ความคิดเห็นที่ 1 เวลานั่งสมาธิ แรกๆจะเจ็บแข้งขาเข่า ก็จะนึกถึงพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านลำบาก มากกว่าจะได้ธรรมมาอบรมสั่งสอน ทำให้มีความอดทน และก็ผ่านได้ ชอบอ่านประวัติ หลวงปู่เช่นกันค่ะ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ จากคุณ : หญ้าสีเขียว เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 20:09:47

ความคิดเห็นที่ 2 คุณใบไม้และขุนเขา ช่วยเล่าต่อให้ฟังเป็นธรรมทานหน่อยได้มั้ยครับ ว่าท่านทำอย่างไรต่อ ผมได้อ่านพระธรรมเทศนาของท่านบ้าง แต่ไม่ทราบถึงประวัติท่านดี ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ:) จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 20:26:19

ความคิดเห็นที่ 3 หลังหลวงปู่ชอบท่านออกมาจากบ้านสามผงแล้วท่านก็ไปปักกรดอยู่ที่วัดร้างแห่งหนึ่งซึ่งไม่ห่างกันมาก....พรางคิดในใจว่าเรานี้ช่างวาสนาน้อยดั้นด้นมาแต่ไกลเพื่อหวังมอบกายถวายตัวเป็นศิษย์ท่าน  แต่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านกลับไม่เมตตารับไว้....พรุ่งนี้หลังฉันจังหันแล้วก็จะกลับคืนสู่หนองวัวซอตามเดิม พอพรุ่งนี้เช้าหลังฉันจังหันเป็นที่เรียบร้อยแล้วท่านก็จัดเตรียมอัฐบริขารเพื่อจะเดินทางกลับ....ในขณะนั้นพระหนุ่มรูปงามที่อยู่อุปัฏฐากพระอาจาย์ใหญ่มั่นที่ท่านเห็นเมื่อวานก็ตามมาทันและบอกท่านว่า...พระอาจารย์ใหญ่ต้องการพบท่าน ท่านทั้งดีใจและมึนงง...ต่อจากนั้นท่านจึงได้ขอโอกาสเรียนถามพระหนุ่มรูปงานนั้นว่าท่านชื่อว่าอะไร....พระหนุ่มรูปงามตอบท่านว่า...เราชื่อ "เทสก์ เทสรังสี"  แล้วพระอาจารย์เทสก์ก็ถามชื่อท่าน (หลวงปู่ชอบ) เช่นกัน.... เป็นอันว่าพระอาจารย์ซึ่งเป็นศิษย์รุ่นใหญ่ของพ่อแม่ครูอาจารย์มั่นได้รู้จักกันในวันนี้นั้นเอง....และท่านอาจารย์ทั้งสองก็ได้เป็นกำลังสำคัญในการอบรมธรรมมะให้แก่ศิษย์รุ่นหลังๆ ต่อๆ มา เมื่อหลวงปูชอบกลับไปที่ เสนาสนะป่าบ้านสามผง อีกครั้ง....ครั้งนี้ผิดไปจากเมื่อวาน...กล่าวคือท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่นท่านได้จัดเตรียมเสนาสนะ น้ำท่า ไว้รอท่านอยู่แล้ว....พร้อมกลับยิ้มทักทายท่านด้วยสายตาที่เมตตาผิดไปจากเมื่อวานอย่างสิ้นเชิง เมื่อท่านได้กราบพระอาจารย์ใหญ่มั่นและกราบเรียนชื่อแส่ประวัติความเป็นมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...ท่านอาจารย์ใหญ่ได้นิ่งไปสักพักแล้วจึงกล่าวว่า พอสอนกันได้....และก็ได้รับท่านไว้เป็นศิษย์แต่นั้นมา หมายเหตุ....เขียนจากความทรงจำอาจมีผิดพลาดคลาดเคลื่อนบ้าง...โปรดให้อภัย จากคุณ : ดอกหญ้าสีนวล เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 20:47:50

ความคิดเห็นที่ 4 พอดีกลับถึงบ้านแล้วค่ะ หากคุณสุบรรณภักดิ์ ต้องการศึกษาประวัติหลวงปู่ชอบ ที่รวบรวมโดย รศ.ดร.ประถม ฉบับเต็มให้โหลดตามลิ้งนี้ค่ะ http://www.thammapedia.com/sankha/prasong_watpa2.php ประวัติหลวงปู่ชอบอ่านเพลินจนลืมเวลา และได้หลักธรรมมาเจริญปัญญามากมาย ขอให้เจริญในธรรมนะค่ะ จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 20:58:22

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณมากครับ. คุณดอกหญ้าสีนวลและคุณใบไม้และขุนเขา ผมขอเข้าไปอ่านต่อตามที่แนะนำนะครับ บทความที่เพื่ิอนๆ ยกมามีประโยชน์นะครับ ขออนุโมทนาด้วยครับผม จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 21:16:45

ความคิดเห็นที่ 6 นึกไปถืง องค์หลวงตามหาบัว ท่านจะใช้คำเรียกของ หลวงปู่มั่นว่า " องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ "  เสมอ จากคุณ : GIRAFEE เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 21:34:29

ความคิดเห็นที่ 7 เกือบจะทำให้เป็นกรรมใหญ่ติดตัว   เพราะความไม่รอบคอบ เขียนได้ไม่ครบถ้วนให้จบเนื้อความ จนอาจจะทำให้ใครต่อใครพออ่านแล้ว ทำให้คิดผิดพลาดไปต่อองค์หลวงปู่มั่นได้ ( พอดี จขกท พิมพ์ช่วงใกล้เลิกงานน่ะค่ะ )   ต้องขอขอบคุณคุณดอกหญ้าสีนวลที่ช่วยมาต่อจนครบจบเรื่องในตอนนี้  ซึ่งในหนังสือใช้ตอนว่า " โดนฟ้าผ่าหน้าแล้ง"   องค์หลวงปู่มั่นเมื่อท่านรับหลวงปู่ชอบเป็นศิษย์  ท่านก็ให้ความเมตตาหลวงปู่ชอบมาก  หลวงปู่มั่นท่านคอยดูแลพระใหม่ ๆ ที่เข้ามาฝากตัวเป็นศิษย์  เรียกว่าเมตตาคอยสอดส่องดูแล  ด้วยหน้าที่มากมายเหล่านี้เอง ถึงเป็นที่มาของคำว่า พ่อ แม่ ครู อาจารย์ เพราะท่านเป็นองค์เดียวที่ต้องทำหน้าที่เหล่านี้ คือ เป็นทั้ง พ่อ ทั้งแม่ ทั้งครู อาจารย์ในองค์เดียว  นั่นเอง  กราบองค์หลวงปู่ หลวงตาด้วยเศียรเกล้า  สาธุ สาธุ สาธุ... จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 21:42:49

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณ จขกท. ครับ แค่อ่านเท่าที่จขกท.เล่าก็รู้สึกเต็มตื้นต่อความตั้งใจของครูบาอาจารย์แล้ว และขอขอบคุณคุณดอกหญ้าสีนวลด้วยที่นำมาเล่าต่อจนจบ จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 55 21:49:44

ความคิดเห็นที่ 9 ...กลอุบายวิธี  ในการสั่งสอนศิษย์ของครูบาอาจารย์กรรมฐานสายหลวงปู่มั่นในสมัยก่อนๆ มีมากมายหลายๆแบบ  หนักหน่วงทั้งนั้น   เช่น การดุด่าอย่างรุนแรง การไล่หนี  การยกยอ ฯลฯ  ..คนที่ใจเด็ดมีธรรมเป็นแก่นสารจึงจะผ่านบททดสอบเหล่านั้นได้  (คือคนที่ใจเฉยๆกลางๆ ไม่รู้สึกกระทบกระเทือนอะไร) ...   ไม่เหมือนการอบรมแบบเอาอกเอาใจยกยอกันอย่างเดียวแบบการฝึกสไตล์หน่อมแน้มตามสำนักต่างๆทั่วไปในยุคนี้   ผู้ฝึกจึงแทบไม่ได้ผลอะไรเป็นชิ้นเป็นอันนัก  จิตใจก่อนฝึกอ่อนแอไร้สาระยังไง   ฝึกมาแล้วก็ยังอ่อนแอฟุ้งซ่านเหมือนเดิม  ไปตระเวณหาสำนักต่างๆ ครูบาอาจารย์ต่างๆกี่แห่งก็ยังเหมือนๆเดิม ...ตัวอย่างที่หลวงปู่ชอบโดนนั่นเป็นเพียงขั้นแรกเท่านั้น ถือว่ายังไม่รุนแรงอะไร  ที่หนักหน่วงกว่านั้นยังมีอีกมาก ...ใครที่โดนฝึก โดนเคี่ยวเข็ญอย่างหนักในระยะแรกๆ  นานๆไปจะกลายเป็นผู้ที่มีกำลังใจเข้มแข็งยิ่งใหญ่  เป็นที่พึ่งของคนอื่นๆได้มากมายภายหลัง ...แต่อาจจะไม่เหมาะกับคนทั่วๆไป กระมัง ?? จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 00:24:55

ความคิดเห็นที่ 10 ที่คุณโขตานพูดมานั้น  ก็เป็นความจริงอยู่ ตัวเองเคยอ่านหนังสือประวัติหลวงปู่มั่น หลวงปู่ขาว หลวงตามหาบัวและก็หลวงปู่ชอบ   กลอุบายวิธีต่าง ๆ หลวงปู่มั่นท่านมองนั้นทะลุปรุโปร่ง  ที่ท่านทำไปก็น่าจะตามจริต  ตามบุญวาสนาของศิษย์แต่ละคนที่ย่อมไม่เหมือนกัน  ท่านต้องพิจารณาและเคาะให้ถูกจุด  น่าจะเป็นการเร่งให้ได้ภาวนาอย่างเห็นผลได้ในเวลาอันรวดเร็ว  ดีกว่าคิดเองเออเอง  ทำให้จับต้นชนปลายไม่ถูก  เสียเวลาปฏิบัติไปมากกว่าจะได้เห็นมรรคผล  นิพพาน  นี่คือข้อดีอย่างมากของการมีครูบาอาจารย์คอยสั่งสอนนั่นเอง      กล่าวถึงเหตุการณ์นี้ที่หลวงปู่ชอบท่านถูกหลวงปู่มั่นดุด่า  อ่านเสร็จก็อยากรู้ขึ้นมา ( ซะงั้น )  ว่าหลวงปู่ชอบท่านจะคิดอ่านประการใด  จะโกรธหลวงปู่มั่นไหมหนอ  ( หากเป็นเรา ๆ ฆราวาสโดนแบบนั้นก็คงทั้งตกใจ อับอาย และก็อาจจะพาลโกรธท่านเป็นแน่แท้ เพราะขาดปัญญาพิจารณานั่นเอง )      ปรากฏว่าหลวงปู่ชอบท่านกล่าวโทษตัวเองว่าช่างเป็นคนมีบุญวาสนาน้อยเหลือเกิน หลวงปู่ว่า     "เมื่อนึกถึงตอนนี้แล้ว   ไม่ทราบว่าน้ำตาของตนเองไหลเอ่อล้นออกมาตั้งแต่เมื่อไร     เมื่อขออยู่ปฏิบัติกับองค์หลวงปู่มั่นไม่ได้   เราก็จะขอปฏิบัติอยู่ใกล้ ๆ องค์ท่านที่นี้แหละ   แม้เพียงแค่ชั่วคืนเดียวที่ได้อยู่ใกล้องค์ท่าน  เราก็พอใจแล้ว "  อ่านถึงตรงนี้  ดิฉันก็โอ้โห !.........หลวงปู่ !  มองไปทางไหนก็มีแต่ธรรมจริง ๆ ไม่มีกิเลสได้เล็ดลอดออกมาเหมือนฆราวาสอย่างเรา ๆ เลย      ท่านอยู่ภาวนาที่เสนาสนะป่าแห่งหนึ่งห่างจากหลวงปู่มั่นประมาณ 4-5 กิโลเมตร  รุ่งเช้าหลวงปู่เทสก์ก็มาตามหลวงปู่ชอบที่นี่  และบอกว่าครูบาอาจารย์ใหญ่ให้มาตามท่านกลับไปหาองค์ท่านเดี๋ยวนี้  พร้อมกำชับมาว่าต้องพาหลวงปู่ชอบไปหาหลวงปู่มั่นให้ได้       การได้ศึกษาประวัติปฏิปทาครูบาอาจารย์นั้นโดยโยนิโสมมนสิการ  รับรองได้ว่าจะทำให้ผู้ปฏิบัติทุกท่านมีแรง มีกำลังใจเพิ่มขึ้นมากทีเดียว   แม้เมื่อยามถูกกิเลสเข้าโจมตีให้ท้อถอย  หรือจะถอยหลังลงคลองไป  ก็หยิบออกมาอ่านพิจารณาทบทวนไปมา   ก็จะกลับมาเดินไดตรงทางอีกแน่นอนค่ะ   สำหรับประวัติบูรพาจารย์นั้นมีทั้งหมด 12-13 เล่ม  หากท่านใดสนใจก็สามารถโหลดไว้อ่านได้ที่ลิงค์นี้นะคะ         http://www.thammapedia.com/sankha/prasong_watpa.php      เคยได้ลองโทรศัพท์ไปหาอาจารย์ปฐม  ก็ทราบว่าเหลืออยู่เพียง 3 เล่ม ( ที่ยังพอมีหนังสืออยู่  )อะไรบ้างตัวเองก็จำไม่ได้แล้วค่ะ    ยังไม่มีกำหนดจัดพิมพ์ใหม่ด้วย ตัวเองก็รู้สึกเสียดายเหมือนกันค่ะ  แต่ก็คิดว่าจะคอยตามข่าวการพิมพ์ด้วย  เพราะเป็นหนังสือที่น่าเก็บไว้จริง ๆ ค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 55 10:42:53 จากคุณ : ใบไม้และขุนเขา เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 10:41:29

ความคิดเห็นที่ 11 ท่าน ศิษย์พระป่า มาตอบเองใน #9 ถูกใจ อยากให้ มากกว่า สิบกิฟ หลวงปู่มั่น ท่านลองดู ใครมีมานะอัตตาเยอะ เอาธรรมไม่รอด สร้างคนให้เป็นพระแท้ รักวัวให้ผูก รักลูกให้เอ็ด  ไม่เอาถ่านจึงต้องมีอุบายไล่ ออกจากวัด สุภาษิตจีน มีว่า  ศิษย์จะดีต้องมีครูที่เป็นบัณฑิต ส่วนคนเป็นครู ไม่จำเป็นต้องมีศิษย์ เพราะ พึ่งตนเอง สอนตนเองได็ ในคติขงจื้อ พ่อแม่ =ครู=นาย แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 55 10:48:02 จากคุณ : กอบัวสวรรค์ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 10:44:24

ความคิดเห็นที่ 12 เคยไปกราบท่าน ท่านเมตตามาก ตอนนั้นยังไง่เขลาอยู่  ตอนเย็นท่านจะให้เณรเข็นรถให้ท่าน แบบเดินจงกลม หลังจากที่เลิกได้เข้าไปกราบท่าน และขอพรจากท่าน และได้ขอเกศาท่านมาบูชา ตอนนี้เกศาท่านได้กลายเป็น พระธาตุ องค์เล็ก สีเหลือง จากคุณ : p-pen เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 22:03:30

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ p-pen โชคดี มีบุญจริงๆ สาธุๆๆ จากคุณ : รัตน์ สมุุย (happy_lak) เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 08:47:57