PANTIP.COM : Y11872172 สงครามในซีเรียถือว่าเป็นสงครามตากหลักศาสนาได้หรือไม่ []

ความคิดเห็นที่ 6

อืม เป็นสงครามญีฮาด ที่อูลามามีมติเป็นเอกชัน

คุณหมายถึงบทนี้หรอ

“และพวกเจ้าจงต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ต่อบรรดาผู้ที่ทำร้ายพวกเจ้า และจงอย่ารุกรานแท้จริงอัลลอฮ์ไม่ชอบบรรดาผู้รุกราน และจงประหัตประหารพวกเขา ณ ที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าพบพวกเขา และจงขับไล่พวกเขาออกจากที่ที่พวกเขาเคยขับไล่พวกเจ้าออก และการก่อความวุ่นวายนั้น ร้ายแรงยิ่งกว่าการประหัตประหารเสียอีก และจงอย่าสู้รบกับพวกเขา ณ อัล-มัสยิดิลฮารอม จนกว่าพวกเขาจะทำร้ายพวกเจ้าในที่นั้น หากพวกเขาทำร้ายพวกเจ้าแล้ว ก็จงประหัตประหารพวกเขาเสีย เช่นนั้นแหละคือการตอบแทนแก่ผู้ปฏิเสธศรัทธา แล้วถ้าพวกเขายุติ แน่นอนอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ และจงสู้รบกับพวกเขา จนกว่าการก่อความวุ่นวายจะไม่ปรากฏขึ้น และจนกว่าอิบาดะฮ์ทั้งหลายจะเป็นสิทธิของอัลลอฮ์เท่านั้น แต่ถ้าพวกเขายุติ ก็ย่อมไม่มีการเป็นปฏิปักษ์ใดๆ นอกจากแก่บรรดาผู้อธรรมเท่านั้น” (อัล-กุรอาน 2: 190-193)

บทนี้น่ากล่าวถึงขณะมีสงคราม เนื่องจากถูกศัตรูรุกราน แต่ในกรณีซีเรียเป็นการกดขี่และสังหารมุวลิมที่สัทธาในอัลลอฮ ที่เกิดขึ้นภายในประเทศ

นักวิชาการได้แบ่ง การทำสงครามออกเป็น 5 สาเหตุกรณีในซีเรียน่าจะเข้าขายสาเหตุที่สอง คือ สาเหตุที2 ระงับการแพร่ขยายของฟิตนะฮฺ (การขดขี่ในเรื่องศาสนา) หรือปกป้องพิทักษ์การเผยแผ่อิสลา

http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11845967/Y11845967.htmlhttp://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11845967/Y11845967.html
"สันติภาพและสงคราม" วัตถุประสงค์ของสงครามในอิสลาม

สาเหตุที่2 ระงับการแพร่ขยายของฟิตนะฮฺ (การขดขี่ในเรื่องศาสนา) หรือปกป้องพิทักษ์การเผยแผ่อิสลาม

วัตถุ ประสงค์ของสงครามในอิสลามอีกประการหนึ่งที่ระบุไว้ในอัลกุรอานคือ เพื่อระงับการแพร่ขยายของฟิตนะฮฺ ( การขดขี่ในเรื่องศาสนา ) ซึ่งได้ปรากฎใน 2 โองการในอัลกุรอาน

โองการแรก ความว่า :

“ และจงสู้รบกับพวกเขาจนกว่าไม่มีฟิตนะฮฺอีกต่อไป และจนกว่าศาสนาจะกลับมาเป็นสิทธิแห่งอัลลอฮฺ หากแม้นพวกเขาขอเลิกรบ ดังนั้น จงอย่าละเมิดยกเว้นกับบรรดาผู้ที่รุกล้ำอย่างอธรรม ” (อัล-บะเกาะเราะฮฺ : 193)

โองการที่สอง ความว่า :

“ และพวกเจ้าจงสู้รบกับพวกเขา จนกว่าฟิตนะฮฺในศาสนาจะไม่ปรากฏขึ้น และจนกว่าศาสนาจะกลับเป็นสิทธิแห่งอัลลอฮฺ ถ้าหากพวกเขาหยุดยั้ง (การละเมิด) แน่นอนอัลลอฮฺนั้นทรงเห็นในสิ่งที่พวกเขากระทำ ” (อัล-อันฟาล :39)

อัลกุรอานได้จำกัด วัตถุประสงค์ของสงครามในอิสลามเพียงเพื่อยับยั้งการคุกคามด้านศาสนา ซึ่งมีความหมายที่ครอบคลุมการคุกคามในเรื่องต่างๆ ไม่ว่าต่อชีวิต ครอบครัว ทรัพย์สินหรือบุคคลที่รัก

ฟิต นะฮฺ ตามความหมายด้านภาษาแล้วหมายถึง การทดสอบ คนอาหรับมักจะพูดว่า กระทำฟิตนะฮฺทองคำ ซึ่งหมายถึง การเผาไหม้ทองคำเพื่อทดสอบและคัดสรรทองที่ดีและมีคุณภาพ ดังนั้นคำว่าฟิตนะฮฺในอัลกุรอาน จึงมีความหมายว่า การที่ชาวมุสลิมได้รับการขดขี่ ข่มเหง การประทุษร้ายต่อร่างกายและจิตใจด้วยวิธีการต่างๆ นานา เพื่อให้พวกเขาละทิ้งศาสนาอิสลาม

ช่วง ที่บรรดาผู้ศรัทธาถูกกดขี่ข่มเหงจากชาวกุเรชที่นครมักกะฮฺในอดีต อัลกุรอานก็ได้กล่าวถึงพวกเขาเพื่อปลอบใจและให้ขวัญกำลังใจแก่พวกเขา ด้วยบทอัลกุรอาน ความว่า :

“ อะลีฟ ลาม มีม มนุษย์คิดหรือว่าพวกเขาจะถูกปล่อยให้พูดว่าเราศรัทธาแล้ว โดยที่พวกเขาจะไม่ถูกทดสอบ (ฟิตนะฮฺ ) กระนั้นหรือ ”

“ แท้จริง เราได้ทดสอบประชาชาติก่อนหน้าพวกเขาแล้ว ดังนั้นอัลลอฮฺจะทรงจำแนกให้รู้แจ้งถึงบรรดาผู้สัตย์จริงและจะทรงจำแนกถึง ผู้กล่าวเท็จ ” (อัล-อังกะบูต : 1-3)

อัล ลอฮฺจึงพยายามอธิบายให้บรรดาผู้ศรัทธาทราบว่า การที่ศรัทธาชนได้รับการทรมานเนื่องจากที่พวกเขายึดมั่นในศาสนานั้น เป็นเรื่องที่ได้เกิดขึ้นแล้วในประวัติศาสตร์อันยาวนานของมนุษย์ ที่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาได้กระทำการอย่างทารุณต่อศรัทธาชน อัลกุรอานยังได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นแก่ศรัทธาชนกลุ่มหนึ่งในอดีตกาลที่พวก เขาถูกโยนเข้าไปในกองไฟ ท่ามกลางรู้เห็นเป็นใจจากบรรดาอาชญากรเพียงเพื่อทดสอบเขาเหล่านั้นถึงการยึด มั่นในศาสนา โดยอัลกุรอานได้ระบุไว้ ความว่า :

“ แท้จริงบรรดาผู้ที่สร้างฟิตนะฮฺ (กดขี่ ผู้คน) บรรดาศรัทธาชนทั้งชาย หญิง แล้วพวกเขามิได้สำนึกผิดกลับตัวนั้น พวกเขาจะได้รับโทษแห่งนรกญะฮันนัม (นรกอเวจี) และพวกเขาจะได้รับการลงโทษแห่งการเผาไหม้ ” (อัล-บุรูจญ์ : 10)

ผู้ที่สร้างฟิตนะฮฺตามความหมายในโองการดังกล่าวคือ ผู้ที่กดขี่และทรมานศรัทธาชนด้วยการโยนพวกเขาเข้าไปในกองเพลิงท่ามกลางสักขี พยานของพวกเขา

ด้วยเหตุดังกล่าว ฟิตนะฮฺในเรื่องของศาสนา จึงเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างยิ่งสำหรับชีวิตมนุษย์ เพราะเป็นการจำกัดอิสรภาพของมนุษย์ที่จะเลือกวิถีชีวิตที่ตนเองกำหนด โดยทั่วไปแล้วบรรดาผู้มีอำนาจต่างก็พยายามที่จะบังคับความรู้สึกของมนุษย์ มนุษย์ไม่มีสิทธิปฏิบัติในสิ่งที่ตนเองเลื่อมใสศรัทธา จนกว่าจะได้รับอนุญาตจากผู้ที่มีอำนาจก่อน เสมือนกับกษัตริย์ฟิรเอาน์ (ฟาโรห์) ที่เคยข่มขู่กลุ่มนักมายากลที่ประกาศตนเป็นผู้ศรัทธาในพระเจ้าของนบีมูซาและ นบีฮารูน

ความว่า : “ ฟิรเอาน์ (ฟาโรห์) กล่าวว่า พวกเจ้าศรัทธาต่อเขา (มูซา) ก่อนที่ข้าจะอนุมัติ แก่พวกเจ้ากระนั้นหรือ ” (อัล-อะอฺรอฟ :123)

โองการดังกล่าวชี้ให้เห็นว่า เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่ใครคนหนึ่งจะเลื่อมใสศรัทธาในเรื่องใดเรื่อง หนึ่ง โดยไม่ผ่านการอนุมัติของฟิรเอาน์ (ฟาโรห์)

ด้วยการนี้ จึงไม่แปลกที่อัลกุรอานจะถือว่า การสร้างฟิตนะฮฺจะมีผลกระทบที่ใหญ่โตและร้ายแรงยิ่งกว่าการฆ่า

ผลกระทบของฟิตนะฮฺ หากมองในแง่ของเนื้อหาแล้ว จะร้ายแรงยิ่งกว่าการฆ่า และหากมองในแง่ของปริมาณก็จะใหญ่โตยิ่งกว่าการฆ่าเช่นเดียวกัน อัลลอฮฺทรงกล่าวไว้ในอัลกุรอาน

ความว่า : “ พวกเขาจะถามเจ้าเกี่ยวกับเดือนต้องห้ามซึ่งการสู้รบในเดือนนั้น จง กล่าวเถิดว่าการสู้รบในเดือนดังกล่าวเป็นบาปที่ใหญ่หลวง แต่การขัดขวางออกจากแนวทางของอัลลอฮฺและการปฏิเสธการศรัทธาต่อพระองค์ และการกีดกันมิให้เข้ามัสยิดหะรอม ตลอดจนการขับไล่ชาวมัสยิดหะรอมออกไปนั้นเป็นบาปที่ใหญ่โตกว่า ณ ที่อัลลอฮฺ และการฟิตนะฮฺนั้นใหญ่โตยิ่งกว่าการฆ่า ” ( อัล-บะเกาะเราะฮฺ : 217)

โองการดังกล่าวเป็นการบอกเล่าชาวมุชริกีนที่ได้โหมโรมประโคมข่าวเกี่ยวกับ การที่ชาวมุสลิมกลุ่มหนึ่งได้ฆ่าชาวมุชริกีนคนหนึ่งในเดือนที่ต้องห้ามโดย ไม่เจตนา อัลกุรอานจึงยอมรับว่าการฆ่าคนในเดือนที่ต้องห้ามนั้นเป็นบาปที่ยิ่งใหญ่ แต่อัลกุรอานยังบอกด้วยว่า การที่ชาวมุชริกีนได้ขัดขวางชาวมุสลิมมิให้นับถือศาสนาของอัลลอฮฺ การกีดกันพวกเขามิให้เข้ามัสยิดหะรอม ตลอดจนการขับไล่พวกเขาออกจากมาตุภูมินั้น ถือเป็นการกระทำบาปที่ยิ่งใหญ่กว่า ด้วยเหตุนี้อัลกุรอาน จึงกล่าวว่า “ และการฟิตนะฮฺนั้นใหญ่โตยิ่งกว่าการฆ่า ”

ดังนั้นความหมายของฟิตนะฮฺในอัลกุรอานนั้นคือ การที่บรรดาศรัทธาชนได้รับการทรมาน กดขี่ ข่มเหง โดยเฉพาะอย่างยิ่งฟิตนะฮฺที่ชาวกุเรชได้ปฏิบัติต่อท่านนบีฯ(ขอความสันติสุข จงมีแด่ท่าน) และบรรดาสาวกทั้งหลายที่นครมักกะฮฺ ตลอดระยะเวลา 13 ปี ที่บรรดาศรัทธาชนต้องได้รับการทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ ถูกสกัดกั้นมิให้คบค้าสมาคมกับสังคมภายนอก และห้ามมีการติดต่อทางธุรกิจ จนกระทั่งพวกเขาต้องปลีกตัวเองออกจากสังคมโดยต้องอาศัยตามภูเขาและกินใบไม้ แทนอาหาร ในขณะที่ผู้ศรัทธาที่มีฐานะด้อยกว่าหรือยากจนก็ถูกทรมานจนเสียชีวิต พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานกับพฤติกรรมอันไร้มนุษยธรรมเช่นนี้ จนกระทั่งต้องระเหเร่ร่อน อพยพออกจากมาตุภูมิของตนเองโดยวิธีการอยุติธรรม เพียงเพราะพวกเขากล่าวและศรัทธาว่า “ พระเจ้าของเรา คือ อัลลอฮฺ”

นี่คือ ความหมายอันแท้จริงของคำว่าฟิตนะฮฺ ที่ปรากฏในอัลกุรอาน

ฟิตนะฮฺ จึงมีผลกระทบที่ใหญ่โตและร้ายแรงยิ่งกว่าการฆาตรกรรม เพราะฆาตรกรรมเป็นอาชญากรรมทางร่างกายและชีวิตที่เป็นเพียงวัตถุเท่านั้น แต่ฟิตนะฮฺเป็นการก่ออาชญากรรมทางความรู้สึก ความคิดและจิตวิญญาณซึ่งมีผลที่ร้ายแรงทั้งเชิงลึกและเชิงกว้างกว่า อาชญากรรมทางร่างกายเป็นแน่แท้

สรุป แล้ว สงครามในอิสลามเป็นสิ่งอนุมัติโดยมีเป้าประสงค์เพื่อยับยั้งการฟิตนะฮฺ ระงับการกดขี่ข่มเหงในเรื่องศาสนา ปราบปรามการกระทำที่จะนำไปสู่การบังคับขู่เข็ญมนุษย์ด้วยกันไม่ว่าทางด้าน ร่างกายและจิตใจ ตลอดจนพิทักษ์อิสรภาพของการเผยแผ่และผู้ที่เผยแผ่อิสลาม ทั้งนี้เพื่อให้ผู้คนมีสิทธิที่จะเลือกศรัทธาหรือปฏิเสธศาสนาตามความสมัครใจ ของตนเอง เพราะอิสลามยึดหลักว่า

“ ไม่มีการบังคับในการนับถือศาสนา ” (อัล-บะเกาะเราะฮฺ :256)

“ ดังนั้นผู้ใดปฏิบัติตามแนวทางถูกต้อง แท้จริงเขาดำเนินตามแนวทางถูกต้องเพื่อตัวของเขา และผู้ใดหลงทาง แท้จริงก็หลงทางเพื่อตัวของเขาเช่นเดียวกัน ” (ยูนุส :108)

ส่วนที่มีนักวิชาการมุสลิมในยุคแรกได้ให้คำอธิบาย “ฟิตนะฮฺ” ด้วยความหมายว่า การตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺหรือการปฏิเสธอัลลอฮฺนั้น ถือเป็นการอธิบายที่ไม่มีหลักฐานสนับสนุน ซึ่งตามหลักวิชาการแล้ว การอธิบายอัลกุรอานด้วยอัลกุรอานเอง ถือเป็นการอธิบายที่มีคุณค่าและถูกต้องที่สุด ดังนั้นหลังจากที่มีการศึกษาอย่างถี่ถ้วนแล้ว พบว่าฟิตนะฮฺที่ปรากฏในอัลกุรอานมีความหมายว่า การที่ศรัทธาชนถูกทำร้ายไม่ว่าทางร่างกายและจิตใจ การขดขี่บังคับให้พวกเขาละทิ้งศาสนาอิสลาม การก่อกวนและขัดขวางมิให้พวกเขาประกอบตามศาสนกิจ หรือการขับไล่พวกเขาออกจากมาตุภูมิ

จากคุณ : ใจนิ่ง

เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 18:32:13