ที่จริงผมคิดว่า ท่านพุทธทาส ไม่มีคำสอนอะไรที่ต้องไปขัดแย้งอย่างรุนแรงกับพระไตรปิฎกหรอก เพียงแต่ในส่วนไหน ที่ท่านอยากจะวินิจฉัย ตามความคิดที่ท่านคิดว่า ควรจะเป็นตามความเชื่อของท่าน ท่านก็นำเสนอไป
แต่ในส่วนของพระไตรปิฎก ก็คงยังรักษาไว้ตามนั้น และไม่มีประวัติว่า ท่านพุทธทาส จะไปฉีกพระไตรปิฎกทิ้งจริง ๆ เลย สักหน้าเดียว ตรงไหนที่ท่านเห็นต่าง ท่านก็แค่บอกว่าเห็นต่าง และเสนอแนวคิดของท่านไป (แล้วไปเดือดร้อนทำไมเนี่ย ?)
พระไตรปิฎก แม้ฉบับที่มีอยู่ ในสวนโมกข์ ผมก็คิดว่ ยังคงมีครบทุกหน้า ทุกตัวอักษร ไม่เคยมีใครฉีกทิ้งเลย (พระไตรปิฎก ในสวยโมกข์ ก็เหมือน ๆ กับพระไตรปิฎกฉบับอื่น ๆ)
ส่วนใครจะเชื่อ จะสนใจตามแนวทางของท่านพุทธทาส เขาก็รับประโยชน์ นั้น ๆ ไป (แม้สมมติว่า อาจจะเกิดโทษ ตายเข้าโลง ศพโดนไฟเผาแล้ว แต่วิญญาณยังทะลึ่งไม่รู้จักตาย เหมือนในนิยายผี ๆ....และมีอัน ต้องติดธุระลงไปว่ายน้ำกรดร้อน ๆ ในกะทะทองแดงเล่น ๆ สักสองสามพันปี ก็คงต้อรับผิดชอบในกรรมของตนเองแล้วล่ะ)
แต่หาก เขาเหล่านั้น เชื่อท่านพุทธทาสแล้ว ได้ประโยชน์ ได้ปัญญาเพิ่ม ไม่โง่งม......
ผมก็คิดว่า คนอื่น ๆ ก็ไม่ควรไปอิจฉาเขานะ ปล่อยเขาเดินไปตามทางแห่งความเชื่อเขาสิ ไม่ดีกว่าหรือ
แต่นี่ไม่ใช่สิ กลับไปต่อว่า ต่าง ๆ นานา ราวกับว่า ตนเอง เป็นผู้แตกฉาน ยิ่งกว่าท่านพุทธทาสซะงั้น และบางคนถึงกับทะลึ่ง ไปชี้ถูกชี้ผิดเป็นชี้ตายกันเลยทีเดียว น่าตลกสิ้นดี....
นี่แค่เขามาถามหา เรื่องพระไตรปิฎก ก็ยังมีคนที่อิจฉาริษยา คอยที่จะขัดขา เตะน่อง ให้ล้มลง อย่าให้ไปถึงสำนักสวนโมกข์เชียว
เพราะหากเขาไปถึงสวนโมกข์แล้ว เขาจะ "หายโง่" เขาจะไม่ยอมมาเป็นสาวก พวกลัทธิพ่อมดหมอผี
คนพวกนี้ ก็คิดว่า ตนเองเป็นผู้เสียผลประโยชน์ ที่ปล่อยให้ชาวพุทธ กลายเป็นคนฉลาดขึ้นมาอีกคน พ้นจากอำนาจพ่อมดหมอผี ซะอีกคน ฯลฯ ไม่ได้ ยอมไม่ได้..
คนพวกนี้ จึงคิดว่า ตนเองมีหน้าที่ ต้องเป็นมารคอยขัดขวาง ไม่ให้คนทั่วไป เข้าถึงธรรมะ ตามแนวทางของท่านพุทธทาส อย่างเด็ดขาด
เพราะหากคนเข้าถึงธรรมะ ตามแนวทางของท่านพุทธทาสแล้ว สิ่งที่เห็นได้ชัดเจน ก็คือ
คนเหล่านั้น จะไม่กลัวผี ไม่บวงสรวงเทวดา ด้วยอามิส เครื่องบูชา แบบมากมายมโหฬาร
ผลที่ตามมาก็คือ
- คนจะไม่มาสะเดาะเคราะห์ .............พวกลัทธิพ่อมดหมอผี ก็จะบ่นว่า...ขาดรายได้อีกแล้วตู
- คนจะทำบุญ แต่เพียงเพื่อ สนับสนุนให้พระสงฆ์ มีอาหารฉัน และมีกุฏิพออยู่อาศัย ยารักษาโรค และจีวร เท่านั้น ตามสมควร แก่สมณบริโภค
.....พวกพระและสวกหมอผี บ่นอีกแล้ว....."อดได้ตังอีกแล้วตู ที่เคยถวาย ดันไม่ถวายซะแล้ว แล้วตูจะเอาเงินที่ไหน ส่งให้ลูกเมีย ล่ะเนี่ย"
เรื่องของเรื่อง ก็คือ หากคนหันไปเชื่อท่านพุทธทาสมากขึ้น ก็เท่ากับว่า คนมีปัญญามากขึ้น แล้วจะทำบุญด้วยปัญญามากกว่า ที่จะศรัทาธาแบบงมงาย แบบถวาย ๆๆๆๆๆ ทั้งเงินทอง ฯลฯ
แบบนี้ พระที่เป็นพวกลัทธิพ่อมดหมอผี เขาทนไม่ได้หรอก ก็เลยต้องเสี้ยมสอน ลูกศิษย์ลูกหา ให้คอยเตะ ตัดแข้งตัดขา อย่าให้คนไปศรัทธาท่านพุทธทาสมากนัก ไม่งั้น...พระในลัทธิ พ่อมดหมอผี ก็อดได้สตัง จากพวกสะเดาะเคราะห์ จากพวกที่เชื่อลัทธิ พ่อมดหมอผี แน่ ๆ
เรื่องมันก็เป็นเช่นนี้ แล....
ถึงเจ้าของกระทู้ครับ.....พระไตรปิฎกฉบับสวนโมกข์ จริง ๆ ไม่มีหรอกครับ เพราะท่านพุทธทาส ท่านเคารพในพระไตรปิฎก ท่านยกไว้ ไม่แก้ไขใด ๆ มีอยู่อย่างไร ก็ให้คงไว้อย่างนั้นไปก่อน
แต่ในงานเขียน งานวิจารณ์หลักธรรมของท่านนั้น ก็มีในลักษณะ ของความคิดเห็นส่วนเฉพาะตนแห่งท่านเท่านั้น ใครจะเชื่อก็ได้ ไม่เชื่อ ท่านก็ไม่เดือดร้อนอะไรหรอก และแม้ท่านจะวิจารณ์พระไตรปิฎก ท่านก็ไม่ได้ตัดออก ไม่ได้ฉีกทิ้ง ท่านเพียงแต่บอกว่า...."ในความเห็นของท่าน ข้อนี้ น่าจะเป็นอย่างนั้น อย่างนี้...เท่านั้น" ใครเชื่อก็เชื่อ ไม่เชื่อ ก็ไม่เป็นไร
ดังนั้น พยายามหางานของท่านมาอ่านมาศึกษานะครับ เช่น พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ หรือหนังสือธรรมะอื่น ๆ ก็ตาม
พระไตรปิฎก ฉบับของท่านพุทธทาส หาซื้อได้ที่ไหนครับ
