1. พระสงฆ์ ที่ใช้สื่อโลกเสมือนได้ดี
ก็มีเยอะไป แต่พระสงฆ์ที่ไม่ตระหนักรู้
ใช้แบบทำร้ายตัวเอง ปล่อยให้สื่อโจมตีก็มีเยอะ
ผมไม่อยากจะสนับสนุนว่า โลกสมัยนี้แล้ว
จะให้พระอยู่แต่ในกุฏิ ในวัดป่าอีกหรือ
พระที่หมู่บ้านพลัม ก็ใช้ net ได้
แต่ให้ สังฆะ หรือเพื่อนพระด้วยกันเองที่เป็นหมู่ใหญ่ดูแล
สอดส่องการใช้ net ขนาดที่ว่า
หากพระมีอีเมล์ส่วนตัวใช้ถือว่า เป็นอาับัติทีเดียว
- เราพิจารณาพระที่ใช้ เป็นรายๆ ดีกว่าครับ
2. หากเห็นว่า พระที่ใช้กำลังเละเทอะ
เราก็ทำหน้าที่ของฆราวาส ด้วยการทักถามท่าน
ที่หน้าหลักของท่าน อย่างน้อยเราก็ช่วยทำหน้าที่
ของการช่วยรักษาวินัยไว้ด้วย
(ส่วนเรื่อง บริบทนั้น เป็นเรื่องรองลงมา)
เพื่อจะได้ให้ท่านรู้สึกว่า แม้ว่าพระจะใช้สื่อได้
ใช้ facebook ได้ ก็ต้องมีขอบเขตจำกัด
มีฆราวาสที่ดูแล และสอดส่องอยู่
ให้ท่านได้ตระหนักรู้ ได้สำเหนียกอายกันบ้าง
แต่ก็ต้องวางใจมีเจตนาดี เตือนอย่างสุภาพนะครับ
หากท่านเห็นประโยชน์จากความสุภาพของคุณ
พระท่านก็น่าจะปรับตัว
แต่หากพฤติกรรมที่แสดงออกนั้น มันดูเลวร้ายมาก
การด่าหรือตำหนิแรงๆ นั้น ก็ดูเป็นทางเืลือกหนึ่งเช่นกัน
ที่คล้ายๆ สมัยพุทธกาล ที่ฆราวาสก็ตำหนิพระทุศีล ถ่อยๆ
ได้อย่างเจ็บแสบเช่นกัน
วินัยพระ ส่วนหนึ่งก็กำเนิดมาจาก การที่ฆราวาสหวังดี
ไปฟ้องพระพุทธเจ้านี่แหละครับ
อย่าปล่อยให้ประโยคว่า ใครๆ เค้าก็ทำกัน
เป็นสิ่งที่ทำลายศาสนาทางอ้อมเลยครับ