ความคิดเห็นที่ 5 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 00:55:35

ความคิดเห็นที่ 9              1. ช่วยอธิบายให้เห็นถึงภัยของวัฏฏสงสารด้วยค่ะ [วันรัฐธรรมนูญ 54 23:28:12] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2011/12/Y11442477/Y11442477.html              ประกอบด้วย                 ๑. พรหมชาลสูตร                 ๒. สามัญญผลสูตร http://84000.org/tipitaka/read/?index9              2. นี่คือรูปพระอะไรคะ [5 ม.ค. 55 14:51:31] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/01/Y11540192/Y11540192.html#32              ประกอบด้วย                 ๑. พรหมชาลสูตร                 ๓. อัมพัฏฐสูตร                 ๔. โสณทัณฑสูตร                 ๕. กูฏทันตสูตร                 ๖. มหาลิสูตร                 ๗. ชาลิยสูตร                 ๘. มหาสีหนาทสูตร http://84000.org/tipitaka/read/?index9              และประกอบด้วย                 จูฬสัจจกสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=7323&Z=7551              3. ขอถามค่ะว่า พระสูตรไหนแสดงถึงการบรรลุพระอรหัตของท่านพระสารีบุตร [21 ก.พ. 55 16:28:37]     http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/02/Y11736976/Y11736976.html#29              ประกอบด้วย                 ๙. โปฏฐปาทสูตร                   ๑๐. สุภสูตร                   ๑๑. เกวัฏฏสูตร                   ๑๒. โลหิจจสูตร                   ๑๓. เตวิชชสูตร   http://84000.org/tipitaka/read/?index9                 ๑. มหาปทานสูตร                 ๒. มหานิทานสูตร   http://84000.org/tipitaka/read/?index10              และประกอบด้วย                 สัปปุริสสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=14&A=2670&Z=2898&pagebreak=0                 อุทยชาดก http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1526              4. พระอานนท์บรรลุเป็นพระโสดาบัน เพราะฟังธรรมจากใคร? [21 มี.ค. 55 00:06:18] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/03/Y11859877/Y11859877.html#29              ประกอบด้วย                 ๒. มหานิทานสูตร                 ๓. มหาปรินิพพานสูตร http://84000.org/tipitaka/read/?index10              5. ข้อความนี้เป็นพุทธภาษิตหรือไม่? [21 มี.ค. 55 00:10:50] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/03/Y11859889/Y11859889.html#15              ประกอบด้วย                 ๓. มหาปรินิพพานสูตร                 ๔. มหาสุทัสสนสูตร                 ๕. ชนวสภสูตร                 ๖. มหาโควินทสูตร                 ๗. มหาสมัยสูตร                 ๘. สักกปัญหสูตร   http://84000.org/tipitaka/read/?index10              และประกอบด้วย                 คังคมาลชาดก <<< http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1155              6. วันพระมีประวัติความเป็นมาอย่างไรคะ [4 พ.ค. 55 00:22:44] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/05/Y12045944/Y12045944.html#6              ประกอบด้วย                 ๘. สักกปัญหสูตร                 ๙. มหาสติปัฏฐานสูตร                 ๑๐. ปายาสิราชัญญสูตร http://84000.org/tipitaka/read/?index10              7. ดูกรกัสสป ก็เธอเล็งเห็นอำนาจประโยชน์อย่างไร จึงเป็นผู้อยู่ป่าเป็นวัตร ... [17 พ.ค. 55 12:56:34]   http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12106258/Y12106258.html#10 http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/05/Y12106258/Y12106258.html#10 <<<                ประกอบด้วย                 ๑. ปาฏิกสูตร                 ๒. อุทุมพริกสูตร                 ๓. จักกวัตติสูตร                 ๔. อัคคัญญสูตร http://84000.org/tipitaka/read/?index11              8. เนื่องในวันวิสาขบูชา ปี พ.ศ. 2555 อันเป็นวันครบ 2,600 ปี ที่องค์สมด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ [วันวิสาขบูชา 55 00:02:39] http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12188410/Y12188410.html http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/06/Y12188410/Y12188410.html <<< จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 20:36:47

ความคิดเห็นที่ 11              1. ช่วยอธิบายให้เห็นถึงภัยของวัฏฏสงสารด้วยค่ะ [วันรัฐธรรมนูญ 54 23:28:12] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2011/12/Y11442477/Y11442477.html              2. นี่คือรูปพระอะไรคะ [5 ม.ค. 55 14:51:31] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/01/Y11540192/Y11540192.html#32              3. ขอถามค่ะว่า พระสูตรไหนแสดงถึงการบรรลุพระอรหัตของท่านพระสารีบุตร [21 ก.พ. 55 16:28:37]    http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/02/Y11736976/Y11736976.html#29              4. พระอานนท์บรรลุเป็นพระโสดาบัน เพราะฟังธรรมจากใคร? [21 มี.ค. 55 00:06:18] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/03/Y11859877/Y11859877.html#29              5. ข้อความนี้เป็นพุทธภาษิตหรือไม่? [21 มี.ค. 55 00:10:50] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/03/Y11859889/Y11859889.html#15              6. วันพระมีประวัติความเป็นมาอย่างไรคะ [4 พ.ค. 55 00:22:44] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/05/Y12045944/Y12045944.html#6              7. ดูกรกัสสป ก็เธอเล็งเห็นอำนาจประโยชน์อย่างไร จึงเป็นผู้อยู่ป่าเป็นวัตร ... [17 พ.ค. 55 12:56:34] http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12106258/Y12106258.html#11 http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/05/Y12106258/Y12106258.html#11              8. เนื่องในวันวิสาขบูชา ปี พ.ศ. 2555 อันเป็นวันครบ 2,600 ปี ที่องค์สมด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ [วันวิสาขบูชา 55 00:02:39] http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12188410/Y12188410.html http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/06/Y12188410/Y12188410.html <<< จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 20:53:23

ความคิดเห็นที่ 12              การสนทนาธรรมนี้ต่อเนื่องมาจากกระทู้หัวข้อว่า              ดูกรกัสสป ก็เธอเล็งเห็นอำนาจประโยชน์อย่างไร จึงเป็นผู้อยู่ป่าเป็นวัตร ... http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12106258/Y12106258.html#278              สำรอง url ในอนาคต http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2012/05/Y12106258/Y12106258.html#278 <<<    จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 12:56:34 ถูกใจ : ฐานาฐานะ, คืนวันอันแสนดี, อ้วนดีนะ จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 20:54:11

ความคิดเห็นที่ 13 ... จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 21:05:44

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านอรรถกถา มหาลิสูตร อยู่ค่ะ เจ้าลิจฉวีได้ฟังอรรถนี้แล้ว จึงคิดว่า ธรรมอันประเสริฐอันใครๆ ไม่อาจจะบรรลุได้เหมือนนกบินบ้าง เหมือนhereคลานไปด้วยอกบ้าง สำหรับภิกษุบรรลุพระธรรมนี้ จะพึงมีข้อปฏิบัติในส่วนเบื้องต้นแน่ เราจะทูลถามถึงพระธรรมนั้นก่อน. http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=239 อ่านรอบแรกไม่เห็นตรงนี้เลย แปลกจริง อุปมาท่านน่าสนใจดี คำถาม คำนี้ตรงที่ขีดเส้นใต้ ติดคำกรองหรือไม่คะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 22:46:03

ความคิดเห็นที่ 15 ความคิดเห็นที่ 14              อ่านอรรถกถา มหาลิสูตร อยู่ค่ะ เจ้าลิจฉวีได้ฟังอรรถนี้แล้ว จึงคิดว่า ธรรมอันประเสริฐอันใครๆ ไม่อาจจะบรรลุได้เหมือนนกบินบ้าง เหมือนhereคลานไปด้วยอกบ้าง สำหรับภิกษุบรรลุพระธรรมนี้ จะพึงมีข้อปฏิบัติในส่วนเบื้องต้นแน่ เราจะทูลถามถึงพระธรรมนั้นก่อน. http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=239 อ่านรอบแรกไม่เห็นตรงนี้เลย แปลกจริง อุปมาท่านน่าสนใจดี คำถาม คำนี้ตรงที่ขีดเส้นใต้ ติดคำกรองหรือไม่คะ              ตอบว่า นี้น่าจะเป็นส่วน 1% ครับ              น่าจะติดคำกรอง เปลี่ยนสระเอ เป็น l แอลตัวเล็กจะได้ไหมหนอ? แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 55 23:08:56 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 55 23:02:36

ความคิดเห็นที่ 17 สัมปสาทนียสูตร http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536&pagebreak=0 กรุณาอธิบายค่ะ ๑.  [๗๔] ดูกรสารีบุตร เธอกำหนดใจด้วยใจ ... ... ได้ถึงความสำเร็จธรรมบางส่วนในธรรมทั้งหลายแล้ว จึงเลื่อมใสในพระองค์ว่า ... ๒. [๗๘] ... ยังอีกข้อหนึ่ง คนบางคนในโลกนี้ มิได้ดักใจได้ด้วยนิมิต มิได้ฟังเสียงของมนุษย์หรืออมนุษย์หรือเทวดาทั้งหลาย ดักใจได้เลย ทั้งมิได้ฟังเสียงละเมอของผู้วิตกวิจารดักใจได้เลย แต่ย่อมกำหนดรู้ใจของผู้ได้สมาธิซึ่งยังมีวิตกวิจารด้วยใจได้ว่า มโนสังขารของท่านผู้นี้ตั้งอยู่ด้วยประการใด เขาจะต้องตรึกถึงวิตกชื่อนี้ในลำดับจิตขณะนี้ ด้วยประการนั้น เขาดักใจได้มากอย่างทีเดียวว่า เรื่องนั้นต้องเป็นเหมือนอย่างนั้นแน่นอน เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นี้วิธีแห่งการดักใจคนข้อที่ ๔ ฯ ๓. [๗๙]  ... พิจารณาเห็นกระดูก ก้าวล่วงผิวหนังเนื้อและเลือดของบุรุษ ... ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ตั้งอยู่ในโลกนี้ ทั้งที่ตั้งอยู่ในปรโลกได้ ... ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษ ซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ในโลกนี้ ทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ในปรโลก ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 55 06:17:06

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 17              สัมปสาทนียสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536                     กรุณาอธิบายค่ะ              ๑. [๗๔] ดูกรสารีบุตร เธอกำหนดใจด้วยใจ ... ... ได้ถึงความสำเร็จธรรมบางส่วนในธรรมทั้งหลายแล้ว จึงเลื่อมใสในพระองค์ว่า ...              อธิบายว่า              ท่านพระสารีบุตรนั้น บรรลุสาวกบารมีญาณ เป็นเลิศในด้านปัญญา. ญาณปัญญาของท่านมาก เว้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระปัจเจกพุทธเจ้าแล้ว ไม่มีผู้ใดมีปัญญามากไปกว่าท่าน.              แต่ในที่นี้กล่าวถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านพระสารีบุตรถึงความ สำเร็จธรรมบางส่วน ส่วนที่ไม่ถึงความสำเร็จก็เช่นพระสัพพัญญุตญาณเป็นต้น.              ว่าโดยญาณต่างๆ ที่ไม่ทั่วไปแก่พระสาวก 6 ญาณ คือ              อินทริยปโรปริยัติญาณ [ญาณในความยิ่งและหย่อนแห่งอินทรีย์ของสัตว์ทั้งหลาย] ๑       อาสยานุสยญาณ [ญาณในฉันทะเป็นที่มานอนและกิเลสอันนอนเนื่องของสัตว์ทั้งหลาย] ๑ ยมกปาฏิหิรญาณ [ญาณในยมกปาฏิหาริย์] ๑ มหากรุณาสมาปัตติญาณ ๑ สัพพัญญุตญาณ ๑ อนาวรณญาณ ๑              ญาณเหล่านี้รวมเป็น ๗๓ ญาณ ในญาณทั้ง ๗๓ นี้ ญาณ ๖๗ [ข้างต้น] ทั่วไปแก่พระสาวก ญาณ ๖ [ในที่สุด] ไม่ทั่วไปด้วยพระสาวก เป็นญาณเฉพาะพระตถาคตเท่านั้น ฉะนี้แล ฯ http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=31&A=1&Z=94              ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=31&i=0              ๒. [๗๘] ...              ยังอีกข้อหนึ่ง คนบางคนในโลกนี้ มิได้ดักใจได้ด้วยนิมิต มิได้ฟังเสียงของมนุษย์หรืออมนุษย์หรือเทวดาทั้งหลาย ดักใจได้เลย              ทั้งมิได้ฟังเสียงละเมอของผู้วิตกวิจารดักใจได้เลย แต่ย่อมกำหนดรู้ใจของผู้ได้สมาธิซึ่งยังมีวิตกวิจารด้วยใจได้ว่า มโนสังขารของท่านผู้นี้ตั้งอยู่ด้วยประการใด              เขาจะต้องตรึกถึงวิตกชื่อนี้ในลำดับจิตขณะนี้ ด้วยประการนั้น เขาดักใจได้มากอย่างทีเดียวว่า เรื่องนั้นต้องเป็นเหมือนอย่างนั้นแน่นอน เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นี้วิธีแห่งการดักใจคนข้อที่ ๔ ฯ              อธิบายภาพรวมๆ ว่า              การดักใจการทายใจผู้อื่นนั้นมีหลายวิธี เช่นทั่วๆ ไป ก็พวกหมอดู มักจะสังเกตุอากัปกิริยาต่างๆ จึงทายใจไป คนถูกทายก็เลื่อมใสได้ พวกหมอดู จึงได้ทรัพย์ไป.              คนบางคนในโลกนี้ ดักใจได้ด้วยนิมิตว่า ใจของท่านอย่างนี้ ใจของท่าน เป็นอย่างนี้ จิตของท่านเป็นดังนี้ เขาดักใจได้มากอย่างทีเดียวว่า เรื่องนั้นต้องเป็น เหมือนอย่างนั้นแน่นอน เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นี้วิธีแห่งการดักใจคนข้อที่ ๑ ฯ              เช่นว่า มีกลิ่นอาหารหอมฟุ้งมา นายA มีอาการน้ำลายไหลดังนี้ ก็ทายใจว่า นายA มีใจปรารถนารสอาหาร หรือนายA หิวอาหาร.              หรือมีกลิ่นอาหารหอมฟุ้งมา นายA น้ำลายไม่ไหล ก็พูดชวนเดินไป ที่มีร้านอาหาร ก็ทายใจว่า นายA มีใจปรารถนารสอาหาร หรือนายA หิวอาหาร.              ในอรรถกถาอธิบายโดยนัยว่า              เหตุการณ์สองอย่างมีความสัมพันธ์ต่อกัน เรื่องนี้อาจจะเป็นจริง แต่ไม่ควรใส่ใจมากนัก เพราะอานิสงส์ที่จะได้ก็เป็นเพียงนักทายนิมิตเท่านั้น.              ยังอีกข้อหนึ่ง คนบางคนในโลกนี้ มิได้ดักใจได้ด้วยนิมิต มิได้ฟังเสียงของมนุษย์หรืออมนุษย์หรือเทวดาทั้งหลาย ดักใจได้เลย              อธิบายว่า น้ำเสียงของผู้พูด บางคนสามารถทายใจได้ เสียงสั้นยาว เสียงสั่นๆ เสียงมั่นใจเป็นต้น เมื่อได้ยินแล้ว ก็พอให้เป็นทางรู้ใจของผู้พูดได้ เรื่องนี้ พนักงานสอบสวนมักเชี่ยวชาญในการแสวงหาพิรุธ.              ในอรรถกถาอธิบายโดยนัยว่า              ทายใจด้วยการฟังพวกเทวดาหรืออมนุษย์มาบอกเนื้อความนั้น ข้อนี้น่าจะเป็นพวกทรงเจ้าเป็นต้น.              ทั้งมิได้ฟังเสียงละเมอของผู้วิตกวิจารดักใจได้เลย แต่ย่อมกำหนด รู้ใจของผู้ได้สมาธิซึ่งยังมีวิตกวิจารด้วยใจได้ว่า มโนสังขารของท่านผู้นี้ตั้งอยู่ ด้วยประการใด              เขาจะต้องตรึกถึงวิตกชื่อนี้ในลำดับจิตขณะนี้ ด้วยประการนั้น เขาดักใจได้มากอย่างทีเดียวว่า เรื่องนั้นต้องเป็นเหมือนอย่างนั้นแน่นอน เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นี้วิธีแห่งการดักใจคนข้อที่ ๔ ฯ              อธิบายว่า ข้อนี้เป็นเจโตปริยญาณ คือไม่ต้องอาศัยนิมิต คำบอก ของอมนุษย์ คำกล่าวตอนละเมอ ก็สามารถทายใจได้ว่า คนนี้นึกเรื่องแล้ว ต่อไปเขาจะนึกเรื่องนี้ต่อไป คืออ่านใจได้และรู้ทางไปของความคิด.              ๓. [๗๙] ... พิจารณาเห็นกระดูก ก้าวล่วงผิวหนังเนื้อและเลือดของบุรุษ ... ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ตั้งอยู่ในโลกนี้ ทั้งที่ตั้งอยู่ในปรโลกได้              ... ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษ ซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ ไม่ตั้งอยู่ในโลกนี้ ทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ในปรโลก              อธิบายว่า              ทสฺสนสมาปตฺติเทสนาวณฺณนา http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=73&p=2#ทสฺสนสมาปตฺติเทสนาวณฺณนา                  แม้อ่านอรรถกถาก็เข้าใจได้ยาก จึงทำความเข้าใจกว้างๆ อย่างนี้ คือ              ทัศนสมาบัติ น่าจะหมายถึง ญาณทัสสนะของผู้มีฌานสมบัติ.              ข้อ 1. บุคคลมีจิตตั้งมั่นแล้ว (สมาบัติ) ภายหลังพิจารณาอาการ 32 นั้นแล้วบรรลุญาณทัสสนะ คือบรรลุเป็นพระอริยบุคคล.              ข้อ 2. คล้ายกัน แตกต่างตรงที่ก้าวข้ามส่วนอื่นๆ ไปเสีย พิจารณา กระดูกเป็นอารมณ์ โดยสันนิษฐานว่า บรรดาร่างกายทั้งหมด กระดูกนับว่า แข็งแรงที่สุด นัยก็คือพิจารณาส่วนที่แข็งแรงที่สุด เป็นอารมณ์ของกรรมฐาน โดยนัยว่า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ก็สิ่งที่แข็งแรงที่สุดก็ไม่เที่ยง ก็เป็นอันสิ่งอื่นๆ ในกายก็เป็นเช่นกัน แล้วบรรลุญาณทัสสนะ ฯ              อาจจะมีคำถามว่า ก็บรรลุเหมือนญาณทัสสนะเหมือนกัน จะกล่าวแยกเพื่ออะไร สันนิษฐานว่า อาการบรรลุธรรมของพระโยคาวจร ในลักษณะอย่างนี้น่าจะมีมากอยู่ จึงเป็นเหตุให้กล่าวถึงอาการบรรลุ.              ข้อ 3. เพิ่มเติมจากข้อ 2 คือ บรรลุแล้วยังได้ญาณกำหนดรู้ว่า              ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ตั้งอยู่ในโลกนี้      ทั้งที่ตั้งอยู่ในปรโลกได้ นี้ทัศนสมาบัติข้อที่ ๓ ฯ              น่าจะหมายถึง กระแสของกิเลสที่ตัดขาดแล้ว ซึ่งน่าจะเป็นกามราคะ (ระดับพระอนาคามี) ก็เหลือกิเลสที่ยังอยู่ในปัจจุบัน และในปรโลก.              ข้อ 4. เป็นการบรรลุถึงพระอรหัต ได้ญาณกำหนดรู้ว่า              ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษ ซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ ในโลกนี้ ทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ในปรโลก นี้ทัศนสมาบัติข้อที่ ๔ ฯ              คือไม่มีตัณหาอันเป็นเหตุให้เกิดวิญญาณในปรโลกอีก ทั้งในปัจจุบัน หลังจากบรรลุแล้ว วิญญาณที่ยังเป็นไปอยู่ ไม่ประกอบด้วยกิเลสอีกเลย.              พยายามจับความกว้างๆ อย่างนี้              ให้ถือว่า ฟังไว้ก็พอ เพราะเป็นข้ออธิบายประกอบการสันนิษฐานของผม. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 05:02:53

ความคิดเห็นที่ 19            ๕. สัมปสาทนียสูตร (๒๘) http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536&pagebreak=0              สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ สวนมะม่วงของปาวาริกเศรษฐี เขตเมืองนาลันทา              ครั้งนั้น ท่านพระสารีบุตรเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค แล้วกราบทูลว่า              ข้าพระองค์เลื่อมใสในพระผู้มีพระภาคว่า ทั้งอดีต อนาคต และปัจจุบัน ไม่มีสมณะหรือ พราหมณ์อื่นที่จะมีความรู้ยิ่งไปกว่าพระผู้มีพระภาคในทางพระสัมโพธิญาณ              พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า              ที่เธอกล่าววาจาอย่างอาจหาญ บันลือสีหนาทยืนยันแน่ลงไปเช่นนี้ เธอกำหนดใจด้วยใจ (กำหนดรู้จิต) ของพระผู้มีพระภาคทั้งหมดที่มีมาแล้วในอดึต อนาคต และปัจจุบันได้หรือว่า พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นมีศีล มีธรรม มีพระปัญญา มีวิหารธรรม มีวิมุตติ อย่างนี้              ท่านพระสารีบุตรทูลตอบว่า ข้อนั้นเป็นไปไม่ได้เลย พระเจ้าข้า              พระองค์ตรัสว่า เธอไม่มีเจโตปริยญาณในพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีในอดีต อนาคต และปัจจุบัน ทำไมเธอจึงอาจหาญกล่าววาจาเช่นนี้ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=วิหารธรรม http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ความหลุดพ้น,&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=เจโตปริยญาณ                            ท่านพระสาีรีบุตรทูลตอบว่า              แม้ข้าพระองค์ไม่มีเจโตปริยญาณ แต่ก็ทราบอาการที่เป็นแนวของธรรมได้              เปรียบเหมือนเมืองชายแดนที่มีกำแพงแน่นหนา มีทางเข้าได้เพียงประตูเดียว คนเฝ้าประตู ที่ฉลาดย่อมทราบว่าคนหรือสัตว์ รูปร่างใหญ่หรือเล็ก จะเข้าออกจากเมืองนี้ได้โดยประตูนี้ ประตูเดียวเท่านั้น ฉันใด ข้าพระองค์ก็ทราบอาการที่เป็นแนวของธรรมได้ฉันนั้น              พระผู้่มีพระภาคที่มีมาแล้วอดีตทั้งสิ้น ล้วนทรงละนิวรณ์ ๕ อันเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ ทอนกำลังปัญญา              ทรงมีจิตตั้งมั่นแล้วในสติปัฏฐาน ๔              ทรงเจริญสัมโพชฌงค์ ๗ ตามเป็นจริง จึงได้ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ              แม้พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งจักมีในอนาคตทั้งสิ้น แม้พระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ บัดนี้ ก็ทรงละนิวรณ์ ๕ ฯลฯ              ข้าพระองค์ได้ฟังธรรมที่พระองค์ทรงแสดง ทรงอุปมา อย่างยอดเยี่ยม ทำให้รู้ยิ่งในธรรม ได้สำเร็จธรรมบางส่วน จึงเลื่อมใสในพระองค์ว่า              พระผู้มีพระภาคเป็นผู้ตรัสรู้ด้วยพระองค์เองโดยชอบ พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคตรัสดีแล้ว พระสงฆ์เป็นผู้ปฏิบัติชอบแล้ว http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=นิวรณ์_5 http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สติปัฏฐาน http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=โพชฌงค์                                ยังมีข้อธรรมที่เยี่ยม ที่พระองค์ทรงรู้ยิ่ง ไม่มีข้อธรรมอื่นที่จะทรงรู้ยิ่งขึ้นไป ซึ่งไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ที่จะรู้ยิ่งไปกว่าพระองค์ คือ              ๑. กุศลธรรมทั้งหลาย ได้แก่              สติปัฏฐาน ๔ สัมมัปปธาน ๔ อิทธิบาท ๔ อินทรีย์ ๕ พละ ๕ โพชฌงค์ ๗ อริยมรรค ๘              ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ ทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไปด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบัน http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สัมมัปปธาน http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อิทธิบาท http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อินทรีย์_5 http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=มรรคมีองค์_8 http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=เจโตวิมุตติ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปัญญาวิมุตติ                ๒. ธรรมในฝ่ายบัญญัติอายตนะ อันได้แก่อายตนะภายในและอายตนะภายนอก อย่างละ ๖ เหล่านี้ คือ              จักษุกับรูป โสตกับเสียง ฆานะกับกลิ่น ชิวหากับรส กายกับโผฏฐัพพะ มนะกับธรรมารมณ์ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อายตนะ              ๓. ธรรมในการก้าวลงสู่ครรภ์ การก้าวลงสู่ครรภ์ ๔ เหล่านี้คือ สัตว์บางชนิดในโลกนี้;              ๓.๑ ไม่รู้สึกตัวตอนก้าวลงสู่ครรภ์มารดา ตอนอยู่ในครรภ์มารดา และตอนคลอดจากครรภ์มารดา (มนุษย์ตามปกติทั่วไป)              ๓.๒ รู้สึกตัวตอนก้าวลงสู่ครรภ์มารดาอย่างเดียว แต่ไม่รู้สึกตัวตอนอยู่ในครรภ์มารดา และตอนคลอดจากครรภ์มารดา (อสีติมหาสาวก)              ๓.๓ รู้สึกตัวตอนก้าวลงสู่ครรภ์มารดา และตอนอยู่ในครรภ์มารดา แต่ไม่รู้สึกตัวตอนคลอดจากครรภ์มารดา (พระอัครสาวกทั้งสองและของพระปัจเจกโพธิสัตว์)              ๓.๔ รู้สึกตัวตอนก้าวลงสู่ครรภ์มารดา ตอนอยู่ในครรภ์มารดา และตอนคลอดจากครรภ์มารดา (พระสัพพัญญูโพธิสัตว์)              ๔. ธรรมในวิธีแห่งการดักใจคน (ทายใจ) ดักใจได้หลายอย่างว่า เรื่องนั้นต้องเป็นเหมือนอย่างนั้นแน่นอน เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้              วิธีแห่งการดักใจคน ๔ อย่างเหล่านี้ คือ คนบางคนในโลกนี้;              ๔.๑ ดักใจได้ด้วยนิมิต (อากัปกิริยาต่างๆ เป็นต้น) ว่า ใจของท่านอย่างนี้ ใจของท่านเป็นอย่างนี้ จิตของท่านเป็นดังนี้              ๔.๒ ไม่ได้ดักใจได้ด้วยนิมิต ต่อเมื่อได้ฟังเสียงของมนุษย์ หรืออมนุษย์ หรือเทวดา ทั้งหลายแล้ว จึงดักใจได้ว่า ใจของท่านอย่างนี้ ใจของท่านเป็นอย่างนี้ จิตของท่านเป็นดังนี้              ๔.๓ ไม่ได้ดักใจได้ด้วยนิมิต ทั้งไม่ได้ฟังเสียงของมนุษย์หรืออมนุษย์หรือเทวดา ทั้งหลาย ต่อเมื่อได้ฟังเสียงละเมอของผู้วิตกวิจาร จึงดักใจได้ว่า ใจของท่านอย่างนี้ ใจของท่านเป็นอย่างนี้ จิตของท่านเป็นดังนี้              ๔.๔ ไม่ได้ดักใจได้ด้วยนิมิต ไม่ได้ฟังเสียงของมนุษย์หรืออมนุษย์หรือเทวดาทั้งหลาย ทั้งไม่ได้ฟังเสียงละเมอของผู้วิตกวิจาร              แต่ย่อมกำหนดรู้ใจของผู้ได้สมาธิซึ่งยังมีวิตกวิจารด้วยใจได้ว่า มโนสังขารของท่านผู้นี้ ตั้งอยู่ด้วยประการใด เขาจะต้องตรึกถึงวิตกชื่อนี้ในลำดับจิตขณะนี้ ด้วยประการนั้น (เจโตปริยญาณ)              ๕. ธรรมในทัศนสมาบัติ ทัศนสมาบัติ ๔ อย่างเหล่านี้ คือ              ๕.๑  สมณะหรือพราหมณ์บางคนในโลกนี้ บำเพ็ญเพียร มนสิการ ได้บรรลุเจโตสมาธิ (บรรลุญาณทัสสนะเป็นพระอริยบุคคล) พิจารณาเห็นกายนี้เต็มไปด้วยของไม่สะอาด คือ ผม ขน ฯลฯ ไขข้อ มูตร              ๕.๒ เหมือนข้อ ๕.๑ พิจารณาเห็นกระดูก ก้าวล่วงผิวหนังเนื้อและเลือดของบุรุษ (พิจารณากระดูกเป็นอารมณ์ ก้าวข้ามส่วนอื่นๆ ไปเสีย)              ๕.๓ เหมือนข้อ ๕.๒ ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ตั้งอยู่ในโลกนี้ ทั้งที่ตั้งอยู่ในปรโลกได้              ๔.๔ เหมือนข้อ ๕.๒ ย่อมรู้กระแสวิญญาณของบุรุษ ซึ่งขาดแล้วโดยส่วนสอง คือทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ในโลกนี้ ทั้งที่ไม่ตั้งอยู่ในปรโลก (คือไม่มีตัณหาอันเป็นเหตุให้เกิดวิญญาณใน ปรโลกอีกทั้งในปัจจุบันหลังจากบรรลุแล้ว และวิญญาณที่ยังเป็นไปอยู่ ไม่ประกอบด้วยกิเลสอีกเลย) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ทวัตติงสาการ              ๖. ธรรมในฝ่ายบุคคลบัญญัติ บุคคล ๗ พวกเหล่านี้ คือ              อุภโตภาควิมุตติ ปัญญาวิมุตติ กายสักขิ ทิฏฐิปัตตะ สัทธาวิมุตติ ธรรมานุสารี สัทธานุสารี http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อริยบุคคล_7              ๗. ธรรมในฝ่ายธรรมเป็นที่ตั้งมั่น คือโพชฌงค์ ๗ ได้แก่              สติสัมโพชฌงค์ ธรรมวิจยสัมโพชฌงค์ วิริยสัมโพชฌงค์ ปีติสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ สมาธิสัมโพชฌงค์ อุเบกขาสัมโพชฌงค์              ๘. ธรรมในฝ่ายปฏิปทา ปฏิปทา ๔ (ทางดำเนิน, ความประพฤติ, ข้อปฏิบัติ)คือ              ๘.๑ ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก และรู้ได้ช้า              ๘.๒ ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก แต่รู้ได้เร็ว              ๘.๓ สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก แต่รู้ได้ช้า              ๘.๔ สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก และรู้ได้เร็ว              (ข้อ ๘.๔ นับว่าเป็นปฏิปทาประณีต) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปฏิปทา_๔              ๙. ธรรมในฝ่ายภัสสสมาจาร (มรรยาทเกี่ยวด้วยคำพูด)              ไม่กล่าวมุสาวาท ไม่กล่าววาจาส่อเสียด (ทำให้เกิดความแตกร้าวกัน) ไม่กล่าววาจาที่ทำให้เกิดการแข่งขันหวังชนะ              กล่าวแต่วาจาซึ่งไตร่ตรองด้วยปัญญา ถูกต้องตามกาล                                ๑๐. ธรรมในฝ่ายศีลสมาจารของบุรุษ เป็นคนมีสัจจะ มีศรัทธา              ไม่เป็นคนพูดหลอกลวง ไม่พูดเลียบเคียง (พูดอ้อมค้อมหาทางให้เขาถวายของ) ไม่พูดหว่านล้อม (การพูดอ้อมไปอ้อมมาเพื่อให้เขาถวายปัจจัย ๔) ไม่พูดและเล็ม ไม่แสวงหาลาภด้วยลาภ (ให้แต่น้อยเพื่อหวังตอบแทนมาก)              เป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย รู้จักประมาณในโภชนะ ทำความสม่ำเสมอ ประกอบชาคริยานุโยค ไม่เกียจคร้าน ปรารภความเพียร เพ่งฌาน มีสติ พูดดี และมีปฏิภาณ มีคติ มีปัญญาทรงจำ มีความรู้ ไม่ติดอยู่ในกาม มีสติ มีปัญญารักษาตน เที่ยวไป http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อปัณณกปฏิปทา http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ลาภด้วยลาภ&detail=on              ๑๑. ธรรมในฝ่ายอนุสาสนวิธี อนุสาสนวิธี ๔ อย่าง (วิธีการสั่งสอน) คือ              พระผู้มีพระภาคย่อมทรงทราบด้วยมนสิการว่าบุคคลนี้เมื่อปฏิบัติตามที่สั่งสอน;              ๑๑.๑ จะเป็นพระโสดาบัน ไม่ไปสู่อบาย ต่อไปตรัสรู้แน่นอน เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป              ๑๑.๒ จะเป็นพระสกทาคามี จะเกิดในโลกอีก ๑ ครั้ง แล้วจะปรินิพพาน เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป และเพราะราคะโทสะและโมหะเบาบาง              ๑๑.๓ จะเป็นพระอนาคามี เป็นอุปปาติกะ ปรินิพพานในภพที่เกิดนั้น ไม่ต้องกลับมาเกิดในโลกอีก เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป              ๑๑.๔ได้บรรลุเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป (บรรลุเป็นพระอรหันต์) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สังโยชน์ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=โอปปาติกะ&detail=on                            ๑๒. ธรรมในฝ่ายวิมุตติญาณของบุคคลอื่น (รู้ความหลุดพ้นของพระอริยบุคคล ๔) คือ         พระผู้มีพระภาคย่อมทรงทราบบุุคคลอื่น ด้วยมนสิการว่าบุคคลนี้จะเป็นพระโสดาบัน ... พระสกทาคามี ... พระอนาคามี ... พระอรหันต์              ๑๓. ธรรมในฝ่ายสัสสตวาทะ สัสสตวาทะ ๓ (เห็นว่าอัตตาและโลกเที่ยง) คือ สมณะหรือพราหมณ์บางคนในโลกนี้ บำเพ็ญเพียร บรรลุเจโตสมาธิ              ๑๓.๑ ระลึกชาติได้หนึ่งชาติ ถึงหลายแสนชาติ จึงเห็นว่าอัตตาและโลกเที่ยง              ๑๓.๒ ระลึกชาติได้ ๑ สังวัฏกัปวิวัฏกัป (กัปที่โลกเจริญจนถึงโลกเสื่อม) ถึง ๑๐ จึงเห็นว่าอัตตาและโลกเที่ยง              ๑๓.๓ ระลึกชาติได้ ๑๐ สังวัฏกัปวิวัฏกัป ถึง ๔๐ จึงเห็นว่าอัตตาและโลกเที่ยง              ๑๔. ธรรมในฝ่ายบุพเพนิวาสานุสติญาณ (ระลึกชาติได้)              สมณะหรือพราหมณ์บางคนในโลกนี้ บำเพ็ญเพียร บรรลุเจโตสมาธิ ระลึกชาติได้ ๑ ชาติ ถึงหลายสังวัฏวิวัฏกัป              ยังมีสัตว์ที่มีชาติอันไม่อาจนับได้ด้วยวิธีคำนวณหรือวิธีนับ เช่น รูปภพ อรูปภพ สัญญีภพ อสัญญีภพ เนวสัญญีนาสัญญีภพ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=วิชชา_3              ๑๕. ธรรมในฝ่ายรู้จุติและอุปบัติของสัตว์ทั้งหลาย (จุตูปปาตญาณ)              สมณะหรือพราหมณ์บางคนในโลกนี้ บำเพ็ญเพียร บรรลุเจโตสมาธิ ย่อมเห็นหมู่สัตว์ ที่กำลังจุติ กำลังอุปบัติ ด้วยทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ เห็นหมู่สัตว์ได้ดีได้ชั่วตามกรรมของตน              ๑๖. ธรรมในฝ่ายอิทธิวิธี อิทธิวิธี ๒ อย่างเหล่านี้ คือ              ๑๖.๑ ฤทธิ์ที่ประกอบด้วยอาสวะ ประกอบด้วยอุปธิ (สิ่งที่ยังระคนด้วยกิเลส) ไม่เรียกว่าเป็นของพระอริยะ เช่น คนเดียวเป็นหลายคนก็ได้              ๑๖.๒ ฤทธิ์ที่ปราศจากอาสวะ ปราศจากอุปธิ เรียกว่าเป็นของพระอริยะ เช่น ละวางความรู้สึกว่าเป็นปฏิกูลและความรู้สึกว่าไม่เป็นปฏิกูลทั้ง ๒ อย่างนี้เสีย แล้ววางเฉย มีสติสัมปชัญญะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อุปธิ&detail=on              ท่านพระสารีบุตรกราบทูลต่อไปว่า สิ่งใดอันกุลบุตรผู้มีศรัทธา พึงบรรลุด้วยความเพียร สิ่งนั้นพระผู้มีพระภาคได้ทรงบรรลุเต็มที่แล้ว              พระผู้มีพระภาคไม่ทรงประกอบความพัวพันด้วยความสุขในกาม และไม่ทรงประกอบการทำตนให้ลำบากเป็นทุกข์              ทรงได้ฌาน ๔ (รูปาวจรจิต) อันล่วงกามาวจรจิต ได้โดยไม่ยาก              หากบุคคลถามถึงสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต และปัจจุบัน ในเรื่องความรู้ยิ่งกว่าและความรู้เสมอกันกับพระผู้มีพระภาค              พระสารีบุตรพึงตอบบุคคลนั้น โดยนัยว่า              ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต ที่มีความรู้เยี่ยมยิ่งกว่า พระผู้มีพระภาคในสัมโพธิญาณ แต่ถ้าความรู้เสมอกัน มีอยู่              ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในปัจจุบัน ที่มีความรู้เสมอเท่ากับพระผู้มีพระภาค ในสัมโพธิญาณ              ความนี้ข้าพระองค์ได้สดับมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาค              และเนื่องจากว่าอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ๒ พระองค์ จะเกิดพร้อมกันในโลกธาตุเดียวกันไม่ได้ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กามาวจรจิต&detail=on              ดังนี้แล้ว พระสารีบุตรเถระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า              ที่ข้าพระองค์กล่าวอย่างนี้หากถูกถาม นับว่าเป็นการกล่าวตามพระพุทธพจน์ ไม่ได้กล่าวตู่ พระผู้มีพระภาคด้วยคำไม่จริง ถือว่าแก้ไปตามธรรมสมควรแก่ธรรม แลหรือ?                พระผู้มีพระภาคตรัสรับรองคำกล่าวของท่านพระสารีบุตรว่า ตอบได้ถูกแล้ว              เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว ท่านพระอุทายีได้กราบทูลว่า              น่าอัศจรรย์นัก พระตถาคตเป็นผู้ทรงมีฤทธิ์มีอานุภาพมาก แต่ไม่ทรงแสดงพระองค์ให้ ปรากฏ ทรงมักน้อย สันโดษ              ถ้าพวกอัญญเดียรถีย์ปริพาชก ได้เห็นธรรมแม้สักข้อหนึ่งจากธรรมของพระองค์นี้ในตนแล้ว พวกเขาจะต้องเที่ยวประกาศฤทธิ์ของตนแน่นอน              พระผู้มีพระภาคตรัสสั่งสอนท่านพระอุทายี ให้มีความมักน้อย ความสันโดษ เช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงปฏิบัติ              แล้วตรัสกับท่านพระสารีบุตรว่า เพราะเหตุนี้แหละ ให้ท่านพระสารีบุตรพึงกล่าวธรรมปริยาย นี้เนืองๆ แก่ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา              พวกโมฆบุรุษที่ยังมีความเคลือบแคลงในพระองค์ หากฟังธรรมปริยายนี้ จะละความเคลือบแคลงนั้นได้              ท่านพระสารีบุตรเมื่อได้ฟังภาษิตของพระผู้มีพระภาค ก็ได้ประกา่ศความเลื่อมใสของตน เฉพาะพระพักตร์              เพราะฉะนั้น พระสูตรนี้จึงมีชื่อว่า "สัมปสาทนียะ" แก้ไขตาม #42 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 22:33:03 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 22:31:55 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 55 21:40:52 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 55 22:11:26 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:05:33

ความคิดเห็นที่ 20 ความคิดเห็นที่ 19              ๕. สัมปสาทนียสูตร (๒๘) http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536                   ย่อความนี้ ขอเวลาสักหน่อยในการตรวจทาน ระหว่างนี้ ขอให้ทบทวนพระสูตรเก่าไปก่อน. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 16:25:42

ความคิดเห็นที่ 21 รับทราบค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 16:37:46

ความคิดเห็นที่ 22 [๑๐๙] ดูกรจุนทะ ก็บริษัทเหล่านั้นแล พึงพร้อมเพรียงกัน ชื่นบานกัน ไม่วิวาทกัน ศึกษาเถิด สพรหมจารีสงฆ์ผู้ใดผู้หนึ่งพึงกล่าวธรรม หากว่าในภาษิต ของสพรหมจารีนั้น คำอย่างนี้พึงมีแก่เธอทั้งหลายว่า อาวุโส ท่านผู้มีอายุนี้แล ถือเอาอรรถนั่นแหละผิด และยกขึ้นซึ่งพยัญชนะทั้งหลายผิด ดังนี้ เธอทั้งหลาย ไม่พึงยินดี ไม่พึงคัดค้านต่อสพรหมจารีนั้น ครั้นแล้วสพรหมจารีนั้นอันพวกเธอ พึงกล่าวอย่างนี้ว่า อาวุโส พยัญชนะเหล่านี้หรือพยัญชนะเหล่านั้นของอรรถนี้ เหล่าไหนจะสมควรกว่ากัน อรรถนี้หรืออรรถนั่นของพยัญชนะเหล่านี้ อย่างไหน จะสมควรกว่ากัน หากว่าสพรหมจารีนั้นพึงกล่าวอย่างนี้ว่า อาวุโส พยัญชนะ เหล่านี้แหละของอรรถนี้สมควรกว่า และอรรถนี้แหละของพยัญชนะเหล่านี้สมควร กว่า สพรหมจารีนั้นอันพวกเธอไม่พึงยินดี ไม่พึงรุกราน ครั้นแล้วสพรหมจารี นั้นแหละ อันพวกเธอพึงให้รู้ด้วยดี เพื่อไตร่ตรองอรรถนั้นและพยัญชนะเหล่า นั้น ฯ ปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#109 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 23:11:37

ความคิดเห็นที่ 23 ความคิดเห็นที่ 22              [๑๐๙] ดูกรจุนทะ ก็บริษัทเหล่านั้นแล พึงพร้อมเพรียงกัน ชื่นบานกัน ไม่วิวาทกัน ศึกษาเถิด สพรหมจารีสงฆ์ผู้ใดผู้หนึ่งพึงกล่าวธรรม หากว่าในภาษิต ของสพรหมจารีนั้น คำอย่างนี้พึงมีแก่เธอทั้งหลายว่า อาวุโส ท่านผู้มีอายุนี้แล ถือเอาอรรถนั่นแหละผิด และยกขึ้นซึ่งพยัญชนะทั้งหลายผิด ดังนี้ เธอทั้งหลาย ไม่พึงยินดี ไม่พึงคัดค้านต่อสพรหมจารีนั้น ครั้นแล้วสพรหมจารีนั้นอันพวกเธอ พึงกล่าวอย่างนี้ว่า อาวุโส พยัญชนะเหล่านี้หรือพยัญชนะเหล่านั้นของอรรถนี้ เหล่าไหนจะสมควรกว่ากัน อรรถนี้หรืออรรถนั่นของพยัญชนะเหล่านี้ อย่างไหน จะสมควรกว่ากัน หากว่าสพรหมจารีนั้นพึงกล่าวอย่างนี้ว่า อาวุโส พยัญชนะ เหล่านี้แหละของอรรถนี้สมควรกว่า และอรรถนี้แหละของพยัญชนะเหล่านี้สมควร กว่า สพรหมจารีนั้นอันพวกเธอไม่พึงยินดี ไม่พึงรุกราน ครั้นแล้วสพรหมจารี นั้นแหละ อันพวกเธอพึงให้รู้ด้วยดี เพื่อไตร่ตรองอรรถนั้นและพยัญชนะเหล่านั้น ฯ              ปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#109              [๑๐๙] ดูกรจุนทะ ก็บริษัทเหล่านั้นแล พึงพร้อมเพรียงกัน ชื่นบานกัน ไม่วิวาทกัน ศึกษาเถิด >>>>              ก็สงฆ์เหล่านั้น หรือสงฆ์ในอาวาสนั้นๆ จงพร้อมเพรียงกัน ไม่ทะเลาะกัน ศึกษาพระธรรมวินัยเถิด (ในส่วนนี้ คือ สติปัฏฐาน ๔ สัมมัปปธาน ๔ อิทธิบาท ๔ อินทรีย์ ๕ พละ ๕ โพชฌงค์ ๗ อริยมรรคมีองค์ ๘ ตามนัยของข้อ 108 ก็ได้) ------------------------              สพรหมจารีสงฆ์ผู้ใดผู้หนึ่งพึงกล่าวธรรม หากว่าในภาษิตของสพรหมจารีนั้น คำอย่างนี้พึงมีแก่เธอทั้งหลายว่า อาวุโส ท่านผู้มีอายุนี้แล ถือเอาอรรถนั่นแหละผิด และยกขึ้นซึ่งพยัญชนะทั้งหลายผิด ดังนี้ >>>>              ผู้ที่อยู่ในหมู่ (สงฆ์) นั้นผู้ปฏิญญาว่า ประพฤติพรหมจรรย์เสมอกัน อาจจะกล่าวคำหรือธรรมใดๆ หากคำที่เขาผู้นั้นกล่าวต่อสงฆ์มีเนื้อความเช่นว่า              ท่านผู้มีอายุ ท่านถือเอาความหมายผิดไป ยกตัวอักษรผิดไปแล้ว ดังนี้. ------------------------              เธอทั้งหลายไม่พึงยินดี ไม่พึงคัดค้านต่อสพรหมจารีนั้น ครั้นแล้วสพรหมจารีนั้น อันพวกเธอพึงกล่าวอย่างนี้ว่า              อาวุโส พยัญชนะเหล่านี้หรือพยัญชนะเหล่านั้นของอรรถนี้เหล่าไหนจะสมควรกว่ากัน                 อรรถนี้หรืออรรถนั่นของพยัญชนะเหล่านี้ อย่างไหนจะสมควรกว่ากัน >>>>              เธอทั้งหลายยังไม่ควรเห็นคล้อยตาม ยังไม่ต้องคัดค้านผู้นั้น              จากนั้น เธอทั้งหลายควรถามเขาว่า              ท่านผู้มีอายุ ตัวอักษรอย่างที่ 1 หรือที่ 2 ของความหมายนี้ ตัวอักษรอย่างที่ 1 หรือที่ 2 เหมาะสม สมควร สอดคล้องกว่ากัน. ------------------------              หากว่าสพรหมจารีนั้นพึงกล่าวอย่างนี้ว่า              อาวุโส พยัญชนะเหล่านี้แหละของอรรถนี้สมควรกว่า และอรรถนี้แหละของพยัญชนะเหล่านี้สมควรกว่า              สพรหมจารีนั้นอันพวกเธอไม่พึงยินดี ไม่พึงรุกราน              ครั้นแล้วสพรหมจารีนั้นแหละ อันพวกเธอพึงให้รู้ด้วยดี เพื่อไตร่ตรองอรรถนั้น    และพยัญชนะเหล่านั้น ฯ >>>>              หากว่า เขากล่าวว่า              ท่านผู้มีอายุ ตัวอักษรอย่างนี้ เหมาะสมกับความหมายนี้มากกว่า ความหมายอย่างนี้ ควรใช้ตัวอักษรอย่างนี้ มากกว่า.              เมื่อเขากล่าวอย่างนี้ เธอทั้งหลายยังไม่ควรยินดี ยังไม่ควรต่อต้าน เธอทั้งหลายควรบอกเขาด้วยดี เพื่อให้ไตร่ตรองความหมายและตัวอักษรเหล่านั้น.              คำว่า สพรหมจารี เป็๋นต้น http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สพรหมจารี http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=พยัญชนะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อรรถ จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 23:42:42

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบพระคุณค่ะ ให้ถามอีกไหมคะ หรือว่าเอาไว้ก่อน Gravity ขอนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 55 00:01:22

ความคิดเห็นที่ 25 ความคิดเห็นที่ 24              ขอบพระคุณค่ะ              ให้ถามอีกไหมคะ หรือว่าเอาไว้ก่อน              Gravity ขอนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า              นอนก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยถามอีกก็ได้              หรือถามก่อน แล้วค่อยนอนก็ได้. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 55 00:06:56

ความคิดเห็นที่ 26 ไว้อ่านอรรถกถาจบก่อนแล้วกันนะคะ แล้วจะถามแบบ full version จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 55 00:13:39

ความคิดเห็นที่ 27 ความคิดเห็นที่ 26              ไว้อ่านอรรถกถาจบก่อนแล้วกันนะคะ แล้วจะถามแบบ full version              รับทราบครับ. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 55 00:17:06

ความคิดเห็นที่ 28 #23 เข้าใจแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ อ่านอรรถกถาจบแล้ว ที่่ไม่เข้าใจ ก็เข้าใจไปแล้ว ๒-๓ ข้อ ยังเหลือที่ยังไม่เข้าใจดังนี้ค่ะ ๑. [๙๖] ผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรจุนทะ ข้อนี้ย่อมมีได้อย่างนั้น ในธรรมวินัยที่ศาสดากล่าวไว้ไม่ดี ... ศาสดาในโลกนี้ไม่เป็นสัมมาสัมพุทธะ ... แต่สาวกไม่เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ... สาวกนั้นเป็นผู้อันใครๆ พึงกล่าวอย่างนี้ว่า ดูกรอาวุโส เป็นลาภของท่านนั้นละ ท่านนั้นได้ดีแล้ว ส่วนสาวกควรสรรเสริญในธรรมนั้นอย่างนี้ ธรรมวินัยไม่ดี ศาสดาไม่ดี สาวกไม่ดี ทำไมจึงตรัสดังที่ขีดเส้นใต้คะ ๒.  [๑๐๔] ... แต่ภิกษุทั้งหลายที่เป็นสาวกของศาสดานั้นที่เป็นผู้ปานกลางไม่มี หรือภิกษุทั้งหลายที่เป็นสาวกผู้ปานกลางมีอยู่ แต่ภิกษุทั้งหลายที่เป็นสาวกของศาสดานั้นที่เป็นผู้ใหม่ไม่มี ภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้นเป็นผู้ใหม่มีอยู่ แต่ภิกษุณีทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นเถรีไม่มี หรือภิกษุณีทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นเถรีมีอยู่ แต่ภิกษุณีทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นผู้ปานกลางไม่มี หรือภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นผู้ปานกลางมีอยู่ แต่ภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของ ศาสดานั้นที่เป็นผู้ใหม่ไม่มี หรือภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นผู้ใหม่มีอยู่ แต่อุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ไม่มี หรืออุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์มีอยู่ แต่อุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกามไม่มี หรืออุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกามมีอยู่ แต่อุบาสิกาทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาว ห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ไม่มี หรืออุบาสิกาทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์มีอยู่ แต่อุบาสิกาทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกามมีอยู่ แต่พรหมจรรย์ของศาสดานั้น มิได้เป็นพรหมจรรย์สำเร็จผลแพร่หลายกว้างขวาง ชนเป็นอันมากรู้ได้ เป็นปึกแผ่นพอที่เทพดามนุษย์ทั้งหลายประกาศได้ด้วยดี หรือพรหมจรรย์ของศาสดานั้น เป็นพรหมจรรย์สำเร็จผลแพร่หลายกว้างขวาง ชนเป็นอันมากรู้ได้เป็นปึกแผ่นพอที่เทพดามนุษย์ทั้งหลายประกาศได้ด้วยดี แต่พรหมจรรย์นั้นไม่เป็นพรหมจรรย์ถึงความเลิศด้วยลาภ เลิศด้วยยศอย่างนี้ พรหมจรรย์นั้นย่อมไม่บริบูรณ์ด้วยองค์นั้น   ๓. [๑๐๗]  ดูกรจุนทะ เท่าที่ศาสดาทั้งหลายเกิดขึ้นแล้วในโลก ในบัดนี้ เราไม่พิจารณาเห็นศาสดาอื่นสักผู้หนึ่งผู้ถึงความเลิศด้วยลาภ เลิศด้วยยศเหมือนเรา ๔. [๑๐๗] ...      ดูกรจุนทะ ได้ยินว่า อุทกดาบสรามบุตรกล่าววาจาอย่างนี้ว่า บุคคลเห็น อยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นพื้น แห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว แต่จะไม่เห็นคมแห่งมีดโกนนั้น ดูกรจุนทะ ข้อนี้อัน อุทกดาบสรามบุตรกล่าวว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น ดูกรจุนทะ ก็คำนี้ นั้นแล อันอุทกดาบสรามบุตรกล่าวแล้ว เป็นคำเลว เป็นของชาวบ้าน เป็นของ ปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ เพราะหมายเอามีดโกน เท่านั้น ดูกรจุนทะ บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบพึงกล่าวคำนั้นใดแลว่า บุคคลเห็น อยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็นดังนี้ บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบพึงกล่าวคำนั้นนี้เทียวว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็นดังนี้ บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นอยู่อย่างนี้ว่า พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง บริบูรณ์ด้วย อาการทั้งปวง ไม่หย่อนไม่ยิ่ง อันศาสดากล่าวไว้ดีแล้ว บริบูรณ์สิ้นเชิง เป็น พรหมจรรย์อันท่านผู้เป็นศาสดาประกาศไว้ดีแล้ว ดังนี้ ด้วยเหตุดังนี้แล ในคำนั้น บุคคลพึงนำคำนี้ว่า บุคคลย่อมไม่เห็นนั้น ออกเสีย บุคคลเห็นอยู่ซึ่งพรหมจรรย์ นั้นอย่างนี้ว่า พรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่า พึงมี ดังนี้ ด้วยเหตุดังนี้แล บุคคลพึง นำคำนี้ว่า บุคคลย่อมไม่เห็นนั้นเข้าไว้ในคำนั่น บุคคลเห็นอยู่ซึ่งพรหมจรรย์นั้น อย่างนี้ว่า พรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่าพึงมี ดังนี้ ด้วยเหตุดังนี้แล บุคคลชื่อว่า ย่อมไม่เห็นพรหมจรรย์นั่น นี้แหละเรียกว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น ดูกรจุนทะ บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบ พึงกล่าวพรหมจรรย์อันสมบูรณ์ด้วยอาการ ทั้งปวง บริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง ไม่หย่อนไม่ยิ่ง อันศาสดากล่าวไว้ดีแล้ว บริบูรณ์สิ้นเชิง เป็นพรหมจรรย์อันศาสดาประกาศดีแล้วดังนี้ บุคคลเมื่อกล่าวโดย ชอบพึงกล่าวพรหมจรรย์นั่นนี้ว่า พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง บริบูรณ์ ด้วยอาการทั้งปวง ไม่หย่อนไม่ยิ่ง อันศาสดากล่าวไว้ดีแล้ว บริบูรณ์สิ้นเชิง เป็นพรหมจรรย์อันศาสดาประกาศดีแล้ว ดังนี้ ฯ ๕. [๑๒๓] ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยแม้เหล่าใด อันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้น ทิฐินิสัยแม้เหล่านั้นแล เราได้พยากรณ์ไว้แล้ว ทิฐินิสัยเหล่านั้น เราพึงพยากรณ์ ด้วยประการใด และเราไม่พึงพยากรณ์ด้วยประการใด ไฉนเราจักพยากรณ์ทิฐิ นิสัยเหล่านั้นกะพวกอัญญเดียรถีย์เหล่านั้นในข้อนั้นเล่า ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยแม้ เหล่าใด อันประกอบด้วยส่วนเบื้องปลาย ทิฐินิสัยแม้เหล่านั้น เราได้พยากรณ์ แล้วกะพวกเธอ ทิฐินิสัยเหล่านั้น เราพึงพยากรณ์ด้วยประการใด และเราไม่พึง พยากรณ์ด้วยประการใด ไฉนเราจักไม่พยากรณ์ทิฐินิสัยเหล่านั้นกะพวกเธอ ใน ข้อนั้นเล่า ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยทั้งหลายอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้น ที่เราได้ พยากรณ์กะพวกเธอ โดยประการที่เราพึงพยากรณ์ และโดยประการที่เราไม่พึง พยากรณ์เป็นไฉน            ปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#96 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 55 12:50:51

ความคิดเห็นที่ 29 ความคิดเห็นที่ 28              #23 เข้าใจแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ อ่านอรรถกถาจบแล้ว ที่ไม่เข้าใจ ก็เข้าใจไปแล้ว ๒-๓ ข้อ ยังเหลือที่ยังไม่เข้าใจดังนี้ค่ะ                 ๑. [๙๖] ผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรจุนทะ ข้อนี้ย่อมมีได้อย่างนั้น ในธรรมวินัยที่ศาสดากล่าวไว้ไม่ดี ... ศาสดาในโลกนี้ไม่เป็นสัมมาสัมพุทธะ ... แต่สาวกไม่เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ... สาวกนั้นเป็นผู้อันใครๆ พึงกล่าวอย่างนี้ว่า ดูกรอาวุโส เป็นลาภของท่านนั้นละ ท่านนั้นได้ดีแล้ว ส่วนสาวกควรสรรเสริญในธรรมนั้นอย่างนี้              ธรรมวินัยไม่ดี ศาสดาไม่ดี สาวกไม่ดี ทำไมจึงตรัสดังที่ขีดเส้นใต้คะ              ตอบว่า ศาสนาไม่ดี ศาสดาไม่ดี สาวกไม่ปฏิบัติตามคำสั่งสอนที่ไม่ดีนั้น ก็ดีแล้ว ควรแล้วที่ไม่ปฏิบัติตาม คือไม่คล้อยตาม ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งสอนที่ไม่ดีครับ.              ๒. [๑๐๔] ...              แต่ภิกษุทั้งหลายที่เป็นสาวกของศาสดานั้นที่เป็นผู้ปานกลางไม่มี หรือภิกษุทั้งหลายที่เป็นสาวกผู้ปานกลางมีอยู่ แต่ภิกษุทั้งหลายที่เป็นสาวกของ ศาสดานั้นที่เป็นผู้ใหม่ไม่มี ภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้นเป็น ผู้ใหม่มีอยู่ แต่ภิกษุณีทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นเถรีไม่มี หรือภิกษุณีทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นเถรีมีอยู่ แต่ภิกษุณีทั้งหลาย ที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นผู้ปานกลางไม่มี หรือภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็น สาวิกาของศาสดานั้นที่เป็นผู้ปานกลางมีอยู่ แต่ภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกา ของศาสดานั้นที่เป็นผู้ใหม่ไม่มี หรือภิกษุณีทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดา นั้นที่เป็นผู้ใหม่มีอยู่ แต่อุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็น คฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ไม่มี หรืออุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวก ของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์มีอยู่ แต่อุบาสก ทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกามไม่มี หรืออุบาสกทั้งหลายผู้เป็นสาวกของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวบริโภค กามมีอยู่ แต่อุบาสิกาทั้งหลายผู้เป็นสาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาว ห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ไม่มี หรืออุบาสิกาทั้งหลายที่เป็นสาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์มีอยู่ แต่อุบาสิกาทั้งหลายผู้เป็น สาวิกาของศาสดานั้น ที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกามมีอยู่ แต่พรหมจรรย์ ของศาสดานั้น มิได้เป็นพรหมจรรย์สำเร็จผลแพร่หลายกว้างขวาง ชนเป็นอันมาก รู้ได้ เป็นปึกแผ่นพอที่เทพดามนุษย์ทั้งหลายประกาศได้ด้วยดี หรือพรหมจรรย์ ของศาสดานั้น เป็นพรหมจรรย์สำเร็จผลแพร่หลายกว้างขวาง ชนเป็นอันมากรู้ได้ เป็นปึกแผ่นพอที่เทพดามนุษย์ทั้งหลายประกาศได้ด้วยดี แต่พรหมจรรย์นั้น ไม่เป็นพรหมจรรย์ถึงความเลิศด้วยลาภ เลิศด้วยยศอย่างนี้ พรหมจรรย์นั้นย่อม ไม่บริบูรณ์ด้วยองค์นั้น              ตอบว่า แต่ละองค์ประกอบต่างๆ นั้น เป็นไปเพื่อให้พรหมจรรย์ ตั้งอยู่ได้นาน ไม่อันตรธานไปโดยรวดเร็ว องค์ประกอบเหล่านั้นคือ              1. พระศาสดาทรงดำรงอยู่ได้นาน              2. พระภิกษุสาวกผู้เป็นเถระผู้บวชอยู่นาน ศึกษาดีแล้ว หลุดพ้นแล้ว เล่าเรียนมาดีแล้ว ประกาศธรรม แสดงธรรมได้ดี คล่องแคล่ว สามารถแสดงข่ม พวกปรัปวาท (มาจาก ปร = อื่น, วาท=ถ้อยคำหรือลัทธิ) ได้โดยชอบธรรม อยู่มี              3. พระภิกษุสาวกผู้เป็นปานกลาง หรือมัชฌิมะ ...              4. พระภิกษุสาวกผู้เป็นใหม่ หรือนวกะ ...              5. 6. 7. พระภิกษุณีสาวิกาผู้เป็นเถรี ปานกลาง ผู้ใหม่ ...              8. อุบาสกผู้นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ ... ขั้นต่ำพระโสดาบันคือรักษาศีล 8 ประจำ แต่อุบาสกปุถุชนรักษาศีล 8 ประจำ ก็พอสงเคราะห์ได้, ขั้นสูงคืออุบาสกผู้เป็นพระอนาคามี เช่นจิตตคหบดี              9. อุบาสกผู้นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกาม ขั้นต่ำพระโสดาบันคือมีศีล 5 มั่นคง รักษาศีล 8 เป็นบางคราว แต่อุบาสกปุถุชนรักษาศีล 8 เป็นบางคราว              10. อุบาสิกาผู้นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ ... ขั้นต่ำพระโสดาบันคือรักษาศีล 8 ประจำ แต่อุบาสิกาปุถุชนรักษาศีล 8 ประจำ ก็พอสงเคราะห์ได้, ขั้นสูงคืออุบาสิกาผู้เป็นพระอนาคามี เช่น ท่านนันทมารดาเป็นต้น              11. อุบาสิกาผู้นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกาม ขั้นต่ำพระโสดาบันคือมีศีล 5 มั่นคง รักษาศีล 8 เป็นบางคราว แต่อุบาสิกาปุถุชนรักษาศีล 8 เป็นบางคราว              12. พรหมจรรย์หรือพระศาสนานั้น มากไปด้วยลาภ ได้แก่ ปัจจัยดำรงชีวิต หาได้ง่าย มีมาก คือจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ ยารักษาโรค คำว่า มียศ น่าจะหมายถึงแม้พระราชาก็เลื่อมใส แม้เดียรถีย์ก็เกรง.              นัยก็คือ ตั้งแต่ข้อ 3 ถึงข้อ 12 หากขาดข้อใด ก็เป็นอันว่า พระศาสนานั้นมีองค์ประกอบที่ทำให้มั่นคง ไม่อันตรธานง่าย ในข้อนั้นๆ ขาดหายไป นั่นเอง.              คำว่า ปรัปวาท [ปะ-รับ-ปะ-วาด] คำกล่าวของคนพวกอื่นหรือลัทธิอื่น, คำกล่าวโทษคัดค้านโต้แย้งของคนพวกอื่น, หลักการของฝ่ายอื่น, ลัทธิภายนอก http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปรัปวาท              คำว่า เถระ, มัชฌิมะ, นวกะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=#find2 http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=มัชฌิมะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นวกะ              ๓. [๑๐๗] ดูกรจุนทะ เท่าที่ศาสดาทั้งหลายเกิดขึ้นแล้วในโลก ในบัดนี้ เราไม่พิจารณาเห็นศาสดาอื่นสักผู้หนึ่งผู้ถึงความเลิศด้วยลาภ เลิศด้วยยศเหมือนเรา              ตอบว่า พระศาสนานี้ มีลาภมาก พวกเดียรถีย์ลาภหดหาย              พวกนั้นบ้างก็ให้คนมาใส่ร้ายพระศาสดา เช่น ใช้นางสุนทรีเป็นต้น              ๑. เรื่องนางปริพาชิกาชื่อสุนทรี [๒๒๓] http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=32&p=1              บ้างก็บวชเข้ามา หมายจะเรียนเพื่อขโมยธรรม คือตั้งใจเรียนให้รู้ แล้วสึกไป แล้วไปสอนโดยอ้างว่าเป็นคำสอนของตนเอง. ถึงตรงนี้อย่างเพิ่งโกรธท่านนี้ ท่านนี้ตั้งใจอย่างนี้ในเบื้องต้น แต่ภายหลังบรรลุพระอรหัต ในพระสูตรชื่อว่า สุสิมสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=16&A=3187&Z=3452                   บ้างก็บวชเข้ามาหมายเรียนมนต์ที่ตนยังขาดอยู่ ตั้งใจเรียนแล้ว จะสึกไปเที่ยวแสวงหาลาภเป็นของกลุ่มของตนเอง แต่ก็บรรลุพระอรหัต เช่นเรื่องท่านพระวังคีสเถระ.              ๓๖. เรื่องพระวังคีสเถระ [๒๙๙] http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=36&p=36              ลิงค์ทั้งหมด ตั้งใจอ่านด้วย.              ๔. [๑๐๗] ...              ดูกรจุนทะ ได้ยินว่า อุทกดาบสรามบุตรกล่าววาจาอย่างนี้ว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว แต่จะไม่เห็นคมแห่งมีดโกนนั้น              ดูกรจุนทะ ข้อนี้อันอุทกดาบสรามบุตรกล่าวว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น ดูกรจุนทะ ก็คำนี้นั้นแล อันอุทกดาบสรามบุตรกล่าวแล้ว เป็นคำเลว เป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบ ด้วยประโยชน์ เพราะหมายเอามีดโกนเท่านั้น              อธิบายว่า              อุทกดาบสรามบุตรกล่าวด้วยปฏิภาณของตนเองว่า              บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น แล้วก็เฉลย อธิบายว่า              การเห็นบริเวณสันของคมมีดว่าหนาเป็นต้น              บริเวณคมมีดที่หนา ย่อมแสดงว่า มีดนั้นไม่คม จึงได้ความว่า เห็นความหนาของคมมีดก็จะไม่เห็๋นว่า มีดนั้นคม คือมีดนั้นจะทื่อนั่นเอง.              อุทกดาบสรามบุตรกล่าวจบด้วยเรื่องมีดโกนเท่านั้น              ดังนั้น คำของอุทกดาบสรามบุตร ก็คำตื้นๆ ไม่มีประโยชน์ต่อ ความเจริญในการศึกษาอะไรเลย เป็นคำแบบชาวบ้าน.              อุปมาในปัจจุบัน อาจเทียบคำถามในหมู่ชาวบ้าน เช่นอะไรเอ๋ย มีประโยชน์เพียงเพื่อสนุกสนานเท่านั้นเอง.              ขอเพิ่มเติมเล็กน้อยว่า              หากอุทกดาบสรามบุตรกล่าวว่า              เห็นสนิมคราบติดแน่นบนคมมีด จะไม่เห็นว่าคมแห่งใบมีด ฉันใด จิตอันประกอบด้วยอุปกิเลส อันเปรียบด้วยสนิม เกาะติด กางกั้น จิตนั้นย่อมไม่มีกำลังเพ่งพิจารณาธรรมอันมีประโยชน์และไม่มีประโยชน์.              หากกล่าวอย่างนี้ พออนุโลมว่า เป็นไปเพื่อขัดเกลาอุปกิเลส แต่เขากล่าวจบที่มีดโกน จึงไม่มีประโยชน์ในการขัดเกลาเป็นต้นเลย. ------------------------------------------------              ดูกรจุนทะ บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบพึงกล่าวคำนั้นใดแลว่า บุคคลเห็น อยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็นดังนี้ บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบพึงกล่าวคำนั้นนี้เทียวว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็นดังนี้ บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นอยู่อย่างนี้ว่า พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง บริบูรณ์ด้วย อาการทั้งปวง ไม่หย่อนไม่ยิ่ง อันศาสดากล่าวไว้ดีแล้ว บริบูรณ์สิ้นเชิง เป็น พรหมจรรย์อันท่านผู้เป็นศาสดาประกาศไว้ดีแล้ว ดังนี้ ด้วยเหตุดังนี้แล ในคำนั้น บุคคลพึงนำคำนี้ว่า บุคคลย่อมไม่เห็นนั้น ออกเสีย บุคคลเห็นอยู่ซึ่งพรหมจรรย์ นั้นอย่างนี้ว่า พรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่า พึงมี ดังนี้ ด้วยเหตุดังนี้แล บุคคลพึง นำคำนี้ว่า บุคคลย่อมไม่เห็นนั้นเข้าไว้ในคำนั่น บุคคลเห็นอยู่ซึ่งพรหมจรรย์นั้น อย่างนี้ว่า พรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่าพึงมี ดังนี้ ด้วยเหตุดังนี้แล บุคคลชื่อว่า ย่อมไม่เห็นพรหมจรรย์นั่น นี้แหละเรียกว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น              อธิบายว่า              ถ้าจะกล่าวอย่างนั้น ก็กล่าวด้วยคำหมายนี้ คือ              บุคคลเห็นอย่างนี้ว่า อันสมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง              ตัดคำว่า บุคคลย่อมไม่เห็นนั้น ออกเสีย แล้วเติมให้สมบูรณ์ว่า บุคคลนั้นชื่อว่าเห็นอยู่ จึงเป็นประโยค :-              บุคคลเห็นอยู่ซึ่งพรหมจรรย์นี้ บุคคลนั้นชื่อว่าเห็นอยู่.              แต่ถ้าเขายังเห็นว่า ดีกว่านี้ ประเสริฐกว่านี้ จะต้องมี คือดีกว่าพระศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็แปลว่า เขาไม่เห็นอะไรเลย คือไม่เห็นอะไรเป็นสาระ อะไรไม่ใช่สาระ จึงไปเห็นสิ่งที่เป็นสาระว่าไม่เป็นสาระ แล้วเที่ยวแสวงหาสิ่งอื่น จากสาระว่าเป็นสาระ นั่นเอง.              บุคคลเห็นว่า พรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่าพรหมจรรย์นี้ จะพึงมี              บุคคลนั้นชื่อว่าไม่เห็นอะไรเลย. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -              ดูกรจุนทะ บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบ พึงกล่าวพรหมจรรย์อันสมบูรณ์ ด้วยอาการทั้งปวง บริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง ไม่หย่อนไม่ยิ่ง อันศาสดากล่าวไว้ดีแล้ว บริบูรณ์สิ้นเชิง เป็นพรหมจรรย์อันศาสดาประกาศดีแล้วดังนี้ บุคคลเมื่อกล่าวโดย ชอบพึงกล่าวพรหมจรรย์นั่นนี้ว่า พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง บริบูรณ์ ด้วยอาการทั้งปวง ไม่หย่อนไม่ยิ่ง อันศาสดากล่าวไว้ดีแล้ว บริบูรณ์สิ้นเชิง เป็นพรหมจรรย์อันศาสดาประกาศดีแล้ว ดังนี้ ฯ              อธิบายว่า นัยว่า              บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบ ก็ต้องกล่าวตามเป็นจริง.              นัยคือ พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ ฯลฯ ก็ต้องกล่าาว่าสมบูรณ์ นั่นเอง.              ๕. [๑๒๓] ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยแม้เหล่าใด อันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้น ทิฐินิสัยแม้เหล่านั้นแล เราได้พยากรณ์ไว้แล้ว ทิฐินิสัยเหล่านั้น เราพึงพยากรณ์ ด้วยประการใด และเราไม่พึงพยากรณ์ด้วยประการใด ไฉนเราจักพยากรณ์ทิฐิ นิสัยเหล่านั้นกะพวกอัญญเดียรถีย์เหล่านั้นในข้อนั้นเล่า ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยแม้ เหล่าใด อันประกอบด้วยส่วนเบื้องปลาย ทิฐินิสัยแม้เหล่านั้น เราได้พยากรณ์ แล้วกะพวกเธอ ทิฐินิสัยเหล่านั้น เราพึงพยากรณ์ด้วยประการใด และเราไม่พึง พยากรณ์ด้วยประการใด ไฉนเราจักไม่พยากรณ์ทิฐินิสัยเหล่านั้นกะพวกเธอ ใน ข้อนั้นเล่า ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยทั้งหลายอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้น ที่เราได้ พยากรณ์กะพวกเธอ โดยประการที่เราพึงพยากรณ์ และโดยประการที่เราไม่พึง พยากรณ์เป็นไฉน              ปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#96              อธิบายว่า              ทิฐินิสัยแม้เหล่าใด อันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้น และ              ทิฐินิสัยแม้เหล่าใด อันประกอบด้วยส่วนเบื้องปลาย              ในพระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาฯ ใช้คำว่า              ทิฏฐินิสัยที่สหรคตด้วยขันธ์ส่วนอดีต และ              ทิฏฐินิสัยที่สหรคตด้วยขันธ์ส่วนอนาคต ตามลำดับ              ปุพพันตกัปปิกทิฏฐิ ๑๘ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1&p=5#ปุพฺพนฺตกปฺปิกา              อปรันตกัปปิกทิฏฐิ ๔๔ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1&p=6#อปรันตกัปปิกทิฏฐิ      แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 55 07:03:50 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 55 20:06:40

ความคิดเห็นที่ 30 #29 ขอบพระคุณค่ะ  ๑. [๙๖]... ส่วนสาวกควรสรรเสริญในธรรมนั้นอย่างนี้ << แล้วตรงแต่ควรแปลอย่างไรคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 02:00:25

ความคิดเห็นที่ 31 ความคิดเห็นที่ 30              #29 ขอบพระคุณค่ะ              ๑. [๙๖]... ส่วนสาวกควรสรรเสริญในธรรมนั้นอย่างนี้              << แล้วตรงแต่ควรแปลอย่างไรคะ ...              ด้วยเหตุดังนี้แล จุนทะ แม้ศาสดาก็เป็นผู้ควรติเตียนในธรรมนั้น แม้ธรรมก็ควรติเตียนในธรรมนั้น ส่วนสาวกควรสรรเสริญในธรรมนั้นอย่างนี้ ... http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#96                     ควรแปลว่า ส่วนสาวกควรถูกสรรเสริญในธรรมนั้นอย่างนี้              แม้ศาสดานั้นก็เป็นผู้ควรถูกติเตียนในธรรมนั้น              แม้ธรรมนั้นก็ควรถูกติเตียนในธรรมนั้น              น่าจะคล้ายคำว่า interest, interesting, interested.              เช่น สยบ แปลว่าอะไร ลองยกประโยคให้ดูหน่อย. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 02:13:53

ความคิดเห็นที่ 32 #31 เข้าใจแล้วค่่ะ ขอบพระคุณค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 02:32:25

ความคิดเห็นที่ 33              อ่านอรรถกถาปาสาทิกสูตร หรือทบทวนพระสูตรเก่าอยู่?   จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 03:03:47

ความคิดเห็นที่ 34 ทำย่อความปาสาทิกสูตรค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 04:09:22

ความคิดเห็นที่ 35 ความคิดเห็นที่ 33              อ่านอรรถกถาปาสาทิกสูตร หรือทบทวนพระสูตรเก่าอยู่?   จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 03:03:47 ความคิดเห็นที่ 34              ทำย่อความปาสาทิกสูตรค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 04:09:22              ยังติดค้างอยู่ 1 ย่อความ              ย่อความใหม่จะมาแล้วหรือหนอ?       จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 04:14:15

ความคิดเห็นที่ 36 ยังหรอกค่ะ ตอนท้ายๆ ตั้งแต่ข้อ ๑๒๓ ยังไม่ได้ดูเลย จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 04:20:28

ความคิดเห็นที่ 37 ความคิดเห็นที่ 36              ยังหรอกค่ะ ตอนท้ายๆ ตั้งแต่ข้อ ๑๒๓ ยังไม่ได้ดูเลย                  รับทราบครับ อ่านตามความรวดเร็วเดิม ไม่ต้องชะลอนะครับ.    จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 04:25:04

ความคิดเห็นที่ 38 กรุณาอธิบายค่ะ              [๑๒๔] ดูกรจุนทะ ในสมณพราหมณ์เหล่านั้น สมณพราหมณ์เหล่าใด ผู้มีวาทะอย่างนี้ ผู้มีทิฐิอย่างนี้ว่า อัตตาและโลกเที่ยง สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่น เปล่า ดังนี้ เราเข้าไปหาสมณพราหมณ์เหล่านั้นแล้ว กล่าวอย่างนี้ว่า ดูกร อาวุโส มีอยู่หรือหนอแล คำนี้อันท่านทั้งหลายกล่าวว่า อัตตาและโลกเที่ยง ดังนี้ และสมณพราหมณ์เหล่านั้นได้กล่าวคำใดอย่างนี้ว่า สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่น เปล่า ดังนี้ เราย่อมไม่คล้อยตามคำนั้นของสมณพราหมณ์เหล่านั้น ข้อนั้นเพราะ เหตุไร ดูกรจุนทะ เพราะว่า ในสมณพราหมณ์เหล่านั้น สัตว์จำพวกหนึ่งแม้ เป็นผู้มีสัญญาเป็นอย่างอื่นมีอยู่ ดูกรจุนทะ ด้วยบัญญัติแม้นี้แล เราไม่พิจารณา เห็นผู้สม่ำเสมอตนเลย ผู้ยิ่งกว่าจักมีแต่ที่ไหน เราผู้เดียวเป็นผู้ยิ่งในบัญญัติที่เป็น อธิบัญญัตินี้โดยแท้แล ฯ             [๑๒๕] ...ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้นเหล่านี้แล ที่เราได้ พยากรณ์กะพวกเธอ โดยประการที่เราพึงพยากรณ์ และโดยประการที่เราไม่พึง พยากรณ์ ไฉนเราจักพยากรณ์ทิฐินิสัยเหล่านั้นกะพวกเธอ ในข้อนั้นเล่า ฯ             ปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#124 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 10:28:59

ความคิดเห็นที่ 39 ความคิดเห็นที่ 38              กรุณาอธิบายค่ะ              [๑๒๔] ดูกรจุนทะ ในสมณพราหมณ์เหล่านั้น สมณพราหมณ์เหล่าใด     ผู้มีวาทะอย่างนี้ ผู้มีทิฐิอย่างนี้ว่า อัตตาและโลกเที่ยง สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่น เปล่า ดังนี้ เราเข้าไปหาสมณพราหมณ์เหล่านั้นแล้ว กล่าวอย่างนี้ว่า ดูกร อาวุโส มีอยู่หรือหนอแล คำนี้อันท่านทั้งหลายกล่าวว่า อัตตาและโลกเที่ยง ดังนี้ และสมณพราหมณ์เหล่านั้นได้กล่าวคำใดอย่างนี้ว่า สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่น เปล่า ดังนี้ เราย่อมไม่คล้อยตามคำนั้นของสมณพราหมณ์เหล่านั้น ข้อนั้นเพราะ เหตุไร ดูกรจุนทะ เพราะว่า ในสมณพราหมณ์เหล่านั้น สัตว์จำพวกหนึ่งแม้ เป็นผู้มีสัญญาเป็นอย่างอื่นมีอยู่ ดูกรจุนทะ ด้วยบัญญัติแม้นี้แล เราไม่พิจารณา เห็นผู้สม่ำเสมอตนเลย ผู้ยิ่งกว่าจักมีแต่ที่ไหน เราผู้เดียวเป็นผู้ยิ่งในบัญญัติที่เป็น อธิบัญญัตินี้โดยแท้แล ฯ              อธิบายว่า              ในพวกสมณพราหมณ์ที่มีวาทะอย่างนั้น ความสำคัญหมายว่า อะไรเป็นอัตตาก็ตาม อะไรเป็นโลกก็ตาม ก็ยังแตกต่างกันในพวกนั้น              การบัญญัติว่าอะไรเป็นอัตตา อะไรเป็นโลก ในวาทะเหล่านั้น ตถาคตเป็นผู้เลิศ.              สรุปว่า คำเหล่านี้ของพวกนั้น แม้พยัญชนะจะเหมือนกัน แต่ความเข้าใจของพวกนั้นนั่นเอง ยังแตกต่างกันเลย.              [๑๒๕] ...ดูกรจุนทะ ทิฐินิสัยอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้นเหล่านี้แล ที่เราได้     พยากรณ์กะพวกเธอ โดยประการที่เราพึงพยากรณ์ และโดยประการที่เราไม่พึง พยากรณ์ ไฉนเราจักพยากรณ์ทิฐินิสัยเหล่านั้นกะพวกเธอ ในข้อนั้นเล่า ฯ              อธิบายว่า              ทิฐินิสัยอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้นเหล่านี้ที่ทรงพยากรณ์ ได้แก่              ปุพพันตกัปปิกทิฏฐิ ๑๘ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1&p=5#ปุพฺพนฺตกปฺปิกา              ที่ไม่ทรงพยากรณ์ ก็คือ อัตตาและโลกไม่เที่ยง ...              ทิฐินิสัยทั้งหลายอันประกอบด้วยส่วนเบื้องปลายที่ทรงพยากรณ์ ได้แก่              อปรันตกัปปิกทิฏฐิ ๔๔ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1&p=6#อปรันตกัปปิกทิฏฐิ                   ที่ไม่ทรงพยากรณ์ ก็คือ เบื้องหน้าแต่มรณะ สัตว์ย่อมมี ...              ข้อที่ไม่ทรงพยากรณ์ ก็เพราะไม่ประกอบด้วยอรรถ ไม่ประกอบด้วยธรรม ไม่เป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ...              คำว่า                   ไฉนเราจักพยากรณ์ทิฐินิสัยเหล่านั้นกะพวกเธอ ในข้อนั้นเล่า ฯ              เมื่อไม่เป็นประโยชน์ ก็ไม่ทรงพยากรณ์.              ปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#124      แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 55 20:40:06 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 19:30:40

ความคิดเห็นที่ 42 ความคิดเห็นที่ 19              ๕. สัมปสาทนียสูตร (๒๘) http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536              ย่อความได้ดี ประเด็นครบถ้วนสมบูรณ์              มีทั้งข้อน่าชมเชยว่าทำได้ดี และข้อติงหรือแก้ไขตัวอักษร              แต่ขอติงก่อน ดังนี้ :-              1. ลิงค์ url น่าจะชิดขอบด้านซ้าย.              2. ข้อติงหรือแก้ไขตัวอักษรอื่นๆ ดังนี้. พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นมีศีล มีธรรม มีพระปัญญา มีวิหารธรรม มีวิมุตติ อย่างนี้              เธอไม่มีเจโตปริยญาณในพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีในอดีต อนาคตและปัจจุบัน ทำไมเธอจึงอาจหาญกล่าววาจาเช่นนี้              ท่านพระสารีบุตรทูลตอบว่า              เป็นไปไม่เลย แม้ข้าพระองค์ไม่มีเจโตปริยญาณ แต่ก็ทราบอาการที่เป็นแนวของธรรมได้     - - - - - - - พระผู้มีพระภาคเหล่านั้นมีศีล มีธรรม มีพระปัญญา มีวิหารธรรม มีวิมุตติ อย่างนี้ >>>              ท่านพระสารีบุตรทูลตอบว่า ข้อนั้นเป็นไปไม่ได้เลย พระเจ้าข้า ฯ <<<              เธอไม่มีเจโตปริยญาณในพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีในอดีต อนาคต และปัจจุบัน ทำไมเธอจึงอาจหาญกล่าววาจาเช่นนี้              ท่านพระสารีบุตรทูลตอบว่า              แม้ข้าพระองค์ไม่มีเจโตปริยญาณ แต่ก็ทราบอาการที่เป็นแนวของธรรมได้ ------------------              ๘.๔ สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก และรู้ได้เร็ว              (นับว่าเป็นปฏิปทาประณีต) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปฏิปทา_๔              ๘.๔ สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก และรู้ได้เร็ว              (ข้อ ๘.๔ นับว่าเป็นปฏิปทาประณีต) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปฏิปทา_๔ ------------------              กล่าวแต่วาจาซึ่งไตร่ตรองด้วยปัญญา ถูกต้อมตามกาล              กล่าวแต่วาจาซึ่งไตร่ตรองด้วยปัญญา ถูกต้องตามกาล ------------------              ยังมีสัตว์ที่มีชาติอันไม่อาจนับได้ด้วยวิธีคำนวณหรือวิธีนับ เช่น อรูปภพ อรูปภพ สัญญีภพ              ยังมีสัตว์ที่มีชาติอันไม่อาจนับได้ด้วยวิธีคำนวณหรือวิธีนับ เช่น รูปภพ อรูปภพ สัญญีภพ ------------------              ๑๖.๒ ฤทธิ์ที่ปราศจากอาสวะ ปราศจากอุปธิ เรียกว่าเป็นของพระอริยะ คือ              ๑๖.๒ ฤทธิ์ที่ปราศจากอาสวะ ปราศจากอุปธิ เรียกว่าเป็นของพระอริยะ เช่น                  ถ้ายกมาไม่ครบถ้วน ควรใช้คำว่า เช่น                  คำว่า คือ หรือได้แก่ สื่อความว่า ยกมาครบถ้วน ------------------              ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต ที่มีความรู้เยี่ยมยิ่งกว่า พระผู้มีพระภาคในสัมโพธิญาณ แต่ถ้าความรู้เสมอกัน มี              ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต ที่มีความรู้เยี่ยมยิ่งกว่า พระผู้มีพระภาคในสัมโพธิญาณ แต่ถ้าความรู้เสมอกัน มีอยู่ <<< ------------------              ที่ข้าพระองค์กล่าวอย่างนี้หากถูกถาม นับว่าเป็นการกล่าวตามพระพุทธพจน์ ไม่ได้กล่าวตู่ พระผู้มีพระภาคด้วยคำไม่จริง ถือว่าแก้ไปตามธรรมสมควรแก่ธรรม              เนื้อความส่วนนี้ ในพระไตรปิฎกแสดงการทูลถาม นัยว่า              การกล่าวอย่างนี้ พยากรณ์อย่างนี้ ถูกต้องหรือ?              ดังนั้น จะควรเติมคำว่า แลหรือ ลงไปด้วย.              ที่ข้าพระองค์กล่าวอย่างนี้หากถูกถาม นับว่าเป็นการกล่าวตามพระพุทธพจน์ ไม่ได้กล่าวตู่ พระผู้มีพระภาคด้วยคำไม่จริง ถือว่าแก้ไปตามธรรมสมควรแก่ธรรม แลหรือ?              เมื่อกล่าวถึงการถามว่า กล่าวถูกต้องแลหรือ ไว้แล้ว ด้านบนก็ควรต้องกำหนดขอบเขต ของคำกล่าว คำพยากรณ์ให้ชัดเจน.              จากข้อ 91 แสดงความว่า >>>>              อนึ่ง พระผู้มีพระภาคทรงได้ฌาน ๔ อันล่วง กามาวจรจิตเสีย ให้อยู่สบายในปัจจุบัน ได้ตามประสงค์ ได้ไม่ยาก ไม่ลำบาก ถ้าเขาถามข้าพระองค์อย่างนี้ว่า ดูกรท่านสารีบุตร สมณะหรือพราหมณ์เหล่าอื่นที่ <<<<              ก็คือขอบเขตเริ่มต้นของคำกล่าว คำพยากรณ์ เริ่มต้นต่อจากคำว่า ได้ตามประสงค์ ได้ไม่ยาก ไม่ลำบาก นั่นเอง              ดังนั้นจึงควรแก้ไข เพื่อกำหนดขอบเขตของคำกล่าวคำพยากรณ์ ดังนี้ :-              ทรงได้ฌาน ๔ (รูปาวจรจิต) อันล่วงกามาวจรจิต ได้โดยไม่ยาก              หากบุคคลถามถึงสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต และปัจจุบัน ในเรื่องความรู้ยิ่งกว่าและความรู้เสมอกันกับพระผู้มีพระภาค              พระสารีบุตรพึงตอบบุคคลนั้น โดยนัยว่า              ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต ที่มีความรู้เยี่ยมยิ่งกว่า พระผู้มีพระภาคในสัมโพธิญาณ แต่ถ้าความรู้เสมอกัน มี              ไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในปัจจุบัน ที่มีความรู้เสมอเท่ากับพระผู้มีพระภาค ในสัมโพธิญาณ              ความนี้ข้าพระองค์ได้สดับมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาค              และเนื่องจากว่าอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ๒ พระองค์ จะเกิดพร้อมกันในโลกธาตุเดียวกันไม่ได้    http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กามาวจรจิต&detail=on              ดังนี้แล้ว พระสารีบุตรเถระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า              ที่ข้าพระองค์กล่าวอย่างนี้หากถูกถาม นับว่าเป็นการกล่าวตามพระพุทธพจน์ ไม่ได้กล่าวตู่ พระผู้มีพระภาคด้วยคำไม่จริง ถือว่าแก้ไปตามธรรมสมควรแก่ธรรม แลหรือ?              พระผู้มีพระภาคตรัสรับรองคำกล่าวของท่านพระสารีบุตรว่า ตอบได้ถูกแล้ว. ----------------------------              ถ้าพวกอัญญเดียรถีย์ปริพาชก ได้เห็นธรรมแม้สักข้อหนึ่งจากธรรมของพระองค์นี้ในตนแล้ว พวกเขาจะต้องเที่ยวประกาศฤทธิ์ของพระองค์แน่นอน              ถ้าพวกอัญญเดียรถีย์ปริพาชก ได้เห็นธรรมแม้สักข้อหนึ่งจากธรรมของพระองค์นี้ในตนแล้ว พวกเขาจะต้องเที่ยวประกาศฤทธิ์ของตนแน่นอน --------------------------------------------------------------------------              ข้อที่เห็นว่าทำได้ดี :-              ลิงค์ต่างๆ ที่นำมาประกอบการย่อความ เป็นลิงค์ที่มีเนื้อความเกี่ยวข้อง สอดคล้องกันกับเนื้อความของย่อความ คือทำลิงค์ได้ดี.              มีลิงค์บางลิงค์ ถูกต้องดี แต่สงสัยว่า ค้นได้จากที่ไหน เช่น http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อปัณณกปฏิปทา              และคำขยายว่า ให้แต่น้อยเพื่อหวังตอบแทนมาก ในย่อความว่า ไม่แสวงหาลาภด้วยลาภ (ให้แต่น้อยเพื่อหวังตอบแทนมาก) <<< นำมาจากที่ไหน?              จำนวนบรรทัดของข้อติงและข้อที่น่าชม เมื่อเทียบกันแล้ว จำนวนบรรทัดของข้อติงจะมีมากกว่าของข้อน่าชม              แต่ไม่ควรคิดว่า ข้อติงมีมากกว่าข้อชม จะเสียกำลังใจว่า มีข้อติงมาก ข้อชมน้อย ด้วยการนับจำนวนบรรทัด.              ข้อติงให้การแก้ไข จะมีข้อความเดิมและข้อความใหม่ เพียงเท่านี้ ก็ 2 บรรทัดแล้ว              แต่ข้อน่าชม เช่น ลิงค์นำมาประกอบมีความเกี่ยวข้องดีแม้มี 10 ลิงค์ หรือ 20 ลิงค์ ก็มีได้เพียงบรรทัดเดียวหรือเพียง 2 บรรทัดเท่านั้น.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓              ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค              สัมปสาทนียสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536              ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=73 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 06:08:48

ความคิดเห็นที่ 43 แก้ไขย่อความแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ ลิงค์นี้ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อปัณณกปฏิปทา ได้มาตอนค้นหาด้วยคำว่า ชาคริยานุโยค ไม่แสวงหาลาภด้วยลาภ (ให้แต่น้อยเพื่อหวังตอบแทนมาก) <<< นำมาจากที่ไหน? จำไม่ได้แล้วค่ะ ลองหาอีกรอบก็หาไม่เจอแล้ว น่าจะจากอรรถกถาสักแห่ง แล้วความหมายถูกหรือผิดคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 10:56:00

ความคิดเห็นที่ 45 ความคิดเห็นที่ 43              แก้ไขย่อความแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ - - - - - - - - - - -              ทรงได้ฌาน ๔ (รูปาวจรจิต) อันล่วงกามาวจรจิต ได้โดยไม่ยาก              หากบุคคลถามถึงสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต และปัจจุบัน ในเรื่องความรู้ยิ่งกว่าและความรู้เสมอกันกับพระผู้มีพระภาค              พระสารีบุตรพึงตอบบุคคลนั้น โดยนัยว่า ...              ดังนี้แล้ว พระสารีบุตรเถระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า - - - - - - - - - - -              ส่วนนี้ไม่เห็น หรือว่าไม่เห็นด้วยครับ?              ลิงค์นี้ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อปัณณกปฏิปทา                   ได้มาตอนค้นหาด้วยคำว่า ชาคริยานุโยค              ดีแล้วครับ              ไม่แสวงหาลาภด้วยลาภ (ให้แต่น้อยเพื่อหวังตอบแทนมาก)              <<< นำมาจากที่ไหน?              จำไม่ได้แล้วค่ะ ลองหาอีกรอบก็หาไม่เจอแล้ว น่าจะจากอรรถกถาสักแห่ง แล้วความหมายถูกหรือผิดคะ              คำว่า อเนสนา              การหาเลี้ยงชีพในทางที่ไม่สมควรแก่ภิกษุ, เลี้ยงชีวิตผิดสมณะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ลาภด้วยลาภ&detail=on จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 21:37:46

ความคิดเห็นที่ 46 เพิ่งหาเจอค่ะ ตาลาย ตกไปประโยคเดียวคือ ดังนี้แล้ว พระสารีบุตรเถระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ใช่ไหมคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 21:48:55

ความคิดเห็นที่ 47 ความคิดเห็นที่ 46              เพิ่งหาเจอค่ะ ตาลาย ตกไปประโยคเดียวคือ ดังนี้แล้ว พระสารีบุตรเถระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ใช่ไหมคะ                  ยังไม่ครบครับ :-              หากบุคคลถามถึงสมณะหรือพราหมณ์ใดๆ ในอดีตหรือในอนาคต และปัจจุบัน ในเรื่องความรู้ยิ่งกว่าและความรู้เสมอกันกับพระผู้มีพระภาค              พระสารีบุตรพึงตอบบุคคลนั้น โดยนัยว่า จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 21:51:06

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบพระคุณค่ะ แก้แล้วค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 22:13:32

ความคิดเห็นที่ 50 ความคิดเห็นที่ 49              ได้ทดลองเป็นพระไตรปิฎกลองอ่านสักเล่มหรือยัง เพื่อตรวจสอบว่า file ที่ดาวน์โหลดมาครบถ้วนหรือไม่? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 22:36:37

ความคิดเห็นที่ 53 ความคิดเห็นที่ 50                 ได้ทดลองเป็นพระไตรปิฎกลองอ่านสักเล่มหรือยัง เพื่อตรวจสอบว่า file ที่ดาวน์โหลดมาครบถ้วนหรือไม่? >> ทำอย่างไรคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 22:55:42

ความคิดเห็นที่ 55 ความคิดเห็นที่ 53              ความคิดเห็นที่ 50              ได้ทดลองเป็นพระไตรปิฎกลองอ่านสักเล่มหรือยัง เพื่อตรวจสอบว่า file ที่ดาวน์โหลดมาครบถ้วนหรือไม่?              >> ทำอย่างไรคะ              ปกติแล้ว เมื่อดาวน์โหลดไปแล้ว จะสามารถเปิด พระไตรปิฎกภาษาบาลีได้ 1 เล่ม คือเปิดได้เล่ม 1.              ทดลองเปิดพระไตรปิฎกเล่มที่ 1 ดูว่า เปิดได้หรือไม่.              ถ้าไม่ได้ ทดลองเล่ม 1 ของฉบับอื่นๆ เช่น อรรถกถบาลี พระไตรปิฎกภาษาไทย ...              ด้วยการคลิกที่แท็บใดแท็บหนึ่งใน #44 แล้วเลือกเล่มแรก.    จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 23:05:14

ความคิดเห็นที่ 56 คลิกที่แท็บแล้ว ไม่มีอะไรเิกิดขึ้น ดับเบิลคลิกก็แล้ว คิดต้องกดปุ่มค่ะ แต่อ่านไม่ออก จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 23:19:44

ความคิดเห็นที่ 57 ความคิดเห็นที่ 56 คลิกที่แท็บแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดับเบิลคลิกก็แล้ว คิดต้องกดปุ่มค่ะ แต่อ่านไม่ออก              คิดต้องกดปุ่มค่ะ แปลว่าอะไรครับ              ทดลองใหม่ เข้าไปอีกครั้ง ไล่ทีละ tab และเลือกเล่มแรก C:\Program Files\TPD\TPD.exe จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 23:24:28

ความคิดเห็นที่ 59 ไล่ทีละ tab และเลือกเล่มแรก C:\Program Files\TPD\TPD.exe ทำอย่างไรคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 23:35:27

ความคิดเห็นที่ 60 ความคิดเห็นที่ 59                  ไล่ทีละ tab และเลือกเล่มแรก C:\Program Files\TPD\TPD.exe              ทำอย่างไรคะ              จากรูป 44 นำมาเขียนอธิบายว่า              1. ดับเบิ้ลคลิกตรงนี้ ถ้าไม่ได้ไปที่ 1,2,3...              2. เส้นที่ขีดและให้ตัวเลข 1, 2, 3 ... คือการไล่ tab ทีละ tab แล้วดับคลิกที่เล่มแรกไปเรื่อยๆ -- - -- -- - C:\Program Files\TPD\TPD.exe              คือการเข้าโปรแกรมโดยตรง ไม่ต้องผ่าน ICON จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 55 23:53:15

ความคิดเห็นที่ 64 ความคิดเห็นที่ 61              จากการไล่ tab ทีละ tab แล้วดับคลิกที่เล่มแรกไปเรื่อยๆ              ได้เพียงแท๊บเดียว นอกนั้น Error              อธิบายว่า ได้แท๊บเดียว เพราะมีข้อมูลอยู่แท๊บเดียว และเล่มเดียวด้วย นอกนั้น Error เพราะยังไม่ข้อมูล              ดังนั้น จะต้องดาวน์โหลดข้อมูลให้ครบถ้วน เพื่อสามารถเปิดได้ตามแท๊บต่างๆ http://learntripitaka.com/Download.html              เช่น อรรถกถาบาลี ไปที่ http://learntripitaka.com/Attakata-Pali2.html              ข้อมูลที่ download จะต้องเก็บไว้ที่ C:\Program Files\TPD\อรรถกถาบาลี\                 จะต้องเก็บให้ถูกต้อง เพราะข้อมูลเล่ม 1, 2 ... ของทุกแท๊บ ใช้ชื่อไฟล์เดียวกัน. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 00:22:54

ความคิดเห็นที่ 65 ความคิดเห็นที่ 63              ทำอย่างนั้น ไม่ถูกต้องครับ              ต้องนำไปใส่บน Address ใน #54 ครับ จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 00:25:11

ความคิดเห็นที่ 66 ดังนั้น จะต้องดาวน์โหลดข้อมูลให้ครบถ้วน เพื่อสามารถเปิดได้ตามแท๊บต่างๆ http://learntripitaka.com/Download.html             เช่น อรรถกถาบาลี ไปที่ http://learntripitaka.com/Attakata-Pali2.html             ข้อมูลที่ download จะต้องเก็บไว้ที่ C:\Program Files\TPD\อรรถกถาบาลี\               จะต้องเก็บให้ถูกต้อง เพราะข้อมูลเล่ม 1, 2 ... ของทุกแท๊บ ใช้ชื่อไฟล์เดียวกัน. >> ขอทีละ step 1, 2, 3, ... ได้ไหมคะ (ก็คิดว่าเป็นตรงขั้นตอน Install เหมือนกันค่ะ เพราะไม่เข้าใจที่เขาพูด) ต้องนำไปใส่บน Address ใน #54 ครับ << ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกันค่ะ ขึ้นแว๊บๆ สีแดง แล้วหายไปเลย รู้สึกปวดหัวอยากจะนอนแล้วค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 00:34:26

ความคิดเห็นที่ 67 ความคิดเห็นที่ 66              ดังนั้น จะต้องดาวน์โหลดข้อมูลให้ครบถ้วน เพื่อสามารถเปิดได้ตามแท๊บต่างๆ http://learntripitaka.com/Download.html              เช่น อรรถกถาบาลี ไปที่ http://learntripitaka.com/Attakata-Pali2.html              ข้อมูลที่ download จะต้องเก็บไว้ที่ C:\Program Files\TPD\อรรถกถาบาลี\                จะต้องเก็บให้ถูกต้อง เพราะข้อมูลเล่ม 1, 2 ... ของทุกแท๊บ ใช้ชื่อไฟล์เดียวกัน.              >> ขอทีละ step 1, 2, 3, ... ได้ไหมคะ (ก็คิดว่าเป็นตรงขั้นตอน Install เหมือนกันค่ะ เพราะไม่เข้าใจที่เขาพูด)              อธิบายว่า              1. การที่คุณ GravityOfLove เปิดพระไตรปิฎกได้แล้ว ตามความคิดเห็นที่ 61 แสดงว่า ขั้นตอนการ Install โปรแกรม สำเร็จแล้ว.              2. การที่คุณยังอ่านเล่มอื่นๆ และหรือใน tab อื่นๆ ไม่ได้ เป็นเพราะว่า ยังไม่ได้ดาวน์โหลดข้อมูล.              คือ ในขั้นการ install เขาให้โปรแกรมอ่าน และแถม data มาให้ด้วย 1 เล่ม ต่อจากนั้นจึงต้องดาวน์โหลดข้อมูล data ในเล่มอื่นๆ ด้วยนั่นเอง.              สรุป :-              1. install program ผ่านแล้ว              2. download ข้อมูล ก็ทะยอย download ไปให้รอบคอบ.              ต้องนำไปใส่บน Address ใน #54 ครับ              << ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกันค่ะ ขึ้นแว๊บๆ สีแดง แล้วหายไปเลย                  ตอบว่า ไม่ได้ก็ไม่ได้ครับ อาจเป็นเพราะเปิดอยู่ก่อนแล้วก็เป็นได้.              เข้าโปรแกรมแบบ #44 อย่างไร ก็เข้าแบบนั้นครับ.              รู้สึกปวดหัวอยากจะนอนแล้วค่ะ              รับทราบครับ ไม่รอตอบกระทู้ที่ถามมาหรือ? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 00:48:02

ความคิดเห็นที่ 68 2. download ข้อมูล ก็ทะยอย download ไปให้รอบคอบ. << ตรงนี้ขอเป็น ขอทีละ step 1, 2, 3, ... ได้ไหมคะ ตามรูป #58 คลิกที่ พระไตรปิฏกอรรถกถาแปล เสร็จแล้วทำอย่างไรต่อคะ วันนี้ปวดศีรษะมากกว่าเมื่อวาน จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 06:23:26

ความคิดเห็นที่ 69 ความคิดเห็นที่ 68              2. download ข้อมูล ก็ทะยอย download ไปให้รอบคอบ.              << ตรงนี้ขอเป็น ขอทีละ step 1, 2, 3, ... ได้ไหมคะ ตามรูป #58 คลิกที่พระไตรปิฏกอรรถกถาแปล เสร็จแล้วทำอย่างไรต่อคะ วันนี้ปวดศีรษะมากกว่าเมื่อวาน              ได้ครับ              ชุดหนังสือรุ่นที่ ๒                อรรถกถาบาลี  อรรถกถาบาลีอักษรไทยฉบับสยามรัฏฐ จำนวน ๔๘ เล่ม                 อรรถกถาบาลี <<< คลิกตรงนี้              อรรถกถาบาลีอักษรไทยฉบับสยามรัฏฐ จำนวน ๔๘ เล่ม               http://learntripitaka.com/Attakata-Pali2.html              จากนั้น การดาวน์โหลดในนี้ก่อน              ไฟล์จะเป็น 01.zip ... 48.zip จำนวน 48 ไฟล์              เมื่อได้ครบแล้ว ก็นำไปใส่ไว้ใน folder C:\Program Files\TPD\อรรถกถาบาลี\              แต่ขอ คุณGravityOfLove มองไม่ออกว่า เพราะ XP ไม่แสดง ภาษาไทย ดังนั้นให้เปิด 2 window แบบ #58              จากนั้น              1. window แรกไปที่ folder ที่เก็บไฟล์จากการ download              2. window ที่ 2 copy C:\Program Files\TPD\อรรถกถาบาลี\              ไปใส่ในช่อง Address แล้ว ENTER              จากนั้น copy จาก window แรก ไป window ที่ 2              เมื่อทำเรียบร้อย ก็เป็นอันได้อรรถกถาบาลีครบ 48 เล่ม.              พอเข้าใจไหมครับ. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 07:01:30

ความคิดเห็นที่ 73              อรรถกถาสัมปสาทนียสูตร [บางส่วน]              อาเทสนวิธาเทสนาวณฺณนา              บทว่า อาเทสนวิธาสุ คือ ในส่วนแห่งการแสดงธรรมดักใจคน.              บัดนี้ พระสารีบุตรเมื่อจะแสดงวิธีการแสดงธรรมดักใจคนเหล่านั้น จึงกราบทูลคำว่า จตสฺโส อิมา ดังนี้เป็นต้น. ด้วยคำว่า นิมิตฺเตน อาทิสติ] นี้ พระสารีบุตรย่อมแสดงว่า ชื่อว่าการแสดงธรรมดักใจคนนี้จักมีได้ ด้วยอาคตนิมิตบ้าง ด้วยคตินิมิตบ้าง ด้วยฐิตินิมิตบ้าง.              ในข้อนั้นมีเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์.              พระราชาองค์หนึ่งทรงถือเอาแก้วมุกดามา ๓ ดวง แล้วตรัสถามปุโรหิตว่า อาจารย์ อะไรอยู่ในมือของเรานี้. ปุโรหิตนั้นจึงมองดูไปข้างโน้นและข้างนี้.              ก็โดยสมัยนั้น ตุ๊กแกตัวหนึ่งวิ่งแล่นออกไปด้วยหมายใจว่า เราจักจับแมลงวันกินดังนี้. ในเวลาที่จะจับ แมลงวันบินหนีไปเสีย. ปุโรหิตนั้นจึงทูลว่า ข้าแต่มหาราช แก้วมุกดา พระเจ้าข้า ดังนี้ เพราะเหตุที่แมลงวันบินหนีพ้นไปได้.              พระราชาจึงตรัสถามอีกว่า แก้วมุกดาจงยกไว้ก่อน (แต่) แก้วมุกดามีกี่ดวง. ปุโรหิตนั้นจึงมองดูนิมิตนั้นอีก. ลำดับนั้น ไก่เปล่งเสียงขันขึ้น ๓ ครั้งในที่ไม่ไกล. พราหมณ์จึงกราบทูลว่า ๓ ดวง พระเจ้าข้า ดังนี้.              คนบางคนย่อมพูดด้วยนิมิตที่มาปรากฏอย่างนี้. พึงเข้าใจการกล่าวแม้ด้วยคตินิมิต และฐิตินิมิต โดยอุบายนั้น. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=73&p=2#อาเทสนวิธาเทสนาวณฺณนา                   อาเทสนวิธาเทสนาวณฺณนา              อาเทสนวิธาสูติ  อาเทสนโกฏฺฐาเสสุ ฯ  ยุทานิ  ตา   อาเทสนวิธา  ทสฺเสนฺโต  จตสฺโส   ยุมาติ  อาทิมาห ฯ  นิมิตฺเตน   อาทิสตีติ   อาคตนิมิตฺเตน วา คตินิมิตฺเตน  วา ฐิตินิมิตฺเตน (๑) วา ยุทํ นาม ภวิสฺสตีติ กเถติ ฯ              ตตฺรีทํ   วตฺถุ:  เอโก  ราชา  ติสฺโส มุตฺตา คเหตฺวา   ปุโรหิตํ  ปุจฺฉิ  กึ  เม  อาจริย  หตฺเถติ ฯ โส  ยุโต  จิโต  จ   โอโลเกสิ ฯ เตน จ สมเยน เอกา  สรพู  มกฺขิกํ  คเหสฺสามีติ   ปกฺขนฺทติ ฯ (๒)คหณกาเล  มกฺขิกา ปลาตา ฯ โส  มกฺขิกาย   มุตฺตตฺตา  มุตฺตา  มหาราชาติ  อาห ฯ มุตฺตา  ตาว โหตุ กติ  มุตฺตาติ ฯ โส ปุน นิมิตฺตํ โอโลเกสิ ฯ อถ อวิทูเร กุกฺกุโฏ ติกฺขตฺตุ ํ สทฺทํ  นิจฺฉาเรสิ ฯ  พฺราหฺมโณ   ติสฺโส   มหาราชาติ  อาห ฯ เอวํ  เอกจฺโจ  อาคตนิมิตฺเตน กเถติ ฯ เอเตนูปาเยน คติฐิตินิมิตฺเตหิปิ (๓) กถนํ เวทิตพฺพํ ฯ #๑. ม. คตนิมิตฺเตน ฐิตนิมิตฺเตน ฯ ๒. ม. ยุ. ปกฺขนฺทิ ฯ ๓. ม. คตฐิตนิมิตฺเตหิปิ ฯ              คำค้น : มุต คำศัพท์ที่พบ (ศัพท์ที่ 2) : มุตฺติ คำอ่าน (ภาษาบาลี) : มุด-ติ คำแปลที่พบ : ความพ้น คำศัพท์ที่พบ (ศัพท์ที่ 1) : มุตฺติกํ คำอ่าน (ภาษาบาลี) : มุด-ติ-กัง คำแปลที่พบ : แก้วมุกดา, ไข่มุก คำศัพท์ที่พบ (ศัพท์ที่ 2) : มุตฺโต คำอ่าน (ภาษาบาลี) : มุด-โต คำแปลที่พบ : พ้น, ปล่อย http://www.mahamodo.com/buddict/buddict_pali.asp จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 11:42:34

ความคิดเห็นที่ 74              คำถามในสัมปสาทนียสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536              1. เห็นด้วยกับประโยคนี้หรือไม่ อย่างไร อธิบายพอสังเขป.              ก็ผู้ใดมีปัญญามากและมีญาณแข็งกล้า ผู้นั้นย่อมเชื่อพุทธคุณอย่างมาก.     http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11.0&i=73&p=1              2. ในข้อ 85 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายอนุสาสนวิธี ... และในข้อ 86 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายวิมุตติญาณของบุคคลอื่น ...              ใน 2 ข้อนี้ แตกต่างกันอย่างไร?              3. ในบรรดา 16 ข้อรวมข้อต้นเป็น 17 ข้อนั้น              บางข้อก็เป็นหมวดธรรมที่ปรากฏในพระสูตรทั่วไป              คุณ GravityOfLove จะอธิบายให้เห็นถึงความเป็นข้อธรรมที่เยี่ยม อย่างไร?                  4. พอจำได้หรือไม่ว่า เนื้อความพระสูตรนี้ ได้เคยปรากฎในพระสูตรหลัก ที่ได้ศึกษามาแล้วหรือไม่ และพระสูตรนั้นชื่อพระสูตรอะไร?              5. ในฝ่ายปฏิปทา ๔ ปฏิปทา ๔ เหล่านี้ คือ-              ๑. ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก ทั้งรู้ได้ช้า ฯ              ๒. ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก แต่รู้ได้เร็ว ฯ              ๓. สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก แต่รู้ได้ช้า ฯ              ๔. สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก ทั้งรู้ได้เร็ว ฯ              ในข้อ ๔. สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา เป็นปฏิปทาประณีต              เหลืออีก 3 ข้อ ขอให้คุณ GravityOfLove เรียงลำดับปฏิปทาที่เหลือ 3 ข้อ ตามความเห็นว่า ประณีตจากมากไปหาน้อย.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓              ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค              สัมปสาทนียสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536              ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=73 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 55 11:32:04

ความคิดเห็นที่ 75 #74            1. เห็นด้วยกับประโยคนี้หรือไม่ อย่างไร อธิบายพอสังเขป.             ก็ผู้ใดมีปัญญามากและมีญาณแข็งกล้า ผู้นั้นย่อมเชื่อพุทธคุณอย่างมาก.     http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11.0&i=73&p=1        --> เห็นด้วยค่ะ บุคคลย่อมเชื่อพุทธคุณตามกำลังปัญญาของตน เท่าที่กำลังปัญญาของตนจะไปถึง            ในอรรถกถาเปรียบไว้ว่า เหมือนหยั่งเชือกลงในน้ำในมหาสมุทร            เชือก (ปัญญา) ยาวเท่าใด ก็หยั่งได้เพียงเท่านั้น ไม่ลึกไปกว่านั้น            ผู้ที่มีปัญญาและญานมาก ย่อมมั่นคงในพระพุทธคุณมาก            2. ในข้อ 85 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายอนุสาสนวิธี ... และในข้อ 86 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายวิมุตติญาณของบุคคลอื่น ...             ใน 2 ข้อนี้ แตกต่างกันอย่างไร?        --> ข้อ 85 ธรรมในวิธีการสั่งสอน คือรู้วิธีสั่งสอนให้เป็นพระอริยบุคคล ๔ ชั้น มีพระโสดาบัน เป็นต้น เมื่อปฏิบัติตามที่พระองค์ทรงให้อนุศาสน์พร่ำสอนไว้ก็จะบรรลุขั้นนั้นๆ            ข้อ 86 ธรรมในการรู้ความหลุดพ้น(ของพระอริยบุคคล ๔) ของผู้อื่น คือ สาวกที่บรรลุเป็นพระอริยบุคคลแล้ว ย่อมมีญานทราบการหลุดพ้นจากกิเลสของคนบุคคลอื่นได้ว่า หลุดพ้นด้วยมรรคใด            3. ในบรรดา 16 ข้อรวมข้อต้นเป็น 17 ข้อนั้น             บางข้อก็เป็นหมวดธรรมที่ปรากฏในพระสูตรทั่วไป             คุณ GravityOfLove จะอธิบายให้เห็นถึงความเป็นข้อธรรมที่เยี่ยม อย่างไร?             --> "ไม่มีสมณพราหมณ์ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ที่จะยิ่งไปกว่าพระผู้มีพระภาค              ในทางตรัสรู้"            4. พอจำได้หรือไม่ว่า เนื้อความพระสูตรนี้ ได้เคยปรากฎในพระสูตรหลัก ที่ได้ศึกษามาแล้วหรือไม่ และพระสูตรนั้นชื่อพระสูตรอะไร?         --> มหาปรินิพพานสูตร http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=10&A=1888&Z=3915#77             [๗๗] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ตามความพอพระทัยในอัม- *พลัฏฐิกา แล้วตรัสเรียกท่านพระอานนท์มารับสั่งว่า ดูกรอานนท์ มาไปกันเถิด เราจักไปยังบ้านนาฬันทคาม ท่านพระอานนท์ทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาค แล้ว ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ เสด็จถึงบ้านนาฬันทคาม แล้ว ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในปาวาทิกอัมพวัน ในบ้านนาฬันทคาม นั้น ครั้งนั้น ท่านพระสารีบุตรเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นเข้าไปเฝ้า แล้วถวายบังคมพระผู้มีพระภาค นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง เมื่อท่านพระสารีบุตร นั่งเรียบร้อยแล้วกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เลื่อมใสในพระผู้มี- *พระภาคอย่างนี้ว่า สมณะหรือพราหมณ์ผู้อื่นซึ่งจะรู้เกินไปกว่าพระผู้มีพระภาค ในทางสัมโพธิญาณมิได้มีแล้ว จักไม่มี และไม่มีอยู่ในบัดนี้ ฯ             พ. ดูกรสารีบุตร เธอกล่าวอาสภิวาจาอันยิ่งนี้ เธอถือเอาส่วนเดียว บันลือสีหนาทว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เลื่อมใสในพระผู้มีพระภาค...                 ...พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าในบัดนี้ ก็ทรงละนิวรณ์ ๕ ซึ่งเป็นเครื่องเศร้าหมองแห่งจิต กระทำปัญญาให้ทุรพล มี พระทัยตั้งมั่นดีแล้วในสติปัฏฐาน ๔ ทรงเจริญโพชฌงค์ ๗ ตามความเป็นจริง ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ            5. ในฝ่ายปฏิปทา ๔ ปฏิปทา ๔ เหล่านี้ คือ-             ๑. ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก ทั้งรู้ได้ช้า ฯ             ๒. ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก แต่รู้ได้เร็ว ฯ             ๓. สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก แต่รู้ได้ช้า ฯ             ๔. สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก ทั้งรู้ได้เร็ว ฯ             ในข้อ ๔. สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา เป็นปฏิปทาประณีต             เหลืออีก 3 ข้อ ขอให้คุณ GravityOfLove เรียงลำดับปฏิปทาที่เหลือ 3 ข้อ ตามความเห็นว่า ประณีตจากมากไปหาน้อย.             ๒. ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก แต่รู้ได้เร็ว ฯ             ๓. สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก แต่รู้ได้ช้า ฯ             ๑. ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก ทั้งรู้ได้ช้า ฯ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 01:06:01

ความคิดเห็นที่ 76 ความคิดเห็นที่ 75              ญาณ สะกดด้วย ณ. เณร              ฌาน สะกดด้วย น. หนู              #74              1. เห็นด้วยกับประโยคนี้หรือไม่ อย่างไร อธิบายพอสังเขป.              ก็ผู้ใดมีปัญญามากและมีญาณแข็งกล้า ผู้นั้นย่อมเชื่อพุทธคุณอย่างมาก.     http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11.0&i=73&p=1              --> เห็นด้วยค่ะ บุคคลย่อมเชื่อพุทธคุณตามกำลังปัญญาของตน เท่าที่กำลังปัญญาของตนจะไปถึง                 ในอรรถกถาเปรียบไว้ว่า เหมือนหยั่งเชือกลงในน้ำในมหาสมุทร              เชือก (ปัญญา) ยาวเท่าใด ก็หยั่งได้เพียงเท่านั้น ไม่ลึกไปกว่านั้น              ผู้ที่มีปัญญาและญาณมาก ย่อมมั่นคงในพระพุทธคุณมาก              ตอบว่า คำถามนี้ตั้งใจจะให้อธิบายด้วยความเข้าใจของตนเอง.              2. ในข้อ 85 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายอนุสาสนวิธี ... และในข้อ 86 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายวิมุตติญาณของบุคคลอื่น ...              ใน 2 ข้อนี้ แตกต่างกันอย่างไร?              --> ข้อ 85 ธรรมในวิธีการสั่งสอน คือรู้วิธีสั่งสอนให้เป็นพระอริยบุคคล ๔ ชั้น มีพระโสดาบัน เป็นต้น เมื่อปฏิบัติตามที่พระองค์ทรงให้อนุศาสน์พร่ำสอนไว้ก็จะบรรลุขั้นนั้นๆ              ข้อ 86 ธรรมในการรู้ความหลุดพ้น(ของพระอริยบุคคล ๔) ของผู้อื่น คือ สาวกที่บรรลุเป็นพระอริยบุคคลแล้ว ย่อมมีญาณทราบการหลุดพ้นจากกิเลสของคนบุคคลอื่นได้ว่า หลุดพ้นด้วยมรรคใด              เฉลยว่า ผิดครับ ตอบใหม่ได้นะครับ ยังไม่เฉลย.              3. ในบรรดา 16 ข้อรวมข้อต้นเป็น 17 ข้อนั้น              บางข้อก็เป็นหมวดธรรมที่ปรากฏในพระสูตรทั่วไป              คุณ GravityOfLove จะอธิบายให้เห็นถึงความเป็นข้อธรรมที่เยี่ยม อย่างไร?                  --> "ไม่มีสมณพราหมณ์ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ที่จะยิ่งไปกว่าพระผู้มีพระภาค                    ในทางตรัสรู้"              ตอบว่า คำถามนี้ตั้งใจจะให้อธิบายด้วยความเข้าใจของตนเอง เพื่อให้ผู้ฟังได้เข้าใจถึงข้อธรรมที่เยี่ยมนั้น ตอบใหม่ได้ครับ.              4. พอจำได้หรือไม่ว่า เนื้อความพระสูตรนี้ ได้เคยปรากฎในพระสูตรหลัก ที่ได้ศึกษามาแล้วหรือไม่ และพระสูตรนั้นชื่อพระสูตรอะไร?              --> มหาปรินิพพานสูตร http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=10&A=1888&Z=3915#77              [๗๗] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ตามความพอพระทัยในอัม- *พลัฏฐิกา แล้วตรัสเรียกท่านพระอานนท์มารับสั่งว่า ดูกรอานนท์ มาไปกันเถิด เราจักไปยังบ้านนาฬันทคาม ท่านพระอานนท์ทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาค แล้ว ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ เสด็จถึงบ้านนาฬันทคาม แล้ว ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในปาวาทิกอัมพวัน ในบ้านนาฬันทคาม นั้น ครั้งนั้น ท่านพระสารีบุตรเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นเข้าไปเฝ้า แล้วถวายบังคมพระผู้มีพระภาค นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง เมื่อท่านพระสารีบุตร นั่งเรียบร้อยแล้วกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เลื่อมใสในพระผู้มี- *พระภาคอย่างนี้ว่า สมณะหรือพราหมณ์ผู้อื่นซึ่งจะรู้เกินไปกว่าพระผู้มีพระภาค ในทางสัมโพธิญาณมิได้มีแล้ว จักไม่มี และไม่มีอยู่ในบัดนี้ ฯ              พ. ดูกรสารีบุตร เธอกล่าวอาสภิวาจาอันยิ่งนี้ เธอถือเอาส่วนเดียว บันลือสีหนาทว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เลื่อมใสในพระผู้มีพระภาค...              ...พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าในบัดนี้ ก็ทรงละนิวรณ์ ๕ ซึ่งเป็นเครื่องเศร้าหมองแห่งจิต กระทำปัญญาให้ทุรพล มี พระทัยตั้งมั่นดีแล้วในสติปัฏฐาน ๔ ทรงเจริญโพชฌงค์ ๗ ตามความเป็นจริง ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ              เฉลยว่า ถูกต้องครับ.              5. ในฝ่ายปฏิปทา ๔ ปฏิปทา ๔ เหล่านี้ คือ-              ๑. ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก ทั้งรู้ได้ช้า ฯ              ๒. ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก แต่รู้ได้เร็ว ฯ              ๓. สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก แต่รู้ได้ช้า ฯ              ๔. สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก ทั้งรู้ได้เร็ว ฯ              ในข้อ ๔. สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา เป็นปฏิปทาประณีต              เหลืออีก 3 ข้อ ขอให้คุณ GravityOfLove เรียงลำดับปฏิปทาที่เหลือ 3 ข้อ ตามความเห็นว่า ประณีตจากมากไปหาน้อย.              ๒. ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก แต่รู้ได้เร็ว ฯ              ๓. สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก แต่รู้ได้ช้า ฯ              ๑. ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิปทาที่ปฏิบัติลำบาก ทั้งรู้ได้ช้า ฯ              ข้อนี้ให้แสดงความเห็นของคุณ GravityOfLove เอง              จากคำตอบ สันนิษฐานได้ว่า คุณ GravityOfLove รักความรู้มากกว่าความสบาย. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 01:41:47

ความคิดเห็นที่ 77 #76 1. ตอบว่า คำถามนี้ตั้งใจจะให้อธิบายด้วยความเข้าใจของตนเอง.        --> เข้าใจตามที่ตอบไปแล้วค่ะ ส่วนขั้นตอนคิดอย่างไรก่อนจะตอบนั้น พอจะอธิบายได้ค่ะ แว๊บแรกที่เห็นคำถาม ก็ไม่เห็นด้วย เพราะคิดว่า บุคคลที่รักในพระพุทธองค์ย่อมต้องเชื่อในพระพุทธคุณ 100% เลย แม้ว่า  100% ของตัวเอง (ผู้ซึ่งมีปัญญาน้อย) ย่อมน้อยกว่า  100% ของผู้มีปัญญามาก            แต่เมื่อพิจารณาดีๆ เห็นว่า ผู้มีปัญญามากกว่า มีญาณแ็ข็งกล้ามากกว่า ย่อมต้องมั่นคงในพระพุทธคุณมากกว่า 2. สันนิษฐานใหม่ดังนี้            ข้อ ๘๕ ตอบเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนคำอธิบายใหม่ (อันเดิมไม่ชัดเจน) ทรงทราบว่า บุคคลนี้สมควรกับการฟังพระธรรมใดจึงจะบรรลุเป็นพระโสดาบัน ฯลฯ พระอรหัต พระองค์ก็จะทรงแสดงธรรมให้เหมาะกับบุคคลนั้น            ข้อ ๘๖ ตอบใหม่ ดังนี้ พระองค์ทรงทราบว่าบุคคลนี้ เมื่อได้ฟังพระธรรมแล้ว จะบรรลุเป็นพระอริยบุคคลเมื่อใด 3. เป็นข้อธรรมที่เยี่ยมเพราะ            ทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ สามารถบรรลุพระอรหัตได้ในปัจจุบันเลย ผู้ปฏิบัติ ปฏิบัติเอง เห็นเอง ได้รับผลเอง            อิทธิวิธีใดๆ ก็ไม่เยี่ยมไปกว่าการดับกิเลส ตัณหา โดยสิ้นเชิง เพราะไม่ใช่ทางไปสู่ ความหลุดพ้น            พระองค์ทรงรู้ยิ่งกว่าสมณะพราหมณ์ใดๆ เช่น ในเรื่องอัตตาและโลก เรื่องการจุติอุบัติ เพราะสมณะพราหมณ์รู้เห็นเท่าที่ญาณตนเองมีเท่านั้นแล้วชี้ชัดลงไป แต่พระองค์ทรงรู้มากกว่านั้น จึงไม่ทรงยอมรับการชี้ชัดนั้น จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 02:17:04

ความคิดเห็นที่ 80        1. ทดลองคลิกแต่ละ folder ใน #71 ซึ่งมี 7 folder แล้วดูว่า folder ใดมีไฟล์ 01.zip บ้าง?       --> เจอค่ะ Gravity Rename ชื่อเป็น อรรถกถาบาลี ถูกต้องหรือไม่คะ ดาวน์โหลดมาไว้ในโฟลเดอร์นี้เสร็จแล้วทั้ง ๔๘ ไฟล์ ทีนี้ลองคลิกเหมือนตอน 61 ไม่เห็นได้สักแท็บเลยค่ะ จะโพสต์รูปให้ดู       ไม่ถูกครับ ใน folder ที่มีไฟล์ 01.zip เป็น C:\Program Files\TPD\พระไตรปิฎกภาษาบาลี\ ขนาดไฟล์จะประมาณ 295 KB http://learntripitaka.com/Tripitaka-Pali2.html       ส่วนที่คุณ GravityOfLove ดาวน์โหลดมา ขนาดไฟล์จะประมาณ 623 KB http://learntripitaka.com/Attakata-Pali2.html       ที่ให้ทดลอง ก็เพื่อหา folder หนึ่งๆ ก่อนเท่านั้น.       คุณยังไม่น่ารีบ rename และ copy เลย บอกแล้วว่า ใจเย็นๆ ก่อน ทีละขั้น.       ไม่เห็นได้สักแท็บเลยค่ะ จะโพสต์รูปให้ดู       เพราะรีบร้อนเกินไป.       rename กลับมาได้ไหม? แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 55 03:05:40 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 03:05:09

ความคิดเห็นที่ 99 ความคิดเห็นที่ 77              #74              1. เห็นด้วยกับประโยคนี้หรือไม่ อย่างไร อธิบายพอสังเขป.              ก็ผู้ใดมีปัญญามากและมีญาณแข็งกล้า ผู้นั้นย่อมเชื่อพุทธคุณอย่างมาก.     http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11.0&i=73&p=1              #76              1. ตอบว่า คำถามนี้ตั้งใจจะให้อธิบายด้วยความเข้าใจของตนเอง.              --> เข้าใจตามที่ตอบไปแล้วค่ะ ส่วนขั้นตอนคิดอย่างไรก่อนจะตอบนั้น พอจะอธิบายได้ค่ะ    แว๊บแรกที่เห็นคำถาม ก็ไม่เห็นด้วย เพราะคิดว่า บุคคลที่รักในพระพุทธองค์ย่อมต้องเชื่อในพระพุทธคุณ   100% เลย แม้ว่า 100% ของตัวเอง (ผู้ซึ่งมีปัญญาน้อย) ย่อมน้อยกว่า 100% ของผู้มีปัญญามาก              แต่เมื่อพิจารณาดีๆ เห็นว่า ผู้มีปัญญามากกว่า มีญาณแข็งกล้ามากกว่า ย่อมต้องมั่นคงในพระพุทธคุณมากกว่า.              ตอบว่า ผู้มีปัญญา ใช้ปัญญาพิจารณาธรรมเทศนาต่างๆ โดยนัยต่างๆ แล้วก็เห็นตามเป็นจริงด้วยปัญญาของตนเองว่า เป็นจริงอย่างนั้นๆ จึงเชื่อในพระพุทธคุณ มากไปตามปัญญาของตนเองนั่นเอง. - - - - - - - - - - - - - - - - -              2. ในข้อ 85 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายอนุสาสนวิธี ... และในข้อ 86 ความว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมในฝ่ายวิมุตติญาณของบุคคลอื่น ...              ใน 2 ข้อนี้ แตกต่างกันอย่างไร?              --> ข้อ 85 ธรรมในวิธีการสั่งสอน คือรู้วิธีสั่งสอนให้เป็นพระอริยบุคคล ๔ ชั้น มีพระโสดาบัน เป็นต้น เมื่อปฏิบัติตามที่พระองค์ทรงให้อนุศาสน์พร่ำสอนไว้ก็จะบรรลุขั้นนั้นๆ              ข้อ 86 ธรรมในการรู้ความหลุดพ้น(ของพระอริยบุคคล ๔) ของผู้อื่น คือ สาวกที่บรรลุเป็นพระอริยบุคคลแล้ว ย่อมมีญาณทราบการหลุดพ้นจากกิเลสของคน บุคคลอื่นได้ว่าหลุดพ้นด้วยมรรคใด              เฉลยว่า ผิดครับ ตอบใหม่ได้นะครับ ยังไม่เฉลย.              2. สันนิษฐานใหม่ดังนี้              ข้อ ๘๕ ตอบเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนคำอธิบายใหม่ (อันเดิมไม่ชัดเจน) ทรงทราบว่า บุคคลนี้สมควรกับการฟังพระธรรมใดจึงจะบรรลุเป็นพระโสดาบัน ฯลฯ พระอรหัต พระองค์ก็จะทรงแสดงธรรมให้เหมาะกับบุคคลนั้น              ข้อ ๘๖ ตอบใหม่ ดังนี้ พระองค์ทรงทราบว่าบุคคลนี้ เมื่อได้ฟังพระธรรมแล้ว จะบรรลุเป็นพระอริยบุคคลเมื่อใด              เฉลยว่า              คำตอบครั้งแรกที่ว่า ผิดนั้น คือ คำว่า              สาวกที่บรรลุเป็นพระอริยบุคคลแล้ว ย่อมมีญาณทราบการหลุดพ้น จากกิเลสของคนบุคคลอื่นได้ว่าหลุดพ้นด้วยมรรคใด              เจโตปริยญาณไม่ใช่ว่าพระอริยบุคคลทุกท่านจะมี กล่าวคือ บางท่านมี บางท่านไม่มี ดังนั้น คำนี้จะผิดไป.              เคยให้พระสูตรชื่อว่า สุสิมสูตรไว้แล้ว ข้อ ๒๘๕ เป็นตัวอย่างว่า              พระอริยบุคคลบางท่าน ไม่มีเจโตปริยญาณ.              สุสิมสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_line.php?B=16&A=3187                            ดังนั้น ข้อ ๘๕ และข้อ ๘๖ น่าจะแตกต่างตรงที่              ข้อ ๘๕ ตามข้อความของคุณ GravityOfLove ว่า              บุคคลนี้สมควรกับการฟังพระธรรมใดจึงจะบรรลุเป็นพระโสดาบัน ฯลฯ พระอรหัต พระองค์ก็จะทรงแสดงธรรมให้เหมาะกับบุคคลนั้น              ข้อ ๘๖ ทั่วไปเลย บุคคลนั้นแม้ฟังธรรมจากพระตถาคตก็ตาม หรือ พระสาวกของพระตถาคตก็ตาม จะบรรลุเป็นพระโสดาบัน ฯลฯ พระอรหัต อย่างไร ก็ทรงรู้อย่างนั้น. คือทรงรู้อาการหลุดพ้นของบุคคลอื่นๆ ทั่วไป. - - - - - - - - - - - - - - - - - -              3. ในบรรดา 16 ข้อรวมข้อต้นเป็น 17 ข้อนั้น              บางข้อก็เป็นหมวดธรรมที่ปรากฏในพระสูตรทั่วไป              คุณ GravityOfLove จะอธิบายให้เห็นถึงความเป็นข้อธรรมที่เยี่ยม อย่างไร?                  --> "ไม่มีสมณพราหมณ์ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ที่จะยิ่งไปกว่าพระผู้มีพระภาค                 ในทางตรัสรู้"              ตอบว่า คำถามนี้ตั้งใจจะให้อธิบายด้วยความเข้าใจของตนเอง เพื่อให้ผู้ฟังได้เข้าใจถึงข้อธรรมที่เยี่ยมนั้น ตอบใหม่ได้ครับ.              3. เป็นข้อธรรมที่เยี่ยมเพราะ              ทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ สามารถบรรลุพระอรหัตได้ในปัจจุบันเลย ผู้ปฏิบัติ ปฏิบัติเอง เห็นเอง ได้รับผลเอง              อิทธิวิธีใดๆ ก็ไม่เยี่ยมไปกว่าการดับกิเลส ตัณหา โดยสิ้นเชิง เพราะไม่ใช่ทางไปสู่ ความหลุดพ้น              พระองค์ทรงรู้ยิ่งกว่าสมณะพราหมณ์ใดๆ เช่น ในเรื่องอัตตาและโลก เรื่องการจุติอุบัติ เพราะสมณะพราหมณ์รู้เห็นเท่าที่ญาณตนเองมีเท่านั้นแล้วชี้ชัดลงไป แต่พระองค์ทรงรู้มากกว่านั้น จึงไม่ทรงยอมรับการชี้ชัดนั้น              ตอบว่า เป็นคำถามให้แสดงความเห็น เป็นคำถามเปิด.              ขออธิบายด้วยอุปมา ดังนี้ :-              โลกสมมติว่า มหาวิทยาลัยเป็นที่รวมของสรรพวิชาต่างๆ              หากเราเข้าไปมหาวิทยาลัยชั้นนำของโลก แล้วสอบถามถึงที่มาของหลักสูตรต่างๆ ที่มีการเรียนการสอนของมหาวิทยาลัยนั้นๆ คณาจารย์ผู้กำหนดหลักสูตรนั้น ก็ประกอบด้วย บุคคลต่างๆ เป็นคณาจารย์เหล่านั้น ในคณาจารย์เหล่านั้นก็ไม่ได้รู้ทั่วในหลักสูตรอื่นๆ ของคณะอื่นๆ ของมหาวิทยาลัยนั้นๆ.              นั่นคือ ในมหาวิทยาลัยนั้นๆ ประกอบด้วยคณาจารย์แต่ละหลักสูตรต่างๆ หลายคณะ และแต่ละคณะเหล่านั้นก็ไม่รู้ทั่วในหลักสูตรทั้งหมด.              พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมเทศนาด้วยพระองค์เอง ทรงกำหนดพระธรรมเทศนา      ด้วยพระองค์ พระองค์เดียว พระองค์ทรงรู้ทั่วทั้งหมด.              วิชาหรือวิทยาการของมหาวิทยาลัย มีอานิสงส์เพียงเพื่อประโยชน์ในปัจจุบัน              พระธรรมเทศนาของพระผู้มีพระภาค ให้อานิสงส์ของประโยชน์ 3 อย่าง คือ ทิฏฐธัมมิกัตถะ สัมปรายิกัตถะ และปรมัตถะ. http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อรรถ_3              เพราะเหตุที่              1. พระผู้มีพระภาคพระองค์เดียวทรงรู้ทั่ว ประทับนั่งในภิกษุบริษัทบ้าง สมณะบริษัทบ้าง พราหมณ์บริษัทบ้าง เป็นสิบเป็นร้อยเป็นพัน เป็นหมื่นคนเป็นต้น แล้วแสดงธรรมเทศนา.              2. พระธรรมเทศนานั้นมีอานิสงส์คือ ประโยชน์ทั้ง 3              ดังนั้น หมวดธรรมบางข้อก็เป็นหมวดธรรมที่ปรากฏในพระสูตรทั่วไป อธิบายให้เห็นถึงความเป็นข้อธรรมที่เยี่ยม ตามนัยนี้ตามความคิดเห็นส่วนตัวดังนี้. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 23:19:58

ความคิดเห็นที่ 100              คำถามชุดที่ 2 ในสัมปสาทนียสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536              เนื้อความในพระไตรปิฎก [บางส่วน]              ... มีกำแพงและเชิงเทินมั่นคง มีประตูๆ เดียว คนยามเฝ้าประตูที่ เมืองนั้นเป็นบัณฑิต http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536#76              เนื้อความในอรรถกถา [บางส่วน]              ถามว่า เพราะเหตุไร พระเถระจึงกล่าวว่า เอกทฺวารํ ดังนี้.              ตอบว่า เพราะในพระนครที่มีมากประตู ต้องมีคนรักษาประตูที่ฉลาดมาก ในพระนครที่มีประตูเดียว ก็สมควรมีคนรักษาประตูเพียงคนเดียว.              อนึ่ง ไม่มีใครอื่นจะเท่าเทียมปัญญาของพระเถระได้ ฉะนั้น เพื่อจะแสดง คนรักษาประตูคนเดียวเท่านั้น เพื่อเปรียบเทียบความเป็นบัณฑิตของตน พระเถระจึงกล่าวว่า เอกทฺวารํ ดังนี้. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11.0&i=73&p=1              1. คุณ GravityOfLove อธิบายนัยของคำว่า มีประตูๆ เดียว อย่างไร? คือ เพื่ออะไรจึงใช้คำนี้.              2. คำว่า สัมปสาทนียะ น่าแปลว่าอะไร? และเป็นคำของผู้ใด? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 55 23:55:21

ความคิดเห็นที่ 101 #100             1. คุณ GravityOfLove อธิบายนัยของคำว่า มีประตูๆ เดียว อย่างไร? คือ เพื่ออะไรจึงใช้คำนี้.             เพื่อต้องการยกอุปมาให้เห็นว่า ท่าน (พระสารีบุตร) ไม่ได้มีพระสัพพัญญุตญาณ ในการรู้เหตุแห่งศีล สมาธิ ปัญญาและวิมุตติของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ในอดีต อนาคตและปัจจุบัน             แต่ท่านรู้แนวแห่งธรรม เหมือนท่านเป็นคนเฝ้าประตูนั้น ว่าต้องผ่านประตูนี้ประตูเดียว             ใช้เพื่อนำมาเป็นการอนุมาน นั่นเอง             2. คำว่า สัมปสาทนียะ น่าแปลว่าอะไร? และเป็นคำของผู้ใด?             สารีปุตฺโต   ภควโต   สมฺมุขา   สมฺปสาทํ  ปเวเทสิ  ฯ  ตสฺมา  อิมสฺส             เวยฺยากรณสฺส สมฺปสาทนียนฺเตฺวว อธิวจนนฺติ ฯ                 สมฺปสาทนียสุตฺตํ นิฏฺิตํ ปญฺจมํ ฯ http://budsir.mahidol.ac.th/cgi-bin/Budsir.cgi/SearchItem?mode=1&valume=11&item=93&Roman=0                 เป็นคำของพระสารีบุตร                 สัมป น่าจะแปลว่า ทั่วพร้อม รู้                 ปสาท น่าจะแปลว่า เลื่อมใส                 นีย น่าจะแปลว่า นำไป นำมา                 ดังนั้น สัมปสาทนีย น่าจะแปลว่า ความรู้พร้อมอันนำมาซึ่งความเลื่อมใส                 (เดาล้วนๆ) สมฺปชญฺญํ คำอ่าน (ภาษาบาลี) : สัม-ปะ-ชัน-ยัง คำแปลที่พบ :ความเป็นผู้รู้ทั่วพร้อม, ปัญญารู้รอบคอบ ปสาทโก คำอ่าน (ภาษาบาลี) : ปะ-สา-ทะ-โก คำแปลที่พบ :ให้เลื่อมใส นียติ คำอ่าน (ภาษาบาลี) : นี-ยะ-ติ คำแปลที่พบ : อัน..นำไป http://www.mahamodo.com/buddict/buddict_pali.asp จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 06:08:54

ความคิดเห็นที่ 102 ความคิดเห็นที่ 101                #100                1. คุณ GravityOfLove อธิบายนัยของคำว่า มีประตูๆ เดียว อย่างไร? คือ เพื่ออะไรจึงใช้คำนี้.                เพื่อต้องการยกอุปมาให้เห็นว่า ท่าน (พระสารีบุตร) ไม่ได้มีพระสัพพัญญุตญาณ ในการรู้เหตุแห่งศีล สมาธิ ปัญญาและวิมุตติของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ในอดีต อนาคตและปัจจุบัน                แต่ท่านรู้แนวแห่งธรรม เหมือนท่านเป็นคนเฝ้าประตูนั้น ว่าต้องผ่านประตูนี้ประตูเดียว                ใช้เพื่อนำมาเป็นการอนุมาน นั่นเอง                ความเห็นส่วนตัวว่า                หากมีมากกว่าหนึ่งประตู บุคคลที่ฉลาดในธรรมเล็กน้อย อาจยกเหตุขึ้นคัดค้านว่า                ถ้ามีประตูหลายประตู เช่นทางซ้ายหรือทางขวาเป็นต้น เมื่อบุคคลเข้าประตูทางซ้าย คนรักษาประตูที่ฉลาดเมื่อจะเห็นประตูทางซ้าย ย่อมละสายตาจากประตูทางขวา เมื่อละสายตา จากประตูทางขวา ย่อมไม่เห็นบุคคลที่อาจเข้ามาจากประตูทางขวา.                ดังนั้น การกล่าวว่า มีประตูๆ เดียว คนยามเฝ้าประตูที่เมืองนั้นเป็นบัณฑิต ย่อมเป็นการป้องกันการยกเหตุขึ้นคัดค้านของบุคคลที่พอฉลาดในธรรมเล็กน้อย.                2. คำว่า สัมปสาทนียะ น่าแปลว่าอะไร? และเป็นคำของผู้ใด?                สารีปุตฺโต ภควโต สมฺมุขา สมฺปสาทํ ปเวเทสิ ฯ ตสฺมา อิมสฺส                เวยฺยากรณสฺส สมฺปสาทนียนฺเตฺวว อธิวจนนฺติ ฯ                สมฺปสาทนียสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ปญฺจมํ ฯ http://budsir.mahidol.ac.th/cgi-bin/Budsir.cgi/SearchItem?mode=1&valume=11&item=93&Roman=0                    เป็นคำของพระสารีบุตร                เฉลยว่า ผิดครับ เป็นคำของพระสังคีติกาจารย์                อิติ หิทํ อายสฺมา สารีปุตฺโต ภควโต สมฺมุขา สมฺปสาทํ ปเวเทสิ ฯ ตสฺมา อิมสฺส เวยฺยากรณสฺส สมฺปสาทนียนฺเตฺวว อธิวจนนฺติ ฯ                สมฺปสาทนียสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ปญฺจมํ ฯ http://budsir.mahidol.ac.th/cgi-bin/Budsir.cgi/SearchItem?mode=1&valume=11&item=93&Roman=0                    คำว่า อธิวจนํ คือ ชื่อ. ก็คำนี้ พระสังคีติกาจารย์ตั้งบทไว้ตั้งแต่ คำว่า อิติ หิทํ.                คำที่เหลือในทุกๆ บท มีเนื้อความชัดเจนแล้วแท้ฉะนี้แล.                จบพรรณนาความของสัมปสาทนียสูตร ในอรรถกถาทีฆนิกาย ชื่อว่าสุมังคลวิลาสินี   ด้วยประการฉะนี้. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11.0&i=73&p=2                สัมป น่าจะแปลว่า ทั่วพร้อม รู้                ปสาท น่าจะแปลว่า เลื่อมใส                นีย น่าจะแปลว่า นำไป นำมา                ดังนั้น สัมปสาทนีย น่าจะแปลว่า ความรู้พร้อมอันนำมาซึ่งความเลื่อมใส                  (เดาล้วนๆ) สมฺปชญฺญํ คำอ่าน (ภาษาบาลี) : สัม-ปะ-ชัน-ยัง คำแปลที่พบ :ความเป็นผู้รู้ทั่วพร้อม, ปัญญารู้รอบคอบ ปสาทโก คำอ่าน (ภาษาบาลี) : ปะ-สา-ทะ-โก คำแปลที่พบ :ให้เลื่อมใส นียติ คำอ่าน (ภาษาบาลี) : นี-ยะ-ติ คำแปลที่พบ : อัน..นำไป http://www.mahamodo.com/buddict/buddict_pali.asp                สัมปสาทนียะ น่าจะแปลว่า พึงเลื่อมใสพร้อม หรือพึงเลื่อมใสทั่ว.                สัม = พร้อม                ปสาท = เลื่อมใส                นีย = พึง, ควร จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 08:08:26

ความคิดเห็นที่ 103 ออว์ ผิดหมดเลย คำว่า ผิดครับ ชัดเจนมาก จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 09:26:21

ความคิดเห็นที่ 104              เป็นอันว่า พระสูตรชื่อว่า สัมปสาทนียสูตร จบบริบูรณ์.              สัมปสาทนียสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=11&A=2130&Z=2536      จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 09:42:13

ความคิดเห็นที่ 105 ๖. ปาสาทิกสูตร (๒๙) http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181              สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่ปราสาทในสวนอัมพวันของพวกศากยะ มีนามว่า เวธัญญา ในสักกชนบท              สมัยนั้น นิครณฐ์นาฏบุตรได้เสียชีวิตลงที่เมืองปาวา ทำให้หลังจากนั้นไม่นาน สาวกก็เกิดแตกกันเป็น ๒ พวก              พวกที่เหลือที่เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวจึงมีอาการเบื่อหน่าย คลายความศรัทธา ในสาวกของนิครณฐ์นาถบุตร              เพราะเหตุที่ธรรมวินัยกล่าวไว้ไม่ดี ไม่เป็นธรรมที่จะนำผู้ปฏิบัติให้ออกจากทุกข์ได้ ไม่เป็นไปเพื่อความสงบระงับ มิใช่ธรรมที่ท่านผู้เป็นสัมมาสัมพุทธะ (ท่านผู้ตรัสรู้เองและสอนให้ผู้อื่นรู้ตาม) ประกาศไว้ เป็นธรรมวินัยมีที่พำนักอันทำลาย (ศาสดาทำกาละ) เสียแล้ว เป็นธรรมวินัยไม่มีที่พึ่งพาอาศัย              สามเณรจุนทะซึ่งอยู่จำพรรษาในเมืองปาวา นำความเรื่องนี้ไปเล่าให้ท่านพระอานนท์ ซึ่งอยู่ในสามคามฟัง ท่านพระอานนท์จึงชวนไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคแล้วทูลเล่าให้ฟัง http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ท่านผู้ตรัสรู้แล้ว&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นิครนถนาฏบุตร&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=จุนทะ&detail=on              พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า ข้อนี้ย่อมมีได้อย่างนั้น              แล้วตรัสถึงศาสดา ธรรมวินัย และสาวก แบ่งออกเป็นประเภทดังนี้              ๑. พระศาสดาไม่เป็นสัมมาสัมพุทธะั ธรรมวินัยกล่าวไว้ไม่ดี สาวกไม่ปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม              ควรติเตียนพระศาสดาและธรรมวินัย ควรสรรเสริญสาวกเพราะไม่คล้อยตามศาสดาและ ธรรมวินัยที่ไม่ดี              ผู้ที่ชักชวนและผู้ที่ถูกชักชวนให้มาปฏิบัติตามธรรมวินัยนี้ จะประสบสิ่งที่ไม่ใช่บุญเป็นอันมาก              ๒. พระศาสดาไม่เป็นสัมมาสัมพุทธะ ธรรมวินัยกล่าวไว้ไม่ดี แต่สาวกปฏิบัติธรรมสมควร แก่ธรรม              ควรถูกติเตียนทั้งสามฝ่าย สาวกก็ควรถูกติเตียนด้วยเพราะประพฤติตามในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง              ผู้ที่ชักชวนและผู้ที่ถูกชักชวนให้มาปฏิบัติตามธรรมวินัยนี้ จะประสบสิ่งที่ไม่ใช่บุญเป็นอันมาก              ๓. พระศาสดาเป็นสัมมาสัมพุทธะ ธรรมวินัยกล่าวไว้ดี แต่สาวกไม่เป็นผู้ปฏิบัติธรรม สมควรแก่ธรรม              ควรสรรเสริญศาสดาและธรรมวินัย ควรติเตียนสาวก              ผู้ที่ชักชวนและผู้ที่ถูกชักชวนให้มาปฏิบัติตามธรรมวินัยนี้ จะประสบบุญเป็นอันมาก              ๔. พระศาสดาเป็นสัมมาสัมพุทธะั ธรรมวินัยกล่าวไว้ดี สาวกก็เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควร แก่ธรรม              ควรได้รับคำสรรเสริญทั้งสามฝ่าย              ผู้ที่ชักชวนและผู้ที่ถูกชักชวนให้มาปฏิบัติตามธรรมวินัยนี้ จะประสบบุญเป็นอันมาก              ๕. พระศาสดาเป็นสัมมาสัมพุทธะั ธรรมวินัยกล่าวไว้ดี แต่ว่าสาวกไม่รู้แจ้งอรรถ (ความหมาย) ในพระสัทธรรม (ธรรมที่ดี) และพรหมจรรย์ (พระศาสนา) อย่างสมบูรณ์ ไม่แจ้งในปาพจน์ (ธรรมวินัย) เมื่อพระศาสดาทำกาละแล้ว สาวกจะเดือดร้อนในภายหลัง              ๖. พระศาสดาเป็นสัมมาสัมพุทธะ ธรรมวินัยกล่าวไว้ดี และสาวกก็เป็นผู้รู้แจ้งอรรถใน สัทธรรมและพรหมจรรย์อย่างสมบูรณ์ แจ้งในปาพจน์ เมื่อศาสดาทำกาละแล้ว สาวกก็ไม่เดือดร้อนในภายหลัง http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อรรถ_เ&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สัทธรรม_๓ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=พรหมจรรย์ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปาพจน์              พระผู้มีพระภาคตรัสถึงความสมบูรณ์ของพรหมจรรย์ (พระศาสนา) ว่าต้องประกอบด้วย องค์ประกอบต่อไปนี้คือ              ๑. ศาสดาเป็นเถระ เป็นผู้รู้ราตรีนาน เป็นผู้บวชนาน เป็นผู้ล่วงกาลผ่านวัยมาโดยลำดับ              ๒. ภิกษุผู้เป็นสาวกเป็นเถระ เป็นผู้เชี่ยวชาญ เป็นผู้ได้รับแนะนำ เป็นผู้แกล้วกล้า และบรรลุธรรมเป็นแดนเกษมจากโยคะ (หลุดพ้นแล้ว) สามารถเพื่อจะกล่าวพระสัทธรรมได้โดยชอบ สามารถเพื่อแสดงธรรมให้มีปาฏิหาริย์ข่มขี่ปรัปวาท (ข้อกล่าวของผู้อื่น) ที่เกิดขึ้นแล้วได้ด้วยดี โดยชอบธรรม              ๓. พระภิกษุสาวกผู้เป็นปานกลาง (มัชฌิมะ) ... พระภิกษุสาวกผู้เป็นใหม่ (นวกะ) ...              พระภิกษุณีสาวิกาผู้เป็นเถรี ... ปานกลาง  ... ผู้ใหม่ ...              อุบาสกผู้นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ (ขั้นต่ำพระโสดาบันคือรักษาศีล 8 ประจำ แต่อุบาสกปุถุชนรักษาศีล 8 ประจำ ก็พอสงเคราะห์ได้, ขั้นสูงคืออุบาสกผู้เป็นพระอนาคามี เช่นจิตตคหบดี)...              อุบาสกผู้นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกาม (ขั้นต่ำพระโสดาบันคือมีศีล 5 มั่นคง รักษาศีล 8 เป็นบางคราว แต่อุบาสกปุถุชนรักษาศีล 8 เป็นบางคราว) ...              อุบาสิกาผู้นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ (ขั้นต่ำพระโสดาบันคือรักษาศีล 8 ประจำ แต่อุบาสิกาปุถุชนรักษาศีล 8 ประจำ ก็พอสงเคราะห์ได้, ขั้นสูงคืออุบาสิกาผู้เป็นพระอนาคามี เช่น ท่านนันทมารดาเป็นต้น) ...              อุบาสิกาผู้นุ่งขาวห่มขาวบริโภคกาม (ขั้นต่ำพระโสดาบันคือมีศีล 5 มั่นคง รักษาศีล 8 เป็นบางคราว แต่อุบาสิกาปุถุชนรักษาศีล 8 เป็นบางคราว) ...              ๔. พรหมจรรย์นั้น มากไปด้วยลาภ ได้แก่ ปัจจัยดำรงชีวิต หาได้ง่าย มีมาก คือจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ ยารักษาโรค              มียศ (น่าจะหมายถึง) แม้พระราชาก็เลื่อมใส แม้เดียรถีย์ก็เกรง              พรหมจรรย์จะชื่อว่า แพร่หลายกว้างขวางเป็นปึกแผ่น ก็ต่อเมื่อมีองค์ประกอบดังกล่าว              ตรัสถึงพระองค์ว่า เป็นศาสดาผู้เป็นอรหันตสัมมาสัมพุทธะ ตรัสพระธรรมวินัยไว้ดีแล้ว สาวกก็เป็นผู้รู้แจ้งอรรถในสัทธรรมและพรหมจรรย์อันสมบูรณ์ ทรงทำพระศาสนาให้แจ้งแล้ว รวบรวมไว้พร้อมแล้ว และพระองค์ทรงเป็นเถระ ฯลฯ ดังนั้นได้ชื่อว่า เป็นพรหมจรรย์ที่สมบูรณ์              สาวกของพระองค์ก็เป็นเถระ ฯลฯ บัดนี้ เถระผู้ปานกลางก็มีอยู่ ผู้ใหม่ก็มีอยู่              ภิกษุณีสาวิกาทั้งหลายของเราผู้เป็นเถรีก็มีอยู่ ผู้ปานกลางก็มีอยู่ ผู้ใหม่ก็มีอยู่              อุบาสกสาวกทั้งหลายผู้เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ก็มีอยู่ บริโภคกามก็มีอยู่              อุบาสิกาสาวิกาทั้งหลายของเราผู้เป็นคฤหัสถ์นุ่งขาวห่มขาวประพฤติพรหมจรรย์ก็มีอยู่ บริโภคกามก็มีอยู่              ในบัดนี้ พระศาสนาของพระองค์ก็สำเร็จผลแพร่หลายกว้างขวาง เป็นปึกแผ่น ชนเป็นอันมากรู้ได้ ทรงประกาศไว้ด้วยดีแล้ว เป็นธรรมที่ทำให้ผู้ปฏิบัติออกจากทุกข์ได้ ตั้งแต่มนุษย์โลกจนถึงเทวโลก http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=เถระ_พระผู้ใหญ่&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=เถรี http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=มัชฌิมะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นวกะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ผู้รู้ราตรี&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=โยคะ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปรัปวาท http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สาวก_ผ&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สาวิกา http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อุบาสก http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อุบาสิกา              ทรงไม่พิจารณาเห็นศาสดาอื่นใด สงฆ์หรือคณะอื่นใดที่เกิดขึ้นแล้วในโลกที่ถึงความเลิศ ด้วยลาภ ด้วยยศเหมือนพระองค์และำิภิกษุสงฆ์เลย              เป็นพรหมจรรย์ที่สมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง พระองค์ตรัสไว้ดีแล้วอย่างสมบูรณ์              ทรงเล่าว่า ได้ยินว่า อุทกดาบสรามบุตรกล่าววาจาอย่างนี้ว่า              บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น              แล้วเฉลยว่า การเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว เป็นเพียงการเห็นรูป พื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว แต่ไม่ใช่คมแห่งมีดโกน              ดังนั้น การเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว จึงไม่ชื่อว่าเห็นคมแห่งมีดโกน              อุทกดาบสรามบุตรกล่าวจบด้วยเรื่องมีดโกนเท่านั้น              ดังนั้น คำของอุทกดาบสรามบุตร เป็นคำตื้นๆ ไม่มีประโยชน์ต่อความเจริญในการศึกษา อะไรเลย เป็นคำแบบชาวบ้าน              เมื่อจะกล่าวโดยชอบ ควรกล่าวว่า              บุคคลเห็นอยู่ซึ่งพรหมจรรย์นี้ บุคคลนั้นชื่อว่าเห็นอยู่ บุคคลเห็นว่า พรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่าพรหมจรรย์นี้ จะพึงมี บุคคลนั้นชื่อว่าไม่เห็นอะไรเลย              นั่นคือถ้าเขายังเห็นว่า มีประเสริฐกว่านี้ มีดีกว่าพระศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็แปลว่า เขาไม่เห็นอะไรเลย คือไม่เห็นอะไรเป็นสาระ อะไรไม่ใช่สาระ จึงไปเห็นสิ่งที่เป็นสาระว่าไม่เป็นสาระ แล้วเที่ยวแสวงหาสิ่งอื่นจากสาระว่าเป็นสาระ              บุคคลเมื่อกล่าวโดยชอบ ก็ต้องกล่าวตามเป็นจริง              นั่นคือ พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ ฯลฯ ก็ต้องกล่าวว่าสมบูรณ์              ตรัสว่า ด้วยเหตุดังนี้ ธรรมทั้งหลายที่พระองค์แสดงแล้ว ให้บริษัททั้งหมดประชุมโดย พร้อมเพรียงกันเพื่อตรวจตราอรรถด้วยอรรถ พยัญชนะด้วยพยัญชนะ              โดยวิธีเช่นนี้ จะทำให้พระศาสนานี้ตั้งมั่นอยู่ได้ยาวนาน เป็นการเกื้อกูลแก่ชนเป็นอย่างมาก              ธรรมดังกล่าวที่พระองค์ทรงแสดงแล้ว คือ สติปัฏฐาน ๔ สัมมัปปธาน ๔ อิทธิบาท ๔ อินทรีย์ ๕ พละ ๕ โพชฌงค์ ๗ อริยมรรคมีองค์ ๘ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สติปัฏฐาน http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สัมมัปปธาน http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อิทธิบาท http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อินทรีย์_5_(&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=โพชฌงค์ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อัฏฐังคิกมรรค_(&detail=on                ตรัสแนะวิธีสอบสวนพระธรรมวินัยดังนี้              ให้พร้อมเพรียงกันศึกษาพระธรรมวินัย ไม่วิวาทกัน ถ้าสพรหมจารีผู้ใดกล่าวธรรม ที่ทำให้รู้สึกว่า;              ๑. อรรถ (ความหมาย) ผิด พยัญชนะ (ตัวอักษรหรือถ้อยคำ) เหล่านั้นผิด ก็ไม่พึงเห็นด้วยหรือคัดค้าน แต่ให้ถามไปว่า พยัญชนะเหล่าใดของอรรถนี้ที่สมควรกว่ากัน อรรถใดของพยัญชนะเหล่านี้ที่สมควรกว่ากัน              เมื่อได้รับคำตอบมาแล้ว ก็ไม่พึงเห็นด้วยหรือคัดค้าน ให้บอกผู้นั้นด้วยดี ให้ไตร่ตรองอรรถและพยัญชนะเหล่านั้น              ๒. อรรถผิด พยัญชนะทั้งหลายถูก ก็ไม่พึงเห็นด้วยหรือคัดค้าน แต่ให้ถามไปว่า อรรถใดของพยัญชนะเหล่านี้ที่สมควรกว่ากัน ...              ๓. อรรถถูก พยัญชนะทั้งหลายผิด ก็ไม่พึงเห็นด้วยหรือคัดค้าน แต่ให้ถามไปว่า   พยัญชนะเหล่าใดของอรรถนี้ที่สมควรกว่ากัน ...              ๔. อรรถถูก พยัญชนะทั้งหลายถูก พึงอนุโมทนา http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สพรหมจารี http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=พยัญชนะ              ทรงแสดงธรรมเพื่อเป็นเครื่องปิดกั้นอาสวะทั้งหลายในปัจจุบัน และเพื่อเป็นเครื่อง กำัจัดอาสวะทั้งหลายในสัมปรายภพ (ปรโลก ภพหน้า) ด้วย              เพราะฉะนั้น จีวรใดที่พระองค์ทรงอนุญาตแล้ว จีวรนั้นควรเพียงเพื่อเป็นเครื่อง บำบัดหนาว บำบัดร้อน ฯลฯ              บิณฑบาตใดที่ทรงอนุญาตแล้ว บิณฑบาตนั้นควรเพียงเพื่อดำรงชีวิต เพื่อจะอนุเคราะห์พรหมจรรย์              เสนาสนะใดที่ทรงอนุญาตแล้ว เสนาสนะนั้นควรเพียงเพื่อเป็นเครื่องบำบัดหนาว บำบัดร้อน ฯลฯ              คิลานปัจจัยเภสัชบริขารใดที่ทรงอนุญาตแล้ว คิลานปัจจัยเภสัชบริขารนั้น ควรเพียงเพื่อเป็นเครื่องกำจัดความเจ็บป่วย http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อาสวะ http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=ปัจจัย_4_(ส&detail=on              เป็นไปได้ที่พวกปริพาชกอัญญเดียรถีย์ (พวกนักบวชนอกศาสนา) จะโต้วาทะด้วย ตรัสให้ตอบดังนี้                          ๑. ถ้าพวกปริพาชกอัญญเดียรถีย์กล่าวว่า พวกสมณศากยบุตรเป็นผู้ขวนขวาย ในการประกอบตนให้ติดเนื่องในความสุขอยู่ (พอใจในการเสพสุข)              ให้ถามกลับไปว่า การประกอบตนให้ติดเนื่องในความสุขนั้นเป็นอย่างไร เพราะว่า การประกอบตนให้ติดเนื่องในความสุขมี ๔ อย่างคือ              ๑.๑ บางคนฆ่าสัตว์แล้วมีความสุข              ๑.๒ บางคนลักทรัพย์แล้วมีความสุข              ๑.๓ บางคนกล่าวเท็จแล้วมีความสุข              ๑.๔ บางคนมีความสุขกับกามคุณทั้ง ๕              ตรัสว่าการประกอบตนให้ติดเนื่องในความสุข ๔ ประการเหล่านี้ เป็นของเลว เป็นของชาวบ้าน ฯลฯ ไม่เป็นไปเพื่อความตรัสรู้ เพื่อพระนิพพาน http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กามคุณ                  ๒. ถ้ากล่าวว่า พวกสมณศากยบุตรเป็นผู้ขวนขวายในการประกอบตนให้ติดเนื่อง ในความสุข ๔ ประการดังกล่าวในข้อ ๑              ให้ปฏิเสธไปว่า ไม่จริง แต่เป็นการประกอบตนให้ติดเนื่องในความสุข ๔ ประการ ที่เป็นไปเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด ฯลฯ เพื่อความตรัสรู้ เพื่อพระนิพพาน คือ ความสุขในรูปฌาน ๔ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=รูปฌาน              ๓. ถ้าถูกถามว่า อานิสงส์ของรูปฌาน ๔ มีอะไรบ้าง ให้ตอบว่ามี ๔ ประการ คือ              ๓.๑ จะเป็นพระโสดาบัน ไม่ไปสู่อบาย จะตรัสรู้ในอนาคต เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป              ๓.๒ จะเป็นพระสกทาคามี มาเกิดบนโลกอีกครั้งเดียวเท่านั้นแล้วจะปรินิพพาน เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป และเพราะ ราคะ โทสะ โมหะ เบาบางลง              ๓.๓ จะเป็นพระอนาคามี จะเป็นอุปปาติกะ (เกิดผุดขึ้น) ไม่กลับมาเกิดบนโลกอีก จะปรินิพพานในภพนั้น เพราะสังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ สิ้นไป              ๓.๔ จะเป็นพระอรหันต์ เพราะทำให้แจ้งแล้วซึ่งเจโตวิมุติและปัญญาวิมุติ อาสวะทั้งหลายสิ้นไป http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สังโยชน์              ๔. ถ้ากล่าวว่า พวกสมณศากยบุตรเป็นผู้มีธรรมไม่ตั้งมั่น              ให้บอกว่า  มีธรรมที่พระผู้มีพระภาคผู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงแล้ว ทรงบัญญัติแล้ว เป็นธรรมที่พวกสาวกไม่ควรก้าวล่วงตลอดชีวิต              ภิกษุที่เป็นพระอรหันตขีณาสพจะไม่ประพฤติล่วงฐานะ ๙ ประการคือ              ๑. ไม่ฆ่าสัตว์โดยจงใจ ๒. ไม่ลักทรัพย์ ๓. ไม่เสพเมถุนธรรม ๔. ไม่กล่าวเท็จทั้งที่รู้ ๕. ไม่สั่งสมวัตถุกามและกิเลสกามแล้วบริโภคเหมือนอย่างที่ตนเป็นคฤหัสถ์บริโภคในกาลก่อน ๖. ไม่ลำเอียงเพราะรัก (ฉันทาคติ) ๗. ไม่ลำเอียงเพราะชัง (โทสาคติ) ๘. ไม่ลำเอียงเพราะเขลา (โมหาคติ) ๙. ไม่ลำเอียงเพราะกลัว (ภยาคติ) http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อรหันตขีณาสพ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กาม_ความใคร่&detail=on http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อคติ_๔              ๕. ถ้ากล่าวว่า พระสมณโคดมทรงเห็นด้วยญาณ ทรงปรารภเฉพาะอดีตอันยาวนาน ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ทรงปรารภอนาคตอันนานไกล              พวกปริพาชกอัญญเดียรถีย์เหล่านั้นย่อมสำคัญสิ่งที่พึงบัญญัติอันไม่มีประโยชน์ เหมือนคนพาล              ให้บอกว่า ทรงบัญญัติด้วย สตานุสาริญาณ (ปัญญาที่สามารถระลึกชาติได้ โดยสัมปยุตคือพร้อมกับอำนาจแห่งปุพเพนิวาสานุสสติญาณ (ญาณระลึกชาติ)) ทรงระลึกอดีตได้นานตราบเืท่าที่ทรงจำนง              ส่วนญาณที่เกิดจากปัญญาตรัสรู้ ที่ปรารภอนาคตกาลนานไกล ย่อมเกิดขึ้นแก่ พระตถาคตว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ไม่มีการเกิดอีก              ๕.๑ สิ่งที่เป็นอดีต ไม่เป็นจริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ก็ไม่ทรงพยากรณ์ (ตอบปัญหา) สิ่งนั้น              ๕.๒ สิ่งที่เป็นอดีต เป็นของจริง เป็นของแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ก็ไม่ทรงพยากรณ์สิ่งนั้น              ๕.๓ สิ่งที่เป็นอดีต เป็นของจริง เป็นของแท้ประกอบด้วยประโยชน์ ย่อมทรงรู้กาลเพื่อพยากรณ์ปัญหานั้น              ๕.๔ สิ่งที่เป็นอนาคตไม่เป็นจริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ก็ไม่ทรงพยากรณ์สิ่งนั้น              ๕.๕ สิ่งที่เป็นอนาคต เป็นของจริงเป็นของแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ก็ไม่ทรงพยากรณ์สิ่งนั้น              ๕.๖ สิ่งที่เป็นอนาคต เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ ย่อมทรงรู้กาลเพื่อพยากรณ์ปัญหานั้น              ๕.๗ สิ่งที่เป็นปัจจุบัน ไม่เป็นจริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ย่อมทรงไม่พยากรณ์สิ่งนั้น              ๕.๘ สิ่งที่เป็นปัจจุบัน เป็นของจริง เป็นของแท้แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ก็ไม่ทรงพยากรณ์แม้สิ่งนั้น              ๕.๙ สิ่งที่เป็นปัจจุบัน เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ ย่อมทรงรู้กาลเพื่อพยากรณ์ปัญหานั้น              ตรัสว่า ชาวโลกเรียกพระองค์ว่า ตถาคโต เพราะ              ๑. พระองค์ทรงเป็นกาลวาที เป็นสัจจวาที เป็นภูตวาที เป็นอัตถวาที เป็นธรรมวาที เป็นวินัยวาทีในธรรมทั้งหลายทั้งที่เป็นอดีต อนาคตและปัจจุบัน (เหมาะแก่กาล , กล่าวความจริง , กล่าวสิ่งที่เป็นจริง, กล่าวแต่สิ่งมีประโยชน์ , กล่าวเป็นธรรม , กล่าวเป็นวินัย)              ๒. พระองค์ได้ตรัสรู้แล้วในสิ่งใดๆ ที่โลก เทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์พร้อม ทั้งสมณพราหมณ์ เทพดา มนุษย์ เห็นแล้ว ฟังแล้ว ทราบแล้ว รู้แจ้งแล้ว บรรลุแล้ว แสวงหาแล้ว ตรองตามแล้วด้วยใจ              ๓. พระองค์ตรัสแสดงถึงสิ่งใด หลังจากที่ทรงตรัสรู้อนุตรสัมโพธิญาณ จนกระทั่ง ปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ สิ่งนั้นทั้งหมดย่อมเป็นอย่างนั้นทีเดียว ย่อมไม่เป็นโดยประการอื่น              ๔. พระองค์ตรัสอย่างใด ทรงทำอย่างนั้น ทรงทำอย่างใด ตรัสอย่างนั้น              ๕. ทรงเป็นผู้เป็นใหญ่ ไม่มีผู้เป็นใหญ่ยิ่งกว่า เป็นผู้เห็นถ่องแท้ เป็นผู้กุมอำนาจในโลก พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ เทวดา มนุษย์ http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ตถาคต_พ&detail=on              ๖. ถ้ากล่าวว่า ตายแล้วเกิด สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นไม่จริง              หรือกล่าวว่า ตายแล้วไม่เกิด สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นไม่จริง              หรือกล่าวว่า ตายแล้วเกิดบ้าง ไม่เกิดบ้าง สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นไม่จริง              หรือกล่าวว่า ตา่ยแล้วเกิด ก็ไม่ใช่ ตายแล้วไม่เกิด ก็ไม่ใช่ สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นไม่จริง              ให้ตอบว่า ข้อนี้พระองค์ไม่ทรงพยากรณ์                        ๗. ถามว่า เหตุใดพระองค์ไม่ทรงพยากรณ์ ทรงพยากรณ์อะไร และเพราะเหตุใด              ให้ตอบว่า เพราะไม่ประกอบด้วยอรรถ ไม่ประกอบด้วยธรรม ไม่เป็นเบื้องต้นแห่ง พรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ฯลฯ เพื่อพระนิพพาน              ทรงพยากรณ์อริยสัจ ๔ เพราะประกอบด้วยอรรถ ประกอบด้วยธรรม เป็นเบื้องต้นแห่ง พรหมจรรย์ เป็นไปเพื่อความหน่าย ฯลฯ เพื่อพระนิพพาน http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อริยสัจจ์_4              ตรัสเกี่ยวกับทิฐินิสัยดังนี้              ทิฐินิสัยที่ทรงพยากรณ์ คือ              ๑. ทิฐินิสัยอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้น (ปุพพันตกัปปิกทิฏฐิ : พวกที่มีความเห็นไปตามขันธ์ส่วนอดีต ความเห็นเบื้องต้นของสิ่งต่างๆ ว่า เป็นมาอย่างไร)              ๒. ทิฐินิสัยอันประกอบด้วยส่วนเบื้องปลาย (อปรันตกัปปิกทิฏฐิ : พวกที่มีความเห็นปรารภขันธ์ส่วนอนาคต ความเห็นเบื้องต้นสิ่งต่างๆ ว่า จะลงสุดท้ายอย่างไร)              ตรัสว่า เรื่องที่ควรพยากรณ์ ก็ทรงพยากรณ์ เรื่องที่ไม่ควรพยากรณ์ จะทรงพยากรณ์ทำไม              ที่ไม่ทรงพยากรณ์ก็เพราะไม่ประกอบด้วยอรรถ ไม่ประกอบด้วยธรรม ไม่เป็นเบื้องต้นแห่ง พรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ...              ๑. ทิฐินิสัยทั้งหลายอันประกอบด้วยส่วนเบื้องต้นที่ไม่ทรงพยากรณ์ คือ อัตตาและโลกเที่ยง สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นเปล่า ... อัตตาและโลกไม่เที่ยง ... ฯลฯ สุขและทุกข์สัตว์ทำได้เองด้วย ผู้อื่นทำให้ด้วย ... สุขและทุกข์สัตว์มิได้ทำเองด้วย ผู้อื่นมิได้ทำให้ด้วย เกิดขึ้นลอยๆ สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นเปล่า              ๒. ทิฐินิสัยทั้งหลายอันประกอบด้วยส่วนเบื้องปลายที่ไม่ทรงพยากรณ์คือ เบื้องหน้าแต่มรณะ อัตตามีรูป หาโรคมิได้ สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นเปล่า ... เบื้องหน้าแต่มรณะ อัตตาไม่มีรูป ฯลฯ อัตตามีสัญญาก็หามิได้ ไม่มีสัญญาก็หามิได้ ... ... อัตตาย่อมขาดสูญ ย่อมพินาศ ย่อมไม่มี สิ่งนี้แหละจริง สิ่งอื่นเปล่า              พระองค์เข้าไปถามสมณพราหมณ์เหล่านั้นว่า มีวาทะเป็นอย่างนั้นจริงหรือ ผลคือ กระทั่งในหมู่พวกที่มีวาทะเหมือนกัน ยังมีความเข้าใจต่างกันเลย              ดังนั้นพระองค์ไม่พิจารณาเห็นว่า จะมีใครเป็นผู้ยิ่งในการบัญญัติวาทะเหล่านั้น ยิ่งไปกว่าพระองค์เลย              ปุพพันตกัปปิกทิฏฐิ ๑๘ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1&p=5#ปุพฺพนฺตกปฺปิกา              อปรันตกัปปิกทิฏฐิ ๔๔ http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=1&p=6#อปรันตกัปปิกทิฏฐิ                  ตรัสให้เจริญสติปัฏฐาน ๔ เพื่อละซึ่งทิฐินิสัยเหล่านั้นที่พระองค์ไม่ทรงพยากรณ์              สติปัฏฐาน ๔ คือ พิจารณาเห็นกายในกายเนืองๆ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลก ... เวทนา ... จิต ... ธรรม              ขณะนั้น พระอุปทานะยืนถวายอยู่งานพัดพระผู้มีพระภาค ณ เบื้องพระปฤษฎางค์ เมื่อได้ฟังธรรมปริยายนี้จบลง ก็กราบทูลว่า น่าอัศจรรย์ น่าเลื่อมใส              แล้วทูลถามว่า ธรรมปริยายนี้มีนามว่าอะไร              พระองค์จึงตรัสให้เรียกชื่อธรรมปริยายนี้ว่า "ปาสาทิกะ" แก้ไขตาม #108 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 55 12:33:32 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 09:52:10

ความคิดเห็นที่ 106 ความคิดเห็นที่ 105              ๖. ปาสาทิกสูตร (๒๙) http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181                       ย่อความนี้ ขอเวลาสักหน่อยในการตรวจทาน ในระหว่างนี้ ขอให้อ่านพระสูตรใหม่หรือทบทวนพระสูตรเก่าไปก่อนก็ได้.              อ่านพระสูตรใหม่หรือทบทวนพระสูตรเก่าอยู่?              พระสูตรหลักถัดไปคือ ลักขณสูตร.              พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓              ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค              ลักขณสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=3182&Z=3922                            ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=130 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 10:12:37

ความคิดเห็นที่ 107 อ่านพระสูตรใหม่อยู่ค่ะ (ลักขณสูตร) จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 55 10:30:54

ความคิดเห็นที่ 108 ความคิดเห็นที่ 105              ๖. ปาสาทิกสูตร (๒๙) http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181              ย่อความได้ดี ประเด็นครบถ้วนสมบูรณ์              การตัดประโยค ความกว้างของบรรทัด ทำได้ดีขึ้นมาก อย่างเห็นได้ชัดเจน              การทำลิงค์ไปยังเนื้อความที่เกี่ยวข้อง ก็ทำได้ดี คือลิงค์สอดคล้องกับเนื้อความ.              มีข้อติงเล็กน้อยในเรื่องการสะกด ดังนี้ :- เมื่อได้รับคำตอบมาแล้ว ก็ไม่พึงเห็นด้วยหรือคัดค้าน ให้บอกผู้นันด้วยดี เมื่อได้รับคำตอบมาแล้ว ก็ไม่พึงเห็นด้วยหรือคัดค้าน ให้บอกผู้นั้นด้วยดี ๓. พระองค์ตรัสแสดงถึงสิ่งใด หลังจากที่ทรงตรัสรู้อนุตรสัมโพธิญาณ จะกระทั่ง ๓. พระองค์ตรัสแสดงถึงสิ่งใด หลังจากที่ทรงตรัสรู้อนุตรสัมโพธิญาณ จนกระทั่ง    นั่นคือ พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ ฯลฯ ก็ต้องกล่าาว่าสมบูรณ์ นั่นคือ พรหมจรรย์อันสมบูรณ์ ฯลฯ ก็ต้องกล่าวว่าสมบูรณ์              เรื่องอุทกดาบสรามบุตร ตาม #28 และ #29 เมื่อได้พิจารณาเนื้อความ ทั้งในพระไตรปิฎกและอรรถกถาแล้ว เห็นว่า น่าจะเป็นนัยอื่นจากที่อธิบายไว้ใน #29 คือ              การเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว เป็นการเห็นด้วยรูปารมณ์ ส่วนคมแห่งมีดโกน เป็นธัมมารมณ์ หรืออารมณ์อันรู้ได้ด้วยใจ.              ดังนั้น แม้เห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว ด้วยตา ก็ไม่สามารถเห็นคมแห่งมีดโกนด้วยตา เพราะเป็นอารมณ์ทางใจ.              นัยนี้น่าจะสอดคล้องกับปริบทถัดไป คือ              การเห็นพรหมจรรย์นี้ ได้แก่              บุคคลเห็นพระสัมมาสัมพุทธะก็ตามด้วยจักษุ ได้เห็นอารามบ้าง ได้เห็นพระสาวกของพระตถาคตด้วยจักษุ ได้ฟังพระธรรมเทศนา ด้วยโสตะเป็นต้น อาจกล่าวโดยวาทะที่โลกสมมติว่า ได้เห็นพรหมจรรย์              หากบุคคลนั้นเห็นพรหมจรรย์โดยอาการอย่างนั้น แต่บุคคลนั้นเห็นด้วยทิฏฐิว่า ยังมีพรหมจรรย์ที่บริสุทธิ์กว่านี้ เมื่อเป็นดังนี้แล้ว บุคคลนั้นไม่ได้เห็นพรหมจรรย์นี้เลย.              ดังนั้น หากจะแก้ไขย่อความ ก็พอแก้ไขได้ดังนี้ :-              เป็นพรหมจรรย์ที่สมบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง พระองค์ตรัสไว้ดีแล้วอย่างสมบูรณ์              ทรงเล่าว่า ได้ยินว่า อุทกดาบสรามบุตรกล่าววาจาอย่างนี้ว่า --------              แล้วเฉลยว่า ถ้าเห็นความหนาของคมมีดโกน แสดงว่ามีดโกนนั้นไม่คม มีดโกนที่ลับดีแล้ว จะมองไม่เห็นคมมีด              แก้ไขเป็น              แล้วเฉลยว่า การเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว เป็นเพียงการเห็นรูป พื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว แต่ไม่ใช่คมแห่งมีดโกน              ดังนั้น การเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว จึงไม่ชื่อว่าเห็นคมแห่งมีดโกน. --------              อุทกดาบสรามบุตรกล่าวจบด้วยเรื่องมีดโกนเท่านั้น              ดังนั้น คำของอุทกดาบสรามบุตร เป็นคำตื้นๆ ไม่มีประโยชน์ต่อความเจริญ ในการศึกษาอะไรเลย เป็นคำแบบชาวบ้าน ------------------------------------------------------------------------------------------------              เนื้อความในพระไตรปิฎก :-              ดูกรจุนทะ ได้ยินว่า อุทกดาบสรามบุตรกล่าววาจาอย่างนี้ว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น บุคคลเห็นพื้นแห่งมีดโกนอันลับดีแล้ว แต่จะไม่เห็นคมแห่งมีดโกนนั้น              ดูกรจุนทะ ข้อนี้อันอุทกดาบสรามบุตรกล่าวว่า บุคคลเห็นอยู่ ชื่อว่าย่อมไม่เห็น ดูกรจุนทะ ก็คำนี้นั้นแล อันอุทกดาบสรามบุตรกล่าวแล้ว เป็นคำเลว เป็นของชาวบ้าน เป็นของปุถุชน ไม่ใช่ของพระอริยะ ไม่ประกอบ ด้วยประโยชน์ เพราะหมายเอามีดโกนเท่านั้น http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#107              เนื้อความในอรรถกถา :-              บทว่า อิทเมว ตํ ความว่า บุคคลเมื่อจะกล่าวถึงพรหมจรรย์นี้ คือธรรมนี้ พึงกล่าวโดยเหตุ โดยนัยอันชอบ. บทว่า อุทฺทกสฺสุทํ ตัดบทเป็น อุทฺทโก สุทํ.              บทว่า ปสฺสํ น ปสฺสติ คือ บุคคลเห็นอยู่ชื่อว่าย่อมไม่เห็น.              ได้ยินว่า อุททกรามบุตรนั้นถามปัญหานี้กะมหาชน. มหาชนกล่าวว่า ท่านอาจารย์ พวกเราไม่รู้ ขอท่านอาจารย์โปรดบอกแก่พวกเราเถิด.              อุททกรามบุตรจึงกล่าวว่า ปัญหานี้ลึกซึ้ง เมื่อมีอาหารสัปปายะอาจคิดได้ ประเดี๋ยวเดียวก็ตอบได้. แต่นั้น มหาชนทั้งหลายเหล่านั้นก็พากันทำสักการะใหญ่ ตลอด ๔ เดือน. อุททกรามบุตร เมื่อจะกล่าวปัญหานั้นได้กล่าวคำเป็นอาทิว่า บุคคลเห็นอยู่ซึ่งอะไร จึงชื่อว่าย่อมไม่เห็น ดังนี้.              ในบทเหล่านั้น บทว่า มีดโกนลับดีแล้ว คือลับเสียคมกริบ              ในข้อนี้มีอธิบายว่า ใบมีดโกนลับดีแล้วย่อมปรากฏ แต่คมมีดโกนไม่ปรากฏ. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=94&p=1 จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 09:17:58

ความคิดเห็นที่ 109              คำถามในปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181              1. คำว่า ปาสาทิกะ แปลว่า อะไร?              2. คำว่า นาฏบุตร แปลว่า อะไร?              3. ขอให้อธิบายความหมายของคำว่า อันเตวาสิก และสัทธิงวิหาริก.                           4. การกระทำกาล หรือการตายของนิครณฐ์นาฏบุตร อรรถกถากล่าวไว้              คุณ GravityOfLove พอรู้ไหมว่า เหตุการณ์นั้นมาในพระสูตรอะไร?              เนื้อความอรรภกถา :-              ก็นาฏบุตรนี้อาศัยอยู่ในเมืองนาฬันทามิใช่หรือ เหตุไรเขาจึง ถึงแก่กรรมที่เมืองปาวา.              ได้ยินว่า นาฏบุตรนั้นสดับพุทธคุณที่อุบาลีคฤหบดีผู้รู้แจ้งแทง ตลอดสัจจธรรม กล่าวด้วยคาถา ๑๐ คาถา จึงสำรอกโลหิตออกมาร้อนๆ.              ครั้งนั้น สาวกทั้งหลายจึงได้พานาฏบุตรผู้ไม่มีความสบายไป เมืองปาวา เขาจึงได้ถึงแก่กรรมในที่นั้น. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=94&p=1              5. พระสูตรนี้ ทรงปรารภกาลกิริยาของนิครณฐ์นาฏบุตร เป็นเหตุตั้งขึ้นแห่งพระสูตรแล้วจึงทรงแสดงพระสูตรนี้.              1. กล่าวได้หรือไม่ว่า พระผู้มีพระภาคทรงแนะนำให้ทำการสังคายนา.              2. หากกล่าวได้ ข้อใดในพระสูตรนี้ แสดงเนื้อความนั้น.              คำว่า การประชุมตรวจชำระสอบทานและจัดหมวดหมู่คำสั่งสอน      ของพระพุทธเจ้าวางลงเป็นแบบแผนอันหนึ่งอันเดียว; http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สังคายนา จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 09:53:00

ความคิดเห็นที่ 110 แก้ไขย่อความเสร็จแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ #109             1. คำว่า ปาสาทิกะ แปลว่า อะไร?                         ปาสาทิกะ แปลว่า นำมาซึ่งความเลื่อมใส     [๑๒๙]  เตน  โข  ปน  สมเยน  อายสฺมา  อุปทาโน  ๑- ภควโต ... ปาสาทิโก  วตายํ  ภนฺเต  ธมฺมปริยาโย  สุปาสาทิโก  ๒-  วตายํ ภนฺเต ธมฺมปริยาโย   โก   นามายํ   ภนฺเต   ธมฺมปริยาโยติ ... http://budsir.mahidol.ac.th/cgi-bin/Budsir.cgi/SearchItem?mode=1&valume=11&item=129&Roman=0 คำศัพท์ที่ค้นหา ปาสาทิโก คำศัพท์ที่พบ (ศัพท์ที่ 1) : ปาสาทิโก คำอ่าน (ภาษาบาลี) : ปา-สา-ทิ-โก คำแปลที่พบ : นำมาซึ่งความเลื่อมใส, เห็นน่าควรพอใจ http://www.mahamodo.com/buddict/buddict_pali.asp ------------------------------------------             2. คำว่า นาฏบุตร แปลว่า อะไร?                     แปลว่า บุตรคนฟ้อนรำ               ครูคนหนึ่ง ชื่อว่า นิครนถ์ ด้วยอำนาจชื่อที่ได้แล้ว เพราะพูดเสมอว่า พวกเราไม่มีกิเลส ที่ร้อยรัด ที่เกลือกกลั้ว พวกเราเว้นจากกิเลสที่พัวพัน.          ชื่อว่า นาฏบุตร เพราะเป็นบุตรของคนฟ้อนรำ.             อรรถกถา สามัญญผลสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=91&p=1 คำศัพท์ที่ค้นหา นาฏ คำศัพท์ที่พบ (ศัพท์ที่ 2) : นาฏโก คำอ่าน (ภาษาบาลี) : นา-ตะ-โก คำแปลที่พบ : คนฟ้อนรำ --------------------------------------             3. ขอให้อธิบายความหมายของคำว่า อันเตวาสิก และสัทธิงวิหาริก.          อันเตวาสิก ผู้อยู่ในสำนัก, ภิกษุผู้ขออยู่ร่วมสำนัก, ศิษย์ (ภิกษุผู้รับให้อยู่ร่วมสำนักเรียก อาจารย์)             ใช้เรียกภิกษุผู้อาศัยอยู่กับอาจารย์หรือภิกษุผู้มิใช่พระอุปัชฌาย์ของตน เช่น บวชจากวัดนี้ไปอาศัยอยู่กับอาจารย์อีกวัดหนึ่งเพื่อเล่าเรียน             ดังนี้เรียกว่าเป็นอันเตวาสิกของวัดนั้น          สัทธิวิหาริก, สัทธิงวิหาริก ศิษย์, ผู้อยู่ด้วย เป็นคำเรียกผู้ที่ได้รับอุปสมบท          ถ้าอุปสมบทต่อพระอุปัชฌายะองค์ใด ก็เป็นสัทธิวิหาริกของพระอุปัชฌาย์องค์นั้น           http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อันเตวาสิก http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สัทธิวิหาริก -----------------------------------------                         4. การกระทำกาล หรือการตายของนิครณฐ์นาฏบุตร อรรถกถากล่าวไว้             คุณ GravityOfLove พอรู้ไหมว่า เหตุการณ์นั้นมาในพระสูตรอะไร?             สามคามสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=14&A=940&Z=1184           [๕๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้-             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่หมู่บ้านสามคาม ในสักกชนบท ก็สมัยนั้นแล นิครนถ์ นาฏบุตรตายลงใหม่ๆ ที่เมืองปาวา เพราะการตายของ นิครนถ์ นาฏบุตรนั้น พวกนิครนถ์แตกกันเป็น ๒ พวก เกิดขัดใจทะเลาะวิวาท กัน ... --------------------------------------             5. พระสูตรนี้ ทรงปรารภกาลกิริยาของนิครณฐ์นาฏบุตร เป็นเหตุตั้งขึ้นแห่งพระสูตรแล้วจึงทรงแสดงพระสูตรนี้.             1. กล่าวได้หรือไม่ว่า พระผู้มีพระภาคทรงแนะนำให้ทำการสังคายนา. << ได้             2. หากกล่าวได้ ข้อใดในพระสูตรนี้ แสดงเนื้อความนั้น.             [๑๐๘] เพราะเหตุดังนี้นั่นแหละ จุนทะ ธรรมทั้งหลายเหล่านั้นใด อันเราแสดงแล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง บริษัททั้งหมดเทียว พึงพร้อมเพรียงกันประชุม รวบรวมตรวจตราอรรถด้วยอรรถ พยัญชนะด้วยพยัญชนะ ในธรรมเหล่านั้น โดยวิธีที่พรหมจรรย์นี้จะพึงเป็นไปตลอดกาลยืดยาว ตั้งมั่นอยู่สิ้นกาลนาน พรหมจรรย์นั้นจะพึงเป็นไปเพื่อเกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก... http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#108 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 55 15:27:14

ความคิดเห็นที่ 111 ความคิดเห็นที่ 110              แก้ไขย่อความเสร็จแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ              ดีแล้วครับ #109              1. คำว่า ปาสาทิกะ แปลว่า อะไร?              ปาสาทิกะ แปลว่า นำมาซึ่งความเลื่อมใส              ถูกต้องครับ ------------------------------------------              2. คำว่า นาฏบุตร แปลว่า อะไร?                    แปลว่า บุตรคนฟ้อนรำ                ชื่อว่า นาฏบุตร เพราะเป็นบุตรของคนฟ้อนรำ. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=91&p=1              ถูกต้องครับ              3. ขอให้อธิบายความหมายของคำว่า อันเตวาสิก และสัทธิงวิหาริก.              อันเตวาสิก ผู้อยู่ในสำนัก, ภิกษุผู้ขออยู่ร่วมสำนัก, ศิษย์ (ภิกษุผู้รับให้อยู่ร่วมสำนักเรียก อาจารย์)              ใช้เรียกภิกษุผู้อาศัยอยู่กับอาจารย์หรือภิกษุผู้มิใช่พระอุปัชฌาย์ของตน เช่น บวชจากวัดนี้ไปอาศัยอยู่กับอาจารย์อีกวัดหนึ่งเพื่อเล่าเรียน              ดังนี้เรียกว่าเป็นอันเตวาสิกของวัดนั้น              สัทธิวิหาริก, สัทธิงวิหาริก ศิษย์, ผู้อยู่ด้วย เป็นคำเรียกผู้ที่ได้รับอุปสมบท              ถ้าอุปสมบทต่อพระอุปัชฌายะองค์ใด ก็เป็นสัทธิวิหาริกของพระอุปัชฌาย์องค์นั้น           http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อันเตวาสิก http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=สัทธิวิหาริก              ถูกต้องครับ -----------------------------------------                          4. การกระทำกาล หรือการตายของนิครณฐ์นาฏบุตร อรรถกถากล่าวไว้              คุณ GravityOfLove พอรู้ไหมว่า เหตุการณ์นั้นมาในพระสูตรอะไร?              สามคามสูตร http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=14&A=940&Z=1184              เฉลยว่า เหตุการณ์ที่ทำให้นิครณฐ์นาฏบุตรสำรอกโลหิตออกมาร้อนๆ หรือภาษาชาวบ้านเรียกว่า กระอักเลือด นั้น เพราะได้ฟังคำสรรเสริญพระพุทธคุณ ที่อุบาลีคฤหบดีผู้บรรลุเป็นพระอริยบุคคลกล่าวสรรเสริญไว้ เมื่อนิครณฐ์นาฏบุตร ได้ฟังก็ทนไม่ได้ต่อคำสรรเสริญนั้น ถึงกับเกิดอาการกระอักเลือด มาในพระสูตร ชื่อว่า อุปาลิวาทสูตร http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=1044&Z=1477      --------------------------------------              5. พระสูตรนี้ ทรงปรารภกาลกิริยาของนิครณฐ์นาฏบุตร เป็นเหตุตั้งขึ้นแห่งพระสูตรแล้วจึงทรงแสดงพระสูตรนี้.              1. กล่าวได้หรือไม่ว่า พระผู้มีพระภาคทรงแนะนำให้ทำการสังคายนา. << ได้                   2. หากกล่าวได้ ข้อใดในพระสูตรนี้ แสดงเนื้อความนั้น.              [๑๐๘] เพราะเหตุดังนี้นั่นแหละ จุนทะ ธรรมทั้งหลายเหล่านั้นใด อันเราแสดงแล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง บริษัททั้งหมดเทียว พึงพร้อมเพรียงกันประชุม รวบรวมตรวจตราอรรถด้วยอรรถ พยัญชนะด้วยพยัญชนะ ในธรรมเหล่านั้น โดยวิธีที่พรหมจรรย์นี้จะพึงเป็นไปตลอดกาลยืดยาว ตั้งมั่นอยู่สิ้นกาลนาน พรหมจรรย์นั้นจะพึงเป็นไปเพื่อเกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก... http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#108              ถูกต้องครับ              เห็นคำถามข้อ 1 ยกบาลีมาแสดง ทำไมข้อนี้ถึงไม่ยกมาแสดงด้วยหนอ?      จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 10:35:25

ความคิดเห็นที่ 112              คำถามชุดที่ 2 ในปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181              จากคำถามข้อ 5 ในชุดแรกว่า              5. พระสูตรนี้ ทรงปรารภกาลกิริยาของนิครณฐ์นาฏบุตร เป็นเหตุตั้งขึ้นแห่งพระสูตรแล้วจึงทรงแสดงพระสูตรนี้.              1. กล่าวได้หรือไม่ว่า พระผู้มีพระภาคทรงแนะนำให้ทำการสังคายนา.                   << กล่าวได้ว่า พระผู้มีพระภาคทรงแนะนำให้ทำการสังคายนา.              2. หากกล่าวได้ ข้อใดในพระสูตรนี้ แสดงเนื้อความนั้น.                   << ข้อ 108 http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181#108              คุณ GravityOfLove พอรู้ไหมว่า              พระเถระท่านใด ได้แสดงพระสูตร อันเป็นแบบแผนในการสังคายนาไว้     และพระสูตรชื่ออะไร? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 11:18:27

ความคิดเห็นที่ 113 เห็นคำถามข้อ 1 ยกบาลีมาแสดง ทำไมข้อนี้ถึงไม่ยกมาแสดงด้วยหนอ?    --> ยกมาก็ไม่ทราบว่าจะดูอะไร ตรงไหนค่ะ #112             พระเถระท่านใด ได้แสดงพระสูตร อันเป็นแบบแผนในการสังคายนาไว้     และพระสูตรชื่ออะไร?             --> ท่านพระสารีบุตร ในพระสูตรชื่อ สังคีติสูตร       [๒๒๕] ก็โดยสมัยนั้นแล นิครนถ์นาฏบุตรทำกาละแล้วที่นครปาวาไม่ นานนัก เพราะกาลกิริยาของนิครนถ์นาฏบุตรนั้น พวกนิครนถ์จึงแตกกัน เกิด แยกกันเป็นสองพวก ...       ครั้งนั้นแล ท่านพระสารีบุตรได้เล่ากะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย นิครนถ์นาฏบุตรทำกาละแล้วที่พระนครปาวาไม่นานนัก...       ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย ข้อนี้ย่อมเป็นเช่นดังกล่าวมาสำหรับในธรรมวินัยที่ กล่าวไว้ไม่ดี ประกาศไว้ไม่ดี ...พวกเราทั้งหมดด้วยกัน พึงสังคายนา ไม่พึงกล่าวแก่งแย่งกันในธรรมนั้น ... http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=4501&Z=7015&pagebreak=0#225 แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 55 11:39:22 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 11:38:44

ความคิดเห็นที่ 114 ความคิดเห็นที่ 113              เห็นคำถามข้อ 1 ยกบาลีมาแสดง ทำไมข้อนี้ถึงไม่ยกมาแสดงด้วยหนอ?                --> ยกมาก็ไม่ทราบว่าจะดูอะไร ตรงไหนค่ะ              [๑๐๘]  ตสฺมาติห  จุนฺท  เย  เต  ๘- มยา ธมฺมา อภิญฺญา เทสิตา ตตฺถ    สพฺเพเหว   สงฺคมฺม   สมาคมฺม   อตฺเถน   อตฺถํ   พฺยญฺชเนน พฺยญฺชนํ   สงฺคายิตพฺพํ  วิจริตพฺพํ   ๙-   ยถยิทํ   พฺรหฺมจริยํ   อทฺธนิยํ อสฺส   จิรฏฺฐิติกํ   ตทสฺเสว   พหุชนหิตาย   พหุชนสุขาย  โลกานุกมฺปาย อตฺถาย    หิตาย    สุขาย    เทวมนุสฺสานํ    ฯ http://budsir.mahidol.ac.th/cgi-bin/Budsir.cgi/SearchItem?mode=1&valume=11&item=108&Roman=0                 ตอบว่า เพื่อให้ดูว่า คำว่า สังคายนา นี้มารากศัพท์มาจากคำว่า สงฺคายิตพฺพํ พึงรวบรวม พึงสังคายนา นั่นเอง.              คือป้องกันบุคคลจะคัดค้านแบบเลื่อนลอยว่า              คำว่า สังคายนา นี้ไม่ใช่การทำการรวบรวมพระธรรมวินัย แบบที่เข้าใจกันนี้              จึงป้องกันไว้ด้วยการดูรากศัพท์ว่า              แม้โดยอรรถ ก็คือการรวบรวมพระธรรมวินัย              แม้โดยพยัญชนะ ก็เป็นอันเดียวกัน คือ สงฺคายิตพฺพํ .              #112              พระเถระท่านใด ได้แสดงพระสูตร อันเป็นแบบแผนในการสังคายนาไว้     และพระสูตรชื่ออะไร?              --> ท่านพระสารีบุตร ในพระสูตรชื่อ สังคีติสูตร              [๒๒๕] ก็โดยสมัยนั้นแล นิครนถ์นาฏบุตรทำกาละแล้วที่นครปาวาไม่ นานนัก เพราะกาลกิริยาของนิครนถ์นาฏบุตรนั้น พวกนิครนถ์จึงแตกกัน เกิด แยกกันเป็นสองพวก ...              ครั้งนั้นแล ท่านพระสารีบุตรได้เล่ากะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย นิครนถ์นาฏบุตรทำกาละแล้วที่พระนครปาวาไม่นานนัก...              ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย ข้อนี้ย่อมเป็นเช่นดังกล่าวมาสำหรับในธรรมวินัยที่ กล่าวไว้ไม่ดี ประกาศไว้ไม่ดี ...พวกเราทั้งหมดด้วยกัน พึงสังคายนา ไม่พึงกล่าวแก่งแย่งกันในธรรมนั้น ... http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=4501&Z=7015#225              ถูกต้องครับ.              ถามหน่อยว่า ค้นคำตอบมาได้ด้วยวิธีใด? จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 11:59:43

ความคิดเห็นที่ 115 ตอนอ่านพระสูตร ก็หาอ่านในเน็ตด้วย เพื่อดูตรงที่ไม่เข้าใจ            (จะได้ลดคำถามที่จะถามคุณฐานาฐานะลง มิฉะนั้น คำถามจะมากมายกว่านี้เลยค่ะ)             ก็มีบอกด้วยว่า             การจัดระเบียบหลักคำสอนไว้เป็นหมวดหมู่ สะดวกแก่การจดจำนำไปอ้างอิงนั้น มีมาตั้งแต่สมัยที่พระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่แล้ว ปรากฏหลักฐานในปาสาทิกสูตรและสังคีติสูตร จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 12:09:32

ความคิดเห็นที่ 116 ความคิดเห็นที่ 115              ตอนอ่านพระสูตร ก็หาอ่านในเน็ตด้วย เพื่อดูตรงที่ไม่เข้าใจ              (จะได้ลดคำถามที่จะถามคุณฐานาฐานะลง มิฉะนั้น คำถามจะมากมายกว่านี้เลยค่ะ)              ตอบว่า สามารถสอบถามได้ครับ และควรพิจารณาว่า เป็นประโยชน์ต่อการทบทวนของผมด้วย.              ก็มีบอกด้วยว่า              การจัดระเบียบหลักคำสอนไว้เป็นหมวดหมู่ สะดวกแก่การจดจำนำไปอ้างอิงนั้น มีมาตั้งแต่สมัยที่พระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่แล้ว ปรากฏหลักฐานในปาสาทิกสูตรและสังคีติสูตร                ตอบว่า ค้นคว้าหาคำตอบได้ดีครับ. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 12:17:49

ความคิดเห็นที่ 117 ตอบว่า สามารถสอบถามได้ครับ และควรพิจารณาว่า เป็นประโยชน์ต่อการทบทวนของผมด้วย.             ขอบพระคุณค่ะ เห็นว่าคุณฐานาฐานะน่าจะยุ่งๆ ก็เลยค้นคว้าเองก่อน             พระสูตรนี้ตอบยังไม่ผิดเลย แสดงว่าคำถามหนักๆ ยังไม่มา ใช่ไหมคะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 12:34:10

ความคิดเห็นที่ 118 ความคิดเห็นที่ 117              ตอบว่า สามารถสอบถามได้ครับ และควรพิจารณาว่า เป็นประโยชน์ต่อการทบทวนของผมด้วย.              ขอบพระคุณค่ะ เห็นว่าคุณฐานาฐานะน่าจะยุ่งๆ ก็เลยค้นคว้าเองก่อน              พระสูตรนี้ตอบยังไม่ผิดเลย แสดงว่าคำถามหนักๆ ยังไม่มา ใช่ไหมคะ              ตอบว่า โปรดทราบว่า การตอบคำถามได้ถูกต้องทั้งหมด ไม่เป็นการแสดงว่า คำถามหนักๆ มาแล้ว หรือยังไม่มา แต่เป็นการแสดงว่า ตอบคำถามได้โดยไม่มีข้อผิดเลย. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 12:40:48

ความคิดเห็นที่ 119 รับทราบค่ะ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 12:46:15

ความคิดเห็นที่ 120              คำถามชุดที่ 3 ในปาสาทิกสูตร http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=2537&Z=3181              อรรถกถากล่าวถึงนิครณฐ์นาฏบุตร นัยว่า              เมื่อจะตาย เขาเห็นว่า ลัทธิคำสอนของเขาหาสาระแก่นสารไม่ได้ จึงกระทำสิ่งที่ให้สาวกของเขาแตกออกจากกัน เพื่อว่าสาวกบางกลุ่มเบื่อหน่าย การแตกแยก ฯลฯ แล้วจะไม่ยินดีในการปฏิบัติในลัทธิที่หาสาระแก่นสารไม่ได้ และพากันเลี่ยงไปจากลัทธิของเขา ดังนี้. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=94&p=1#นิคณฺฐนาฏปุตฺตกาลกิริยาวณฺณนา                   ในการกระทำก่อนตายของเขา จัดเป็นกุศลกรรมหรือไม่ และเมื่อจะตาย อะไรที่เขาควรกระทำต่อตนเอง แต่ไม่ปรากฎว่าได้ทำ.              เมื่อคุณ GravityOfLove ได้ศึกษาปาสาทิกสูตรและอรรถกถาแล้ว              1. ได้ความรู้ ความเข้าใจอะไรบ้าง              2. อะไรบ้างที่เคยสงสัยก่อนศึกษาพระสูตรนี้ แล้วคลายสงสัยไปได้   เพราะได้ศึกษาปาสาทิกสูตรและอรรถกถา. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 12:56:44

ความคิดเห็นที่ 121 #120                        >> ในการกระทำก่อนตายของเขา จัดเป็นกุศลกรรมหรือไม่            --> จัดเป็นกุศลกรรม เพราะนึกถึงประโยชน์แก่ศิษย์และชนที่เหลือ มากกว่าประโยชน์ส่วนตน            >> และเมื่อจะตาย อะไรที่เขาควรกระทำต่อตนเอง แต่ไม่ปรากฎว่าได้ทำ.            --> ต้องการให้ชนทั้งหลายรู้ว่า พระศาสนาของพระผู้มีพระภาค เป็นศาสนาที่มีคุณใหญ่ สามารถนำชนออกไปจากทุกข์ได้            แต่ท่านทำกาละเสียก่อน ไม่ทันได้ประกาศความข้อนี้ ก่อนตายจึงให้พูดเพื่อศิษย์ ๒ ฝ่าย แตกกัน แล้วพระผู้มีพระภาคก็ทรงอาศัยข้อวิวาทนี้ แสดงความสมบูรณ์ของศาสนาของพระองค์            อรรถกถา : อนึ่ง เมื่อนาฏบุตรจะถึงแก่กรรม คิดว่าลัทธิของเราเป็นลัทธิที่ไม่นำออกไปได้ เป็นลัทธิที่ขาดสาระ เราฉิuหายไปช่างเถิด อย่าให้ชนที่เหลือได้ไปเต็มในอบายด้วยเลย            ก็หากเราจักกล่าวว่า คำสอนของเราเป็นคำสอนที่ไม่นำออกไปได้ ชนทั้งหลายจักไม่เชื่อ ถ้ากระไร เราไม่ควรให้ชนแม้สอง ถือแบบเดียวกันเมื่อเราล่วงลับไป ชนเหล่านั้นจักวิวาทกันและกัน.            พระศาสดาจักตรัสธรรมกถาบทหนึ่งอาศัยข้อวิวาทนั้น จากนั้น ชนทั้งหลายจักรู้ความที่ พระศาสนาเป็นศาสนาที่มีคุณใหญ่ดังนี้. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=94&p=1#นิคณฺฐนาฏปุตฺตกาลกิริยาวณฺณนา --------------------             เมื่อคุณ GravityOfLove ได้ศึกษาปาสาทิกสูตรและอรรถกถาแล้ว             1. ได้ความรู้ ความเข้าใจอะไรบ้าง             ๑. นิครณฐ์นาฏบุตร ซึ่งเป็นหนึ่งใน ๖ ศาสดาที่ยิ่งใหญ่ในสมัยนั้น ก่อนตายก็ยังมีความเห็น ตรงได้ สำนึกผิดได้             ๒. สาวกของพระผู้มีพระภาค (อุบาลีคฤหบดี) สามารถแสดงธรรมจนทำให้ระดับศาสดา ที่ยิ่งใหญ่อย่างนิครณฐ์นาฏบุตรถึงกับกระอักโลหิตได้             ๓. ครอบครัวของท่านพระสารีบุตร หลายท่านบวชหรือเป็นสาวกพระผู้มีพระภาคอย่างมั่นคง ตัวท่านพระสารีบุตรเองเป็นพระอัครสาวกเบื้องขวา น้องชายท่านคือพระจุนทะ เป็นพระเถระผู้ใหญ่ชั้นมหาสาวก             ๔. ความสมบูรณ์ของศาสนา ประกอบด้วยอะไรบ้าง             ๕. ผู้ที่ตรัสแนะให้ทำสังคายนาพระธรรมวินัยเป็นบุคคลแรก คือ พระผู้มีพระภาค และพระองค์ยังทรงให้แนวทางในการสอบสวนพระธรรมวินัยด้วย             ๖. ท่านพระสารีบุตรและ่ท่านพระอานนท์ ต่างนับถือซึ่งกันและกัน ต่างให้คนในตระกูลตัวเองมาบรรพชาในสำนักของกันและกัน ได้รับอะไรมา ก็มาถวายซึ่งกันและกัน             อรรถกถา :             ได้ยินว่า ในครั้งพุทธกาล พระสารีบุตรเถระและพระอานนท์ต่างนับถือซึ่งกันและกัน พระสารีบุตรเถระนับถือพระอานนท์ว่า พระอานนท์กระทำอุปัฏฐากพระศาสดาซึ่งเราควรทำ. พระอานนท์นับถือพระสารีบุตรว่า พระสารีบุตรเป็นผู้เลิศกว่าสาวกทั้งหลายของพระผู้มีพระภาคเจ้า. พระอานนท์ให้ทารกในตระกูลบรรพชา แล้วให้รับการดูแลในสำนักของพระสารีบุตร แม้พระสารีบุตรก็ได้ทำอย่างนั้นเหมือนกัน ได้มีภิกษุประมาณ ๑,๐๐๐ รูป แต่ละรูปๆ ได้ให้บาตรและจีวรของตนๆ แล้วให้บรรพชาให้รับการดูแล. ท่านพระอานนท์ได้แม้จีวรเป็นต้นอันประณีตก็ถวายพระเถระ.             ๗. อานิสงส์ประการหนึ่งของการเจริญสติปัฏฐาน ๔ คือละทิฏฐินิสัยที่เป็นเรื่องไม่ควร พยากรณ์ ----------------------------------                         2. อะไรบ้างที่เคยสงสัยก่อนศึกษาพระสูตรนี้ แล้วคลายสงสัยไปได้   เพราะได้ศึกษาปาสาทิกสูตรและอรรถกถา.             ๑. คิดว่า พระมหากัสสปะ เป็นบุคคลแรกที่ดำริเรื่องการทำสังคายนาพระธรรมวินัย             ๒. ทรงแสดงเรื่องที่ควรพยากรณ์ และทรงแสดงเรื่องที่ไม่ควรพยากรณ์ เพราะเคยสงสัยระหว่างคำว่า ทรงแสดง และ เรื่องที่ไม่ควรพยากรณ์ แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 55 14:15:37 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 14:06:32

ความคิดเห็นที่ 122 อุ้ย ลืมรีเฟรช ไ่ม่เห็นว่าคุณฐานาฐานะอ่านคำตอบแล้ว มีแก้ไขบรรทัดสุดท้ายค่ะ เดี๋ยวจะงงว่า พูดอะไรหนอ จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 14:16:44

ความคิดเห็นที่ 123 ขอตอบเพิ่มข้อ 1 ความรู้ ความเข้าใจที่ได้ ได้ไหมคะ             ๘. องค์ประกอบของศาสนาจะดีพร้อมต้องประกอบไปด้วย ศาสดา หลักธรรมและสาวกที่ดี             ๙. หลักสอบสวนพระธรรมวินัย  ให้พิจารณาอรรถและพยัญชนะ ...             ๑๐. ไม่ทรงพยากรณ์เรื่องโลกนี้โลกหน้า ฯลฯ เพราะไม่ได้ทำให้ทุกข์สิ้นสุดไป แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 55 14:32:04 จากคุณ : GravityOfLove เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 14:31:10

ความคิดเห็นที่ 124 ความคิดเห็นที่ 121              #120              >> ในการกระทำก่อนตายของเขา จัดเป็นกุศลกรรมหรือไม่              --> จัดเป็นกุศลกรรม เพราะนึกถึงประโยชน์แก่ศิษย์และชนที่เหลือ มากกว่าประโยชน์ส่วนตน.              >> และเมื่อจะตาย อะไรที่เขาควรกระทำต่อตนเอง แต่ไม่ปรากฎว่าได้ทำ.              --> ต้องการให้ชนทั้งหลายรู้ว่า พระศาสนาของพระผู้มีพระภาค เป็นศาสนาที่มีคุณใหญ่ สามารถนำชนออกไปจากทุกข์ได้              แต่ท่านทำกาละเสียก่อน ไม่ทันได้ประกาศความข้อนี้ ก่อนตายจึงให้พูดเพื่อศิษย์ ๒ ฝ่าย แตกกัน แล้วพระผู้มีพระภาคก็ทรงอาศัยข้อวิวาทนี้ แสดงความสมบูรณ์ของศาสนาของพระองค์              อรรถกถา : อนึ่ง เมื่อนาฏบุตรจะถึงแก่กรรม คิดว่าลัทธิของเราเป็นลัทธิที่ไม่นำออกไปได้ เป็นลัทธิที่ขาดสาระ เราฉิuหายไปช่างเถิด อย่าให้ชนที่เหลือได้ไปเต็มในอบายด้วยเลย              ก็หากเราจักกล่าวว่า คำสอนของเราเป็นคำสอนที่ไม่นำออกไปได้ ชนทั้งหลายจักไม่เชื่อ ถ้ากระไร เราไม่ควรให้ชนแม้สอง ถือแบบเดียวกันเมื่อเราล่วงลับไป ชนเหล่านั้นจักวิวาทกันและกัน.              พระศาสดาจักตรัสธรรมกถาบทหนึ่งอาศัยข้อวิวาทนั้น จากนั้น ชนทั้งหลายจักรู้ความที่ พระศาสนาเป็นศาสนาที่มีคุณใหญ่ดังนี้. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=94&p=1#นิคณฺฐนาฏปุตฺตกาลกิริยาวณฺณนา                 และเมื่อจะตาย อะไรที่เขาควรกระทำต่อตนเอง แต่ไม่ปรากฎว่าได้ทำ              คือ การขอขมาต่อพระรัตนตรัยที่เขาได้ล่วงเกินไปด้วยความไม่รู้ แม้ด้วยใจ ในกรณีที่ขอขมาต่อหน้าหรือต่อพระพักตร์ไม่ได้ หรือแสวงบุคคลที่เหมาะสมในการรับรู้ รับฟังการกล่าวคำขอขมาไม่ได้เป็นต้น.              กรรม ๓ http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=2383&Z=2540#129top --------------------              เมื่อคุณ GravityOfLove ได้ศึกษาปาสาทิกสูตรและอรรถกถาแล้ว              1. ได้ความรู้ ความเข้าใจอะไรบ้าง              ๑. นิครณฐ์นาฏบุตร ซึ่งเป็นหนึ่งใน ๖ ศาสดาที่ยิ่งใหญ่ในสมัยนั้น ก่อนตายก็ยังมีความเห็น ตรงได้ สำนึกผิดได้              ตอบว่า น่าจะเรียกว่า สำนึกผิดได้บ้าง              ส่วนคำว่า ความเห็นตรง ควรจำกัดเพียงว่าเลื่อมใสว่าพระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาค เป็นศาสนาที่มีคุณใหญ่.              เพราะเหตุว่า นิครณฐ์นาฏบุตรสะสมการปฏิบัติผิด สะสมมิจฉาทิฏฐิมาตลอดชีวิต การกล่าวว่า เขาได้ความเห็นตรง น่าจะเกินวิสัย กล่าวเพียงมีความเลื่อมใสว่า              พระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคเป็นศาสนาที่มีคุณใหญ่ น่าจะเหมาะสมกว่า.              ๒. สาวกของพระผู้มีพระภาค (อุบาลีคฤหบดี) สามารถแสดงธรรมจนทำให้ระดับศาสดา ที่ยิ่งใหญ่อย่างนิครณฐ์นาฏบุตรถึงกับกระอักโลหิตได้              ขยายความว่า ข้อ 2 นี้แสดงว่า ได้อ่านพระสูตรชื่อว่า อุปาลิวาทสูตร ใช่ไหมหนอ? http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=1044&Z=1477                  ๓. ครอบครัวของท่านพระสารีบุตร หลายท่านบวชหรือเป็นสาวกพระผู้มีพระภาคอย่างมั่นคง ตัวท่านพระสารีบุตรเองเป็นพระอัครสาวกเบื้องขวา น้องชายท่านคือพระจุนทะ เป็นพระเถระผู้ใหญ่ ชั้นมหาสาวก.              ๔. ความสมบูรณ์ของศาสนา ประกอบด้วยอะไรบ้าง              ๕. ผู้ที่ตรัสแนะให้ทำสังคายนาพระธรรมวินัยเป็นบุคคลแรก คือ พระผู้มีพระภาค และพระองค์ยังทรงให้แนวทางในการสอบสวนพระธรรมวินัยด้วย              ๖. ท่านพระสารีบุตรและท่านพระอานนท์ ต่างนับถือซึ่งกันและกัน ต่างให้คนใน ตระกูลตัวเองมาบรรพชาในสำนักของกันและกัน ได้รับอะไรมา ก็มาถวายซึ่งกันและกัน              อรรถกถา :              ได้ยินว่า ในครั้งพุทธกาล พระสารีบุตรเถระและพระอานนท์ต่างนับถือซึ่งกันและกัน พระสารีบุตรเถระนับถือพระอานนท์ว่า พระอานนท์กระทำอุปัฏฐากพระศาสดาซึ่งเราควรทำ. พระอานนท์นับถือพระสารีบุตรว่า พระสารีบุตรเป็นผู้เลิศกว่าสาวกทั้งหลายของพระผู้มีพระภาคเจ้า. พระอานนท์ให้ทารกในตระกูลบรรพชา แล้วให้รับการดูแลในสำนักของพระสารีบุตร แม้พระสารีบุตรก็ได้ทำอย่างนั้นเหมือนกัน ได้มีภิกษุประมาณ ๑,๐๐๐ รูป แต่ละรูปๆ ได้ให้บาตรและจีวรของตนๆ แล้วให้บรรพชาให้รับการดูแล. ท่านพระอานนท์ได้แม้จีวรเป็นต้นอันประณีตก็ถวายพระเถระ.              ๗. อานิสงส์ประการหนึ่งของการเจริญสติปัฏฐาน ๔ คือละทิฏฐินิสัยที่เป็นเรื่องไม่ควรพยากรณ์                   ควรกล่าวเพิ่มเติมว่า เพื่อละทิฏฐิต่างๆ เพราะได้เห็นโดยความเป็นกองสังขารล้วนๆ หาใช่สัตว์บุคคลตัวตนใดๆ ไม่.              อรรถกถา [บางส่วน]              บทว่า ปญฺญตฺตา แปลว่า ตั้งไว้แล้ว.              อธิบายว่า เมื่อทำการแยกสิ่งที่เป็นก้อนออก เพื่อเจริญสติปัฏฐานได้เห็นสิ่งทั้งปวง โดยความแน่นอน เป็นอันละทิฏฐินิสัยทั้งหมดโดยลงความเห็นว่าย่อมไม่เข้าไปรับรู้ความเป็นสัตว์ ในกองสังขารล้วน ดังนี้              เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า สติปัฏฐาน ๔ อันเราแสดงแล้วบัญญัติแล้ว เพื่อละ เพื่อก้าวล่วงซึ่งทิฏฐินิสัย ดังนี้. http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=94&p=1#ปุพฺพนฺตสหคตทิฏฺฐินิสฺสยวณฺณนา                  ๘. องค์ประกอบของศาสนาจะดีพร้อมต้องประกอบไปด้วย ศาสดา หลักธรรมและสาวกที่ดี              ๙. หลักสอบสวนพระธรรมวินัย ให้พิจารณาอรรถและพยัญชนะ ...              ๑๐. ไม่ทรงพยากรณ์เรื่องโลกนี้โลกหน้า ฯลฯ เพราะไม่ได้ทำให้ทุกข์สิ้นสุดไป              ข้อ 10 นี้ควรกล่าวว่า ไม่ทรงพยากรณ์ปัญหาอันไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ไม่ประกอบด้วยธรรม ไม่เป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด เพื่อความดับ เพื่อความสงบระงับ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความ ตรัสรู้ เพื่อพระนิพพาน              เพราะคำว่า ไม่ทรงพยากรณ์เรื่องโลกนี้โลกหน้า จะมีบุคคลยกพระสูตร เช่นว่า ชนวสภสูตร ขึ้นมาคัดค้านได้. http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=10&A=4465&Z=4870 ----------------------------------                          2. อะไรบ้างที่เคยสงสัยก่อนศึกษาพระสูตรนี้ แล้วคลายสงสัยไปได้   เพราะได้ศึกษาปาสาทิกสูตรและอรรถกถา.              ๑. คิดว่า พระมหากัสสปะ เป็นบุคคลแรกที่ดำริเรื่องการทำสังคายนาพระธรรมวินัย              ตอบว่า พระมหากัสสปะน่าจะเป็นพระเถระองค์แรกที่ดำริเรื่องการทำสังคายนา พระธรรมวินัย หลังพระปรินิพพานของพระผู้มีพระภาค.              ๒. ทรงแสดงเรื่องที่ควรพยากรณ์ และทรงแสดงเรื่องที่ไม่ควรพยากรณ์ เพราะเคยสงสัยระหว่างคำว่า ทรงแสดง และ เรื่องที่ไม่ควรพยากรณ์              โดยรวมๆ ตอบได้ดี แต่ว่า บางคำเท่านั้นที่ควรรอบคอบกว่านี้. จากคุณ : ฐานาฐานะ เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 55 15:36:24