ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าไม่ทิ้ง อย่าบ่นว่าทุกข์ จากคุณ : azazelzx เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:55:09

ความคิดเห็นที่ 2 หลักพรหมวิหาร 4 ครับ กับหลักสิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง(สังขาร)ที่เราทุกข์เพราะเรายึดติด ไม่ยอมรับความจริง... กับสิ่งทั้งหลายเกิดจากเหตุปัจจัยปรุงแต่ง  ตอบกว้างไปหน่อยนะครับ.. จากคุณ : นิยมวัตถุ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:59:42

ความคิดเห็นที่ 3 พรหมวิหาร 4 ดีมาก แต่ทำยากสุดๆ แบบให้ทำดีกับคนที่ไม่ดีกับเราทำนองนั้น จากคุณ : valid-guarantee เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:06:15

ความคิดเห็นที่ 4 This too shall pass จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:06:44

ความคิดเห็นที่ 5 nothing is forever จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:11:51

ความคิดเห็นที่ 6 หมายถึงการอยู่กับคนรักน่ะหรอ?? หรือกับคนอื่นโดยรวมๆ? ถ้าให้ตอบแบบฟันธงผมตอบไม่ได้อะครับ แต่ถ้ารวมๆ ก็อย่างท่านอื่นๆ ว่าแหละ คือ หลักพรหมวิหาร 4 และ ฆารวาสธรรม 4 น่าจะเหมาะสมที่สุด นั่นก็คือตอบแบบกลางๆ อะนะ ทีนี้พอเหตุการณ์จริงมันก็ต้องดูอีกที ..... ตอบยากอะครับ รูปแบบการตอบสนองต่อเหตุการณ์มันไม่ตายตัว แถมขึ้นอยู่กับตัวแปลอื่นๆ อีก เช่น เป็นใคร มีความสัมพันธ์ยังไง ฯลฯ ถ้าเป็นเรื่องแฟน แล้วไม่ได้ช่วยกันทำมาหากิน คือ คบกันแบบวัยรุ่นทั่วๆ ไป สำหรับผมแล้ว ถ้าไม่สบายใจ ผมพร้อมที่จะเลิกทุกเวลาครับ ขออยู่เป็นโสดดีกว่า แต่ถ้าช่วยกันทำมาหากิน ก็ต้องมาดูกันอีกที่รายละเอียดว่าเพราะอะไร ถึงทุกข์ บราๆๆ เยอะครับ เรื่องคู่เนี่ย มันไม่มี Case ตายตัว เอาเป็น Case ๆ มาคุยกันจะง่ายกว่า ถ้าให้พูดทุก Case หนังสือ 3 เล่มก็ว่าไม่หมด ... แต่ถ้าเอารวมๆ ก็พรหมวิหาร 4 และ ฆารวาสธรรม 4 เป็นคำตอบสุดท้ายครับ จากคุณ : IT Boys เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:22:32

ความคิดเห็นที่ 7 ถึงคนที่ตอบเรื่อง พรหมวิหาร 4 คุณลองเอาพรหมวิหาร 4 ไปใช้กับพวกที่เผาบ้านเผาเมืองสิ แล้วจะรูู้ว่าใช้ได้ไหม ถึงผู้ตั้งกระทู้ ถ้าไม่ทิ้ง อย่าบ่นว่าทุกข์ จากคุณ : azazelzx เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:24:55

ความคิดเห็นที่ 8 หลักๆเลย ดิฉัน หมั่นภาวนา รู้สึกตัวเอาค่ะ รู้ทันความทุกข์ ที่เกิดขึ้นในใจ เห็นนะว่ามันไม่เที่ยง อะไรเกิด ขึ้นก็ รู้สึกตัว   ยอมรับมันไปนะ    เมื่อไรที่เรายิ่ง ผลักไส ยิ่งไม่ยอมรับมันนะ ยิ่งทุกข์ .. ถือว่าเค้ามาสอนธรรม เราเอานะ ..มองในแง่ดีไปค่ะ  หัด รู้สึกตัวไป  เรื่อยๆ ดิฉันทำทุกวันค่ะ      รู้สึกตัวบ้าง ไม่รู้สึกตัว บ้าง ก็ ดี  กว่า ปล่อยในเวลา ผ่านพ้นไปวันๆ จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:28:23

ความคิดเห็นที่ 9 เอาไปใช่กับพวก ยึดทำเนียบ สนามบิน ด้วยนะ แล้วจะรู้ว่าใช้ได้ไหม เหมือนกัน อย่ายกตัวอย่างข้างเดียว.... ไหนๆ จขกท.ก็บรรลุธรรม แต่ไม่รู้ว่าชั้นไหนเท่านั้นเอง อย่าเอียงก่ะ จากคุณ : sivaree เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:28:30

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นค่ะ ความจริงไม่ใช่เรื่องความรักของหนุ่มสาวอะไรอย่างนั้นหรอกค่ะ เรื่องทำมาหากินเลี้ยงชีพทั่วไปนี่แหละค่ะ ก็หวังว่าสักวันหนึ่งที่เราไม่ต้องยึดติดกับเหตุผลที่เราต้องทนอยู่แล้ว ก็คงต้องจากกันด้วยดีค่ะ เพราะยังไงชีวิตก็เป็นของเรา สิ่งเหล่านี้คงเป็นเหตุผลหนึ่งสำหรับผู้ที่ต้องการพ้นทุกข์ ต้องบวชเพื่อแสวงหาทางหลุดพ้น แต่ชาตินี้คงทำอย่างนั้นไม่ได้ ฝึกกำหนดสติกับพวกกิเลสทางโลก ก็คงจะมันไปอีกแบบ แบบว่าซึ้งจนน้ำตาไหลพรากเลยทีเดียว ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมค่ะ_/\_ จากคุณ : เอหิปัสสิโก (จงดูจงเห็น) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:50:39

ความคิดเห็นที่ 11 เวลาเจอของจริงพลิกตำรากันไม่ทัน อย่างแรกเลย ต้อง ขันติ อดทนก่อน ถ้าขาดความอดทน หมดกัน มันจะยิ่งเลวร้าย มองกลับมาที่ตัวเอง รู้จักความรู้สึกตัวเองให้มาก เราอยู่ในเหตุการณ์นี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาก็มาแปลกแล้วแปลกเล่า แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ เพราะมัวไปพยายามเข้าใจเขา แต่ถ้าเรา เข้าใจตัวเอง ชัดๆ ว่า เราไปยึดเขาอยู่ คนรักกัน กับคนเกลียดกัน มันจะมี "อาการ" เดียวกัน คือใส่ใจ สนใจ คอยดู คอยฟัง ว่าเขาทำอะไร และเมื่อไม่มีเขาอยู่ ก็ยังคอยคิดอีกว่า ที่เขาทำมันยังไง เห็นไม๊ว่าจริงๆ แล้วเราใส่ใจในเขา แทนที่จะใส่ใจในเรา เวลาเราทุกข์ เราจมอยู่ในความทุกข์ เราไม่ได้รู้ว่าจริงๆ เราแบกทุกข์อยู่ ถ้าเห็น มันก็วางเท่านั้นเอง ลองดูว่าใจเราเกาะเกี่ยวแค่ไหน แต่ละขณะๆ ที่เกี่ยวข้อง จะเห็นว่า เวลาที่เรา "ลืม" ในสิ่งที่เห็น ได้ยิน หรือกระทำ เราไม่เป็นทุกข์เลย แค่ลืม เท่านั้น แต่ไม่ได้แปลว่าให้ลืม แต่อยากบอกให้ดูความเกาะเกี่ยวเท่านั้นเอง ทุกข์เหมือนก้อนไฟ ที่ ถ้าเรารู้จักว่า ร้อน เราจะวางเอง โดยไม่ต้องพยายามวางเลย จากคุณ : สติมา เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:51:12

ความคิดเห็นที่ 12 แก้ที่เหตุครับ ส่วนใหญ่มักจะเข้าใจว่าเหตุเกิดจากผู้อื่นหรือสิ่งอื่น แท้จริงนั้นเหตุเกิดที่ตัวเราใจเรา  ค่อยๆเปลี่ยนที่ใจเราครับ หากจำเป็นต้องอยู่ อย่าให้เป็นการทนอยู่ สิ่งที่ไม่ชอบเปลี่ยนเป็นเฉยๆได้หรือไม่ ไม่ต้องถึงกับขอบ เขาทำให้เราเจ็บหรือว่าเราเจ็บเพราะไม่ชอบสิ่งที่เขาทำ ทุกสิ่งเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หากไม่อุปทานไปยึดมันไว้ สิ่งเหล่านั้นก็ทำร้ายใจเราไม่ได้ เมื่อเรายังอยากให้เป็นอยากให้เจออย่างนั้นอย่างนี้ ไม่อยากให้เป็นไม่อยากให้เจออย่างนั้นอย่างนี้ ทุกข์ใจไม่มีสิ้นสุดครับ จากคุณ : Garcinia เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:55:18

ความคิดเห็นที่ 13 วันนี้ก็เพิ่งเจอมาเหมือนกัน ปกติจะเห็นใจไม่ชอบ ผลักไส แต่วันนี้ธรรมะที่เคยฟังบ่อยๆก็ผุดขึ้นมา ทุกข์ให้รู้ มันซึ้งขึ้นมาในใจ ทุกข์ให้รู้ แค่รู้จริงๆ แล้วอยู่กับมันให้ได้ โดยใจไม่เป็นทุกข์ จากคุณ : ฟ้าสีใส เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:39:07

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าเป็นเรื่องงาน การทำงานย่อมมีปัญหาทั้งนั้น ปัญหาก็ใช้สติปัญญาแก้ไขไปแต่ใจไม่ต้องไปทุกข์ด้วย เพราะความทุกข์เราสร้างมันขึ้นมาเอง ให้มองปัญหา สิ่งไม่ชอบใจด้วยปัญญา จะเห็นว่าปัญหาเกิดจากเหตุ อย่าเอาตัวเราไปยึดติดกับปัญหา ให้มองปัญหาห่างๆ  แล้วหาทางแก้ไข เปรียบเสมือนปัญหาคือกองไฟ ถ้าเราเข้าไปคลุกกับมันจะถูกไฟไหม้ แต่ถ้าเราถอยออกมาดูห่างๆแล้วหาทางดับไฟจะแก้ไขสำเร็จ จิตที่ฝึกดีแล้วนำความสุขมาให้ ดังนั้นต้องฝึกจิตให้ดีก่อนครับ ถ้าเรารับความจริงที่เกิดขึ้นได้ว่า "ตถตา" มันเป็นอย่างนั้นเอง ก็ไม่ต้องทนทุกข์ ไม่ต้องทำใจ ไม่ต้องปรับตัว เพราะเราไปเปลี่ยนพฤติกรรมคนอื่นไม่ได้หรอกครับ ๑๐ ๐๐๐ ปีเขาก็ไม่เปลี่ยน จากคุณ : sspp1 เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 17:21:35

ความคิดเห็นที่ 15 พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้ว่า "สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆ ตน ตนเป็นผู้รับมรดกแห่งกรรม มีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์พวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมนั่นเองย่อมจำแนกสัตว์ทั้งหลายให้เลวบ้าง ให้ดีบ้าง" สำหรับดิฉันคงจะบอกตัวเองว่า มันเป็นเรื่องของ "กรรม"ล้วนๆ จากคุณ : ลูกไม้ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 17:40:44

ความคิดเห็นที่ 16 เวลาที่ดิฉันต้องทนอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบใจ ใช้วิธีคิดว่า ในโลกนี้มีสิ่งที่น่าพอใจและไม่น่าพอใจ ตอนนี้ต้องทนกับสิ่งที่ไม่น่าพอใจบ้าง ก็เอาเถอะ แล้วมันก็ผ่านไป จากคุณ : จิตรพร เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 18:04:59

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยกับคห.15*ค่ะ เราจะคิดว่า จะไปโทษใครเล่า....ก็เราทำไว้เองทั้งนั้น ใช้กรรมเก่าไป...ไม่สร้างกรรมใหม่.....อนาคตก็คงจะดีเอง . จากคุณ : แครอทอร่อย เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 19:45:05

ความคิดเห็นที่ 18 มนาโป โหติ ขนฺติโก ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 21:18:49

ความคิดเห็นที่ 19 เมื่อก่อนเราไม่ชอบเพื่อนร่วมงานบางคนที่พูด/ทำไม่ดี ทั้งกับเราและคนอื่นบางคนที่ไม่ใช่กลุ่มเค้า จนเราไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากอยู่ร่วมกับเค้า อยากจะขอย้ายฝ่าย หรือลาออกให้พ้นๆ แต่ตั้งแต่ที่เราได้รับรู้เรื่องภัยทั้งหลายที่ไม่ปกติอาจเกิดขึ้นในปีนี้ ทั้งจากที่ได้ฟังจากพระท่านมาด้วยตนเอง จากเพื่อนที่ไปกราบครูบาอาจารย์สายวัดป่า กัลยาณมิตรที่ปฏิบัติภาวนา และจากสื่อต่างๆที่มีทั้งพระสงฆ์ นักวิทยาศาสตร์ ข้อมูลค่อนข้างสอดคล้องกันจนน่าแปลกใจ เราไม่รู้หรอกว่าจะเกิดหรือไม่ เพราะทุกสิ่งก็อยู่ในกฎไตรลักษณ์ และเป็นไปตามเหตุปัจจัยเป็นขณะๆ แต่เรื่องนี้ทำให้เราระลึกถึงความตายบ่อยขึ้น และไม่ประมาทกับชีวิตมากเหมือนที่ผ่านมา จะสวดมนต์ก็ง่วงนอน จะนั่งสมาธิก็..พรุ่งนี้ก็ได้มั้ง ยังมีเวลา ตอนนี้เราเลยพยายามทำแต่สิ่งดีๆ ไม่ทำสิ่งไม่ดี เพราะไม่รู้จะเหลือเวลาอีกแค่ไหน เรื่องคนที่ไม่ชอบเลยเล็กน้อยไปเลย มองเค้าเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เค้ายังมีความไม่รู้(อวิชชา) ยังมีกิเลสตัณหาเหมือนกับที่เรามี ย่อมทำอะไรกระทบตัวตนคนอื่นได้เหมือนที่เราทำ ตอนนี้เราเลยพูดคุยอยู่ร่วมกับเค้าได้ มองแต่ข้อดีของเค้า ดูเค้าก็ดีกับเรามากขึ้นด้วยค่ะ จากคุณ : ฟ้าอิงจันทร์ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:55:35

ความคิดเห็นที่ 20 คิดว่าเป็นกรรม จากคุณ : น้องสโนว์ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:09:33

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าใช้หลักธรรมที่เพื่อนๆเมตตาแนะนำมายังไม่ได้ผล ลองพิจจารณาความคิดเห็นของเราดูก่อน ..เราเข้าใจว่า.. ในชีวิตจริง..ทุกครั้งที่เรารู้สึกเจ็บปวดรู้สึกคับแค้นข้องใจ ..มันทุกข์ทรมานเหมือนกับ>> ตอนที่เรานั่งสมาธิแล้วปวดกายมากๆ..(เหมือนกระดูกขากระดูกก้นจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ) ... ถึงเวลานั้น.. จิตเราจะขว้าหาที่ยึดที่พึ่ง โดยการทิ้งความรู้สึกทุกอย่าง..แล้ว  หลับตาเพ่งมองหน้าหลวงพ่อ(ที่หน้าผาก)ขอยึดเอาธรรมะของพระสุปฏิปันโนเป็นที่พึ่งที่อาศัย.. ..ในเวลาที่รู้สึกเจ็บปวดกายเหมือนกำลังจะตายแตกดับลงที่นี้ เดี๋ยวนี้..เรายอม.. ตายเป็นตาย(จะไม่ยอมลุกออกจากการนั่งสมาธิ..)...ในที่สุด ขันติบารมีความอดทนอดกลั้นจะเกิดแรงกล้าขึ้นมาเอง.. เราจะไม่เจ็บมากไปกว่าที่เคย.. แล้วมันจะ..รู้สึกรับความเจ็บปวดกายได้ทุกระดับ..เพราะใจจะไม่ปวดตาม..กาย. .. จากประสบการณ์ปวดกายนี้ ..เราลองดัดแปลงมาใช้กับปัจุบันธรรมจริง..เวลาปวดใจ >> ทุกครั้งที่รู้สึกเจ็บปวดมากๆ ..หลับตาเพ่งเลย.. อีกหน่อยค่อยลืมตามองดูหน้าหลวงพ่อ..(มองทับหน้าเค๊าอีกที)..  ให้สังเกตดูความรู้สึกของตัวเอง ที่เปลี่ยนไป.. เพราะ...  {ทุกข์ คือ ความรู้สึก    เหตุแห่งทุกข์ คือ อาการ!} จากคุณ : ฝืนได้... (ฝืนได้...ดีได้) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:41:58

ความคิดเห็นที่ 22 รู้สึกว่าจะมีปัญหาเดียวกันค่ะ เลยเข้ามาหาคำตอบด้วย เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ขอให้คุณมันผ่านไปได้โดยเร็ว จากคุณ : บุปผากระบี่ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 06:25:35

ความคิดเห็นที่ 23 กรรมฐานมันอยู่ไหน เอาใจไปสิงที่นั่น ยึดพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์สิครับ อย่าไปยึดคนอื่น จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 07:02:23

ความคิดเห็นที่ 24 หลีกได้หลบได้ก็ผละออกมาจากมันซะ ถ้าหลบหลีกไม่ได้ ก็ต้องเปลียนวิธีคิด ให้ยอมรับกับสิ่งที่ประสบพบเจอ จากคุณ : แล้วทำไม12 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 15:27:12

ความคิดเห็นที่ 25 รักจะมีแล้วก็ต้องสู้กันไปครับ... จากคุณ : โอ้ช่อมาลี เขียนเมื่อ : 29 ก.พ. 55 00:07:24