ปัจจัยที่ 2 เกิดจากตัว Algorithm ของคัมภีร์สุริยยาตร์ ที่มีความเหลื่อมกันเกิดขึ้น
คัมภีร์สุริยยาตร์ สามัญ เป็นฉบับดั้งเดิม ที่ตกทอดกันมาแต่โบราณ มีขั้นตอนคำนวณที่เรียบง่ายชัดเจน และมีการตัดประมาณค่า เรียกว่า อัฑฒาธิกรรม เป็นระยะๆ แต่ด้วยเป็นภาษาโบราณเอาสักหน่อย
ต่อมา เกิด พระคัมภีร์สุริยยาตร์ ศิวาคม ขึ้น โดย พลตรีบุนนาค ทองเนียม และพันเอก(พิเศษ) เอื้อน มนเทียรทอง มีขั้นตอนเป็นตัวแปรทางคณิตศาสตร์ที่เป็นลำดับขั้นด้วยตัวแปร A, B, C ฯลฯ ทำให้ดูง่ายขึ้น จึงเป็นที่นิยมแก่นักโปรแกรมเมอร์ยุคถัดๆมา
สำหรับ ผลลัพธ์จากความแตกต่างของคัมภีร์สุริยยาตร์ศิวาคม ปรากฏว่า ทุก สมผุสดาว จะตรงกับแบบโบราณ 100% จะมีก็เพียง แต่ สมผุสจันทร์ ที่จะเกิดเป็นระยะๆ ที่ต่างกับแบบโบราณ 1 ลิปดาขึ้นได้ อันเกิดจากขั้นตอนการตัดประมาณค่า อัฑฒาธิกรรม ขั้นตอนหนึ่ง ใช้ต่างกันเล็กน้อย จึงให้ผลต่างกันเช่นนี้เกิดขึ้น
เหตุที่ ในสุริยยาตร์ ตามโบราณวิธี จะมีการตัดประมาณค่า อัฑฒาธิกรรม เป็นระยะๆนั้น เกิดขึ้นเพื่อความสะดวกต่อการคำนวณด้วยกระดานชนวน ต่อมาเมื่อเกิด มหาสุริยยาตร์ ขึ้น ซึ่งไม่มีการตัดประมาณค่าใดๆเลย ทำให้เราทราบ ว่าแต่ละขั้นตอนโบราณกำลังคำนวณอะไรกันอยู่ได้โดยง่าย ทำให้เราทราบว่า แท้จริงแล้ว เมื่ออัฑฒาธิกรรมแล้ว จะเกิดความแตกต่างจากไม่ทำการอัฑฒาธิกรรมเท่าไรได้โดยง่าย และทำให้การคำนวณเป็นไปอย่างรวดเร็วที่สุด
สรุป ตัว Algorithm จากหยาบไปละเอียด
สุริยยาตร์ ศิวาคม (แบบนิยมเขียนโปรแกรม) < สุริยยาตร์ สามัญ (โบราณดั้งเดิม แบบที่ควรใช้) < มหาสุริยยาตร์ (แบบไม่มีการตัดประมาณ)
| 
ปัจจัยที่ทำให้ "สมผุสดาว" คำนวณได้ผลลัพธ์ไม่ตรงกัน{แตกประเด็นจาก Y11722679}
