ลองดูข้อความต่อไปนี้ และคำว่า
มุฏฺฐสฺสติ (ความหลงลืมสติ)
อสติ (ความระลึกไม่ได้)
อนนุสฺสติ (ความไม่ตามระลึก)
อปฺปฏิสฺสติ (ความไม่หวนระลึก)
ว่าใช่คำที่ต้องการหรือเปล่านะครับ
[๙๙๔] สตฺต อสทฺธมฺมา
[๙๙๔] อสัทธรรม ๗ คือ
อสฺสทฺโธ โหติ อหิริโก โหติ อโนตฺตปฺปี โหติ
ไม่มีศรัทธา ๑ ไม่มีความละอาย ๑ ไม่มีความเกรงกลัว ๑
อปฺปสฺสุโต โหติ กุสีโต โหติ มุฏฺฐสฺสติ โหติ ทุปฺปญฺโญฺ โหติ ฯ
มีการฟังน้อย ๑ เกียจคร้าน ๑ หลงลืมสติ ๑ มีปัญญาทราม ๑.
สตฺต สทฺธมฺมา
สัทธรรมมี ๗ คือ
สทฺโธ โหติ หิริมา โหติ โอตฺตปฺปี โหติ
มีศรัทธา ๑ มีความละอาย ๑ มีความเกรงกลัว ๑
พหุสฺสุโต โหติ อารทฺธวิริโย โหติ อุปฏฺฐิตสฺสติ โหติ ปญฺวา โหตีติ ฯ
มีการฟังมาก ๑ ปรารภความเพียร ๑ มีสติตั้งมั่น ๑ มีปัญญา ๑.
พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๘ ปริวาร
[๘๖๔] ตตฺถ กตมํ มุฏฺฐสจฺจํ ยา
[๘๖๔] มุฏฐสัจจะ เป็นไฉน?
อสติ อนนุสฺสติ อปฺปฏิสฺสติ
ความระลึกไม่ได้ ความไม่ตามระลึก ความไม่หวนระลึก
อสติ อสรณตา อธารณตา
ความระลึกไม่ได้ อาการที่ระลึกไม่ได้ ความไม่ทรงจำ
ปิลาปนตา สมฺมุสนตา
ความเลื่อนลอย ความหลงลืม
อิทํ วุจฺจติ มุฏฺฐสจฺจํ ฯ
อันใด นี้เรียกว่า มุฏฐสัจจะ.
พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๑ ธรรมสังคณีปกรณ์
คำว่าขาดสติในภาษาทางธรรมเขียนว่าอะไรคะ
