ขอแลกเปลี่ยนจากประสบการณ์นะครับ
- ใครก็ตามที่สนใจ เริ่มที่จะทำวิปัสสนานั้น
"วิปัสสนา" เป็นเรื่องของผลลัพธ์ที่เกิดจากการทำเหตุให้ถูก
เมื่อสร้างเหตุถูก คือมีสติสัมปชัญญะ รู้สึกถึงกายและใจ
ตามความเป็นจริง เมื่อสร้างเหตุไว้ถูกทาง
ผลลัพธ์ที่เป็นวิปัสสนา คือการเห็นกายใจ เป็นตามธรรมชาติ
ก็จะเกิดขึ้นเอง
ดังนี้แล้ว ขั้นตอนระหว่างที่จะ "ทำวิปัสสนา" อย่างที่คนทั่วไปใช้เรียกกันนั้น
ในขั้นตอนการปฏิบัิตินั้น มีผลที่เกิดขึ้นเป็นสมถะอยู่แล้วครับ
เพียงแต่ กำลังของสมถะ มีน้อยกว่า การปฏิบัิติสมถะโดยตรง
หาก จขกท. ไปพบครูบาอาจารย์สายไหนก็ตาม
ท่านก็จะบอก จขกท. ในสิ่งที่ท่านได้ผ่านมาแล้ว
เช่น เริ่มทำสมถะ ให้คล่องก่อน เพื่อใช้กำลังความสงบเป็นฐาน
ต่อยอดในการ ทำวิปัสสนา
หรือ บางท่านเช่นสายเจริญสติ (เรียกตามความเข้าใจ)
ท่านก็จะให้ เริ่มเดินจงกรม สร้างเหตุเริ่มถึงความรู้(สึก)ตัว
ถึงกายและใจ ตามความเป็นจริงไปเลย
แต่หากใครที่มีความชำนาญ ก็จะรู้ถึงความเหมาะสมว่า
เวลาใด โอกาสไหน ควรทำสมถะ หรือทำวิปัสสนา ครับ
ดังนี้แล้ว สรุปได้ว่า
- จขกท. ได้ไปขอรับความรู้จาก ครูบาอาจารย์แนวทางปฏิบัติแบบไหน
ก็จะเริ่มปฏิบัติตามแบบที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนมา
- จขกท. หากได้รู้ถึง "ความเหมาะสม" หรือเรียกว่า จริตในการปฏิบัติ
คือ เริ่มทำสมถะ หรือเริ่มรู้สึกตัวไปเลย อย่างไหนทำแล้วคุณชอบ
และเห็นผลไว คือความทุกข์ลดน้อยลง เห็นสภาวะที่เกิดขึ้นถูกตามหลักสติปัฏฐาน4
สิ่งที่พึงระวัง คือ การทำสมถะ หรือการเจริญสติ นั้น
หากไปยึดในผลมากเกินไป เราจะเป็นคนขี้โกรธง่ายตามแรงที่ยึดไว้
จริงแล้วควรฝึกสมถะเพื่้อเป็นพื้นฐานของวิปัสนาหรือไม่คะ
