ความคิดเห็นที่ 1 คุณต้องบอกตัวเองให้ได้ก่อน ว่าคุณนั่งสมาธิเพื่ออะไร เพราะเหตุผลของคุณถ้ามีน้ำหนักมากพอ คุณจะขยันเอง จากคุณ : รวดเดียว เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 17:16:51

ความคิดเห็นที่ 2 แรก ๆ ก็ ตั้งกฎกับตัวเองครับ จะนั่งประจำวันละเท่าใหร่(แบบไม่อู้และสปอลย์กิเลส) หลังจากนั่งบ่อย ๆ ซักพัก  ถ้ามีความก้าวหน้า พอเห็นผลซักนิด  จะขยันขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติครับ  จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 17:22:36

ความคิดเห็นที่ 3 นึกถึงความตายสิครับ คิดว่าชีวิตเป็นของไม่แน่นอน "วันนี้อาจเป็นวันสุดท้าย" แล้วจะเห็นว่าชักช้าไม่ได้แล้วครับ ต้องรีบภาวนาเดี๋ยวนี้เลย จากคุณ : สติ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 18:13:04

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับเรา เราก็ยังขี้เกียจอยู่บ่อยๆเลย แต่ทุกครั้งเราคิดแบบง่ายที่สุดขึ้นมาได้ว่า... บุญอันเกิดจากการเพียรปฎิบัติเป็นบุญอันสูงสุดกว่าทานใดๆ และ เราหวังจะให้บุญอันนี้ แผ่ไปยังพ่อแม่ที่เรารัก ให้ท่านมีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง มีอายุยืนนานและเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป แผ่ไปยัง ญาติเรา เพื่อนเรา เจ้านายเรา ลูกน้องเรา เพื่อนร่วมงาน ครูบาอาจารย์เรา ทั้งในทางโลกทางธรรม เทวดา เปรต สรรพสัตว์ ให้ท่านทั้งหลายมีความสุข คิดยากขึ้นมาอีกนิด ก็คือ ไม่อยากเกิดตายๆๆ อีกแล้ว ต้องเริ่ม ณ บัดนี้ ห้ามผลัดวันประกันพรุ่ง อุตส่าห์ได้อัตตภาพเป็นคนแล้ว เดี๋ยวจะตายซะ แถมไม่มีโอกาสเกิดมาในอัตตภาพที่เพียรปฎิบัติได้อีกล่ะ คราวนี้ยาวเลย... ก็ทำให้เรามีกำลังใจไปนั่งสมาธิ เพื่ออุทิศบุญให้พวกเขาในตอนท้ายค่ะ และเพียรเพื่อ หยุดการเกิดตายในอนาคตเพื่อตัวเอง หรือถ้าขี้เกียจมากกกกกกกกยังไง ก็จะไปเดินจงกรมที่สนามสักครึ่งชั่วโมงก็ยังดี :-) จากคุณ : ยัยก้อย เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 18:32:03

ความคิดเห็นที่ 5 มีผู้รออนุโมทนา และรอคอยบุญอยู่ บางทีมาปลุก บางทีมาเคาะ มาเขย่าเตียง ไม่ได้นอน หาผู้ช่วย แบบนี้ดีม่ะ จากคุณ : nokbin เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 19:01:14

ความคิดเห็นที่ 6 บอกตัวเองว่า...จะพยายามให้ถึงที่สุด แต่ถ้าเกินความสามารถ มันก็มีทางออกเสมอ... จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 19:46:42

ความคิดเห็นที่ 7 ขี้เกียจนั่งเหมือนกันค่ะ อุบายที่ใช้เตือนใจเราคือการนึกถึงความตาย บ่อยๆ (ดูเหมือนง่ายแต่จริงๆเราก็มักจะประมาทอยู่ แต่ช่วงนี้พระที่เราเชื่อว่าท่านเป็นพระสุปฏิปันโนหลายรูป ท่านเตือนเรื่องภัยต่างๆที่ไม่ธรรมดาในอนาคตอันใกล้นี้ แม้พระนิยตโพธิสัตว์ท่านก็กล่าวเมื่อปี2553ว่าโลกจะวิกฤตขึ้นเรื่อยๆ ให้เร่งพัฒนาจิตและปิดอบายภูมิ ทำให้เรานึกถึงความตายบ่อยขึ้น ประมาทกับชีวิตน้อยลง ไม่ใช่เรื่องนั่งสมาธิเท่านั้น กุศลอื่นก็หาโอกาสทำเพิ่มขึ้น อกุศลที่เคยทำก็ลดลง) และอีกวิธีเราจะอ่านประวัติและปฏิปทา คำสอนของครูบาอาจารย์ โดยเฉพาะท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ท่านเจ้าคุณนรรัตนราชมานิต และหลวงพ่อประสิทธิ์ ถาวโร จะทำให้มีแรงใจที่จะภาวนาเป็นพิเศษค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 55 20:27:01 แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 55 20:24:45 จากคุณ : ฟ้าอิงจันทร์ เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 20:22:30

ความคิดเห็นที่ 8 ขี้เกียจเหมือนกันค่ะ  อาศัยฟังธรรมบ่อยๆ เท่าที่จะบ่อยได้  ฟังครูบาอาจารย์สอนสั่ง ไม่ให้ประมาท   แล้วจะกลับมามีความเพียรอีกค่ะ จากคุณ : แม่น้องปัน เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 20:41:41

ความคิดเห็นที่ 9 ก็ขยันซิ ให้มีสติทุกเมื่อ จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 21:39:31

ความคิดเห็นที่ 10 1.กำหนดเวลานั่งสมาธิให้แน่นอน(หมายถึงเวลาเริ่มนั่ง เท่านั้น) 2.เวลานั่งสมาธิ ตั้งใจไว้ให้ถูกต้อง ละความยินดียินร้ายให้หมด 3.อดทนทำไปสักระยะเวลาหนึ่ง คุณจะเห็นผลของการปฏิบัติ แล้วคุณก็จะมีความยินดีพอใจกับผลการปฏิบัติ เมื่อมีความยินดีพอใจแล้ว ความขยันจะตามมาเอง จากคุณ : 7887 เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 22:07:08

ความคิดเห็นที่ 11 สำหรับผมช่วงที่ทำสมาธิได้ดีที่สุด  ก็คือตอนเช้าหลังจากพักผ่อนนอนหลับแล้ว  ตื่นมา อาบน้ำหรือล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น  แล้วจะสวดมนต์นั่งสมาธิไดีดี ก่อนเข้านอนที่จริงช่วงเวลานี้เราจะฟุ้งซ่านจากการทำงานมาทั้งวัน  จะทำสมาธิรวมได้ยาก แต่มีวิธีคือหลังอาบน้ำเสร็จ  จะรู้สึดสดชื่นแล้วอย่าไปดูทีวี ละคร ใดๆอีก ขอให้นั่งสมาธิเลย ถ้าทำไม่ค่อยได้  ก็สวดมนต์เสร็จแล้วนั่งเจริญสติดูกายดูจิตเค้าทำงานก็พอ จะนั่งได้ดีข้อสำคัญต้องนั่งทุกวัน  เราจะติดการทำสมาธิไปเอง  คือถ้าไม่ทำจะรู้สึกขาด อะไรไปซักอย่าง  ควรจะแบ่งเวลาทำทุกวัน  ช่วงแรกทำไม่ได้เย๊อะก็อาจทำซัก 15 นาที พอทำบ่อยๆแล้ว จะเพิ่มเวลาได้เอง เคล็ดลับเวลาเจอนิวรณ์อีกอย่างนึงก็คือ  เวลานั่งแล้วจะรู้สึกเบื่อ ง่วง คือเกิดพวกนิวรณ์ต่างๆ มารบกวน  เราก็ใช้การดูจิตนี่แหละ  ดูเข้าไปเลยเวลาความเบื่อความขี้เกียจมันปรากฎ ดูเข้าไปที่ความเบื่อ ความขี้เกียจ ความง่วง  ดูไม่นานเดี๋ยวมันก็ทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ ต้องดับไป คือหายเบื่อหายขี้เกียจ แล้วเราก็มาเจริญสมาธิต่อ  ถ้าเกิดอีกก็ดูอีก จ้องใส่ มันเข้าไป^^ อันนี้สุดท้าย  ถ้าเราขี้เกียจจริงๆก็ต้องตั้งสัจจอธิษฐานกับพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ว่า เราตั้งจิตอธิษฐานว่าจะนั่งสมาธิทุกวัน ขอบารมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นกำลังใจ อันนี้ช่วยในแง่กำลังใจให้เรามีเป้าหมายที่ต้องทำ แล้วแต่อธิษฐานว่าต้องการเท่าใด และ ควรทำให้ได้ เช่นอธิษฐานนั่งวันล๊ะ 15 นาที ก็ต้องทำให้ได้  เพราะอานิสงค์จากการทำ ตามจิตที่อธิษฐานสำเร็จ จะสร้างความเข้มแข็งทางจิตใจให้เราได้มาก.... หวังว่าคงมีประโยนช์บ้างน๊ะครับ ^^ จากคุณ : ล้าน5 เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 22:23:41

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นเหมือนกันค่ะที่แบบ อยากนั่งสมาธินะคะ แต่ไม่หนักแน่นพอดีจะนั่งให้ได้ทุกวัน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่านั่งแล้วดีมากๆนะคะ อย่างคำตอบของคุณ คห.11 น่าจะโอเคค่ะ จริงๆแล้วพอตอนทำสมาธิแล้วก็ยินดีและชอบที่จะนั่งนะคะ แต่ตอนจะทำให้ได้ทุกวันหรือสม่ำเสมอตลอดนี่สิ ทำไมมันไม่ได้ซักที(อันนี้บ่นในใจค่ะ ^^) แต่ยังพยายามอยู่ค่ะ ก็คิดจะเริ่มจากวันละ 15 นาทีนี่แหละค่ะ..สู้ๆ จากคุณ : KittySoCute! เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 55 23:08:07

ความคิดเห็นที่ 13 นั่งทุกชั่วโมง ครั้งละ 1 นาทีสิครับ นั่งสมาธิ ก็คือ นั่งนี่แหละ นั่งเมื่อไหร่ก็ทำสมาธิได้ จะไปตั้งท่าทำไมเยอะแยะ หายใจทิ้งไปวันๆ เหรอ.. จากคุณ : kiarati เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 07:35:04

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ kiarati แนะนำได้โดนใจ เพราะตัวเองก็ทำงี้บ่อย ๆ นั่งหน้าคอมฯ นี่แหละ  อยากจะทำสมาธิตอนไหนก็ทำเลย ทำจิตให้นิ่ง แล้วหลับตาลงสักพัก 2-3 นาที ลืมตามาว่ากันต่อ ทำช๊อตเล็ก ๆ อย่างนี้สะสมไปเรื่อย ๆ จะเป็นคนสงบง่ายขึ้น  ไปอยู่ในที่อึกทึกวุ่นวาย ใจมันก็ไม่วุ่นวาย ส่วนการนั่งสมาธิ ก็จะจัดเวลาทำอย่างสม่ำเสมอ มากบ้างน้อยบ้าง และทุกวันที่ทำไม่เคยขาด คือ "นอนสมาธิ" ตอนนอนกำหนดสติไว้ที่ลมหายใจ เพื่อตัดความคิดฟุ้งซ่าน จนกำลังสติอ่อนลง ๆ แล้วหลับไปเลย.... จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 09:58:59

ความคิดเห็นที่ 15 เราจะปฏิบัติตอนตื่นนอนเหมือนกันค่ะ เหมือน คห 11 ว่า คือมันทำให้เราไม่ค่อยฟุ้งซ่านมาก แต่การจะตื่นนอนมาแล้วปฏิบัตินี่ ก็เจอเจ้าตัวขี้เกียจทุกเช้าค่ะ แต่พอทำเป็นประจำแล้วมันได้เวลามันจะตื่นเอง พอขี้เกียจเนี่ย วันไหนไม่ได้ปฏิบัติมันจะรู้สึกเหมือนผิดในใจ หรือว่าขาดอะไรไปซักอย่าง เหมือนจิตมันจำได้ค่ะ สำหรับเรา เราใช้อธิษฐานกับเจ้าที่ที่บ้าน ประมาณว่าให้ท่านมาดลใจเราให้เราตื่นขึ้นมาปฏิบัติธรรม เพราะเราเชื่อว่าท่านเองมารออนุโมทนาอยู่ ท่านก็มาปลุกนะคะ พอได้เวลามันจะตื่น จะขี้เกียจมันก็เหมือนมีอะไรดลใจว่าให้ปฏิบัติ ถ้าขี้เกียจมากๆๆ ก็จะหลอกตัวเองก่อน ว่าทำแค่ 10 นาทีพอ ไม่ตั้งสัจจะเดี๋ยวก็ออกแล้ว แต่ตั้งเวลาไว้จนครบ ประมาณ 1 ชม พอเริ่มปฏิบัติมันจะไหลไปเอง ครบเวลาที่กำหนดทุกครั้ง แต่ก็ต้องหลอกตัวเองทุกทีแหละค่ะ ขี้เกียจนะ แต่ต้องทำ ลองหลอกตัวเองอย่างเราดูมั้ยคะ ?? ส่วนใหญ่จะสำเร็จนะ จากคุณ : I know who am i เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 10:25:12

ความคิดเห็นที่ 16 นั่งสมาธิแล้วมีความทุกข์แสดงว่านั่งผิด จากคุณ : ไฟไฟ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 10:49:34

ความคิดเห็นที่ 17 ปกติเวลาที่ผมนั่งสมาธิจะไม่ค่อยมีสติครับ เคยนั่งๆไปก็เหมือนสติล้อยเคว้งคว้ง มีแต่ความสงบอยู่ในตัว ตอนนี้ผมได้วิธีนั่งสมาธิแบบนับลมหายใจ มาแบ่งปันครับ ได้มาจากการอ่านหนังสือ ฝึกวิปัสสนากรรมฐานน่ะครับ ไม่ใช่ผมคิดเอง ทำตามนี้น่ะครับ หายใจเข้า นึกในใจว่า พุท 1 หายใจออก นึกในใจว่า โธ 1 หายใจเข้า นึกในใจว่า พุท 2หายใจออก นึกในใจว่า โธ 2 ทำไปเรื่อยๆ แบบนี้น่ะครับ 1-1 2-2 3-3 4-4 5-5 1-1 2-2 3-3 4-4 5-5 6-6 1-1 2-2 3-3 4-4 5-5 6-6 7-7 1-1 2-2 3-3 4-4 5-5 6-6 7-7 8-8 1-1 2-2 3-3 4-4 5-5 6-6 7-7 8-8 9-9 แล้วนับวนกลับมาเริ่มต้น 1-1 2-2 3-3 4-4 5-5 ไปเรื่อยๆ จนถึง 9-9 วิธีนี้ จะได้ทั้งสมาธิและสติก็อยู่กับลมหายใจครับ ผมลองดูแล้วใช้ได้ดีเหมือนกันครับ ช่วงที่นั่งสมาธิจิตใจจะมีความสงบอย่างมากครับ และผมจะมีความสุขจากความสงบนั้นอย่างมาก จนแทบเรียกได้ว่าติดใจในความสงบนั้นทีเดียว ช่วงนี้ผมเลย ยึดไว้ ว่า ความสงบเป็นยอดของความสุขครับ แต่ผมสังเกตุกับตัวเองว่าเมื่อเลิกนั่งสมาธิ ความสงบในใจจะอยู่กับผมระยะหนึ่งแล้วก็จะหมดไปครับ ต้องกลับมานั่งสมาธิใหม่ ก็จะสงบอีก ก็พอทราบครับว่านี่คืออาการติดฌาน ก็ตั้งเป้าหมายให้ในการมีความสุขกับการนั่งสมาธิให้ได้มากที่สุด และให้มีความสงบทางใจให้ได้ตลอดทั้งวันไปก่อนหน่ะครับ แล้วค่อยแก้ไขการติดใจความสงบอีกทีหนึ่ง สำหรับคนหัดนั่งแล้วเมื่อย ก็ทนนั่งไปก่อนแล้วไม่ต้องกลัวว่านั่งไปแล้วแขนขาจะเป็นง่อยพิการจากการนั่งครับ เพราะเป็นความกลัวไปเอง จริงๆเมื่อก่อนผมก็กลัวว่าขาจะพิการถ้านั่งนานๆ ตอนนี้นั่งสองสามชั่วโมงสบายๆ ครับ ให้หัดนั่งนับหายใจไปเรื่อยๆ จากสิบนาที ทุกวัน เปลี่ยนเป็น ครึ่งชั่วโมง หนึ่งชั่วโมง จนตอนหลังรับรองจะชินไปเองครับ มาแชร์ประสบการณ์ครับ หุอิ จากคุณ : hadesmax เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 15:07:08

ความคิดเห็นที่ 18 เพิ่มเติม ครับ ช่วงที่มีความสงบทางจิตใจนี่ อารมณ์ต่างๆเช่นโลภ โกรธ หลง นี่ไม่มีครับ หรือไม่ ก็น้อยเอามากๆ ถ้ามีเหตุการณ์อะไรมากระทบจิตใจ เราจะรับรู้แต่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับมัน เช่นปกติถ้าใจเราไม่สงบ มีคนมาต่อว่าเราอาจจะด่ากลับ แต่ ช่วงที่จิตใจสงบนี่ เขามาด่าเรา เราก็เฉยๆ อาจจะยิ้มๆ ตอบเขาไปดีๆ หรือเดินหนีไปเลยก็ได้ ซึ่งเป็นอะไรที่ดีขึ้นสำหรับตัวเราครับ โดยเฉพาะ ความอยากได้โน่นได้นี่ก็ไม่มีครับ หรือมีก็มีน้อยลงครับผม ลองดูน่ะครับ ว่าเป็นเหมือนกันไหม หุอิ จากคุณ : hadesmax เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 15:26:18

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าติดสมาธิเหมือนผมจะขยันเอง มันมีความสุขนะเวลาจิตสงบ มันไม่ยุ่งกับอะไรทั้งนั้น จะเสียงดังรอบข้างหรือจะเงียบวังเวงมันก็สงบของมันอยู่อย่างนั้น เวลาออกสมาธิแล้วก็เดินตัวปลิวเบาสบายครับ จากคุณ : wichcha เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 15:49:49

ความคิดเห็นที่ 20 ตื่นนอน อาบน้ำ ทำธุระให้เรียบร้อยแล้วก็นั่งสมาธิ เพิ่มเข้าไปในตารางงานที่ต้องทำประจำวันไปเลยครับ การอ้างว่าไม่มีเวลานั้นเป็นการอ้างอย่างขอไปที คนเราจะมีเวลาให้เสมอในสิ่งที่คนๆนั้นสนใจ ถ้าคุณสนใจการนั่งสมาธิจริงคุณก็ต้อง "จัดสรร" เวลาใดเวลาหนึ่งใน 24 ชม. ที่เรามีเท่ากันทุกคน นี้ให้กับการนั่งสมาธิครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เราทำก็เป็นกรรมของเรา เราไม่ทำ ก็เป็นกรรมของเรา ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 15:08:52

ความคิดเห็นที่ 21 ผมแรก ๆ ก็ทนฝืนครับที่ฝืนนี้คือฝืนอาการปวดเมื่อยนะครับ ผมก็ไม่ได้นั่งทุกวันเหมือนกันนะครับคิดว่าตกอาทิตย์ละ 2 วันได้นะที่ไม่ได้นั่งสมาธิ แต่ส่วนมากผมจะนั่งสมาธิวันนึงก็ 1 ครั้งบ้าง 2 ครั้งบ้าง บางวัน 4-5 ครั้งก็ยังมี ครั้งละครึ่งชั่วโมงเป็นอย่างต่ำครับ ตอนนี้ฝึกมาจะครบขวบปีละ รู้สึกว่าจะติดเป็นนิสัยซะแล้วละครับวันไหนไม่ได้นั่งนี่เหมือนขาดอะไรไป วันนึง ๆ เวลาอยู่ว่าง ๆ จิตจะจับที่ลมหายใจบ่อยมาก ๆ มันเกิดโดยอัตโนมัตินะครับ ยิ่งเวลาที่มีอะไรมากระทบใจจิตจะไปจับที่อารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นทันทีโดยอัตโนมัติเหมือนกัน ผมไม่รู้ว่า อาการแบบนี้เค้าเรียกว่า "สติ" หรือเปล่าวอนผู้รู้ช่วยตอบด้วยนะครับ ปล. ที่พูดมายาวนี้ก็ยากให้ท่านเจ้าของกระทู้ปฏิบัติไปเถอะครับดีแท้แน่นอนถึงจุด ๆ นึงจะทำเป็นนิสัยเอง รู้สึกว่าจิตจะชอบเสียด้วยทุกวันนี้แค่จัดท่านั่งสูดลมเข้าออกไม่กี่ทียังไม่ได้หลับตาด้วยซ้ำจิตก็รวมตั้งมั่นได้แล้วครับ จากคุณ : ไผ่ลู่ลม (ง๊องแง๊งงุ๊งงิ๊ง) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 19:37:03