PANTIP.COM : Y11909642 ถ้านำระบอบชารีอะห์มาใช้ ตกศาสนาแบบนี้ .... ใครผิด ผลตัดสินเช่นไร []

ความคิดเห็นที่ 9

การออกนอกศาสนา (อัรริดดะฮฺ)
อัลมุรตัด คือ ผู้ที่ได้ปฏิเสธโดยสมัครใจหลังจากเข้ารับอิสลาม
บทบัญญัติว่าด้วยที่ผู้ออกนอกศาสนา
ผู้ออกนอกศาสนานับว่าเป็นการปฏิเสธที่ร้ายแรงยิ่งกว่าผู้เป็นกาฟิรดั้งเดิม และการออกนอกศาสนานั้นคือการ
ปฏิเสธ ที่ทำให้หลุดออกจากแนวทาง และต้องพำนักอยู่ในนรกตลอดกาลหากเขาตายไปโดยไม่ได้กลับตัว และเมื่อผู้ออก
นอกศาสนาได้เสียชีวิตหรือถูกประหารก่อนที่ได้กลับตัวเขาคือกาฟิร ไม่ต้องอาบน้ำศพ ไม่ต้องละหมาดให้ และจะไม่ถูก
ฝังในสุสานของบรรดามุสลิม
อัลลอฮฺตะอะลาตรัสว่า
ความหมาย “และผู้ใดในกลุ่มพวกสูเจ้าออกนอกศาสนาของเขา แล้วเขาได้เสียชีวิตลงขณะที่เขาเป็นผู้ปฏิเสธการศรัทธา
ชนเหล่านี้แหละที่บรรดาการงานของพวกเขาไร้ผลทั้งในโลกดุนยาและอาคิเราะฮฺ และชนเหล่านี้คือชาวนรกซึ่งพวกเขา
จะต้องอยู่ในนั้นตลอดกาล” (อัลบะเกาะเราะฮฺ : 217)
จากอิบนิ อับบาส เราะฎิยัลลอฮฺอันฮุมา แท้จริงท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
«مَنْ بَدَّلَ دِيْنَـهُ فَاقْتُلُوهُ»
ความหมาย “ผู้ใดที่ได้เปลี่ยนศาสนา ดังนั้นจงประหารชีวิตของเขา”
(บันทึกโดยอัลบุคอรียฺ หมายเลขหะดีษ 3017)

การบัญญัติโทษประหารชีวิตแก่ผู้ออกนอกศาสนา
อิสลาม คือ ครรลองที่ครบถ้วนสมบรูณ์สำหรับการดำเนินชีวิต และเป็นกฎระเบียบที่คลอบคลุมทุกอย่างที่มีความ
จำเป็นต่อมนุษย์สอดรับกับธรรมชาติและสติปัญญา ดำรงไว้ซึ่งหลักฐานและข้อเท็จจริง ขณะเดียวกันนับว่าเป็นความ
โปรดปรานที่ใหญ่หลวงและด้วยกับการดำเนินชีวิตตามครรลองอิสลามจะทำให้บรรลุถึงความสุขทั้งโลกดุนยาและอาคิ
เราะฮฺ
และผู้ใดที่ได้เข้ารับอิสลามหลังจากนั้นเขาก็ออกนอกศาสนาเท่ากับเขาได้ลดระดับสู่ชั้นที่ต่ำลงและเขาปฏิเสธ
ศาสนาของอัลลอฮฺที่พระองค์ทรงพอพระทัยแก่พวกเรา และเขาได้คดโกงต่ออัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์ ดังนั้น
จำเป็นต้องประหารชีวิตเนื่องจากเขาได้ปฏิเสธสัจธรรม และด้วยหลักการอิสลามเป็นสิ่งที่มาสร้างดุลยภาพให้แก่โลกดุน
ยาและอาคิเราะฮฺ
ประเภทของการออกนอกศาสนา
การออกนอกศาสนาสามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ประเภท ดังต่อไปนี้
1. การออกนอกศาสนาโดยความเชื่อ เช่น การที่มนุษย์เชื่อว่ามีหุ้นส่วนภาคีร่วมกับอัลลอฮฺในด้านการเป็นพระเจ้า
หรือในด้านการทำอิบาดะฮฺ หรือปฏิเสธการเป็นพระเจ้าของพระองค์หรือความเป็นเอกะของพระองค์ หรือปฏิเสธ
คุณลักษณะต่างๆ ของพระองค์ หรือเชื่อว่าบรรดาศาสนทูตนั้นเป็นเท็จ ปฏิเสธบรรดาคัมภีร์ที่ถูกประทานลงมา ปฏิเสธ
การฟื้นคืนชีพ ปฏิเสธการมีของสวนสวรรค์และนรก ตำหนิสิ่งหนึ่งสิ่งใดของศาสนาถึงแม้ว่าเขาจะปฏิบัติอยู่ก็ตาม
หรือเชื่อว่าการผิดประเวณี การดื่มสุรา หรืออื่นๆ ที่ศาสนาห้าม (หะรอม) อย่างจัดเชนว่าเป็นสิ่งที่อนุมัติ (หะลาล)
หรือปฏิเสธการละหมาด การจ่ายซะกาต และสิ่งที่เป็นวาญิบอื่นๆ โดยที่เขาไม่รู้ หากว่าเขาไม่รู้ก็ถือว่าปฏิเสธ แต่หากเขา
รู้ถึงบทบัญญัติของมันแต่ยังยืนกรานอีกถือว่าเขาปฏิเสธ หรือเขาสงสัยสิ่งที่วาญิบในศาสนาหรือของในทำนองเดียวกัน
โดยที่เขารู้ เช่น การละหมาด เป็นต้น
2. การออกนอกศาสนาโดยการพูด เช่น การด่าทออัลลอฮฺ บรรดาเราะสูล บรรดามะลาอิกะฮฺ บรรดาคัมภีร์ หรือ
การอ้างว่าเป็นนบี หรือการวิงวอนขอต่อสิ่งอื่นพร้อมอัลลอฮฺ หรือการกล่าวว่าอัลลอฮฺทรงมีบุตรหรือมีภรรยา หรือการ
ปฏิเสธสิ่งที่ศาสนาห้ามอย่างชัดเจน เช่น การผิดประเวณี การดื่มสุรา หรืออื่นๆ และการเยาะเย้ยต่อศาสนา เช่น การ
สัญญาหรือการลงโทษของอัลลอฮฺ หรือการด่าทอต่อบรรดาศอฮาบะฮฺ ฯลฯ
3. การออกนอกศาสนาโดยการกระทำ เช่น การเชือดสัตว์เพื่อสิ่งอื่นจากอัลลลฮฺ หรือการกราบไหว้ (สุญูด) ต่อสิ่ง
อื่นจากอัลลอฮฺ หรือการละทิ้งละหมาด หรือการหันหลังให้ศาสนาของอัลลอฮฺโดยไม่เรียนรู้และไม่ปฏิบัติ หรือสนับสนุน
พวกมุชริกีนต่อสู้กับบรรดามุสลิม ฯลฯ

ข้อปฏิบัติต่อผู้ที่ออกนอกศาสนา
ผู้ใดได้ออกจากศาสนาอิสลามขณะที่เขาบรรลุศาสนภาวะ มีสติสัมปชัญญะ สมัครใจ จะต้องเรียกร้องให้เขา
กลับคืนสู่ศาสนาอิสลามและเสนอโอกาสให้เขากลับตัว (เตาบะฮฺ) เพื่อว่าเขาจะได้กลับตัวอีกครั้ง หากเขากลับตัวก็ถือว่า
เป็นมุสลิม หากไม่กลับตัวพร้อมทั้งยังยืนกรานที่จะปฏิเสธเช่นเดิม ก็ให้ประหารชีวิตด้วยคมดาบ อันเนื่องเพราะการปฏิเสธ
ของเขา ไม่ใช่เพราะเป็นบทลงโทษ
จากอบีมูซา เราะฎิยัลลอฮฺอันฮุ กล่าวว่า :
أنَّ رَجُلاً أسْلَـمَ ثُمَّ تَـهَوَّدَ، فَأتَى مُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ وَهُوَ عِنْدَ أبِي مُوسَى، فَقَالَ: مَا لِـهَذَا؟ قَالَ: أسْلَـمَ ثُمَّ تَـهَوَّدَ، قَالَ: لا أجْلِسُ حَتَّى أقْتُلَـهُ، قَضَاءُ الله وَرَسُولِـهِ؟
ความหมาย : แท้จริงมีชายคนหนึ่งรับอิสลามหลังจากนั้นเขาได้กลายเป็นยิว แล้วเขาก็ได้ไปหามุอาซ บิน ญะบัล ขณะที่
เขาอยู่กับอบีมูซา เขาได้กล่าวว่า นี่มันคืออะไร? เขากล่าวว่า เขาได้รับอิสลามแล้วต่อมากลายเป็นยิว เขากล่าวว่า ฉัน
จะไม่นั่งจนกว่าจะได้ประหารเขาเสียก่อน นี่คือการกำหนดของอัลลอฮฺและรอสูลของพระองค์”
(บันทึกโดยอัลบุคอรียฺ หมายเลขหะดีษ 7157 สำนวนหะดีษเป็นของท่าน และมุสลิม หมายเลขหะดีษ 1824 ในกิ
ตาบอัลอิมาเราะฮฺ)
ผู้ที่ออกจากศาสนาเพราะการปฏิเสธสิ่งหนึ่งสิ่งใดของศาสนา ดังนั้น การกลับตัว (เตาบะฮฺ) ของเขาก็คือ การยืนยัน
ยอมรับต่อสิ่งที่เขาปฏิเสธนั้นพร้อมกับให้กล่าวปฏิญาณตนใหม่

แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 55 08:51:39

จากคุณ : arammis (aramis_s)

เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 08:50:50

ความคิดเห็นที่ 12

เห็นว่าเป็นเรื่องเดียวกัน.เลยเอามาฝาก.....หากยังไม่เจอที
.................................

قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ بَدَّلَ دِينَهُ فَاقْتُلُوهُ
ท่านนบีศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมกล่าวว่า "ผู้ใดเปลี่ยนศาสนาของเขา (มุรตัด) พวกเจ้าก็จงสังหารเขาเสีย" บันทึก อัลบุคอรีย์

قال رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ إِلَّا بِإِحْدَى ثَلَاثٍ كُفْرٌ بَعْدَ إِسْلَامٍ أَوْ زِنًا بَعْدَ إِحْصَانٍ أَوْ قَتْلُ نَفْسٍ بِغَيْرِ نَفْسٍ
ท่านนบีศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมกล่าวว่า "ไม่อนุญาตให้หลั่งเลือดมุสลิมนอกจากหนึ่งในสามสาเหตุเท่านั้น นั่นคือ การปฏิเสธศรัทธาหลังจากที่เข้ารับอิสลามแล้ว หรือการผิดประเวณีหลังจากที่ได้แต่งงานแล้ว หรือสังหารผู้อื่นที่ต้องห้าม" บันทึก อันนะสาอีย์

- อิสลามได้ให้ความอิสระในการเลือกนับถือศาสนาอย่างเต็มที่ และอิสลามไม่บังคับและห้ามบังคับผู้อื่นเข้ารับอิสลามอย่างเด็ดขาด
2. อิสลามจะให้ความคุ้มครองแก่ผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมที่อาศัยอยู่ในประเทศอิสลามพอๆกับการดูแลให้ความคุ้มครองต่อชาวมุสลิมเอง เพียงแต่พวกเขาจำเป้นต้องจ่ายเงินญิซยะฮฺ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับการให้ความคุ้มครองดูแลดังกล่าว ทั้งด้านเกียรติ ทรัพย์สิน และความอิสระด้านการนับถือศาสนาของเขา และแลกกับการที่เขาไม่ต้องไปเกณท์ทหาร ไปอยู่ชายแดน และญิฮาดปกป้องประเทศ เป้นต้น
2- เมื่อผู้ใดเข้ารับอิสลามแล้ว เขาจำเป็นต้องอยู่ในกรอบของความเป็นมุสลิมตลอดไป ไม่ว่าเขาจะพอใจ (เป็นมุสลิมที่ดี) หรือไม่พอใจ (เป็นมุนาฟิก) ก็ตาม ดังนั้นผู้ใดที่จะเข้ารับอิสลาม จึงจำเป็นต้องคิดให้รอบคอบ และถี่ถ้วน เพราะฉะนั้นเราจะเห้นว่าชาวอาหรับกุเรชไม่ยอมเข้ารับอิสลามง่ายๆ ทั้งๆที่เขาก็ศรัทธาในอัลลอฮฺ เพราะเขาทราบดีว่าถ้าเข้าอิสลามแล้ว ก็ต้องเข้าด้วยใจศรัทธาอย่างเต็มร้อย เพราะพวกเขาทราบดีว่า ถ้าเข้าไปแล้วก็ไม่สามารถออกจกาอิสลามได้อีก
3- ต้องเข้าใจว่าการออกกฎหมายห้ามเปลี่ยนศาสนา เกิดขึ้นกับผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามเท่านั้น และเป็นการออกกฎหมายในประเทศอิสลามเท่านั้น ส่วนผู้ที่ไม่ได้เป็นมุสลิมยังคงมีอิสระที่จะเลือกนับถือศาสนาอยู่เหมือนเดิม
4- บัญญัติอิสลามจะมีรูปแบบการปฏิบัติที่แตกต่างกันระหว่างผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามกับผู้ที่ไม่นับถือศาสนาอิสลามในหลายๆด้านด้วยกัน ซึ่งถ้าเราจะเทียบให้เห็นง่ายๆก็เปรียบเสมือนรูปแบบการปฏิบัติของรัฐบาลต่อประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศกับการปฏิบัติต่อชนต่างด้าวในปัจจุบัน ที่รัฐบาลสามารถออกกฎหมายห้ามเปลี่ยนสัญชาติ เพื่อรักษาเสถียรภาพของประเทศ ขณะเดียวกันรัฐบาลอาจเปิดโอกาสให้ชนต่างด้าวขอสัญชาติของประเทศตนได้
5- จากความแตกต่างของหุกมที่เกี่ยวข้องกับมุสลิมและผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมนี่เองทำให้เป็นที่มาของกฎหมายห้ามเปลี่ยนศาสนา ซึ่งที่จริงมันไม่ได้เกี่ยวข้องเพียงแค่ถ้าเปลี่ยนแล้วก็กลายเป็นคนมุรตัดและถูกประหารชีวิต แต่จากการเปลี่ยนจากศาสนาอิสลามสู่ศาสนาอื่น ทำให้สภาพทางสังคมของเขาเปลี่ยนแปลงไปด้วย โดยเฉพาะด้านกฎหมายครอบครัว อาทิ ตัดขาดความเป็นทายาททางมรดก ไม่สามารถแต่งงาน หรืออยู่กินกับภรรยาที่เป็นมุสลิม (ในกรณีที่ไปเข้ารีตอื่นจากศาสนาคริสต์และยิว) เป็นต้น
6- จากการศึกษาทางวิชาการพบว่า กรณีการเปลี่ยนหรือเข้าออกจากศาสนาหนึ่งสู่อีกศาสนาหนึ่ง กลายเป็นการละเล่นทางการเมืองอย่างหนึ่ง บางคนเข้ารับอิสลามเพียงเพื่อต้องการจะแต่งงานกับผู้หญิงมุสลิม ไม่ใช่จากการศรัทธาต่ออิสลามอย่างแท้จริง พอเกิดไม่พอใจขึ้นมาก็ประกาศออกศาสนาอิสลามและกลับไปเป็นอย่างเดิม บางคนเข้ารับอิสลามเพียงเพื่ออยากลองของ อยากลิ้มรสความเป็นมุสลิมว่ายากลำบากแค่ไหน ฯลฯ
7- ดังนั้นการออกกฎหมายห้ามเปลี่ยนศาสนา (อิสลาม) จึงเป็นทางออกที่สอดคล้องกับหลักการขั้นพื้นฐานของอิสลามหลายๆอย่าง ในเชิงที่ว่า เป็นการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม หรือ ป้องกันก่อนการเยียวยา سد الذرائع อาทิ
7.1 ป้องกันความวุ่นวายในสังคม ทั้งด้านกฎหมายครอบครัว และความสงบของประเทศ
7.2 ป้องกันการนำเอาศาสนามาเป็นของเล่นทางการเมือง
7.3 ทำให้ผู้ที่คิดจะเข้ารับอิสลามต้องใตร่ตรองให้รอบคอบและเชื่อมั่นหรือแน่ใจจริงๆว่าตนเองศรัทธาต่ออิสลามอย่างแท้จริง เพราะถ้าไม่เช่นนั้นเขาอาจจะไม่มีสิทธิออกจากสาสนาอิสลามอีก ซึ่งในกรณีนี้ถ้าไม่กล้าประกาศตนเป็นมุรตัดที่ต้องโทษประหารชีวิต ก็กลายเป็นมุนาฟิกที่กลับกลอกและสามารถมีชีวิตอยู่อย่างลอยนวล โดยที่กฎหมายอิสลามไม่สามารถแตะต้องได้
8- ถ้ามีการทักท้วงว่าการออกกฎหมายห้ามเปลี่ยนศาสนาเป็นการกดขี่และก้าวก่ายสิทธิส่วนบุคคล หรือสิทธิด้านความมีอิสระในการเลือกนับถือศาสนา เราขอตอบว่า
8.1 ความมีอิสระดังกล่าวอิสลามเปิดโอกาสให้เขาไตร่ตรองและเลือกก่อนที่เขาจะเข้ารับอิสลามแล้ว ดังนั้น เมื่อเขาตัดสินใจเข้ารับอิสลาม ก็แสดงว่าเขาพร้อมทุกอย่างที่จะปฏิบัติและตอบรับตามคำบัญชาหรือบัญญัติแห่งศาสนา ด้วยเหตุนี้ ประตูสำหรับการออกจากศาสนาอิสลามก็ได้ถูกปิดลง ในเชิงที่ว่า คุณไม่เข้าไม่เป็นไร เราไม่บังคับ แต่ถ้าคุณเข้าไปแล้วคุณก็ต้องอยู่ในกรอบของอิสลาม และอิสลามจะไม่อนุญาตให้คุณออกไปอีก
8.2 ดังนั้น จากเหตุผลที่ยกมาข้างต้น โดยส่วนตัว จึงเห็นว่า การออกกฎหมายห้ามออกจากศาสนาอิสลามจึงเป็นความชอบธรรมที่ไม่ต่างไปจากการออกกฎหมายห้ามก่ออาชญากรรม ห้ามมีการผิดประเวณี ที่ผู้ฝ่าฝืนมันล้วนต้องถูกทำโทษตามประมวลกฎหมายของแต่ละกรณี วัลลอฮุอะอ์ลัม

http://www.muslimthai.com/forum/index.php?topic=4416.msg72842;topicseen#new

จากคุณ : aramis_s

เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 09:51:06