เรื่องนี้ ท่านพุทธทาส ไม่ได้มีส่วนรู้เห็นอะไรหรอกกระมังครับ...
ทุกอย่างเป็นวงจรการให้ผลของกรรม เท่านั้น จะช้าหรือเร็ว
ท่านเจ้าของกระทู้ โชคดีแล้วครับที่คิดได้ แม้จะผ่านมาสิบกว่าปีแล้วก็ตาม
.....ส่วนกรณี ของ พ.ต.อ. อนันต์ เสนาขันธ์ ที่กล่าวโจมตีท่านพุทธทาส ก็เพราะอคติส่วนตัวของเขา เขาไปศึกษามาจากสำนักที่สอนหลักอภิธัมม์แบบผิด ๆ เพี้ยน ๆ ไปจากความจริงที่เป็นพุทธพจน์ แล้วคิดเอาเองว่า ท่านพุทธทาสเป็นศรัตรู (เพราะปกติ ท่านพุทธทาส ไม่สนใจเรื่อง ภูติ ผี วิญญาณอมตะ หรือแม้แต่ นรก-สวรรค์ แบบที่ศาสนาโบราณสอนให้งมงาย อยู่แล้ว และพวกที่เรียนอภิธัมม์ จากสำนักที่สอนกันผิด ๆ เพี้ยน ๆ ก็เชื่อเรื่อง ผี เรื่องสางกันซะแกะไม่ออกจากจิตใจกันเลยทีเดียว เรียกว่า เป็นสาวก พ่อมดหมอผี ตัวกลั่นกันเลยทีเดียว......ส่วนใหญ่ ก็มักเห็นว่าท่านพุทธทาสเป็นศรัตรู )
แต่ท่านพุทธทาส ท่านไม่สนใจ สิ่งเหล่านี้ ท่านไม่สนใจจะตั้งตนเป็นศรัตรุกับใคร ท่านสอนธรรมะของท่านไป เรียกว่า ไม่ให้ความสำคัญกับความขัดแย้ง ของคนอื่น ๆ ที่มีต่อท่าน นั่นเอง
ท่านไม่ได้ปฏิเสธว่า นรก-สวรรค์ ไม่มี.... ถึงมีหรือไม่มี ก็ปล่อยไว้เช่นนั้น แต่ไม่ให้ความสนใจ ไม่กลัว จนลนลาน จนกลายเป็นพวกชาวพุทธพึ่งผี พึ่งเทวดา ดังที่เห็นกันเกร่อ
ปรากฎว่า หลังจากที่หลวงพ่อพุธ ได้เตือน อนันต์ เสนาขันธ์ แล้วว่าให้ไปขอขมา ท่านพุทธทาสซะ (หลวงพ่อพุธ ท่านอาจจะเห็นแล้วว่า กรรมหนักแล้ว) แต่พระอนันต์ ก็ไม่ได้สนใจที่จะไป ยังกล่าวโจมตี ทั้งขณะที่บวชพระ (ขณะที่บวชพระ ห่มจีวร ยังไม่ค่อยเป็นอยู่เลย แต่ดันทะลึ่ง เดินสายเทศน์โจมตีพระมหาเถระ ที่บวชมาก่อนที่เขาจะเกิดซะอีก มั้ง) ทั้งขณะที่สึกมาแล้ว ก็ไม่ขอขมา
หลังจากที่หลวงพ่อพุธ เตือนไม่นาน จากข่าวหนังสือพิมพ์สมัยนั้น (ผมเองยังเด็ก ๆ อยู่ น่าจะมัธยม ๆ แต่ก็อ่านหนังสือพิมพ์และสนใจหนังสือธรรมะแล้ว และสนใจข่าวสารต่าง ๆ) นายอนันต์เสนาขันธ์ ก็ประสบโชคร้ายมาเป็นลำดับ เดินอยู่ดี ๆ โดนคนเมา หรือคนบ้า (ไม่แน่ใจ) ทำร้าย และหลังจากนั้นก็โดนทำร้ายอีก โดนชกฟันร่วง
ดูสิ เป็นถึงระดับสารวัตรแล้ว ยังโดนคนเมา คนบ้ากระทืบเอาได้ง่าย ๆ และเมื่อโดนทำร้าย หนังสือพิมพ์ ก้ขยันเอาไปลงกันจัง ไม่รู้เพราะอะไร ทั้ง ๆ ที่คนอื่น ๆ ก็โดนชกกันอยู่ทุกวัน ทั่วประเทศ ก็ไม่ค่อยเป็นข่าว
หลังสุดโดนนักเลงวัยรุ่น เอากระบองฟาดหัวเล่น ๆ กลางสนามหลวงซะอีกที ก่อนที่จะไปประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต....เฮ้อ ก็น่าสงสารแกนะ....ก็ต้อง อโหสิกันไป ไหน ๆ เขาก็ตายไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม เรื่องทั้งหมดนี้ ท่านพุทธทาส ท่านก็ปฏิบัติธรรม และเทศนาสั่งสอนธรรมะ ตามปกติของท่าน ท่านไม่ได้มาเกี่ยวข้องอะไร กับนายอนันต์เสนาขันธ์ และไม่ได้โต้ตอบอะไร กับนายคนนี้ ส่วนคนที่เล่นงาน นายอนันต์ ก็ดูเหมือนปรากฎว่า เป็นคนที่ไม่เคยสนใจธรรมะซะด้วย ไม่เคยรู้จักชื่อท่านพุทธทาสซะด้วย...น่าแปลกไหมเล่า?
เป็นเรื่องของวงจรกรรม เฉพาะตัว ของนายคนนี้เท่านั้นเอง. เขาก่อกรรมของเขาเอง เขาก็รับเองไป แต่เขารับเร็วหน่อย คนอื่น ๆ จึงเห็นประจักษ์กันทั่วประเทศ......ก็อโหสิกรรมกันไป
อ่างไรก็ตาม ในมุมมองผม ผมถือว่า เป็นคราวซวย หรือเป็นกรรมเฉพาะตน ๆ ของแต่ละคนนั่นเอง
ปล. เรื่องการปรามาสพระมหาเถระ แล้วปฏิบัติธรรมไม่ก้าวหน้า ผมเองก็ได้ยินมามากเหมือนกันนะครับ ดังนั้นเรื่องที่เจ้าของกระทู้พูดถึง ก็น่าสนใจไม่น้อย เพื่อนผมคนหนึ่ง บวชเป็นพระนานแล้ว บัดนี้ก็ยังไม่สึก (เป็นท่านเจ้าคุณไปแล้ว) เคยเล่าให้ผมฟังว่า เมื่อท่านปฏิบัติจิตภาวนานั้น ไม่สามารถยกระดับการภาวนาให้ขึ้นสู่ระดับที่สูง ๆ ได้เลย เพราะภาพจะคอยปรากฎว่า เห็นภาพตนเอง ผอมโซ สกปรก น่าเกลียด ตัวเหม็นฯลฯ ยืนชี้มือด่าพระพุทธรูป (ทั้ง ๆ ที่พระที่เคยถูกปรามาสนั้น ไม่ใช่พระพุทธรูป แต่เป็นพระหลวงปู่ ที่มีชื่อเสียง 2-3 รูป) และจะกระวนกระวาย ใจ ปวดหัวมาก จนกระทั่ง นึกขึ้นได้ ก็กราบขอขมาพระที่ตนเคยปรามาสไว้ ทุกอย่างก็โล่ง โปร่งสบาย การภาวนาก็ดีขึ้นเป็นลำดับ
สำหรับผมแล้ว เรื่องแบบนี้ ก็เป็นเพียง "เรื่องที่น่าสนใจเรื่องหนึ่ง" เท่านั้น
แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 55 21:33:30
คำสารภาพของคนบาป ที่ปรามาสพระสงฆ์อย่างผม
