ความคิดเห็นที่ 1 ผมขออนุญาตสรุปเฉพาะในส่วนที่ต้องตอบคำถามของเพื่อนสมาชิกเท่านั้นนะครับ ข้อ  1  ย่อมรู้ชัดซึ่งหมู่สัตว์ผู้เป็นไปตามกรรม  ย่อมเห็นหมู่สัตว์ที่กำลังจุติ  กำลังอุบัติ   เลว  ประณีต  มีผิวพรรณดี  มีผิวพรรณทราม  ได้ดี  ตกยาก  ด้วยทิพยจักษุอันบริสุทธิ์...... “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” ข้อ  2  ได้รู้ชัดตามความเป็นจริงว่า  นี้ทุกข์  นี้ทุกขสมุทัย  นี้ทุกขนิโรธ   นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา  คือ  ทรงตรัสรู้อริยสัจสี่  ในปัจฉิมยามแห่งราตรี อันจักษุได้เกิดขึ้นแล้ว  ญาณได้เกิดขึ้นแล้ว  ปัญญาได้เกิดขึ้นแล้ว  วิชชาได้เกิดขึ้นแล้ว แสงสว่างได้เกิดขึ้นแล้ว  ในธรรมทั้งหลายที่ไม่เคยได้ฟังแล้วในกาลก่อน ข้อ  3  ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา  หมายถึง  ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์อย่างแท้จริง คือ  ทางมีองค์  8  เครื่องไปจากข้าศึกคือ  กิเลสนี้แล  กล่าวคือ สัมมาทิฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ ข้อ  4  สัมมาสมาธิ  เป็นไฉน ภิกษุในธรรมวินัยนี้  สงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรม บรรลุปฐมฌาน  มีวิตก  มีวิจาร  มีปีติและสุขเกิดแต่วิเวกอยู่   เธอบรรลุทุติยฌาน  มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน  เป็นธรรมเอกผุดขึ้น  เพราะวิตก  วิจาร   สงบไป  ไม่มีวิตก  ไม่มีวิจาร  มีปีติและสุขอันเกิดแต่สมาธิอยู่ เธอมีอุเบกขา  มีสติ  มีสัมปชัญญะ  เสวยสุขด้วยนามกาย  เพราะปีติสิ้นไป  บรรลุตติยฌาน ที่พระอริยะทั้งหลายสรรเสริญว่า  ผู้ได้ฌานนี้  เป็นผู้มีอุเบกขา  มีสติอยู่เป็นสุข เธอบรรลุจตุตถฌาน  ไม่มีทุกข์  ไม่มีสุข  เพราะละสุข  ละทุกข์  และดับโสมนัส   โทมนัสก่อน  ๆ  ได้  มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่  อันนี้เรียกว่า  สัมมาสมาธิ ข้อ  5  ปฐมฌาน  ทุติยฌาน  ตติยฌาน  จตุตถฌาน  ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงค้นพบ ก่อนการตรัสรู้  ต้องประกอบด้วยธรรมสองประการ  คือ “......ต้องสงัดจากกาม  และ  สงัดจากอกุศลธรรม......” และเป็นธรรมซึ่งเป็นเหตุ “......ทำให้พระผู้มีพระภาคเจ้าได้บรรลุวิชชาสาม......” ข้อ  6  วิชชาสาม  ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบรรลุ  ในปฐมยาม  มัชฌิมยาม  และ ปัจฉิมยามแห่งราตรี  เป็นธรรมที่พระองค์ทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์ ดังนั้น  จึงขอสรุปว่า  ปฐมฌาน  ทุติยฌาน  ตติยฌาน  จตุตถฌาน  อันเกิดจากสัมมาสมาธิ ในพระพุทธศาสนา แตกต่างจาก   ปฐมฌาน  ทุติยฌาน  ตติยฌาน  จตุตถฌาน  ที่มาจากคำสอนของ  ลัทธิ  หรือ   นิกาย  หรือ  พราหมณ์  หรือ  นักบวช  ต่าง  ๆ  ในสมัยนั้น  ซึ่งไม่ทำให้ผู้ปฏิบัติ   ได้บรรลุวิชชาสาม  แต่อย่างใด ข้อ  7  อากิญจัญญายตนะ  ของ  อาฬารดาบส  กาลามโคตร  และ  เนวสัญญานาสัญญายตนะ ของ  อุทกดาบส  รามบุตร  ไม่ทำให้ดาบสทั้งสองท่าน  ได้บรรลุวิชชาสาม  แต่อย่างใด และ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท   ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน   ย่อมเป็นไปเพียงให้อุปบัติในพรหมโลกเท่านั้น เพื่อนสมาชิกท่านใดจะแสดงความคิดเห็นโต้แย้ง  กรุณาแสดงธรรมที่เป็นหลักฐาน บันทึกจากพระไตรปิฎกนะครับ   ขออนุญาตไม่รับสนทนาในข้อคิดเห็นที่มาจากความคิด  หรือ  ข้อสรุปของ   ครู  หรือ   อาจารย์  หรือ  เจ้าสำนัก  ของท่านนะครับ   ขอให้เจริญในธรรมทุกท่านนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 20:39:21

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตตอบคำถามของเพื่อนสมาชิก  ที่ถามไว้ตั้งแต่กระทู้เดิมนะครับ คำถามข้อที่หนึ่ง  ในทางพระพุทธศาสนา  ปฐมฌาน  จัดเป็น  สัมมาสมาธิ  หรือไม่ คำถามข้อที่สอง  มิจฉาสมาธิ  แตกต่างจาก  สัมมาสมาธิ  อย่างไร คำถามข้อที่สาม  “......ฌานเป็นสิ่งไม่ดีหรือเปล่า  ถ้าเทียบกันไปกับสัมมาสมาธิ   หรือกลายเป็นว่า  ไม่ควรนำเอามาเทียบเคียงกัน  เพราะเป็นไปเพื่อคนละวัตถุประสงค์ หรือเป็นผลที่เกิดมาแต่เหตุ......” จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 20:40:21

ความคิดเห็นที่ 3 ขออนุญาตรวมตอบในคำตอบเดียวนะครับ มิจฉาสมาธิ  ความตั้งใจผิด   “......มิจฉามรรค  อันประกอบด้วย  มิจฉาทิฐิ  มิจฉาสังกัปปะ  มิจฉาวาจา  มิจฉากัมมันตะ   มิจฉาอาชีวะ  มิจฉาวายามะ  มิจฉาสติ  มิจฉาสมาธิ  เป็นอพรหมจรรย์” มิจฉามรรค  คือ  ทาง  ประกอบด้วยธรรม  8  ประการ  ธรรมอันไม่ไปจากข้าศึก  คือ   กิเลส  คือ  โลภะ  โทสะ  โมหะ  ราคะ  ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อ คลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท  ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง   ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน  ไม่เป็นธรรมของท่านผู้เข้ากุศลฌาน สภาวธรรมที่ ชื่อว่า  ธรรมเป็นอกุศล  มีในสมัยใด  สมาธิ  อันประกอบด้วยธรรมเป็นอกุศล อกุศลจิต  สหรคตด้วยโสมนัส  สัมปยุตด้วยทิฏฐิ   เป็น  มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น  เป็นไฉน ความตั้งอยู่แห่งจิต  ความดำรงอยู่แห่งจิต  ความมั่นคงอยู่แห่งจิต  ความไม่ส่ายไป แห่งจิต  ความไม่ฟุ้งซ่านแห่งจิต  ภาวะที่จิตไม่ส่ายไป  ความสงบ  สมาธินทรีย์  สมาธิพละ   ความตั้งใจผิด  ในสมัยนั้น  อันใด  นี้ชื่อว่า  มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น บุคคลพึงละธรรมอกุศลทั้งปวงเหล่านั้น ******************************************************** สัมมาสมาธิ  ความตั้งใจชอบ สัมมาสมาธิ  เป็นไฉน ภิกษุในธรรมวินัยนี้  สงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรม บรรลุปฐมฌาน  มีวิตก  มีวิจาร  มีปีติและสุขเกิดแต่วิเวกอยู่   เธอบรรลุทุติยฌาน  มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน  เป็นธรรมเอกผุดขึ้น  เพราะวิตก  วิจาร   สงบไป  ไม่มีวิตก  ไม่มีวิจาร  มีปีติและสุขอันเกิดแต่สมาธิอยู่ เธอมีอุเบกขา  มีสติ  มีสัมปชัญญะ  เสวยสุขด้วยนามกาย  เพราะปีติสิ้นไป  บรรลุตติยฌาน ที่พระอริยะทั้งหลายสรรเสริญว่า  ผู้ได้ฌานนี้  เป็นผู้มีอุเบกขา  มีสติอยู่เป็นสุข เธอบรรลุจตุตถฌาน  ไม่มีทุกข์  ไม่มีสุข  เพราะละสุข  ละทุกข์  และดับโสมนัส   โทมนัสก่อน  ๆ  ได้  มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่  อันนี้เรียกว่า  สัมมาสมาธิ ข้อสรุปในเบื้องต้นของ  สัมมาสมาธิ  คือ “......ต้องสงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรม......” ดังนั้น  เมื่อบุคคลเหล่าใด  สงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลาย  ณาน  ปฐมฌาน  นั้น   ย่อมเป็น   สัมมาสมาธิ  ครับ สัมมาสมาธิ  มีในสมัยนั้น  เป็นไฉน ความตั้งอยู่แห่งจิต  ความดำรงอยู่แห่งจิต  ความมั่นคงอยู่แห่งจิต  ความไม่ส่ายไป แห่งจิต  ความไม่ฟุ้งซ่านแห่งจิต  ภาวะที่จิตไม่ส่ายไป  ความสงบ  สมาธินทรีย์  สมาธิพละ   ความตั้งใจชอบ  ในสมัยนั้น  อันใด  นี้ชื่อว่า  สัมมาสมาธิ  มีในสมัยนั้น ฌาน  ปฐมฌาน  ที่ประกอบขึ้นจากธรรมอันเป็นกุศล  คือ  กามาวจรกุศลจิต   สหรคตด้วยโสมนัส  สัมปยุตด้วยญาณ  เป็นสัมมาสมาธิ  มีในสมัยนั้น  สภาวธรรมเหล่านี้   ชื่อว่า  ธรรมเป็นกุศล  เป็นธรรมของท่านผู้เข้ากุศลฌาน บุคคลพึงประกอบธรรมกุศลเหล่านั้น  ให้ถึงพร้อม   คำถามบางส่วน  ได้สรุปในกระทู้ก่อนหน้านี้แล้ว คำถามที่เหลือ  ขออนุญาตตอบในกระทู้ต่อไปนะครับ พบกันใหม่ในชื่อกระทู้  กุศลฌาน  ตอนที่  1   ขอให้เจริญในธรรมทุกท่านนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 20:46:23

ความคิดเห็นที่ 4 ข้อ  7  อากิญจัญญายตนะ  ของ  อาฬารดาบส  กาลามโคตร  และ  เนวสัญญานาสัญญายตนะ ของ  อุทกดาบส  รามบุตร  ไม่ทำให้ดาบสทั้งสองท่าน  ได้บรรลุวิชชาสาม  แต่อย่างใด และ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท   ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน   ย่อมเป็นไปเพียงให้อุปบัติในพรหมโลกเท่านั้น เพราะ ข้อความข้างบนเป็น อรูปฌาน มิใช่รูปฌานครับ ส่วนรูปฌาน มีมาก่อนพระพุทธศาสนาแล้วครับ ไม่ปรากฏหลักฐานว่า รูปฌาน มีในพระพุทธศาสนา หรือนอกพระพุทธศาสนา จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 21:29:58

ความคิดเห็นที่ 5 เจ้าชาย ได้ ปฐมฌาน ตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ ก้เรียนรู้จาก พราหมณ์ จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 21:53:48

ความคิดเห็นที่ 6 ตอบคุณ  venture  ความคิดเห็นที่  4  และ  5 ข้อ  1  อากิญจัญญายตนะ  ของ  อาฬารดาบส  กาลามโคตร  และ  เนวสัญญานาสัญญายตนะ ของ  อุทกดาบส  รามบุตร  ไม่ทำให้ดาบสทั้งสองท่าน  ได้บรรลุวิชชาสาม  แต่อย่างใด และ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท   ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน   ย่อมเป็นไปเพียงให้อุปบัติในพรหมโลกเท่านั้น ผมยังไม่ได้กล่าวว่า  เป็นรูปฌาน  นะครับ  กรุณาอ่านอีกรอบ  ไม่มีคำว่า  รูปฌาน   ในข้อนี้แต่อย่างใด   ข้อ  2  ผมสรุปไว้ดังนี้  ในข้อความ  ตอนที่  1   ดังนี้ “ผมขอสรุปว่า  รูปฌาน  4  อรูปฌาน  4  มีมาก่อนพระพุทธศาสนา แต่รูปฌาน  4  อรูปฌาน  4  เหล่านั้น  ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด   ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท  ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไป เพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน  ย่อมเป็นไปเพียงให้อุปบัติในพรหมโลกเท่านั้น   เมื่อสิ้นบุญจาก  พรหมโลก  ย่อมเวียนว่าย  ตาย  เกิด  อยู่ในวัฏฏะสงสาร  อันหาที่สุดไม่ได้” ข้อ  3  เรื่องปฐมฌาน  เมื่อครั้งพระเยาว์  ผมสรุปไว้ใน  ตอนที่  6  ดังนี้ “......เมื่องานวัปปมงคล  ของท้าวศากยะผู้พระบิดา  เรานั่งอยู่ที่ร่มไม้หว้า  อันเยือกเย็น   สงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรม  บรรลุปฐมฌาน  มีวิตก  มีวิจาร  มีปีติและสุขเกิด แต่วิเวกอยู่  ทางนี้แลหนอ  พึงเป็นทางเพื่อตรัสรู้  อาตมภาพได้มีความรู้สึกอันแล่นไป ตามสติว่าทางนี้แหละ  เป็นทางเพื่อตรัสรู้......”   ซึ่งผมได้สรุปไว้ดังนี้ “ผมขออนุญาตสรุปในช่วงนี้ก่อนนะครับ   การบรรลุปฐมฌานในช่วงเยาว์วัย  ประกอบด้วยธรรมสองประการ ประการที่หนึ่ง    สงัดจากกาม สงัดจากกาม  ผมขออนุญาตให้ความหมายว่า  ไม่มีกาม  ปราศจากกาม  สงบจากกาม   ออกจากกาม  หรือ  สงบจากกามมารบกวน ประการที่สอง  สงัดจากอกุศลธรรม   สงัดจากอกุศลธรรม  ผมขออนุญาตให้ความหมายว่า  ไม่มีอกุศลธรรม  ปราศจากอกุศลธรรม สงบจากอกุศลธรรม  ออกจากอกุศลธรรม  หรือ  สงบจากอกุศลธรรมมารบกวน จากการศึกษาพระไตรปิฎก  พุทธประวัติ  และการปฏิบัติตนของนักบวชในมัยนั้น ผมจึงขอสรุปว่า  ท่านบรรลุปฐมฌาน  ด้วยบุญบารมีที่สั่งสมมาจากอดีตด้วยตนเอง  ซึ่งต้อง ประกอบขึ้นจากธรรมสองประการ  คือ  สงัดจากกาม  และ  สงัดจากอกุศลธรรม  ซึ่งแตกต่าง จากคำสอนของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  พราหมณ์  หรือ  นักบวช  ต่าง  ๆ  ในสมัยนั้น” ครั้งผมศึกษาคำสอนของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ในสมัยนั้นจากการ เปรียบเทียบแล้ว  ไม่พบว่ามีคำสอนของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ในสมัยนั้น มีคำสอนตรงกับของพระผู้มีพระภาค  ซึ่งประเด็นนี้สรุปไว้แล้วใน  ตอนที่  6  ช่วยกลับไป อ่านอีกรอบนะครับ   ข้อ  4   ถ้าท่านพบคำสอนที่ตรงกัน  ช่วยนำมาแสดงเป็นวิทยาทานด้วย   ว่าคำสอนตรงกับ   ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ในสมัยนั้นอย่างไร  และท่านใด  เพราะผมศึกษาแล้ว   ไม่พบว่ามีคำสอนใดตรงกัน  ถ้าท่านพบว่ามีคำสอนใดตรงกัน  ช่วยนำเสนอด้วย  ผมยินดีรับ ฟังเช่นกัน  ถือเป็นวิทยาทานนะครับ   ข้อ  5  ถ้าจะให้ผมนำเสนอคำสอนที่ไม่ตรงกันมีมากจริง ๆ  ครับ  นำมาเสนอไม่ไหว ขอให้เจริญในธรรมนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 22:49:51

ความคิดเห็นที่ 7 “ผมขอสรุปว่า  รูปฌาน  4  อรูปฌาน  4  มีมาก่อนพระพุทธศาสนา แต่รูปฌาน  4  อรูปฌาน  4  เหล่านั้น  ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด   ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท  ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไป เพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน  ย่อมเป็นไปเพียงให้อุปบัติในพรหมโลกเท่านั้น เมื่อสิ้นบุญจาก  พรหมโลก  ย่อมเวียนว่าย  ตาย  เกิด  อยู่ในวัฏฏะสงสาร  อันหาที่สุดไม่ได้” ...........ก็ยังยืนยันว่าทั้งรูปฌานและ อรูปฌาน มีมาก่อนเจ้าชายสิทธัตถะแล้วครับ แค่สมาธิเพียงไม่สามารถทำให้หลุดพ้น จนกว่าจะเจริญปัญญา อรูปฌาน ไปเรียนกับดาบส สองท่าน ซึ่งก็ไม่ใช่ทางหลุดพ้นเพราะ สิ้นบุญแล้วก็เป็นเกิดเป็นพรหมเท่านั้น ก็ลองยกมาดูสิครับ ที่บอกว่า เป็น รูปฌาน ในศาสนาอื่น เป็นอย่างไร เพื่อเป็นหลักฐานยืนยันความคิดของคุณเอง ไม่ต้องยกมาทั้งหมดก็ได้ รูปฌานก็คือรูปฌาน ไม่มีนอกใน รูปฌานก็คือการเพ่ง มีสองแบบคือ ลักษณะ และอารมณ์ของชาน เอามาดูสิครับ รูปฌาน ที่ยังมีกามหลงเหลืออยู่ อยากทราบเหมือนกันครับ การทำสมาธิ โดยปกติแล้ว   สงัดจากกาม  และ  สงัดจากอกุศลธรรม มีสมาธิแบบไหนครับ ที่ยังมีกาม และเป็นอกุศล ช่วยกรุณายกมาแสดงด้วยครับ โดยปกติแล้วสมาธิเกิดจากการเจริญสติ ซึ่ง ขณิก อุปปจาระ อัปปนา และ รูปฌาน อรูปฌาน ในกรรมฐาน 40 กองนั้นจักเป็น อนุสติ เพื่อให้เกิดสมาธิทั้งสิ้น จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 55 23:18:07

ความคิดเห็นที่ 8 ตอบคุณ  venture  ความคิดเห็นที่  7 ข้อ  1  ธรรมเป็นอกุศล  เป็นไฉน......มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น  เป็นไฉน (275)  ธรรมเป็นอกุศล  เป็นไฉน อกุศลจิต  สหรคตด้วยโสมนัส  สัมปยุตด้วยทิฏฐิ  มีรูปเป็นอารมณ์  หรือ  มี ......มิจฉาสมาธิ......มีในสมัยนั้น  หรือนามธรรมที่อิงอาศัยเกิดขึ้นแม้อื่นใด  มีอยู่ในสมัยนั้น สภาวธรรมเหล่านี้  ชื่อว่า  ธรรมเป็นอกุศล (294)  มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น  เป็นไฉน ความตั้งอยู่แห่งจิต  ความดำรงอยู่แห่งจิต  ความมั่นคงอยู่แห่งจิต  ความไม่ส่ายไป แห่งจิต  ความไม่ฟุ้งซ่านแห่งจิต  ภาวะที่จิตไม่ส่ายไป  ความสงบ  สมาธินทรีย์  สมาธิพละ   ความตั้งใจผิด  ในสมัยนั้น  อันใด  นี้ชื่อว่า  มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น กล่าวสรุปไว้แล้วในตอนที่  1  บอกอีกครั้งนะครับ  เป็นครั้งที่สอง  คุณไม่ได้อ่านเลยนะครับ ข้อ  2  มิจฉาสมาธิ  ความตั้งใจผิด   “......มิจฉามรรค  อันประกอบด้วย  มิจฉาทิฐิ  มิจฉาสังกัปปะ  มิจฉาวาจา  มิจฉากัมมันตะ   มิจฉาอาชีวะ  มิจฉาวายามะ  มิจฉาสติ  มิจฉาสมาธิ  เป็นอพรหมจรรย์” มิจฉามรรค  คือ  ทาง  ประกอบด้วยธรรม  8  ประการ  ธรรมอันไม่ไปจากข้าศึก  คือ   กิเลส  คือ  โลภะ  โทสะ  โมหะ  ราคะ  ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อ คลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท  ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง   ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน  ไม่เป็นธรรมของท่านผู้เข้ากุศลฌาน สภาวธรรมที่ ชื่อว่า  ธรรมเป็นอกุศล  มีในสมัยใด  สมาธิ  อันประกอบด้วยธรรมเป็นอกุศล อกุศลจิต  สหรคตด้วยโสมนัส  สัมปยุตด้วยทิฏฐิ   เป็น  มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น  เป็นไฉน ความตั้งอยู่แห่งจิต  ความดำรงอยู่แห่งจิต  ความมั่นคงอยู่แห่งจิต  ความไม่ส่ายไป แห่งจิต  ความไม่ฟุ้งซ่านแห่งจิต  ภาวะที่จิตไม่ส่ายไป  ความสงบ  สมาธินทรีย์  สมาธิพละ   ความตั้งใจผิด  ในสมัยนั้น  อันใด  นี้ชื่อว่า  มิจฉาสมาธิ  มีในสมัยนั้น บุคคลพึงละธรรมอกุศลทั้งปวงเหล่านั้น กล่าวสรุปอยู่ในความคิดเห็นที่  3  ในกระทู้นี้นะครับ   คุณโต้แย้งโดยไม่ได้อ่านความคิดเห็นของผมเลย   ขอความกรุณาอ่านก่อน ที่จะโต้แย้งนะครับ ข้อ  3  กรรมฐาน  40  ผมยังไม่ได้กล่าวถึงนะครับ  ลองกลับไปอ่านใหม่  ตั้งแต่ ตอนที่  1  -  8  ไม่มีการกล่าวถึง  ถ้าต้องการสนทนา  กรรมฐาน  40  กรุณาแตกประเด็น ถ้าผมสนใจจะเข้าไปสนทนาด้วยครับ ข้อ  4  ผมคงไม่ค้นหาเอกสารมาโต้แย้งคุณนะครับ  เพราะอยู่ในกระทู้ที่คุณโต้แย้ง คุณยังไม่ยอมอ่านเลย  ถ้าคุณว่ามี  เป็นหน้าที่ของคุณครับที่ต้องหามาโต้แย้งว่ามี   ไม่ใช่หน้าที่ของผม   เข้าไปที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัย  ศึกษาในหมวดศาสนา  ศาสนาเปรียบเทียบจะพบตำรา จำนวนมาก  เลือกค้นอ่านตามที่คุณต้องการศึกษานะครับ  ผมยกมาคุณก็จะโต้แย้งอีก   ก็ขนาดมีในกระทู้อยู่แล้ว  คุณยังโต้แย้งโดยไม่ยอมอ่านเลย       ข้อ  5  ผมคงไม่หาหลักฐานอะไรมาแสดงนะครับ  ผมสรุปให้เท่านี้  สมาชิกท่านใดจะเชื่อ   หรือไม่  เป็นเรื่องของการใช้การพิจารณาของแต่ละบุคคลครับ   ขอให้เจริญในธรรมนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 00:02:31

ความคิดเห็นที่ 9 มันค่อนข้างจะขัดแย้งนิดหนึ่งนะครับ เพราะคุณสัมมาทิฏฐิ แสดงพระสูตร แล้วก็แสดงความคิดเห็น ถ้าบุคคลอื่นจะแสดงความคิดเห็น จากพระสูตรที่ยกมา จะได้หรือไม่ ผมไม่ค่อยแน่ใจในเงื่อนไขของคุณสัมมาทิฏฐิ ส่วนเรื่องการปฏิบัติสมาธิของฤาษีนั้น ถ้าจะให้ความเห็นของคุณสัมมาทิฏฐิสมบูรณ์ ก็ควรจะแจกแจงให้ชัดเจนว่า สมาธิของพราหมณ์ฤาษีนั้นเป็นอย่างไร เช่น ไม่สงัดจากกาม  และ  ไม่สงัดจากอกุศลธรรม อย่างไร การอธิบายธรรมะของพระพุทธเจ้านั้น ว่าตามตำราพระไตรปิฏกผมว่าหาหลักฐานไม่ยาก แต่ถ้าจะอ้างอิงศาสนาลัทธิอื่นด้วย ก็ควรจะแจกแจงหลักของศาสนานั้นๆลัทธินั้นๆมาด้วย เพื่อความเข้าใจอันถูกต้อง และอย่าลืมว่านี่ไม่ใช่บอร์ดพระพุทธศาสนา เป็นบอร์ดศาสนา การกระทบกระทั่งกันตามความเชื่อต่างศาสนายังมีอยู่ ผมขอตั้งข้อสังเกตตรงนี้นะ ข้อ  7  อากิญจัญญายตนะ  ของ  อาฬารดาบส  กาลามโคตร  และ  เนวสัญญานาสัญญายตนะ ของ  อุทกดาบส  รามบุตร  ไม่ทำให้ดาบสทั้งสองท่าน  ได้บรรลุวิชชาสาม  แต่อย่างใด และ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท   ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน   ย่อมเป็นไปเพียงให้อุปบัติในพรหมโลกเท่านั้น ผมเห็นด้วยนิดหนึ่งแต่ไม่เต็มนัก คือ ไม่ทำให้ดาบสทั้งสองท่าน  ได้บรรลุวิชชาสาม แต่ถ้าเป็น 1 หรือ 2 ในวิชชา 3 ผมไม่แน่ใจ ยังนึกหลักฐานไม่ออก "ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย  ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด  ไม่เป็นไปเพื่อดับสนิท   ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับ  ไม่เป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง  ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้  ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน" ตรงนี้แปลกนิดหนึ่ง พระพุทธเจ้าแนะนำในหลายพระสูตรให้เจริญ อากิญจัญญายตนะ โดยมากแล้วจะตรัสต่อเนื่องจาก ทรงแนะนำให้ปฏิบัติในฌานต่างๆ อาจจะจริงที่ไม่เป็นไปเพื่อการตรัสรู้ เพราะพระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสรู้ด้วยอรูปฌาน แต่การปฏิบัติเพื่อถึงความดีในพระพุทธศาสนานั้น พระพุทธเจ้าก็แนะนำให้ปฏิบัติ แต่ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติก็ได้ ตรงนี้เป็นความเห็นของผม จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 07:45:19

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบคุณ  kiarati  ความคิดเห็นที่  9 ข้อ  1   ถ้าคนอื่นจะแสดงความคิดเห็นจากพระสูตร  จะได้หรือไม่ คำตอบ  ยินดีครับ   ข้อ  2  ผมทราบแล้วครับ  เป็นบอร์ดสาธารณะ  จึงใช้คำว่าแตกต่างเท่านั้น  เพราะผมไม่เคย ตำหนิการปฏิบัติของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ที่ปฏิบัติแตกต่างจาก พระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้น  ลองกลับไปอ่าน  ตอนที่  1  -  8  อีกครั้งนะครับ  ใช้คำว่าแตกต่าง เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ข้อ  3  การศึกษาการปฏิบัติของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ที่ปฏิบัติแตกต่างจาก พระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้น  เข้าไปที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัย  ศึกษาในหมวดศาสนา  ศาสนา เปรียบเทียบจะพบตำราจำนวนมาก   สาเหตุหลักที่ไม่นำเสนอการปฏิบัติของ   ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ที่ปฏิบัติ แตกต่างจากพระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้น  เพราะที่นี่เป็นบอร์ดสาธารณะ  ผมจึงหลีกเลี่ยง การกล่าวพาดพิงถึงการปฏิบัติของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ที่ปฏิบัติแตกต่างจาก พระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้น  แต่ให้เพื่อนสมาชิกที่สนใจ  ไปศึกษาด้วยตนเองแทน ขอบคุณมากครับที่เข้าใจความคิดของผมในประเด็นนี้ ข้อ  4  อากิญจัญญายตนะ  ของ  อาฬารดาบส  กาลามโคตร  และ  เนวสัญญานาสัญญายตนะ ของ  อุทกดาบส  รามบุตร  ไม่ทำให้ดาบสทั้งสองท่าน  ได้บรรลุวิชชาสาม   ผมขออนุญาตไม่โต้แย้งในกรณีที่ท่าน  kiarati  จะสรุปว่า  ดาบสทั้งสองท่าน  จะบรรลุวิชชาที่หนึ่ง หรือวิชชาที่สอง  นะครับ ข้อ  5  พระพุทธเจ้าได้แนะนำในหลายพระสูตรให้เจริญ  อากาสานัญจายตนฌาน   วิญญาณัญจายตนฌาน  อากิญจัญญายตนะฌาน  และ    เนวสัญญานาสัญญายตนะฌาน ถูกต้องแล้วครับ  เข้าใจตรงกัน แต่ผมยังไม่ได้สรุปในประเด็นของ    อากาสานัญจายตนฌาน  วิญญาณัญจายตนฌาน   อากิญจัญญายตนะฌาน  และ    เนวสัญญานาสัญญายตนะฌาน  ที่พระพุทธเจ้าได้แนะนำ ในหลายพระสูตรให้เจริญ  นะครับ จะสรุปในกระทู้ต่อไปที่ชื่อ   “กุศลฌาน  ตอนที่  ...  “ โดยจะนำเสนอเป็นตอนนะครับ คุณ  kiarati  เดินทางคนเดียวเหงานะครับ  รอผมด้วย  มีเพื่อนสนทนาธรรม เพื่อละธรรมอกุศลทั้งปวง  ประกอบธรรมอกุศลให้ถึงพร้อม  ทำจิตให้ผ่องใส น่าจะดีกว่า ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ  ยินดีที่ได้สนทนาธรรมกับคุณ  kiarati   ขอให้เจริญในธรรมนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 09:30:22

ความคิดเห็นที่ 11 จริงๆผมตามอ่านมาหลายกระทู้แล้ว เอาเข้าจริงไม่แน่ใจว่าคุณสัมมาทิฏฐิตั้งกระทู้เพื่ออะไร แต่ก็เห็นเป็นความรู้ดี ผมเองสนทนาธรรมเพื่อความเข้าใจ เห็นไม่ตรงกันไม่เป็นไร เพราะธรรมะของพระพุทธเจ้า เข้าถึงเองแล้วจึงจะเห็น ที่ผมท้วงว่าให้แสดงหลักของศาสนาลัทธิอื่นด้วยนั้น เพราะเรากำลังเทียบกับศาสนาลัทธิอื่น จะได้เห็นความแตกต่างที่ชัดเจน เพราะมักมีการนำคำสอนของศาสนาพุทธไปเทียบกับศาสนาอื่น เมื่อเทียบก็ควรจะแจกแจงความแตกต่างว่าเหมือนหรือต่างกันอย่างไร เพื่อความเข้าใจและสมบูรณ์ จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 11:36:27

ความคิดเห็นที่ 12 ตอบคุณ  kiarati  ความคิดเห็นที่  11 ขออนุญาตแยกตอบเป็นประเด็นนะครับ ข้อ  1  เจตนาในการตั้งกระทู้  เพื่อตอบคำถามของเพื่อนสมาชิกบางท่านซึ่งได้ แสดงไว้แล้วในความคิดเห็นที่  2  ในกระทู้นี้  นะครับ  กรุณาอ่านอีกรอบ ก่อนตั้งคำถามได้หรือไม่ครับ ข้อ  2  กระทู้นี้เป็นกระทู้แตกประเด็นมาจากกระทู้ด้านล่างนะครับ กรุณากลับไปอ่านความเป็นมาจากกระทู้เดิม  ตั้งแต่ต้น  จะเข้าใจครับ   ซึ่งได้แจ้งให้เพื่อนสมาชิกทราบแล้วใน  ตอนที่  1   กระทู้นี้แตกประเด็นจาก     http://pantip.com/cafe/religious/topic/Y11670518/Y11670518.html ข้อ  3  ข้อความจากกระทู้ในข้อ  2  ในความคิดเห็นที่  62  บางส่วน *********************************************************** ความคิดเห็นที่  62   “......ข้อ  2  ในเรื่อง   มิจฉาสมาธิ  แตกต่างจาก  สัมมาสมาธิ  อย่างไร ผมได้ปฏิเสธการแสดงความเห็นถึงสองครั้ง   และวางเฉยไม่ตอบคำถามอีกหนึ่งครั้ง  อ่านได้จากกระทู้นะครับ ทั้งนี้เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องที่มีรายละเอียดมาก  ไม่ต้องการโดนตำหนิว่า โอ้อวดภูมิความรู้  ภูมิปฏิบัติ  ในการตอบคำถาม   ข้อ  3  ท่านเจ้าของกระทู้  ชวนสนทนา  เพื่อค้นหาความจริง  จากการสอบสวน เปรียบเทียบกันเองตามสมัครใจ  ตามความคิดเห็นที่  55 ข้อ  4  จากข้อ  2  และข้อ  3  ทำให้ผมรู้สึกละอายใจ  เพราะห่วงตนเองจะโดนตำหนิ จึงละเว้นความเอื้อเฟื้อ  แบ่งปัน   ข้อ  5  ผมยอมสนทนาเพื่อให้เกิดการแตกฉานทางปัญญา  โดยไม่มีจุดมุ่งหมายในเรื่อง ชนะ  หรือ  แพ้  แต่ให้นับธรรมสัจจะ  เป็นใหญ่......” *********************************************************** ข้อ  4  ผมขอยืนยันว่า  สาเหตุหลักที่ไม่นำเสนอการปฏิบัติของ   ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ   นักบวช  ที่ปฏิบัติแตกต่างจากพระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้น  เพราะที่นี่เป็นบอร์ดสาธารณะ   ตามที่คุณกล่าวแล้วในความคิดเห็นที่  9 ผมจึงหลีกเลี่ยงการกล่าวพาดพิงถึงการปฏิบัติของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ที่ปฏิบัติ แตกต่างจากพระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้น  แต่ให้เพื่อนสมาชิกที่สนใจ  ไปศึกษาด้วยตนเองแทน ข้อ  5  ผมคงไม่หาหลักฐานอะไรมาแสดงนะครับ  ผมสรุปให้เท่านี้  สมาชิกท่านใดจะเชื่อ   หรือไม่  เป็นเรื่องของการใช้การพิจารณาของแต่ละบุคคลครับ   ผมตอบตามสมควรแห่งธรรมที่ควรกล่าวเท่านั้น   ข้อ  6  คุณ  kiarati  ทำไมไม่สรุปคำสอนของ  ลัทธิ  หรือ  นิกาย  หรือ  นักบวช  ในสมัยนั้น   ที่ปฏิบัติตรงกับของพระพุทธเจ้า  บ้างละครับ  ผมสรุปให้ตั้ง  8  กระทู้แล้ว ในเมื่อคุณเห็นว่ามีประโยชน์  คุณน่าจะแสดงน้ำใจบ้างนะครับ กรุณาอย่าบอกนะครับว่า  ค้นหาแล้ว  ไม่พบแบบเดียวกับผม ที่ผมยอมสนทนาและตั้งกระทู้  ด้วยเพราะเหตุแห่งธรรมตามที่กล่าวแล้วในข้อ  3 กรุณากลับไปอ่านความเป็นมาตั้งแต่ต้นอีกครั้ง  ให้เข้าใจก่อนนะครับ ยินดีที่ได้สนทนาธรรมกับคุณ  kiarati   ขอให้เจริญในธรรมนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:22:57

ความคิดเห็นที่ 13 เพราะผมไม่เคยตั้งข้อสังเกตเลยว่า การปฏิบัติสมาธิของพุทธศาสนากับศาสนาอื่นต่างกันอย่างไร ผมไม่เคยสนใจศาสนาอื่นเลยครับ จะพราหมณ์ ฤาษี ผมไม่เคยสนใจครับ ผมเลยไม่หา เพียงแต่บอร์ดแห่งนี้ มักจะมีการอ้างเสมอว่า การปฏิบัติแบบนั้นเป็นแบบฤาษี หรือ พราหมณ์ แต่มักจะไม่บอกว่า ทำไมถึงว่าเป็นแบบฤาษี หรือพราหมณ์ แต่ติดฉลากไปเลยว่านี่เป็นอื่นที่ไม่ใช่ศาสนาพุทธ ผมก็ชักสงสัย ในเมื่อเขาเป็นคนติดฉลากแบบนี้ เขาคงมีวิธีแยกแยะว่าแบบไหนพราหมณ์ฤาษี แบบไหนพุทธ ส่วนใครจะแจกแจงหรือไม่ ก็ตามกำลังครับ ผมไม่ว่ากัน เพราะมันเป็นแค่บอร์ดสาธารณะ ไม่ใช่หนังสืออ้างอิงอะไร จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 14:49:47

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบคุณ  kiarati  ความคิดเห็นที่  13 เหตุที่ไม่มีการกล่าวถึงความแตกต่าง  เพราะมีกติกา  มารยาท การร่วมกิจกรรมแสดงความเห็นในกระทู้  ดังนี้ ข้อ  6  ห้ามเสนอข้อความกล่าวโจมตี  หรือ  วิพากษ์  วิจารณ์  ในทางเสียหายต่อ   ศาสนา  หรือ  คำสอน  ของศาสนาใด ๆ  ทุกศาสนา   การยกคำสอนที่แตกต่างมาเปรียบเทียบในบอร์ดสาธารณะ  มีโอกาสสร้าง ความขัดแย้งในสังคมได้  ไม่ประกอบด้วยประโยชน์  เป็นโทษแก่ผู้ประกอบ   และไม่เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ ซึ่งแตกต่างจาก   ถ้าผมกล่าวว่า  “ศาสนาพุทธ  และ  ศาสนา......  ล้วนสอนให้บุคคลเป็นคนดี” ในลักษณะแบบนี้  ย่อมแตกต่างออกไป  กรุณาทำความเข้าใจกับคำว่า กติกา  มารยาท  การร่วมกิจกรรมแสดงความเห็นในกระทู้  อีกครั้งหนึ่ง ยินดีที่ได้สนทนาธรรมกับคุณ  kiarati  ครับ ขอให้เจริญในธรรมนะครับ จากคุณ : สัมมาทิฏฐิ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 15:32:24