คำว่า "อจินไตย" ในพุทธศาสนา
|
 |
อยากจะอธิบายความหมายเรื่อง อจินไตยในพุทธศาสนา ให้กับเพื่อนๆ ได้เข้าใจมากขึ้น เพราะหลายๆคนอาจเข้าไปเองว่า เวลาเรื่องใดอธิบายไม่ได้ก็มักจะอ้างว่า เป็นเรื่องอจินไตย จึงอธิบายไม่ได้ ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดอย่างมาก แท้จริงแล้ว เรื่องอจินไตย สามารถอธิบายให้เข้าใจได้ ทุกๆเรื่อง แต่จะให้ได้ความเข้าใจความครอบคลุมและชัดเจนลึกซึ้งนั้น มีเงื่อนไขบางอย่าง และไม่ได้หมายความว่า อธิบายไม่ได้ รู้ตามไม่ได้ หรือคิดไม่ได้
อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิด (แต่ไม่ได้หมายความว่าห้ามคิดหรือคิดไม่ได้) หมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้โดยง่ายด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มี 4 อย่าง( 4 อย่างเท่านั้น นอกจากนี้ไม่เป็นปัญหาอจินไตย) ได้แก่
• พุทธวิสัย วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย คือวิสัยของพระพุทธเจ้านั้น ผู้ที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้าคิดอย่างไร ก็เข้าไปไม่ถึงวิสัยของพระพุทธเจ้า มีอานุภาพของพระพุทธคุณและพระสัพพัญญุตญาณเป็นต้น
ดังนั้นผู้ที่จะรู้พุทธวิสัยได้ทั้งหมด ก็ย่อมจะเป็น พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เองพระองค์เดียว แต่ผู้ที่จะรู้ได้บางส่วน ก็คือ พระปัจเจกพุทธเจ้า และผู้ที่พอรู้พอเข้าใจได้บางส่วนคือพระอรหันตสาวก ที่ได้ ปฏิสัมภิทัปปัตตะ ,ฉฬภิญญะ,เตวิชชะและ สุกขวิปัสสก ตามลำดับ และรองลงไปอีกก็คือ พระอริยบุคคล อีก 4จำพวก ไม่ใช่ว่าไม่มีใครสามารถรู้และเข้าใจได้
• ฌานวิสัย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของฌาน วิสัยของผู้ที่ได้ฌานอภิญญา ผู้ที่ไม่ได้ฌานคิดเท่าไรก็คิดไม่ออกว่า ทำไมผู้ที่ได้ฌานอภิญญาจึงสามารถแสดงฤทธิ์ต่างๆ มีเหาะได้ หายตัวได้ ดำดินได้ เป็นต้น ผู้ที่ได้อภิญญาประเภทนั้นๆ เท่านั้นจึงจะรู้ได้
ส่วนปัญหาข้อนี้ ไม่ยากเย็นอะไร เพราะคนที่ได้ฌานตั้งแต่ ปฐมฌาน ฯลฯ ก็สามารถรู้ ฌานวิสัยได้แล้ว แม้จะไม่ได้รู้ทั้งหมด แต่ก็สามารถพัฒนาตนให้รู้ตามได้ทั้งหมด ไม่ใช่ว่า ไม่มีใครรู้ได้เลย และแม้แต่คนที่ไม่ได้ฌานแต่ได้ สมาธิตั้งแต่ อุปจารสมาธิ ก็สามารถคาดคะเน ฌานวิสัยได้บ้างแล้ว
• กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม ที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ รวมถึงการให้ผล และการรับวิบากกรรม ผลของกรรม คือคนธรรมดาๆ ย่อมไม่อาจรู้ว่า ผลของกรรมที่ตนได้รับอยู่ในปัจจุบันนี้มาจากกรรมอะไร ทำไว้แต่เมื่อใด คิดไปเท่าไรก็คิดไม่ออก คิดมากไปจะเป็นบ้าไปเสียเปล่าๆ ผู้ที่รู้ผลของกรรมได้อย่างถ่องแท้ต้องเป็นผู้ที่ระลึกชาติก่อนๆ นับย้อนหลังไปได้โดยไม่จำกัดอย่างพระพุทธเจ้า จึงสามารถจะทราบได้ถูกต้องแท้จริงไม่ผิดพลาด ท่านที่ระลึกชาติได้จำกัด เช่นระลึกได้ ๕๐๐ ชาติ แต่กรรมที่ทำไว้ ทำไว้เมื่อชาติที่ ๕๕๐ ผู้ที่ระลึกชาติได้ ๕๐๐ ชาติก็ไม่สามารถระลึกได้ เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าเท่านั้นที่สามารถจะรู้กรรมและผลของกรรมได้ถูกต้องตามความเป็นจริง เพราะพระองค์ทรงมีบุพเพนิวาสานุสสติญาณ ที่ระลึกชาติย้อนหลังได้โดยไม่จำกัด มียถากัมมูปคญาณ ญาณที่เข้าถึงกรรมของสัตว์ตามความเป็นจริง พระพระสัพพัญญุตญาณ ญาณที่ทรงรอบรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่คนอื่นไม่มี ทั้งยังมีพระอนาวรณญาณ ญาณที่ไม่มีอะไรมาปิดกั้น ที่คนอื่นที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้าไม่มี เพราะฉะนั้น ป่วยการคิดเรื่องผลของกรรมว่ามาจากกรรมไหน เมื่อใด เป็นต้น คิดมากไป อาจเป็นบ้าได้
ปัญหาข้อนี้ก็นับว่าไม่ยาก แต่จะรู้ได้เพียงบางส่วน ลองถามคนที่เกิดมาแล้วระลึกชาติ ได้ ซึ่งในปัจจุบันก็พอมีอยู่บ้าง ซึ่งนั่นก็เป็นการตอบปัญหาข้อนี้ได้บางแม้เพียงเล็กน้อย
• โลกวิสัย วิสัยการมีอยู่ของโลก หรือโลกจินดา ความคิดเกี่ยวกับเรื่องโลก เช่นคิดว่าใครสร้างพระจันทร์-พระอาทิตย์ ใครสร้างภูเขา ต้นไม้ เป็นต้น คิดมากไปไร้ประโยชน์เพราะไม่อาจจะรู้ได้หากเราไม่ได้ ฌานหรืออภิญญาหรือบรรลุธรรมขั้นสูง แต่หากทำได้ ปัญหาข้อนี้ก็ตอบเองได้ไม่ยาก
ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย เพราะวิสัยปุถุชนไม่อาจเข้าใจได้โดยถูกต้องถ่องแท้ ทั้งเพราะความเข้าใจไม่ได้ในฐานะที่เป็นของลึกซึ้ง เป็นเรื่องทางจิต หรือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาคำตอบที่สิ้นสุดได้(หากตนเองไม่มีคุณสมบัติพอ) ถ้าคิดมากจริงจังในการหาคำตอบเหล่านั้นจากการคิดเดาเอาด้วยตรรกะเองจึง อาจกลายเป็นคนบ้าได้ อจินไตยในเรื่องทางจิตจึงเป็นเรื่องที่รู้ได้ด้วยการบรรลุธรรมชั้นสูงเท่า นั้น
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 01:22:17
| จากคุณ |
:
Astro Neemo 
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 พ.ค. 55 01:21:38
|
|
|
|
