ความคิดเห็นที่ 1 ผมเห็นว่า ทุกๆข้อธรรม ที่ปรากฏในพระไตรปิฎก ล้วนมีความสอดคล้องในธรรม การที่มีหลายท่านยังอยากให้ตัดออก....นั่นเป็นเพราะท่านเหล่านั้นไม่สามารถอธิบายเหตุผลในข้อธรรมะนั้นๆ . . แต่มิได้หมายความว่าในโลกนี้จะปราศจากผู้มีปัญญา ที่จะสามารถเข้าใจเข้าถึง.. ทั้งในอนาคตกาล..ยังมีผู้มีบุญที่รอเวลามาจุติเพื่อประกาศข้อธรรมนั้นๆได้ ดังนั้นการที่เรายังไม่สามารถเข้าถึงเข้าใจ..ก็ไม่ควรใช้ปัญญาของเราด่วนตัดทิ้งออกเสีย . . .เพราะจะเสียประโยชน์ในอนาคตกาล จากคุณ : . (รู้คุณ) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 09:06:04

ความคิดเห็นที่ 2 คนนอกศาสนายังหาเรื่องติเตียนเป็นธรรมดา มีมาเนิ่นนานครับ แต่ควรสังคายนาเมื่อ สาวกเองมีความเห็นผิดบิดเบือนอย่างมาก บิดเบือนพระธรรมวินัย  อีกอย่าง พระไตรปิฎกฉบับนี้ก็เป็นตำรับ ให้เกิด พระอริยะเจ้ามา มากต่อมาก แล้ว ก็ด้วยเล่มนี้ สุดท้าย ไม่อยากให้สังคยานาอีก ด้วยเหตุ พระอรหันต์เหลือน้อยเต็มที่ เกรงว่ามีแต่ อรหันต์ปลอมปน วิจารณ์เอาแต่ความเห็นตนเสียมาก แม้เห็นอยู่ทนโท่ก็ยังบิดเบือนได้  ยิ่งทำให้บิดเบือนตัดข้อธรรมไปอีก คราวนี้ก็จะมีพระไตรปิฎกฉบับหลายสำนัก ที่ต้องหาทางเข้าไปมีส่วนร่วม เพื่อประโยชน์แห่งสำนักตนเอง  ทางที่ดีรักษาฉบับเดิมเอาไว้โดยเฉพาะ บาลี  เหลือบไรย่อมมีคอยกัดกินเป็นธรรมดา หากสังคยานาจะเข้าทางเขาเสีย จากคุณ : Karaone เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 09:31:43

ความคิดเห็นที่ 3 แล้ว จขกท ยุให้เขาตีกันอ่ะ จขกท นับถือศาสนาอะไรครับ.. จากคุณ : คับแค้นเหลือคณา เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 09:37:22

ความคิดเห็นที่ 4 สังคายนา ควรมีแค่ในยุคแรกครั้งเดียวเท่านั้น ด้วยซ้ำไป (ยกเว้นการแปลจากบาลี ไป ภาษาอื่นอีกเรื่องหนึ่ง) การสังคยนา ต้องทำ เน้นเลยว่า ต้องทำโดยพระอรหันต์เท่านั้น แม้แต่การจัดทำครั้งแรก พระอานนท์ยังไม่สามารถเข้าร่วมได้เลย (ท่านเป็นถึงพระโสดาบัน และเป็นผู้จดจำคำสอนของพระพุทธเจ้าได้มากที่สุด) จนวินาทีสุดท้าย ท่านได้สำเร็จอรหันต์ถึงได้เข้าร่วมการ สังคยนาได้ ลองไปดูประวัติได้ครับ ล้วนเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด ถ้าบรรลุเป็นพระอริยเจ้าขั้นอื่นๆก็เข้าร่วมไม่ได้ ต้องพระอรหันต์เท่านั้น จากคุณ : wkiet เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 09:43:18

ความคิดเห็นที่ 5 ผู้ได้โสดาบัน คือผู้เที่ยงที่จะบรรลุนิพพาน ไม่เกินอีก 7 ชาติ สามารถมี ลูก มีสามี หากกรรมให้ผล จะหนีตามกันเป็น กรรมส่วนตัว พระพุทธองค์ ทรงสั่งสอนให้ ออกจากกาม ให้คลายกำหนัด ให้หน่าย ให้สิ้นกามราคะทั้งปวง และโพธิญาณและสัพพัญญูเป็นสิ่ง ที่ได้โดยยาก เรื่องพระเวสสันดร เป็นสิ่งทดสอบใจ เพราะตัณหา ความรักลูก รักภรรยาเป็นธรรมดาโลก เป็นการทวนกระแสและค่านิยมโลก การตัดใจเช่นนั้น เป็นผลให้ เจ้าชายสิทธัตถะมหาโพธิสัตว์สามารถ เสด็จออกแสวงหาหนทาง การดับทุกข์ ทั้งๆที่ในวังสุขสบาย พระนางพิมพาแสนงดงาม พระราหุลอายุหนึ่งวัน การออกแสวงหาทางดับทุกข์ ไม่มีหลักประกันใดๆว่าจะทรงพบคำตอบในสิ่งที่พระองค์แสวงหา การบริจาคลูกเมียเป็นทาน  ทำให้พระองค์ทรง หักใจออกมาแสวงหา ทางดับทุกข์ จากคุณ : กงจู้ (กอบัวสวรรค์) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 10:06:40

ความคิดเห็นที่ 6 ดูแล้วมันขัดกับสามัญสำนึกครับ ในพระไตรปิฎก เล่าเรื่องเด็กหญิงคนหนึ่ง ลูกเศรษฐี  บรรลุโสดาบันเมื่อเป็นเด็กหญิง เมื่อเข้าวัยสาว ได้พบโจรหนุมรูปงาน เกิดจิตใจหลงรักจึงหนีตามกัน ... เวปมุสลิมเขานำมาติดเตียน ว่าคนพุทธหนีตามกันไม่ผิด คนบรรลุโสดาบัน ยังหนีตามชายหนุมรูปงามได้ ผมว่าพระไตรปิฎกส่วนนี้มันแปลกแปลกครับ และก็ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ทำไมคนบรรลุโสดาบันถึงหนีตามผู้ชาย เราโดนหลอกอะไรหรือเปล่า มีคนไม่หวังดีนำมาใส่ในพระไตรปิฎกหรือไม่ ...... ถ้าท่านยังยึดมั่นถือมัน จะทำให้ชาวพุทธ ปุถุชนเข้าใจในศาสนาได้อย่างไร ในเมื่อพระไตรปิฎก มีเรื่องคนที่บรรลุโสดาบันเมื่อยังเด็ก โตเป็นสาวแล้ว หนีตามผู้ชาย ที่เป็นโจรป่า เกรงว่าคนทั่วจะหนีหายไปจากศาสนาหมด เพราะศาสนาไม่มีเหตุผล ยิ่งสอนว่าทุกศาสนาสอนให้คนทำดี นับถือศาสนาอะไรก็ได้ แล้วแบบนี้จะเหลืออะไรครับ ตัวศาสนาเราเขาก็เอามาตีแผ่ไม่เหลือ แถมตัวเองก็บอกนับถือศาสนาเขาก็ไม่เป็นไร ขอให้ทำความดี แต่กับคนในศาสนาเดียวกัน โจมตีไม่ยั้ง เหมือนหมูหมา พูดคำเดียวว่าไม่นาน ก็ไม่ต่างจากในอินเดีย แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 10:24:25 จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 10:22:50

ความคิดเห็นที่ 7 ผมไม่เห็นด้วยกับธรรมกาย ไม่เห็นด้วยกับคุณ แอมไอ แต่ยิ่งไม่เห็นด้วยกับการโจมตีแบบรุนแรง .... วัดธรรมกาย ใช้เงินมาก อาจทำให้ลูกเต้าของคนที่ใช้เงินละศาสนาได้ครับ ควรเตื่อนเขา แอมไอ พูดแต่เรื่องอจิณไตย ผมไม่เข้าใจ ก็เตือนเขา พูดแต่สิ่งไม่มีประโยชน์ศาสนาแตกแยกก็เตือนกันไป แต่อย่างน้อยเขาก็คนพุทธด้วยกัน เบาเบาหน่อยก็ได้  อย่าให้คนดูถูกว่าคนพุทธหัวรุนแรงเลยครับ แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 10:28:23 จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 10:27:53

ความคิดเห็นที่ 8 บรรลุโสดาบันคืออะไร คนบรรลุโสดาบันเป็นเช่นไร แล้วสาวที่บรรลุโสดาบันแล้ว หนีตามผู้ชายได้หรือ ... จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 10:29:51

ความคิดเห็นที่ 9 พระเจ้าอชาติศัตรูคือ ปุถุชน ทรงพลาดทำอนันตริยกรรม  การทรงคิดตีเมืองอื่นให้มาสยบต่อพระองค์ กลอุบายศึกมีกันทุกชาติ จีน แขก ฝรัง ญวน ชินโต คริสต์ อิสลาม การขาดความสมัคคี ของหมู่กษัตริย์ลิจฉวีเอง คือตัวการ จากคุณ : กงจู้ (กอบัวสวรรค์) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 10:31:06

ความคิดเห็นที่ 10 โสดาบัน เป็นอริยะขั้นต้น เพราะ มีความเชื่อมันในพระรัตนตรัย ไม่มีความลังเล เคลือบแคลง สงสัย มีศีลห้าโดยอัตโนมัต มีความเห็นตรง คือเห็นไตรลักษณ์ คื่อ ความไม่เที่ยงตรงถาวร เป็นทุกข์ เป็นอนัตาบังคับไม่ได้ พระโสดาบันยัง แต่งงาน มีสามี ภรรยา ยังซัมติ้ง กับคู่ตน ยังแต่งตัวเปรี้ยว  เวลาความรัก เข้าตา ยังสามารถหอบผ้าหนีตามโจร ที่มีกรรมข้องกันแต่อดีต เวลาลูกหลานตาย ยังขาดสติ  เดินร้องไห้จากบ้านไปวัดได้ โสดาบัน คือ บุคคลที่ มีโลภ มีโกรธ หลง กามราคะ  ทุกประการ จากคุณ : กงจู้ (กอบัวสวรรค์) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 11:02:26

ความคิดเห็นที่ 11 แต่ผู้เป็นโสดาบัน จะละความเป็นตัวเรา ในกาย ในใจ ทุกขณะจิต จะรักศีลห้า เป็นการรักโดยอัตโนมัติ จะมิยอมผิดศีลเด็ดขาด พระโสดาบัน จะเห้นทุกสิ่งเกิดจากเหตุเป็นธรรมดา พอหมดเหตุ ก้อดับ  ทราบชัดถึงความ ไร้แก่นสารของ กายใจว่าจะห้ามกาย อย่าแก่ อย่าเจ็บ อย่าตาย ตามใจตนไม่ได้เลย เพิ่ม ข้อดีคือท่าน รักษาศีล ท่านจะไม่ไปเกิดในอบายภูมิอีก แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 11:22:30 จากคุณ : กงจู้ (กอบัวสวรรค์) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 11:18:04

ความคิดเห็นที่ 12 เรายังมีคัมภีร์ที่สมบูรณ์ ยังมีพระอภิธรรมที่เข้าใจได้ ยังไม่ถึงเวลาครับ จากคุณ : kraionly1 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 11:18:29

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณ Somporn123   เรื่องพระโสดาบันตามผู้ชายที่ตนรักด้วยบุพเพสันนิวาสนั้น คุณ Somporn123 ต้องทำความเข้าใจให้ชัด ในข้อมูลที่ชัดเจนนะครับ ไม่ใช่นั้นคุณ Somporn123 จะสับสนเองครับ ผมจะชี้ประเด็นให้ทราบครับดังนี้.    1.นายพรานท่านนั้นไม่ใช่เป็นโจรป่า    2.นายพรานนั้นเป็นคนโสด ไม่มีบุตรภรรยามาก่อน และหากินด้วยอิสระด้วยเป็นพรานป่า ไม่ใช่เป็นใจรป่า และบิดารมารดาไม่มีแล้ว(หรือถึงแม้มีถ้าบิดามารดา ได้ทอดธุระ ให้ลูกเลี้ยงตนเองได้ และให้อิสระแก่ลูกแล้ว ก็ไม่มีที่จะผิดศีลตรงใหน) .    3.นายพรานนั้นก็ได้ยอมรับ นางเป็นภรรยาโดยดี.   ดังนั้นนางจะผิดศีล 5 ตรงใหน  เพียงแต่นางทำให้พ่อแม่หรือญาติๆ ต้องทุกข์เสียใจ ตามโลกธรรมเท่านั้น.    ส่วนนายพรานนั้นก็ไม่ได้ผิดศีล 5 ในเรื่องกามานี้เช่นกัน เพราะหญิงนั้นได้ตัดใจขาดจากพ่อแม่และผู้ปกครองอย่างเ็ด็ดขาด ไม่ไปพึ่งไม่อาศัยอีกแล้วอย่างเด็ดขาดก่อนที่จะมาอยู่กินกับตนเอง และนายพรานก็ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากใหน  ถ้าจะผิดก็ผิดในแง่ของประเพนีนิยมเท่านั้น.        การมองเรื่องศีล 5 เรื่องการขาด ข้อกามา ต้องมองให้ขาดไปจากประเพนีนิยมไปเสียก็จะเข้าใจ      ใจของพระโสดาบัน ไม่ล่วงละเมินศีล 5 เป็นธรรมดา สิ่งที่ท่านตัดสินใจ ย่อมไม่ผิดศีล 5 เหมือนดัง     "ฝ่ามือที่ไม่มีบาดแผล แม้กำยาพิษก็ย่อมไม่โดนพิษ"     หรือ "เหมือนดัง ผู้อยู่ในเรือนที่มุงหลังคาไว้อย่างดี แม้ฝนจะตกหนักก็ย่อมไม่เปียก ฉันนั้น"        ส่วนเรื่องอื่นๆ ที่สงสัยนั้นเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป. และมีผู้อื่นได้ชี้แนะไปบ้างแล้วครับ. จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 12:00:50

ความคิดเห็นที่ 14 กลับกัน การที่มีเรื่องแย่ๆอยู่ในคัมภีร์หลักของศาสนากลับเป็นหลักฐานที่น่าเชื่อถือว่าตรงส่วนนั้นน่าจะได้รับการเก็บรักษาไว้ค่อนข้างดี อันนี้ว่ากันตามหลักการเลยนะพูดรวมๆเกี่ยวกับตำราทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นบันทึกประวัติศาสตร์หรือคัมภีร์ทางศาสนา ปกติถ้ามีการเปลี่ยนแปลงก็มักจะทำให้ศาสนาตัวเองดูดีขึ้น ดังนั้นถ้ามีเรื่องแย่ๆหลงเหลืออยู่ก็น่าเชื่อได้ว่าเป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้นจริง และพอจะใช้เป็นที่ยืนยัน Authenticity ของเอกสารชิ้นนั้นๆได้ ป.ล. เรื่อง 2 ยกมาผิดล่ะมั้ง การสมสู่กับสัตว์ผิดนะ ลองไปเปิดวินัยดูได้เลย ยกมายังไงอ่ะ ยกมาไม่ครบหรือเปล่า จากคุณ : Nexus เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 12:25:56

ความคิดเห็นที่ 15 มีอรรถาอธิบายมั้ยครับเรื่องหนีตามโจร ผมไปค้นเจอเกี่ยวกับเรื่องนายพราน http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=19&p=8 คัดลอกบางช่วงมาครับ ธิดาเศรษฐีลอบหนีไปกับนายพราน                             ธิดาเศรษฐีรวบรวมผ้าและอาภรณ์อันควรแก่ความเป็นของที่ตนควรถือเอา นุ่งผ้าเก่า ถือหม้อออกไปแต่เช้าตรู่เหมือนไปสู่ท่าน้ำกับพวกนางทาสี ถึงที่นั้นแล้วได้ยืนคอยการมาของนายพรานอยู่. แม้นายพรานก็ขับเกวียนออกไปแต่เช้าตรู่.               ฝ่ายนางก็เดินตามหลังนายพรานนั้นไป. เขาเห็นนางจึงพูดว่า "ข้าพเจ้าไม่รู้จักเจ้าว่า ‘เป็นธิดาของผู้ชื่อโน้น’ แน่ะแม่ เจ้าอย่าตามฉันไปเลย."               นางตอบว่า "ท่านไม่ได้เรียกฉันมา, ฉันมาตามธรรมดาของตน, ท่านจงนิ่ง ขับเกวียนของตนไปเถิด." เขาห้ามนางแล้วๆ เล่าๆ ทีเดียว. ครั้นนางพูดกับเขาว่า "อันการห้ามสิริอันมาสู่สำนักของตนย่อมไม่ควร" นายพรานทราบการมาของนางเพื่อตนโดยไม่สงสัยแล้ว ได้อุ้มนางขึ้นเกวียนไป.               มารดาบิดาของนางให้คนหาข้างโน้นข้างนี้ก็ไม่พบ สำคัญว่า "นางจักตายเสียแล้ว" จึงทำภัตเพื่อผู้ตาย๑- แม้นางอาศัยการอยู่ร่วมกับนายพรานนั้น คลอดบุตร ๗ คนโดยลำดับ ผูกบุตรเหล่านั้นผู้เจริญวัยเติบโตแล้ว ด้วยเครื่องผูก คือเรือน๒- ช่วงท้ายๆของลิ้งห์ แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ตรัสคำนี้ไว้ว่า                                   ความรักนั้น ย่อมเกิด เพราะอาศัยเหตุ ๒ ประการ อย่างนี้ คือ                         เพราะการอยู่ร่วมกันในกาลก่อน ๑ เพราะการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน ๑                         ดุจดอกบัวเกิดในน้ำ (เพราะอาศัยเปือกตมและน้ำ) ฉะนั้น.               ธิดาของเศรษฐีนั้นได้ไปสู่ตระกูลของพรานเนื้อ เพราะความสิเนหาในปางก่อน แม้พวกบุตรของนางก็จุติจากเทวโลก ถือปฏิสนธิในท้องของนางนั่นแล.               แม้เหล่าสะใภ้ของนางบังเกิดในที่นั้นๆ เจริญวัยแล้ว ได้ไปสู่เรือนของชนเหล่านั้นนั่นแหละ. ชนเหล่านั้นทั้งหมดปฏิบัติเจดีย์ในกาลนั้น ด้วยประการฉะนี้แล้ว จึงได้บรรลุโสดาปัตติผล ด้วยอานุภาพแห่งกรรมนั้น ดังนี้แล. ความเห็น ส่วนตัวตามเหตุและผมและสมองอันน้อยๆของผม พระโสดาบัน พระโสดาบันย่อมทรงศีลบริสุทธิ์ตามฐานะของตัว คำว่า ฐานะของตัวก็หมายความว่า ถ้าเป็นฆราวาสก็มีศีล 5 เป็นปกติ มีศีล 5 บริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลา ไม่มีเจตนาในการทำลายศีล รักษาศีลบริสุทธิ์ ไม่ทำลายศีลด้วยตนเอง ไม่ยุให้บุคคลอื่นทำลายศีล แล้วก็ไม่ยินดีเมื่อบุคคลอื่นทำลายศีลแล้ว เป็นอันว่าพระโสดาบันเป็นผู้มีความทรงอารมณ์อยู่ในศีลเป็นสำคัญ หนักหน่วงในเรื่องของศีล ยอมตัวตายดีกว่าศีลขาด  คือ ท่านตามนายพรานไปเพราะบุพกรรมร่วมกันแต่การก่อน คงเป็นเรื่องของความผูกพันกัน เพราะยังเด็กอยู่คงไม่ได้มีเรื่องกามารมณ์มาเกี่ยวข้อง ผมคงพอส่วนนี้แค่นี้อย่าลืมว่าท่านเป็นพระโสดาบันอยู่ในเทวโลก พรหมโลก  เกิดความเห็นผิดจะเป็นบาปกรรมกับผมเอง   ผมคิดต่อว่าแล้วท่านทำกรรมไม่ดีกับพ่อแม่ทำให้พ่อแม่เสียใจมั้ย ก็มองไปว่ากรรมของพ่อแม่ท่านด้วยไม่รู้ในอดีตไปทำอะไรไว้ทำให้โดนพรากลูกไป ยกเป็นเรื่องกรรมอจินไตย กรรมบางเรื่องเราพอมองออก แต่เรื่องที่ละเอียดซับซ้อนคิดไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรที่ดีขึ้น .เรื่องการสมสู่กับสัตว์ ทำนองว่าตามหลักศาสนาพุทธการสมสู่กับสัตว์ไม่ผิด เขายกพระไตรปิฎกมาด้วยครับ ไม่แน่ใจใช่ตอนนี้มั้ย http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=21&p=6 เรื่องพระเจ้าลิจฉวี ก็ตามอรรถาอธิบายไว้ชัดเจน เรื่อง พระเวสสันดร คงเป็นเรื่องการถวายลูกเมียเป็นทาน   พระเวสสันดรเป็นช่วงบำเพ็ญมหาทานบารมี อย่าลืมว่าท่านร่วมอธิฐานสร้างบารมีร่วมกันมาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว กี่ภพกี่ชาติเพื่อพระโพธิญาณ เรื่องพระเวสสันดร คงเป็นเรื่องการถวายลูกเมียเป็นทาน   พระเวสสันดรเป็นช่วงบำเพ็ญมหาทานบารมี อย่าลืมว่าท่านร่วมอธิฐานสร้างบารมีร่วมกันมาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว กี่ภพกี่ชาติ มีบุพกรรมกันมา หลวงพ่อแห่งจังหวัดอุทัยธานีท่านเคยตอบปัญหาในส่วนนี้ไว้ ผมไม่ขอเอ่ยนามท่าน กลัวมีการปรามาสท่าน แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 12:59:13 จากคุณ : ดำดง เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 12:27:41

ความคิดเห็นที่ 16 --------------- ตอบท่านเจ้าของกระทู้ หลายเดือนก่อนผมเขาเวปมุสลิม มีเรื่องใส่ร้ายชาวพุทธ 4 เรื่อง คือ 1เขายกเอาพระไตรปิฎกมาแสดง 1. ในนั้นบอกเด็กหญิงบรรลุโสดาบัน หนีตามโจร ... เขาสรุปว่าตามหลักศาสนาพุทธ การหนีตามชายไม่ผิด เพราะในพระไตรปิฎกยังอนุญาต ----------------------------1.1 คนต่างศาสนา เขาพูดไม่จริง   มีการฟังไม่ได้ศัพท์เอาไปกระเดียด  พรานไม่ใช่โจร                                      1.2 การหนีตามชาย พระไตรปิฎกไม่ได้อนุญาต  การนั้นเป็นไปตามความฝังใจเดิม   ตามหลักฐานที่มีท่านนำมาแสดงแล้ว                                         2.เรื่องการสมสู่กับสัตว์ ทำนองว่าตามหลักศาสนาพุทธการสมสู่กับสัตว์ไม่ผิด เขายกพระไตรปิฎกมาด้วยครับ ------------------------------ ใครจะสมสู่กับสัตว์ ก็เป็นเรื่องไม่ควร คนต่างศาสนา คงจะยกหลักฐานที่ตนเข้าใจผิด มาอ้างผิดๆ 3.เรื่องลิจฉวี เรื่องนี้เป็นเพราะเขาไม่ทราบความลึกซึงของเหตุการณ์  แล้วชาวพุทธเรารู้หรือไม่ เอาแค่ตอนอาชศัตรู ตีลิจฉวี นั้นหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพาน 3-5 ปี มีใครทราบไหม ----------------------------------- คนต่างศาสนา ที่เขารู้เรื่องต่างๆในพระไตรปิฏกส่วนผมคิดว่า เขารู้จากเรื่องที่ ชาวพุทธ มีการพูดคุยกัน เขาไม่ได้มีความรู้เท่าไหร่หรอก เขาตามไปอ่านแล้วเข้าใจผิด   ก็ยกหลักฐานมาอ้างๆแบบผิดๆ 4.เรื่องพระเวศสันดร เรื่องนี้ผมยังคาใจเลย -------------------------------- คาใจอะไรครับ เรื่อง 1 และ 2 ผมเชื่อว่าไม่มีใครทราบว่ามีในพระไตรปิฎกครับ แล้วพระไตรปิฎกส่วนนี้-เชื่อได้แค่ไหนครับ เราสามารถสังคยนาได้ไหมครับ -------------------------- ความเชื่อของคุณ ผิดครับ  ดังที่ท่านนำหลักฐานมาแสดง  เรื่องที่พูดถึง ชาวพุทธที่ศึกษา เขารู้    คนต่างศาสนาเขาไปอ่านตามแล้วเขา เข้าใจผิดเอง   แบบมุสลิมเขาจะมีผู้รู้ มาฟัตวาว่าหษะดีนะ ตรงไหนเชื่อได้ ตรงไหนไม่ค่อยน่าเชื่อถือ เช่นเรื่องให้ตัดคริสติริส เขาก็บอกว่าน่าเชื่อถือได้ แต่เป็นเพียงทำแล้วได้บุญไม่ได้บังคับ ---------------------------------------- คนต่างศาสนาเขาไม่ได้รู้เรืองอะไรเท่าไหร่หรอกครับ  เห็นมาหลายกรณีแล้ว    เข้าใจผิด  มั่วหลักฐาน  อ้างหลักฐานเท็จทั้งนั้น แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 08:53:54 จากคุณ : Somporn123   เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 08:51:35   ---------------- เข้าใจแล้วนะครับ แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 18:36:05 จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 18:34:35

ความคิดเห็นที่ 17 พระไตรปิฎกปัจจุบันไม่ควรสังคายนา เพราะจะทำให้เกิดความแตกแยก เพราะจะมีทั้งคนที่ยอมรับและกลุ่มที่ไม่ยอมรับ (คือมีความเห็นแตกต่างกัน) แต่ควรวางหลักในการศึกษาพระไตรปิฎกเอาไว้ เพื่อให้ผู้ศึกษารู้วิธีการศึกษาพระไตรปิฎก ว่า จะต้องศึกษาอย่างไร? เช่น ต้องศึกษาเรื่องอะไรก่อน เรื่องอะไรทีหลัง? หรือต้องตีความจากภาษาคนให้มาเป็นภาษาธรรมเสียก่อน หรือเรื่องอะไรที่ผู้เริ่มศึกษาไม่ควรสนใจ เป็นต้น อีกอย่างเราควรฟังความคิดเห็นของคนต่างชาติหรือต่างศาสนาบ้าง ว่าเขามองพระไตรปิฎกของเราอย่างไร? เพื่อที่เราจะได้หันมามองดูตัวเราว่าเราควรจะปรับปรุงระบบการศึกษาของเราอย่างไร เพื่อให้เขายอมรับ หรือให้เป็นสากล จากคุณ : เตชปญฺโญ ภิกขุ (What am I?) เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 19:34:50

ความคิดเห็นที่ 18 ว่าเราควรจะปรับปรุงระบบการศึกษาของเราอย่างไร เพื่อให้เขายอมรับ หรือให้เป็นสากล -------------------- ประเด็นหลัก ควรรักษาของจริงไว้   ที่ไปปรับเพื่อให้เขายอมรับหรือเป็นสากล แล้วทำลายของแท้ เป็นการ คิดผิด  ไม่เข้าใจประโยชน์ใหญ่ ประโยชน์ที่เป็นหลัก         ไป ทำเพื่อประโยชน์เล็กๆแต่ กล้บเป็นการทำลายประโยชน์อันยิ่งใหญ่ จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 19:51:10

ความคิดเห็นที่ 19 ว่าเราควรจะปรับปรุงระบบการศึกษาของเราอย่างไร เพื่อให้เขายอมรับ หรือให้เป็นสากล   -------------------- ลองพิจารณาดู มหายานแบบธิเบต ที่คนตะวันตกยอมรับ หรือเป็นสากล     เขาก็ไม่ได้ปรับความเชื่อ ที่เขาเชื่อ  เพื่อให้คนอื่นยอมรับหรือเป็นสากล จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:01:07

ความคิดเห็นที่ 20 คิดว่าประเด็นจริงๆแล้วไม่ได้อยู่ที่ตัวพระไตรปิฏก ปัญหาอยู่ที่คนอ่านพระไตรปิฏกมากกว่า คนปัญญาน้อยอ่านแล้วก็ตีความหมายผิด สามารถยกข้อความในพระไตรปิฏกมาอ้างได้หมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร แต่ไม่มีปัญญาพอที่จะใช้คำพูดตัวเองอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ เพราะแค่ท่องจำได้แบบนกแก้วนกขุนทองเท่านั้นเอง ไม่ได้เข้าใจความหมายที่แท้จริงหรอก กลายเป็นพุทธในร่างพราหม์ ฮินดู ไม่ก็ เป็นพราหม์ ฮินดู ในร่างพุทธไปซะงั้น เหมือนกับการที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญ ซึ่งต่อให้แก้ไปอีกกี่ครั้งก็แก้ปัญหาอะไรไม่ได้ ถ้าไม่แก้ที่ต้นเหตุคือสันดานนักการเมืองก่อน จากคุณ : Persimon เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:05:47

ความคิดเห็นที่ 21 มัวแต่ปริยัติ  ไม่ปฏิบัติ   มันเละอยู่แล้ว เพราะ.........กษัตริย์มานะ  พระทิฐิ   แก้ไม่ได้ จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:19:50

ความคิดเห็นที่ 22 ผิดศีลห้าตรงต้องโกหก ถ้าไม่โกหกก็หนีตามผู้ชายไปไม่ได้ ลองอ่านในเรื่อง นางได้ทำอะไรที่ถื่อว่าโกหกหรือไม่ ในส่วนนี้ขัดความรู้สึกของชาวพุทธเอง คนบบรลุโสดาบันหนีตามผู้ชาย ที่ท่านเห็นว่าไม่ผิด อาจเป็นเพราะท่านยึดทั่นถือมั่นเกินไปหรือไม่ ที่จริงความดี เป็นอะไรที่อธิบายยาก  แต่ถ้ายังยึดมั่นว่าการหนีตามผุ้ชายไม่ถือว่าเป็นบาป ไม่ผิดศีลห้า ก็คงเป็นอะไรที่ไม่สามารถเข้าถึงศีละรรมของคนได้ ในส่วนนี้เราด้อยกว่าศาสนาอื่นมาก ทำความดี ละเว้นความชั่ว  ทำจิตใจให้บริสุทธิื แต่ถ้าคึวามดีของชาวพุทธที่เคร่งศาสนา ต่างจากความดีที่ชาวบ้านยอมรับ ต่อไปชาวบ้านก็คงหลีกหนีจากศาสนา ซึ่งท่านก็ดูเหมือนไม่แคร์ ... รุ้สึกเศร้าใจครับ หนีตามผู้ชายไม่ถือว่าผิดศีล ไม่ทราบว่าผมดื้อเกินไปหรือไม่ครับ ถึงไม่สามารถยอมรับได้ คงต้องลาจากศาสนา จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:31:13

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้ากลัวแตกแยก ก็ลองเอาแต่ที่เห็นว่าไม่น่าถูกต้องมาก่อนก็ได้ เช่นเรื่องคนบรรลุโสดาบันแล้วหนีตามผู้ชาย ถ้าดื้อ แบบว่าบรรลุโสดาบันก็คือปุถุชนมีโลภ โกรธ  หลง หนีตามผู้ชายได้ ผมก็ไม่ทราบจะพูดเช่นใดแล้ว จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:34:36

ความคิดเห็นที่ 24 และผมจะบอกให้ ที่ท่านโพส คนต่างศาสนาเขาจะนำไปใช้อ้างอิง สิ่งที่ท่านคิดว่าดี มันสวนทางกับความดีของคนทั่วไป มันทำให้คนละศาสนา โดยเฉพาะยิ่งท่านบอกว่าทุกศาสนาสอนให้คนทำดี และที่ดีของท่าน มันขัดกับศีละรรมของสังคม ที่คิดว่าการหนีตามผู้ชาย คือคนเลวครับ ... จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:36:49

ความคิดเห็นที่ 25 สุดท้าย ก็ยังยอมรับไม่ได้ ว่า คนหนีตามผู้ชายคือคนบรรลุโสดาบัน คงต้องแยกทางเดินครับ จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:39:20

ความคิดเห็นที่ 26 สงสัยต้องไปหาศาสนาใหม่ครับ ศาสนาที่ความดีตรงกับความดีในความเห็นของตัวเอง จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:46:46

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่ใช่ศาสนาที่บอกว่าคนที่หนีตามผู้่ชาย คือคนที่บรรลุโสดาบัน แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 20:47:42 จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:47:28

ความคิดเห็นที่ 28 ายพรานนั้นก็ไม่ได้ผิดศีล 5 ในเรื่องกามานี้เช่นกัน เพราะหญิงนั้นได้ตัดใจขาดจากพ่อแม่และผู้ปกครองอย่างเ็ด็ดขาด...... พูดตู่เข้าข้างหรือไม่  พรานป่าหนีตามผู้ชายผิดศีลแน่นอนครับ จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:49:33

ความคิดเห็นที่ 29 ถ้าไม่โกหกก็หนีตามผู้ชายไปไม่ได้ ลองอ่านในเรื่อง นางได้ทำอะไรที่ถื่อว่าโกหกหรือไม่ ความคิดเห็นที่ 26     สงสัยต้องไปหาศาสนาใหม่ครับ ศาสนาที่ความดีตรงกับความดีในความเห็นของตัวเอง จากคุณ : Somporn123   เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 20:46:46   ---------------------  เมื่อมีหลักฐานยก ที่มีท่านยกมาให้อ่าน และลิงก์ที่คลิกไปอ่านได้  ไม่พยายามอ่านให้เข้าใจ   จะยีนยัน และว่าคนอื่น ที่ตนเองเข้าใจผิด                           ก็แล้วแต่จะท่านจะตัดสินใจ จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:00:51

ความคิดเห็นที่ 30 ครับคุณ Somporn123         การหนีตามผู้ชายเป็นสิ่งไม่ดี ครับ         หรือ การมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน ก็เป็นสิ่งไม่ดีครับ แต่เดียวนี้ค่านิยมเปลี่ยนไปตามทางตะวันตกมากขึ้น เพราะสภาวะการเป็นอยู่ และสถานการณ์แวดล้อมเปิดดมากขึ้น เริ่มมีคำถามในทางสังคมว่า ดีหรือไม่ดี ควรเป็นอย่างไร?.          และพระโสดาบันก็ยังทำสิ่งไม่ดีในบางเรื่อง  ยังเข้าใจผิดได้อีกมากในบางเรื่อง ยังผิดพลาดได้อยู่ในบางเรื่องนะครับ แต่ใจจะไม่ลวงละเมิดศีล 5 ครับ ดังนั้นโดยรวมทั้งหมดแล้วท่านยังเป็นคนดีอยู่ และดีกว่าปุถุชนทั่วๆ ไป แต่ก็ยังไม่ดีกว่าปุถุชนในบางเรื่องของบางคนได้อยู่เป็นธรรมดา.            และเรื่องกรรมเป็นเรื่องที่ทั้งหยาบและละเอียดอ่อน จัดว่าเป็นเรื่องอจินไตยอย่างหนึ่ง. จากคุณ : P_vicha เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:18:24

ความคิดเห็นที่ 31 ลองกลับไปอ่านดูครับ  ว่ามีการทำอะไรที่ถือว่าเป็นการโกหกหรือไม่ ถึงทำให้หนีตามผู้ชาย แล้วลองใช้ใจที่เป็นกลาง ถ้าเรื่องนี้ไม่มีในพระไตรปิฎก แต่มีการถามตรงตรงดดยไม่อ่านพระไตรปิฎก จะถือว่าผิดศีล5 หรือไม่ ....... ผมบอกตรงตรงเลยครับ เรื่องทำนองนี้ผมถามแล้ว เขาบอกว่าผิดศีล แต่ตอนนี้มีเรื่องพระไตรปิฎก มาทำให้คำตอบคลาเคลื่อน วันหลังให้เรื่องพระไตรปิฎกลืมเลื่อน แล้วผมจะลองมาถามใหม่ ...... ขอยื่นยัน แบบคนย้ำคิดครับ เรื่องทำนองนี้เคยถามคนเคร่งศาสนา เขาบอกว่าผิดศีกาเมครับ แต่ตอนนี่หลายท่านบอกว่าไม่ผิดศีล ก็ไม่เป็นไร ผมไม่รุ้ในศาสนาเท่าพวกท่าน จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:21:33

ความคิดเห็นที่ 32 เคยถามผู้รู้ทางศาสนาว่าพาผู้หญิงหนีผิดศีลไหม ท่านตอบว่าผิดศีล แต่ตอนนี้มีพระไตรปิฎกค้ำคอ คำตอบท่านเปลี่ยนไป ผมคงต้องเชื่อตามท่าน แบบงงงง ไม่ผิดศีล ก็คงไม่ผิดศีล แต่คงต้องเดินคนละทาง จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:23:47

ความคิดเห็นที่ 33 การโกหกคืออะไรครับ ลองกลับไปอ่านดู ว่าทำอะไรที่ถือว่าโกหกไหม ถึงหนีตามผู้ชายไปได้   ธิดาเศรษฐีรวบรวมผ้าและอาภรณ์อันควรแก่ความเป็นของที่ตนควรถือเอา นุ่งผ้าเก่า ถือหม้อออกไปแต่เช้าตรู่เหมือนไปสู่ท่าน้ำกับพวกนางทาสี แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 21:32:25 จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:26:49

ความคิดเห็นที่ 34 ท่านสมพร ลองใจเย็นๆ ละโทสะ แล้วค่อยๆ พิจารณาใหม่ การหนีตามผู้ชาย ผิดศีลธรรม แน่นอน ผู้รู้ก็ได้ให้คำตอบแล้วว่า โสดาบัน สามารถทำผิดศีลธรรมได้ (ศีลธรรม แบบที่ชาวบ้านๆ แต่ละสังคมกำหนดขึ้นมา เช่นสูบบุหรีในที่สาธารณะผิดศีลธรรม เพราะทำให้คนอื่นเดือดร้อน เป็นต้น) แต่ ไม่ผิด "ศีล" อ่านแล้วงงไหมครับ  ค่อยๆ ลองศึกษาไปครับ ศาสนาพุทธมีความละเอียดลึกซึ้ง ทุกอย่างเกิดขึ้นมา ต้องมีเหตุและปัจจัยครับ   ในกรณีนี้ก็เป็นเรื่องของกรรมเก่าครับ และนายพราน ก็ไม่ใช่โจร แต่ก็ไม่ใช่โสดาบัน ที่จะทำผิดไม่ได้  แต่ก็ได้ห้าม และทัดทานแล้วหลายๆ ครั้ง โสดาบัน หลักจริงๆ ตือ  "หมดความลังเลสงสัยในพระพุทธเจ้า" (ท่านสมพรยังลังเลสังสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่หรือไม่) ส่วนพระอรหันต์ คือ หมดกิเลส  มีสติรู้ทั่วทุกขณะจิต   ท่านสมพรกำลังสับสน จะยกให้โสดาบัน เป็นอะไรที่บริสุทธ์จริงๆ  ทำผิดไม่ได้หรือครับ ในห้องศาสนานี้ก็มีผู้รู้ และผู้บรรลุธรรมโสดาบันตั้งหลายคน แต่ก็เห็นมีโมหะ โทสะ กันอยู่เลยครับ ต้องระดับอรหันต์ เท่านั้นครับ จึงจะดีอย่างแท้ ท่านสมพรลองฝึกสติดูนะครับ  น่าจะทำให้ท่านเข้าใจศาสนาพุทธ ได้ดียิ่งขึ้น ผมรับรองครับ  ผมปฏิบัติแล้ว  สามารถละโลภ โกรธ หลง ให้เบาบางได้จริง มีความเห็น ความเข้าใจในพระพุทธศาสนาดีขึ้นจริง วิธีฝึกสติอย่างง่าย นะครับ ขณะพิมพ์/อ่านข้อความในกระทู้ ให้ดูที่ใจของตนเองประกอบ ว่ากำลังรู้สึกอย่างไร (มีโมโห มีชอบ มีไม่ชอบ ฯลฯ) แล้วดูต่อว่าอารมณ์เหล่านั้น ใช้เวลากี่วินาที หรือหลายนาที จึงจะจางหายไป แล้ววนเวียน เกิดขึ้นมาใหม่ ตามกฎอนิจัง ทุกข อนัตตา  เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ด้วยความปรารถนาดี แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 22:07:20 แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 55 21:57:09 จากคุณ : Mahasati Neo เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:49:30

ความคิดเห็นที่ 37 โดนลมเป่านิดหน่อย ก็กระเพื่อมไหวโยกคลอน เห็นไหมว่าหลักภายในยังไม่มีเลย ยังเป็นชีวิตที่ไม่ได้หลักใจให้พึ่งได้เลย ก็ความทุกข์ยังท่วมใจอยู่อย่างนี้ แทนที่จะสนใจในสิ่งที่เป็นประโยชน์ คือเรื่องทำอย่างไรจะดับทุกข์ในใจตนให้ให้สนิทได้ แต่กลับมัวมาสงสัย คาใจ กับเรื่องอะไรก็ไม่รู้ แก่นไม่จับ จะไปจับที่เปลือก, กระพี้, ใบ, กิ่ง เรื่องไม่ได้ประโยชน์แท้จริงนะ อย่าไปเถียงกับเค้าในเรื่องอย่างนี้ แต่ให้มาสนใจเรื่องที่ว่า พระพุทธเจ้าท่านสอนทางดับทุกข์ไว้อย่างไร แล้วเร่งลงมือทดสอบทดลองทำตามนั้นให้เต็มที่เถิด ชีวิตคนหนึ่งๆไม่ได้ยาวนานนะ ทุกข์ที่ร้อยรัดเรามาเป็นอเนกชาตินั้นไม่ใช่ของทำเล่นๆแล้วจะข้ามพ้นได้นะ ถ้าไม่มีใจจะลงมือทำเพื่อเอาตัวให้รอดจริง จากคุณ : รู้สึกตัว เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 22:31:54

ความคิดเห็นที่ 38 หลายท่านในกระทู้นี้แสดงความเห็นได้ดีมากครับ ขออนุโมทนา จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 23:21:25

ความคิดเห็นที่ 39 เรียนคุณ Somporn123 ครับ ก่อนอื่นต้องขออนุญาตบอกคุณ Somporn123 ก่อนนะครับว่า คุณไปรับข้อมูลที่ผิดพลาดมาจากที่อื่น แล้วทำให้คุณเกิดความเข้าใจที่ผิดพลาดไปด้วย ความจริงแล้วถ้าคุณรับข้อมูลที่ถูกต้องจากพระไตรปิฎก จากอรรถกถา และจากหนังสืออื่นๆที่มีอยู่มาก คุณจะเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ได้ดีที่เดียว ออกตัวไว้ก่อน ผมไม่ใช่พระโสดาบันนะครับ สำหรับเรื่องนี้ ขออธิบายเท่าที่รู้ก็แล้วกัน ข้อ 1. เป็นความเข้าใจผิดของเวปมุสลิมเขาครับ พระไตรปิฏกบันทึกคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่เกี่ยวกับการอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้ใครหนีตามใคร ข้อ 2. ข้อนี้ก็เหมือนกันครับ ตั้งแต่โบราณกาลจนถึงปัจจุบัน ต่อไปถึงอนาคต มีเรื่องมนุษย์สมสู่กับสัตวฺ์จริง ในพระไตรปิฏกก็มีบันทึกไว้ แต่ก็ไม่เกี่ยวกับการอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้ใครสมสู่กับใคร เวปมุสลิมเข้าใจผิดอีกแล้วครับ ข้อ 3. ผมทราบครับ ในพระไตรปิฏกบันทึกไว้ ในหนังสืออื่นๆที่เขียนอธิบายตรงตามพระไตรปิฏกก็มีบอกไว้ ใครอ่านก็เจอก็ทราบ คุณเองถ้าไปอ่านก็จะทราบเหมือนกัน ข้อ 4. เรื่องพระเวสสันดร ผมเองก็เคยคาใจ แต่เมื่อศึกษาให้มากขึ้น ปฏิบัติให้มากขึ้น ทุกวันนี้ผมเข้าใจเรื่องนี้พอสมควร ไม่มีอะไรคาใจสงสัยอีกแล้ว คุณเองก็เหมือนกัน ถ้าได้ศึกษาและปฏิบัติให้มากขึ้น คุณจะเข้าใจและหมดข้อสงสัยได้ด้วยตัวคุณเอง จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 23:49:30

ความคิดเห็นที่ 40 ต่อนะครับ ข้อ 1. และ ข้อ 2. นั้น มีคนทราบเยอะมากนะครับ คนที่อ่านพระไตรปิฏกและศึกษาพระธรรมวินัยอย่างถูกต้อง ศึกษาด้วยความเคารพ นอบน้อม ด้วยจิตใจที่เปิดกว้าง ด้วยการพิจาณาที่รอบคอบ ทำความเข้าใจไปทีละขั้นตอน ก็จะเข้าใจได้ และถ้าหากยังไม่ชัดเจน ก็ยังมีส่วนของอรรถกถาคอยอธิบายเพิ่มเติม ทำให้เข้าได้มากขึ้นชัดเจนขึ้น ตรงนี้ต้องขอบคุณ และสำนึกในบุญคุณของอรรถกถาจารย์ทั้งหลายเหล่านั้น พระไตรปิฏกส่วนนี้เชื่อได้แค่ไหน ความเห็นของผม บอกได้อย่างมั่นใจว่า เชื่อถือได้ทั้งหมด ถ้าคุณได้รับทราบข้อมูลที่มากพอ ทราบรายละเอียดที่เพียงพอ คุณก็จะหมดข้อสงสัย คุณสามารถอ่านเพิ่มเติมได้จากพระไตรปิฏก ถ้าคุณเห็นว่าอ่านยากและเยอะเกินไป แนะนำให้อ่าน "กรรมทิปนี" ของพระพรหมโมลี (วิลาศ) หลังจากนัน้ให้กลับไปอ่านพระไตรปิฏกอีกครั้ง แล้วคุณจะหมดข้อสงสัย และถ้าคุณปฏิบัติธรรม ถือศีล บริจาคทาน จนกระทั่งศีลคุณเป็นอธิศีล คือกายมีศีล วาจามีศีล ใจก็มีศีล คุณจะหมดข้อสงสัยทุกอย่างด้วยตัวคุณเอง จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 00:03:04

ความคิดเห็นที่ 41 เมื่อคุณก้าวถึงขั้นนี้ คือกายมีศีล วาจามีศีล ใจก็มีศีล คุณกำลังสัมผัสได้ถึงลักษณะของพระโสดาบัน การสัมผัสได้ เข้าใจได้ ไม่มากก็น้อย จะทำให้คุณเข้าใจเรื่องของพระโสดาบันที่ตามนายพรานสามีไปได้ดีขึ้น คุณถามว่า "เราสามารถสังคยนาได้ไหมครับ" ต้องถามก่อนว่าจะให้สังคายนาอะไร เรื่องอะไร เพราะทุกวันนี้ พระไตรปิฏกที่เรามีอยู่ ก็ครบถ้วนสมบูรณ์ดีแล้ว ถ้าจะสังคายนาก็ทำได้แต่เพียงแก้คำบางคำที่พิมพ์ผิดพิมพ์ตก ทำนองนั้น ใจความเนื้อความ ไม่ต้องแก้ ไม่ต้องสังคายนา ประเด็นที่สำคัญมากอย่างหนึ่งคือ ปัญหาอยู่ที่ตัวเรานี่แหละที่ไม่เข้าใจพระไตรปิฏก ไม่ใช่พระไตรปิฏกมีปัญหา ดังนั้นจะแก้ปัญหาก็แก้ให้ถูกจุด คือกลับไปแก้ที่ตัวเรา ไม่ใช่ไปแก้พระไตรปิฏก และก่อนที่จะเห็นตามท่าน What am I? เรื่องพระไตรปิฏกต้องขอเรียนว่า จำเป็นต้องใช้กาลามสูตรและหลักมหาปเทส 4 พิจารณาความเห็นของท่าน What am I?เสียก่อน ไม่อย่างนั้นจะยุ่ง เพราะท่าน What am I? เสนอความเห็นตามข้อมูลที่ท่านทราบตามมุมมองของท่าน เช่นเดียวกับผม ที่เสนอความเห็นตามมุมมองของผมเอง จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 00:26:37

ความคิดเห็นที่ 42 พระไตรปิฏก เป็นสิ่งที่ใช้บันทึกเรื่องราวของพระพุทธองค์ มีทั้งพระธรรมคำสั่งสอน เรื่องบางเรื่องที่มีในพระไตรปิฏก บันทึกเหตุการณืจริง ที่เกิดในสมัยพุทธกาล เช่น พระเจ้าวิฑูทภะ พระโอรส พระเจ้าปเสนทิโกศล  ฆ่าล้างราชวงศ์ ศากยะเกือบทั้งโครตวงศ์  เรื่องของบุตรีเศรษฐี ก้อเช่นกัน  เป็นการบันทึกเหตุการณ์ โสดาบัน ก็คือผู้แรกมีดวงตาเห็นธรรม เมื่อใดที่ได้ดวงตาเห็นธรรมนั่นคือโสดาบัน แม้แต่ขึ้นชื่อบรรลุโสดาปัตติผลแล้ว ก็ชื่อว่าปฏิสนธิของสัตว์ผู้ยังไม่เห็นสัจจะ เป็นภาระหนัก ทำให้ โสดาบันทำผิดจารีตได้ เพราะอำนาจของกรรมที่ทำร่วมกันมาล้วนๆ และกรณีนี้พระพุทธองค์  ก้อไม่ได้สนับสนุน   ไม่เชื่อไปอ่านพระไตรปิฏก http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=19&p=8 อาจทำให้คนที่พอใจแค่โสดาบัน เร่งความเพียรจนทำที่สุดแห่งธรรม คือบรรลุอรหัตตผล และการที่คุณสมพรสนใจ ศาสนาอิสลาม ก้อศึกษาไป พระตถาคตผู้เป็นบรมครูมิเคยปิดกั้น  แต่อย่าเอาคำกล่าวตู่ของคนที่ไม่ได้ศึกษา เป็นคำเท็จมาว่าพระพุทธเจ้าผู้นิรทุกข์เลย  ด้วยความเคารพ จากคุณ : กอบัวสวรรค์ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 00:57:06

ความคิดเห็นที่ 43 ศีลข้อ กาเมมีองค์ประกอบหลักๆ 4 ข้อคือ จิตคิดเสพ  ของเป็นของต้องห้าม ทำความพยายาม และพอใจในควาพยายามนั้น ศึกษาเพิ่มในเรื่อง ประเภทของหญิงต้องห้ามครับ การพาหญิงหนีคือ ไปขโมยลูกสาวเขามาโดยไม่ได้ขอ อันนี้ชายผิด โดยลูกสาวจะเป็นหญิงต้องห้ามได้ ต้องเป็นหญิงที่มีผู้อุปถัมภ์ครับ ไม่ว่าจะเป็น พ่อ แม่ พี่น้อง หรือญาติมิตร หรือแม้แต่ ทาสก็ไปละเมิดไม่ได้ แต่ถ้าเป็นหญิงสาวที่เลี้ยงดูตัวเองได้แล้ว จะถือว่าเป็นไท จะเอาไปปู้ยี้ปู้ยำที่ ไหนก็เชิญไม่ผิดศีล กาเม แต่จะผิดธรรม หรือศีลข้ออื่นหรือไม่ก็ต้องดูเป็นกรณี กรณี อย่างเคสที่คุณยกมา ไม่ผิดตามที่หลายท่านกล่าวคือ ท่านเรียกว่า หนีออกจากบ้านซึ่งการหนีออกจากบ้านไม่ผิดศีลข้อสามแน่ๆ เพราะผู้หญิงได้ทิ้งสมบัติทุกอย่างเอามาแต่ตัว อย่างที่หลายท่านบอกท่าน ได้ตัดการอุปถัมภ์จากบิดามารดาแล้วนั่นคือเป็นไท แก่ตัวแล้วตัดสินใจเองได้ ถ้าคุณไปถาม ใครก็ย่อมต้องบอกว่า การพาลูกสาวหนีผิดศีล แต่ถ้าคุณถามเคสนี้เขาก็ต้องบอกว่าไม่ผิดเพราะองค์ประกอบ ไม่ครบ ไม่ใช่ กลับไปกลับมา การตัดสิน ว่าผิดหรือไม่ผิดศีล ถ้าจะให้ฟันธงเลยยากครับ ถ้าไม่มีญาณทัศนะดูกรรมและวิบากกรรรม เพราะดูแค่องค์ ประกอบและวิเคราะห์อาจผิดพลาดได้ เหมือนคนตัดสิน กฎหมายนั่นแหละครับ สมัยก่อนผมยังเข้าใจว่า การมีเมียหลายคนผิดศีลข้อ 3 เลย แต่หลังจากได้ผู้รู้อธิบายชี้แจง แล้วผมจึงเข้าใจว่า การมีเมียหลายคนอย่างไหนจึงผิดศีล และอย่างไหนไม่ผิดศีล พระโสดาบันท่านนี้ ท่านเป็นเจ้าของปัญหา เกี่ยวกับพระโสดาบันผิดศีล 5 หลายเรืองเหมือนกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 09:14:33 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 09:10:56 จากคุณ : Pongkm (Pongkm) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 09:04:39

ความคิดเห็นที่ 44 หญิงยังอยู่ในความดูแลของบิดามารดา.....  ข้อ กาเม หลอกบิดามารดา โดยทำอุบายให้คิดว่าตนเสียชีวิต  ข้อมุสา แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 16:15:21 จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 16:08:17

ความคิดเห็นที่ 45 โสดาบัน หลักจริงๆ ตือ  "หมดความลังเลสงสัยในพระพุทธเจ้า" (ท่านสมพรยังลังเลสังสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่หรือไม่) ถ้าหลักใหญ่แค่นั้น ใครใครก็บรรลุโสดาบันได้ครับ หมายถึงไม่เกี่ยวกับศีล 5 เลย .... ไม่ลังเลและสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า ถ้าหลักใหญ่ ก็จะไม่มีปัญหา แต่พอลงลึกแล้ว ตอนนี้ตีกันแล้วครับ เพราะคำสอนของพระพุทธเจ้าของแต่ละคนไม่ตรงกันแล้ว ..... แต่มีอยู่อย่างหนึ่งครับ ผมเชื่อว่าพระพุทธเจ้าตรัสรูธรรมะครับ ไม่ใช่ตรัสรู แบบเที่ยวรู้ไปหมด  นั้นเป็นการตีความเอาเอง แล้วนิทานชาดก ก็เป็นเรื่องพระพุทธเจ้าแต่งขึ้นเพื่อเป็นคติเตือนใจ ไม่ได้คิดเองครับ พระที่สอนผมตอนอยู่สวนกุหลาบ ท่านบอกอย่างนั้น ตอนนี้ลูกชายจบสวนกุหลาบ ผมก็ลองถามมัน มันก็ตอบแบบเดิม แสดงว่าสามสิบปี ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงคำสอน ... ทีแรกตกใจ คิดว่าเดียวนี้สอนว่านิทานชาดก คือเรื่องจริง ในอีกชาติภพ จากคุณ : Somporn123 เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 16:25:26

ความคิดเห็นที่ 46 # 45 ครับ ท่านสมพร ส่วนชาดก  ผมมีความเห็นส่วนตัวว่า บ้างเป็นเรื่องแต่ง  บ้างเป็นเรื่องจริง  บ้างเป็นเรื่องจริงในอีกมิติ เช่น เกิดในแดนหิมพานต์ เป็นต้น เหตุที่เชื่อว่าแดนหิมพานต์มีจริง นารีผลที่นี่ครับ วัดพระปรางค์มุนี จังหวัดสิงห์บุรี  ส่วนที่อื่นๆ ผมว่าปลอม. จากคุณ : Mahasati Neo เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 20:21:37

ความคิดเห็นที่ 47 หญิงยังอยู่ในความดูแลของบิดามารดา.....  ข้อ กาเม หลอกบิดามารดา โดยทำอุบายให้คิดว่าตนเสียชีวิต  ข้อมุสา แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 16:15:21 จากคุณ : Somporn123   เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 16:08:17  ------------------------  ท่านทำอุบายให้คิดว่าตนเสียชีวิต  ที่ไหน ความคิดเห็นที่ 9 MsgStatus(Msv[9], 9); http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11877922/Y11877922.html เราควรสังคยนาพระไตรปิฎกหรือไม่ครับ What am I? --------------  ในกระทู้เก่า มีอ้างอิงให้   ถ้าได้อ่านครบถ้วน และ พิจารณาอย่างถี่ถ้วน  สติปัญญาของท่าน  จะเข้าใจเองอย่างชัดเจน แน่นอน ================================================= http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=19&p=8 อ่าน อรรถกถาหน้าต่างที่ [หน้าสารบัญ] [๑] [๒] [๓] [๔] [๕] [๖] [๗] [๘] [๙] [๑๐] [๑๑] [๑๒] อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ปาปวรรคที่ ๙ หน้าต่างที่   ๘ / ๑๒.               ๘. เรื่องนายพรานกุกุกฏมิตร [๑๐๒]                             ข้อความเบื้องต้น                             พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภนายพรานชื่อกุกกุฏมิตร ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส" เป็นต้น.               ธิดาเศรษฐีรักพรานกุกกุฏมิตร                             ได้ยินว่า ธิดาเศรษฐีคนหนึ่งในกรุงราชคฤห์ เจริญวัยแล้ว เพื่อประโยชน์แก่การรักษา มารดาบิดาจึงมอบหญิงคนใช้ให้คนหนึ่ง ให้อยู่ในห้องบนปราสาท ๗ ชั้น               ในเวลาเย็นวันหนึ่ง แลไปในระหว่างถนนทางหน้าต่าง เห็นนายพรานคนหนึ่งชื่อกุกกุฏมิตร ผู้ถือบ่วง ๕๐๐ และหลาว ๕๐๐ ฆ่าเนื้อทั้งหลายเลี้ยงชีพ ฆ่าเนื้อ ๕๐๐ ตัวแล้วบรรทุกเกวียนใหญ่ให้เต็มไปด้วยเนื้อสัตว์เหล่านั้น นั่งบนแอกเกวียนเข้าไปสู่พระนคร เพื่อต้องการขายเนื้อ เป็นผู้มีจิตปฏิพัทธ์ในนายพรานนั้น ให้บรรณาการในมือหญิงคนใช้ ส่งไปว่า "เจ้าจงไป จงให้บรรณาการแก่บุรุษนั้น รู้เวลาไป (ของเขา) แล้วจงมา."               หญิงคนใช้ไปแล้ว ให้บรรณาการแก่นายพรานนั้นแล้ว ถามว่า "ท่านจักไปเมื่อไร?" นายพรานตอบว่า "วันนี้ เราขายเนื้อแล้ว จักออกไปโดยประตูชื่อโน้นแต่เช้าเทียว." หญิงคนใช้ฟังคำที่นายพรานนั้นบอกแล้ว กลับมาบอกแก่นาง.               ธิดาเศรษฐีลอบหนีไปกับนายพราน                             ธิดาเศรษฐีรวบรวมผ้าและอาภรณ์อันควรแก่ความเป็นของที่ตนควรถือเอา นุ่งผ้าเก่า ถือหม้อออกไปแต่เช้าตรู่เหมือนไปสู่ท่าน้ำกับพวกนางทาสี ถึงที่นั้นแล้วได้ยืนคอยการมาของนายพรานอยู่. แม้นายพรานก็ขับเกวียนออกไปแต่เช้าตรู่.               ฝ่ายนางก็เดินตามหลังนายพรานนั้นไป. เขาเห็นนางจึงพูดว่า "ข้าพเจ้าไม่รู้จักเจ้าว่า ‘เป็นธิดาของผู้ชื่อโน้น’ แน่ะแม่ เจ้าอย่าตามฉันไปเลย."               นางตอบว่า "ท่านไม่ได้เรียกฉันมา, ฉันมาตามธรรมดาของตน, ท่านจงนิ่ง ขับเกวียนของตนไปเถิด." เขาห้ามนางแล้วๆ เล่าๆ ทีเดียว. ครั้นนางพูดกับเขาว่า "อันการห้ามสิริอันมาสู่สำนักของตนย่อมไม่ควร" นายพรานทราบการมาของนางเพื่อตนโดยไม่สงสัยแล้ว ได้อุ้มนางขึ้นเกวียนไป.               มารดาบิดาของนางให้คนหาข้างโน้นข้างนี้ก็ไม่พบ สำคัญว่า "นางจักตายเสียแล้ว" จึงทำภัตเพื่อผู้ตาย๑- แม้นางอาศัยการอยู่ร่วมกับนายพรานนั้น คลอดบุตร ๗ คนโดยลำดับ ผูกบุตรเหล่านั้นผู้เจริญวัยเติบโตแล้ว ด้วยเครื่องผูก คือเรือน๒- ... ... ... ================================================= จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 20:13:32 ความคิดเห็นที่ 10 MsgStatus(Msv[10], 10); ----------------------- เมื่อได้อ่านอย่างครบถ้วนและถี่ถ้วนแล้ว                             ท่านที่คิดว่า   นางผิดศีล  นางผิดศีล ข้อใดหรือ ? จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 20:16:04   http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y11883727/Y11883727.html#10 จากคุณ : วงกลม เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 20:33:16

ความคิดเห็นที่ 48 สิกขาบทที่ ๓ กาเมสุมิจฉาจาร มีองค์ ๔ คือ ๑. อคมนียวัตถุ วัตถุอันไม่ควรถึง (มรรคทั้ง ๓) ๒. ตัสมิง เสวนจิตตัง จิตคิดจะเสพในวัตถุอันไม่ควรถึงนั้น ๓. เสวนัปปโยโค ทำความพยายามในอันที่จะเสพ ๔. มัคเคน มัคคัปปฏิบัตติ มรรคต่อมรรคถึงกัน  สำหรับหญิง ชายต้องห้ามสำหรับหญิง มี ๒ ประเภทคือ ๑. ชายอื่นนอกจากสามี เป็นวัตถุต้องห้ามสำหรับหญิงที่มีสามีแล้ว ๒. ชายที่จารีตห้าม เป็นวัตถุต้องห้ามสำหรับหญิงทั้งปวง ชายที่จารีตห้ามนั้น มี ๓ จำพวก คือ ๑. ชายที่อยู่ในพิทักษ์รักษาของตระกูล เช่น ปู่ พ่อ ตา ทวด ๒. ชายที่อยู่ในพิทักษ์ของธรรมเนียม เช่น นักพรต นักบวช ๓. ชายที่กฎหมายบ้านเมืองห้าม เช่น พระภิกษุ สามเณร ********************************************************************* สิกขาบทมุสาวาท นี้มีองค์ ๔ คือ เรื่องไม่จริง ๑ จิตคิดจะพูดให้ผิด ๑ พยายามพูดออกไป ๑ คนอื่นเข้าใจเนื้อความนั้น ๑ ******************************************************** หญิงยังอยู่ในความดูแลของบิดามารดา.....  แต่โตแล้ว และหนีออกจากเรือนเป็น  พรานยังโสด  แลัวค่านิยมอินเดียโราณ ในพระเวทย์ พระมนูธรรมศาสตร์...ดูข้างล่าง นะคะ โดยทำอุบายให้คิดว่าตนเสียชีวิต หลอกบิดามารดา........  พูดหรือก้อเปล่า  บิดามารดาคิดว่าลูกตาย มาลองพิจารณาคติของอินเดียโบราณดูเถิดว่าเป็นฉันใด   คัมภีร์มนูธรรมศาสตร์กล่าวว่า การแต่งงานมี ๘ อย่าง 1.พรหมวิวาหะ บิดามารดายกลูกสาวให้พราหมณ์ผู้รู้พระเวท โดยไม่เรียกสินสอด ถือว่าให้เปล่าๆ เพราะถูกใจ 2.เทวตาวิวาหะ พ่อแม่ยกลูกสาวให้ฝ่ายชายผู้ยกวัวควายเป็นค่าจ้างทำพิธีบูชายัญแด่พราหมณ์   ที่ยกให้คงเห็นว่าฝ่ายชายบูชาเทวดา น่าจะเป็นคนมีศีลธรรมกระมัง 3.อิสอวิวาหะ พ่อแม่ยกลูกสาวให้ก็ต่อเมื่อ ฝ่ายชายนำวัว-ควายคู่ หรือสองคู่มามอบให้ฝ่ายหญิง 4.ปชาปติวิวาหะ พ่อแม่ยกลูกสาวให้พร้อมกับสั่งว่า “เจ้าจงร่วมกันประพฤติธรรมเถิด” 5.อสุรวิวาหะ พ่อแม่ฝ่ายหญิงมีฐานะยากจน จึงยกลูกสาวให้แก่ชายผู้มีทรัพย์พอสมควร 6.รากษสวิวาหะ เป็นการได้ผู้หญิงมาเป็นภรรยาเพราะสู้ชนะผู้ปกครองฝ่ายหญิง ไทยเราน่าจะเรียกว่า “เมียเชลย” 7.คันธรรพวิวาหะ หรือคนธรรพ์วิวาห์ เป็นการได้เสียกันเองตามความสมัครใจ พูดง่ายๆ ว่าเป็นการแต่งงานโดย  “วิวาห์เหาะ” ......!!!!!!!!!!!!!!!!! 8.ปีศาจวิวาห์  ใช้เรียกชายที่ลอบลักหญิง ขณะสาวเจ้าหลับอยู่ หรือ เมาไม่ได้สติหรือสลบ เรียกง่ายๆว่า ลักหลับ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 21:52:20 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 21:10:59 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 21:07:56 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 21:01:05 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 55 20:58:08 จากคุณ : กอบัวสวรรค์ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 20:51:46

ความคิดเห็นที่ 49 มีบางความเห็นอาจทำให้คนอ่านสงสัยในศาสนาพุทธ หรือเข้าใจบางประเด็นคลาดเคลื่อน จึงนำข้อมูลมาเสนอเพื่อการแก้ไข การศึกษาให้รู้และเข้าใจได้ดีขึ้นครับ จากคุณ : ebusiness เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 22:31:18