|
สืบเนื่องจากผมได้บรรพชาอุปสมบท และฝึกปฏิบัติวิปัสนากรรมฐาน ที่วัดมเหยงคณ์ ตั้งแต่วันที่ 15 เมษายน จนกระทั่งสึกเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (รวมระยะเวลาทั้งสิ้น 15 วัน)
รุ่นผมมีทั้งหมด 15 รูปด้วยกัน นับตั้งแต่ไปเป็นนาค ซึ่งตรงกับช่วงสงกรานต์ ก็พวกเราก็ได้ช่วยเหลือทางวัด ร่วมแรงแข็งขัน จัดเตรียมสถานที่สำหรับสรงน้ำพระถึง แม้ว่าจะมีความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าบ้าง แต่ก็นับว่าเป็นบุญมาก
วันที่ 13 ช่วงบ่ายฝนตกเทกระหน่ำอย่างหนัก ทำให้พิธีการเลื่อนไปเป็นวันที่ 14 กระทั่งจัดงานได้สำเร็จลุล่วงเป็นไปด้วยดี
วันบวช เป็นวันแรกที่ได้ห่มจีวร และลงไปทำวัตรเย็น ผมมีความรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกประทับใจผ้า 3 ผืนที่เราถือครอง ถึงแม้อากาศจะร้อน ตอนกลางคืนจะมียุงบินไปมา แต่ก็ไม่รู้สึกกังวลแต่อย่างใด แต่กลับว่าปลอดภัยเสียอีก
วันที่บิณฑบาตร ผมเลือกเส้นทางตามหลวงพี่ไปยังซอกซอยผ่านบ้านคน เดินบนถนนที่มีหิน เดินไปก็ตะแคงเท้าไป รู้สึกเจ็บแต่ก็ทน เพราะหลวงพี่เดินนำหน้าไปไกลแล้ว
ผมจำได้เป็นอย่างดี เพราะบาตรแรกที่ได้รับของจากโยม ผมก้มหน้าก้มตา เงอะๆ งะๆ เพราะมีพระ 5 รูปด้วยกัน ไม่รู้ว่าโยมจะใส่ให้เราหรือเปล่า ใจก็กลัวบาตรจะหล่น
แต่พอมาถึงบ้านหลังหนึ่ง พอโยมใส่บาตรเสร็จ ด้วยความไม่คุ้นเคย ฝาบาตรผมตกลงพื้นเสียงดังมาก ผมตกใจ จีวรก็จะหลุด จนหลวงพี่เมตตา มาเอาบาตรผมไปมัดถลกบาตรให้แน่น แล้วก็ช่วยผมห่มจีวร ให้เรียบร้อย
ผมโชคดีเป็นอย่างมาก เพราะตอนกลับซึ่งจะต้องมายังหน้าวัด ได้มีโอกาส เดินตามหลังพระอาจารย์สุรศักดิ์ ได้เห็นภาพอันประทับใจกับจริยาวัตรของท่าน
ซึ่งวันต่อๆ มาผมคุ้นเคยกับการเดินบิณฑบาตร และรู้สึกเป็นสุขทุกครั้งเพราะ โยมบางท่านก็ขาไม่ดี นั่งรถเข็น เราก็เดินเข้าไปใกล้ๆ โยมก็พยายามดันรถเข็นเพื่อเอาข้าวมาใส่ลงในบาตรเรา มันรู้สึกอิ่มเอิบใจ เพราะตอนที่เรายังเป็นฆราวาส ก็ไม่ได้ใส่ใจมาใส่บาตรพระแบบนี้เลย
สัปดาห์ที่สอง มีการสอนนั่งวิปัสสนากรรมฐาน โดยพระอาจารย์ กิจวัตรของเรา คือ เดินจงกรม โดยฟังเสียงตามสาย นั่งสมาธิ และ ตอนสองทุ่มครึ่งก็ได้ฟังธรรมจากพระอาจารย์
และก็มีการตอบข้อปัญหาของอุบาสก อุบาสิกา ที่ร่วมฝึกกรรมฐานด้วย สองวันแรก พระอาจารย์ท่านก็มีเมตตา สอบอารมณ์รวม ว่าติดขัดตรงไหน ควรจะปฏิบัติอย่างไร อย่างเราไม่เคยฝึกมาก่อน
ก็ให้ตามลมหายใจ ฝึกรู้จักบัญญัติ จนกระทั่งเห็นสภาวะ ปรมัตถ์ ตลอดเก้าวันของการนั่งกรรมฐาน แรกๆ ผมก็รู้สึกฟุ้งซ่าน คิดโน้นนี่ เป็นห่วงพ่อ แต่พอผ่านพ้นก็รู้ถึงความสงบ ความไม่เอาอะไร ไม่ยึดติด ร้อนก็ให้รู้ว่าเป็นสภาวะ เย็นร้อนหย่อนตึง
ความมีสติในอิริยาบทใหญ่ ย่อย ต่างๆ รวมถึงสังขาร ความไม่เที่ยง หลายอย่างครับที่ผมได้เรียนรู้จากพระอาจารย์
วันลาสิกขา ผมรู้สึกใจหาย โดยเฉพาะตอนที่ถูกดึงจีวรออก ผมลืมตัวกำไว้แน่นเลย ท่านต้องกระตุกผ้า 2 เที่ยวเลย ผมขอเล่าเพียงเพียงเท่านี้นะครับเดี๋ยวจะยาวไป
สุดท้ายผมขอนำบุญจากการปฏิบัติ (มีบางครั้งอาจจะหย่อนไปบ้าง แต่ก็ตั้งใจในการเป็นพระ) มากฝากทุกๆ ท่าน
และขอขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ในห้องศาสนา ที่กรุณาช่วยแนะนำ ตอบข้อปัญหาต่างๆ ครับ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปครับ สาธุ
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 55 12:51:08
| จากคุณ |
:
เหวย+c  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 เม.ย. 55 20:48:27
|
|
|
| 
นำบุญมาฝากครับ
