|
ความสุขในพุทธศาสนาคือความยินดี ความพอใจ ความพึงใจ ความใคร่ อารมณ์ที่น่าใคร่น่าปรารถนา
ความสุขนั้นเกิดจาก "ตัณหา" หรือความอยาก
ซึ่งความสุขเหล่านี้พระพุทธเจ้าท่านสอนว่าตั้งอยู่ได้ไม่นาน ไม่เที่ยง มีความแปรปรวนไปเป็นธรรมดา ความสุขเหล่านี้ที่สุดแล้วจะนำความทุกข์มาให้
เมื่อรู้แล้วว่าความสุขล้วนนำความทุกข์มาให้
คราวนี้ก็วิธีการดับความสุข
นั่นคือความสุขนั้นเกิดขึ้นที่ไหนก็ดับที่ตรงนั้น
ความสุขนั้น "ตั้งอยู่ที่" "ที่รักที่เจริญใจในโลก" ที่รักที่เจริญใจในโลกนี้คือ ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ
ตาเห็นรูปแล้วชอบ ความสุขก็เกิดขึ้นตรงนั้น ตั้งอยู่ได้ที่ตรงนั้น และดับได้ที่ตรงนั้น
หูได้ยินเสียงแล้วชอบ ความสุขก็เกิดขึ้นตรงนั้น ตั้งอยู่ได้ที่ตรงนั้น และดับได้ที่ตรงนั้น
จมูกดมกลิ่นแล้วชอบ ความสุขก็เกิดขึ้นตรงนั้น ตั้งอยู่ได้ที่ตรงนั้น และดับได้ที่ตรงนั้น
ลิ้นได้ลิ้มรสแล้วชอบ ความสุขก็เกิดขึ้นตรงนั้น ตั้งอยู่ได้ที่ตรงนั้น และดับได้ที่ตรงนั้น
กายได้สัมผัสแล้วชอบ ความสุขก็เกิดขึ้นตรงนั้น ตั้งอยู่ได้ที่ตรงนั้น และดับได้ที่ตรงนั้น
ใจคิดอะไรแล้วชอบ ความสุขก็เกิดขึ้นตรงนั้น ตั้งอยู่ได้ที่ตรงนั้น และดับได้ที่ตรงนั้น
| จากคุณ |
:
โอ่อี๊โอ (oiooo)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 พ.ค. 55 23:49:03
|
|
|
|
พระพุทธเจ้าเคยตรัสเกี่ยวกับความสุขไหมครับว่า ความสุข คืออะไร
