ความคิดเห็นที่ 1 เพลงอะหยังหรอคะ รัวเร็วเป็นบางครั้ง ถ้าเป็นพวก ฝรั่งสี แบบนี้ จะใส่อารมณ์กะเครื่องดนตรีมากเลยคะ บางคนดีดกีต้าแล้ว เอากี่ต้าทุบยังมัเลยคะ ใส่อารมณ์ไปด้วย จากคุณ : bossy_girl เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 14:08:02

ความคิดเห็นที่ 2 1. การเล่นเพลง..ไม่จำเป็นต้องมีสติสูงครับ..แต่ต้องมีสมาธิตั้งมั่นระดับต้นจึงจะเล่นได้ดีครับ 2. โดยปกติ....ถ้ากำลังประพันธ์เพลงจะต้องมีสมาธิอย่างน้อยก็ขณิกะสมาธิ ไปถึงอุปจารสมาธิต้นๆยังมีได้เลยครับ  พวกฟุ้งซ่านหมดสิทธ์ทำงานแบบนี้ครับ 3. และขณะที่ประพันธ์เพลงจะต้องมีสติสูงกว่าการเล่นเพลงครับ เพราะถ้าสติตามไม่ทันก็แยกแยะความแตกต่างของจังหวะและทำนองไม่ออก เมื่อแยกแยะไม่ออกก็ไม่สามารถจินตนาการเปรียบเทียบเพื่อรับรู้ความนุ่มนวล ต่อเนื่อง ขัดแย้ง ลูกล่อลูกชน และลักษณะอื่นๆในทำนองเพลงแต่ละช่วงที่ต่างกันได้ เมื่อเปรียบเทียบไม่ได้ก็ไม่สามารถตัดสินใจแก้ไข ดัดแปลง ตกแต่งให้เพลงเป็นไปตามจุดประสงค์สนองอารมณเพลงที่คิดใว้ได้ 4. ส่วนการเล่นเพลง...ความที่มีสมาธิตั้งมั่นระดับต้นอยู่แต่สติไม่มากก็จะได้แค่เล่นเพลงอย่างไพเราะและถ้าสติหลุด...ทำให้เคลิ้มดื่มด่ำไปกับเพลงมากไป..ก็ออกอาการลืมตัวขว้างกีตาร์อะไรทำนองนั้นหละครับ 5. การฟังเพลง...ถ้าไม่มีสมาธิ...เสียเวลาเปล่าครับ... ถ้ามีสติสมาธิสูงมาก... ก็จืดครับ ถ้ามีสมาธิสูงมากแต่สติตามไม่ค่อยทันก็ดื่มด่ำเคลิ้มหลับหรืออารมณ์แรงหลุดโลกไปเลยก็ได้ตามแต่ประเภทของตนตรีจะชักนำไปครับ... (อารมณ์บ้าชั่วคราว ถ้าเป็นเสพบ่อยๆก็ค่อยๆพัฒนาเป็นถาวร) จากคุณ : BlueDelphi เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 14:49:38

ความคิดเห็นที่ 3 10ขวบเอง เก่งแฮะ แง่บๆ จากคุณ : itoursab เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 14:57:06

ความคิดเห็นที่ 4 ตามแบบภาษาที่สื่อสารเข้าใจกันนั้น จิตส่งออก หมายถึง จิตที่ไม่มีสติสัมปชัญญะ (ภาษาอาจาริยวาท) ส่วนตามแบบอภิธรรมที่เคยได้ยินได้ฟังมานั้น ท่านแสดงไว้ว่า สมาธิเจตสิกเกิดกับจิตทุกดวง จากคุณ : corelooy เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 15:05:20

ความคิดเห็นที่ 5 เด็ก 10 ขวบเล่นได้ขนาดนี้ ยอดจริงๆ ต้องใช้สมาธิสูงมากในการเล่นดนตรีแบบนี้ ถามว่าจิตส่งออกนอกไหม ส่งออกแน่นอนครับเพราะต้องส่งจิตไปเกาะเกี่ยวไว้กับโน้ต ท่วงทำนอง และจังหวะของเพลงไม่ให้คลาดเคลื่อน จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 15:30:04

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นการใช้กำลังสมาธิจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำอยู่ครับ ไม่ได้เป็นการส่งจิตออกนอก และสมาธิลักษณะนี้จะไม่มีอานิสงค์ เพราะไม่ได้มุ่งสมาธิอยู่กับความดี จากคุณ : เย้~ดีใจจัง เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 15:31:26

ความคิดเห็นที่ 7 ขออนุญาตคุณเจ้าของกระทู้ฝากถามในประเด็นเดียวกัน   แฟนผมเองครับ   เธอเป็นลูกครึ่งไทย-สิงคโปร์     จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 15:41:06

ความคิดเห็นที่ 8 1. การเล่นเพลง..ไม่จำเป็นต้องมีสติสูงครับ..แต่ต้องมีสมาธิตั้งมั่นระดับต้นจึงจะเล่นได้ดีครับ >> สติกับสมาธิย่อมคู่กัน สตินั้นมีอยู่ต่อเนื่องแน่นอน มากด้วย เพียงแต่ว่าไมได้อยู่กับกายใจเพียงอย่างเดียว แต่ส่งไปอารมณ์ภายนอกอยู่ไม่น้อย คนเล่นดนตรีนั้น หากสติไม่ดีพอจะพลาดเอาได้ง่ายๆ เพราะว่าต้องระลึกรู้จากหลายๆอายตนะพร้อมๆกัน การเล่นดนตรีนั้น หากคนที่ถึงจริงๆ จะอินไปกับท่วงทำนอง และดื่มด่ำกับการที่มีส่วนที่ได้กำกับเสียงนั้น ส่วนจะมีประโยชน์ไหม ก็เหมือนกับสมาธิในการงานทั่วไป ที่หลงเข้าไปในสมมติบัญญัติ ไม่ได้เพียงแค่สักว่ารู้ สักว่าเห็น ทำให้เกิดการปรุงแต่งอย่างต่อเนื่อง ไม่ก่อให้เกิดการเห็นแจ้งแต่อย่างใด จากคุณ : เป็ดจิ๋ว เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 15:54:15

ความคิดเห็นที่ 9 จิตจดจ่องานที่ทำ ตาดู หูฟัง จิตสั่งให้กายทำ เหมือนเดินจงกลม กายเดินสบาย แต่จิตรู้ จากคุณ : chiwat เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 17:30:36

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบ คุณ bos girl  เป็น งาน ของ vivaldi  ชื่อ เพลง four season  เพลงนี้ บรรยาย ถึง ฤดู 4 ฤดู  ช่วงที่ เด็กเล่น  เป็น การบรรยายถึงฤดูหนาว / งานชิ้นนี้ผลิตออกมา ก่อนกรุงศรีอยุธยาเเตกครั้งที่ สอง   70ปี แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 55 18:30:29 จากคุณ : cathen เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 17:41:07

ความคิดเห็นที่ 11 ตอบคุณ mm ongchi    หลังจากดู vdo เวเนซ่าเมเเล้ว เกิดราคะขึ้นจำนวนหนึ่ง จากคุณ : cathen เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 17:43:14

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาทักทายให้ความรู้ครับ จากคุณ : cathen เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 17:43:49

ความคิดเห็นที่ 13 ผู้แต่งเพลงบรรเลงแนวนี้ทุกท่านล้วนมีอารมณ์ความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เกิดมาในอดีต เรื่องที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน  และเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต(ความใฝ่ฝัน) การแต่งเพลงไม่ใช่สักเขียนตัวโนตโดยไม่มีจุดมุ่งหมายบนกระดาษ  ทุกตัวโนตที่เดินบนเส้นทางของดนตรี มีจังหวะที่ถูกควบคุมโดยนาฬิกาชีวิตอยู่แล้ว  เพียงแต่ก่อนจะเลือกเสียงตัวโนตแต่ละตัว  ผู้แต่งจะมีอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นในใจก่อนแล้ว ไม่ว่าจะโศกเศร้า  รื่นเริง  ร้อนแรง  สดชื่น  หวานฉ่ำ    เป็นต้น  อารมณ์เหล่านี้อาจจะแปรผันไปตามความรู้สึกของนักแต่งเพลงแต่ละท่าน  ทำให้เรามีเพลงแนวคลาสสิคที่แต่งโดยนักแต่งเพลงที่มีชื่อหลายท่านในอดีตโดยที่แต่ละท่านก็มีแนวบรรเลงไปตามบุคคลิคภาพส่วนตัว ทำให้มีแนวเพลงคลาสสิคที่หลากหลาย   สำหรับผู้ฟังนั้น  คงต้องมีอารมณ์ฟังเพลงที่ต้องอินในเพลงลักษณะนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้  เนื่องจากผู้ฟังที่ไม่เข้าใจในความจริงของชีวิตที่ทั้งตัวเองต้องประสบมาตั้งแต่เกิด คงจะฟังเพลงประเภทนี้ไม่เข้าใจ และไม่มีอารมณ์ร่วม  สิ่งสำคัญของเพลงที่เราฟัง  หากไม่มีผู้บรรเลง ผู้กำกับเพลงที่เข้าใจและเข้าถึงชีวตของเพลงที่จะบรรเลงในแต่ละบท  เพลงที่บรรเลงออกมาคงไม่สามารถทำให้มีผู้คนในโลกส่วนหนึ่งที่สนใจติดตามชมและฟังกันทั่วโลก   เพลงๆหนึ่งที่มีโนตกำกับอยู่  ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเล่นบรรเลงได้ดี  และถึงแม้ผู้เล่นบรรเลงได้ไพเราะ ก็ใช่ว่าทุกคนจะมีอารมณ์อินไปกับเพลงได้ จากคุณ : SURAWISH เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 22:28:39