ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเรามองให้ละเอียดลงไปที่ภายในร่างกาย ละเอียดลงไปกว่าจะเป็นอวัยวะ ร่างกายทั้งหมดของเราก็คือเซลล์ หลายๆ เซลล์มาประกอบกัน บางกลุ่มก็ประกอบเป็นกระดูก บางกลุ่มก็ประกอบเป็นหัวใจ เป็นอวัยวะต่างๆ ฯลฯ และและเซลล์ก็ประกอบด้วยองค์ประกอบพื้นฐาน คือ เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ถ้าเป็นเซลล์กระดูกก็มีความแข็งเยอะหน่อย ถ้าเป็นเซลล์ตับไตก็อาจมีความร้อนเยอะหน่อย ถูกไม๊ครับ ทีนี้ ถ้าองค์ประกอบเหล่านั้น เกิดผิดปกติ มีมากไป น้อยไป มันก็จะเกิดเวทนา เป็นความผิดปกติ ตั้งแต่ในระดับเล็กๆ เกิดเป็นอาการต่างๆ ปวดเมื่อย เจ็บ และเป็นโรคขึ้นมา นั่นคือสมุฏฐานของการเกิดโรคทั้งหมด ทั้งมวล จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 10:32:25

ความคิดเห็นที่ 2 เราฝึก ธาตุกสิน ก็เพื่อเป็นการรู้จัก ปรับ และแก้ไข ธาตุพื้นฐาน คือ เย็นร้อน อ่อน แข็ง นั่นคือไปปรับแก้ไขสมุฏฐานของการเกิดโรค ตรงไหนร้อน ก็เอาความเย็นไปปรับแก้ ตรงไหนแข็ง ตึง บวม ก็เอาความอ่อนไปปรับแก้ โดยสภาพของจิต เป็นสิ่งที่ไม่มีรูปร่าง เคลื่อนไหว เปลี่ยนแปลงได้อย่างอิสระ ถ้าเรารู้จักฝึกมันให้มีพลังอำนาจแล้วมันก็จะเปลี่ยนตัวเองเป็นอะไรก็ได้ ขึ้นอยู่กับพลังอำนาจของจิต ที่เกิดจากการฝึก แต่สำคัญ จิตต้องสะอาดบริสุทธิ์ ถ้าถูกห่อหุ้มด้วยกิเลสหยาบๆ อยู่ จิตจะไม่มีพลังอำนาจเลย ดังนั้น ถ้าจิตบริสุทธิ์ เราสร้างมันให้กลายเป็นธาตุพื้นฐาน มันก็สามารถทำได้ เป็นไปตามคุณสมบัติ และกระบวนการตามธรรมชาติ แต่ก่อนทำไม่ได้.....เพียงแต่เราไม่รู้จักมัน เพราะไม่เคยศึกษาเท่านั้นเองครับ นี่เอง ธาตุกสิน จึงสามารถเอามารักษาโรคได้ เพียงแต่เราต้องค่อยๆ ฝึกมันไป ต้องใช้เวลาซักหน่อย มันไม่สะอาด บริสุทธิ์ ไม่นิ่ง ไม่อยู่ในอาณัติ จะไปปรับแก้อะไรก็ยาก เราก็ค่อยๆ ฝึกไป ...ได้ก็ช่าง ม่ได้ก็ช่าง ให้กระบวนการธรรมชาติเกิดขึ้นเอง ในที่สุก็จะสามารถไปใช้ประโยชน์ได้ ไม่มากก็น้อย ตามลำดับครับ จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 10:33:19

ความคิดเห็นที่ 3 ทีนี้ มาถึงข้อสงสัยว่า ทำอย่างไรจิตจะสะอาดบริสุทธิ์ คำตอบก็คือ ไม่ต้องไปทำอะไรครับ...งงไม๊ครับ จิตเอง มีลักษณะ สะอาด บริสุทธิ์ เป็นคุณสมบัติพื้นฐานของจิต ที่เรียกว่า “จิตเดิมแท้” อยู่แล้ว เพียงแต่มีกิเลสจรเข้ามา แล้วจิตไม่รู้จัก ไปปรุงแต่ง และไปยึดมันเอาไว้ มันก็โดนกิเลสห่อหุ้มไว้ จิตก็เลยเสียความบริสุทธิ์ (จิตเสียความบริสุทธิ์ ไม่ใช่ร่างกายเสียความบริสุทธิ์นะ) ทีนี้ จะให้จิตกลับมาบริสุทธิ์เหมือนเดิม ก็ง่ายๆ เลิกปรุงแต่งซะ มีสติรู้สึกตัว หยุดการกระทำทางจิต ทิ้งให้หมด ก็ให้สบายๆ และก็มาดูร่างกายว่าอยู่ในอิริยาบถไหน ดูเฉยๆ รู้เฉยๆ แค่นี้ ก็เริ่มหยุดการปรุงแต่งแล้ว ต่อไปก็ไปดูว่ามันมีความปวดเมื่อย มีเวทนาตรงไหน ดูเฉยๆ ให้จิตเค้ารู้เอง สบายๆ ทำหน้าที่เป็นผู้ดู อย่าไปเจ็บไปปวดกับมัน แค่นี้ จิตก็ไม่ยึดแล้ว ไม่ปรุง ไม่ยึด แค่นี้ จิตก็ค่อยๆ กลับสู่ภาวะเดิมของมันเองคือว่าง สะอาด บริสุทธิ์ มันว่างๆ ไม่มีอะไร นั่นแหละครับ สะอาด และบริสุทธิ์แล้ว ก็ใช้จิตแบบนั้นแหละ ฝึกกสินไป ค่อยๆ ลองเอาธาตุต่างๆ มาปรับเปลี่ยนเวทนาในร่างกาย ได้ก็ช่าง ไม่ได้ก็ช่าง ให้จอตบริสุทธิ์ไว้ มันจะพัฒนาไปของมันเอง อย่าเร่งครับ เร่ง หรือหวังผลกิเลสก็จะแทรก จิตก็ไม่บริสุทธิ์ ไม่ว่างแล้ว มันก็ไม่สำเร็จ สมาธิแบบธรรมชาติ ที่ไม่ต้องไปเพ่งให้ลำบาก แต่ได้ผลดีสุดๆ ครับ จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 10:33:59

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับผู้ที่ไม่ได้เจ็บป่วย แม้จะไม่ได้เจ็บป่วย ก็สามารถฝึกกสิน เพื่อสุขภาพที่ดีขึ้นได้ อวัยวะที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งคือสมอง เวลาเราใช้สมองเยอะๆ สมองจะร้อน หรือจะตึงๆ ครับ แต่เราอาจไม่เคยสังเกตุ ไม่เคยรู้... ลองสังเกตุซิครับ ตอนนี้ก็ได้ ไปรู้ที่กระโหลกศีรษะ อาจพบว่าสมองของเรา มีลักษณะไม่สดชื่น อันนี้ก็ใช้ กสินเย็น หรือกสินลม เข้าไปจัดการในสมองของเราดู อย่าไปนึกถึงความเย็นจัดๆ หรือลมแรงๆ นะครับ เอาเบาๆ เย็นน้อยๆ ค่อยๆ ให้ความเย็น หรือให้ลม เข้าไปพัด กระจายๆ ไปในสมอง เริ่มจากตรงไหนก็ได้ ตามถนัด ค่อยๆ กระจายไปให้ทั่วสมอง คอยดูนะครับ ถ้าเย็นไปก็ลดลงหน่อย หรือลมแรงไปก็ปรับลง ปกติ จิตจะปรับของเค้าเองให้เหมาะสม โดยอัตโนมัติอยู่แล้ว ถ้าเราไม่ได้ใส่ความตั้งใจเกินพอดี ให้กสินแผ่ให้เต็มสมอง....สมองจะค่อยๆ ผ่อนคลาย เบาสบายขึ้น บางทีก็ง่วงเลย แสดงว่าใช้งานมาหนัก ง่วงก็พักซักงีบนะครับ สมองได้ผ่อนคลายบ่อยๆ เราจะมีสติปัญญามากขึ้น คิดอะไรได้เร็ว สมองโปร่ง ยิ่งขึ้น อารมณ์ก็ดีขึ้น หมั่นคอยสังเกตุบ่อยๆ จะชำนาญขึ้นนะครับ ใหม่ๆ อาจทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่เป็นไร ค่อยๆ ฝึกไป รับรองมีประโยชน์แน่นอน พอทำได้แล้ว เป็นปุ๊ป แก้ไขปั๊ป สดชื่นขึ้นทันที ผมเอง ค่อนข้างชำนาญ พอรู้สึกว่าสมองเริ่มจะตึงๆ ก็หายใจยาวๆ ให้ลมไหลเข้าไปในสมองโดยตรงเลย เข้าไปผ่อนคลาย ไหลไปตามร่องกระโหลก ไปตามเนื่้อสมอง โปร่งเบาขึ้นได้อย่างรวดเร็ว มันก็เป็นเรื่องประหลาด หากไปพูดให้ใครฟังว่า หายใจเอาลมเข้าไปในสมองได้... ...ลองดูครับ... พิสูจน์ด้วยตัวเอง จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 10:34:47

ความคิดเห็นที่ 5 จุดสำคัญ เบื้องต้น คือ ต้องไม่ทำจนเครียด แน่น ตึง  ส่วนใหญ่ มาจาก โทสะ กับโลภะนี่แหละ  จากฝึก จะกลายเป็น  งานหนัก  งานช้าง  ผิดทาง เครียด บ้ากันได้เลย ขอบคุณมากครับ สำหรับวิธีดีๆ  จะลองไปทำดูครับ เขียนได้ดีครับ จากคุณ : ramai เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 10:53:42

ความคิดเห็นที่ 6 ผู้ใดสนใจฝึกโดยตรง มาพบกันได้วันอาทิตย์นี้ครับ ตามรายละเอียดนี้เลย http://www.facebook.com/events/382770195070720/ จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 11:18:10

ความคิดเห็นที่ 7 จริงๆแล้วคำว่าเพ่ง ก็คือคำว่าตั้งใจ แต่เพ่งที่จขกท.ว่ามา เขาเรียกว่า เครียด ไปเค้น เป็นทางสุดโต่งทางหนึ่งทางกรรมฐาน เรียกอัตตกิลมถานุโยค หรือบางทีอยากได้มากเกินไปก็จะไปอีกทางหนึ่ง มีอยู่คำหนึ่งนะ ที่เขามักแนะนำกัน นั่นคือ ปฏิบัติกรรมฐานให้มีความตั้งใจและก็รู้สึกพักผ่อน เหมือนดูคลื่นกระทบฝั่ง ตั้งใจดู แต่ไม่เครียดใช่มั้ย เหมือนกันๆ ปล. กสิณมันอีกแบบหนึ่งนะ แบบนั้นยังไม่ถึงกสิณดี และมิจฉาสมาธิ... ใครเขาสอนว่ามันเป็นแบบนั้นละครับ ถ้าแบบนั้นมิจฉาสมาธิ พระพุทธเจ้าก็สอนมิจฉาสมาธิมาเยอะแล้วละครับ จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 13:26:11

ความคิดเห็นที่ 8 คำว่าเพ่ง ก็ต้องอยู่ที่การตีความแล้วล่ะครับ ถ้าทำแล้วเครียด ทึบ หนัก อันนั้นก็ไม่ใช่แล้ว แสดงว่าว่าถูกความอยากมันชักนำ ต้องการทำจะให้ได้ มีตัณหาครอบงำอยู่ จะทำให้เกิดการเพ่ง ในความหมายนี้ ส่วนเพ่งที่แปลว่าตั้งใจ ตั้งใจแบบพอดีๆ ไม่ตึงเครียด ไม่ได้ไปคาดหวังว่าจะให้มันได้อะไร ไม่เบียดเบียนตัวเอง อันนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ ก็เพ่งได้ในความหมายนี้ คือสำคัญว่า 2 อาการนี้ ไม่มีศัพท์แยกแยะให้ชัดว่า คำไหนแปลว่าเพ่งแล้วเครียด คำไหนแปลว่าเพ่งแล้วพอดีๆ หรือ สบายๆ โบราณ ท่านไม่ได้บัญญัติศัพท์แยกเอาไว้... ปัญหาทางสมมุติบัญญัติก็ก่อให้เกิดการถกเถียงกันมามามาย โดยเฉพาะที่เว้ปนี้ มักจะถกเถียงกันที่ สมมุติบัญญัติ กันบ่อย... บางคนก็ไม่ได้ปฏิบัติเลยด้วยซ้ำ เอาความจำ ความวิเคราะห์ มาถกกันจนวุ่นวาย ส่วนเรื่องมิจฉา หรือ สัมมาสมาธิ นั้นตัดสินไม่ยากเลยครับ ถ้าปฏิบัติจริง จะบอกตัวเองได้เลย อาการไหน ปฏิบัติไปแล้ว หนัก ทึบ เครียด ทุกข์ หรือมีตัวตน คือหลงยินดีเป็น เราได้ เราเก่ง แม้จะไม่เครียด ไม่หนัก แต่สะสมอัตตานั่นก็เป็นมิจฉา จะก่อทุกข์ได้ในภายหลัง อาจเบียดเบียนตนเอง หรือผู้อื่น นั่นแหละครับ โทษของอัตตา แบบนี้เป็นมิจฉา แน่ๆ ไม่ต้องกางตำราเลยครับ ส่วนสัมมา ก็คือตรงกันข้าม แค่นี้ล่ะครับ ปฏิบัติธรรม มีโอกาสเป็นได้ทั้งมิจฉา และ สัมมา ....ไม่ใช่อยู่ที่วิธีการ หมายถึง ไม่ใช่อยู่ที่ว่าเจริญสติ ฝึกกสิน ฝึกอานาปา บริกรรม เพ่งนิมิต ฯลฯ แต่อยู่ที่ผู้ฝึกต่างหาก มีความเข้าใจ หรือความเห็นตรงหรือเปล่า เห็นไม่ตรง ฝึกอะไรก็เป็นมิจฉาไปหมดครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:48:15 แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:32:53 จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 55 22:31:55

ความคิดเห็นที่ 9 มิจฉาสมาธิ จุดกำเนิดให้ไล่มาจากมิจฉาทิฐิครับ ถ้าต้องการปฏิบัติด้วยความเคารพพระรัตนตรัยและมีนิพพานเป็นที่หมาย ไม่ต้องกังวลเรื่องมิจฉาสมาธิครับ อนึ่ง... จริงๆแล้วสมัยนี้ ไม่ต้องไปคิดมากเรื่องมิจฉาสมาธิเลย เพราะความรู้มีเยอะมาก เยอะจนเฟ้อด้วยซ้ำ ทำสมาธิให้ได้เสียก่อน ส่วนเรื่องอวดดีอวดเก่ง... ถ้ายังไม่ใช่พระอรหันต์ มานะย่อมมีครับเป็นเรื่องธรรมดา อย่าไปกังวลมากกับวิปัสสนูปกิเลส... สัมมาสมาธินี่แหละที่ทำให้ต้องเจอ เจอเพื่อจะผ่านมันไป จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 07:50:47

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าต้องการเดินอ้อมก็ไม่เป็นไรครับ ถ้าอยากเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้มากๆ ก็แล้วแต่ ชีวิตของเรามีสิทธิ์เลือกได้ครับ คนที่เคยมีปัญหาตรงนี้ ส่วนมากเค้ารู้ฤทธิ์ของการเดินทางผิดๆ ดีครับ ผมก็คนหนึ่ง...ที่เดินทางผิดมา 18 ปีแล้ว รู้สึกว่าพอแล้ว ....มิจฉา จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 09:47:30

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอก ชอบมากค่ะ จะคอยอ่าน เขียนมา บอกมาเล่าให้อ่าน ให้ได้นำไปปฏิบัติดีมากๆๆค่ะ อนุโมทนาบุญค่ะ จากคุณ : notenook เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 15:26:46

ความคิดเห็นที่ 12 อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ เป็นความรู้ที่เป็นประโยชน์มากคะ^^ จากคุณ : Nong_Ray เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 55 21:36:38

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วจะเขียนต่อนะครับ กำลังเรียบเรียง ให้เป็นทางปฏิบัติได้จริงๆ จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 06:41:02

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ และอนุโมทนาที่นำสิ่งดีๆมาแบ่งปันค่ะ นำไปใช้ได้จริงสำหรับผู้ฝึกมาดีแล้ว ได้ทดลองนำไปใช้แล้วด้วย จะคอยติดตามอ่านเช่นกันค่ะ จากคุณ : mingxing เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 55 12:34:44