ความคิดเห็นที่ 1 การที่จิตว่าง ไม่มีอะไรเช่นนี้ คือ ขณิกะ ตามธรรมชาติ เราสามารถถือประโยชน์จากสมาธิธรรมชาติ มาฝึกวิชาต่างๆ ได้ จะว่าไปแล้ว มันกลับกันกับความเชื่อเดิมๆ นะครับ เดิมๆ คือต้องเอากสิน หรือ อารมณ์อื่นๆ มาเป็นตัวตั้ง เพื่อให้จิตไปกำหนดให้เกิดสมาธิ เอากสินมาฝึกจิต แต่อันนี้เตรียมจิตให้พร้อมก่อนฝึกกสิน การฝึกแบบนี้ อาจต้องลองด้วยตัวเองดูก่อนที่จะตัดสินว่า ผมผิด ถ้าคุณรู้จริงๆ ว่า สมาธิธรรมชาติมีอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องไปสร้างอะไรขึ้นมาใหม่ มันก็จะง่าย เบาสบาย ไม่ต้องไปทำอะไรให้เป็นภาระ เป็นความลับตามธรรมชาติ ที่อาจไม่มีในตำรา จะว่าไปแล้ว ในมุมกลับ บางทีผมก็แปลกใจนะครับ ว่าทำไมในตำราไม่มี มันสูญหายไปไหน เรื่องสมาธิตามธรรมชาติ  ที่มีอยู่แล้ว เหลือแต่สมาธิที่ต้องไปสร้างขึ้น ...แล้วก็ต้องคอยรักษา   ไปสร้าง ไปปรุงแต่งอะไร ก็ต้องมาละมันทีหลัง มิฉะนั้น ตัวสมาธิที่เกิดจากความปรุงแต่งนั่นน่ะแหละครับ จะเป็นตัวทุกข์ซะเอง ใครจะรู้ ว่าการแบกความสงบที่เกิดจากความปรุงแต่งก็เป็นทุกข์ชนิดหนึ่ง !! เอาเป็นว่า ...ลองดูด้วยตัวเองดีกว่าครับ พระพุทธเจ้าท่านก็กล่าวกับชาวกาลามะแล้ว ว่าอย่าพึ่งปลงใจเชื่ออะไร จนกว่าจะได้พิสูจน์ด้วยตัวเอง จากจิตเดิมๆ ที่ไม่มีอะไร ว่างอยู่ ไม่มีอะไรปรุงแต่ง ก็ไป "กำหนด" โดยการไป "ดู" ตรงที่เราตั้งใจไว้ เริ่มต้น ผมแนะนำให้ไปดูที่สมองก่อนนะครับ ใช้จิตไปดูความรู้สึกที่ศีรษะ ดูกว้างๆ ไม่ต้องเพ่งไปที่จุดใดจุดหนึ่ง ดูหลวมๆ สบายๆ เบาๆ ...ให้รู้สึกตัวอยู่เสมอ ตรงนี้ ผมแนะนำให้ลืมตาครับ เพราะจะได้ไม่ "จม" ลงไปกับการดู อันนี้ ขอให้เป็นข้อระวังที่สุดเลยนะครับ ถ้าจมเข้าไปในอารมณ์ มันจะเข้าไปแช่ จิตจมแล้วไม่ค่อยรับรู้อะไร มันจะไปสงบลูกเดียวครับ...ครูบาอาจารย์เรียกว่า สงบแบบไม่รู้ คือมันจะไม่รู้อะไรเลย ดิ่งลูกเดียว แต่การที่เรารู้ตัว และดูไปที่ความรู้สึกที่ศรีษะเช่นนี้ กายสัมผัสก็ยังรู้อยู่ ได้ยินเสียงอะไรก็ยังรู้อยู่ รู้สึกยังไงก็ยังรู้ คิดอะไรก็รู้ ไม่มีการกดข่ม ไม่มีการดัดแปลงจิต แค่รู้จักแบบนี้ แล้วไม่ตามสิ่งที่รู้... ให้รู้เฉยๆ ไม่ตาม ไม่ห้าม ไม่ต้องคิดวิเคราะห์อะไร ให้อิสระกับจิตได้เรียนรู้ได้เต็มที่ เบา สบาย โปร่ง และก็ไปดูที่ไหนก็ได้ เป็นอิสระ ไม่ต้องไปฝืน ถ้าจิตไม่ไปตามที่เรากำหนด มันจะไปรู้ที่ส่วนไหนของร่างกาย ก็แล้วแต่มันนะครับ ให้อยู่บนพื้นฐานของความสบายแก่จริต ถ้าไปบังคับมันจะเป็นภาระทางจิตครับ มันจะก่อทุกข์ โดยไม่จำเป็น จิตเดิมไม่มีภาระ ไม่ทุกข์อยู่แล้ว ถ้าไปฝึกอะไรแล้วเป็นภาระ เป็นทุกข์ ก็อย่าเลยครับ คือว่า..ถ้าลองกำหนดดูความรู้สึกตรงนี้แล้ว รู้สึกว่าเป็นภาระ ก็อย่าทำเลยครับ อาจไม่ถูกจริตกับเราก็ได้ .... ดังนั้น แม้ผมจะมาแนำนำการฝึกกสิน แต่ถ้าเกิดความไม่สบายแล้ว ก็ไม่ควรฝึกต่อ กลับมาที่ดูความรู้สึกที่ศีรษะนะครับ ดูในภายในไว้ แล้วลองเอา "ลม" เข้าไปเบาๆ เข้าไปที่ในสมองครับ ลมมาจากไหน ก็ใช้นึกเอาครับ ...ถ้านึกไม่ออก เปิดพัดลมเลยครับ ให้ลมมากระทบตัวเรา แล้วเอาความรู้สึกตรงนั้น ความรู้สึกที่ลมมาปะทะตัวไปไว้ที่สมอง ให้มันไหลเวียนอยู่ในสมองเบาๆ ...จริงๆ แค่เริ่มเข้าไป ก็จะสบายแล้วครับ สบายศรีษะ เป็นการพักสมองที่ดีจริงๆ  ถ้าพอทำได้จะโปร่ง  เบา แต่ถ้าจิตไปรู้ที่อื่น ก็ให้ลมเข้าไปที่อวัยวะนั้นแทน ก็ได้เหมือนกันครับ หรือแม้ทำไม่ได้ กำหนดไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรครับ รู้สึกตัวไว้ ได้ก็ช่าง ไม่ได้ก็ช่าง .....กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวฉันใด ....กสินก็อาจไม่สำเร็จในวันนี้ ฉันนั้น ถ้าไปพยายามจะทำให้ได้ ก็จะตกไปสู่แรงผลักดันของความอยากอีก ระวังนะครับ ความอยากจะได้อะไร เป็นพื้นฐานกิเลสของมนุษย์เลย ปล่อยสบายๆ ไว้ ถ้ามีความอยากเกิดขึ้น เราจะรู้ทันที แบบนี้ สามารถฝึกได้ในชีวิตประจำวันเลย ได้ทุกขณะ ทุกที่ ทุกเวลาครับ ขอให้รับรู้ถึงจิตเดิมไว้ แค่นี้ก็มีประโยชน์สูงสุดอยู่แล้ว รู้จักจิตแบบนี้ จะมีสติได้เองตามธรรมชาติ "จิตจะมีกี่ดวงก็ตาม ดวงที่สำคัญที่สุดคือ จิตที่ไม่มีกิเลสครับ" รู้จักจิตแบบนี้แล้ว ถึงฝึกกสินไม่สำเร็จ ก็ไม่มีปัญหา "ไม่มีทุกข์ แล้ว จะเอาอะไรอีก" ครูบาอาจารย์บอกไว้ กสินถือว่าเป็นของแถมนะครับ... แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 55 06:14:42 แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 55 06:12:56 แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 55 05:24:50 จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 05:17:19

ความคิดเห็นที่ 2 กฎที่สำคัญของการฝึก 1 ทำสบายๆ นะครับ ค่อยๆ ให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ลองปรับดู ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ช่างมัน ถ้าไปบังคับ อยากให้มันเป็นแบบนั้น แบบนี้ อันนี้กิเลสจะครอบงำ 2 ให้รู้สึกตัวภายนอกไว้เสมอ ได้ยินเสียง รับรู้สัมผัสภายนอกไว้ ...อย่า "จม"ลงไปในอารมณ์นะครับ มันจะเกิดอุปทาน ความยึดมั่น แล้วะก่อให้เกิดความทุกข์ในภายหลัง และข้อ 3 อันนี้สำคัญ ระวัง "ความยินดี" ที่เกิดขึ้น เมื่อประสบความสำเร็จ แม้ความสุขที่เกิดจากฌาน ก็ระวัง... แต่ไม่ต้องห้ามมันนะครับ มันต้องมีอยู่แล้ว ตามธรรมชาติ เพียงแต่ให้รู้จักมันไว้ เวลามันเกิด เห็นมัน แบบ...อ้อ มันมีความยินดี มันมีสุข แบบนี้ มันก็จะไม่หลงมันแล้วครับ มันมีก็มีไป ห้ามไม่ได้ แค่อย่าไหลตาม ชื่นชมกับเค้า แค่นั้นครับ มิฉะนั้น ต่อไปมันจะปรุง "ฉันเก่ง" "ฉันดีกว่าคนอื่น" นั่นแหละครับ... อัตตาพาทุกข์ เบียดเบียนตน เบียดเบียนคนอื่น อย่างซ่อนเร้น (ถ้ามีผู้สนใจฝึก ก็จะเขียนต่อนะครับ) จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 05:18:37

ความคิดเห็นที่ 3 น่าจะแนะนำคนอื่นเขาไว้นิดหนึ่งด้วยนะครับ ว่านี่ไม่ใช่การฝึกกสิณตามตำรา แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ดีนะครับ ก็ดีนั่นแหละ ปรุงแต่งเพิ่มเติมไปหน่อยเท่านั้นเอง จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 07:56:19

ความคิดเห็นที่ 4 ในตอนที่ 1 บอกเอาไว้แล้วครับ ตั้งแต่แรกเลย http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11705545/Y11705545.html จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 08:09:16

ความคิดเห็นที่ 5 เรียน จขกท. ๑ ควรใช้วิธีแตกประเด็นจากกระทู้เดิม จะได้ตามไปหาของเก่าได้ง่ายๆ กระทู้จะได้ต่อเนื่องด้วย ๒ ควรกดเก็บกระทู้เข้าคลังกระทู้ไว้ด้วย หากไม่กดเก็บ กระทู้ดีๆจะหายไปตามกาลเวลา จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 08:40:26

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากครับ คุณต้นโพธิ์ต้นไทร ...มือใหม่น่ะครับ... จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 09:18:21

ความคิดเห็นที่ 7 ติดตามแบบเงียบๆมาโดยตลอดครับ จากคุณ : เม่า_พอเพียง เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 13:42:25

ความคิดเห็นที่ 8 อยากให้จขกท.ไปเขียนวิธีการใช้กสิน ในการฝึกกีฬา ให้กับคนในห้องศุภฯบ้าง เราเห็นว่า การใช้กสินฝึกกีฬา น่าจะได้ผลดีกว่าการทำสมาธิแบบอานาปานะสติซะอีก นักกีฬาไทยมีของดีอยู่ แต่ไม่รู้จักใช้ ไม่มีใครสอน เราก็ไม่เชี่ยวด้านนี้ เพียงแค่พอทำได้บ้าง ก็ไม่กล้าบอกกล่าว จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 17:10:00

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณครับที่แนะนำ   สมาธิมีผลต่อกิจกรรมทุกประเภทจริงๆ แสดงว่าคุณต้นโพธิ์ต้นไทร ต้องทราบความจริงในข้อนี้ เป็นแนวคิดที่ดีเลยครับ เพราะตอนนี้ผมเองก็ทำการเผยแพร่เรื่องนี้อยู่พอดี..งเรื่องการออกกำลังกาย สำหรับเรื่องกืฬา กับกสิน น่าจะมีประโยชน์ในแง่การทำให้ร่างกายอดทนกว่าปกติบ้าง และบรรเทาเวทนาจากอาการบาดเจ็บบ้าง ความเห็นผมจะให้ได้ผลดีโดยตรงกับการกีฬา คือการฝึกสติ แบบที่ปล่อยวาง ผ่อนคลายทุกส่วน ร่วมกับเทคนิคของกีฬาของตะวันออกเรา ซึ่งจริงๆ ทางตะวันออกเราได้ผสานกายกับจิตได้อย่างลึกซึ้ง อย่างที่ฝรั่งคาดไม่ถึง ที่ผมฝึกแล้วได้รับประโยชน์อย่างดีเยี่ยมคือ ไทเก็ก โยคะ และ มวยไชยา ครับ ผมคงยังไม่เล่ายาว เอาเเป็นผลที่ได้รับตอนนี้นะครับ ผมป่วยมากๆ มา 8 ปีแล้ว ปีนี้ทรุดลง ไม่สามารถออกกำลังกายมากๆ ได้ ทุกวันผมออกกำลังกายด้วยมวยไชยา ผสมไทเก็กกับโยคะ (บนพื้นฐานการเจริญสติ) อาทิตย์ละแค่ 1-2 วันๆ ละ 5-10 นาทีเท่านั้น มากกว่านั้นไม่ได้ หัวใจไม่ดีครับ ซึ่งผมก็ใช้กสินรักษาอยู่ อาการดีขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่อยากจะบอก คือผลที่ได้จากการฝึกสติ ร่วมกับการออกกำลังกายอันน้อยนิดนี้ 1 ผมสามารถเคลื่อนไหวได้เร็ว เร็วกว่าคนที่ออกกำลังกายหนักๆ ทุกวันด้วยซ้ำ ที่สำคัญ ผมสามารถออกกำลังกายท่าที่เร็วๆ และแรงๆ ได้ทันที โดยไม่ต้องวอร์ม ไม่มีความปวดหรือบาดเจ็บ 2 สามารถพัฒนาท่ายากๆ ได้โดยไม่ต้องฝึกหัดนาน เช่น เตะกลับ หรือจรเข้ฟาดหาง (ผมอายุ 45 แล้ว และไม่ได้ออกกำลังกายมาเกือบ 2 ปี เพราะป่วย แต่พอมาออก กลับพัฒนาท่าเหล่านี้ได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งบางท่า เมื่อก่อนทำไม่ได้ด้วยซ้ำ) 3 ร่างกายเบาผิดปกติ แม้จะพึ่งกินอิ่มใหม่ๆ ก็สามารถวิ่งเร็วๆ (ในระยะสั้นๆ)ได้ โดยไม่หนัก ไม่จุก นับเป็นความอัศจรรย์เล็กๆ ของการเจริญสติ ถ้าผมหายป่วย คงได้ออกกำลังกายได้มีประสิทธิภาพมากกว่านี้แน่ๆ ผมจะลองประมวลการฝึกแบบนี้ ไปโพสที่ห้องศุภฯ ตามคำแนะนำนะครับ อย่างไรก็ขอให้คุณต้นโพธิ์ต้นไทร เป็นที่ปรึกษาด้วย เนื่องจากไม่เคยไปโพสที่ห้องศุภฯ เลย ว่างๆ คุยกันที่เฟซบุ๊คก็ได้นะครับ http://www.facebook.com/profile.php?id=100003045785418 จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 20:29:34

ความคิดเห็นที่ 10 ไหนๆ คุยถึงมวยไชยาแล้ว ผมขออนุญาตนำมาให้ชมความอัศจรรย์ของการที่ฝึกจนเป็น "อัตโนมัติ" ผมทำคลิ๊ปไว้ เป็นงานแสดงมวยไชยา ที่ศูนย์วัฒนธรรม เมื่อหลายปีก่อน ซึ่ง "เต้" ศิษย์เอกของ "ครูเล็ก" ผู้ที่กล้าเชิญชวน (ท้า) ผู้เข้าชมขึ้นมาเตะต่อยอย่างไรกับตนก็ได้ ....โดยไม่ตอบโต้ ตั้งรับอย่างเดียว....ซึ่งวันนั้น มี "คนเป็นวิชา" ขึ้นมาลองหลายคนเลย ผลจาการฝึกจนสติอัตโนมัติตามธรรมชาติเกิดขึ้นครับ ผลจะเป็นยังไง มี 2 คลิ๊ป ลองชมดู จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 20:48:49

ความคิดเห็นที่ 11 อันนี้ สุดยอดมากๆ จากคุณ : ทางนี้ เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 55 20:49:36

ความคิดเห็นที่ 12 ไปสัมนามา พึ่งได้มาอ่านบทความนี้อีกที หนูขอบคุณสำหรับความรู้ในการฝึกสติ และวิธีการทำกสินตามธรรมชาตินะคะ กลับมาจะพยายามฝึกมากๆคะ ^^ จากคุณ : Nong_Ray เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 19:56:17