จะบอกว่า ฮะดีษนั้น ขัดกับกุรอ่านได้อย่างไร ในเมื่อ ฮะดีษนั้น มิได้บ่งบอกว่า ต้องปกปิดความผิด หรือไม่ประจานในทุกกรณี แต่มันเป็นความหมายโดยตัวมันเองอยู่แล้วว่า ความผิดที่พบนั้น เราไม่สามารถเอาผิดได้ ไม่มีหลักฐานพยานยืนยันเพียงพอ อย่างที่เคยกล่าวไว้
และในความเป็นจริง ฮะดีษ ก็ไม่ได้เป็นฮะดีษเพียง ฮะดีษเดียวที่พิจารณา แต่ต้องพิจารณา ฮะดีษอื่นๆ ด้วย รวมทั้งที่สำคัญคือ อัลกุรอ่าน
ผมจึงนำขอบข่ายของการนินทามา ให้ดูว่า ฮะดีษนั้น ไม่ได้สอนให้ร่วมมือกับโจรในการทำร้ายมุสลิมแต่อย่างใด
สิ่งที่ไม่ถือว่าเป็นการนินทา
1. การร้องทุกข์โดยกล่าวพาดพิงถึงผู้ที่ได้ทำการอธรรม
2. การขอร้องแก่ผู้ที่มีความสามารถที่จะเปลี่ยนความชั่ว โดยกล่าวถึงผู้ที่กระทำความชั่วนั้น
3. การเตือนให้ผู้คนระวังการจากบุคคลที่เป็นอันตรายต่อสังคม
4. การขอให้ชี้ขาดในปัญหาต่างๆโดยกล่าวพาดพิงถึงผู้อื่น เช่น กล่าวว่า เขาได้อธรรมฉันอย่างนั้นๆ
5. การกล่าวถึงความชั่วหรือการกระทำที่เป็นการอุตริขึ้นในศาสนา เช่นการกล่าวถึงภัยของเหล้า
6. การกล่าวถึงลักษณะเฉพาะของบุคคลหนึ่ง โดยมีเจตนาเพื่อให้เป็นที่รู้จัก เช่น การกล่าวถึงลักษณะบกพร่องทางร่างกาย เช่น เป็นใบ้ ขาเป๋ หรืออื่นๆจากนี้
http://www.islammore.com/main/content.php?page=sub&category=47&id=1433
การพิจารณาใส่ร้ายฮะดีษว่า เป็นเหตุให้มีการปกปิด หรือช่วยเหลือโจรนั้น จึงเป็นการบิดเบือน และใส่ร้าย ต่อฮะดีษ เหมือนกับที่ คนที่ต้องการทำลายอิสลาม กระทำต่อกุรอ่านมาแล้ว
โดยที่ไม่พิจารณาทั้งหมดว่า ฮะดีษนั้น ไม่ได้มีฮะดีษเดียว และต้องอยู่ใต้เงื่อนไขของอัลกุรอ่านนะครับ ดังนั้น ห้ามการนินทา หรือประจานความผิดผู้อื่น จึงไม่รวมถึงการปกปิดและช่วยเหลือโจรในการทำชั่ว เพราะการพิจารณานั้นประกอบกับกุรอ่าน ฮะดีษอื่นๆ และกุรอ่านด้วย ไม่ใช่หยิบยกเฉพาะที่ตัวเองต้องการโจมตี แล้วบอกว่าฮะดีษสอนขัดกับกุรอ่าน
ตัวอย่างเช่น
"แต่ถ้าพวกเขาหันหลังให้ ก็จงจับพวกเขาและฆ่าพวกเขา ณ ที่สูเจ้าจับพวกเขาได้ และ (ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม) จงอย่าเอาพวกเขามาเป็นมิตรและผู้ช่วยเหลือ" (กุรอาน 4:89)
นี่คือตัวอย่างของผู้ที่พยายามโจมตีอิสลาม แล้วนำเฉพาะบางส่วนมากล่าว โดยไม่ได้ดูว่าความจริงแล้วทั้งหมดสอนอะไร เพราะทั้งหมดแล้ว คือ
คราใดที่พวกเขาถูกส่งกลับไปสู่การล่อลวงอีกพวกเขาก็จะกลับไปสู่สิ่งนั้นตามเดิม ดังนั้น ถ้าหากพวกเขามิได้ถอนตัวออกไปจากพวกเจ้าและมิได้ให้(หลักประกัน)สันติภาพแก่พวกเจ้าและมิได้ยับยั้งมือของพวกเขาไว้แล้วก็จงจับพวกเขาไว้ และจงฆ่าพวกเขา ณ ที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าพบพวกเขา ในกรณีของพวกเขาเหล่านี้แหละที่เราได้ให้อำนาจที่ชัดเจนต่อพวกเจ้า? " (กุรอาน4:89-91)
นั่นคือการให้ปกป้องตัวเองนั่นเอง
เช่นกันเรื่องการปกปิดความชั่ว นั้น คือการไม่นินทา และประจานความผิดผู้อื่นครับ เพราะกุรอ่าน และฮะดีษอื่นๆ ได้เป็นตัวชี้ขาดแล้ว ไม่ใช่การนำมาพิจารณาด้วยฮะดีษเดียว แล้วมาตัดสินว่าขัดกับกุรอ่าน เพราะการกล่าวหาเช่นนี้ เป็นการกล่าวหาที่ ฉาบฉวย และมักง่าย โดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ
ถ้าจะอ้างว่า ฮะดีษบทนี้เป็นเหตุให้เกิดการปกปิดช่วยเหลือโจรแล้ว ก็บอกได้ด้วยหรือว่า อิสลามสอนให้ ฆ่าใครก็ตามที่พบ ? ก็เปล่าเลยครับ การสรุปแบบนั้นคือการใส่ร้ายป้ายสี และโจมตีแบบมักง่ายเท่านั้น