ความคิดเห็นที่ 1 เบื้องต้นนะครับ จำจากครูบาอาจารย์นะครับ ท่านเคยกล่าวไว้ว่า  อันฆราวาสทั่วไป จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์งดงามเหมือนผิวหอยสังข์อันขัดดีแล้ว ได้ยาก   แต่ ท่านก็ให้มีพระภิกษุสงฆ์ทำเป็นตัวอย่างว่าศีลนี้สามารถรักษาให้บริสุทธิ์ได้  โดยถือตามวินัยที่บัญญัติไว้ ส่วนการฆ่าสัตว์ หรือการกระทำใดๆ  หรือละเว้นการกระทำใดๆ  ก็เกิดกรรมทั้งนั้นจะส่งผลอย่างไร ก็แล้วแต่กรรมนั้นๆ  ฆ่าไก่โดยเป็นอาชีพ ก็ไม่ใช่อาชีพที่ทางพุทธ สนับสนุนไม่ใช่สัมมาอาชีวะ  แต่เกิดกรรมหนักน้อยกว่าเจาะจงฆ่าไก่เฉพาะตัวนั้น เช่นไก่ของเพื่อนบ้านตัวนั้น  ไม่ใช่ไก่ทั่วไป จากคุณ : neap เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 12:30:25

ความคิดเห็นที่ 2 คนทำได้กับคนทำไม่ได้ เวลาพูดก็พูดคนละอย่างกันครับ จากคุณ : ซามูไรหมูตอน เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 12:34:45

ความคิดเห็นที่ 3 จะเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย เมื่อก่อกรรม ก็ย่อมต้องเสวยวิบาก ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง เป็นคนเหี้ยมโหด มีมือเปื้อนเลือด หมกมุ่นในการประหัตประหาร ไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์มีชีวิต เขาตายไป จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้ หากตายไป ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ถ้ามาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง จะเป็นคนมีอายุสั้น ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีอายุสั้นนี้ คือ เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง เป็นคนเหี้ยมโหด มีมือเปื้อนเลือด หมกมุ่นในการประหัตประหาร ไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์ มีชีวิต ฯ จูฬกัมมวิภังคสูตร http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=14&A=7623&Z=7798 จากคุณ : อาตาปี สัมปชาโน สติมา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 12:35:42

ความคิดเห็นที่ 4 ทำบาปแลกบุญ มีแต่ขาดทุนเรื่อยไป จากคุณ : กระท่อมผักหวาน เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 12:40:11

ความคิดเห็นที่ 5 เหตุผลต่อไปนี้ไม่เกี่ยวกับศาสนานะครับ เป็นเหตุผลทางธุรกิจ เหตุที่ไม่มีคนเชือดไก่ในซีพีเป็นชาวพุทธ เพราะซีพีต้องการขายไก่ให้ทั้งชาวมุสลิม และศาสนิกอื่น ๆ  จึงจำเป็นต้องให้คนมุสลิมเชือดไก่เท่านั้น ไม่ได้แปลว่า ชาวพุทธใจดี ชาวมุสลิมใจร้าย แต่อย่างใด  เรื่องธุรกิจล้วน ๆ จากคุณ : banchap เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 12:43:11

ความคิดเห็นที่ 6 ศีล 5 มาจากไหน มาจากพระพุทธเจ้าตรัสรู้ สัจจะ ความจริง ในโลก ครับ ท่านรู้แจ้งในกรรมและวิบากของสัตว์ ใครไม่เห็นด้วย ก็เป็นเรื่องของท่านเอง แต่สังสารวัฏเป็นเช่นนี้ ก็ด้วยความโหดร้ายของสังสารวัฏ ที่ท่านไม่เห็นด้วยนี่ไงครับ พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ออกจากสังสารวัฏ จากคุณ : สายลมเหงาแห่งขุนเขา เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:15:26

ความคิดเห็นที่ 7 ถูกต้องกับถูกใจบางทีมันก็สวนทางกัน กรรมน่ะยุติธรรมที่สุดแล้ว ใครทำอะไรไว้ก็ได้อย่างนั้น พระท่านถึงว่าเกิดเป็นเดียรฉานน่ะ มีแต่สมสู่กับกัดกินกัน ขวางต่อมรรคต่อผล แต่เกิดเป็นมนุษย์ยังเลือกได้ จากคุณ : das Kino เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:17:09

ความคิดเห็นที่ 8 ก็อยู่ที่เราเลือกน่ะครับ อย่าไปมองถึงคนอื่นเลย จากคุณ : Holy_Pop เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:22:49

ความคิดเห็นที่ 9 เราไม่สามารถทำให้ทุกๆ คนในโลกคิดเห็นเป็นอย่างเดียวกันได้ทั้งหมดทุกคนครับ.....แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ไม่สามารถทำได้เพราะคนมีหลายประเภทเหมือนบัว 4 เหล่า.....จึงไม่ใช่ทุกคนในโลกที่จะเข้าใจและยึดมั่นในศีลธรรมตามที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติ.....ก็จะต้องมีผู้คิดต่าง  เห็นต่าง  และทำต่างกันเป็นธรรมดาของโลก....บ้างคนก็ผ่อนผันไปตามวิสัยแห่งการดำรงชีพ....บ้างคนก็ไม่นำพาต่อการปฎิบัติเลยก็มี แต่บางคนแม้จะเกิดเป็นลูกชาวไร่ชาวนาก็ไม่ยอมฆ่าสัตว์เลยก็มี แม้จะถูกสั่งให้ฆ่าก็จะไม่ยอมทำก็มี เช่น "คุณแม่จันทร์ดี" น้องสาว "หลวงตาพระมหาบัว"  ตั้งแต่เล็กๆ แล้วท่านจะไม่ยอมฆ่าสัตว์เลย  แม้จะเกิดในครอบครัวชาวนาที่ต้องยังชีพด้วยการฆ่าสัตว์เป็นอาหารแต่ท่านก็จะไม่ยอมทำจนพี่ๆ คนอื่นต้องทำแทน....ทั้งหลายทั้งปวงจึงขึ้นอยู่กับศรัทธาของแต่ละคนเป็นสำคัญ   ดังนั้น....แม้เราไม่ฆ่าสัตว์ก็จะต้องมีผู้ฆ่าสัตว์เพื่อจำหน่ายอยู่ดี....เพราะมันเป็นธรรมดาของโลกที่ต้องมีอาชีพค้าขายเนื้อสัตว์นั้นเอง....มันจึงอยู่ที่ว่าใครจะเป็นผู้ทำเท่านั้นเอง  คนที่เชื่อพระพุทธเจ้าก็จะไม่ทำ  คนที่ไม่เชื่อไม่ศรัทธาในคำสอนของพระพุทธเจ้าก็จะทำเพราะไม่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ผิดนั้นเอง หมายเหตุ....ยังมีอีกหลายอาชีพที่บางคนสามารถทำได้แต่ไม่ทำก็มี เช่น อาชีพผู้พิพากษา  บางคนสอบได้แต่สละสิทธิก็มี  เพราะเค้าไม่เห็นแก่อำนาจราชศักดิ์ชื่อเสียงเงินทองเท่ากับชาติภพของตนเอง  คือไม่อยากเอาชาติภพของตนเองมาเสี่ยงกับบาปกรรมที่ต้องตัดสินชีวิตคนอื่น....แต่ถึงแม้เค้าเหล่านั้นจะสละสิทธิไปก็ยังมีผู้อื่นอีกมากมายที่สมัครใจเข้ามานั่งเก้าอี้ตัวนี้   เพราะแต่ละคนคิดไม่เหมือนกัน  มีศรัทธาไม่เหมือนกันนั้นเอง จากคุณ : ดอกหญ้าสีนวล เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:23:41

ความคิดเห็นที่ 10              คำว่า                    ผมพยายามเสิร์ชหาว่า "ศีล 5 มาจากไหน"                    ตอนนี้ยังไม่ได้คำตอบที่ชัดเจนเลย              ตอบว่า ในปุญญาภิสันทสูตร และมหานามสูตร น่าจะชัดเจน.              ประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า              การที่สิ่งใดที่คนส่วนใหญ่ไม่ได้ทำหรือไม่สามารถทำได้              คุณลำปาว เจ้าของกระทู้ ไม่ควรคิดว่า สิ่งนั้นไม่ควรทำ.                   พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๓  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕              อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต              ปุญญาภิสันทสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=23&A=5079&Z=5126                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=129              สัพพลหุสสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=23&A=5127&Z=5167              ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=130              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑              สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค              มหานามสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=19&A=9403&Z=9431                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1590              หมวดหนังสือธรรมะ              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html แนะนำ :-              อ่านและค้นพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม              อรรถกถาชาดกทั้งหมด ๕๔๗ เรื่อง              พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม     http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/              พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม                สารบัญประเภทธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/d_type_index.php?                   หมวดหนังสือธรรมะ http://84000.org/tipitaka/book/              เรื่อง ศีลเป็นอาภรณ์อันประเสริฐ http://84000.org/tipitaka/book/bookpn02.html              เรื่อง สิ่งที่เป็นมงคล (มงคล ๓๘) http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html              เรื่อง ทานที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก http://84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:25:39

ความคิดเห็นที่ 11 นึก ถึง คน สมัยก่อน ครับ เขา จะ ฆ่า เพื่อ เป็น อาหาร เท่านั้น และ ไม่ให้เหลือด้วย เหมือนคนป่า มั๊ง ครับ เช่น ถ้า ฆ่า หมูป่าได้ เขา จะแบ่งกัน ทั้งหมูบ้าน แล้ว เก็บไว้กินจนหมด แล้วหาใหม่ ไม่ได้ ฆ่า เพื่อ เป็น กีฬา หรือ ฆ่า เพียงเพราะ อยากลองชิมว่า อร่อย เพียงใด เขา ฆ่า เพื่อยังชีพเขา เท่านั้น ------------------------------- ในป่าที่ห่างไกล ผมว่า เขาน่าจะยังเป็นแบบนี้อยู่นะ --------------- ส่วนเรื่อง บาป หรือไม่ มากน้อย แค่ไหน ผมไม่รู้ ครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:52:33

ความคิดเห็นที่ 12 เดี๋ยวนี้ทั้งหูฉลาม อุ้งตีนหมี ปลาหมึกสดเป็น ๆ สมองลิง ซาซิมิปลาเป็น ๆ เขาก็กินกัน แล้วถามว่าแต่ก่อนมันมีหรือไม่ คำตอบคือไม่มี เขาเพิ่งมากินกันหลัง ๆ ถ้าเกิดเราให้เขาเหล่านั้นเลิกขายมันจะเป็นไปได้ไหม จริง ๆ เขาก็คงไม่เลิกหรอก แต่ถามว่าเป็นไปได้ไหม มันเป็นไปได้ เพราะแต่ก่อนไม่มีของพวกนี้ ก็ไม่เห็นจะมีใครเดือดร้อนอะไร เพราะฉะนั้น คำว่าเป็นไปไม่ได้ เป็นทิฎฐิหรือความเห็นผิดของคนเท่านั้น ไม่ใช่ความเป็นจริง ความเป็นจริงแล้วเราทำสัมมาอาชีวะ อย่างไรก็อยู่ได้ มีธุรกิจมากมายที่ไม่ข้องเกี่ยวกับการผิดศีล แต่เขาก็อยู่กันได้ เอาง่าย ๆ คนที่กินมังสวิรัติแล้วถามว่าเขาเดือดร้อนอะไรไหม จริง ๆ ก็ไม่เดือดร้อน เพราะฉะนั้น ที่เราไปคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็เพราะเรามองเห็นเหตุผลแค่ปัจจุบัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว มีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เราไม่รู้ไม่เห็น พระพุทธองค์ตรัสชัดเจนว่า ผู้ดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนี้ตายแล้วไปนรกนั้น มีมากมายเหมือนจำนวนขนของวัวตัวหนึ่ง ส่วนผู้ที่ตายแล้วไปสวรรค์ มีปริมาณเท่ากับเขาของวัวตัวหนึ่งเท่านั้นเอง หมายความว่าอะไรก็ลองคิดดู จากคุณ : พักผ่อน เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 14:19:29

ความคิดเห็นที่ 13 ผมเคยอ่านเจอพระสูตรหนึ่ง จำชื่อไม่ได้ ท่านตรัสถึงบุคคลผู้ประอาชีพที่ผิดศีลไว้ทำนองว่า  บุคคลผู้นั้นสามารถเลือกประกอบอาชีพอื่นที่ไม่ผิดศีลได้ ก็จะเป็นสัมมาอาชีวะ ตามมรรคแปด ดังนั้นการโอดครวญว่า หยุดอาชีพเบียดเบียนสัตว์ไม่ได้ด้วยเหตุนั้นเหตุนี้ จึงเป็นคำพูดที่ผิด เพราะ หากมีใจคิดหยุดเบียดเบียนคน-สัตว์จริงๆแล้ว ก็สามารถทำได้ทันทีโดยไม่ต้องมีข้อแม้ข้ออ้าง หากเจ้าของชีวิตไม่อนุญาตให้พรากชีวิต  แล้วเราไปพรากชีวิตเขา อย่างไรทางศาสนาก็จัดว่าเป็นบาปเป็นกรรม ถึงแม้อาชีพจะได้รับใบอนุญาตให้ฆ่าจากกฎหมายบ้านเมืองก็ตาม จากคุณ : x-philes เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 15:31:33

ความคิดเห็นที่ 14 พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๓  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕ อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต ปุญญาภิสันทสูตร             [๑๒๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ห้วงบุญห้วงกุศล ๘ ประการนี้ นำความสุข มาให้ ให้อารมณ์เลิศ มีสุขเป็นผล เป็นไปเพื่อสวรรค์ เป็นไปเพื่อสิ่งที่น่า ปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข ห้วงบุญ ห้วงกุศล ๘ ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ถึง พระพุทธเจ้าเป็นสรณะ นี้เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๑ นำความสุขมาให้ ให้ อารมณ์เลิศ มีสุขเป็นผล เป็นไปเพื่อสวรรค์ เป็นไปเพื่อสิ่งที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข ฯ             อีกประการหนึ่ง อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ถึงพระธรรมเป็นสรณะ นี้เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๒ ฯลฯ             อีกประการหนึ่ง อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ถึงพระสงฆ์เป็นสรณะ นี้ เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๓ ฯลฯ             ดูกรภิกษุทั้งหลาย ทาน ๕ ประการนี้ เป็นมหาทาน อันบัณฑิตพึงรู้ว่า เป็นเลิศ มีมานาน เป็นเชื้อสายแห่งพระอริยะ เป็นของเก่า ไม่กระจัดกระจาย ไม่เคยกระจัดกระจาย อันบัณฑิตไม่รังเกียจอยู่ จักไม่รังเกียจ อันสมณพราหมณ์ ผู้เป็นวิญญูไม่เกลียด ทาน ๕ ประการเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกใน ธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ละปาณาติบาต งดเว้นจากปาณาติบาต ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้งดเว้นจากปาณาติบาต ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่ เบียดเบียน แก่สัตว์หาประมาณมิได้ ครั้นให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความ ไม่เบียดเบียนแก่สัตว์หาประมาณมิได้แล้ว ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน หาประมาณมิได้ ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็น ทานประการที่ ๑ ที่เป็นมหาทาน บัณฑิตพึงรู้ว่าเป็นเลิศ มีมานาน เป็นเชื้อสาย แห่งพระอริยะ เป็นของเก่า ไม่กระจัดกระจาย ไม่เคยกระจัดกระจาย อันบัณฑิต ไม่รังเกียจ อันสมณพราหมณ์ผู้เป็นวิญญูไม่เกลียด ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็น ห้วง บุญห้วงกุศลประการที่ ๔ ฯลฯ             อีกประการหนึ่ง อริยสาวกละอทินนาทาน งดเว้นจากอทินนาทาน ฯลฯ นี้เป็นทานประการที่ ๒ ฯลฯ นี้เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๕ ฯลฯ             อีกประการหนึ่ง อริยสาวกละกาเมสุมิจฉาจาร งดเว้นจากกาเม สุมิจฉาจาร ฯลฯ นี้เป็นทานประการที่ ๓ ฯลฯ นี้เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๖ ฯลฯ             อีกประการหนึ่ง อริยสาวกละมุสาวาท งดเว้นจากมุสาวาท ฯลฯ นี้ เป็นทานประการที่ ๔ ฯลฯ นี้เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๗ ฯลฯ             อีกประการหนึ่ง อริยสาวกละการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็น ที่ตั้งแห่งความประมาท งดเว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้ง แห่งความประมาท ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้งดเว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาทแล้ว ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความ ไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนแก่สัตว์หาประมาณมิได้ ครั้นให้ความไม่มีภัย ความ ไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนแก่สัตว์หาประมาณมิได้แล้ว ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่ง ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียนหาประมาณมิได้ ดูกรภิกษุทั้ง หลาย นี้เป็นทานประการที่ ๕ ที่เป็นมหาทาน บัณฑิตพึงรู้ว่าเป็นเลิศ มีมานาน เป็น เชื้อสายแห่งพระอริยะ เป็นของเก่า ไม่กระจัดกระจาย ไม่เคยกระจัดกระจาย อันบัณฑิตไม่รังเกียจ จักไม่รังเกียจ อันสมณพราหมณ์ผู้เป็นวิญญูไม่เกลียด ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นห้วงบุญห้วงกุศลประการที่ ๘ นำสุขมาให้ ให้อารมณ์ อันเลิศ มีสุขเป็นผล เป็นไปเพื่อสวรรค์ ย่อมเป็นไปเพื่อสิ่งที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข ดูกรภิกษุทั้งหลาย ห้วงบุญห้วงกุศล ๘ ประการนี้แล นำสุขมาให้ ให้อารมณ์อันเลิศ มีสุขเป็นผล เป็นไปเพื่อสวรรค์ ย่อมเป็นไปเพื่อสิ่งที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ เพื่อ ประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข ฯ จบสูตรที่ ๙ ---------------------------------------------------- จากลิ๊งท่านฐานาฐานะ เอาลงให้เห็นภาพครับ... ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้งดเว้นจากปาณาติบาต ชื่อว่าให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่ เบียดเบียน แก่สัตว์หาประมาณมิได้ ครั้นให้ความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความ ไม่เบียดเบียนแก่สัตว์หาประมาณมิได้แล้ว ย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งความไม่มีภัย ความไม่มีเวร ความไม่เบียดเบียน หาประมาณมิได้... จากคุณ : Up_To_You เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 15:36:10

ความคิดเห็นที่ 15 ผู้แสวงหาความหลุดพ้น ย่อมไม่จำกัดอยู่เฉพาะนักบวช ดังนี้ ฆราวาสที่แสวงหาความหลุดพ้นก็จะมีความใส่ใจในเรื่องศีล พยายามใ้ห้ศีลไม่ขาด ไม่ ไม่ด่างพร้อย เป็นปกติ ศีล เป็นเพียงสะเก็ดของพรหมจรรย์ (ศาสนาพุทธ) ถัดจากสะเก็ดยังมี เปลืือก (สมาธิ)  ถัดจากเปลือก ยังมีกระพี้ (ญาณทัสสนะ)   ถัดจากกระพี้ ถึงจะเข้าถึงแก่น (วิมุตติ) http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=4765&Z=4797&pagebreak=0 ครั้งนั้น ท่านอนาถบิณฑิกคฤหบดีเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรคฤหบดี อุบาสกไม่ละภัยเวร ๕ ประการ เราเรียกว่าผู้ทุศีลด้วย ย่อมเข้าถึงนรกด้วย ภัยเวร ๕ ประการเป็นไฉน คือ การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ การดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ดูกรคฤหบดี อุบาสกผู้ไม่ละภัยเวร ๕ ประการนี้แล เราเรียกว่าผู้ทุศีลด้วย ย่อมเข้าถึงนรกด้วย ฯ ดูกรคฤหบดี อุบาสกผู้ละภัยเวร ๕ ประการ เราเรียกว่าผู้มีศีลด้วย ย่อมเข้าถึงสุคติด้วย ภัยเวร ๕ ประการเป็นไฉน คือ การฆ่าสัตว์ ฯลฯ การดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ดูกรคฤหบดี อุบาสกผู้ละภัยเวร ๕ประการนี้แล เราเรียกว่าผู้มีศีลด้วย ย่อมเข้าถึงสุคติด้วย" ........................................... http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=4754&Z=4764&pagebreak=0 "ดูกรภิกษุทั้งหลาย อุบาสกประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ เหมือนถูกนำมาวางไว้ในนรก ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ อุบาสกเป็นผู้ฆ่าสัตว์ ฯลฯเป็นผู้ดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ดูกรภิกษุทั้งหลายอุบาสกประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล เหมือนถูกนำมาวางไว้ในนรก ฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย อุบาสกประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ เหมือนถูกเชิญมาอยู่ในสวรรค์ ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ อุบาสกเป็นผู้งดเว้นจากปาณาติบาต ฯลฯ เป็นผู้งดเว้นจากการดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ดูกรภิกษุทั้งหลาย อุบาสกประกอบด้วยธรรม ๕ ประการนี้แล เหมือนถูกเชิญมาอยู่ในสวรรค์ ฯ ................................................. น่าจะพอชัดแจ้งในที่ไปที่มาน่ะครับ จากคุณ : วิริยารัมภะ (XeRaMos) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 15:38:35

ความคิดเห็นที่ 16 ศีลข้อ 1 นี้ ก็เห็นคนปฎิบัติตามได้ตั้งมากมาย ไม่น่าจะยากอะไร สิ่งที่คนปฎิบัติตามไม่ได้ มักจะยกข้ออ้างว่า หากโลกนี้ไม่มีใครฆ่าสัตว์แล้ว คนทั้งโลกจะกินอะไร คำตอบก็คือ หากคนทั้งโลกทำได้อย่างนี้จริง  ก็ไม่อดอยากดอก โลกทั้งโลกก็จะมีแต่คนมีศีล ภัยพิบัติก็ไม่เกิด น้ำท่าก็จะบริบูรณ์ พืชพรรณธัญญาหาร ก็อุดมสมบูรณ์ ขอให้เป็นอย่างนั้นสักทีเถอะ จากคุณ : Neemo (Astro Neemo) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 17:28:28

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องไม่มีอะไรหรอก เพยงแต่มนุษย์ไม่ยอมเปรียบเทียบเองว่า...... กินเนื้อสัตว์ได้ ก็ต้องยอมให้เขากินตัวเองได้เหมือนกัน มันจึงจะยุติธรรม ของง่ายๆทำเป็นยาก ! จากคุณ : ไม่คิดมาก เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 18:13:04

ความคิดเห็นที่ 18 ทำไมจะต้องมีศีลข้อ 1 ขอตอบแบบอ้อมๆว่า  เข้าใจเรื่องวัฎสงสารหรือไม่?? มนุษย์ต้องเวียนว่ายตายเกิด หลายภพหลายชาติ แต่ละชาติก็มีการทำกรรมทั้งกรรมดี กรรมชั่ว มันก็ติดตัวมาให้ผลตามกรรมที่ทำมา คนที่ทำกรรมดี = เกิดในตระกูลร่ำรวย สุขสบายไม่ต้องฆ่าสัตว์ด้วยตนเองเพื่อนำมาเป็นอาหาร เพียงแต่ไปซื้อที่เขาฆ่าไว้แล้ว จึงไม่ผิดเรื่องการทำ ปาณาติบาต เพราะไม่มีจิตคิดจะ"ฆ่า" คนที่ทำกรรมไม่ดี = ยากจน ต้องหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ฆ่าสัตว์เพื่อมาเป็นอาหาร ฆ่าสัตว์เพื่อการดำรงชีพ เช่น เลี้ยงปลาไว้ฆ่า รับจ้างฆ่าวัว ซึ่งต้องทำ ปาณาติบาต เป็นประจำเพื่อเลี้ยงชีพ ก็ต้องสะสมอกุศลกรรมต่อไป ซึ่งต้องไปตามชดตามใช้กันอีก ทำให้ยิ่งต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกไม่รู้กี่กัลป์ ทางแก้ก็มี คือการออกบวช เพื่อหาทางดับทุกข์ ทุกขืที่เกิดจากการเวียนว่ายตายเกิด แต่ด้วยกิเลศที่รั้งเราไว้ในทางโลก จึงทำให้ไม่สามารถบรรลุธรรมสูงสุดได้ แม้แต่เรา...เฮ้อ!! จากคุณ : เป็นเช่นนี้ (Pretti_mania) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 19:01:53

ความคิดเห็นที่ 19 ชาวบ้านทั่วไปที่ไม่เคยฆ่าสัตว์เลยก็ยังมีครับ ทุกอย่างตามเหตุและปัจจัย หากเค้าไปเกิดในที่ๆไม่ต้องฆ่าสัตว์ เช่นสังคมเมืองอยากทานเนื้อก็ไปห้างก็ได้มาเป็นแพค ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่สงสัยว่าเขาฆ่าจำเพาะตน ก็ไม่ถือว่าศีลข้อ1ด่างพร้อย จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 19:38:04

ความคิดเห็นที่ 20 เราโดนมีดบาดมือยังรู้สึกเจ็บฉันใด สัตว์โดนเชือดก็เจ็บฉันนั้น เพราะนึกถึงเรา นึกถึงเขา นี้แหละ เลยง่ายมากที่จะเลิกกิน จากคุณ : anindita เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 19:42:12

ความคิดเห็นที่ 21 บางคนมีเหตุจำเป็นต้องฆ่า อันนั้นก็เป็นวิบากของเขาที่ "จำเป็น" ต้องทำ มองดูตัวเราว่ามีความ "จำเป็น" อย่างนั้นหรือไม่ ไม่ฆ่าสัตว์ เราก็มีชีวิตอยู่ได้ครับ จากคุณ : Nirvanastream.com (สวรรค์รำไร) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 20:01:37

ความคิดเห็นที่ 22 ผมรู้สึกไปว่า ชาวพุทธจะประณีประนอมมากเหมือนกัน ต่อคำสั่ง เช่น "ห้าม" "อย่า" "จง" คริสต์ อิสลาม จะสารภาพบาป ถ้าละเมิดคำสั่ง ก่อนเลย โดยไม่แก้ตัวหรือยกเหตุอันสมเหตุผล แต่ก็นั่นล่ะครับ หลายครั้งสำนึกสารภาพแล้วก็กลับไปทำอีกครับ ผมก็เป็น ทำให้หลายครั้งคริสเตียนก็ไม่ได้ดีไปกว่าชาวพุทธเลย แต่เชื่อว่าแนวโน้มจะดีขึ้นเพื่อจรรโลงสังคมช่วยกันครับ แต่ประเด็น คือ อยากแบ่งปันเน้นเรื่องท่าทีต่อคำสั่งในพระคัมภีร์น่ะครับ เท่าที่ผมสัมผัสได้นะครับ จากคุณ : nomeny เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 22:43:53

ความคิดเห็นที่ 23 เห็นด้วยครับว่าควรมี แม้ผมเองจะทำไม่ได้ก็ตาม ถ้าไม่มีศีลข้อนี้ผมคงฆ่าสัตว์แบบไม่ละอายต่อบาป ผมเข้าใจว่าศีลไม่ได้ออกมาเฉพาะข้อที่คนทำได้ แต่ถ้าคนไหนทำได้คนนั้นบริสุทธ์และเข้าถึงธรรมมากกว่า จากคุณ : Son of Zeus (หว่างฮั่น2011) เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 01:02:24

ความคิดเห็นที่ 24 อาชีพอื่นมีเยอะแยะครับ จากคุณ : เขียนบน iPad (papa1210) เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 08:32:15

ความคิดเห็นที่ 25 ในบาลี ศีลห้าไม่มีคำไหนบอกว่า "ห้าม" คำแปลที่ถูกตรงควรจะเป็น "พึงงดเว้น" นั่นก็คือ ชีวิตเป็นเรื่องของการเลือกครับ บางคนเกิดมาถูกสภาพสังคมบังคับให้ต้อง ทำอาชีพฆ่าสัตว์แบบหาวิธีเลี่ยงได้ยากเหลือเกิน นั่นแปลว่ากรรมเก่าปูมาให้เป็นแบบนี้ ทีนี้มันก็ขึ้นอยู่กับกรรมใหม่ในปัจจุบันของเขาแล้วครับ ว่าเขาจะเลือก "เปลี่ยนแปลง" เส้นทางชีวิตไปประกอบอาชีพที่ไม่ต้องฆ่าสัตว์หรือไม่ มนุษย์เราสามารถใช้การตัดสินใจ ในปัจจุบันขณะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมตัวเองได้เสมอ เหมือนๆกันทุกคนครับ จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 09:29:11

ความคิดเห็นที่ 26 เจ้าของกระทู้ คงฆ่าสัตว์บ่อยล่ะสิ การมีชีวิตโดยไม่ต้องกระทำบาป ถือว่าเป็นโชคดีแล้ว จากคุณ : แล้วทำไม12 เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 10:17:57

ความคิดเห็นที่ 27 เพราะแบบนี้การปฎิบัติธรรมจึงเป็นไปตามลำดับ บางคนอาจเห็นว่า บางคนฟังธรรมครั้งเดียวบรรลุธรรม แต่ความจริงเขาได้ทำธรรมเบื้องต้นท่ามกลางมาแล้วในอดีตบ้าง ใน อดีตชาติบ้าง เป็นความจริงที่ว่าถือศีล 5 ลำบาก แม้การปฎิบัติธรรมของพระก็ลำบาก ในบางโอกาส เช่นเวลา ข้าวยากหมากแพง เวลาสงฆ์แตกกัน เวลาแก่เฒ่า จึงไม่ต้องนึกถึงฆราวาสเลยว่าจะยิ่งลำบาก แต่ว่าโอกาส ไม่ได้ได้มาเพราะใครทำให้ อยู่ที่ตัวเราจะสร้างโอกาสนั้นให้เป็นการถือศีลที่ง่าย ปฎิบัติธรรมที่ง่าย โดยเริ่มจากผลบุญของทาน คือการมีทรัพย์  เมื่อมีทรัพย์โอกาสการปฎิบัติธรรมก็ง่าย ผลบุญของศีล สมาธิ ก็มีมาก อยู่ที่ว่าเราสร้างโอกาสนั้น จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 13:24:03

ความคิดเห็นที่ 28 เมื่อเดือนที่แล้ว  หญิงชราที่ครอบครัวคนขับรถที่บ้านเลี้ยงดูอยู่เกิดป่วย เขาจึงพาไปรักษาบัตรทองที่โรงพยาบาลกรุงธนฯ 2 เขตราษฎร์บูรณะ กรุงเทพฯ  ถามเขาว่ายายเป็นไรบ้าง เขาก็เล่าว่าไปเยี่ยมอยู่ เมื่อวานไปนานเพราะต้องคอยให้ภรรยาที่กลับไปบ้านเพื่อจัดการดูแลแม่ที่บ้านของเขามาเปลี่ยนเฝ้าไข้ คนขับรถคนนี้เป็นคนที่มีนิสัยช่างเจรจา ช่างพูดคุยกับคนอื่นไปเรื่อย (ไม่ว่าคนอื่นจะอยากคุยด้วยหรือไม่) ก็เล่าเรื่องเขาไปต่อว่าคนรับจ้างเฝ้าไข้ ดุว่าอะไรดิฉันก็จำไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่าผู้หญิงน่าจะมาจากสำนักงาน รับจ้างเฝ้าไข้เดือนละหมื่นกว่าบาท เอาแต่ขี้เกียจ อยากแต่จะนอน ก็ใช้คำพูดและกำลังบังคับให้คนไข้ที่มีอายุมากแล้วนอนอยู่บนเตียงตลอดเวลา คนไข้อยากจะขยับตัว อยากจะลุกนั่งก็ไม่ได้ เขาก็เข้าไปถามว่าทำไมไม่ให้คนไข้ลุกขึ้นบ้าง คนเฝ้าไข้ก็ตอบว่าต้องให้นอนอยู่อย่างนี้แหละ เดี๋ยวจะวิ่งหนีไปกระโดดตึกตาย ... คนของดิฉันก็บอกว่า จะโดดได้ไง แค่ลุกขึ้นเองยังลุกไม่ได้อยู่แล้ว... แล้วก็อบรมสั่งสอนเล็กน้อยตามระเบียบ แต่ที่น่าสนใจก็คือเขาเล่าว่าที่ชั้นที่เขาเฝ้าคนแก่อยู่ จะมีแต่ผู้ป่วยสูงอายุทั้งนั้น ก็มีอยู่รายหนึ่งเป็นผู้ชาย หมอจับมัดมือมัดเท้า ญาติก็ช่วยกันจับตลอดเวลาเพราะแกดิ้นรน และร้องเสียงเหมือนควายถูกเชือด (เขาเล่าไปก็ทำเสียงให้ดูเป็นตัวอย่าง ... ฟังแล้วก็เหมือนเสียงควายจริงๆ) เขาก็ไปเลียบเคียงถาม (บอกแล้วว่าเรื่องอย่างนี้เขาไม่พลาดที่จะต้องรู้ให้ได้) ก็ได้ความว่าชายคนนี้เป็นคนนับถือศาสนาอะไรก็ช่างเถอะ มีอาชีพเชือดวัว !!... จขกท ก็ลองพิจารณาดูก็แล้วกันว่ากิริยาอาการของคนไข้ มันจะเกี่ยวกับอาชีพของเขาหรือไม่ หรือจะเป็นแค่อาการที่บังเอิญเกิดขึ้นเท่านั้น ถ้าคนใกล้ตายที่มีอาชีพฆ่าสัตว์ จะมีอาการ กิริยา เสียงร้อง เหมือนกับสัตว์ที่ตนเองฆ่ามาเป็นเวลานาน และเมื่อตายไปแล้วก็จะได้รับผลกรรมที่ตนเองได้ฆ่าเขามาอย่างที่คนที่สนใจศาสนาได้เคยรับฟังกันมาบ้างแล้วมีจริง คาดว่าพระผู้หวังดีต่อสาวกของท่านจึงได้ตรัสสั่งสอนให้งดเว้นต่อการฆ่าสัตว์ ใครจะฆ่าสัตว์ก็ไม่เป็นไร ทุกคนมีเสรีภาพอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าถ้าไม่รักษาศีล 5 แล้วจะถูกจับกุมคุมขังเสียเมื่อไร จากคุณ : tks_th เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 15:23:17

ความคิดเห็นที่ 29 กล่าวโดยรวบยอดก็คือ ไม่ว่ามีศีล 5 หรือไม่ก็ตาม ผลกรรมย่อมมีอยู่โดยธรรมชาติอยู่แล้ว ใครจะรักษาหรือไม่รักษาศีลข้อที่ 1 ไม่มีใครบังคับได้ แต่เมื่อกระทำสิ่งใดลงไปผลจากการกระทำก็เป็นไปโดยลำดับ ยังดีนะที่เกิดมาใต้ศาสนาพุทธ เพราะพระพุทธองค์ได้บัญญัติศีล หรือข้อละเว้น 5 ประการให้กับฆราวาส ทำให้พุทธศาสนิกชนได้รู้จักการดำเนินชีวิตที่ทำอย่างไรจะได้ไม่ตกนรก ขอโทษด้วยนะคะ ไม่ชำนาญการอธิบายเกี่ยวกับเรื่องศาสนา คิดอย่างไรก็เขียนไปอย่างนั้นเลยดูตะกุกตะกักไปหน่อย ผิดพลาดประการใดก็โปรดอภัยให้ด้วยค่ะ จากคุณ : tks_th เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 16:50:57

ความคิดเห็นที่ 30 ตราบใดที่ยังบริโภคเนื้อสัตว์อยู่ คุณคือผู้จ้างวานให้เกิดการฆ่าอยู่ดีแหละครับ อย่ามาโลกสวยอ้างว่า เพียงแต่ไปซื้อที่เขาฆ่าไว้แล้ว จึงไม่ผิดเรื่องการทำ ปาณาติบาต เพราะไม่มีจิตคิดจะ"ฆ่า" ปลอบใจตัวเองเลย คนเรามักจะมีเหตุผลดีๆให้กับตัวเองเวลาทำบาป ให้รู้สึกผิดน้อยลงหรือไม่ผิดไปได้อยู่เสมอ แถวบ้านเรียกว่า มือถือสากปากถือศีล ครับ แน่จริงกินมังสวิรัติไปเลยซิครับ จากคุณ : Persimon เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 18:38:15

ความคิดเห็นที่ 31 พระที่เคร่งปฎิบัตินั้นจะไม่ทานเนื้อสัตว์  คนที่มีอาชีพปลูกผัก ก็จะนำผักทำเป็นอาหารใส่บาตร แต่คนที่มีอาชีพหาปลา ที่บ้านไม่ได้ปลูกผักเหรอหาผักมาไม่ได้ ก็ต้องนำปลาที่ได้มาทำอาหาร ใส่บาตร และก็เลี้ยงชีพตน   พระท่านก็เห็นถึงความจำเป็นและยากลำบากในการหาของมาใส่ บาตรของชาวบ้าน  จำต้องละเว้นให้น่ะครับ จะตินั่นตินี่ก็หาไม่ ท่านจึงกล่าวว่า  ละได้ก็ให้ละ  ส่วนการฆ่าเพื่อเป็นอาหารนั้น ก็เป็นบาปแต่ว่าคงไม่ปาปเท่า พลาญชีวิตเล่นๆ มั้งครับ เพียงแต่ว่าเวลาจะใส่บาตร  อย่าได้บอกว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้ตั้งใจฆ่ามา ใส่ให้กับพระรูปนั้น รูปนี้ นั่นคือเจาะจงให้รับรู้ถึงการ ฆ่าเอาชีวิต ในคำสอนของพระพุทธเจ้า  ท่านก็ว่าไว้ว่า เมื่อถึงปี 2500  โลกจะเปลี่ยนไป ศาสนาจะด้อยถอยลง  เหรอเสื่อมไปบางอย่าง ก็ต้องปรับใช้ครับ  ให้เป็นกลาง เช่น ถ้าคนมีวิชาในสมัยก่อน จะไม่ลอดทางสามแพร่ง  หรือคอสะพาน ราวตากผ้า แล้วคุณดู บ้านเมืองเราสมัยนี้สิคับ  สะพานลอย ยั้วเยี้ยไปหมด  รถไฟฟ้าก็ให้เพียบ แล้วคุณจะถือเหมือนเดิมได้มั้ยครับ  ตากผ้ากันก็เต็มคอนโด  หรือที่เป็นตึกสูง ก็หลีกเลี่ยงที่ จะลอดที่ตากผ้าไม่ได้หลอกครับ จากคุณ : เลนส์ระเริง เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 02:02:01

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าให้พูดกันตรงๆ ผมว่าการที่เรากินเนื้อสัตว์ ก็เท่ากับผิดศีลห้าแล้วล่ะ เพราะเนื้อสัตว์นั้นถูกฆ่าเพื่อเรา หรือเพราะเรา (เราไปเลือกเอง) ไม่เหมือนพระ ที่ญาติโยมเลือกให้ฉัน ไม่ใช่ว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ครับ แค่อยากจะบอกว่าพวกเรารักษาศีลห้าไม่ได้อยู่แล้ว ตราบเท่าที่เรายังงาบเนื้อสัตว์อยู่ แต่ผมก็ไม่นำพา ช่างหัวศีลห้ามันสิ -..- ฮี๊ๆๆ จากคุณ : ใบไม้กำนั้น เขียนเมื่อ : 14 พ.ค. 55 00:14:39

ความคิดเห็นที่ 33 สงกรานต์ผ่านมา ทำบุญเลี้ยงพระที่บ้าน ถวายภัตตาหารพระภิกษุ เวลาเก็บจานภัตตาหารกลับมามีเหลือแต่ผัก น้ำ และก้างปลา น้ำพริก ผักต้มยังเหมือนเดิม ได้บุญกันเพียบเลย เสียงเขาว่ากันพรรณั้น จากคุณ : บ้าได้ถ้วย เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 14:05:32

ความคิดเห็นที่ 34 ถูกใจ คห.6 มากครับ " ก็ด้วยความโหดร้ายของสังสารวัฏ ที่ท่านไม่เห็นด้วยนี่ไงครับ พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ออกจากสังสารวัฏ" จากคุณ : ไก่แดง เขียนเมื่อ : 24 พ.ค. 55 21:54:19