PANTIP.COM : Y12104075 พระพุทธองค์ทรงวางพระทัยอย่างไรเมื่อถูกนินทาว่าร้ายครับ []

ความคิดเห็นที่ 10

สาธุครับ คุณฐานาฐานะ, คุณยามประจำวัน,คุณชายลังเล
เพิ่มเติม ครับ

วิบากกรรม
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=4&t=21279

ในชาติอื่นในกาลก่อน เราเป็นนักเลงชื่อปุนาลิ ได้กล่าวตู่พระปัจเจกพุทธเจ้าชื่อว่าสุรภี ผู้ไม่ประทุษร้าย (ตอบ) ด้วยวิบากแห่งกรรมนั้น เราท่องเที่ยวอยู่ในนรกเป็นเวลานาน ได้เสวยทุกขเวทนาแสนสาหัส หลายพันปีเป็นอันมาก ด้วยผลกรรมอันเหลือนั้น ในภพหลังสุดนี้ เราจึงได้คำกล่าวตู่เพราะเหตุแห่งนางสุนทริกา เพราะการกล่าวตู่พระเถระ นามว่านันทะ สาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ครอบงำอันตรายทั้งปวง เราจึงท่องเที่ยวอยู่ในนรกสิ้นกาลนาน เราท่องเที่ยวอยู่ในนรกเป็นเวลานานถึงหมื่นปี ได้ความเป็นมนุษย์แล้ว ได้การกล่าวตู่เป็นอันมากด้วยผลกรรมที่เหลือนั้น นางจิญจมานวิกามากับหมู่ชน ได้กล่าวตู่เราด้วยคำอันไม่เป็นจริง

เมื่อก่อน เราเป็นพราหมณ์ชื่อสุตวา อันชนทั้งหลายสักการะบูชา สอนมนต์ให้กับมาณพประมาณ ๕๐๐ คนในป่าใหญ่ ก็เราได้เห็นฤาษีผู้น่ากลัว ได้อภิญญา ๕ มีฤทธิ์มากมาในสำนักของเรา เราจึงกล่าวตู่ฤาษีผู้ไม่ประทุษร้าย โดยได้บอกกะพวกศิษย์ของเราว่า ฤาษีพวกนี้มักบริโภคกาม แม้เมื่อเราบอก (เท่านั้น) พวกมาณพก็เชื่อฟัง ครั้งนั้น มาณพทั้งปวง เที่ยวไปภิกษาในสกุล ๆ พากันบอกแก่มหาชนว่า ฤาษีพวกนี้ มักบริโภคกาม ด้วยวิบากแห่งกรรมนั้น ภิกษุ ๕๐๐ เหล่านี้ ได้คำกล่าวตู่ทั้งหมด เพราะเหตุแห่งนางสุนทริกา

ในกาลก่อน เราได้ฆ่าพี่น้องชายต่างมารดา เพราะเหตุแห่งทรัพย์ จับใส่ลงในซอกเขา และบด (ทับ) ด้วยหิน ด้วยวิบากแห่งกรรมนั้น พระเทวทัตจึงผลักก้อนหิน ก้อนหินกลิ้งลงมากระทบนิ้วแม่เท้าของเราจนห้อเลือด

-------------------------------------------------
น้ำคำของหลวงพ่อเสือ
http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew&topic=6524

http://thaimisc.pukpik.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew&topic=5088

๕.
การชนะอารมณ์ตนเองเหนือการชนะทั้งปวง
๒๑.
คนที่ยอมรับผลของกรรม ย่อมไม่เดือดร้อนใจ

๒๒.
คนทะเลาะกัน คนที่หยุดได้ก่อนคือผู้ชนะเด็ดขาด

๕๓.
ไม่มีใครทำให้เราโกรธ เราโกรธเอง

สอนฝรั่งแก้โกรธ

วันหนึ่งมีผู้พาฝรั่งที่เพิ่งเดินทางมาจากต่างประเทศ มีความสนใจในธรรมะ ได้มาตั้งคำถามหลวงพ่อว่า “ อยากจะไม่โกรธกันตลอดเวลา จะทำอย่างไร “ ( น่าจะหมายถึงการโต้เถียงทะเลาะกันนั้นเอง )
หลวงพ่อได้แนะวิธีให้ว่า
“ ต้องทำที่ตัวเรา ศรัตรูของเราก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นภายในจิตของเราเอง บุคคล ๒ คน ยืนตรงกัน พูดใส่กัน ถ้าเราสร้างมโนภาพ หรือเอาสัญญาเก่า ๆ มาตีเทียบคำพูดของเขา เช่น เขาพูดออกมาคำหนึ่ง เราจำเอาไว้ เมื่อเขาพูดออกมาอีกครั้งเราก็ปรุงแต่งจากของเก่าที่เก็บเอาไว้ คือเอาของเก่าที่เก็บไว้ในใจออกมาตีเทียบ แล้วเสพอารมณ์ว่า นี่พอใจ นี่ไม้พอใจ
เราต้องแก้ที่ตัวเอง การที่จะหมดศรัตรูได้ หมดเรื่องราวยุ่งยากได้ ต้องหมดที่ตัวเอง ทำความรู้สึกว่านั่นคือเขา อารมณ์ของเขา ไม่ใช่ของฉัน เราต้องการอะไร เราต้องการความสงบ เราต้องการไม่มีเรื่อง เราก็ต้องไม่ก่อเรื่องที่ดับไปแล้วให้เกิดขึ้นมา นั่นก็คือความสงบที่แท้จริง เช่น เขาว่าเรา ทำให้เราไม่สบายใจ เมื่อก่อนนี้ฟังแล้วไม่สบายใจไปหลายวัน คราวนี้เราต้องการความสงบ เมื่อเขาว่าออกมา เราก็รู้ว่าถ้อยคำที่เขาว่านั้นมันดับไปแล้ว ไม่มีเกิดขึ้นใหม่ คำนั้นไม่ได้อยู่นาน มันดับไปแล้ว แต่ที่เราโกรธ เพราะเรายังไปยึดคำนี้ ยึดแล้วเก็บเอาไว้สร้างความทุกข์ขึ้นให้กับตัวเอง เมื่อเขาพูดมา เรารู้ว่าคำพูดนั้น มันก็ต้องดับไปไม่มีในปัจจุบันเลย เมื่อไม่เก็บมายึด ก็ไม่ต้องโกรธ “

============================================

ผมว่าอีกแง่หนึ่ง หากจะพิจารณาว่า เป็น วิบากของอกุศล
ก็จะทำให้เราโกรธน้อยลง เพราะแทนที่จะโทษคนอื่นทั้งหมด

จากคุณ : เฉลิมศักดิ์1

เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 06:01:13

ความคิดเห็นที่ 14

พิจารณาถึงความที่เคยเกี่ยวข้องกันในสังสารวัฏ

พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ว่า สัตว์ผู้ที่ไม่เคยเป็นมารดา ไม่เคยเป็นบิดา ไม่เคยเป็นพี่น้องชาย ไม่เคยเป็นพี่น้องหญิง
ไม่เคยเป็นบุตร ไม่เคยเป็นธิดา มิใช่หาได้ง่ายเพราะฉะนั้น เราพึงยังจิตอย่างนี้ให้เกิดขึ้นในผู้นั้นว่า “ผู้นี้เป็นมารดาในอดีต
ของเรา รักษาเราอยู่ในท้อง ไม่แสดงอาการเกลียดสิ่งปฏิกูลทั้งหลาย มีอุจจาระ ปัสสาวะ น้ำลาย และน้ำมูล
เป็นต้น ของเรา เช็คได้ราวกะจันทร์แดง (ต้นไม้หอมชนิดหนึ่ง) ให้เรานอนแนบอก อุ้มเราไป เลี้ยงเรามา...เป็นบิดา
ในอดีตของเรา ประกอบอาชีพต่าง ๆ ทำงานที่ยากอื่น ๆ บ้างเพื่อประโยชน์แก่ตัวเรา คิดว่า จักเลี้ยงลูกน้อยรวบรวม
ทรัพย์ด้วยการงานนั้น ๆ เลี้ยงเรามา... การทำใจร้าย โกรธเคืองในบุคคลนั้น ไม่สมควรแก่เราเลย”

๗. พิจารณาอานิสงส์เมตตา

ถ้ายังไม่อาจดับความโกรธได้ ลองพิจารณาอานิสงส์ของเมตตา ถ้าเราละความโกรธได้ มีจิตเมตตาปรารถนาให้ผู้อื่น
เป็นสุข ก็จะได้รับอานิสงส์ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้มีถึง ๑๑ อย่าง คือ
๑. หลับเป็นสุข
๒. ตื่นเป็นสุข
๓. ไม่ฝันร้าย
๔. เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย
๕. เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย
๖. เทวดาย่อมรักษาผู้นั้น
๗. ไฟ พิษ หรือศัสตรา ย่อมไม่ทำร้ายผู้นั้น
๘. จิตตั้งมั่นเป็นสมาธิเร็ว
๙. สีหน้าผ่องใส
๑๐. ไม่หลงตาย คือมีสติก่อนตาย
๑๑. เมื่อไม่บรรลุคุณวิเศษที่ยิ่ง ย่อมเข้าถึงพรหมโลก
๘. ใช้วิธีแยกธาตุ

พึงสอนตนอย่างนี้ว่า “ตัวเจ้าเมื่อโกรธบุคคลนั้นโกรธอะไร โกรธผมหรือ หรือว่า โกรธขน โกรธเล็บ ฯลฯ หรือมิฉะนั้น
ก็โกรธธาตุดิน โกรธธาตุน้ำ โกรธธาตุไฟ หรือโกรธธาตุลม เมื่อเห็นว่ามีแต่ธาตุ แล้วเราจะโกรธไปทำไม”

...........................................................
วิธีดับโกรธของพระปุณณะ

พระปุณณเถระฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าแล้วต้องการไปจำพรรษาที่สุนาปรันตชนบท ถิ่นที่ชาวบ้านมีความดุร้าย
ขี้โกรธ เป็นนิสัยประจำ พระพุทธเจ้าตรัสให้ตระหนักว่านิสัยคนที่นั่นดุร้าย หากเขาด่าบริภาษาเอาเธอจะทำอย่างไร?

พระปุณณะทูลตอบวิธีที่ท่านจะปฏิบัติต่อคนเหล่านั้นด้วยขันติ ทมะ อุปสมะ และการมองโลกในแง่ดี (ด้วยความ
เมตตากรุณา) ท่านทูลตอบดังนี้

"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าผู้คนชาวสุนาปรันตะจะด่าบริภาษข้าพระองค์ ข้าพระองค์ก็จะใส่ใจว่าผู้คนชาวสุนาปรันตะเหล่านี้
เป็นผู้เจริญดีหนอ ที่ผู้คนเหล่านั้นไม่ได้ตีข้าพระองค์ด้วยมือ..."

หากตีด้วยมือก็คิดว่ายังดีที่เขาไม่ปาด้วยก้อนดิน...หากปาด้วยก้อนดินก็คิดว่ายังดีที่เขาไม่ตีด้วยท่อนไม้...หากตีด้วย
ท่อนไม้ก็คิดว่ายังดีที่เขาไม่แทงด้วยมีด...หากแทงด้วยมีดก็คิดว่ายังดีที่เขาไม่ถึงกับฆ่าให้ตาย...หากฆ่าให้ตายก็
คิดว่าดีแล้วที่เราไม่ต้องหาอาวุูธมาปลิดชีพตัวเอง

ทรงชื่นชมว่า เธอประกอบด้วยทมะ (การฝึกตน) และอุปสมะ (ความสงบใจจากสิ่งที่เป็นข้าศึก) เธอสามารถไปอยู่ที่นั่นได้

ท่านไปถึงที่นั่น และบรรลุพระอรหัตเป็นพระอรหันต์ภายในพรรษานั้นเอง๑
______________________
๑ ดู ม.อุ. ข้อ ๗๕๔-๗๖๔

วิธีดับโกรธที่พระสารีบุตรแนะ

เป็นวิธีที่เลือกมองเพื่อให้รู้ให้เข้าใจความจริงเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างบุคคล ๕ อย่าง คือ

๑. หากความประพฤติทางกายของเขาไม่ดี แต่ความประพฤติทางวาจาเรียบร้อยหมดจดดี ก็พึงมนสิการ (ใส่ใจ) เฉพาะความประพฤติดีทางวาจา เปรียบเหมือนภิกษุผู้ถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตร เธอเดินไปพบเศษผ้าเก่าบนท้องถนน เธอเอาเท้าซ้ายกด แล้วเอาเท้าขวาคลี่ผ้านั้นออก ส่วนใดยังดีใช้ได้อยู่ ก็ฉีกเอาแต่ส่วนนั้นไป

๒. หากความประพฤติทางาวาจาไม่ดี แต่ความประพฤติทางกายเรียบร้อยหมดจดดี ก็พึงมนสิการเฉพาะทางกาย เปรียบเหมือนสระโบกขรณีมีสาหร่ายจอกแหนคลุมเต็มไปหมด เมื่อคนเดินทางแดดร้อน เหน็ดเหนื่อย หิวกระหายมาถึงเข้า ก็ลงไปยังสระนั้น เอามือแหวกสาหร่ายจอกแหนออกแล้วกระพุ่มมือกอบแต่น้ำขึ้นมาดื่มแล้วเดินทางต่อไป

๓. หากความประพฤติทั้งทางกายและวาจาไม่ดี แต่ทางใจมีความปลอดโปร่งดีงามผ่องใสเป็นครั้งคราว ก็พึงมนสิการเฉพาะทางใจที่ผ่องใสเป็นครั้วคราวนั้น เปรียบเหมือนมีน้ำขังอยู่เล็กน้อยในรอยเท้าโค คนผู้หนึ่งเดินทางผ่านความร้อนและความหิวมาถึงเข้า เขาคิดว่าถ้าเอามือวักหรือเอาภาชนะตักก็จะทำให้น้ำขุ่น จึงนั่งคุกเข่าเอามือยันพื้น ก้มลงเอาปากดื่มอย่างโค เสร็จแล้วก็หลีกไป

๔. หากความประพฤติทางกายและวาจาก็ไม่ดี อีกทั้งทางจิตใจก็ไม่ปลอดโปร่งดีงาม ในเวลานั้นก็ควรตั้งความเมตตาการุณย์ ควรคิดอนุเคราะห์ช่วยเหลือต่อเขา ขอให้เขาทำดี ทำสุจริต ตายแล้วอย่าได้ถึงทุคติเลย เปรียบเหมือนคนเจ็บไข้ป่วยหนัก กำลังเดินทางไกล ไม่พบบ้านเรือน จึงไม่ได้อาหารที่เหมาะ ไม่ได้ยาและพยาบาลที่เหมาะ เป็นต้น มีคนผู้หนึ่งเดินทางไกลผ่านมาพบเข้า เขาตั้งจิตเมตตาการุณย์คิดอนุเคราะห์ว่า โอ้หนอ ขอให้คนผู้นี้พึงได้อาหารและยา เป็นต้น ที่เหมาะขออย่าได้ถึงความพินาศเลย

๕. หากความประพฤติทางกาย ทางวาจาดี ทั้งทางจิตใจก็ปลอดโปร่งผ่องใสอยู่เนือง ๆ ก็พึงมนสิการได้ทั้ง ๓ ทาง เพราะจะพาให้ผู้มนสิการมีจิตผ่องใสไปด้วย เปรียบเหมือนสระโบกขรณีมีน้ำใสเย็นฉ่ำน่าชื่นใจ ชายฝั่งก็เรียบร้อยน่ารื่นรมย์ ปกคลุมด้วยหมู่ไม้นานาพรรณ คราวนั้นบุรุษคนหนึ่งเดินทางไกล ร้อน หิว กระหาย อ่อนล้า ผ่านมาพบเข้า เขาลงไปในสระนั้น ดื่ม อาบ หรือจะนั่งจะนอนตรงไหนก็น่าชื่นใจทั้งนั้น๑
_______________________
๑ องุ. ปญฺจ. ข้อ ๑๖๒

ฝากเอาไว้พิจารณาครับ
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 10:55:55

จากคุณ : chiwat

เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 10:50:43