|
หน้า 31
ปีใหม่ พ.ศ. 2547 อยากได้สุข อยากได้พร อยากได้ธรรม ใครเป็นผู้อยากได้ ใครเป็นผู้สุข ใครเป็นผู้ประเสริฐ ใครเป็นธรรม ขอให้คิดอ่านให้ดี
บารมีธรรมเป็นของต้องสะสม พรเป็นของต้องทำเอาไว้ก่อน ธรรมต้องอาศัยการเป็นผู้เกิดตายมานาน แล้วมารู้ใน ความเกิด ความแก่ ความเจ็บไข้ มรณะความตาย
ปีใหม่อยากฟังคำดี คำพูดอันเป็นมงคล เกิด แก่ เจ็บ ตาย นี้แหละเป็นมงคลธรรมขององค์พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ เราทุกทุกคนก็มีอยู่ต้องทำใจให้ชอบทุกคนจึงจักได้ธรรม ................................................................................... หน้า 32
ศีล 5 เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีล 8 เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีล 10 เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีล 227 เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีล 311 เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีลพระปาฏิโมกข์ เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีลนอกพระปาฏิโมกข์ เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่ ศีลอภิสมาจาร 3,500 เรารู้ได้ไหม เราทำได้ครบหรือไม่
ต้องให้รู้ให้ได้ตามภูมิความสามารถของตน ทุกคน สุคติก็มาจาก ศีล โภคสมบัติใด ๆ ก็มาจากศีล ความดับทุกข์ใด ๆ ก็เริ่มจากศีล
ศีลตั้งอยู่ได้ ทรงอยู่ได้ ก็เพราะ ใจมีหิริธรรม ก็เพราะ ใจมีโอตฺตปฺปธรรม
ใจขาวสะอาด ใจมีศีล ใจมีฌาณ ใจมีนิพพาน ตรวจตราดูศีลของตนทุกคน ตรวจตราดูทุก ๆ วัน ..................................................................................... หน้า 33
บวชเข้ามาเพราะอยากได้บุญ ให้รู้ตัวว่าเป็นนักบวช มิใช่ชาวบ้าน
อยากได้บุญให้ตั้งใจ อย่าเกียจคร้านในกิจของนักบวช
ศีลของตนอย่างใด ข้อวัตรปฏิบัติของตนอย่างใด ปฏิปทาของตนอย่างใด
ให้ตั้งใจของตนให้ดี อดทนไว้เสมอจึงบวชได้อยู่ได้นาน
ความตั้งใจในความอดทนนี้เองจักเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้แก่ตนของตน
อย่าสะสมให้สละออกไปทั้งภายนอกภายใน
บวชใหม่ต้องอาศัยสำนัก อาศัยครูอาจารย์ อย่าไกลครูเกินอาจารย์ ............................................................................................. หน้า 34
ผู้คุ้มครองตนด้วยธรรม เป็นผู้ควรแก่การชื่นชม
เหตุเพราะบุคคลเช่นนี้ รู้ภาวะของตนอยู่เสมอ รับบาปอย่างใด อย่างใดเป็นบุญ บุญ บาป อย่างใด อย่างใดจึงจะเป็นธรรม
ให้รู้เกิดตาย รู้รูปนาม รู้ช่องทำลายอุปทาน
ตั้งใจชำระปฎิปทาของตน
จะดับโลก คือ ทุกข์ สุข บุญ บาป ในตนอย่างไร
กำลังของตน อินทรีย์ของตน ธรรมของตน มากพอหรือยัง คุ้มครองตนได้หรือยัง ......................................................................................... หน้า 35
เอกฺกายโน มคฺโค วิสุทฺธิยา ใจรู้กาย ใจรู้ใจ นี้เอง เป็นหนทางสายเอก
รู้แล้ววางรู้เป็นธรรม
เป็นธรรมแล้วก็พ้นจากดี พ้นจากชั่ว เป็นธรรมแล้วไม่เกี่ยวบุญและบาป ตั้งอยู่ด้วยอนตฺตาของธรรม
เป็นอยู่ด้วยธรรม
รู้กายให้รู้วาง รู้ใจให้รู้วาง
วางอย่างรู้ รู้แล้ววาง
รู้แล้วไม่วาง หรือวางไม่ลง ก็ไม่เป็นธรรม มิใช่หนทาง
จากคุณ |
:
ebusiness
|
เขียนเมื่อ |
:
22 ก.พ. 55 09:27:14
|
|
|
|
|