ความคิดเห็นที่ 1 พระไตรปิฏก จากความเห็นของอ.พุทธทาส และ ตามความเชื่อ...บรรดาศิษย์บางส่วน แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 55 11:26:19 แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 55 11:25:55 จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 11:24:47

ความคิดเห็นที่ 2 คำภีร์ฝ่ายมหายาน สูตรเว่ยหลาง จากพระเถระฝ่ายมหายาน จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 11:27:33

ความคิดเห็นที่ 3 อีกเล่มหนึ่งที่รู้จักกันดี คำสอนฮวงโป จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 11:28:50

ความคิดเห็นที่ 4 ข้อสังเกต - การฉีกคัมภีร์ ได้อะไรเสียอะไร? - ยอมรับคัมภีร์หนึ่ง แต่ฉีกอีกคัมภีร์หนึ่งทิ้ง ได้อะไรเสียอะไร? - คัมภีร์ เอาไว้อ่านศึกษา หรือเอาไว้ฉีกเพื่อสอนใคร อย่างไหนจะมีประโยชน์กว่ากัน? - คนบางกลุ่มอ้างกาลามสูตรมาใช้กับพระไตรปิฎก เขาได้นำมาใช้กับคำสอนของอาจารย์ตนเองขนาดไหน? จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 11:37:05

ความคิดเห็นที่ 5 กระทู้นี้ ตั้งขึ้นมา เพื่อตั้งข้อสังเกตบางอย่างเท่านั้น ไม่ได้ตั้งขึ้นมาเพื่อจะเถียงกันแบบจะเป็นจะตาย จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 11:40:46

ความคิดเห็นที่ 6 เว่ยหลาง ฮวงโป เน้นสอนให้ดับทุกข์ปัจจุบันนี้ ขณะนี้ และเดี๋ยวนี้ จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 12:26:04

ความคิดเห็นที่ 7   ผม ตอบว่า...เป็นสิทธิ ของท่านพุทธทาส ครับ   ท่านมีสิทธิ์ ที่จะนิยมคัมภีร์ ของมหายาน   ท่านมีสิทธิ์ ที่จะ ไม่สนใจคัมภีร์ บางตอน ของเถรวาท (ผิด ถูก ท่านรับผิดชอบ ต่อการกระทำของท่านเอง  เราไม่ควรไปตัดสินอะไรท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระดับท่านพุทธทาสแล้ว....หวังว่าคงเข้าใจประโยคหลังนี้)   ท่านพุทธทาส ไม่เคยฉีกคัมภีร์ ทางพุทธสาสนา แม้แต่หน้าเดียว   การที่บอกว่า ส่วนนั้น ส่วนนี้ สามารถโกยลงทะเล หรือฉีกทิ้งไปได้เลยนั้น เป็นเพียง การเสนอข้อคิดว่า   "มีประโยชน์กี่มากน้อย  หรือ ไม่มี  หรือมี มีแก่ใคร แก่คนจำพวกไหน"  เท่านั้น     แต่โดยความจริง  ไม่เคยมีการฉีกคัมภีร์ใด ๆ เกิดขึ้น ในสวนโมกข์  (หากเปรียบเทียบกับพระพุทธโฆสาจารย์ในอดีต เมื่อลอกคัมภีร์ ของเขาเสร็จแล้ว เอาคัมภีร์เดิมเผาไฟซะเลย  ใครน่ารัก ชังกว่ากัน ลองตรองดู?) จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 12:28:30

ความคิดเห็นที่ 8 ยินดีกับจขกทด้วยนะครับที่ตั้งคำถาม,ตั้งข้อสงสัยเป็น นี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของการใช้สติปัญญาที่มีอยู่โดยใช้วิธีกาลามสูตร ตอนแรกนึกว่า จขกทไม่เคยสงสัยอะไร อ่านตำราอะไรก็เชื่อไปเสียหมด โล่งอกจริงๆ แต่การรู้จักสงสัย ตั้งข้อสงสัยก็เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น ถ้าไม่มีสติปัญญาแท้จริงแล้ว มันก็จะจบลงแค่นี้ เพราะได้แค่สงสัย ทำความเข้าใจไม่เป็น ไม่ว่าใครจะอธิบายยังไง เอาง่ายๆในคห1 ทุกอย่างกระจ่างแจ้งในคำอธิบายที่ท่านพุทธทาสเขียนไว้ แม้จะเขียนไว้สั้นๆ ไม่ยืดยาวแบบชักแม่นํ้าทั้งห้ามาอธิบาย ไม่ต้องยกนรกสวรรค์ เทวดา นางฟ้ามาแวดล้อมให้บัวใต้นํ้าพอมองเห็นภาพขึ้นมาบ้าง คนมีสติปัญญาโดยทั่วไปอ่านแล้วก็น่าจะเข้าใจ ส่วนที่จะเชื่อไม่เชื่อหรือถูกกับจริตของตนมั้ย นั่นก็อีกเรื่องนึง คนที่ด้อยสติปัญญาอ่านแล้วก็จะไม่เข้าใจ(อาจเพราะมองไม่เห็นภาพ ถ้าไม่มีอิทธิฤทธิปาฏิหารย์ นรกสวรรค์มาอธิบายให้เห็นเป็นรูปธรรม) เพราะไม่ได้อ่านเอาเรื่อง อ่านแบบตีความ เนื่องเพราะไม่ตรงกับตำราที่ตัวเองยึดถืออยู่ ก็เลยจบแค่ตรงนั้น คิดไปไกลกว่านั้นไม่ได้ ไม่ใช่ซิ ไม่กล้าคิดไปไกลกว่านั้นมากกว่า เพราะตำราคํ้าคออยู่ ข้อสังเกต - การฉีกคัมภีร์ ได้อะไรเสียอะไร? ถ้ามันถูกต้องมีประโยชน์ จะเสียอะไรละครับ? ก็มีแต่ได้นะซิ - ยอมรับคัมภีร์หนึ่ง แต่ฉีกอีกคัมภีร์หนึ่งทิ้ง ได้อะไรเสียอะไร? คัมภีร์ไหนดีก็รับไว้ซิ มันไม่ต้องแบกหามอะไรนี่ แค่เก็บไว้ในสมอง คัมภีร์ไหนไม่ดีไม่ถูกต้องก็แก้ไข ไม่เห็นต้องฉีกเลย ไอ้ที่พูดว่าฉีกก็ไม่เห็นมีใครฉีกนี่ เห็นพูดโวยวายกันไปเองมากกว่า ให้มันฟังดูเป็นเรื่องใหญ่โต น่ากลัวไว้ก่อน เหมือนพวกขวัญอ่อนเกิดอาการวิตกจริต พวกนี้ไม่รู้จักการเลือกรับของดีมากกว่า ของดีไม่จำเป็นต้องมีแค่หนึ่งเดียว อาจจะไม่ถึงกับดีที่สุด แต่ถ้ามีคุณค่าพอก็ยอมรับได้ มันจะไปเสียอะไรตรงไหนละ หัดคิดใหม่ทำใหม่บ้างก็ดีนะ เดี๋ยวจะตกยุคเอา ตรรกกะที่ว่า ยอมรับคัมภีร์หนึ่ง แต่ฉีกอีกคัมภีร์หนึ่งทิ้ง นี่ฟังดูโง่ๆยังไงก็ไม่รู้ - คัมภีร์ เอาไว้อ่านศึกษา หรือเอาไว้ฉีกเพื่อสอนใคร อย่างไหนจะมีประโยชน์กว่ากัน? พวกยึดติดตำราก็คิดแค่ว่าตำรามีไว้อ่าน อ่านแล้วจำ จำแล้วเชื่อ เชื่อแล้วเชื่อเลย คนมีปัญญาอ่านตำราแล้วเห็นว่าตรงไหนไม่ถูกต้องก็จะค้นคว้าหาคำตอบ ตีความหมาย ทำความเข้าใจให้ถูกต้อง หาทางแก้ไขจะได้ไม่หลงผิดต่อไป คิดดูว่าอันไหนมีประโยชน์กว่ากัน(ถ้ามีสติปัญญาพอ) คำว่าฉีก ควรเลิกใช้ได้แล้ว ฟังดูเหมือนพวกกระต่าย(วิกลจริต)ตื่นตูมมากกว่า - คนบางกลุ่มอ้างกาลามสูตรมาใช้กับพระไตรปิฎก เขาได้นำมาใช้กับคำสอนของอาจารย์ตนเองขนาดไหน? ก็ใช้ได้เหมือนกับทุกกรณีที่ใช้อยู่ ไม่ว่ากับพระไตรปิฏก กับ พระพุทธเจ้า กับ ข่าวลือ กับ จิ้งจกไหว้พระ คนไม่เคยใช้ก็คงจะสงสัยเป็นธรรมดา เพราะปกติเป็นคนเชื่อง่าย เห็นคนเชื่อยากเลยมองเป็นตัวประหลาดไปซะ จากคุณ : Persimon เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 12:44:34

ความคิดเห็นที่ 9 หยั้งสติไว้ก่อน ผมให้กิฟท่าน Persimon  เพราะได้รับจากท่าน Persimon เยอะแล้ว แวะมาคืนครับ *เห็นด้วยกับ ใจความ เนื้อหาท่าน Persimon แต่ในบางคำ ก็แรงไปกับท่านซามูไรหมูตอน ซึ่งเรา 2 คนตุ๋ยกันหลังไมค์ หลายทีอยู่* (ฮา) -*- พิมพ์อะไรออกไป! จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 13:36:47

ความคิดเห็นที่ 10 #8 มีแต่ได้อะไรเหรอครับ บุคคลมิจฉาทิฎฐินี่ล่ะน้อ พอตัวเองเชื่อว่านรกสวรรค์ไม่มี ก็มั่นใจความเชื่อตัวเอง เหมือนเด็กอนุบาลเชื่อว่าตกตึกแล้วไม่ตาย ก็โดดตึกลงมาซะงั้น เพราะหลงคิดว่า อะไรที่ตัวเองเชื่อย่อมถุกต้องแน่นอน นี่ถ้าสอบเลขได้ 70 เต็มร้อย คงรีบแจ้นไปหาครูบอกว่าเฉลยผิดนะครับ ผมต้องได้เต็ม นี่เพราะขาดปัญญา มีแต่ความเชื่อ พอเอาความเชื่อนำ เชื่อว่านรกสวรค์ไม่มี วิยญาณ ไม่มี ทั้งๆที่มีผุ้พบเห็นมากมาย เรื่องอำนาจวิเศษ ก็มีผู้เล่าประสบการณ์อยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้สะกิดต่อมปัญญาขึ้นมาบ้าง ก็เพราะมีแต่ความเชื่อขาดปัญญา เขาเชื่อว่า อ๋อ นั่นอาจแล้วจำ แล้วก็เชื่อ ไม่ได้ไตรตรอง แท้จริงแล้ว ตนเองนั่นแหละไตร่ตรองอะไรมั่ง มันจะเป็นไปได้ไง ว่าคนเชื่อเป็นล้าน เพราะอ่านจำ แล้วเชื่อ มันต้องคิดสิ เทียบเคียง กับเหตุการณ์ คนเจอวิญญาณ คนระลึกชาติ แต่นี่อาศัยความเชื่อว่ามันไม่มีอย่างเดียว แล้วก็มาบอกจิตหลอน ตาฝาด สะกดจิตหมู่ โดยไม่ดูความเป็นไปได้ ข้อเท็จจริง นั่นเพราะมีแต่ความเชื่อ เอาความเชื่อนำ จากคุณ : imanust_261204 เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 13:51:24

ความคิดเห็นที่ 11 หากบอกว่า....   คนเชื่อเป็นล้าน !!!! ก็แล้ว คนที่ไม่เชื่อ อีกหลายพันล้านล่ะครับ ..เอาเขาเหล่านั้นไปแอบไว้ที่ไหนกัน ?   ในโลกนี้ คนนับถือศาสนาพุทธ ไม่กี่ร้อยล้านเองนะครับ  และในไม่กี่ร้อยล้านนั้น ก็ยังแบ่งออกไปหลาย ๆ นิกาย   ส่วนคนที่ ไม่นับถือพุทธ มีอีก หลายพันล้านเลย  ดังนั้น อยากจะให้มองในสเกลกว้าง ๆ เอาไว้ก่อนดีไหมว่า....  สิ่งที่คุณเชื่อ คุณก็เชื่อไป  แต่สิ่งที่คนอื่นเชื่อ คุณอย่าเพิ่งไปคิดว่า คนเหล่านั้น เขาโง่กว่าคุณสิครับ  เขาอาจจะฉลาดกว่าคุณ เก่งกว่าคุณ และทำข้อสอบได้ 100% เต็มมาแล้วในทุก ๆ สนามก็ได้นี่นา  ทำไมต้องรีบไป ทุบอก ชกตัว กะอีแค่ เขาไม่เชื่อ ผีสาง นางไม้ ไม่เป็นสาวกพ่อมด หมอผี เหมือนคุณ ด้วยเล่า?  เขาสมัครใจ ที่จะเป็นสาวกพระพุทธเจ้า ในมุมมองที่คุณอาจจะไม่เคยเห็นเลย ในชีวิตนี้  ก็เป็นได้ นี่นา...ว่ามะ? จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 14:01:06

ความคิดเห็นที่ 12 อ๋อผมเข้าใจแล้ว เพราะเขาทำข้อสอบได้เต็มมาตลอด ทำอะไรไม่เคยผิด ก็เลยคิดไปเองว่า ถ้าตัวเองเชื่ออะไร ต้องถูกไปหมดนี่เอง แล้วทำไมคนที่เชื่อเรื่องผี ถึงต้องกลายเป็นสาวกผีหรือครับ แล้วทำไมถึงคิดว่าคนเชื่อเรื่องผี เพราะอ่านจากตำรา > แล้วจำ > แล้วเชื่อ อย่างนั้นมันออทิสติกแล้วมั้ง อาจเป็นเพราะตนเองอาศัยความเชื่อนำว่า ผีไม่มีจริง แล้วเหมาไปว่าคนอื่นเชื่ออาศัยความเชื่อนำเหมือนตนเองก็ได้ จากคุณ : imanust_261204 เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 14:25:19

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่ทราบค่ะ ดิชั้นเห็นด้วยกับ พุทธทุกคัมภีร์ ในโลกนี้ ดีๆ รับหมด จากคุณ : บุษกรจันทร์ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 16:24:16

ความคิดเห็นที่ 14 คห ที่ 7 ที่ว่า....  (หากเปรียบเทียบกับพระพุทธโฆสาจารย์ในอดีต เมื่อลอกคัมภีร์ ของเขาเสร็จแล้ว เอาคัมภีร์เดิมเผาไฟซะเลย  ใครน่ารัก ชังกว่ากัน ลองตรองดู?) จากคุณ : รถเรณู ขอตอบส่วนนี้เพื่อให้เข้าใจความจริงที่ถูกต้อง กรณีพระพุทธโฆษาจารย์ท่านไปแปลพระธรรมชั้นอรรถกถาจากภาษาสิงหลเป็นภาษาบาลีนั้น ท่านถูกพระลังการุ่นหลังกล่าวหาว่าท่านเผาคัมภีร์อรรถกถาเดิมของชาวลังกา แต่ความจริงนั้นพระพุทธโฆษาจารย์ท่านเห็นว่าต้นฉบับใบลานเก่าผุพังชำรุด ท่านได้ทำการคัดลอกซ่อมแซมขึ้นใหม่ไว้ทดแทนของเดิมแล้ว ส่วนที่เผาก็เฉพาะส่วนที่ผุพังเท่านั้น จากคุณ : ปก เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 16:28:25

ความคิดเห็นที่ 15 ถูกใจเพราะ ...  เป็นข้อมูลที่ควรต้อง น่าพิจารณาครับคุณ ปก จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 17:02:33

ความคิดเห็นที่ 16              พระสูตรชื่อว่า ทุกถาสูตร เป็นพระสูตรเนื้อความสั้นๆ              แต่อธิบายการกระทำนี้ได้.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔              อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต              ทุกถาสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=4225&Z=4288                   ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=157              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 17:06:13

ความคิดเห็นที่ 17 - การฉีกคัมภีร์ ได้อะไรเสียอะไร? * ได้คนกลุ่มหนึ่ง ที่ยอมรับได้กับส่วนที่เหลือ แต่เสียคนอีกกลุ่ม ที่สนใจส่วนที่ฉีก และเสียหายต่อความจริงทั้งหมดที่บรมครูตรัสรู้มาสังสอนเรา คำถามก็คือ ทำไมเราต้องแคร์ไอ้พวกวิทยาศาสตร์ครึๆ ไม่คิดทดลองทดสอบ - ยอมรับคัมภีร์หนึ่ง แต่ฉีกอีกคัมภีร์หนึ่งทิ้ง ได้อะไรเสียอะไร? * คล้ายๆข้อหนึ่ง - คัมภีร์ เอาไว้อ่านศึกษา หรือเอาไว้ฉีกเพื่อสอนใคร อย่างไหนจะมีประโยชน์กว่ากัน? * เสียประโยชนมากกว่า รู้ให้เยอะ แล้วเลือกสอน ให้ตรงกับบุคคลที่เขาสนใจเป็นเรื่องๆไป ดีกว่ารู้น้อย แล้วสอนได้แค่บางคน - คนบางกลุ่มอ้างกาลามสูตรมาใช้กับพระไตรปิฎก เขาได้นำมาใช้กับคำสอนของอาจารย์ตนเองขนาดไหน? * สาวกไม่ใช้กาลามสูตรกับองค์พระศาสดา ถ้ายังใช้ก็ไม่ใช่สาวก นอกจากจะมีนิสัย แห่ตาม คือ อันนี้ดีเลยขอตามด้วย แต่ยังใช้กาลามสูตร เพราะกลัวเสียเชิงว่าเชื่อคนง่าย สาวกจริงๆ เขาต้องใช้ความคิดพิจารณาส่วนตัวของเขาเอง ถ้าใช้กาลามสูตรก็แสดงว่าเชื่อว่าพระพุทธเจ้าตรัสจริงนะสิ ถ้าเชื่อตรงนี้แล้ว จะไปใช้กาลามสูตรกับจุดอื่นเพื่ออะไร ถามจริงๆ พระสารีบุตรใช้กาลามสูตรตอนฟังพระอัสสชิเทศน์มั้ย... พระมหาโมคคัลลานะละ..? พระมหากัสสัปปะละ...? พระอนุรุทธละ...? พระอัญญาโกณฑัญญะ...? ฯลฯ มีใครใช้บ้าง เขาฟังว่าพระพุทธเจ้าตรัสธรรมที่เขาต้องการหรือเปล่า เมื่อใช่ เขาก็ลุยเลย พระพุทธทาสนั้น ท่านสอนคนมีความรู้มีปัญญา(ท่านว่างั้นนะ) คำถามก็คือ ไอ้คนอ่านหนังสือของท่าน มีความรู้ มีปัญญา ระดับเดียวกับที่ท่านเสป็คไว้มั้ย?? ที่ผมเห็นนะ เป็นพวกปัญญาทางโลกพยายามฉลาด ปัญญาทางธรรมอีโก้ใหญ่โตมาก เลือกธรรมจากพระพุทธทาสเพราะเหมาะกับกิเลสตัวเอง พวกใช้กาลามสูตรนี่ส่วนใหญ่ มาทางเดียวกัน และไปทางเดียวกัน จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 17:55:34

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านบทความในข่าวสด พระธิเบต  ถือว่า วชรยาน เป็นยาน นิกายที่สูงสุด รองมาคือมหายาน แล้วก็หินยาน  เป็นเพราะ หินยาน เค้าถือเอาแต่ตำราแต่อาจเป็นแบบใบลานเปล่า คือดีแต่สวดจำ อันนั้น ความคิดของทางวัชรยาน ที่เค้าบอกว่า เค้าไม่ใช่มหายาน  แต่ก็ยังถือว่า มหายาน นั้นสูงกว่า เถรวาท หรือหินยาน   อันที่จริง บางส่วนแต่งมาโดยพระอาจารย์ในชั้นหลังก็เป็นได้ จากคุณ : นบนอบ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 18:19:47

ความคิดเห็นที่ 19 ^ #17 ได้นับจริงจังหรือยัง ว่าสัดส่วน คนเพี้ยน เพราะ สายสุกขวิปัสสโก ซึ่งใช้ธรรมพิจารณาปัจจุบันเป็นที่ตั้ง กับพวกวิชชา 3 วิชชา 8 ซึ่งใช้ อดีตชาติ ผีสาง เทวดาเป็นเครื่องมือ หรือ ผลแห่งการปฏิบัติ ความเลอะเทอะ พบในสายไหนมากกว่ากัน? คนทรง , พิสูจน์ผีตามทีวี , นักสมาธิเพื่อสัมผัสแสง สี ภาพ ซักแว่บก็ยังดี 3 บรรทัดหลัง คุณแฝงจิตสกปรก ใส่ชาวพุทธด้วยกันเต็มๆ ฟังชัดๆ ช้าๆ นะครับ ชาวพุทธตั้งแต่ฉลาดที่สุด ถึงโง่ที่สุด มีสิทธิ เลือกฝึกแนวอรหันต์ทั้ง 4 สาย เมื่อฝึก แล้วเพี้ยนวิชชา กลายเป็น อวิชชา โอกาสเกิดได้ทุกสาย พุทธด้วยกัน เตือนกันได้เตือนครับ เตือนด้วยจิตเป็นธรรม ไม่เป็น รูดซิบปากไปครับ ไม่ใช่ทับถม คิดว่าคนอื่นพยายามฉลาด เต็มไปด้วยกิเลส ทั้งนั้น แบบ 3 ประโยคหลังของคุณ จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 18:21:29

ความคิดเห็นที่ 20 คุณZim-MorLuth- เคยรู้มั้ยครับ ว่าการฝึกสายอื่นๆนอกจากสุกขวิปัสสโกนั้น.. เขาเอาชีวิตเข้าแลกขนาดไหน และต้องปฏิบัติเคร่งครัดขนาดไหนถึงจะได้มา ที่คุณว่าเพี้ยนๆนะ คุณมองที่ปุถุชนผู้ชอบทางด้าน ไสยศาสตร์ ชอบพึ่งเทวดานางฟ้า หรือว่าคุณมองที่ บุคคลผู้ฝึกตนเพื่อให้ได้วิชชาดังที่คุณว่ามา คุณเคยอยู่ในสังคมที่เขาฝึกเพื่อให้ได้วิชชาเหล่านี้หรือเปล่า...? คุณรู้หรือเปล่าว่าเขาไม่เคยคัดค้านคำสอนของพระศาสดาเลย เพราะบุคคลเหล่านี้ ไม่ใช่นักค้าน แต่เป็นนักค้นหา ทดลองปฏิบัติ เพราะวิสัยเขาเป็นอย่างนี้ เขาถึงไปสายสุกขวิปัสสโกไม่ได้ แล้วคุณเคยเจอสายสุกขวิปัสสโกจริงๆหรือยังครับ... ผมนะบวชพระสายนี้เลย ไม่เห็นเขาจะคัดค้านเรื่องนี้ เขาบอกว่ามีจริง ยืนยันหนักแน่น... เพียงแต่เขาไม่ปฏิบัติเพื่อรู้เห็น แล้วยังบอกอีกนะ ว่าถ้าอยากรู้ ก็ให้ไปศึกษากับท่านนั้นสิ วัดนั้นสิ แล้ววัดที่เขาสอนสายรู้สายเห็นนี่... ก็มีลูกศิษย์สุกขวิปัสสโกเยอะแยะ คือฉันไม่อยากรู้อยากเห็น แต่ปฏิปทาแบบนี้ฉันเอา แต่ฉันไม่เอาวิชชา ลองอ่านของผมให้ดีๆนะครับ ท่านพระพุทธทาสนะ ท่านตั้งใจจะสอนผู้มีปัญญา ท่านก็เลือกธรรมมาสอน (ตามแบบที่ท่านคิด) ผมเลยตั้งข้อสังเกตไว้ว่า... ถ้าคนที่ไม่ได้ตามเสป็กของท่านมาอ่านละ.. ไม่ไปไกลเลยหรือ หรืออย่างเช่น.. บางคนเขาอ่านแล้วไม่เห็นว่าท่านพุทธทาสจะสอนเรื่องรู้เรื่องเห็น เขาศรัทธาท่านพุทธทาสมาก เขาเลยไปค้านทุกคนที่รู้ที่เห็น หรืออยากรู้อยากเห็น.. เหนื่อยแทนครับ คำว่าโง่หรือฉลาดผมไม่ได้สนใจนะ เพราะว่าคนโง่ก็บรรลุพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณได้ แต่ต้องมีคนสอนให้ถูกจริตนิสัย สมัยนี้เป็นสมัยที่เราเลือกได้ครับ ว่าเราจะเข้าสู่หลักสูตรของใคร ปัญหาก็คือ เรารู้ตัวเราเองหรือเปล่าว่า เราควรหรือเหมาะกับหลักสูตรไหน แล้วอ่านให้ดีๆที่ ผมบอกว่า ที่ผมเห็น ผมไม่ได้บอกว่าทุกคน... หรือส่วนใหญ่ ผมบอกว่า ที่ผมเห็น ผมคงจะซวยเองละครับ พอเจอทีไรก็เจออีหรอบนี้ทุกที... ลองอ่านดูนะ... ว่าผมด่าใครบ้างหรือยัง... ลองอ่านดู... ว่าผมด่าใคร ว่าใคร ผมบอกว่าชาวพุทธส่วนใหญ่ที่ไหนละ ผมบอกว่า ที่ผมเห็น... จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 18:49:25

ความคิดเห็นที่ 21 อ๋อผมเข้าใจแล้ว เพราะเขาทำข้อสอบได้เต็มมาตลอด ทำอะไรไม่เคยผิด ก็เลยคิดไปเองว่า ถ้าตัวเองเชื่ออะไร ต้องถูกไปหมดนี่เอง อันนี้ตีความผิดครับ แต่ไม่ว่ากัน เพราะคนไทยอ่านหนังสือได้แต่ไม่เก่งตีความ แล้วทำไมคนที่เชื่อเรื่องผี ถึงต้องกลายเป็นสาวกผีหรือครับ เพราะพื้นที่ที่เป็นประเทศไทยนี้ นับถือลัทธิผีมาตั้งแต่ก่อนที่พุทธศาสนาจะเข้ามา พอพุทธเข้ามาเบียดลัทธิผีออกไปจนแทบไม่มีที่ยืน แต่ก็ใช่ว่าจะหมดไป กลับแฝงตัวอยู่ร่วมกับพุทธไปอย่างกลมกลืนมากกว่า ดังนั้นความเชื่อเรื่องผีก็ยังติดฝังหัวคนไทยอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง คนที่เชื่อมากงมงายมาก จะเรียกว่าสาวกผีก็ไม่น่าจะผิดหรอกครับ พุทธในไทยถึงเป็นพุทธแบบไทยๆ มีกลิ่นอายของความเชื่อแบบไทยปนอยู่ด้วย แล้วทำไมถึงคิดว่าคนเชื่อเรื่องผี เพราะอ่านจากตำรา > แล้วจำ > แล้วเชื่อ อย่างนั้นมันออทิสติกแล้วมั้ง เพราะพวกคุณก็บอกเองนี่ว่า ในพระไตรปิฏกบอกว่ามี คุณก็เลยเชื่อ เพราะถ้าไม่เชื่อจะหาว่าพระพุทธเจ้าโกหก ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง ถ้าจะเป็นออทิสติกแล้วควรจะเป็นใครมากกว่า?   อาจเป็นเพราะตนเองอาศัยความเชื่อนำว่า ผีไม่มีจริง แล้วเหมาไปว่าคนอื่นเชื่ออาศัยความเชื่อนำเหมือนตนเองก็ได้ คุณรู้มั้ยว่า การไม่เชื่อในเรื่องที่คนในสังคมส่วนใหญ่เชื่อนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆแค่มีความเชื่อนำ คนที่ไม่เชื่อนั้น ต่างก็เคยเชื่อเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่เด็กกันทั้งนั้น รวมถึงผมด้วย  เพราะเราอยู่ในสังคมที่ผู้คนที่แวดล้อมเราอยู่นั้นเชื่อและปลูกฝังความเชื่อใส่หัวเรา ได้ยินได้ฟังได้รับรู้อยู่แทบทุกวันจนซึมเข้าไปในหัว แต่พอโตขึ้นมา เริ่มเรียนรู้ เริ่มคิดเป็น ก็พอจะแยกออกว่าอะไรเป็นอะไร อะไรจริงไม่จริง อะไรควรเชื่อไม่ควรเชื่อ ไม่เหมือนกับการเชื่ออะไรตามๆกัน อันนั้นง่ายครับ ไม่ต้องใช้สมองคิดอะไรเลย ใช้ความเชื่อล้วนๆ จากคุณ : Persimon เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 18:58:33

ความคิดเห็นที่ 22 เพราะพระไตรปิฎกได้ถูกแต่งเติมแก้ไขให้ผิดเพี้ยนมาแล้ว ดังนั้นท่านจึงยอมรับเฉพาะบางส่วนที่เห็นว่าดับทุกข์ได้ ส่วนของมหายานหรือเซ็นนั้นเขาสอนเรื่องที่ตรงชัด ลัดเข้าสู่เรื่องการดับทุกข์โดยตรง ท่านจึงยอมรับ จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 19:07:17

ความคิดเห็นที่ 24 #20 ผมถึงถาม สิ่งที่เห็นไงครับ ว่าเห็นแล้วเทียบกับสายอื่น หรือยัง? อาจารย์สอนมีอยู่ หนังสือมีอยู่ เวลาคนอ่านเพี้ยน เพี้ยนที่คน ทั้งนั้นละ เปอร์เซ็นต์เพี้ยน อันไหนเยอะกว่ากัน ไอ้ที่เห็นอภินิหารตะวันแก้ว กลางท้องฟ้า นับร้อยคน ,แม่ชีแสดงฤทธิ์ปัดระเบิด ,นั่งสมาธิสั่นพั่บๆ ไม่เป็นตัวอย่างให้คุณมองเลย?????????????????????? ผมไม่ชอบลงความเห็นแบบไม่เคลียร์ครับ ถ้าผมบอกว่า คนศึกษาวิชชา 3 วิชชา 8 แล้วเพี้ยน ก็คือ เพี้ยน เอาวิชชาไปเป็นอวิชชา หลงผิด ลุ่มหลง งมงาย หวังจะเห็น**ตั้งแต่เริ่มฝึก เห็นเพื่อเข้าสังคม เพื่อการโม้ซะมาก เห็นแล้วก็บ้าสิ่งทีเ่ห็น ไม่ขยับไปมหาสติปัฏฐานสูตรซักที คนฝึกสำเร็จมีทั้ง 4 สายครับ แต่ที่ติ ที่ทำท่ารังเกียจใส่กันเนี้ย ทำใส่คนติดขัด คนศึกษาแล้วพลาด เพี้ยนกันอยู่ ---------------- ย้ำนะครับ ผมถามเรื่อง เปอร์เซ็นต์เพี้ยนในสายทั้ง 4 แน่ใจหรือ ว่าสุกขวิปัสสโกมากกว่า?? ผมไม่ได้ถามประวัติการบวชคุณ ไม่ได้ถามใครฝึกเอาเป็นเอาตาย แบบไหน ผมถามว่า ที่เข้าไปศึกษา อ่าน ฝึก กันแต่ละสาย เพี้ยนแล้วควรทำอย่างไร ควรด่าทอ ว่า คนเลือกสายนึงๆ เป็นคนพยายามฉลาด อย่าง 3 บรรทัดหลังคุณพิมพ์หรือ? ปัญญาทางธรรมอีโก้ใหญ่โต? เอากิเลสนำกาลามสูตร? ----------------- 4 ประโยคหลังใน คห.20 ความซวยเป็นเรื่องดวงครับ แต่การพิมพ์เป็นเรื่อง กรรม คุณพิมพ์สิ่งที่คุณคิด ไม่ต้องโทษดวงครับ ยืดอกรับกรรมที่พิมพ์ ให้สมกับที่อ้างว่าเคยบวชหน่อยครับ บวชทำไมครับ บวชเพื่อโทษดวงซวย?? จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 19:33:40

ความคิดเห็นที่ 25 ลองศึกษา สองพระสูตรด้านล่างนี้ แล้วท่านจะเข้าใจว่าทำไมจึงมีบุคคลบางกลุ่มปฏิเสธบางส่วนในพระไตรปิฎกเถรวาท โปรดสังเกต อสุรินทราหู ที่บรรยายในอรรถกถา มิน่าจะใช่ อสุรินทราหูที่จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต ================================================ จันทิมสูตรที่ ๙             [๒๔๑] พระผู้มีพระภาคประทับ ... เขตพระนครสาวัตถี ก็โดยสมัย นั้น จันทิมเทวบุตรถูกอสุรินทราหูเข้าจับแล้ว ครั้งนั้นจันทิมเทวบุตรระลึกถึงพระ ผู้มีพระภาค ได้ภาษิตคาถานี้ในเวลานั้นว่า                          ข้าแต่พระพุทธเจ้า ผู้แกล้วกล้า ขอความนอบน้อมจงมีแด่                          พระองค์ พระองค์เป็นผู้หลุดพ้นแล้วในธรรมทั้งปวง ข้าพระ-                          องค์ถึงเฉพาะแล้ว ซึ่งฐานะอันคับขัน ขอพระองค์จงเป็นที่พึ่ง                          แห่งข้าพระองค์นั้น ฯ             [๒๔๒] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาค ทรงปรารภจันทิมเทวบุตรได้ตรัส กะอสุรินทราหูด้วยพระคาถาว่า                          จันทิมเทวบุตร ถึงตถาคตผู้เป็นพระอรหันต์ ว่าเป็นที่พึ่ง                          ดูกรราหู ท่านจงปล่อยจันทิมเทวบุตร พระพุทธเจ้าทั้งหลาย                          เป็นผู้อนุเคราะห์แก่โลก ฯ             [๒๔๓] ลำดับนั้นอสุรินทราหู ปล่อยจันทิมเทวบุตรแล้ว มีรูปอันกระ- *หืดกระหอบ เข้าไปหาอสุรินทเวปจิตติถึงที่อยู่ ครั้นแล้วก็เป็นผู้เศร้าสลด เกิด ขนพอง ได้ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ             [๒๔๔] อสุรินทเวปจิตติ ได้กล่าวกะอสุรินทราหู ผู้ยืนอยู่ ณ ที่ควร ส่วนข้างหนึ่ง ด้วยคาถาว่า                          ดูกรราหู ทำไมหนอ ท่านจึงกระหืดกระหอบปล่อยพระจันทร์                          เสีย ทำไมหนอ ท่านจึงมีรูปสลด มายืนกลัวอยู่ ฯ             [๒๔๕] อสุรินทราหูกล่าวว่า                          ข้าพเจ้าถูกขับด้วยคาถาของพระพุทธเจ้า หากข้าพเจ้าไม่พึง                          ปล่อยจันทิมเทวบุตร ศีรษะของข้าพเจ้าพึงแตกเจ็ดเสี่ยง                          มีชีวิตอยู่ ก็ไม่พึงได้รับความสุข ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕  บรรทัดที่ ๑๕๕๓ - ๑๕๗๖.  หน้าที่  ๗๑. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=15&A=1553&Z=1576&pagebreak=0 ===================================================== สุริยสูตรที่ ๑๐             [๒๔๖] ก็โดยสมัยนั้น สุริยเทวบุตร ถูกอสุรินทราหูเข้าจับแล้ว ครั้ง นั้น สุริยเทวบุตร ระลึกถึงพระผู้มีพระภาค ได้กล่าวคาถานี้ในเวลานั้นว่า                          ข้าแต่พระพุทธเจ้า ผู้แกล้วกล้า ขอความนอบน้อมจงมีแด่                          พระองค์ พระองค์เป็นผู้หลุดพ้นแล้วในธรรมทั้งปวง ข้า-                          พระองค์ถึงเฉพาะแล้วซึ่งฐานะอันคับขัน ขอพระองค์จงเป็น                          ที่พึ่งแห่งข้าพระองค์นั้น ฯ             [๒๔๗] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงปรารภสุริยเทวบุตรได้ตรัสกะ- *อสุรินทราหูด้วยพระคาถาว่า                          สุริยเทวบุตร ถึงตถาคตผู้เป็นพระอรหันต์ ว่าเป็นที่พึง ดูกร                          ราหู ท่านจงปล่อยสุริยะ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นผู้                          อนุเคราะห์แก่โลก สุริยะใดเป็นผู้ส่องแสง กระทำความสว่าง                          ในที่มืดมิด มีสัณฐานเป็นวงกลม มีเดชสูง ดูกรราหู ท่าน                          อย่ากลืนกินสุริยะนั้น ผู้เที่ยวไปในอากาศ ดูกรราหู ท่าน                          จงปล่อยสุริยะ ผู้เป็นบุตรของเรา ฯ             [๒๔๘] ลำดับนั้น อสุรินทราหู ปล่อยสุริยเทวบุตรแล้ว มีรูปอัน กระหืดกระหอบ เข้าไปหาอสุรินทเวปจิตติถึงที่อยู่ ครั้นแล้วก็เป็นผู้เศร้าสลด เกิด ขนพอง ได้ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ             [๒๔๙] อสุรินทเวปจิตติ ได้กล่าวกะอสุรินทราหู ผู้ยืนอยู่ ณ ที่ ควรส่วนข้างหนึ่ง ด้วยคาถาว่า                          ดูกรราหู ทำไมหนอ ท่านจึงกระหืดกระหอบ ปล่อยพระ-                          สุริยะเสีย ทำไมหนอ ท่านจึงมีรูปเศร้าสลด มายืนกลัวอยู่ ฯ             [๒๕๐] อสุรินทราหู กล่าวว่า                          ข้าพเจ้าถูกขับด้วยคาถาของพระพุทธเจ้า ถ้าข้าพเจ้าไม่พึง                          ปล่อยพระสุริยะ ศีรษะของข้าพเจ้าพึงแตกเจ็ดเสี่ยง มีชีวิต                          อยู่ ก็ไม่พึงได้รับความสุข ฯ เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕  บรรทัดที่ ๑๕๗๗ - ๑๖๐๙.  หน้าที่  ๗๒ - ๗๓. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=15&A=1577&Z=1609&pagebreak=0 ================================================= อรรถกถาจันทิมสูตรที่ ๙                             พึงทราบวินิจฉัยในสุริยสูตรที่ ๑๐ ต่อไป:-               บทว่า สุริโย คือ เทวบุตร ผู้สถิตอยู่ ณ สุริยวิมาน.               บทว่า อนฺธกาเร ได้แก่ ในการทำความมืดดุจตาบอด เพราะห้ามความเกิดแห่งจักษุวิญญาณ.               บทว่า เวโรจโน แปลว่า ส่องสว่าง.               บทว่า มณฺฑลี ได้แก่ มีสัณฐานกลม ด้วยบทว่า มา ราหุ คิลี จรมนฺตลิกฺเข ดังนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนราหู ท่านอย่ากลืนสุริยะผู้โคจรไปในอากาศเลย.               ถามว่า ก็ราหูนั้นกลืนสุริยะนั้นได้หรือ.               ตอบว่า กลืนได้สิ เพราะว่า ราหูมีอัตภาพใหญ่ ว่าโดยส่วนสูง สูงถึง ๔,๘๐๐ โยชน์ ช่วงแขน ยาว ๑,๒๐๐ โยชน์ ว่าโดยส่วนหนา ๖๐๐ โยชน์ ศีรษะ ๙๐๐ โยชน์ หน้าผาก ๓๐๐ โยชน์ ระหว่างคิ้ว ๕๐ โยชน์ คิ้ว ๒๐๐ โยชน์ ปาก ๒๐๐ โยชน์ จมูก ๓๐๐ โยชน์ ขอบปากลึก ๓๐๐ โยชน์ ฝ่ามือฝ่าเท้าหนา ๒๐๐ โยชน์ ข้อนิ้ว ๑๕ โยชน์.               ราหูนั้นเห็นจันทระและสุริยะส่องสว่างอยู่ มีความริษยาเป็นปกติอยู่แล้ว ก็ลงสู่วิถีโคจรของจันทรและสุริยะนั้น ยืนอ้าปากอยู่. จันทรวิมานหรือสุริยวิมานก็เป็นประหนึ่งถูกใส่เข้าไปในมหานรก ๓๐๐ โยชน์ เทวดาทั้งหลายที่สถิตอยู่ในวิมาน ถูกมรณภัยคุกคามก็ร้องเป็นอันเดียวกัน               ราหูนั้นบางคราวก็เอามือบังวิมาน บางคราวก็ใส่ไว้ใต้คาง บางคราวก็เอาลิ้นเลีย บางคราวก็วางในกระพุ้งแก้ม เหมือนกินทำแก้มตุ่ย แต่ราหูนั้นไม่อาจชลอความเร็วได้ คิดว่าเราจักฆ่าเสีย ก็ยืนอมทำแก้มตุ่ย หรือคิดว่าขมองของเทพบุตรนั้น จักแตกออกไป ราหูก็คร่าวิมานนั้นน้อมเข้ามา. เพราะฉะนั้น เทพบุตรนั้นจึงไปพร้อมด้วยกันกับวิมาน.               บทว่า ปชํ มม ความว่า ได้ยินว่า เทพบุตรแม้ทั้งสองคือจันทระและสุริยะบรรลุโสดาปัตติผลในวันที่ตรัสมหาสมยสูตร. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า ปชํ มม อธิบายว่า นั่นเป็นบุตรของเรา.               จบอรรถกถาสุริยสูตรที่ ๑๐ http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=246 (เพิ่มลิงค์) แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 55 20:28:08 จากคุณ : sky-hook-damper เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 19:39:17

ความคิดเห็นที่ 26 คงไม่มีประโยชน์เท่าไหร่... แต่ขอลงไว้หน่อย ท่านพุทธทาสกล่าวถึงคัมภีร์มหายานไว้อย่างนี้ V V จากคุณ : ปล่อย เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:15:15

ความคิดเห็นที่ 27 ไปล่ะ... จากคุณ : ปล่อย เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 55 20:19:39

ความคิดเห็นที่ 28 #21 เป็นเรื่องที่คุณคิดไปเอง อุปาทานไปเอง ครับ "ในพระไตรปิฏกบอกว่ามี คุณก็เลยเชื่อ เพราะถ้าไม่เชื่อจะหาว่าพระพุทธเจ้าโกหก" ใครบอกครับ อุปาทานไปเองเปล่า เห็นด้วยเลยครับมันง่ายที่จะไม่ใช้สมอง แค่เชื่อว่าไม่มีอย่างเดียว จากคุณ : imanust_261204 เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 00:46:19

ความคิดเห็นที่ 29 คุณ Zim-MorLuth- ครับ ผมไม่แน่ใจว่าผมสื่อสารอะไรผิดพลาด สิ่งที่ผมอยากจะสื่อสารคืออย่างนี้นะครับ การเลือกสายไหน ไม่ใช่ว่าใครจะฉลาดหรือโง่ มันเป็นอัชฌาสัยของเขา จะไปเชียงใหม่จากกรุงเทพ ไปทางไหนก็ได้ ส่วนเรื่อง ไอ้ที่เห็นอภินิหารตะวันแก้ว กลางท้องฟ้า นับร้อยคน ผมไม่รู้เรื่องพวกนั้น แต่ผมเข้าใจว่าคงเป็นเรื่องวัดพระธรรมกาย... ซึ่งมันก็ตลกดีนะ ที่เอาเรื่องนี้มาคุยกับผม ลองไปหากระทู้วัดพระธรรมกายอ่านดูนะ ว่าผมเห็นยังไงเกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย แต่เอางี้ดีกว่านะ.. ไหนๆก็วกมาพระธรรมกายแล้ว คุณรู้ได้อย่างไรว่า แม่ชีไม่ได้ปัดระเบิดจริง... อ่านตำราอ่านหนังสือแล้วรู้ได้หรือเปล่า คิดเอาเอง แล้วรู้ได้หรือเปล่า ที่พูดนี่กำลังพูดว่ารู้จริงจังนะ ไม่ใช่คิดเอา... (พักเรื่องนี้ไว้ก็ได้) อาการนั่งสมาธิแล้วสั่นพับๆๆ... คุณว่าแปลกเหรอ... แล้วคุณเคยติดตามดูต่อมั้ยว่า หลังจากนั้น เขาคนนั้นนั่งสมาธิแล้วสั่นอีกมั้ย ผมอยากให้คุณลองคิดดู.. ว่าทำไมนั่งสมาธิแล้วสั่นพับๆๆๆๆ ทำไม...? อาการเพี้ยนมีทุกสายการปฏิบัติครับ มันเพี้ยนได้ทุกสายแหละครับ เพราะว่า... อุปาทานมันทำให้เพี้ยน อวิชชาผสมโรง แต่นี่เรากำัลังคุยกันถึงงานของท่านพุทธทาส ผมจะยกตัวอย่างให้ดูก็ได้ มีหลายคนอ่านแล้วคิดว่าตายแล้วสูญ (มิจฉาทิฏฐิแบบหนึ่ง) ก็ปฏิบัติแบบมิจฉาทิฏฐิแบบนั้นแหละ นี่สุกขวิปัสสโกนะ ก็เพี้ยนได้ มันเพี้ยนได้ทุกสาย ปฏิบัติธรรมเขาถึงให้เกาะครูบาอาจารย์ไว้ จะได้ไม่เพี้ยนมาก บางทีนั่งสมาธิเห็นนั่นเห็นนี่... โอยเพี้ยนไปกันใหญ่ เพื่อนสมาชิกบางคนชอบเตือนว่าอย่าฝึกกสิณจะเจอภาพหลอน... อานาปานสติไม่เจอเหรอ... สมาธิมันถึงจุดที่เห็นได้มันเห็นเอง แต่ถ้ามาทางสายวิชชาสามอภิญญาจริงๆ เขาเห็นว่าการนั่งสมาธิแล้วเห็นนั่นเห็นนี่เป็นเรื่องของเด็กอนุบาล เป็นภาพที่ถือจริงจังอะไรไม่ได้ เพราะทางนี้เขาจะมีวิธีการตรวจสอบที่เข้มข้นมาก ผมเห็นใจคุณนะ คุณคงไม่รู้ว่าคนที่เขาปฏิบัติในสายนี้ เขาจริงจังกับสติปัฏฐาน ๔ อย่างไรบ้าง คุณคิดว่าเขาไปนรก-สวรรค์กันโก้ๆเหรอครับ เขาไปแล้วเขาไม่ระวังตัวเหรอครับ (ไอ้ไม่ระวังก็มี) คนที่เอาจริงเอาจังนะ.. เขาเอาทุกลมหายใจเข้า-ออกนะครับ แล้ว... ผมไปบอกตอนไหนเหรอครับว่า.. สายสุกขวิปัสสโกเพี้ยนมากกว่า อย่ายัดมาให้ผมสิครับ แล้วการที่ผมบอกว่าผมเห็นอะไร... ผมสบายใจที่สุด เพราะผมพูดความจริง พูดในสิ่งที่เห็น ผมเห็น ผมถึงกล้าพูด ถ้าไม่เห็น ผมก็เงอะๆงะๆ ซึ่งไม่ใช่วิสัยของผม จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 07:03:52

ความคิดเห็นที่ 30 ^^! ... จากคุณ : พยัคฆ์น้อย เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 09:15:32

ความคิดเห็นที่ 31 สุขวิปัสสโก มักจะไม่ค่อยพูดมาก เขาปฏิบัติเขาไปเรื่อย ไม่ใส่ใจเรื่องต่างมิติ ผีสาง นรกสวรรค์ ส่วนพวกที่มีปมอยู่ในใจเรื่องผีสาง อาจไม่เกี่ยวกับสุขวิปัสโก แต่เพราะตอนเด็กๆ อาจจะโดนผู้ใหญ่เอาผีมาหลอก หรือเอาตุ๊กแกมาหลอก หรือประเภทตอนเด็กๆ ดูหนังผีจนจิตหลอนแล้ว จิตสร้างอารมณ์ต่อต้านความกลัวขึ้นมา(กลไกป้องกันตัวเอง)   แต่ถ้าเชื่อว่าตายแล้วสูญ  เป็นพวกจารวากกลับชาติมาเกิด(แต่ระลึกชาติไม่ได้) จารวากอาจอยู่ใน "กะลาครอบ" หรือ "หว้ากอครอบ" ก็ได้ คล้ายๆกัน อะไรที่นอกกะลา จารวากจะปฏิเสธมันทั้งหมด จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 10:58:17

ความคิดเห็นที่ 32 จะเอาอะไรกับท่านพุทธทาส.........      เมื่อก่อนประสบการณ์ยังน้อย หนังสือของท่านชอบมากเลย ดูเป็นแนวสูงๆโก้ดี อ่านไปๆ เขียนเอง ค้านเอง ลุยไปได้ตลอด คิดอย่างไรก็ถูกทั้งนั้น เรียกว่าเอามวลชนไว้ก่อน แต่ทำให้มวลชนเถียงกันหน้าดำหน้าแดงจนทุกวันนี้      แค่บทสวดของท่านที่ว่า.... พระพุทธเจ้าเป็นนายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระพุทธเจ้า เป็นการเอาใจลัทธิคอมมิวนิสต์ซึ่งบังคับ กดขี่ ไม่ให้เสรีภาพ เพราะยุคนั้นตามทฤษฏีโดมิโน่แล้ว ประเทศไทยไม่มีทางรอดจากคอมมิวนิสต์ยึดได้ เพราะประเทศรอบๆมันยึดไปหมดแล้ว ดีที่มีกลุ่มคณะหนึ่ง ทำงานแบบใต้ดินเสียสละทำงาน อยู่เบื้องหลังช่วยประเทศเลยทำให้แผนการยึดไทยล้มเหลว นานาประเทศเลยงงว่า ไทยรอดได้อย่างไร     พระพุทธเจ้าเป็นบรมครูของมนุษย์และเทวดา ไม่ใช่นายจ้าง ซึ่งใช้การบังคับไปตามอำเภอใจ แค่นี้ก็ชัดอยู่แล้ว การกล่าวหาอย่างนี้จะบาปหรือไม่ ตกนรกหรือไม่ ลองคิดดู และเหล่าพุทธบริษัทเป็นศิษย์หรือสาวก ไม่ใช่ทาส ความหมายมันแตกต่างกันสิ้นเชิง      จะมาแก้เกี้ยวว่า ตัวท่านนับถือพระพุทธเจ้ามากเลยยอมเป็นทาส ฟังไม่ขึ้น เพราะพระพุทธเจ้าไม่เคยเอาใครมาเป็นทาส และท่านในฐานะนักวิชาการย่อมรู้ความหมายของคำว่าทาสดี นอกจากจะมีเจตนาแอบแฝง ซึ่งถ้าเป็นตาสีตาสาไม่มีความรู้ก็ว่าไปอย่าง ถ้าพระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่ท่านคงจะบอกว่า ทำอย่างนี้เสียชื่อศาสนาพุทธเพราะพระองค์หนีจากจากการเป็นกษัตริย์มาบวชขอข้าวชาวบ้านกิน ก็เป็นการทำลายระบบทาสแล้ว แต่นี่กลับปลุกขึ้นมาอีก     คนพากันนิยมก็เพราะติดจำนวนหนังสือที่พิมพ์มากมายเหลือเกิน เพื่อสร้างกระแสความชอบทำกลบเกลื่อนเรื่องนี้หรือเปล่า แสดงว่ามีการทุ่มทุนเยอะมากเลย     ลองหาหนังสือ คำสอนเดียรถีย์ เขียนโดย พระอนันต์ เสนาขันธ์ เมื่อ 2522 วิจารณ์ท่านพุทธทาสอย่างไม่มีใครกล้าวิจารณ์ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:10:30