ผม copy ข้อความของสมาชิกพันทิพ คุณจักรแก้ว ที่โพสไว้เมื่อ เมื่อ 20 ส.ค.2551 แต่ผมก็คิดว่า ยังทันสมัย และใช้ได้เลยทีเดียว กระทู้นี้ตาม http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2008/08/Y6907104/Y6907104.html
ท่านเขียนจั่วหัวกระทู้ไว้ดังนี้..
การใส่บาตรพระแสนรูป เราเองก็ใส่ได้ไม่กี่รูปเท่านั้น
ถ้าเราไม่คิดตรงนี้บ้าง รูปแบบ พระพุทธศาสนา ที่สันโดษ สงบ จะเปลี่ยนไป ในทศวรรษนี้แน่นอน
ผมขอออกตัวว่า ไม่ได้ตำหนิว่าไม่ดี ไม่ได้ต่อต้าน แต่เป็นห่วง และอยากให้ได้สิ่งที่ดีกว่านั้น
การคลุกคลี หรือทำอะไรด้วยหมู่คณะ หรือคนหมู่มาก พระมากเกินไป คนมากเกินไป ย่อมมีความไม่สงบ ไม่สันโดษ พระก็หลั่งไหลมายังที่เขานิมนต์ว่าจะใส่บาตรกันมากๆ ต้องมาจากวัดที่ตน อยู่ ต้องมีเบียดเสียดยัดเยียด เข้าแถว อดทนรอคนก็หลั่งไหลมายังจุดนี้ ต้องมาเข้าคิว มาเบียดเสียดยัดเยียดเข้าแถวอดทนรอ บางครั้งที่นั่งก็มีการกันที่ ว่าตรงนี้เป็นของเจ้าภาพซึ่งเขาบริจาคเงินไว้แล้วจำนวนหนึ่งคนที่ไม่บริจาค โน่นไปใส่จุดนั้น ที่คนแน่นมากๆ คนบริจาคกันที่สวย สว่าง ไม่แออัดเอาไว้ให้
ต้องมีหน่วยงาน มาบริหารจัดการ
ต้องมีหน่วยงาน มาบริหารจัดการ
ต้องมีคนกลาง มาแทรกในการใส่บาตร ด้วยการบริหารจัดการ
ทั้งที่ควรเป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับพระและชาวบ้าน
ของก็มีมากเกินไป บางจุดก็อาจได้ไม่ทั่วถึง
นีเป็นการใส่บาตร รับบาตร อย่างที่พระสงฆ์และอุบาสก อุบาสิกา ในพระพุทธศาสนาควรจะเป็นหรือไม่ ผมอยากให้คิดตรงนี้เหมือนกันครับ
ภาพพระสวยๆ รวมกันเสมอเมี่อมีการใส่บาตร ดูภาพนั้นสวยงามดี ผมเองก็ชอบ
แต่จำเป็นต้องอย่างนั้นหรือไม่ ตรงกับที่พระพุทธองค์ทรงวางแนวพระธรรมวินัยหรือไม่
ถ้าพูดเรื่องความดี ก็ดีทั้งนั้นครับ
แต่ผมก็อยากให้ข้อคิดว่า การใส่บาตร แบบเดิม รณรงค์ให้ใส่ ตามวัดของตัว ไม่ต้องพึ่งใครมาจัดการ ให้คนไปใส่วัดใกล้บ้างน่าจะดีกว่า ตรงกับพุทธพจน์มากกว่า เพราะไม่ คลุกคลีด้วยหมู่คณะ อันวุ่นวาย
ผมนำเรื่องนี้มาพูด ก็เกรงเหมือนกันว่า ควรหรือไม่ แต่พระพุทธองค์ให้สรรเสริญนะครับ ในการปรารถเรื่องความสงัด หรือการไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ
ท่านสรรเสริญกันให้พูดในเรื่องนี้
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ควรสรรเสริญ
๑๐ อย่างนี้ ๑๐ อย่างเป็นไฉน คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ตนเองเป็นผู้มีความ
ปรารถนาน้อย และกล่าวกถาปรารภความเป็นผู้มีความปรารถนาน้อยแก่ภิกษุ
ทั้งหลาย ภิกษุผู้มีความปรารถนาน้อย และกล่าวกถาปรารภความเป็นผู้มีความ
ปรารถนาน้อยแก่ภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นฐานะควรสรรเสริญ ๑ ตนเองเป็นผู้สันโดษ
และกล่าวกถาปรารภความเป็นผู้สันโดษแก่ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้สันโดษ และ
กล่าวกถาปรารภความเป็นผู้สันโดษแก่ภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นฐานะควรสรรเสริญ ๑
ตนเองเป็นผู้สงัด และกล่าวกถาปรารภความเป็นผู้สงัดแก่ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้สงัด และกล่าวกถาปรารภความเป็นผู้สงัดแก่ภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นฐานะควรสรรเสริญ ๑
ตนเองเป็นผู้ไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ และกล่าวกถาปรารภความไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะแก่ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะ และกล่าวกถาปรารภความไม่คลุกคลีด้วยหมู่คณะแก่ภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นฐานะควรสรรเสริญ ๑
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๔ บรรทัดที่ ๓๐๖๔ - ๓๑๑๖. หน้าที่ ๑๓๑ - ๑๓๔.
http://d71233.u23.bangkokserver.net/tipitaka/read/v.php?B=24&A=3064&Z=3116&pagebreak=0
ผมอยากเสนอให้รณรงค์ว่า ใส่บาตรพระในวัดใกล้บ้าน ในวันสำคัญ กันเถิดครับ
ขอฝากตรงนี้ไว้ ครับ
....................................................................................................................
ผมเก็บกระทู้นี้ไว้ เพราะน่าสนใจครับและทันสมัยอยู่เสมอ... และคิดว่า สมบูรณ์ครบถ้วนดีแล้ว จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่กันอีกที เผื่อคนทีกำลังคิดว่า จะเข้าคิวรอใส่บาตรพระพันรูป,หมื่นรูป อาจได้สติคิดได้บ้าง.
การใส่บาตรพระแสนรูป เราเองก็ใส่ได้ไม่กี่รูปเท่านั้น : สมาชิกคุณจักรแก้ว
