิญญาณก็จะปวดหัวมาก เหมือนที่ จขกท ถามมา จริงๆ แล้ววิญญาณไม่มีครับ ตายแล้วก็จบ สติ ความรู้สึกนึกคิดต่างๆ เกิดมาจากสมองของเรานี่แหละ ถ้าสมองตาย ก็จบ จบแบบหลับสนิทไม่ฝัน แต่ก็ไม่ตื่นอีกเลย จากคุณ : RouteRaideR   ------------------------------------------------------------ ดูสอดคล้องกับทิฏฐิ ของท่านพุทธทาส ที่ว่า วิญญาณไม่เกี่ยวกับการเกิด http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=chalermsakm&month=11-2010&date=15&group=1&gblog=2 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=chalermsakm&month=11-2010&date=21&group=1&gblog=3 ดูผู้ที่เชื่อตาม อย่างคุณเซนเถรวาท อธิบายแบบงง ๆ จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1 เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 14:37:28

ความคิดเห็นที่ 22 ความคิดเห็นที่ 18 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน 1. มวลและพลังงานที่มีอยู่แล้วก่อน Big bang 2.ตามที่ท่านอื่นตอบ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 55 11:10:51 จากคุณ : วงกลม [FriendFlock] [Bloggang] เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 11:09:24 [แก้ไข] ที่คุณฯ เสนอข้างบน เกี่ยวเนื่องกับ "พระสูตรไหนครับ" ช่วย อ้างอิงด้วย หมายเหตุ ผม จะได้ สอบทานกับ  "อัสสัตวตาสูตร"  ที่ ตรัสว่า ฯ กายนี้ (กาย แปลว่า หมู่ / แห่งธรรมชาติเช่นนี้) ประกอบด้วยมหาภูติ (ธาตุทั้ง) สี่  อัน ตถาคตเรียกว่า  จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง ******************************************************** สำหรับ ปุถุชน จิตประภัสสรเศร้าหมองแล้วเพราะอุปกิเลส  ที่ อ้างอภิธัมมัตถสังคหะ   เรื่อง ปรมัตถ์ คือ รูป (จะ ๒๘ หรือ ไม่ ๒๘ ยกไว้) เจตสิก (๕๒) จิต (๘๙หรือ ๑๒๑) ตามที่ สาวก คือ ภิกาุลังกา สมัย พ.ศ.1200  "พระอนุรุทธาจารย์"  แต่งขั้นนั้น ช่วย  อธิบาย แทน"พระอนุรุทธาจารย์" ได้หรือไม่ว่า จิต (ปรมัตถ์) ที่มี จำนวนเท่ากับ ๘๙ หรือ ๑๒๑ นั้น  ตรงกับ  "ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา  "จากพระโอษฐ์มา" ว่า ฯ กายนี้ ประกอบด้วยมหาภูติ (ธาตุทั้ง) สี่  อัน ตถาคตเรียกว่า  จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง นั้น เมื่อ "ยึดมั่นว่า มีจิตปรมัตถ์ "จริง"  ๘๙  ประเภท(แห่งจิต) ก็ต้องมี  มโน จริง   คือ จิตปรมัตถ์ ๘๙  ประเภท(แห่งจิต) ด้วย และ ก็ต้องมี  วิญญาณ จริง   คือ จิตปรมัตถ์ ๘๙  ประเภท(แห่งจิต) ด้วย คุณเฉลิมศักดิ์ 1  "ว่าไงครับ" มี ปัญญา  ตอบ คำถาม ผมมั๊ย   ผมอ้าง อัสสุตวตาสูตร  "ที่นักอภิธัมฯ" กล่าวว่า -- "ตรัสบัญญัติ" นะ  พระสูตรนั้น ส่วน ปรมัตถ์  (มันต้อง สาวก ชาวลังกาสิงหล สมัย พ.ศ. 1200 คือ "พระอนุรุทธาจารย์"  เท่านั้น  อหละ  ที่ --- เอาปรมัตถ์ มา สอน เอามา จาก อภิธรรมปิฎก  ด้วย  เพราะ อภิธรรมปิฎก  เกิดจาก พระพุทธเจ้า ไปเทศนาให้ เทวดาฟัง  ฯ  (ตามที่ว่าว่ากัน) ********************************************************* คุณเฉลิมศักดิ์ 1  "ว่าไงครับ" มี ปัญญา "ในตอนนี้" (เมื่อ อ่าน มาถึง ตรงนี้)---  ตอบ คำถาม ผมมั๊ย   ********************************************************* สำหรับ ท่านอื่น พระเถระครั้งปบมสังคายนา รักษา "จากพระโอษฐ์ มา" ว่า กายนี้ (ยังไม่ตายเข้าโลง  ตรัสแก่ภิกษุด้วย เนื่องกับ จิตนี้ประภัสสร ด้วย ฯ) ประกอบด้วย มหาภูติสี่ แล้ว  ทรง เรียก "นามธรรม" ที่ "กาย(แปลว่า หมู่) -หมู่แห่ง ธาตุทั้งหก  ที่ จะ ปรุงแต่ง ขึ้น เป็น  อายตนะในหก ทำหน้าที่ ติดต่อกับ คู่ของมัน คือ อารมณ์หก หรือ อายตนะภายนอก หก ตาม "คุณสมบัติของ นามธรรมนั้น  ที่ เรียกว่า กามภพ รูปภพ อรูปภพ  สัญญาเวทยิตนืโรธ  และ ปรมานุตตรสุญญตา หรือ เจโตสมาธิที่ไม่มียนิมิต ) ทรง บัญญัติชื่อว่า จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาบ้าง  "ด้วย อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ" แล้ว "พระอนุรุทธาจารย์"  มี อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ หรือ? จึง แต่งตำรา คือ อภิธัมมัตถสังคหะ ---กำหนด ตายตัวว่า เจตสิก มี แค่ ๕๒ / ทั้งๆ ที่ในอภิธรรมปิฎก  มีมากกว่า จำนวน ๕๒  (เคยเสนอแล้ว) สรุป ยุวพุทธ  อาสัย กาลามสูตร นะครับ ส่วนในกระดานนี้ ระหว่าง "เฉลิมศักดิ์1" VS  " เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม" -- ดู ที่ (๑) การเสนอ ว่า สมเหตุสมผล  สอดคล้องกับ  หลักฐาน ปฐมภูมิ มั๊ย (๒) อย่าง คคหนี้ รออ่านว่า "เฉลิมศักดิ์1"   จะตอบ คำถาม ที่ผมถาม อย่างไร? (แบบเดิมๆ หรือว่า แบบใหม่ แต่ ก็ยัง ----- เหมือนเดิม ฯ ********************************************************* ผมถามคุณเฉลิมศักดิ์ 1 ดังนี้ อ้าง อัสสุตวตาสูตร นะครับ แล้วถามว่า เมื่อ "ยึดมั่นว่า มีจิตปรมัตถ์ "จริง"  ๘๙  ประเภท(แห่งจิต) ตามตำราอภิธัมฯ ก็ต้องมี  มโน จริง   คือ จิตปรมัตถ์ ๘๙  ประเภท(แห่งจิต) ด้วย และ ก็ต้องมี  วิญญาณ จริง   คือ จิตปรมัตถ์ ๘๙  ประเภท(แห่งจิต) ด้วย เพราะ พระพุทธเจ้าตรัสว่า --- ฯ กายนี้ (กาย แปลว่า หมู่ / แห่งธรรมชาติเช่นนี้) ประกอบด้วยมหาภูติ (ธาตุทั้ง) สี่  อัน ตถาคตเรียกว่า  จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง หมายเหตุ คุณเฉลิมศักดิ์ 1  จะตอบเอง  หรือ ไปถาม อภิธัมมาจารย์ของตนก่อน  ก็ตามอัทธยาศรัย นะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 17:34:57

ความคิดเห็นที่ 23 (๑) ชาวพุทธที่แท้  สมควรเลิก  เอา  วิชาการฝ่าย ฝรั่ง  (เรื่อง สสาร พลังงาน / ไม่ว่าจะ เป็นคำของ นิวบอร์ห หรือ ไอสไตน์) มา ยำ กับ " พระพุทธวจนะ ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา" รักษามา "เสียที" เพราะ (---- เติมเอง -----) (๒) ถ้า ตนเอง และ การอ้างอาจารย์ตน  ไม่สามารถ อธิบาย "" พระพุทธวจนะ ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา" รักษามา ""   เช่น อธิบาย (ตนเองได้แจ่มชัด) ว่า สัสสตทิฏฐิ  ต่างอย่างไรกับ สาสวาสัมมาทิฏฐิ -- โดย เนื่องกับ "พระสูตรที่ตรัส จิตนี้เป็นประภัสสร ฯ นั้น เมื่อ ยังไม่ได้ ----เพราะ อาศัย การตรัสรู้ของพระบรมศษสดา ผ่าน สาวกสมัยแรกสุดๆ คือ--พระเถระครั้งปฐมสังคายนา" รักษามา ""   แล้วไปเอา "ทิฏฐิ ฝรั่งมา" ------แบบนี้  แปลว่า อะไรครับ? อย่าเอา ความเคยชินอย่างยิ่ง (อนุสัย  ที่ หนาหนักแน่นกว่า สัน  ดาล แห่งจิตแบบนั้น) ในการศึกษา วิชาการแบบที่ลอกฝรั่งมาใช้ ฯ ดังที่ท่านพุทธทาส ใช้คำว่า สุ นัก  หางด้วน พระพุทธศาสนาในเมืองไทย  จึง ---- เติมเอง ---- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 17:43:10

ความคิดเห็นที่ 24 สิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต ในจักรวาลมีนับไม่ถ้วน รวมแล้วมีรูปกับนามสองอย่างเท่านั้น นามเดิมก็คือความว่างของจักรวาลเข้าคู่กันเป็นเหตุเกิด ตัวอวิชชาเกิดเหตุก่อ ที่ใดมีรูปที่นั้นต้องมีนาม ที่ใดมีนามที่นั้นต้องมีรูป รูปนามรวมกันเป็นเหตุเกิด ปฏิกิริยาให้เปลี่ยนแปลงตลอดกาล และเกิดกาลเวลาขึ้น คือ รูปย่อมมีความดึงดูดซึ่งกันและกัน จึงเป็นเหตุให้รูปเคลื่อนไหวและหมุนรอบตัวเองตามปัจจัย รูปเคลื่อนไหวได้ต้องมีนาม ความว่างกั้นระหว่างรูป รูปจึงเคลื่อนไหวได้ เมื่อสภาวธรรมเป็นอย่างนี้ สรรพสิ่งของวัตถุ สสารมีชีวิตและไม่มีชีวิต จึงต้องเปลี่ยนแปลงเป็นไตรลักษณ์เกิดดับสืบต่อทุกขณะจิต ไม่มีวันหยุดนิ่งให้คงทนเป็นปัจจุบันได้ จิตวิญญาณก็เกิดมาจากรูปนามของจักรวาล มันเป็นมายาหลอกลวงแล้วเปลี่ยนแปลงให้คนหลง จากรูปนามที่มีชีวิตมาเป็นรูปนามที่ไม่มีชีวิต ที่มีจิตวิญญาณแล้ว จิตวิญญาณก็เปลี่ยนแปลงแยกออกจากกัน คงเหลือแต่นามว่างที่ปราศจากรูปนี้เป็นจุดสุดยอดของการหลอกลวงรูปนาม ต้นเหตุเกิดรูปนามของจักรวาลนั้น เป็นเหตุเกิดรูปนามพิภพต่างๆ ตลอดทั้งดวงดาวนับไม่ถ้วน เพราะไม่มีที่สิ้นสุด รูปนาม พิภพต่างๆ เป็นเหตุให้เกิดรูปนามพืช รูปนามพืชเป็นเหตุให้เกิดรูปนามสัตว์เคลื่อนไหวได้ จึงเรียกกันว่าเป็นสิ่งมีชีวิต ความจริงรูปนามจะมีชีวิตหรือไม่มีชีวิตมันก็เคลื่อนไหวได้ เพราะมันมีรูปกับนาม เป็นเหตุเป็นผลให้เกิดปฏิกิริยาอยู่ในตัว ให้เคลื่อนไหวตลอดกาลและมีการเปลี่ยนแปลง เรามองด้วยตาเนื้อไม่เห็น จึงเรียกกันว่าเป็นสิ่งไม่มีชีวิต เมื่อรูปนามของพืชเปลี่ยนมาเป็นรูปนามของสัตว์ เป็นจุดตั้งต้นชีวิตของสัตว์ และเป็นเหตุให้เกิดจิตวิญญาณ การแสดง การเคลื่อนไหว เป็นเหตุให้เกิดกรรม สัตว์ชาติแรก มีแต่สร้างกรรมชั่ว สัตว์กินสัตว์ และมีความโกรธ โลภ หลง ตามเหตุปัจจัยภายนอก ภายใน ที่มากระทบ กรรมที่สัตว์แสดง มีตา หู จมูก ลิ้น กาย 5 อย่าง ไปกระทบกับรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส 5 อย่าง แล้วก็มาประทับ บรรจุ บันทึกถ่ายภาพติดอยู่กับ รูปปรมาณู ซึ่งเป็นสุขุมรูปแฝงอยู่ในความว่าง เราไม่สามารถมองเห็นด้วยตาได้ ที่แฝงอยู่ในความว่างระวางคั่นตา หู จมูก ลิ้น กาย นั้นไว้ได้หมดสิ้น เมื่อสัตว์ชาติแรกเกิดนี้ได้ตายลง มีกรรมชั่วอย่างเดียวเป็นเหตุให้สัตว์เกิดอีก เพื่อให้สัตว์ต้องใช้หนี้กรรมชั่วที่ได้ทำไว้ แต่สัตว์เกิดขึ้นมาแล้วหายอมใช้หนี้เกิดกันไม่ มันกลับเพิ่มหนี้ให้เป็นเหตุเกิดทวีคูณ ด้วยเพศผู้ เพศเมีย เป็นสุขุมรูปติดอยู่ใน 5 กองนี้เป็นทวีคูณ จนปัจจุบันชาติ ดังนั้นด้วยอำนาจกรรมชั่วในสุขุมรูป 5 กอง ก็เกิดหมุนกันเข้าเป็น รูปปรมาณูกลม คงรูปอยู่ได้ด้วยการหมุนรอบตัวเอง ไม่หยุดนิ่ง เป็นคูหาให้จิตได้อาศัยอยู่ข้างใน เรียกว่า รูปวิญญาณ หรือจะเรียกว่า รูปถอดก็ได้ เพราะถอดมาจากนามระวางคั่นตา หู จมูก ลิ้น กายนั้นเอง ซึ่งเป็นสุขุมรูปแฝงอยู่ในความว่างรูปวิญญาณ จึงมีชีวิตคงทนอยู่นานกว่ารูปหยาบ มีกรรมชั่วคอยรักษาให้หมุน คงรูปอยู่ ไม่มีเทพเจ้าองค์ใดฆ่าให้ตายได้ นอกจากนิพพานเท่านั้น รูปวิญญาณจึงจะสลาย..... จิต คือ พุทธะ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล จากคุณ : มุมม่วง เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 20:18:32

ความคิดเห็นที่ 25 ^^^^^ จากข้างบนของคุณ มุมม่วง เป็นเนื้อหาในส่วนที่ผมพูดถึงนั่นแหละครับ น่าประหลาดใจไหม ที่หลวงปู่ผู้เฒ่า พระป่า สามารถพูดถึงเรื่อง รูปมีแรงดึงดูดระหว่างกัน และทำให้หมุนรอบตัว และหมุนรอบกันเอง โดยมีช่องว่างมาคั่น ผมว่าส่วนนี้ เหมือนทฤษฎีแรงดึงดูดระหว่างมวลของไอแซค นิวตัน เอามากๆ จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 20:31:10

ความคิดเห็นที่ 26 มันมีคำถาม เพราะมีคนถาม มันมีคำตอบเพราะมีคนตอบ มันมีความหมายเพราะคนให้ความหมาย มันเป็นเรื่องของคน และ คน และ คน คน มาพร้อม ความหมาย. ความหมายถูกสร่างด้วยคน และคนก้อสงสัยความหมายที่คนสร้างเอง จากคุณ : แยกแยะ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 03:02:42

ความคิดเห็นที่ 27 เรารู้แค่ว่า เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมีค่ะ จากคุณ : anumotanasatu เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 20:51:38

ความคิดเห็นที่ 28 เอาคำตอบที่เป็นเนื้อๆไหมล่ะ สมเด็จโตตอบไว้ มีหลักฐานในหนังสือของสำนักปู่สวรรค์นานแล้ว(เดี๋ยวพวกพุทธที่ติดสมมุติ ติดกระพี้ ออกมาด่าว่า สมเด็จโตมาจากไหน ขอให้ดูที่เนื้อหาอย่างเดียวพอ)         1   วิญญาณของมนุษย์มาจากไหน?   ในพระไตรปิฏกกล่าวไว้มีนิดหน่อยว่า เมื่อเทวดาลงมากินง้วนดิน(เริ่มเกิดกิเลสตั้งแต่ตามกลิ่นง้วนดินมาแล้ว) เมื่อสูดดมไปเรื่อยๆต่อมาร่างกายหยาบขึ้นๆกลายเป็นมนุษย์และเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏฏ์....แสดงว่าเดิมมีแต่วิญญาณไม่มีกายเนื้อแบบมนุษย์ เป็นอมตะ ที่มาเกิดเพราะมีกิเลส ติดกลิ่นง้วนดินเป็นต้นเหตุ            วิญญาณแรกที่มาเกิด ไม่ได้เกิดคนเดียวแต่มาเป็นกลุ่ม มาสู่โลกนี้กัน 2 กลุ่ม ไปทางมองโกเลียแถบเทือกเขาอันไตกลุ่มหนึ่ง และอีกกลุ่ม (ถ้าจำไม่ผิด) ไปทางอาหรับ           2    ทำไมประชากรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ? ข้อที่หนึ่งเกิดจากเหล่าผีเปรตอสูรกายที่ต้องโทษอยู่ในนรกโลก บำเพ็ญอยู่ในนั้นเป็นกัปป์ๆกัลป์ๆ พ้นโทษถูกปล่อยให้มาเกิดในยุคนี้มาก.....และข้อที่สองเกิดจากเหล่าเทพพรหมที่ทางพรหมโลกหรือเทวโลกส่งมาช่วยมนุษย์ แต่เขาเหล่านี้มาถูกการปรุงแต่งของกายเนื้อติดอยู่ในกิเลสของโลกมนุษย์จึงไม่สามารถบำเพ็ญตนสู่จุดของความสะอาด เพื่อกลับสู่พรหมโลก เทวโลกได้ จึงวนเวียนเกิดเป็นมนุษย์ มนุษย์จึงเพิ่มมากขึ้น ป.ล.  ความรู้ไม่มีที่สิ้นสุด สิ่งที่เราไม่รู้ยังมีอีกแยะ......รับรู้ไว้ ไม่ต้องเชื่อก็พอ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 55 08:33:40

ความคิดเห็นที่ 29 . แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 18:30:31 จากคุณ : samma โมบี้ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 18:29:05

ความคิดเห็นที่ 31 . แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 18:32:55 จากคุณ : samma โมบี้ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 18:32:16