กรรมอะไร ของครอบครัวผมครับ
|
 |
ขอเริ่มเลยนะครับ ผมไม่รู้ว่าจะไปตั้งที่ห้องไหนครับ จึงคิดว่าห้องนี้น่าจะเหมาะที่สุด
เป็นเรื่องพฤติกรรมของพ่อผมครับ แต่มีผลกระทบกับครอบครัวโดยตรง คือพ่อผมทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง เงินเดือนที่ผมทราบมาจากแม่ล่าสุด ก็จะประมาณ 70k+ ครับ แต่ประเด็นของเรื่องมันอยู่ที่ พ่อผมไม่เคย มีเงินเหลือเก็บเลยในแต่ละเดือนเลย เอาง่ายๆแค่ ไม่เกินวันที่10 เงินก็หร่อยหลอแล้ว เป็นอย่างนี้มาตลอดช่วง10กว่าปีที่ผ่านมา จะว่าหมุนเงินไม่คล่องไม่ทันก็ไม่น่าใช่ แถมเงินจำนวนนี้ช่วงระยะหลัง ไม่เคยตกถึงแม่ผมเลย ไม่รู้เอาไปทำอะไรหมด
ในตอนเด็กนั้นผมอาจยังไม่สนใจเท่าไหร่ แต่ตอนนี้โตและทำงานแล้ว จึงคิดว่าผมอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ผมก็ถามไปว่า พ่อมีเรื่องอะไรหรือเปล่า ทำไมช่วง10ปีที่ผ่านมา การเงินของพ่อไม่ดีขึ้นเลย อดีตยังไงปัจจุบันยังงั้น เทียบกับพ่อของเพื่อนผม ที่เงินเดือนประมาณ 50+ เค้ายังมีเงินเก็บ ไปหลายแสนแล้ว
แต่ของพ่อผมยังวนเวียนอยู่ในวังวนหนี้แบบนี้ตลอด แม่ผมก็ท้อใจ แม่ผมเป็นพยาบาลที่เกษียณก่อนครับ ทุกวันนี้แม่ก็ทำงานอิสระเล็กๆกับเพื่อน ที่พอมีรายได้ต่อเดือนบ้าง ย้ำว่าแกหาเองไม่พึ่งพ่อผม อย่างพอมีรายได้แกจะซื้อทองเก็บใส่ตู้เซฟไว่ไม่ให้พ่อผมรู้ เพราะแม่เคยเล่าว่าพ่อชอบค้นและถ้าเจอก็พังเซฟเลยก็มี
ต่อเรื่องพ่อของผมครับ คือผมจะไม่แปลกใจเลย ถ้าเมื่อก่อนพฤติกรรมการเงินไม่ดี แต่ตอนนี้น่าจะปรับปรุงตัวเองได้แล้ว แต่แกไม่สน พอลูกถามหรือใครถามเรื่องเงินไปไหน ก็จะหงุดหงิด โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ บอกไม่ต้องยุ่ง และจะเดินหนีเลย
ผมที่ทนมานานก็เก็บงำความท้อใจและแคลงใจไม่ได้ ผมเลยถามไปตรงๆ ว่าพ่อเล่นพนันบอลมั้ย หรือ มีบ้านเล็กหรือเปล่า พ่อผมก็ปฎิเสธหมด แถมโกรธผมอีก เพราะถ้าพ่อผมบอกมาจะได้ช่วยกันแก้ไข อย่างถ้ามีบ้านเล็ก ผมก็จะบอกให้ไปอยู่กับเค้าเลยไม่ต้องมาอยู่ที่นี่หรอก ผมดูแลแม่ผมเอง เพราะอยู่ไปก็เสียความรู้สึก สู้ไปอยู่ไปสร้างครอบครัวกับภรรยาน้อยคุณเลยดีกว่า แต่แกก็ไม่ยอมรับ คือไม่บอกอะไรซักอย่าง บอกแค่ว่ามันเป็นเรื่องของเค้า อย่ารู้เลย ได้แต่ปล่อยให้ลูกเมีบเก็บความแคลงใจมาอย่างนี้ตลอด ผมเพิ่งมา่รับรู้ในช่วงไม่กีปีนี้ แต่แม่ผมนี่รู้มาเป็น 10ปีแล้ว ผมสงสารแม่ผมครับ อยากให้แม่สบายใจบ้าง
อย่างหนี้ที่มีเนี่ยครับ รถก็หมดแล้ว บ้านเหลืออีก ไม่กี่ปี ส่งบ้านเดือนละ หมื่นกว่าบาท แล้วเงินที่เหลือมันไปไหน ล่าสุดนี่โบนัสออก แสนกว่าบาท ช่วงเมษายน แม่บอกออกมาไม่ถึง3วัน เงินหมดอีกแล้วครับ ไอ้ครั้งนี้ผมก็ถามไปว่า เอาเงินไปทำไรหมด ก็เหมือนเดิมครับ ไม่บอก ไม่คุย แถไปเรื่องอื่น ผมก็โมโห เลยบอกไปว่าอยากทำไรก็ทำ ผมไม่อยากคุยกับพ่อแล้ว ท้อแท้ใจครับ
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นกรรมอะไรหรือเปล่าครับ ช่วงปีสองปีที่ผ่านมานี้ ทุกวัน ผมก็สวดมนต์ภาวนาตลอดนะครับ ขอพรให้พ่อ ให้ครอบครัวผม เวลานั่งสมาธิก่อนึกถึงพ่อตลอดอยากให้เค้าเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมให้กลับมาเป็นเรื่องที่ดีขึ้น
ที่ผมตั้งกระทู้ไม่ใช่เพราะอะไรครับ ผมอยากให้พ่อผมกลับมาเป็นคนมัธยัสถ์อดออม เก็บเงินให้แม่ให้ครอบครัวบ้าง มาเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีขึ้นครับ
เรื่องราวที่ผมเขียนมาเป็นเรื่องราวคร่าวๆครับ อยากได้คำปรึกษาจากพี่ๆครับ หรือถ้ามีข้อแนะนำหรือวิธีที่จะทำให้พ่อผมเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ผมยินดีรับฟังเป็นอย่างยิ่งครับ.
จากคุณ |
:
sunduca
|
เขียนเมื่อ |
:
19 พ.ค. 55 13:42:25
|
|
|
|