ความคิดเห็นที่ 1 หมายเหตุ อมแล้วบ้วน   มี อย่างน้อย ๒ -3 หรือ 4  อาการ  เป็นต้นว่า (๑) อาการ ที่เด็กอ่อนนอนเบาะ  เมื่อถูกป้อน แล้ว เพราะ เหตุใดยกไว้ เด็ก ก็ (อมก่อน) แล้ว บ้วนออกมา (๒) อาการ ที่ เด็กวัยรุ่น ต้องการลองสิ่งนั้น  เช่น "อมยาเส้นของแม่ (ที่กินหมากปูนพลู)" ก็ อมยาเส้น  แล้ว ก็ บ้วน  ออกมา (๓) อาการ  ที่ นักศึกษายุคนี้ (เคยเป็นที่ปรึกษาเด็กมหาวิทยาลัย ฯ) ทำวิทยานัิพนธ์ แบบ "ต่อยอดของผู้อื่น" (เพราะในโลกนี้ ไม่มีอะไร ใหม่  แบบ  ที่พระพุทะเจ้าตรัสว่า "ไม่เคยฟัง ที่ปริวิตก แบบนี้  จากใครมาก่อน" --- แล้ว anti thesis  ฯ แบบนี้ "โดยมาก มัก สำคัญกันว่า "เคี้ยวแล้วคาย"  แต่ "ผม ขอมองต่างมุม ว่า ยังขั้น อมแล้วบ้วน" ที่นี้ แบบที่ ๔ (๔) (เพราะ ต้อง) อม  (ก่อนตามด้วย เคี้ยวๆ  (อยู่ในรูปเป็นวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่ ไสยศาสตร์) + อาสัย กาลามสูตร เป็นต้น) แล้ว คาย (ทิ้งที่ไม่พึงประสงค์เสีย)  + ไม่ประมาท  เพราะ พระพุทธเจ้า ยังทรงยังอยู่ อมแล้วคายแบบที่ ๔ นี้    ผมเสนอว่า  ดีกว่า อมแล้วคายแบบอื่นๆ กลับมาที่ประเด็น กระทู้ ประเด็น พระอัสสชิ ท่าน เคี้ยว แล้วคาย (ฐานะอนุสาวก)  หรือ อม แล้ว บ้วน ? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 13:30:25

ความคิดเห็นที่ 2 เคี้ยวแล้วคาย วีเอส อมแล้วบ้วน สองคำนี้ ไม่เห็นมีปรากฏในพระไตรปิฎก ดังเช่นที่ท่านโชติเคยว่าไว้เนืองๆ จึงเข้าใจว่า เป็นความเห็นของ จขกท.เอง เมื่อเป็นเช่นนั้น และจขกท.เอามาอธิบายเช่นนี้ ผมว่า ผิดฝาผิดตัว เหมือนกลัดกระดุมเม็ดแรกผิด แถวต่อมาจึงผิดไปด้วย การเคี้ยวแล้วคาย กับ การอมแล้วบ้วน ผมว่า มีทั้งอาการคล้ายกันและต่างกัน ต่างตรงกิริยา เคี้ยว กับ อม เหมือนตรง คาย กับ บ้วน คือ ไม่กินเหมือนกัน แต่ที่ผมเห็นปรากฎอรรถาธิบายเนืองๆ คือพิจารณาแล้ว เว้น กับพิจารณาแล้วจึง เสพ นั่นคือ กลืน กับคายหรือบ้วน นั่นเอง หรือ จขกท. ว่าไงครับ... จากคุณ : tiger18 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 17:47:03

ความคิดเห็นที่ 3 (๑) สองคำนี้ ไม่เห็นมีปรากฏในพระไตรปิฎก ดังเช่นที่ท่านโชติเคยว่าไว้เนืองๆ แล้ว ไงครับ คุณtiger18  น่าจะทัน สมัยที่ผม ใช้คำว่า "ตัดป่า (สิ่งที่ผมเสนอป อย่าตัดต้นไม้ (คือพระพุทธวจนะใดนั้น ที่ผมอ้าง จากความจำ) (๒) แล้ว ที่คุณtiger18 อ้าง ---- "ถ้า"  อ้าง เช่นอ้าง "เป็นนักปฏิบัติ ไม่ เนื่องกับตำรา ชั้น พระพุทธวจนะ" หรือ อ้าง นั่นอ้างนี้ แต่ ไม่ เนื่องกับ พระพุทธวจนะในพระไตรปิฎก ที่เสนอนั้น  ก็ "ไม่เห็นมีปรากฏในพระไตรปิฎก "  ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา  เช่นกัน ใช่ไหมครับ ว่าไงครับ  ประเด็นนี้ (๓) จึงเข้าใจว่า เป็นความเห็นของ จขกท.เอง แล้ว ต่างอะไรกับ ผู้อื่นละครับ (๔) เมื่อเป็นเช่นนั้น และจขกท.เอามาอธิบายเช่นนี้ ผมว่า ผิดฝาผิดตัว เหมือนกลัดกระดุมเม็ดแรกผิด แถวต่อมาจึงผิดไปด้วย คุณtiger18 มีเหตุ อันควร  ที่ กล่าวหา ว่า "ผมเสนอ ผิดฝาผิดตัว" ครับ เพราะ มันขึ้นกับ ภูมิอะไรๆ  ที่คุณtiger18   มี อยู่ ในตอน ที่เสนอ นั้น 23 ก.พ. 55 17:47:03 ยืมคำท่านพุทธทาส มาเสนอ คือ อ้าง นะครับ ท่านกล่าวว่า  ไม่มีใครทำอะไร เกินไปจากปัญญาที่เขามีอยู่ (ผิด ตก ยกเว้น) ดังนั้น ผม ก็มีเหตุอันควร เสนอกลับไปว่า --- คุณtiger18 อย่าประมาท นะครับ"  เมื่อ กล่าวหา ผู้อื่น  ด้วย ปัญญาใดนั้น (๕) เสนอว่า การเคี้ยวแล้วคาย กับ การอมแล้วบ้วน ผมว่า มีทั้งอาการคล้ายกันและต่างกัน แล้วไงครับ โดยพยัญชนะ ภาษาไทย  ก็ต่างกัน ตกลง พระอัสสชิ ท่าน เคี้ยว แล้วคาย (ฐานะอนุสาวก)  หรือ อม แล้ว บ้วน ? ครับ คุณtiger18 อย่าลืมว่า ปัญญาของพระอัสสชิ  คือ ปัญญาอะไรด้วยนะครับ  ตามหลักฐานฯ (๖) แต่ที่ผมเห็นปรากฎอรรถาธิบายเนืองๆ คือพิจารณาแล้ว เว้น กับพิจารณาแล้วจึง เสพ อ้างพระอรรถกถา  "ท่านนั้น" คือ พระพุทธโฆษาจารย์  ที่ไปแปล อรรถกถาภาษาสิงหล (ชาวลังกาใช้) กลับมาเป็นภาษาอินเดีย (ชาวอินเดีย ยุค พ.ศ. 900 ใช้) ประเด็นนี้ ผม ได้ตั้งข้อสังเกตุว่า (ไว้จะทำวิทยานิพนธ์  ดีไหม? ทำที่ไหน ยกไว้ฯ) ทำไม ไม่ "ชำระ อรรถกถา ภาษาอินเดีย ยุคที่พระเจ้าอโศกมาราช ส่งไปให้พระสหาย ที่ลังกาสิงหล เมื่อราวๆ พ.ศ. 270" อ้าง "ที่เผาของเก่า มีจำนวนสูงเท่าท้องช้างนั้น  คือ ตำราอะไร  ที่ สูญหายไป?" กลับมาที่ พิจารณาแล้ว เว้น กับพิจารณาแล้วจึง เสพ  นะครับ ผู้พิจารณา พิจารณา เว้น เสพ นั้น  พิจารณาด้วย จิตประภัสสร แบบไหน ตามที่ตรัสไว้ละครับ ? ปุถุชน ที่ จิตเข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว  เวลา พิจารณา เว้น เสพ นั้น ผลที่จะเกิด "คือ ผล" เช่น  อริยสาวก  ที่รู้ชัดว่า จิตประภัสสร ที่เคยเข้าถึงความเศร้าหมองแล้ว พ้นวิเศษ  ไม่ใช่ข่มไว้ได้  หรือครับ ตกลง พระอัสสชิ ท่าน เคี้ยว แล้วคาย (ฐานะอนุสาวก)  หรือ อม แล้ว บ้วน ? หรือ ยังจะให้ พระอัสสชิ ผู้อรหันต์แล้ว -- พิจารณาแล้ว เว้น กับพิจารณาแล้วจึง เสพ (๗) ขณะพิจารณา ตามที่ผม อ้าง จิตประัสสร (ปุถุชน) วินาทีแรก  เอาอะไรนั้น มา อม ก่อน จึงพิจารณา  มั๊งครับ แต่ พระอัสสชิ  น่าจะ "ไม่ต้องพิจารณา คือ เอา สิ่งที่ท่านกล่าวว่า ปรกติพระมหาสมณะ ตรัสอย่างนี้ มา อม  แล้ว บ้วน  "มั๊ง" คุณtiger18 สรุป คุณtiger18  จะ ว่า ต่อ อย่างไรครับ ทีละข้อนะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 18:33:00

ความคิดเห็นที่ 4 ดู  คาถาพระอัสสชิ  ที่ทำให้ อุปติสสะ ได้ดวงตาเห็นธรรม         ประเด็น พระอัสสชิ ท่าน เคี้ยว แล้วคาย (ฐานะอนุสาวก)  หรือ อม แล้ว บ้วน ? (อมแล้วบ้วน  ง่ายๆ ก็แบบ นกแก้วนกขุนทอง ตัวที่ พูดแก่งๆๆๆๆ นั่น) --------------------------------- สรุปคือท่านเซน อุปมา เคี้ยวแล้วคาย คือ การลงมือปฏิบัติ เห็น พิจารณาเลือกสาระสำคัญที่ทำให้เกิดปัญญาเห็นธรรม คายทิ้งสิ่งที่ไม่เกิดสาระออกไป อมแล้วบ้วนคือ การพูดตามๆกันมา ลอกตามกัน พระอัสชิ ตามประวัติท่านบรรลุเป็นพระอรหันต์ได้ ท่านย่อมเคี้ยวแล้วคาย หากไม่ผ่านการพิจารณาธรรมด้วยตนเอง ไม่น่าบรรลุในขั้นพระอรหันต์ ผมสรุปว่า เคี้ยวแล้วคาย จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 20:56:36

ความคิดเห็นที่ 5 ความคิดเห็นที่ 4 คุณgoodfriday เข้ามาตอบ สั้นๆ ไม่อมความ มีเหตุผลประกอบ ตรงคำถาม (ส่วน จะตรงกับที่ พระอรหันต์อัสสชิ ท่าน อย่างไร ยกไว้นะครับ --- จริงไหมครับ) ขออนุญาต ขอแสดงความนับถือครับ ด้วยการให้ "ถูกใจ" (เพราะเหตุคือ -- ตอบ สั้นๆ ไม่อมความ มีเหตุผลประกอบ ตรงคำถาม (ส่วน จะตรงกับที่ พระอรหันต์อัสสชิ ท่าน อย่างไร ยกไว้) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 21:11:30

ความคิดเห็นที่ 6 (ส่วน จะตรงกับที่ พระอรหันต์อัสสชิ ท่าน อย่างไร ยกไว้นะครับ --- จริงไหมครับ) ------------------------- ขยายความหน่อยครับ ส่วนที่ยกไว้คุณเซน เห็นว่า ? จากคุณ : goodfriday เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 21:18:12

ความคิดเห็นที่ 7 (๑) พระธรรม ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสนั้น -- สาวกขาโต ภควตา ธัมโม สันทิฏฐิโก ฯ ปัจจัตตัง มิใช่หรือครับ (๒) พุทธวิสัย หนึ่ง ของ จอมศาสดา คือ  ทรงมี เจโตปริยญาณ  แต่ วิสัยสาวก แม้นพระสารีบุตร  ก็ ไม่มี   มิใช่หรือครับ (๓) เมื่อกำหนด ตาม แผนที่ ตำรา ฯ คำว่า -- ส่วน จะตรงกับที่ พระอรหันต์อัสสชิ ท่าน อย่างไร ยกไว้นะครับ --- จริงไหมครับ นั้น คุณgoodfriday  ไม่ เข้าใจตรงไหนครับ? (ตั้งต้น ตามข้อที่ ๑ ๒ และ ๓) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 22:25:59

ความคิดเห็นที่ 8 ประเด็นโดยรวมของผมคือ ในเมื่อคำที่ปรากฎในพระพุทธพจน์ชัดเจนอยู่แล้ว คือ เสพ กับ เว้น จขกท. ทำไมจึงยังมาคิดคำของตนเองขึ้นมาให้เฝือไปเล่า คาย กับ บ้วน แบบว่า คายกับบ้วน มันไม่ค่อยชัดแบบแตกต่างอย่าง เสพ กับ เว้น โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบกับอุปติสสะกับพระอัสสชิ ที่เกี่ยวเนื่องกับที่สุดสองอย่างที่ควรเว้น กับทางสายกลางที่ควรเสพ แต่พูดไปก็ไม่ได้อะไร เพราะจขกท.ชมแต่คนที่เห็นด้วยกับตน ส่วนที่เห็นแย้งเห็นต่าง จขกท.ก็เห็นแย้งเห็นต่างอยู่ดี... จากคุณ : tiger18 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 22:55:45

ความคิดเห็นที่ 10 เดี๋ยว สื่อสาร กับ คคห 8  นะครับ ********************************************************** (๑) จากกระทู้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11747533/Y11747533.html#4 ความคิดเห็นที่ 3 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน from the echo sound (s) ---- > ถ้ายังมีจิตอนุเสติในสัญญานานาและเวทนา (ในสมาบัติก่อนหน้านี้) ย่อมเป็นการยากที่จะเลื่อนเข้าสู่สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ ********************************************************** (๑) ก็คำว่า " จะเลื่อนเข้าสู่สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ" นั่นแหละ -- มันไม่เนื่องกับ "ยังมึ ความเคยชินอย่างยิ่ง (อนุสัย) คือ หมักดอง (อาสวะ)  ที่จะเข้า สมาบัติที่ชื่อ สัญญาเวทยิตนิโรธ ----  หรือ? (๒) บางท่าน  อ้าง คำ พระอานนท์ว่า -- สัญญาเวทยิตนิโรธ (อันเป็น สมาบัติ แปลว่า ? หาความเอง)  คือ  นิพพาน โดย อ้อม (ปริยาย)  ของ พระอนาคามี  ที่ ยัง ไม่บรรลุ อรหัตตผล ให้ สงสัย ว่า ท่านใดนั้น  -- ยังไม่ ได้ สดับว่า "สัญญาและเวทนา (ทุกๆ แบบ) เป็นปฏิปักษ์ต่อสัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ ๑" (ที่พระอนาคามี ต้อง ต่างจาก พระอรหันต์  กำหนดที่ "อนัตตานั้น"  แบบ "ขณิกวาทะ" สรุป พยัญชนะ ---- "> ถ้ายังมีจิตอนุเสติในสัญญานานาและเวทนา (ในสมาบัติก่อนหน้านี้) ย่อมเป็นการยากที่จะเลื่อนเข้าสู่สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ" ย่อมมี อรรถะ  ได้กี่ อรรถะ  ก็ตาม ย่อม เนื่องกับ "เคี้ยวแล้วคาย"  หรือว่า "อมแล้วบ้วน"  หรือว่า "อม เคี้ยว คาย บ้วน + ไม่ประมาท  -- กลับไปทูลถาม พระพุทธเจ้า พระองค์นี้" ประเด็น สัญญาและเวทนาเป็นปฏิปักษ์ต่อสัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ ๑ ทรงหมายความ อย่างไร? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) [Bloggang] เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 55 08:22:24 [แก้ไข] ตามด้วย (๒) ความคิดเห็นที่ 4 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน "สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ"   แยกศัพท์  แบบ "นั่ง "ที่" อาสนะ" (ไม่แยกคำแบบ  นั่ง "ใน" อาสนะ / และหรือ /  นั่ง  "บน"  อาสนะ) ดังนี้ (๑) "สัญญาเวทนา" (ไม่มีคำว่า และ เชื่อม ระหว่างคำว่า สัญญา  กับ คำว่า  เวทนา) แปลว่า? (พิจารณาเอง  ไม่เสนอในตอนนี้) + (๒) "นิโรธ" (ดับไม่เหลือ  แบบ ปฏิจจสมุปบาทสาย นิโรธ  เพราะ นามรูปดับ วิญญาณดับ นามรูปดับ อายตนะ(แบบนั้น) ดับ (แต่ยังมี อายตนะแบบ จูฬสุญญตสูตร) ฯ  -- ดู  ปฏิจจสมุปบาทสายดับ ที่ทรงปริวิตก  ก่อนตรัสรู้  "ใน ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์"   + (๓) "สมาบัติ" (คือ เจโตสมาธิชนิดหนึ่ง  ที่ไม่มีนิมิต = อาการที่ จิตแบบนั้น (ประภัสสรแบบพ้นวิเศษฯ) กำลัง  ทรงสภาวะ เจโตสมาธิ  ที่ ว่างจาก "นิมิต"                                                 รวมความว่า สภาวะที่ จิตแบบนั้น (ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปัญญาพอประมาณ)  คือ เจโตสมาธิที่ ไม่มี นิมิต  เพราะ นิโรธ (ขั้นนั้น) ซึ่ง สัญญา "ที่" เวทนา ทั้งหลาย ทั้งปวง "อัน เธอเพลิดเพลินแล้ว ด้วย --ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปัญญาพอประมาณ เช่นนั้น หมายเหตุ ๑ > ถ้ายังมีจิตอนุเสติในสัญญานานาและเวทนา (ในสมาบัติก่อนหน้านี้) ย่อมเป็นการยากที่จะเลื่อนเข้าสู่สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ (๑) ทำไม ต้อง  มี คำว่า และ  คั้นระหว่าง สัญญา  กับ เวทนา ? เพราะ  ยังมีจิต อนุเสติ  ตาม ตำรา ใดนั้น  ใช่หรือไม่ ? (๒) คุณ the echo sound (s) --- ลองพิจารณา  ในแง่มุม "ที่ต่างไปจาก กระแสหลักว่าว่า" ไหมครับ? หมายเหตุ ๒ เคี้ยวแล้วคาย VS อมแล้วบ้วน  --- กระทู้นี้  น่าจะเป็นกรณีศึกษา  กรณีหนึ่ง กระมัง หมายเหตุ ๓ จะก๊อปปี๋  ไปยังกระทู้โน้น (เคี้ยวแล้วคาย VS อมแล้วบ้วน) ด้วย จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) [Bloggang] เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 55 08:35:57 [แก้ไข] จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 55 08:38:10

ความคิดเห็นที่ 11 คคห 8 ในเมื่อคำที่ปรากฎในพระพุทธพจน์ชัดเจนอยู่แล้ว คือ เสพ กับ เว้น จขกท. ทำไมจึงยังมาคิดคำของตนเองขึ้นมาให้เฝือไปเล่า คาย กับ บ้วน จากความจำ (๑) พระสารีบุตร  ท่าน ยังไม่เชื่อทันที  ตามที่พระพุทธเจ้าตรัส  "มิใช่หรือครับ" (พระสูตรใด  ผม นึกไม่ออกตอนนี้) คุณtiger18  จะ ยัง ใช้ เหตุผล ข้างบน   ยืนยัน ทิฏฐิ ของตนเอง อย่างมั่นคงเป็นแบบ "ฟันธง  หรือ เอกังสวาที"  อยู่อีกไหมครับ (๒) พระสูตรหนึ่ง ตรัสแก่ภิกษุว่า (จากความจำ) ใครกล่าวว่า ได้ฟังมาเฉพาะพระพักตร์ว่า ฯ เธออย่าเพิ่งด่วนรับ ด่วนปฏิเสธ  ทันที (ด้วย ยังมี จิตอนุเสติในสิ่งนั้น / ในวงเล็บ ผม เพิ่มอีกพระสูตร เสนอ ประกอบ นะครับ) แต่ให้เธอ เอาไป หยั่งลง สอบทานกับ มหาปเทสสี่ ที่ตรัสไว้ (และ โคตมีสูตรด้วย ฯ) คุณtiger18  จะ ยัง ใช้ เหตุผล ข้างบน   ยืนยัน ทิฏฐิ ของตนเอง อย่างมั่นคงเป็นแบบ "ฟันธง  หรือ เอกังสวาที"  อยู่อีกไหมครับ (๓) ตรัส กาลามสูตร ๑๐ ประการ (ดูเอง ตรง ต่อเมื่อใด ฯ  ซึ่ง ต้องสอดคล้องกับ  ที่ตรัส จิตประภัสสรพ้นวิเศษ ไม่ใช่ข่มไว้ได้ จาก อุปกิเลส  คือ ขั้นอริยสาวฯ) ที่ผมเสนอ  ผมมั่นใจเองว่า ผมไม่ หักล้าง ที่ตรัส ๑ ๒ ๓ ข้างบน ดังนั้น คำที่คุณtiger18 เสนอว่า --- ในเมื่อคำที่ปรากฎในพระพุทธพจน์ชัดเจนอยู่แล้ว คือ เสพ กับ เว้น จขกท. ทำไมจึงยังมาคิดคำของตนเองขึ้นมาให้เฝือไปเล่า คาย กับ บ้วน จึง ไม่ ชอบด้วย เหตุ ผล  ในกรอบ ที่ผม อ้าง ที่ตรัส ข้างบน คุณtiger18  ยัง ยืนยัน ด้วย เหตุ ผล อะไรครับว่า ที่เสนอ ผมนั้น -- ชอบด้วย เหตุ ผล  ในกรอบ ที่ผม อ้าง ที่ตรัส ข้างบน อีก ประการ ในเมื่อ "ท่านอื่น ผู้อื่น  เสนอ ด้วย ภาษาน้ำนม ของท่านได้" (จะเป็นคำของ ลพ. ใด สายไหน วัดไหน ฆราวาสใดฯ) ดังที่ ผ่านตาใน ห้องนี้ แล้ว ทำไม ผม จะเสนอ คำของผม  (ที่เอามาจากที่ผู้อื่นเสนอไว้ หรือ คิดเอง)  ไม่ได้ครับ แล้ว ผม ยัง อ้างอิง "ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา" รักษา ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ ส่วน ข้อความ --- แต่พูดไปก็ไม่ได้อะไร เพราะจขกท.ชมแต่คนที่เห็นด้วยกับตน ส่วนที่เห็นแย้งเห็นต่าง จขกท.ก็เห็นแย้งเห็นต่างอยู่ดี... แล้ว คุณtiger18  "ไม่แตกต่าง ไปจาก ข้อความนั้น" หรือครับ สรุป ผมเสนอ คคห + อ้างอิง คุณtiger18 "ไม่เห็นด้วย"  เข้ามา เสนอ ค้าน ที่ผมเสนอ ผมยัง ไม่ เสียเวลา พิมพ์ข้อความ เช่นที่คุณtiger18 พิมพ์ --- ส่วนที่เห็นแย้งเห็นต่าง จขกท.ก็เห็นแย้งเห็นต่างอยู่ดี... ถ้า คุณtiger18 เสนอ แล้ว "ผมต้องหุบปากนิ่ง คือ ยอมรับว่า ที่คุณtiger18 เสนอ +อ้างอิงนั้น (๑) ชอบด้วยเหตุและ ผล  สอดคล้องกับ ที่ท่านผู้รู้ โดยเฉพาะ พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา  พระพุทธวจนะมา ทำให้ (๒) ผมไม่อาจ พิมพ์ ข้อความ ดังที่ ผม เสนอแล้ว มีแต่ต้องพิมพ์ ข้อความว่า ---- ที่คุณtiger18 เสนอ เสนอนั้น  "ถูกฝาถูกตัว"  + ชอบด้วยเหตุ ผล อ้างอิง--- คุณtiger18   เสนอ ผม เลยครับ  นะครับ                                             หมายเหตุ           ใครหนอ มีปัญหา คำว่า "เคี้ยวแล้วคาย VS อมแล้วบ้วน"  หนอ?                      (ไม่ใช่ คำถาม เพื่อแตกประเด็นใหม่ นะครับ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 55 08:57:10

ความคิดเห็นที่ 12 ..จากคำถามที่ได้ยกอุปมา ขอตอบแสดงความเห็นว่า พระอัสสชิ น่าจะเป็นผู้ที่ทรงอยู่ในฐานะแห่งการ "เคี้ยว" แล้ว "คาย" ครับ ขอแสดงความเห็นแค่เท่านี้พอครับ แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 55 02:38:10 แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 55 02:28:07 จากคุณ : subyaey เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 55 02:17:15

ความคิดเห็นที่ 13 ครับคุณsubyaey จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 55 11:25:08