ความคิดเห็นที่ 1 คุณก็รู้  ?   " มันเป็นความรู้สึกนึกคิด (ของคุณเอง) "   แค่รู้เห็นมัน  มันก็ขาดแล้ว ............. จากคุณ : saengdaed เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 10:58:33

ความคิดเห็นที่ 3 คุณลองสำรวจศีล ๕ของคุณดูซิว่า ข้อไหนบกพร่องบ้าง เมื่อพบแล้วให้ตั้งใจปฏิบัติ ในข้อนั้นให้ถูกตรง สำรวจกาย วาจา ใจ ด้วยศีลดูว่ากรากระทำ คำพูด ความคิด อันไหน ที่ทำให้ศีลของเราบกพร่องบ้างแล้วจัดการแก้ใขให้ถูกตรงด้วย สมมุติว่าศีลของพระโสดาบัน=ปริญญาตรี   คุณรักษาศีลได้แค่อนุบาล  ความกลัวก็หายไปแล้ว จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 11:28:55

ความคิดเห็นที่ 5 ให้กีฟ ข้อนี้ครับ "ความคิดของคนเรานี่แหละน่ากลัวที่สุดค่ะ คิดได้สารพัด แม้แต่คิดหลอนตัวเอง" เมื่อมีสติในศีล  เราจะตามทันความคิดเรา  ความกลัวก็หายไป จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 11:33:47

ความคิดเห็นที่ 6 ให้เท่าทันสังขาร มีสมาธิ พิจารณาให้เห็นว่าเป็นแต่เพียงความคิดปรุงแต่ง เป็นสังขาร หนึ่งในขันธ์ 5 เท่านั้น   เมื่อเห็นเท่าทันสังขาร อาการความคิดปรุงแต่งก็จะไม่เกิด จิตก็จะสงบ จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 11:47:09

ความคิดเห็นที่ 7 สรุป ที่น่ากลัวคือความคิดตัวเองนี่แหละค่ะ เพราะสังเกตุว่ากลางวันก็ไม่เป็นจะเป็นตอนกลางคืนเพราะบรรยากาศมันพาไป จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:25:43

ความคิดเห็นที่ 8 ออกตัวก่อนว่าเราเพิ่งเริ่มปฏิบัตินะคะ ทุกวันนี้ก็ยังกลัวอยู่ แต่ไม่มากเท่าเดิม แนะว่าให้นำแนวทางการปฏิบัติที่คุณปฏิบัติอยู่มาใช้สิคะ เช่า เวลาเราเกิดอาการกลัวขึ้นมา ไม่ว่าจะกลัวอะไรก็ตาม เราก็จะตามดู รู้สึกตัวไปเรื่อยๆว่าตอนนี้เรากลัวอยู่ ทำไปเรื่อยๆค่ะ ดูความกลัวไปเรื่อยๆ ความกลัวจะค่อยๆลดลง เพราะเรามีสติมากขึ้นค่ะ สำหรับเราตอนนี้ยังไม่หายไป คิดว่าคงกลัวสะสมมาหลายภพแล้ว เพิ่งเริ่มฝึกคงยังไม่สามารถกำจัดไปได้ทั้งหมด แต่ดีขึ้นเยอะค่ะ จากคุณ : MissUnDaZtooD เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:29:56

ความคิดเห็นที่ 9 ความกลัวตาย  ยังมีเพราะยังมี สักกายะทิฐิ จากคุณ : 5tik (5tik) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:34:04

ความคิดเห็นที่ 10 เพราะละสักกายะทิฐิได้แล้ว  ความกลัวตายจึงหายไป จากคุณ : 5tik เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:35:01

ความคิดเห็นที่ 11 คุณยิ้มคงรุ่นๆ เดียวกับเรา จำได้ว่าเคยคุ้นๆ ละครเรื่องนี้ตอนเด็กๆ ค่ะ ออกแนวย้อนยุค น่ากลัวมากแล้วก็เรื่องตุ๊กตาจ๋า ทำเอานอนไม่หลับ ตอนเด็กๆ ที่บ้านเราเด็กเยอะลูกป้า ลูกอี้มารวมกัน 6-7 คนพี่ๆ ก็ชอบจับกลุ่มเล่าเรื่องผีก่อนนอนด้วย แถมบ้านเก่าเราเป็นไม้มีร่องกระดาน เราไม่กล้านั่งเลยกลัวผีแหย่ตุ๊ด ต้องนั่งตักพี่สาว จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:35:19

ความคิดเห็นที่ 12 แนะนำคุณศรารัศมิ์ลองแวะไปชมพิพิธภัณฑ์กายวิภาคศาสตร์คองดอน ในโรงพยาบาลศิริราช ดูกายของอาจารย์ใหญ่ทั้งหลายในนั้น ดูไปเรื่อยๆ ไม่นานก็จะหายกลัวผีไปเองครับ แต่สถานที่ร้อนมาก เพราะไม่ได้ติดแอร์ http://th.soidb.com/bangkok/museum/anatomical-museum.html http://www.oknation.net/blog/print.php?id=508780 จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 12:48:26

ความคิดเห็นที่ 13 ลองเจริญพรหมวิหาร4 ดู แล้วมองพวกผี(บางประเภท)ว่าเป็นผู้ที่ทุกข์ยาก มีความเป็นอยู่ที่ลำบากแสนเข็ญ เหมือนคนเจ็บป่วยเรื้อรังที่มาขอความช่วยเหลือ ถ้ามองได้อย่างนี้เชื่อว่าความกลัวผีคงจะหายไปแต่ความเห็นอกเห็นใจจะเข้ามาแทนที่ จากคุณ : asmodeus เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 13:00:19

ความคิดเห็นที่ 14 สมัยเด็กๆ สัก 2-3 ขวบ ตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยกลัวผี บ้านเก่าผมอยู่บริเวณวัดพิชัยญาติ วัดที่ผู้คนไปหาแม่ชีทศพรเกิดแต่กรรมนั่นเอง เมื่อก่อนวัดนี้ไม่มีเมรุ แต่มีป่าช้า เวลาเผาก็เผาวัดอนงคารามนั่นแหละ แต่เวลาเก็บศพร้อยวันก็เอาโลงศพมาโบกปูนในป่าช้าวัดพิชัยญาติ ช่วงเวลาหลังฝนตก น้ำจะขังตามแอ่ง และจะมีลูกอ๊อดว่ายเต็มไปหมด ผมจะชอบไปช้อนลูกอ๊อด แต่เนื่องจากไม่อยากลุยน้ำตามแอ่งก็จะใช้เส้นทางลัดด้วยการกระโดดเหยียบไปบนบรรดาฮวงซุ้ยต่างๆในป่าช้า ไม่เห็นจะมีผีตนใดตามมาหักคอเลยแม้สักครั้ง รู้นะ ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าเหยียบอยู่บนอะไร มาเริ่มกลัวผีก็เพราะทีวีนี่แหละ สมัยก่อนชอบฉายแต่หนังน่ากลัวๆ แมวผี แม่นาคพระโขนง ผีตาโบ๋ ผีหัวขาด กระสือ ปอบผีฟ้า พอไปโรงเรียนเพื่อนก็ชอบเล่าเรื่องผี ทีนี้เลยยิ่งกลัวไปใหญ่ ไปทางไหนก็มีแต่ผีที่บ้านก็มีในทีวี ที่โรงเรียนก็มีมาเล่า ขนาดในห้องน้ำมันยังอำกันว่ามีผี อำกันจนห้องน้ำชั้น 2 ไม่มีนักเรียนคนไหนกล้ามาเข้าเลย เข้ากันแต่ชั้น 1 จำได้ว่ามาเลิกกลัวผีตอนอยู่มัธยม เพราะหัดเปรียบเทียบวิวนอกหน้าต่างระหว่างเวลากลางวันกับกลางคืน ว่าสถานที่เดียวกันแท้ๆ แต่แค่แสงสว่างต่างกันแค่นั้นเอง ตอนหลังเลยเลิกหลอนตัวเอง เลิกกลัวผีไปโดยปริยาย แต่เมื่อเลิกกลัวผีได้เด็ดขาด เหตุการณ์ก็กลับกัน ตอนกลัวผี ไม่เคยเจอผีเลยสักครั้งเดียว แต่พอเลิกกลัวผีก็เริ่มค่อยๆเห็นผี ไหง๋เป็นงี้ได้ก็ไม่รู้ จากนานๆเห็นสักทีก็ทยอยเห็นบ่อยๆ เจอบ่อยๆ จนชินไปเลย ป.ล.ถ้าภาวนาดีๆ จะเห็นผีได้ง่ายขึ้นนะเธอว์ จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 13:11:29

ความคิดเห็นที่ 15 คุณแสนดี เราเองก็กลัวเพราะทีวี และฟังคนอื่นเล่านี่แหละค่ะ เราเองก็ไม่เคยเห็นผีเลยค่ะ แต่กลัวมาก อาการของเราจะเป็นๆ หายๆ มีช่วงที่เราต้องไปปฏิบัติธรรมและนอนคนเดียวตอนจะไปก็กังวล ลังเล เอาไงดีแว้ จะไม่ไปก็เพราะต้องนอนคนเดียวนี่แหละ แต่มันจะมีจุดที่ว่าพอกลัวจนถึงขีดสุดแล้วมันก็จะรู้สึกฮึกเหิมว่าเอาไงเอากัน ตายเป็นตาย แล้วก็ไปคนเดียวได้ แต่เวลานอนจริงๆ ก็มีหลอนๆ  เหมือนกันค่ะ สังเกตุว่าชวงไหนขาดสติอาการจะกำเริบ (เราอยากใส่ภาพหัวเราะแบบข้างบนทำไง) จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 14:18:53

ความคิดเห็นที่ 16 เวลาความกลัวเข้าเกาะกุมจิตใจ  ตัวช่วยที่ไวที่สุดคือ "อานาปนสติ" จากคุณ : Bg-view เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 14:25:46

ความคิดเห็นที่ 17 คห 12 อ่านแล้วสงสารซีอุย เข้าไปหาประวัติในกูเกิ้ลมาอ่าน จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 14:46:28

ความคิดเห็นที่ 18 กลัวเพราะไม่รู้ละมังครับ  ดังนัี้นต้องค้นหาพิจารณาดูว่า  เรากลัวอะไร  เมื่อรู้แล้ว ก็จะหายกลัวไปเองครับ   ถ้าวิธีนี้ยาก  ก็เอาง่ายๆ เลย ช่วงกลางคืนหาสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ ก็พอทำให้ใจชื่นขึ้นบ้างครับ จากคุณ : สาธุ... (kamnitnoom) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 15:24:26

ความคิดเห็นที่ 19 ศรัทธายังอ่อนมาก การปฏิบัติธรรมต้องแบบพระพุุทธเจ้า แม้จะตายก็ขอตายขณะปฏิบัติธรรมใต้ต้นโพธิ์ ขอให้คุณตั้งจิตอธิษฐานว่าถึงผีจะมาหลอกหลอนหรือมาฆ่าหักคอหักแขนหักขาก็จะยอมถวายชีวิตเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา รับรองผีจะทำอะไรไม่ได้ครับ จากคุณ : wichcha เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 15:41:58

ความคิดเห็นที่ 20 คห 19 เริ่ดอะ ว่าแล้วคืนนี้ลองดู จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 18:13:05

ความคิดเห็นที่ 21 ตัวหัวเราะ ตัวนี้ แต่ก่อนเห็นคุณหนูยิ้มใส่บ่อยๆเลยทำบ้าง คำว่า ฮ่าฮ่าฮ่า ต้องพิมพ์ตามหลังสัญลักษณ์ // โดยต้องชิดกันหมดห้ามเว้นวรรคครับ ไม่งั้นจะออกมาเป็น      // ฮ่าฮ่าฮ่า ลองทำดูนะครับ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 55 22:20:17 จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 22:19:03

ความคิดเห็นที่ 22 วิธีง่ายที่สุดคือ.............เมื่อพบอะไรแล้วเรากลัว ขนพองสยองเกล้า  ภาวนา........ชินนะปัญจะระ  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ  ไปเรื่อยๆความกลัวจะหายไป    ลองดู ใช้ได้ผลทุกราย จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 22:50:46

ความคิดเห็นที่ 24 //// แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 12:02:06 แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 55 09:57:45 จากคุณ : ศรารัศมิ์ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 09:56:11

ความคิดเห็นที่ 25 คิดถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ทุกขณะจิต แล้วจะรู้สึกอุ่นใจขึ้น เช่น อิมาหัง ภะคะวา อัตตะภาวัง ตุมหากัง ปะริจัจชามิ แปลสั้นๆ : ข้าพเจ้าขอน้อมกายถวายชีวิตนี้ แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จากคุณ : yosa เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 13:48:05

ความคิดเห็นที่ 26 ภยเภรวสูตร  ดูกรพราหมณ์ ความกลัวและความขลาดนั้น ย่อมมาถึงเราผู้กำลังเดินจงกรมอยู่. เรานั้น จะไม่ยืน ไม่นั่ง ไม่นอนเลย ตราบที่เรายังเดินจงกรมอยู่ ย่อมกำจัดความกลัวและความขลาด นั้นได้.             ดูกรพราหมณ์ เมื่อเรานั้นยืนอยู่ ความกลัวและความขลาดนั้นย่อมมา. เรานั้นจะไม่เดิน จงกรม ไม่นั่ง ไม่นอนเลย ตราบเท่าที่เรายังยืนอยู่ ย่อมกำจัดความกลัวและความขลาดนั้นได้.             ดูกรพราหมณ์ เมื่อเรานั้นนั่งอยู่ ความกลัวความขลาดนั้นย่อมมา. เรานั้นจะไม่นอน ไม่ยืน ไม่เดินจงกรมเลย ตราบเท่าที่เรายังนั่งอยู่ ย่อมกำจัดความกลัวและความขลาดนั้นได้.             ดูกรพราหมณ์ เมื่อเรานั้นนอนอยู่ ความกลัวและความขลาดนั้นย่อมมา. เรานั้นจะไม่ นั่ง ไม่ยืน ไม่เดินจงกรมเลย ตราบเท่าที่เรายังนอนอยู่ ย่อมกำจัดความกลัวและความขลาด นั้นได้. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=517&Z=751 จากคุณ : NotUndo เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 23:25:00

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : กันดั้มตัวนี้สีชมพู เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 23:42:23

ความคิดเห็นที่ 28 ผมก็นึกถึงพระพุทธเจ้านะ นึกแล้วสบายใจขึ้นเวลากลัว ไม่รู้หูแว่วรึเปล่าเพราะ เคยได้ยิน เสียงแปลก เสียงเหมือน หมูหรือวัวร้อง ร้องเหมือนทรมาณ แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 55 08:09:06 จากคุณ : JangEX เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 08:08:51

ความคิดเห็นที่ 29 ^ ^ ผมก็ได้ยินเหมือนกัน บ่อยด้วย จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : วันจักรี 55 20:26:51