ความคิดเห็นที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12188852/Y12188852.html เนื่องกับ  อัตตา ๒ แบบ ในสมัยพุทธกาล  กล่าวคือ (๑) อัตตา แบบ มีอัตตาใหญ่  แล้วอัตตานั้น มีอยู่ที่ กายนี้ หรือขันธ์ทั้ง ๕ (๒) อัตตาแบบ "ทิฏฐิ ๖๒" (พรหมชาละสูตร) --- ยังมีอวิชชา อนุสัย อาสวะ --- คือมีนันทิ (คืออุปาทาน)ในขันธ์ทั้ง ๕ --- จึงมี สัญญาวิปลาสว่า "นั่น (ขันธ์ใดนั้น)ของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา (เช่นท่านดาบสทั้ง ๒ ที่สอนอรูปเาน ๓ ๔ ฯ) สัสสตทิฏฐิ ในครั้งพุทธกาล  จึงเนื่องกับ "อัตตา ๒"  เพราะ ยังไม่ได้ สดับ  ตามที่ตรัสว่า อริยสาวกผู้มีการสดับ ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริง (ตรงกับพระสาสดาด้วย) ซึ่ง "จิตประภัสสรพ้นวิเศษจากอุปกิเลสคือนิวรณ์ทั้ง ๕" ไม่ใช่ ข่มไว้ได้จากอุปกิเลสเช่น ท่านสองดาบส เพราะฉนั้น จิตตภาวนา (อานาปานสติ มีอานิสงส์ ๗ คือ บรรลุอรหัตตผลทันทีในทิฏฐธรรม หรือไม่เช่นนั้นก็ ในกาลมรณะ หรือไม่เช่นนั้นก็ บรรลุอนาคามีผู้โอปปาติะ ๕ ชื่อ ---นี้คือ สามัญผล ใน ธรรม วินัยนี้ /สามัญผลสูตร                             ************************ สัสตทิฏฐิ ในสมัยพุทธกาล  จึง เนื่องกับ นันทิ (อุปาทาน) ใน สังขารขันธ์ และหรือ ใน สัญญาขันธ์ (ปปัญจสัญญา /สัญญาวิปลาส) ครั้น สมัย พ.ศ. 1200 พระอนุรุทธาจารย์ แต่ง อภิธัมมัตถสังคหะ --ปรมัตถ์ ๔ รูป (มหาภูตธาตุ ๔) เจตสิก (เวทนา สัญญา สังขาร) จิต (วิญญาณ) ขึ้น                   นักอภิธัมฯ สมัยนี้ ใด  ที่ มี มติว่า (บุคคลใด ยกไว้) การศึกษาพระอภิธรรม นั้น เป็น อุปนิสยปัจจัย  เพื่อ ปรมัตถ์นี้ จะไป บรรลุธรรม ในอนาคต สมัยพระพุทะเจ้าพระองค์ต่อมจาก พระองค์นี้      ทิฏฐิ แบบนี้ วาทะแบบนี้  = อัตตา ของนักปรมัตถ์  (ที่บูชาอภิธรรมฯ)  ใช่หรือไม่?                               ****************************                                     คคหนี้  ไม่ใช่ ประเด็น กระทู้นี้ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:07:41

ความคิดเห็นที่ 2 ประเด็นกระทู้ ทิฏฐุปาทาน      = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สังขารขันธ์ --- ใช่หรือไม่ อัตตวาทุปาทาน = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สัญญาขันธ์ --- ใช่หรือไม่ ทิฏฐุปาทาน       = อัตตวาทุปาทาน  --- ใช่หรือไม่ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:08:47

ความคิดเห็นที่ 3 อุปาทาน  ก็คือ  ทิฏฐิเจตสิกรวมกับโลภเจตสิก  ก็คือส่วนหนึ่งของสังขารขันธ์ นั่นเอง  แต่ไม่ใช่สัญญาขันธ์  ... ทิฏฐุปาทาน  ก็ไม่ใช่อัตตวานุปาทาน  และไม่ใช่นันทิ จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:29:04

ความคิดเห็นที่ 4 อัตตวานุปาทาน   ครอบคลุมขันธิ์ 5 ครับ(จากการบัญญัติความรอบรุ้ในอัตตวานุปาทานใน อนัตตลักขณสูตร) อัตตวานุปาทาน  นี้มีเฉพาะ  พระพุทธเจ้าที่บัญญัติความรอบรุ้ มีเฉพาะศาสนาพุทธ ๒. สีหนาทวรรค ๑. จูฬสีหนาทสูตร ว่าด้วยเหตุแห่งการบันลือสีหนาท http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=12&A=2151&Z=2295 ฉันทะราคะคืออุปทาน   คือความพอใจความกำหนัด  ในขันธิ์5(มีอุปมาเหมือนเครื่องติด หรือเชือกที่ผูก นันทิราคะ  คือ ความอร่อยความกำหนัด (มีอุปมาเปรียบไว้หลายอย่างเช่น เพรชฆาตที่6 ขันธิ์5 เป็นเพรชฆาตทั้ง5 อุปมาเหมือนเนื้อต่อตัวผู้  ผู้ล่อลวง อุปมาเหมือนชิ้นเนื้อ  ) ตัณหา  ความทะยานอยากมีอาการซ่านไป(มีอุปมาเปรียบเหมือนแม่น้ำที่ไม่มีแม่น้ำไหนเสมอเท่า อุปมาเหมือนเถาวัลร้อยรัด อุปมาเหมือนน้ำเป็นปัจจัยให้เมล็ดเกิดพืช ตัณหามีปรกติทำให้ยินดีเพลิดเพลินในอารมณ์นั้น ดับ นันทิราคะ(ความยินดีเพลิดเพลินเจือด้วยกำหนัด)ดับ  ฉันทะราคะ(ความพอใจเจือด้วยกำหนัด)จึงดับ http://pobbuddha.com/tripitaka/upload/files/1236/index.html จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 16:12:26

ความคิดเห็นที่ 5 เพราะ สังขาร เลย เป็น สัญญา หรือเปล่าครับ เลย เป็น ว่า ทิฏฐุปาทาน เลย เป็น อัตตวาทุปาทาน ึีครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 17:48:38

ความคิดเห็นที่ 6 ก็ท่านแยกจัดหมวดหมู่ไปแล้ว ไงละ.. เจตสิก ๕๒ ... นั้น  ..เฉพาะเวทนาเจตสิก  ในหมวดขันธ์ ๕ เอามาแยกเป็นกองหนึ่งต่างหาก เรียกว่า  เวทนาขันธ์  ,  เฉพาะ สัญญาเจตสิก  ในหมวดขันธ์ ๕ เอามาแยกเป็นอีกหนึ่งต่างหาก เรียกว่า  สัญญาขันธ์ ...  เจตสิกที่เหลืออีก ๕๐ ตัว  เอาไปจัดเป็นอีกกอง รวมเรียกว่า  สังขารขันธ์ ส่วน ทิฏฐุปาทาน เลย เป็น อัตตวาทุปาทาน   เป็นการเรียกประเภทของอุปาทาน  ที่หมายเอาแต่ละเรื่องที่ยึดถือนั้นมาชื่อเรียก ว่ามีอุปาทานในเรื่องอะไรบ้าง ก็เรียกชื่อไปตามเรื่องนั้นๆ จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 18:04:44

ความคิดเห็นที่ 7 ประเด็นกระทู้ ทิฏฐุปาทาน      = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สังขารขันธ์ --- ใช่หรือไม่ ตอบ  ไม่ ครับ ฉันทะราคะในทิฐิ   ในขันธิ์ 5 นั้นแหละ  ครับ(จากพระสูตร๑๐. ปุณณมสูตร ว่าด้วยอุปาทานขันธ์ ๕ ว่าด้วยอุปทานไม่อื่นจากขันธิ์5) มิจฉาทิฎฐิทั้งสิ้น ชื่อทิฎฐุปาทาน http://www.pobbuddha.com/tripitaka/upload/files/1151/index.html อัตตวาทุปาทาน = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สัญญาขันธ์ --- ใช่หรือไม่ ตอบ  ไม่   ฉันทะราคะอัตตาวาท   ในขันธิ์ 5 นั้นแหละ  ครับ(จากพระสูตร๑๐. ปุณณมสูตร ว่าด้วยอุปาทานขันธ์ ๕ ว่าด้วยอุปทานไม่อื่นจากขันธิ์5) ทิฏฐุปาทาน       = อัตตวาทุปาทาน  --- ใช่หรือไม่ ตอบ ไม่   จากจูฬสีหนาทสูตรแสดงว่า  เป็นคนละอย่างเพราะมีแต่ศาสนาพุทธเท่านั้นที่บัญญัติความรอบรู้ในอัตตวาทุปาทาน ท่านเปรียบเหมือนศาสนาอื่นอาจซักผ้าให้สะอาดได้ที่สี  คราบ  แต่ ไม่สามารถขจัดกลิ่นได้ (เขมกสูตร ว่าด้วยไม่มีตนในขันธ์ ๕ ) http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=17&A=2858&Z=2962 อุปทาน 4 http://www.pobbuddha.com/tripitaka/upload/files/1151/index.html แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 19:14:35 แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 19:12:42 แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 19:10:34 จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 19:09:12

ความคิดเห็นที่ 8 ความคิดเห็นที่ 3 อุปาทาน  ก็คือ  ทิฏฐิเจตสิกรวมกับโลภเจตสิก  ก็คือส่วนหนึ่งของสังขารขันธ์ นั่นเอง  แต่ไม่ใช่สัญญาขันธ์  ... ทิฏฐุปาทาน  ก็ไม่ใช่อัตตวานุปาทาน  และไม่ใช่นันทิ จากคุณ : โขตาน ********************************************************** (๑) พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ไม่ได้ มุขปาฐะ พระพุทธภาษิต "อุปาทาน = อุปาทาน  ก็คือ  ทิฏฐิเจตสิกรวมกับโลภเจตสิก" ฯ (๒) พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ได้ มุขปาฐะ พระพุทธภาษิต "อภิเจตสิกไว้" ฯ (๓) พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ได้ มุขปาฐะ พระพุทธภาษิต "นันทิ" ไว้ ---- นันทิใด  ใน รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ" นันทิ คือ อุปาทาน               ****************************************                พระสูตรที่ ๕ นกุลปิตุวรรค ขันธสังยุตต์ ขนฺธ สํ ๑๗/๑๘/๒๘              (สำนวนแปลหนึ่ง ดู ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๒๘)                                            ^^^^                     (ย่นความ ที่ตรัสได้ ความดังนี้  ผิด  ตก ยก เว้น) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุนั้น ย่อมเพลิดเพลิน ย่อมพร่ำสรรเสริญ ย่อมเมาหมกอยู่ (เพราะ อนุสัย + อาสวะ ?) ซึ่ง รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ (ขันธ์ทั้ง ๕) "นันทิ" (ความเพลิน) ย่อมเกิดขึ้น ความเพลินใด ในขันธ์เหล่านั้น ความเพลินนั้น คืออุปาทาน   เพราะอุปาทาน (ตามที่ตรัสพระสูตรนี้) ของภิกษุนั้น เป็นปัจจัย  จึงมีภพ  ชาติ  ชรา มรระ โสกะปริเทวะทุกขโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย  จึงเกิดขึ้น ครบถ้วน   ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้  ย่อมมี  ด้วยอาการอย่างนี้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้คือ ความเกิดขึ้นแห่งรูป --- (เพราะนันทิด้วยอาสวะ)  --- แห่งเวทนา (เพราะนันทิด้วยอาสวะ) --- แห่ง สัญญา (เพราะนันทิด้วยอาสวะ) --- แห่งสังขาร (มโนสัญเจตนา เพราะนันทิด้วยอาสวะ) --- แห่งวิญญาณ (เพราะนันทิด้วยอาสวะ) พิจารณาอีกพระสูตร ---- ที่ตรัสแก่ ท้าวสักกะ  --- วิญญาณัง โหติ  ตทุปาทานัง ---- วิญญาณอันตัณหาในอารมณ์คือรูป เสียงกลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธัมมารมณ์  -วิญญาฐิติ นั้น  คือ (นันทิ ความเพลินคือ อาการที่รู้แจ้งอารมณ์ คือ) อุปาทาน-)                     ****************************** (๔) พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ได้ มุขปาฐะ พระพุทธภาษิต "นันทิ" ไว้  -- นันทิเกิด ปฏิจจสมุปบาทเกิด (๕) พระเถระครั้งปฐมสังคายนา  ได้ มุขปาฐะ พระพุทธภาษิต "นันทิ" ไว้  -- นันทิดับ ปฏิจจสมุปบาทดับ             จบความ  อ้างอิง  หลักฐานชั้น  จากพระโอษฐ์ (แบบหนึ่ง)            *********************************************                                         สรุป พระพุทธเจ้า ตรัส  พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษา  "นันทิ  คืออุปาทาน" คุณโขตาน อาศัย ? แล้ว จึงเสนอว่า ---  "อุปาทาน  ก็คือ  ทิฏฐิเจตสิกรวมกับโลภเจตสิก"                        **********************************                                          ตกลง "นันทิ  คืออุปาทาน"  ------------  คือ พระพุทธวจนะ ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา                                              ส่วน   "อุปาทาน  ก็คือ  ทิฏฐิเจตสิกรวมกับโลภเจตสิก" คือ  คำกล่าว ของ สาวก ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 07:36:52

ความคิดเห็นที่ 9 คคห 4 อ้าง -- พระพุทธวจนะ ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนา รักษามา -- สำนวนแปลใดนั้น *********************************************************** (๑) ฉันทะราคะคืออุปทาน   คือความพอใจความกำหนัด  ในขันธิ์5(มีอุปมาเหมือนเครื่องติด หรือเชือกที่ผูก                         *************************** ดู พระสูตรที่ ๔ มหาวรรค  อภิสมยังสังยุตต์ นิทาน  สํ ๑๖/๑๒๒/๒๔๕ (พระพุทธภาษิต ว่าด้วย  อาการเกิด  อาการดับ แห่ง  อาหารสี่)                                                         ตรัสไว้ดังนี้ ถ้ามี ราคะ (ความกำนัด  คือ ความย้อมติด) มี นันทิ (ความเพลิน) มีตัณหา (ความอยาก) ใน เหตุ (อาหาโร) ๔  คือ "คำข้าว ผัสสะ เจตนา วิญญาณ" (๑) กพฬีการาหาร (๒) ผัสสาหาร (๓) มโนสัยเจตนาหาร (๔) วิญญาณาหาร   แล้วไซร้ วิญญาณ (ที่เนื่องกับ "คำข้าว ผัสสะ เจตนา วิญญาณ")  ก็ ตั้งอยู่ได้  เจริญงอกงามอยู่ได้ มีอยู่ได้ "ในสิ่ง ๔ นั้น"  --- ที่ใด (สมัยใด) ---- โลกวิทู แบบ พระพุทธเจ้า  ไม่ใช่แบบ วิสุทธิมัคค์ ฯ วิญญาณ  ที่ตั้งอยู่ได้ (ต่อมจาก ที่เนื่องกับ "คำข้าว ผัสสะ เจตนา วิญญาณ") เจริญงอกงามอยู่ได้    มีอยู่  ในที่ใด  (กายนี้ ตามอัสสุตวตาสูตร แต่ ไม่ใช่ กายนี้ ตาม จูฬสุญญตสูตร)                    ----- การหยั่งลงแห่ง นามรูป  ก็มีอยู่ในที่นั้น -----                                           ^^^^               พระนาคเสน จึง วิสัชชนา แก่ พญามิลินทร์ว่า  นามรูป ปฏิสนธิ แล้ว พระพุทธโฆษาจารย์  เสนอว่า วิญญาณ ปฏิสนธิ  "เพราะ วิญญาณมีหน้าที่ เช่นนั้น  ตาม วิญญารกิจ ๑๔  ตรง ปฏิสนธิ ได้แก่  จิต ๑๙" ----- อธิบาย พระไตรปิฎก ตอนไหน?            ---------------------------------------------------------------------- ----- การหยั่งลงแห่ง นามรูป  ก็มีอยู่ในที่นั้น ----- การหยั่งลงแห่ง นามรูป มีอยู่ในที่ใด   ----- ความเจริญแห่ง  สังขารทั้งหลาย ก็มีอยู่ในที่นั้น         (ขัดกับ ที่ตรัสว่า อวิชชา ปัจจยา สังขารา ได้ไหม?) ----  ความเจริญแห่ง  สังขารทั้งหลาย มีอยู่ในที่ใด ----  การบังเกิด ภพใหม่ ต่อไป (จากภพก่อนหน้านั้น) ก็มีอยู่ในที่นั้น --- (ยังเป็นๆ ฯ) ----  การบังเกิด ภพใหม่ต่อไป  มีอยู่ ในที่ใด  ---- ("ที่สัมภเวสี" สัตว์) ----  (ทุกข์อริยสัจ คือ) ชาติ ชรา มรณะ  ต่อไป  ก็มีอยู่ในที่นั้น --- (สัมภเวสี เกิด เป็นภูตา คือ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ ---  ชาติ (เกิด ทุกขือริยสัจ ได้แก่) ชรา มรณะ ต่อไป  มีอยู่  ในที่ใด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เราตถาคต (ไม่ใช่ สาวกใดๆ) เรียก  ที่นั่น (โลกวิทู  แบบพระบรมศษสดา) ว่า เป็น (โลก)ที่มีโศก  (โลกที่)  มีธุลี  (โลกที่)  มีความคับแค้น  ดังนี้  **************************************************** หมายเหตุ จากความจำ    -------  ฉันทะราคะ ในขันธ์ทั้ง ๕  ฉันทะราคะ  คือ ตัวสังโยชน์ (ตัวฉันทะราคะ) ---- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 08:03:15

ความคิดเห็นที่ 10 คคห 5 เพราะ สังขาร เลย เป็น สัญญา หรือเปล่าครับ เลย เป็น ว่า ทิฏฐุปาทาน เลย เป็น อัตตวาทุปาทาน ึีครับ จากคุณ : a235 ********************************************************* สังขาร  --- ความหมาย ตรัสว่า ---ได้แก่  --- กิริยาที่ปรุงแต่ง (ตามฝ่าย สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย) ให้ สิ่งนั้นๆ สำเร็จขึ้นเป็น สิ่งนั้นๆ (๑) รูปขันธ์  = สังขาร แบบนั้น ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น -- ตามประสา สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย ที่คือ บุรุษนี้ ประกอบอยู่ด้วยธาตุ ๖  / หรือ กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร  ที่ตถาคตเรียก (นามธรรม - สังขารอันเป็น ฝ่าย นาม) ว่า  จิตบ้าง  มโนบ้าง  วิญญาณบ้าง (๒) เวทนาขันธ์ = สังขาร แบบนั้น -- ตามประสา สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย ที่คือ --เพราะกิริยา ที่รู้สึกได้ (feeling) ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น -- แบบ ---ยังไม่ต้องเลยไปถึง รู้สึกต่ออะไรๆ / แต่คือ นามธรรม มี อาการ คือ รู้สึกได้ -- ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น --- คือที่ ---- "กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร (๓) สัญญาขันธ์ = สังขาร แบบนั้น -- ตามประสา สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย ที่คือ --เพราะกิริยา ที่รู้สึก คือ รู้หมายได้พร้อม (perception) ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น -- แบบ --- ยังไม่ต้องเลยไปถึง รู้สึกคือรู้หมายได้ ต่ออะไรๆ / แต่คือ นามธรรม มี อาการ คือ รู้สึกคือรู้หมายได้ -- ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น --- คือที่ ---- "กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร (๔) สังขารขันธ์ = สังขาร แบบนั้น -- ตามประสา สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย ที่คือ --เพราะกิริยา ที่ ปรุงแต่งให้สำเร็จรูปขึ้นเป็นสิ่งนั้น (condition) ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น  -- แบบ --- ยังไม่ต้องเลยไปถึง ปรุงแต่งสำเร็จขึ้นเป็น "คิด เจเตติ" เป็นต้น" ---  ต่ออะไรๆ / แต่คือ นามธรรม มี อาการ คือ กิริยาอาการปรุงแต่งให้สำเร็จขึ้น -- ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น --- คือที่ ---- "กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร (๕) วิญญาณขันธ์ = สังขาร แบบนั้น -- ตามประสา สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย ที่คือ --เพราะกิริยา ที่ รู้แจ้ง (consciousness) ต่อสิ่งใดนั้น (ทาง ทวารนั้นๆ) ได้  ที่ มีอยู่ในสิ่งนั้น (เช่น  ตอนหลับสนิทไม่ฝัน  คือ ก่อน ครบ องค์ ๓  แห่ง ผัสสะ เป็นต้น) ---- แบบ --- ยังไม่ต้องเลยไปถึง วิญญาณหก / แต่คือ นามธรรม มี อาการ คือ กิริยาอาการรู้แจ้งอารมณ์ได้ -- ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น --- คือที่ ---- "กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร               ****************************************                                             สรุป สัมภเวสีสัตว์  ก็ คือ "กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร" --- คือ ธาตุ อายตนะ ขันธ์ (กำหนดตาม มหาตัณหาสังขยสูตร)                  เมื่อ สัมภเวสีสัตว์ ยัง มีเหตุ (อาหาโร) ๔  "ตามที่ตรัส อาหาร ๔"                        เพราะ อนุสัย อาสวะ สังโยชน์ (กิเลส / อุปกิเลส คือ นิวรณ์ทั้ง ๕)                                           ^^^^^^^                             สัมภเวสีสัตว์ ก็ จะ เนื่องกับ คคห 9 วิญญาณ (ที่เนื่องกับ "คำข้าว ผัสสะ เจตนา วิญญาณ")  ก็ ตั้งอยู่ได้  เจริญงอกงามอยู่ได้ มีอยู่ได้ "ในสิ่ง ๔ นั้น"  --- ที่ใด (สมัยใด) ---- โลกวิทู แบบ พระพุทธเจ้า  ไม่ใช่แบบ วิสุทธิมัคค์ ฯ                    ****************************************                                                     สรุป คุณ a235  เสนอว่า ความคิดเห็นที่ 5 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน เพราะ สังขาร เลย เป็น สัญญา หรือเปล่าครับ เลย เป็น ว่า ทิฏฐุปาทาน เลย เป็น อัตตวาทุปาทาน ึีครับ                คุณa235  อาสัย หลักฐาน ใด  รับรอง  ข้อความข้างบน ละครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 08:23:03

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดเห็นที่ 6 ก็ท่านแยกจัดหมวดหมู่ไปแล้ว ไงละ.. ********************************************************** (๑) ท่าน ที่คุณโขตาน อ้าง  คือ  "พระอนุรุทธาจารย์" ภิกษุลังกาสิงหล  ที่แต่ง อภิธัมมัตถสังคหะ --- ใช่ไหมครับ (๒) เจตสิก ๕๒ = เวทนา (๑) สัญญา (๑) สังขาร (๕๐)  ใช่ไหม ตาม --"พระอนุรุทธาจารย์" ภิกษุลังกาสิงหล  ที่แต่ง อภิธัมมัตถสังคหะ จบความนำ *********************************************************                     ถ้าคุณโขตาน "ไม่ประมาท"  ในขั้น  ปริยัติธรรม เปิดดู "พระไตรปิฎกฉบับสำหรับประชาชน หน้า ๖๖๐" ท่านผู้อ่านภาษาบาลีได้ ควรจะได้ติดตาม สอบสวนดูด้วย โดยตั้งใจเป็นกลางๆ อย่าปลงใจว่า คัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะของพระอนุรุทธาจารย์นั้น ถูกต้องดีแล้วหรือยังบกพร่องอะไรอยู่  โดยเฉพาะเรื่อง เจตสิก ๕๒ นั้น คือธรรมะประกอบกับ จิต ๕๒ ประการนั่นเอง ในพระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๓๔ นี้ จิตบางดวงมีธรรมะประกอบ (คือมีเจตสิก) ถึง ๖๐ บางดวงก็มีไม่ถึง  ฯ *******************************************************                                  คคห 6 ---คุณโขตาน เสนอว่า ส่วน ทิฏฐุปาทาน เลย เป็น อัตตวาทุปาทาน   เป็นการเรียกประเภทของอุปาทาน  ที่หมายเอาแต่ละเรื่องที่ยึดถือนั้นมาชื่อเรียก ว่ามีอุปาทานในเรื่องอะไรบ้าง ก็เรียกชื่อไปตามเรื่องนั้นๆ                                                    ผมเสนอว่า ทิฏฐุปาทาน ----  "สภาวะะรรม"  ได้แก่  = นันทิ (ความเพลิน  กำหนดที่ สัมภเวสี)  ซึ่ง ทิฏฐิ นานา (ยกเว้น สัมมาทิฏฐิ ๒  ที่ตรัสไว้) -- นันทิ คือ อุปาทาน = ปัจจุบัน ขณะ อาการ ที่สัมภเวสี เพลินซึ่งทิฏฐินานา                      ทิฏฐินานา สมัยพุทธกาล (ที่ เนื่องกับ นันทิคืออุปาทาน) คือ -- สัสสตทิฏฐิ แบบ  -- มี อัตตาใหญ่  กับ -- สัสสตทิฏฐิ แบบ -- ทิฏฐิ ๖๒ (พรหมชาลสูตร) คือ --- นันทิในขันธ์ทั้ง ๕  หรือขันธ์ใดขันธ์หนึ่ง   ว่า อัตตา ---->  นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา --- ไม่เกี่ยวกับ  มี อัตตาใหญ่  มา มีที่ ขันธ์ทั้ง ๕  เช่น  "ลัทธิของท่าน ๒ ดาบส"   ลัทธิของท่านดาบส  ---- ไม่มีทิฏฐิว่า "มีบรมอัตตาฯ" แต่มี "วิสุทธิขันธ์แบบ อรูปฌาน ๓ ๔ นั้น --- คือ ---   มีแต่ "กองขันธ์บริสุทธิ์  ที่ สังขาร ขึ้น คือเหตุ  ตามด้วย ผลคือ  - มี ผู้รู้"  "ที่รู้เขตว่า นั่น บริสุทธิ์ (เขตตัญญู) เพราะ สภาวะธรรมใดนั้น <--------  ดู คคห ๙ ประกอบ ---- ผู้รู้แบบนี้ (ท่านดาบส)  ตามที่ผม เสนอ (ผิดได้ฯ)                                           ต่างอะไรกับ "ผู้รู้ (ของใครใดนั้น) ที่กล่าวไว้ว่า ----  มีแดนนิพพาน ที่คือ แหล่งแห่งที่  ที่พระอรหันต์ทั้งหลาย (ตามทิฏฐินั้น) จะไปสถิตย์ที่นั้น หลังจากตายแล้ว --- (ญาติโยม ผู้ปุถุชน ก้ เพลินเมาหมกใน ทำบุญ แบบ วาทะเช่นนี้ ฯลฯ)                                    รวมทั้ง  ต่างอะไรกับ ผู้รู้ (ของใครใดนั้น) แบบ "คำที่พระป่าหนึ่ง ที่เรือบินตกฯลฯ" กล่าว  แล้วตีพิมพ์ไว้ (จากความจำ) ว่า -- ใจที่บริสุทธิ์ ไม่แตกสลาย (จึงดำรงอยู่ แบบ ????) แม้นกายจะแตกสลายไป ---                                 ************************* อัตตวาทุปาทาน  --- ผม เสนอว่า "เมื่อ วาทะ คำกล่าว (ที่ยัง นันทิในขันธ์ฯ)  = พระพุทธวจนะที่ตรัสว่า คำพูด เป้นผล ของสัญญา (วิปลาส + ปปัญจสัญญา) อัตตวาทุปาทาน  ---- ผม ชี้ ไปที่ ----- อาการ เพลิน คือ เพลินใน สัญญา (หมายรู้สิ่งนั้น ตาม ปริยัติธรรมใดนั้น ตามสุตมยปัญญา อีก ๒ ปัญญา ยกไว้) ----คือเหตุ ----  ทำให้ "ผล" คือ ---- เกิด วาทะ ว่า---- มีแต่ปรมัตถ์นะ  ไม่มีสัตว์บุคคล ตัวตน เราเขานะ แล้ว จงศึกษา อภิธรรม เพื่อเป้น อุปนิสยปัจจัย  ใน ชาตินี้ เพื่อ ชาติหน้า โน้น นั้นแหละ =  "นั่นของเรา นั่นเป้นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ---- ว่า "ปรมัตถ์ ๔  มีจริงๆ นะ"           อัตตวาทุปาทาน แบบ ที่ผม เสนอ ^^^^  "เสนอตอกตำรา"  เสนอต่างไปจาก" คำอธิบายในพจนานุกรมฯ"                               **********************                                       ผมจึงตั้งประเด็นขึ้นว่า ทิฏฐุปาทาน      = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สังขารขันธ์ --- ใช่หรือไม่ อัตตวาทุปาทาน = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สัญญาขันธ์ --- ใช่หรือไม่ ทิฏฐุปาทาน       = อัตตวาทุปาทาน  --- ใช่หรือไม่                                ******************** หมายเหตุ กรุณา ตอบ ตามประเด็นก่อน   ก่อน อ้าง (๑) "ตามที่พระเถระครั้งปบมสังคายนา" รักษา พระพุทะภาษิต ว่า -- ไว้ก่อน พ.ศ. 1 (๒) "ก็ท่านแยกจัดหมวดหมู่ไปแล้ว ไงละ.. -- ท่านั้นคือ พระอนุรุทธาจารย์ ภิกาุลังกา ที่แต่งอภิธัมมัตถสังคหะ เมื่อ พ.ศ. 1200 นะครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 08:57:33

ความคิดเห็นที่ 12 คคห 7 (๑) ทิฏฐุปาทาน      = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สังขารขันธ์ --- ใช่หรือไม่ ตอบ  ไม่ ครับ *********************************************************                                           ^^^^  คุณaunemaek2  อ้างอิง พระสูตรใดนั้น รองรับ คำตอบว่า  ไม่ใช่                           แล้ว พระสูตรที่ผม อ้าง  คือ พระสูตรที่ ๔ มหาวรรค  อภิสมยังสังยุตต์ นิทาน  สํ ๑๖/๑๒๒/๒๔๕ (พระพุทธภาษิต ว่าด้วย  อาการเกิด  อาการดับ แห่ง  อาหารสี่) ตกลง คุณaunemaek2 (๑) เห็นว่า  ตรัส พระสูตรที่ผมอ้าง ทรงขัดกับ พระสูตร ที่คุณอ้าง ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 09:00:47

ความคิดเห็นที่ 13 คคห 7 อัตตวาทุปาทาน = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สัญญาขันธ์ --- ใช่หรือไม่ ตอบ  ไม่   *********************************************************                                              ^^^^           คุณaunemaek2  อ้างอิง พระสูตรใดนั้น รองรับ คำตอบว่า  ไม่ใช่                          แล้ว พระสูตรที่ผม อ้าง  คือ พระสูตรที่ ๔ มหาวรรค  อภิสมยังสังยุตต์ นิทาน  สํ ๑๖/๑๒๒/๒๔๕ (พระพุทธภาษิต ว่าด้วย  อาการเกิด  อาการดับ แห่ง  อาหารสี่) ตกลง คุณaunemaek2 (๑) เห็นว่า  ตรัส พระสูตรที่ผมอ้าง ทรงขัดกับ พระสูตร ที่คุณอ้าง ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 09:01:50

ความคิดเห็นที่ 14 คคห 7 ทิฏฐุปาทาน       = อัตตวาทุปาทาน  --- ใช่หรือไม่ ตอบ ไม่ **********************************************************                                              ^^^^          คุณaunemaek2  อ้างอิง พระสูตรใดนั้น รองรับ คำตอบว่า  ไม่ใช่                         แล้ว พระสูตรที่ผม อ้าง  คือ พระสูตรที่ ๔ มหาวรรค  อภิสมยังสังยุตต์ นิทาน  สํ ๑๖/๑๒๒/๒๔๕ (พระพุทธภาษิต ว่าด้วย  อาการเกิด  อาการดับ แห่ง  อาหารสี่) ตกลง คุณaunemaek2 (๑) เห็นว่า  ตรัส พระสูตรที่ผมอ้าง ทรงขัดกับ พระสูตร ที่คุณอ้าง ใช่หรือไม่? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 09:03:12

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้า ผม ไม่ได้ เป็นผู้ตั้ง กระทู้นี้ ประเด็น เหล่านั้น ผม ในฐานะนักปริยัติ (นิยมเพ่ง พระสูตรแปลไทย สำนวนแปลท่านพุทธทาส) + นักปกิบัติ อานาปานสติสูตร จะตอบดังนี้                          ****************************************                                        ประเด็นกระทู้ ทิฏฐุปาทาน      = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สังขารขันธ์ --- ใช่หรือไม่  -- "ใช่ ครับ" อัตตวาทุปาทาน = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สัญญาขันธ์ --- ใช่หรือไม่ -- "ใช่ ครับ" ทิฏฐุปาทาน       = อัตตวาทุปาทาน  --- ใช่หรือไม่  ----- ไม่ใช่ครับ                         ************************************                                                      อ้างอิง (๑) อาหาร ๔ + (๒) พระสูตรที่ ๕ นกุลปิตุวรรค ขันธสังยุตต์ ขนฺธ สํ ๑๗/๑๘/๒๘             (สำนวนแปลหนึ่ง ดู ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๒๘)                                           ^^^^                    (ย่นความ ที่ตรัสได้ ความดังนี้  ผิด  ตก ยก เว้น) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุนั้น ย่อมเพลิดเพลิน ย่อมพร่ำสรรเสริญ ย่อมเมาหมกอยู่ (เพราะ อนุสัย + อาสวะ ?) ซึ่ง รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ (ขันธ์ทั้ง ๕) "นันทิ" (ความเพลิน) ย่อมเกิดขึ้น ความเพลินใด ในขันธ์เหล่านั้น ความเพลินนั้น คืออุปาทาน   เพราะอุปาทาน (ตามที่ตรัสพระสูตรนี้) ของภิกษุนั้น เป็นปัจจัย  จึงมีภพ  ชาติ  ชรา มรระ โสกะปริเทวะทุกขโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย  จึงเกิดขึ้น ครบถ้วน   ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้  ย่อมมี  ด้วยอาการอย่างนี้ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 09:11:35

ความคิดเห็นที่ 16 ทิฏฐุปาทาน      = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สังขารขันธ์ --- ใช่หรือไม่  -- "ใช่ ครับ" ********************************************************** ทิฏฐุปาทาน = เพราะ (อาการ) นันทิ ใน มิจฉาทิฏฐิ (สังขาร) จึง เกิด  "สังขารขันธ์" --- ที่ สัตว์นั้น  "กำหนดตาม อาหาร สี่ "สัมภเวสี - ภูตา) เกิด  "สังขารขันธ์"  = (๔) สังขารขันธ์ = สังขาร แบบนั้น -- ตามประสา สังขตธรรม ธรรม มีเหตุ ปัจจัย ที่คือ --เพราะกิริยา ที่ ปรุงแต่งให้สำเร็จรูปขึ้นเป็นสิ่งนั้น (condition) ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น  -- แบบ --- ยังไม่ต้องเลยไปถึง ปรุงแต่งสำเร็จขึ้นเป็น "คิด เจเตติ" เป็นต้น" ---  ต่ออะไรๆ / แต่คือ นามธรรม มี อาการ คือ กิริยาอาการปรุงแต่งให้สำเร็จขึ้น -- ที่มีอยู่ในสิ่งนั้น --- คือที่ ---- "กายนี้ ประกอบด้วย มหาภูติธาตุ ๔ ตามอัสสุตวตาสูตร                             ****************************** อัตตวาทุปาทาน = นันทิ (คืออุปาทาน) ซึ่ง สัญญาขันธ์ --- ใช่หรือไม่ -- "ใช่ ครับ" อัตตวาทุปาทาน  --- ผม เสนอว่า "เมื่อ วาทะ คำกล่าว (ที่ยัง นันทิในขันธ์ฯ)  = พระพุทธวจนะที่ตรัสว่า คำพูด เป้นผล ของสัญญา (วิปลาส + ปปัญจสัญญา) อัตตวาทุปาทาน  ---- ผม ชี้ ไปที่ ----- อาการ เพลิน คือ เพลินใน สัญญา (หมายรู้สิ่งนั้น ตาม ปริยัติธรรมใดนั้น ตามสุตมยปัญญา อีก ๒ ปัญญา ยกไว้) ----คือเหตุ ----  ทำให้ "ผล" คือ ---- เกิด วาทะ ว่า---- มีแต่ปรมัตถ์นะ  ไม่มีสัตว์บุคคล ตัวตน เราเขานะ แล้ว จงศึกษา อภิธรรม เพื่อเป้น อุปนิสยปัจจัย  ใน ชาตินี้ เพื่อ ชาติหน้า โน้น นั้นแหละ =  "นั่นของเรา นั่นเป้นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ---- ว่า "ปรมัตถ์ ๔  มีจริงๆ นะ"         อัตตวาทุปาทาน แบบ ที่ผม เสนอ ^^^^  "เสนอตอกตำรา"  เสนอต่างไปจาก" คำอธิบายในพจนานุกรมฯ" จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 09:16:30

ความคิดเห็นที่ 17 ส่วนตัวเห็น ตามพระสุตรว่า แม้ ทิฏฐุปาทาน แม้อัตตวาทุปาทาน  ก็ยังเกี่ยวข้องใน ขันธิ์ ทั้ง 5 เช่น  กล่าวว่ารูป เป็นตน สังขารเป็น ตน วิญญาณเป็นตน เวทนาเป็นตน สัญญาเป็นตน เช่น เห็นว่ารูปเป็นตน สังขารเป็นตน วิญญาณเป็นตน เวทนาเป็นตน สัญญาเป็นตน แม้ว่าความเห็น จะเป็นสังขาร แม้การกำหนดหมาย ความจำได้จึงพูด จะเป็นสัญญา   แต่อุปทานนั้นไม่อื่นไปจากขันธิ์5 ส่วนสังโยชน์กับ อุปทานนั้น คล้ายกันคือผูกติด สังโยชน์ผูกติดอาตยนะ แต่อุปทานนั้นผูกขันธิ์5 เข้ากับนันทิราคะ คือความอร่อยความเพลิน มีพระสูตรกล่าวว่าตัณหานั้นมีปกติทำให้เพลินคือ นันทิราคะ (ความเห็นส่วนตัว    ตามส่วนสุดสองอย่างคือขันธิ์5เป็นส่วนสุดที่1  นันทิราคะเป็นส่วนสุดที่สอง  อุปทานเป็นส่วนท่ามกลาง ผู้ใดทราบส่วนสุดทั้งสองด้วยปัญญาแล้ว ไม่ติดอยู่ในส่วน                          ท่ามกลาง ) ตัณหาเป็นเครื่องร้อยรัด เพราะว่าตัณหาย่อมร้อยรัดขันธิ์5   นันทิราคะ และ อุปทานนั้นไว้ เพราะเป็นที่เกิดขึ้นแห่งภพนั้นๆ ด้วยเหตุเท่านี้ จึงชื่อว่าย่อมรู้ยิ่งธรรมที่ควรรู้ยิ่ง กำหนดรู้ธรรมที่ควรกำหนดรู้ เมื่อรู้ยิ่งธรรมที่ควร รู้ยิ่ง กำหนดรู้ธรรมที่ควรกำหนดรู้ ย่อมเป็นผู้ทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ในปัจจุบัน ๗. ปรายนสูตร http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=22&A=9368&Z=9442&pagebreak=1 แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 55 11:57:45 จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 11:44:26

ความคิดเห็นที่ 18 คคห 17 ส่วนตัวเห็น ตามพระสุตรว่า แม้ ทิฏฐุปาทาน แม้อัตตวาทุปาทาน  ก็ยังเกี่ยวข้องใน ขันธิ์ ทั้ง 5 เช่น  กล่าวว่ารูป เป็นตน สังขารเป็น ตน วิญญาณเป็นตน เวทนาเป็นตน สัญญาเป็นตน รับทราบครับ ***************************************************** ข้อความ -- ก็ยังเกี่ยวข้องใน ขันธิ์ ทั้ง 5                               ก็เมื่อกำหนดที่ ตรัส  อาหารสี่ พระสูตรที่ ๔ มหาวรรค  อภิสมยังสังยุตต์ นิทาน  สํ ๑๖/๑๒๒/๒๔๕ (พระพุทธภาษิต ว่าด้วย  อาการเกิด  อาการดับ แห่ง  อาหารสี่)             อาหาร ภาษาไทย  (แปลตรงกับภาษาฝรั่งว่า nutrition)                                                 แต่            ภาษาบาลี คือ คำว่า อาหาโร --- แปลว่า เหตุ (cause) ถ้าผมจำไม่ผิด             ******************************************** cause vt. ทำให้เกิด Syn. do,make Related. ก่อให้เกิด cause n. สาเหตุ Syn. motive,reason cause n. หัวเรื่องของการอภิปราย Syn. subject of discussion cause n.             ******************************************** อาหารคำข้าว / ผััสะ / มโนสัญเจตนา (สัญเจตนาหก กำหนดที่มโนทวาร) / วิญญาณ                                      เหตุ ๔ อย่างนี้ เมื่อกำหนดตาม อัสสุตวตาสูตร (สัตว์ที่เกิดในครรภ์มารดา) + มหาตัณหาสังขยสูตร (คลอดออกมาแล้ว  เนื่องกับ ชาติ อาการที่ ๑๑ แห่งกระแสปกิจจสมุปบาท) + อาหาร ๔ (เพื่ออนุเคราะห์ สัมภเวสีสัตว์ กับ เพื่อความดำรงอยู่แห่งภูตสัตว์) + โลกวิทูแบบที่ตรัส คือ เรื่อง "ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ เป็นตัวทุกข์อริยสัจ" (ไม่ใช่โลกวิทู แบบ วิสุทธิมัคค์  ที่ไม่ใช่อธิบายพระไตรปิฎกตอนใดตอนหนึ่งดดยเฉพาะ) ไม่เนื่องกับ  "ธาตุ ๖ --- อายตนะ 6 + 6 ---- ขันธ์ทั้ง ๕ ---- เนื่องกับ อาการที่ ---- สัมภเวสี ถูกอวิชชาปรุงแต่ง หรือเคยชินยิ่งแล้วด้วยอวิชชา  จึง-เกิด อาการ คือ ชาติ เกิดเป็นภูตา --นันทิในขันธ์ทั้ง ๕) --- หรือครับ                               หรือ ระบุ ลงไปว่า "ขันธ์ทั้ง ๕ แห่งสัมภเวสี + นั้นทิ เพราะ อวิชชาเป็นหัวขบวน" คือ ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ  พระตถาคตตรัสแห่งเหตุนั้น  เกิด ผล คือ ภูตา ผู้เนื่องกับ นันทิซึ่งขันธ์ทั้ง ๕ ณ ปัจจุบันขณะนั้นๆ คือ เนื่องกับ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕                 พระอนาคามี คือ สัมภเวสีสัตว์  ที่ ไม่เนื่องกับ อาหาร สี่ แต่ เนื่องกับ สังขารที่ประเสริฐที่สุด คือ อริยมรรคมีองค์ ๘ เหตุ เกิด ธรรม ๒ เคียงคู่กันไปคือ สมถะด้วย วิปัสสนาด้วย -- จากนั้น น้อมไปยัง วิชชา อาสวักขยญาณ (ดู สมาธิภาวนาที่เป็นไปเพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะ -พระบาลีโรหิตัสวรรค -- ที่ คือ อานาปานสติ มีอานิสงส์ ๗) เมื่อ สัมภเวสี (แบบ  4 - 5 บรรทัดบน) คือ พระอริยเจ้า พระอนาคามี (ศีลสมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปัญญาพอประมาณ) เกิด อตัมมยตา (ดู จูฬสุญญตสูตร) พระอนาคามี ก็คือ โอปปาติกสัตว์  เกิดทันที (จาก สุทธาวาส เป็น โลกุตตระ) คือ เป็น พระอรหันต์ (ต้องไม่ขัดกับ อานิสงส์ ๗ อย่างของอานาปานสติ)                 พระอรหันต์ จึง ไม่เป็น ภูตา --เพราะ  ไม่เกี่ยวกับ อาหาร ๔ เพราะ พระอนาคามี (ก่อนข้ามโคตรภู)  ท่านไม่ ปรุง --- ธาตุ อายตนะ เป็น ขันธ์ทั้ง ๕   เมื่อ ว่างอยู่จาก ขันธ์ทั้ง ๕  ก็ว่างคือ ไม่มี นันทิในขันธ์ทั้ง ๕ = ไม่มีอุปาทานขันธ์ เพราะ พระอนาคามี ท่าน กำลัง ปรุง ด้วย  สังขารที่ประเสริฐที่สุดคือ อริยมรรคมีองค์ ๘ โดยเฉพาะ -- อริยสัมมาสมาธิ ขั้นรูปฌานที่ ๔ คือ ความที่สติเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์ เพราะอุเบกขา แล้ว แลอยู่  (สมถะด้วย วิปัสสนาด้วย = มี สติในสมาธิ = สมาธิสมบูรณ์ จากนั้น น้อมจิต ไปยัง วิชชาฯ) และ  แวดล้อมแล้วด้วย อริยมรรคองค์ที่ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ "ธาตุ ๖ - อายตนะใน ๖ แห่ง พระอนาคามี ท่าน กำลัง ปรุง ด้วย  สังขารที่ประเสริฐที่สุดคือ อริยมรรคมีองค์ ๘"  ล้วน ว่างจาก ปปัญจสัญญา ว่างจาก สัญญาวิปลาส  ว่างจาก สัญญา ตาม จูฬสุญญตสูตร  คือ เจโตสมาธิที่ไม่มีนิมิต  ก่อน รู้ชัด  แล้ว รู้ว่า สิ้นอาสวะ ๓ หมายเหตุ อาการแห่งธรรม ข้างบน ที่ผมเสนอ (ผิด ไม่ผิด ยกไว้)   คุณaunemaek2 เคยฟังจากท่านใดมาก่อน ไหม ถ้าเคย กรุณา บอกผมด้วย เพื่อเป็นข้อมูลทางวิชาการ ฯ สรุป พระอนาคามี จะมี -- ทิฏฐุปาทาน และหรืออัตตวาทุปาทาน ได้ไหมครับคุณaunemaek2 ถ้า ไม่ได้ พระอนาคามี จะ กำหนดความแตกต่าง ทิฏฐุปาทาน และหรืออัตตวาทุปาทาน อย่างไร? ในเมื่อ พระอนาคามี ท่านไม่ใช่  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอนาคามี ท่านไม่ใช่ พระปัจเจกสัมพุทธเจ้า แต่ ท่านคือ อนุพุทธเจ้า (แบบ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ตถาคต เห็นด้วย ภาวนามยปัญญา  ที่ ว่างจากภาษาคน ไม่ว่าสมัยพุทธกาล หรือ สมัยนี้) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 14:09:23

ความคิดเห็นที่ 19 ผมเข้าใจว่าพระอนาคามี  เมื่อเข้าเจโตสมาธิอันไม่มีนิมิตรไม่มีรูปราคะ ไม่มีอรูปราคะ แต่ยังมีมานะ  ที่ยังเป็นอัตตวาทุปาทาน  ขั้นละเอียด(มีตนในอายตนะที่3 พรหมชั้นสุทธาวาส เกิดด้วยใจที่ประกอบด้วยฌาน) มหานิทานสูตร http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=10&A=1455&Z=1887 นิโรธสูตร http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=22&A=4466&Z=4543 ผมเข้าใจว่าพระอนาคามี  ไม่มีทิฏฐุปาทาน ผมเข้าใจว่าพระอนาคามี เมื่อออกจากเจโตสมาธิอันไม่มีนิมิตร ยังมีรูปราคะ มีความติดใจรูปฌาน อรูปราคะ - มีความติดใจในอรูปฌาน มานะ อุทธัจจะ พระอนาคามี จะ กำหนดความแตกต่าง ทิฏฐุปาทาน และหรืออัตตวาทุปาทาน อย่างไร ทิฏฐุปาทาน  เป็นฉันทะราคะในความเห็นผิด ขั้นหยาบ  เปรียบเหมือนสิ่งสกปรกที่เปื้อนผ้าสะอาด อัตตวาทุปาทาน เป็นฉันทะราคะในความมีความเป็นในตนในวาทะว่าตน(  อนุสัย ขั้นละเอียด เช่น รูปราคะ อรูปราคะ มานะ) เปรียบเหมือน กลิ่นที่ยังเหลืออยู่จากการล้างสิ่งสกปรกที่เปื้อนผ้านั้นออก อัตตวาทุปาทาน จะหมดไปเมื่อพิจารณาเห็นซ้ำในขั้นละเอียดเช่น พิจารณาเห็นเจโตมาธิอันไม่มีนิมิตร ว่ามีปัจจัยปรุงแต่ง ไม่เที่ยง ดับไปเป็นธรรมดา เปรียบเหมือน นำผ้านั้นมาเก็บด้วยหีบอบกลิ่น  กลิ่นนั้นก็จะหายไป ๗. เขมกสูตร http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=17&A=2858&Z=2962 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 55 03:53:18 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 55 03:50:40 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 55 03:32:40 จากคุณ : aunemaek2 เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 55 03:19:33

ความคิดเห็นที่ 20 คคห 19 ที่เสนอว่า อัตตวาทุปาทาน จะหมดไปเมื่อพิจารณาเห็นซ้ำในขั้นละเอียดเช่น พิจารณาเห็นเจโตมาธิอันไม่มีนิมิตร ว่ามีปัจจัยปรุงแต่ง ไม่เที่ยง ดับไปเป็นธรรมดา เปรียบเหมือน นำผ้านั้นมาเก็บด้วยหีบอบกลิ่น  กลิ่นนั้นก็จะหายไป                   *************************** แล้ว คำกล่าวของท่านนั้น หลังจาก ผ่านตาม 4 บรรทัดข้างบนสมบูรณืแล้ว   --- จะ กล่าว ขัดกับ  ที่พระพุทธเจ้าตรัส (๑) ธรรมทั้งปวง อนัตตา (๒) สัมมาทิฏฐิ มีอยู่ ๒  คือ สาสวาสัมมาทิฏฐิ ----  (ไม่ตรัส สาสวามิจฉาทิฏฐิ  ใช่ไหม?) กับ อนาสวาสัมมาทิฏฐิ ได้ไหม? ถ้าไม่ได้ ทิฏฐุปาทาน ต่างกับ  อัตตวาทุปาทาน อย่างไร? ? --เมื่อกำหนดที่ ขันธ์ใดนั้น   (เช่นที่ผมกำหนดเสนอว่า สังขารขันธ์ คือ ทิฎฐุปาทาน / สัญญาขันธ์ คือ อัตตวาทุปาทาน)                     ************************************* หมายเหตุ การกำหนดว่า -- ทิฏฐุปาทาน  เป็นฉันทะราคะในความเห็นผิด ขั้นหยาบ  เปรียบเหมือนสิ่งสกปรกที่เปื้อนผ้าสะอาด อัตตวาทุปาทาน เป็นฉันทะราคะในความมีความเป็นในตนในวาทะว่าตน(  อนุสัย ขั้นละเอียด เช่น รูปราคะ อรูปราคะ มานะ) เปรียบเหมือน กลิ่นที่ยังเหลืออยู่จากการล้างสิ่งสกปรกที่เปื้อนผ้านั้นออก                                        ข้างบน ทิฎฐุปาทาน = ฉันทะราคะในความเห็นผิด ขั้นหยาบ อัตตวาทุปาทาน = ฉันทะราคะในความมีความเป็นในตนในวาทะว่าตน                                           ตกลง "ความเห็นผิด"  = "ความมีความเป็นในตน + ในวาทะว่าตน"  หรือ?                                           หรือ "ความเห็นผิด"  (wrong understanding) = "ความมีความเป็นในตน + ในวาทะว่าตน" ??? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 55 14:09:45

ความคิดเห็นที่ 21 สงสัย นะครับ ระหว่่าง สังขารขันธ์ กับ สัญญาขันธ์ อะไร เกิดก่อนกัน ครับ ใน เหตุ อันเดียวกันนะครับ จากคุณ : a235 เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 55 20:43:25

ความคิดเห็นที่ 22 ดูใน พระบาลี โรหิตัสสวรรค สมาธิภาวนา ๔ ประเภท สมาธิภาวนาที่เป็นไปเพื่อความมีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ซิครับ --ตรัส เวทนา สัญญา วิตก (สังขารขันธ์) --- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 55 08:13:04