ความคิดเห็นที่ 1 สังคหวัตถุ 4 เป็นหลักธรรมอันเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจของกันและกันเห็นเหตุให้ตนเอง และหมู่คณะก้าวไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง 1.ทาน ให้ปันสิ่งของแก่คนที่ควรให้ 2.ปิยวาจา เจรจาด้วยถ้อยคำไพเราะอ่อนหวาน 3.อัตถจริยา ประพฤติในสิ่งที่เป็นประโยชน์ 4.สมานนัตตตา วางตนให้เหมาะสมกับฐานะของตน   อิทธิบาท 4 เป็นหลักธรรมถือให้เกิดความสำเร็จ 1.ฉันทะ ความพึงพอใจในงาน 2.วิริยะ ความขยันมั่นเพียร 3.จิตตะ ความมีใจฝักใฝ่เอาใจใส่ในงาน 4.วิมังสา ไตร่ตรองหาเหตุผล จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:45:39

ความคิดเห็นที่ 2 ทศพิธราชธรรม 10 ประการ เป็นหลักธรรมสำหรับพระมหากษัตริย์จะพึงถือปฏิบัติมาแต่โบราณกาลแด่นักบริหาร เช่น สรรพสามิตจังหวัด สรรพสามิตอำเภอ ก็น่าจะนำไปอนุโลมถือปฏิบัติได้   หลักทศพิธราชธรรม 10 ประการ มีอยู่ดังนี้ 1. ทาน คือ การให้ปัน ซึ่งอาจเป็นการให้เพื่อบูชาคุณหรือให้เพื่อเป็นการอนุเคราะห์ 2. ศีล ได้แก่การสำรวม กาย วาจา ใจ ให้เรียบร้อยสะอาดดีงาม 3. บริจาค ได้แก่ การให้ทรัพย์สิ่งของเพื่อเป็นการช่วยเหลือหรือความทุกข์ยากเดือดร้อนของผู้อื่นหรือเป็นการเสียสละเพื่อหวังให้ผู้รับได้รับความสุข   4. อาชวะ ได้แก่ ความมีอัธยาศัยซื่อตรงมั่นในความสุจริตธรรม   5. มัทวะ ได้แก่ ความมีอัธยาศัยดีงาม ละมุนละไม อ่อนโยน สุภาพ   6. ตบะ ได้แก่ การบำเพ็ญเพียรเพื่อขจัดหรือทำลายอกุศลกรรมให้สิ้นสูญ   7. อโกรธะ ได้แก่ ความสามารถระงับหรือขจัดเสียได้ซึ่งความโกรธ   8. อวิหิงสา ได้แก่ การไม่เบียดเบียนคนอื่น   9. ขันติ ได้แก่ ความอดกลั้นไม่ปล่อยกาย วาจา ใจ ตามอารมณ์หรือกิเลสที่เกิดมีขึ้นั้น   10. อวิโรธนะได้แก่ การธำรงค์รักษาไว้ซึ่งความยุติธรรม   จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:47:33

ความคิดเห็นที่ 3 บารมี 6 เป็นหลักธรรมอันสำคัญที่จะนิยมมาซึ่งความรักใคร่นับถือ นับว่าเป็นหลักธรรมที่เหมาะมาก สำหรับนักบริหารจะพึงยึดถือปฎิบัติ มีอยู่ 6 ประการคือทาน 1. ทาน การให้เป็นสิ่งที่ควรให้ 2. ศีล การประพฤติในทางที่ชอบ 3. ขันติ ความอดทนอดกลั้น 4. วิริยะ ความขยันหมั่นเพียร 5. ฌาน การเพ่งพิจารณาให้เห็นของจริง 6. ปรัชญา ความมีปัญญารอบรู้     ขันติโสรัจจะ เป็นหลักธรรมอันทำให้บุคคลเป็นผู้งาม (ธรรมทำให้งาม) 1. ขันติ คือ ความอดทน มีลักษณะ 3 ประการ 1.1 อดใจทนได้ต่อกำลังแห่งความโกรธแค้นไม่แสดงอาการ กาย วาจา ที่ไม่น่ารัก ออกมาให้เป็นที่ปรากฏแก่ผู้อื่น 1.2 อดใจทนได้ต่อความลำบากตรากตรำหรือความเหน็ดเหนื่อย   2. โสรัจจะ ความสงบเสงี่ยม ทำจิตใจให้แช่มชื่นไม่ขุนหมอง   จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:49:03

ความคิดเห็นที่ 4 ธรรมโลกบาล เป็นหลักธรรมที่ช่วยคุ้มครองโลก หรือมวลมนุษย์ให้อยู่ความร่มเย็นเป็นสุข มี 2 ประการคือ 1. หิริ ความละอายในตนเอง 2. โอตัปปะ ความเกรงกลัวต่อทุกข์ และความเสื่อมแล้วไม่กระทำความชั่ว     อธิฐานธรรม 4 เป็นหลักธรรมที่ควรตั้งไว้ในจิตใจเป็นนิตย์ เพื่อเป็นเครื่องนิยมนำจิตใจให้เกิดความรอบรู้ความจริง รู้จักเสียสละ และบังเกิดความสงบ มี 4 ประการ 1. ปัญญา ความรู้ในสิ่งที่ควรรู้ รู้ในวิชา 2. สัจจะ ความจริง คือประพฤติสิ่งใดก็ให้ได้จริงไม่ทำอะไรจับจด 3. จาคะ สละสิ่งที่เป็นข้าศึกแห่งความจริงใจ คือ สละความเกียจคร้านหรือความหวาดกลัวต่อความยุ่งยาก ลำบาก 4. อุปสมะ สงบใจจากสิ่งที่เป็นข้าศึกต่อความสงบ คือ ยับยั้งใจมิให้ปั่นป่วนต่อความพอใจรักใคร่ และความขัดเคืองเป็นต้น     คหบดีธรรม 4 เป็นหลักธรรมของผู้ครองเรือนพึงยึดถือปฏิบัติ มี 4 ประการ คือ 1. ความหมั่น 2. ความโอบอ้อมอารี 3. ความไม่ตื่นเต้นมัวเมาในสมบัติ 4. ความไม่เศร้าโศกเสียใจเมื่อเกิดภัยวิบัติ     ราชสังคหวัตถุ 4 เป็นหลักธรรมอันเป็นเครื่องช่วยในการวางนโยบายบริหารบ้านเมืองให้ดำเนินไปด้วยดี มี 4 ประการ คือ 1. ลัสเมธัง ความเป็นผู้ฉลาดปรีชาในการพิจารณาถึงผลิตผลอันเกิดขึ้นในแผ่นดิน แล้วพิจารณาผ่อนผันจัดเก็บเอาแต่บางส่วนแห่งสิ่งนั้น 2. ปุริสเมธัง ความเป็นผู้ฉลาดในการดูคนสามารถเลือกแต่งตั้งบุคคลให้ดำรงตำแหน่งในความถูกต้องและเหมาะสม 3. สัมมาปาลัง การบริหารงานให้ต้องใจประชาชน 4. วาจาเปยยัง ความเป็นบุคคลมีวาจาไพเราะรู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาวตามเหตุการณ์ ตามฐานะและตามความเป็นธรรม   สติสัมปชัญญะ เป็นหลักธรรมอันอำนวยประโยชน์แก่ผู้ประพฤติเป็นอันมาก 1.สติ คือ ความระลึกได้ก่อนทำ ก่อนบูชา ก่อนคัด คนมีสติจะไม่เลินเล่อ เผลอตน 2.สัมปชัญญะ คือ ความรู้ตัวในเวลากำลังทำ กำลังพูด กำลังคิด   อกุศลมูล 3 อกุศลมูล คือ รากเหง้าของความชั่ว มี 3 ประการคือ 1. โลภะ ความอยากได้ 2. โทสะ ความคิดประทุษร้ายเขา 3. โมหะ ความหลงไม่รู้จริง     นิวรณ์ 5 นิวรณ์ แปลว่า ธรรมอันกลั้นจิตใจไม่ให้บรรลุความดี มี 5 ประการ 1. กามฉันท์ พอใจรักใคร่ในอารมณ์ มีพอใจในรูป เป็นต้น 2. พยาบาท ปองร้ายผู้อื่น 3. ถีนมิทธะ ความที่จิตใจหดหู่และเคลิบเคลิ้ม 4. อุธัจจะกุกกุจจะ ความฟุ้งซ่านและรำคาญ 5. วิจิกิจฉา ความลังเลไม่ตกลงใจได้   ผู้กำจัดหรือบรรเทานิวรณ์ได้ ย่อมได้นิสงส์ 5 ประการคือ 1. ไม่ข้องติดอยู่ในกายตนหรือผู้อื่นจนเกินไป 2. มีจิตประกอบด้วยเมตตา 3. มีจิตอาจหาญในการประพฤติความดี 4. มีความพินิจและความอดทน 5. ตัดสินใจในทางดีได้แน่นอนและถูกต้อง   จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:51:40

ความคิดเห็นที่ 5 เวสารัชชกรณะ 5 เวสารัชชกรณะ แปลว่า ธรรมที่ยังความกล้าหาญให้เกิดขึ้นมี 5 ประการ คือ 1. ศรัทธา เชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ 2. ศีล ประพฤติการวาจาเรียบร้อย 3. พาหุสัจจะ ความเป็นผู้ศึกษามาก 4. วิริยารัมภะ ตั้งใจทำความพากเพียร 5. ปัญญา รอบรู้สิ่งที่ควรรู้   อริยทรัพย์ 7 1. ศรัทธา เชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ 2. ศีล ประพฤติการวาจาเรียบร้อย 3. หิริ ความละอายต่อบาปทุจริต 4. โอตัปปะ ความสะดุ้งกลัวต่อบาปทุจริต 5. พาหุสัจจะ ความเป็นคนได้ยินได้ฟังมามาก 6. จาคะ การให้ปันสิ่งของแก่คนที่ควรให้ 7. ปัญญา ความรอบรู้ทั้งสิ่งที่เป็นประโยชน์และสิ่งที่เป็นไท   สัปปุริสธรรม 7 เป็นหลักธรรมอันเป็นของคนดี (ผู้ประพฤติชอบ) มี 7 ประการ 1. ธัมมัญญุตา ความเป็นผู้รู้ว่าเป็นเหตุ 2. อัตถัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักผล 3. อัตตัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักตน 4. มัตตัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักประมาณ 5. กาลัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักกาลเวลาอันเหมาะสม 6. ปุริสัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักสังคม 7. บุคคลโรปรัชญญุตา ความเป็นผู้รู้จักคบคน     คุณธรรมของผู้บริหาร 6 ผู้บริหาร นอกจากจะมีคุณวุฒิในทางวิชาการต่าง ๆ แล้วยังจำเป็นต้องมีคุณธรรมอีก 6 ประการ 1. ขมา มีความอดทนเก่ง 2. ชาตริยะ ระวังระไว 3. อุฎฐานะ หมั่นขยัน 4. สังวิภาคะ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ 5. ทยา เอ็นดู กรุณา 6. อิกขนา หมั่นเอาใจใส่ตรวจตราหรือติดตาม ยุติธรรม 5 นักบริหารหรือผู้นำมักจะประสบปัญหาหรือร้องเรียนขอความเป็นธรรมอยู่เป็นประจำ หลักตัดสินความเพื่อให้เกิดความ “ยุติธรรม” มี 5 ประการ คือ 1. สัจจวา แนะนำด้วยความจริงใจ 2. บัณฑิตะ ฉลาดและแนะนำความจริงและความเสื่อม 3. อสาหะเสนะ ตัดสินด้วยปัญญาไม่ตัดสินด้วยอารมณ์ผลุนผลัน 4. เมธาวี นึกถึงธรรม (ยุติธรรม) เป็นใหญ่ไม่เห็นแก่อามิสสินจ้าง 5. ธัมมัฎฐะ ไม่ริษยาอาฆาต ไม่ต่อเวร   จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:53:40

ความคิดเห็นที่ 6 ธรรมเครื่องให้ก้าวหน้า 7 นักบริหารในตำแหน่งต่าง ๆ ย่อมหวังความเจริญก้าวหน้าได้รับการเลื่อนชั้นเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นพระพุทธองค์ทรงตรัสธรรมเครื่องเจริญยศ (ความก้าวหน้า) ไว้ 7 ประการ คือ 1. อุฎฐานะ หมั่นขยัน 2. สติ มีความเฉลียว 3. สุจิกัมมะ การงานสะอาด 4. สัญญตะ ระวังดี 5. นิสัมมการี ใคร่ครวญพิจารณาแล้วจึงธรรม 6. ธัมมชีวี เลี้ยงชีพโดยธรรม 7. อัปปมัตตะ ไม่ประมาท   ไตรสิกขา เพื่อเป็นการสนับสนุนให้เกิดความตั้งใจดีและมีมือสะอาด นักบริหารต้องประกอบตนไว้ใน ไตรสิกขาข้อที่ต้องสำเหนียก 3 ประการ คือ 1. ศีล 2. สมาธิ 3. ปัญญา ทั้งนี้เพราะ ศีล เป็นเครื่องสนับสนุนให้กาย (มือ) สะอาด สมาธิ เป็นเครื่องสนับสนุนให้ใจสงบ ปัญญา เป็นเครื่องทำให้ใจสว่าง รู้ถูก รู้ผิด       พระพุทธโอวาท 3 นักบริหารที่ทำงานได้ผลดี เนื่องจากได้ ”ตั้งใจดี” และ “มือสะอาด” พระพุทธองค์ได้วางแนวไว้ 3 ประการ ดังนี้ 1. เว้นจากทุจริต การประพฤติชั่ว ทางกาย วาจา ใจ 2. ประกอบสุจริต ประพฤติชอบ ทางกาย วาจา ใจ 3. ทำใจของตนให้บริสุทธิ์สะอาด ไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง การนำหลักธรรมที่ประเสริฐมาปฎิบัติ ย่อมจักนำความเจริญ ตลอดจนความสุขกาย สบายใจ ให้บังเกิดแก่ผู้ประพฤติทั้งสิ้น สมดังพุทธสุภาษิตที่ว่า “ ธัมโม หเว รักขติ ธัมมจาริง” ธรรมะย่อมคุ้มครองรักษาผู้ประพฤติธรรม    ขอบคุณเว็บ.. http://area10.excise.go.th/file/knowledge/Buddha.htm จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:55:24

ความคิดเห็นที่ 7 555 สงสัยตอนนี้เว็บมาสเตอร์กำลังใช้ อุเบกขา อยู่ข้อเดียวละมังคะ เงียบเชียว 555 จากคุณ : อาทิภัส เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:56:05

ความคิดเห็นที่ 8 อยู่กันโดยหลักธรรมขั้นสูง กันทุกคนอยู่แล้ว เพราะนี้คือ ห้องศาสนา ใครที่ใช้ธรรมเบื้องต้น เข้ามาท้าทายศาสนา ศาสนาไหนบ้าง ที่สอนให้ตอบโต้โดยใช้ธรรมชั้นที่ต่ำกว่า เข้าชาร์จ???? กระตุ้นอารมณ์ร่วมแวดล้อม ให้เข้ามาตะลุมบอนด้วย??? ตอบสวยหรูทุกศาสนาว่า "ไม่มี" แต่เวลาโดนแทงด้วยอารมณ์สงสัยความศรัทธา กลับดึงคลุมทั้งศาสนา ดึงคลุมทั้งบอร์ด ดึงไปถึงพนักงานกินเงินเดือนของ pantip สร้างเรื่องหลอนประสาท ว่ามี กลุ่มมาเฟียในห้อง กลุ่มไซตอนทำลายศาสนาอื่นบ้าง ในกรณีท่านโขตาน ในฐานะที่ท่านอาวุโสมาก(ตามที่หลายท่านเรียก) ถ้าคิดว่า คู่กรณีอีกฝั่งมีความอาวุโสทางอายุเทียบเท่า หรือสูงกว่า มีความอาวุโสทางอารมณ์ในระดับที่สนทนากันได้ ทำไมไม่คุยให้เป็นเรื่องเป็นราว?? มานั่งลาก นั่งดึงอารมณ์ร่วม ดึงไปถึงพนักงาน pantip เพื่ออะไร??? อวดอ้างอายุ อวดอ้างภูมิความรู้ เต็มเข่งเต็มตระกร้า หลักการประสานประโยชน์พิมพ์เต็มปากเต็มคำเพียงแค่โชว์หรู???  แต่ใช้ให้เห็นผลจริงไม่เป็น??? วิธีเจรจาต่อรอง เมื่ออีกฝ่ายแข็งกร้าว ใช้หลัก "ปล่อยมันไป เพื่อเอามันมาเป็นชนวนการด่าครั้งต่อไป" !?? นี่หรือ สิ่งที่เรียกว่า "ผู้ทรงภูมิทางศาสนา"???? ----------- ส่วนหัวข้อกระทู้ และประเด็นในเนื้อหา ในนี้ก็แก่กันมากแล้ว ทำให้ admin WM ซึ่งเป็นวัยรุ่น ดูเป็นตัวอย่างดีกว่ามั้งครับ ถึงการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 55 02:36:07 จากคุณ : Zim-MorLuth- เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 02:12:26

ความคิดเห็นที่ 9 อันไม้  มีทั้งเปลือก  กะพี้  เนื้อ แกน แก่น  .... การเดินขึ้นเขาย่อมผ่านเชิงเขาก่อนเสมอ  แม้จะใช้เส้นทางที่แตกต่างกันออกไปแต่ก็จะถึงยอดเขาในที่สุดเสมอกัน   ต่างกันที่เมื่อไหร่เท่านนั้น  ส่วนผู็ที่ก้มหน้าก้มตาเดินเปะปะไม่เห็นยอดเขาเป็นที่หมาย..ก็ใช้เวลาอันประมาณไม่ได้เพราะยังไม่เห็นแม้จุดหมายอันควร ทั้งหลายเหล่านี้ล้วนเป็นกรรมของสัตวโลกที่สั่งสมไว้ ขอโปรดพิจารณา... จากคุณ : Cathode_tube เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 07:33:14

ความคิดเห็นที่ 11 มาเก็บเกี่ยวหลักธรรมค่ะ โมทนาสาธุ ขอจดค่ะ จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 08:38:24

ความคิดเห็นที่ 12 เผื่อจะเป็นประโยชน์กับผู้ดูแลคลับภาวนา ผู้คุมบอร์ด Webmaster และทุกๆท่านครับ : ***********************************************************                         พิจารณา  ตาม พระพุทธวจนะนี้ (จากความจำ) (๑) สติปัฏฐานทั้งสี่  ย่อมบริบูรณ์  เมื่อ  อานาปานสติบริบูรณ์ (นักภาวนา ที่เข้ามาที่คลับภาวนา  อย่าประมาท) (๒) โพชฌงค์ทั้ง ๗  ย่อม บริบูรณ์ เมื่อ สติปัฏฐานทั้งสี่บริบูรณ์ (นักภาวนา ที่เข้ามาที่คลับภาวนา  อย่าประมาท) (๓) ธรรมที่เป็นกุศลมีโยนิโสมนสิการเป็นมูล พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค            [๔๖๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นกุศลเหล่าใดเหล่าหนึ่ง อันเป็นไปในส่วนแห่ง กุศล เป็นไปในฝ่ายแห่งกุศล ธรรมเหล่านั้นทั้งหมด มีโยนิโสมนสิการเป็นมูล ประชุมลงใน โยนิโสมนสิการ โยนิโสมนสิการ เรากล่าวว่าเป็นยอดของธรรมเหล่านั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย อัน ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการ พึงหวังข้อนี้ได้ว่า จักเจริญโพชฌงค์ ๗ จักกระทำให้มากซึ่ง โพชฌงค์ ๗.            [๔๖๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการ ย่อมเจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมกระทำให้มากซึ่งโพชฌงค์ ๗ อย่างไรเล่า? ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อม เจริญสติสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ฯลฯ ย่อมเจริญอุเบกขาสัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการ ย่อมเจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมกระทำให้มาก ซึ่งโพชฌงค์ ๗ อย่างนี้แล. จบ สูตรที่ ๒            เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙  บรรทัดที่ ๒๘๐๖ - ๒๘๑๘.  หน้าที่  ๑๑๙ - ๑๒๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=19&A=2806&Z=2818&pagebreak=0  ฟังพระสูตรนี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/listen/?b=19&item=465 (นักภาวนา ที่เข้ามาที่คลับภาวนา  อย่าประมาท) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 09:37:38

ความคิดเห็นที่ 13 หวังว่า "คลับภาวนา"  จะไม่ใช่ "กระบอกเสียง"  ของ สำนักใดสำนักหนึ่ง (หรือทุกๆ สำนัก  ยกเว้น  พระพุทธวจนะ ที่ตรัสเนื่องด้วย จิตตภาวนาฯ)  ที่ สอน "ภาวนา"                                               ^^^^^^ เผื่อจะเป็นประโยชน์กับผู้ดูแลคลับภาวนา ผู้คุมบอร์ด Webmaster และทุกๆท่านครับ : *********************************************************** จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 09:39:37

ความคิดเห็นที่ 14 ท่านเซนฯ พูดชัดถ้อยชัดคำ ตรงๆโป้งเดียวจอด เหมือนกำปั้นของเขาทราย  ขวาตาย ซ้ายสลบ โดยส่วนตัวรู้สึกชื่นชมเว็บมาสเตอร์และผู้คุมบอร์ดครับ จากคุณ : คืนวันอันแสนดี เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 21:54:35

ความคิดเห็นที่ 15 สาธุ... สาธุ... สาธุ... จากคุณ : กรรไกรรัตนะ เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 16:41:50