เห็นว่า “ไม่มีอัตตาทั้งแต่แรก”, “เป็นอนัตตาตั้งแต่เริ่ม” แล้วคิดว่าไม่มีตัวตน เป็นการเห็นผิดได้
|
|
เห็นว่า “ไม่มีอัตตาทั้งแต่แรก”, “เป็นอนัตตาตั้งแต่เริ่ม” แล้วคิดว่าไม่มีตัวตน เป็นการเห็นผิดได้
อาจจะมีบางท่านเข้าใจว่า ... เห็นว่า ไม่มีอัตตา หรือไม่มีตัวตน เป็นอนัตตาตั้งแต่ต้น เมื่อถึงคราวสิ้นชีวิต ก็หมดสิ้นกันเพราะไม่มีตัวตนแท้จริง หรือไม่มีอัตตามาทั้งแต่ต้นนั้นเอง ซึ่งเป็นการเข้าใจธรรมคลาดเคลื่อน เมื่อยังมี ตัณหาและทิฏฐิ เกิดขึ้นในใจตนได้อยู่
ดังนั้นพึงมีสติ เจริญพละ 5 (สติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธา ความเพียร) เท่าทันกับ ตัณหาและทิฏฐิ ที่เกิดกับใจตนอยู่เนื่องๆ ก็จะไม่หลงไม่เข้าใจผิดธรรมจนเกินไป.
และ นิพพาน คือ ความสิ้นราคะ ความสิ้นโทสะ ความสิ้นโมหะ หรือหมดกิเลสนั้นเอง ไม่ใช่เป็นการเข้าใจว่า ... เห็นว่า... ไม่มีตัวตนแท้จริงตั้งแต่ต้น เป็นอนัตตาตั้งแต่เริ่ม เมื่อสิ้นชีวิตก็หมดกัน
หมายเหตุ ผมหยุดการสนทนาไปช่วงหนึ่ง เพราะทำกิจอย่างอื่นเพื่อประโยชน์ตนในอนาคตเมื่อยามเกษียน และผมก็ยังสบายดีอยู่ครับ.
จากคุณ |
:
P_vicha
|
เขียนเมื่อ |
:
9 เม.ย. 55 11:25:21
|
|
|
|