PANTIP.COM : Y11669808 น้อมบุญ... เก็บตัวปฏิบัติธรรม แด่เพื่อน ๆ กัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ [มีตติ้ง เที่ยววัด ทำบุญ]

ความคิดเห็นที่ 19

ตอบคุณรวดเดียวค่ะ

ปกติพี่ตาปฏิบัติภาวนาในแต่ละครั้งแต่ละคราว เมื่อลุกจากที่นั่ง ก็ทิ้งหมดค่ะ
เริ่มต้นใหม่ก็นับหนึ่งใหม่ทุกคราวไป ไม่ว่าจะเป็นการเดินจงกรมหรือนั่งสมาธิก็ตาม

คำถามของคุณรวดเดียว ทำให้พี่ตาต้องลำดับเหตุการณ์ประจำวันเลยค่ะ
จะลองไล่ดูว่า จะจำได้มากน้อยแค่ไหนนะคะ

ก่อนตอบคำถาม... ขอเล่าก่อนว่า ก่อนเข้าห้องเก็บตัวปฏิบัติธรรม พี่ตาไปกราบพระอาจารย์ใหญ่ (ไก่) ก่อนค่ะ กราบเรียนท่านว่า พี่ตาจะขอเข้ากรรมฐาน 3 วัน 4 คืน

ท่านตอบว่า ดี เอาเลย... ท่านเทศน์สอนว่า ผู้รู้ ผู้ดู เฝ้าดู ดูให้ตลอดสาย... สติให้พอดีกับสมาธิ ...ว่าง (ยังมีอีกค่ะ... แต่จำได้เท่านี้)

>>>อยากทราบว่าระหว่างเก็บตัวอยู่ตามลำพัง เป็นอย่างไรบ้างครับ แต่ละวัน มีอะไรเกิดขึ้น ต่างจากวันที่ผ่านมาหรือไม่อย่างไร<<<

เหมือนที่เล่าไปแล้วว่า พี่ตาอยู่ตามลำพังในห้อง อยู่ด้วยอิริยาบถ4 ยืน เดิน นั่ง นอน แต่จะเน้นการเดินจงกรมเป็นหลัก มากกว่าการนั่งสมาธิ

วันแรก (เริ่มจากช่วงเย็น...คืนที่ 1)
เดินจงกรมจนรู้สึกถึงความปวดข้อเท้า ข้อเข่า บั้นเอว ปวดมาก จนรู้สึกว่าแย่แน่ๆ ไม่ไหวแน่ ๆ สงสัยไม่รอดแน่นอน...ระยะก้าวจากหน้าห้องถึงหลังห้อง 11 ก้าวค่ะ
ก็ต่อด้วยการยืนภาวนา ยืนไปก็โงนเงน...ด้วยความเหนื่อยล้า
งั้นยืนแกว่งแขนพร้อมกันทั้งสองข้างไปข้างหน้าที ข้างหลังที รู้สึกดีขึ้น มั่นคงขึ้น
ต่อด้วยนั่งสมาธิ...นอนภาวนา
ทำซ้ำ สลับวนเวียนอยู่อย่างนี้ค่ะ

ค่ำลง อย่างที่เล่าไป เปิดไฟในห้องน้ำ แง้มเพียงสองข้อนิ้วชี้

วันที่สอง (วันที่ 1 คืนที่สอง)
รู้สึกตัวตื่น ก็รีบลุกขึ้นเดินจงกรมเป็นลำดับ หมุนวนทำซ้ำด้วยเหตุข้างต้น
แต่แปลกที่ไม่มีอาการปวดข้อเท้า ข้อเข่า และบั้นเอว ตกค้าง...
ก็ทำเหมือนวันแรกค่ะ ทำซ้ำเหมือนเดิม

ที่ไม่เหมือนเดิม คือเนื่องจากกุฏิเป็นห้องแถวสร้างใหม่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์
ช่างก็มาตอก เจาะ เลื่อย ทุบ... ห้องข้าง ๆ ทั้งซ้าย ขวา หน้ากุฏิ หลังกุฏิ
เผลอ ๆ คุณช่าง ก็บิดลูกบิดประตูห้องที่พี่ตาเก็บตัวอยู่ ก๊อกแก๊ก ก๊อกแก๊ก... พูดคุยส่งเสียงกันข้ามห้องไปมาตามประสาช่าง เว้นช่วงเฉพาะพักกลางวัน เป็นอย่างนี้จนเค้าเลิกงานประจำวันค่ะ

พี่ตาก็ประคองสติไปค่ะ... หากเค้าลงมือทำงานกันช่วงที่เดินจงกรมอยู่ ก็เดินต่อ..
แต่หากเป็นช่วงนั่งสมาธิอยู่... นี่ยากขึ้นไปอีกนิดค่ะ

วันนี้รู้สึกระบมฝ่าเท้าทั้งสองข้างอย่างมากค่ะ

วันที่สาม (วันที่สอง คืนที่สาม)
เหตุการณ์เหมือนเดิมค่ะ พี่ตาก็อยู่ด้วยอิริยาบถ4 เหมือนเดิม คุณช่างก็มาทำงานเหมือนเดิม

วันนี้ไม่เหมือนเดิมอย่างมาก เพราะไม่มีอาการตกค้างของการปวดข้อต่าง ๆ ไม่ระบมฝ่าเท้า แต่อยากทอดทางจงกรมให้ยาวขึ้น ยาวเหมือน ๆ ทางจงกรมของหลวงปู่มั่นที่วัดป่าหนองผือ รู้สึกอย่างนั้นเลยค่ะ

วันที่สี่ (วันที่สาม คืนที่สี่)
วันนี้ก็เหมือนเดิมค่ะ พี่ตาก็ทำซ้ำเหมือนเดิม คุณช่างก็มาทำงานเหมือนเดิม

ที่ไม่เหมือนเดิมเลย คือพี่ตาไม่ได้รู้สึกเหนื่อย ไม่ได้รู้สึกรู้สึกล้า แต่กลับรู้สึกโปร่ง โล่ง สบาย ๆ รู้สึกจะสบายกว่าปกติด้วยซ้ำไปค่ะ เหมือนที่เด็ก ๆ เค้าบอกว่า ชิลล์ นะคะ ไม่ได้รู้สึกว่า ตัวเองมาเร่งความเพียร หรือปฏิบัติธรรมแบบเข้มงวดเลยค่ะ

อ้อ... ก่อนเข้าห้องเก็บตัว พี่ตากราบเรียนถามพระท่านค่ะ เรื่องการสวดมนต์ค่ะ ท่านว่าเป็นกิจที่ควรทำ แต่ไม่ต้องมาก ให้เน้นสติ...เน้นการเดินจงกรม มากกว่าการนั่ง พี่ตาก็เลยเดินซะ..

ส่วนอาหารอย่างที่เล่าไป พี่ตาเตรียมเบเกอรี่ไป ชิ้นไม่ใหญ่ประมาณคุ๊กกี้นะคะ พระท่านบอกว่าให้พิจารณามื้ออาหารเอาเอง พี่ตาก็เลยขอเป็นศีล8 สองมื้อค่ะ ในสองวันแรก สำหรับน้ำปานะ พระท่านบอกว่า ชาโออิชิเอาอยู่...

สองวันแรก เบเกอรี่หมดไปห้าชิ้น ขนมปัง 3 แผ่น ส้ม(ขนาดส้มจีน) 10 ลูก ชาโออิชิ 3 ขวด น้ำหนึ่งลิตร (ขวดใหญ่)

วันที่สาม พี่ตางดอาหารค่ะ ดื่มชาโออิชิไปสองขวด น้ำอีกครึ่งลิตร

น่าจะตอบคำถามคุณรวดเดียวครบถ้วนแล้วนะคะ...
ถามเพิ่มได้นะคะ พี่ตาตอบได้เท่าที่พี่ตาได้ปฏิบ้ติแล้วจริงค่ะ...
หากตอบไม่ได้...ก็จะบอกว่าตอบไม่ได้ซื่อ ๆ ค่ะ

แถมอีกนิดค่ะ
ตามข้อกำหนดของวัด การเข้ากรรมฐานต้องเป็น 7 วันอย่างน้อย ไล่ขึ้นไปเป็น 15 วัน 1 เดือน หรือมากกว่านั้น ค่ะ

กรณีพี่ตาเป็นการเก็บตัวปฏิบัติธรรมค่ะ และไม่ได้ใช้ห้องกรรมฐานของวัดนะคะ

คุณรวดเดียวคะ หากจัดสรรเวลาได้ ลองไปเก็บตัวเก็บอารมณ์ดูสิคะ พี่ตาขออนุโมทนาล่วงหน้าเลยค่ะ...

จากคุณ : แจ้งธรรม

เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 22:52:21