ขอถามรถเรณูแบบเป็นกลางปัญหาเหล่านี้จะแก้อย่างไรครับ
1.กระตุ้นให้คนเห็นความสำคัญภัยการก่อการร้ายและเตือนสติ
ตอบ..เป็นเรื่องที่ควรทำครับ และรัฐ ตลอดถึงหลาย ๆ องค์กรเขาก็ทำงานนี้กันอยู่ แต่วิธีการดำเนินการ ตลอดถึงการประชาสัมพันธ์นั้น ควรอย่างยิ่งที่จะต้องให้เป็นไปในทางที่ชี้ให้เห็นถึงอันตราย และไม่ซ้ำเติมเหตุการณ์ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ตาม
เมื่อชี้ให้เห็นถึงอันตรายแล้ว ก็หาวิธีป้องกัน ด้วยสติปัญญาที่แยบยล ไม่ใช่คิดอยากจะทำด้วยโทสะ ก็ทำลงไปทันที เพราะจะเท่ากับว่า คุณอยากดับไฟ แต่คุณดับมัน ด้วยการเอาน้ำมันราดสาดเทลงไป ....ยิ่งกลายเป็นการโหมกระหน่ำ เพิ่มเชื้อให้ไฟลุกฮือมากขึ้น
2.ปล่อยๆไปเถอะเพราะเป็นการตอกย้ำความขัดแย้งเดี๋ยวก็ลืมๆไปเอง
ตอบ...เรื่องแบบนี้ ไม่ควรปล่อย ๆ ไปหรอกครับ ควรหาวิธีจัดการไปตามกระบวนการ และวิถีทางที่ควรจะเป็น ตามเหตุการณ์ และตามตัวบทกฎหมาย ที่สามารถกระทำได้ หรือแม้แต่ใช้วิธีอื่นใด เพื่อกดดัน..แต่ต้องไม่ใช่ก่อสงครามตอบโต้ ประมาณว่า "ต้องฆ่าล้างเมือง ล้างเผ่าพันธ์กันซะเลย" เพราะหากอยากทำเช่นนั้น ก็ย่อมหมายความว่า เรื่องราวมันบานปลายจนแก้อะไรไม่ได้ ด้วยวิธีเจรจากันแล้ว.... ก็ต้องประกาศออกมาว่า..."เป็นการทำสงครามต่อต้านการก่อการร้าย" และต่อให้เป็นการประกาศทำสงคราม คุณก็ไม่สามารถทำการฆ่าเขาได้ตามใจชอบ ในลักษณะ "ฆ่าล้างเผ่าพันธ์ ทำลายคนที่เชื่อไม่เหมือนเราให้หมด เพราะพวกเขาเป็นญาติกับผู้ก่อการร้าย ฯลฯ" .....คุณทำเช่นนั้นไม่ได้หรอก
แต่เท่าที่เห็น รัฐบาลไม่ว่าชุดไหน ๆ ก็ไม่ประกาศแผน หรือนโยบายออกมาในลักษณะของการ "ประกาศสงคราม" เลยนี่นะ
นั่นย่่่อมแสดงให้เห็นว่า "ยังไม่ถึงเวลา" และเขาเห็นว่า เขายังสามารถควบคุมสถานการณ์ และควบคุมกลไก การปกครองหลัก ๆ ได้อยู่
ปัญหาภาคใต้ควรพูดความจริงหรือไม่พูดความจริงกลัวคนแตกแยก
1.พูดความจริงให้คนทั้งชาติรู้ไปเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
พูดความจริงก็ได้ ไม่เห็นจะเป็นไรไปนี่ครับ ทุกวันนี้ การจับโจรที่ลอบวางระเบิด เขาก็จับกันจริง ๆ การสอบสวนดำเนินคดีกับทหาร ที่กระทำการรุนแรงกว่าเหตุ เป็นเหตุให้ประชาชนล้มตาย เขาก็พูดกันตามความเป็นจริง และดำเนินคดีกันแล้ว จริง ๆ ออกทีวี ให้คนทั้งชาติรู้กันแล้วนะครับ
2.ไม่พูดความจริงเพื่อลดความขัดแย้งระหว่างศาสนา
ความจริงที่สำคัญ และเป็นประโยชน์ต่อรูปคดี เช่นการก่ออาชญากรรม ก็ควรพูดออกมาทันที ไม่ว่ามันจำเป็นต้องไปสร้างความขัดแย้งหรือไม่ เช่น กรณีการยิงกันในมัสยิด หรือการจับผู้ชายมุสลิมยัดเข้าไปในรถตู้สินค้า ที่ไม่มีอากาศหายใจ จนพวกเขาตายกันเกือบร้อยคน ด้วยความทรมาน ฯลฯ
นั่นก็คือความจริง และพี่น้องไทยเหล่านั้น ก็เป็นคนไทย และเป็นไทยมุสลิม........ เราทั้งไทยพุทธ และไทยมุสลิม รับรู้เรื่องราว และเหตุการณ์แบบนี้ เราสะใจหรือ ไม่เลย เราสะเทือนใจต่างหาก และ เรามองว่า ผู้กระทำการแบบนั้น ต้องถูกดำเนินคดี ในที่สุด ก็มีการสอบสวน ดำเนินคดีกันไป และชดใช้ เยียวยากันไป
และการที่ วัยรุ่นมุสลิม เอามีดดาบ ไล่ฟันคอ ฟันหัวพระ ในขณะบิณฑบาตร ผมยินดีหรือ? ไม่เลย ผมเจ็บปวด ผมเจ็บใจ .... แม้แต่บังแอน มุสลิมเพื่อนผม แกก็เสียใจ และบ่นว่า เหตุการณ์แบบนี้ ไม่ควรเกิดขึ้นในประเทศเรา ฯลฯ
นี่คือความจริง ที่พวกรู้กันจริง ๆ นี่ครับว่า "มันเป็นเรื่องขัดแย้ง ระหว่างผู้ที่ใช้ศาสนา มาบังหน้า ในการอยากจะกอบกู้ดินแดน หรืออยากจะได้อำนาจการปกครอง"
ผมไม่ได้มองว่าเป็นความขัดแย้งระหว่างศาสนาเลยนะ
ขอตอบเท่านี้ก่อน ข้ออื่น ๆ ค่อยว่ากันอีกที