โอ้ ไล่จับแยกความโกรธมากจนตัวเองกลายเป็นผู้ดู อยู่สองชั่วโมงกว่า จนสงบ ถ้าไม่เจอธรรมมะ คงอายุสั้นแน่
|
 |
หลังๆพอสงบ ได้นั่งสมาธิ ปล่อยวาง
อาจไม่ได้มากเท่ามาตรฐานท่านทั้งหลาย ที่ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ อยู่เนืองๆ
แต่เทียบกับเมื่อก่อน แล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะ ไม่ทุกข์ ไม่ถือ
เมื่อก่อนโกรธง่ายมาก เรื่องเล็กๆน้อยๆ หงุดหงิด
เดี๋ยวนี้เล็กน้อย ไม่กระทบละ ปัดทิ้ง เห็นแล้วไม่คิดต่อ ว่าชอบ หรือ ไม่ชอบ
แล้วไม่หนัก ชีวิตเบา ทำอะไรได้เยอะขึ้น
เมื่อเช้า มีเรื่องมากระทบโดยตรง โดนกระแทกอัตตาเต็มๆ อย่างไม่มีเหตุผล 555 มีสิ (เหตุผลคือฮอร์โมนฝ่ายตรงข้ามไงค๊าบ)
นั่งดูเรียกสติ บริกรรม สองชั่วโมงรวมทั้งปวดท้องบิดเป็นระยะอยู่แล้ว ด้วยปลาดิบเมื่อคืน
จนเออเหนื่อยอ่ะ ทำไมยังงอนอยู่
ยังไงก็คงต้องไปหาหมอด้วยเรื่องปวดท้องบิด ลาดีกว่า
จนหาหมอเสร็จเดินออกมาขึ้นรถ ดูลมหายใจไปด้วย มันเหมือนความโกรธ แยกออกไป เหมือนมีความโกรธอยู่ แต่ไม่มีใครโกรธแล้ว
โล่งเลย
เฮ้อ ถ้าเป็นสมัยก่อน เรื่องประมาณนี้ คงโกรธข้ามวัน แค้นข้ามคืน คงไม่รอดแน่
เดี๋ยวนี้ สามชั่วโมง จบ หาย ใจสงบเป็นปรกติ ถือว่าดีขึ้น
โล่งแบบโกรธต่อไม่ถูกแล้ว
ดีแล้วที่ไม่ช่างโกรธ จนแก่ ขันธ์คงเสื่อมเพราะโทสะ เป็นอุปสรรคต่อการปฎิบัติ
เห็นผลของการปฎิบัติ
เลยยิ่งอยากปฎิบัติ ยิ่งๆขึ้นไปครับ
| จากคุณ |
:
Terkrub  
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 พ.ค. 55 14:17:41
|
|
|
| 
