ความคิดเห็นที่ 1 เราไม่ทราบว่าถึงไหม เราก็ทำตามที่คนอื่นบอกคะ แต่ก็เจอแต่สิ่งดีๆ คะ จากคุณ : bossy_girl เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 18:10:24

ความคิดเห็นที่ 3 ถึงแน่นอนครับ มากน้อย เร็วช้า หยาบละเอียด ตามกำลังของศีล สมาธิ ปัญญาที่เราได้ปฏิบัติมา จากคุณ : lekton เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 19:19:09

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องที่มาของการกรวดน้ำ ..ผมพยายามค้นดูในพระไตรปิฏก ไม่เจอร่องรอยของการ "กรวดน้ำ" ถามในกระทู้ก็ยังไม่มีใครยืนยันว่าพบร่องรอยในสมัยพุทธกาล ตอนนี้ผมแค่คาดเดาว่าอาจจะมาจากพิิธีพราหมณ์  เพราะถือว่าเป็นเจ้าพิธีการจน"พุทธ" ถึงกับงงงวย  ว่าสมัยพุทธกาลไม่เห็นมีทำกัน   ( ... ผมมักเจอว่า ชาวพุทธยินดีทำตามกันมา มากกว่า ที่จะตรวจสอบความเป็นไปเป็นมาว่า "พุทธ" จริงๆ เขาทำกันไหม  ขนาดบอกว่า พระพุทธเจ้าตรัสห้าม ! เอาหลักฐานให้ดูจากพระไตรปิฏก แต่ผลที่ได้คือ ยอมขัดกับพระพุทธเจ้า ซะงั้น !  ยอมเอาพวกมากที่ทำกันมา ไปขัดกับพระพุทธเจ้า )   เรื่องบุญกุศลจะถึงหรือไม่ ? ...ลองอ่านนี่ดูก่อนครับ ใช้คำว่า "อุทิศทักษิณา"  หรือให้บุญ    ประโยคควรพิจารณา -  นางนันทมารดาสวดมนต์จบ  ท้าวเวสสวัณมหาราช อนุโมทนา สาธุ -  นางนันทมารดา กล่าวว่า  " ขอธรรมบรรยายที่ดิฉันสวดแล้วนี้เป็นเครื่องต้อนรับแด่ท่าน." -   ท้าวเวสสวัณมหาราช กล่าว  "ดีแล้ว นั่นจงเป็นเครื่องต้อนรับแก่ฉัน" -  ท้าวเวสสวัณมหาราช กล่าว "เธอพึง อังคาสภิกษุสงฆ์หมู่นั้น  แล้วพึงอุทิศทักษิณาทานให้ฉันด้วย"    ____________________________________________________________   พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 146                                            ๑๐.  มาตาสูตร           [๕๐]  สมัยหนึ่ง  ท่านพระสารีบุตรและท่านมหาโมคคัลลานะ จาริกไปในทักษิณาคีรีชนบท  พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่   ก็สมัย นั้นแล   นันทมารดา  อุบาสิกา   ชาวเมืองเวฬุกัณฏกะ  ลุกขึ้นในเวลา มหาราชมีกรณียกิจบางอย่าง   เสด็จจากทิศอุดรไปยังทิศทักษิณ ได้ทรงสดับนันทมารดาอุบาสิกาสวดปารายนสูตรทำนองสรภัญญะ ประทับรอฟังจนจบ  ขณะนั้น  นันทมารดาอุบาสิกา   สวดปารายนสูตร ทำนองสรภัญญะจบแล้วนิ่งอยู่  ท้าวเวสสวัณมหาราชทรงทราบว่า กถาของนันทมารดาอุบาสิกาจบแล้ว  จึงทรงอนุโมทนาว่า   สาธุ น้องหญิง   สาธุ  น้องหญิง  นันทมารดาอุบาสิกาถามว่า   ก่อนท่าน ผู้มีพักตร์อันเจริญ  ท่านนี้คือใครเล่า.          เว.  ดูก่อนน้องหญิง  เราคือท้าวเวสสวัณมหาราช  ภาดาของเธอ.          น.   ดูก่อนท่านผู้มีพักตร์อันเจริญ  ดีละ  ถ้าเช่นนั้น   ขอธรรม บรรยายที่ดิฉันสวดแล้วนี้เป็นเครื่องต้อนรับแด่ท่าน.          เว.   ดูก่อนน้องหญิง   ดีแล้ว    นั่นจงเป็นเครื่องต้อนรับแก่ฉัน พรุ่งนี้    ภิกษุสงฆ์มีท่านพระสารีบุตรและท่านมหาโมคคัลลานะ เป็นประมุข    ยังไม่ได้ฉันเช้า    จักมาถึงเวฬุกัณฏกนคร    เธอพึง อังคาสภิกษุสงฆ์หมู่นั้น  แล้วพึงอุทิศทักษิณาทานให้ฉันด้วย  ก็การ ทำอย่างนี้  จักเป็นเครื่องต้อนรับฉัน. _______________________________________________________________ _______________________________________________________________ ถ้าอ่านเรื่อง "อุทิศทักษิณา" หรือ การให้บุญ ไม่ว่ากี่เรื่องๆ จะไม่มีการกรวดน้ำ อยากให้ ก็กล่าวให้ไปเลย หรือ อีกฝ่ายก็ต้องอนุโมทนา ยินดี    .....ส่วนการแผ่เมตตามักจะเป็นการทำให้อีกฝ่ายมีจิตใจลดความโกรธแค้น ลดการอาฆาต ไม่ให้กลั่นแกล้งหรือทำร้าย _______________________________________________________________ _______________________________________________________________      พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้าที่ 314                        [พระเถระให้โอวาทพวกยักษ์และรากษสเป็นต้น]           ลำดับนั้น   ท่านพระมัชฌันติกเถระ   เรียกพวกนาคและรากษสแม้ ทั้งหมดมาแล้ว จึงกล่าวอย่างนี้ว่า                         จำเดิมแต่บัดนี้เป็นต้นไป   พวกท่าน                 อย่าให้ความโกรธเกิดขึ้นเหมือนในกาลก่อน                  เลย  และอย่าทำลายข้าวกล้า ( ให้เสียหาย )                  เพราะว่า   สัตว์ทั้งหลาย  ใครต่อความสุข                 จงแผ่เมตตาไปในสัตว์ทั้งหลายว่า  ขอมวล                 มนุษย์ จงอยู่เป็นสุขเถิด. ______________________________________________________________                                                          พระวินัยปิฎก จุลวรรค เล่ม ๗ ภาค ๒ - หน้าที่ 11                                              เรื่องภิกษุถูกงูกัด            [๒๖]  สมัยต่อมา    ภิกษุรูปหนึ่งถูกงูกัดถึงมรณภาพ    ภิกษุทั้งหลาย กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.            พระผู้มีพระภาคเจ้า. . .ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุรูปนั้นไม่ได้ แผ่เมตตาจิตไปสู่ตระกูลพญางูทั้ง ๔ เป็นแน่   เพราะถ้าภิกษุรูปนั้น แผ่เมตตาจิต ไปสู่ตระกูลพญางูทั้ง ๔  ภิกษุรูปนั้นจะไม่พึงถูกงูกัดถึงมรณภาพ  ตระกูลพญางู ทั้ง  ๔ อะไรบ้าง   คือ            ๑.  ตระกูลพญางูวิรูปักขะ            ๒. ตระกูลพญางูเอราปถะ            ๓. ตระกูลพญางูฉัพยาปุตตะ            ๔.  ตระกูลพญางูกัณหาโคตมกะ.            ภิกษุรูปนั้นไม่ได้แผ่เมตตาจิตไปสู่ตระกูลพญางูทั้ง ๔ นี้เป็นแน่ เพราะ ถ้าภิกษุนั้นแผ่เมตตาจิตไปสู่ตระกูลพญางูทั้ง ๔ นี้   ภิกษุนั้นจะไม่พึงถูกงูกัดถึง มรณภาพ.            ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เราอนุญาตให้แผ่เมตตาจิตไปสู่ตระกูลพญางูทั้ง ๔ นี้   เพื่อคุ้มครองตน    เพื่อรักษาตน    เพื่อป้องกันตน   ก็แล   พึงทำการแผ่ อย่างนี้:-                                       คถาแผ่เมตตากันงูกัด                               [๒๗]  เรากับพญางูระกูลวิรูปักขะ                    จงมีเมตตาต่อกัน     เรากับพญางูตระกูล                      เอราปถะ    จงมีเมตตาต่อกัน     เรากับพญางู                     ตระกูลฉัพยาปุตตะ จงมีเมตตาต่อกัน เรากับ                     พญางูตระกูลกัณหาโคตมกะ   จงมีเมตตาต่อ                     กัน  เรากับฝูงสัตว์ที่ไม่มีเท้า  จงมีเมตตาต่อ                     กัน  เรากับฝูงสัตว์  ๒  เท้า  จงมีเมตตาต่อกัน                     เรากับฝูงสัตว์  ๔ เท้า  จงมีเมตตาต่อกัน  สัตว์                     กับฝูงสัตว์มีเท้ามาก  จงมีเมตตาต่อกัน  สัตว์                     ไม่มีเท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา  สัตว์  ๒  เท้า                     อย่าได้เบียดเบียนเรา สัตว์  ๔  เท้าอย่าได้                     เบียดเบียนเรา  สัตว์มีเท้ามากอย่าได้เบียด-                     เบียนเรา  และสัตว์ที่เกิดแล้วยังมีชีวิตทั้งมวล                     ทุกหมู่เหล่า  จงประสบความเจริญ  อย่าได้                     พบเห็นสิ่งลามกสักน้อยหนึ่งเลย. จากคุณ : Olive2004 เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 19:36:42

ความคิดเห็นที่ 5           ..เอาให้เข้าใจง่าย ๆ น่ะ.. (เพื่อความสบายใจ) พิสูจน์เป็นรูปธรรมไม่ได้ ว่าได้รับหรือไม่ เช่น เราไม่สามารถสอบถาม-สัมภาษณ์เขาได้ ว่าเขาได้รับหรือป่าว จริงมั้ย ? แต่..ถ้าเราได้ทำให้เขาด้วยเจตนาดี-บริสุทธิ์  ใช้สมาธิอันแน่วแน่ อยากให้เขาได้รับด้วยกุศลเจตนาของเรา ปราถนาให้เขาเป็นสุข ถ้าเขามีญาณวิสัยอันใดที่สามรถรับรู้การอุทิศของเราได้  ก็คงจะได้รับล่ะมั้ง.. เอาเป็นว่า ตั้งใจทำให้จริงๆ  ทำด้วยใจ  ด้วยเจตนาบริสุทธิ์  ทำแล้วสลายใจ  เรื่องถึงหรือไม่ถึง  ก็ไม่สำคัญ จากคุณ : มีดกรีดใจ เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 19:58:02

ความคิดเห็นที่ 6 มีคนบอกว่าถ้าทำแล้วสมาธิแน่แน่ว ก็แค่อธิษฐานในใจก็ได้ แต่ถ้าเราไม่มีสมาธิเพียงพอ ก็ใช้น้ำเป็นสื่อ ไม่ทราบว่าจริงหรือเปล่า ทำบุญไม่กรวดน้ำ จะได้บุญไหมหนอ? โดยหลวงพ่อจรัญ  วัดอัมพวัน  จังหวัดสิงห์บุรี http://www.watchari.com/board/index.php?topic=2033.0 พระเดชหลวงพ่อจรัญฯ ได้กล่าวไว้ว่า “ยะถาให้ผี  สัพพีให้คน“ นั่นก็หมายความว่า เวลาที่พระให้พรนั้นมีความหมายดังนี้ ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ฉันใด  เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วแต่โลกนี้  ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วได้ฉันนี้  อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ ขออิฐผลที่ท่านปรารถนาแล้ว ตั้งใจแล้ว จงสำเร็จโดยฉับพลัน  สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา ขอความดำริทั้งปวงจงเต็มที่ จันโท ปัณณะระโสยะถา เหมือนพระจันทร์ในวันเพ็ญ  มะณิ โชติระโส ยะถา เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสวควรยินดีฯ (ยะถาคือการอุทิศให้กับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว)     สัพพีติโย วิวัชชันตุ ความ[^_^]ทั้งปวงของท่านจงบำราศไป    สัพพะโรโค วินัสสะตุ โรคทั้งปวงของท่านจงหาย  มา เต ภะวัตวันตะราโย อันตรายทั้งปวงจงอย่ามีแก่ท่าน   สุขี ทีฆายุโก ภะวะ ขอท่านจงเป็นผู้มีความสุขมีอายุยืน   อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลังฯ พรสี่ประการคือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติไหว้กราบ  มีปกติอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่เป็นนิจ (สัพพีคือการให้พรกับคนที่รับพรอยู่ข้างหน้า)     ทีนี้ถ้าเกิดว่าเราไม่มีน้ำที่จะให้กรวด เราจะทำยังไง?  เราก็กำหนดไปที่หน้าผาก  ทำใจให้เป็นสมาธิ เป็นกุศลจิต  ต้องการให้ส่วนบุญกุศลนี้แก่ใครเราก็ตั้งใจอุทิศออกไป ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ใครก็ว่าไป  ไม่จำเป็นต้องมีน้ำก็ได้ เพราะความสำคัญในการอุทิศส่วนบุญกุศลอยู่ที่ ความตั้งใจ และกุศลเจตนา ดังพุทธภาษิตที่ว่า “เจตนาหัง ภิกขะเว กัมมัง วะทามิ” แปลว่า “เจตนาเป็นตัวกรรม” จากคุณ : 00ลุกขึ้นยืนใหม่00 เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 55 21:34:18

ความคิดเห็นที่ 7 อาจจะเป็นวัฒนธรรมในสมัยนั้นของสังคมอืนเดีย ซึ่งเวลามีการให้หรือทำทาน เขา "อาจ" ทำกันเป็นปกติ จนชาวพุทธรุ่นหลังเข้าใจว่าสิ่งที่เขา "อาจ" จะทำเป็นปกติเป็นพิธีทางศาสนา หลักฐานที่อ้างถึงการกรวดน้ำที่ผมทราบจากพุทธประวัติซึ่งไม่แน่ใจว่าคัมภีร์ชั้นต้นจะมีหรือไม่คือ ในชาดกพระเวสสันดร ตอนที่พระโพธิสัตว์ทำทานหรือให้ทานแก่ใครก็กรวดน้ำใส่มีคนเหล่านั้นเป็นเครื่องหมาย แล้วจากหลังจากที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้แล้วปราบมาร มีแม่นางธรณีผุดขึ้นแล้วบียมวยผมอันอ้างว่ารองรับน้ำที่มาจากการกรวดที่พระโพธิสัตว์ทรงทำทานแล้วกรวดไว้ตรวจช่วงระยะเวลาแห่งการบำเพ็ญบารมี จากคุณ : ยองเจียงใหม่ เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 00:42:58

ความคิดเห็นที่ 8 ถึงบ้างไม่ถึงบ้าง ทำไปเถอะครับ ดีกว่าไม่ทำ เพราะถ้าไม่ทำก็ไม่ถึงเลยแม้แต่นิดเดียว จากคุณ : Generals เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 11:38:15

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาเพิ่มเติมนิดนึงนะคะ โดยส่วนตัวเราเองก็เป็นคนที่ไม่ได้มีสติ สมาธิแน่วแน่ เวลาทำบุญ เวลาปฏิบัติ หรือเวลากรวดน้ำแผ่ส่วนกุศลก็ได้แค่ทำ ไม่ใช่ว่าทำได้ลึกซึ้งถึงธรรมชั้นสูงอะไร แต่เราก็เชื่อในเจตนาดี ดังนั้น ในการทำบุญเพื่ออุทฺิศส่วนกุศลให้คนที่เรารักหรือให้เจ้ากรรมนายเวร เราก็จะทำเท่าที่ทำได้ตามกำลัง แม้จะไม่เข้มแข็ง แต่ก็จะทำทุกๆวันทำบ่อยๆ เราคิดว่าก็ยังดี อย่างน้อยมันก็พิสูจน์ความจริงใจได้ว่าเรามีความตั้งใจในคำอธิษฐานนี้ เผื่อผู้มีบารมีสูงจะเข้ามารับรู้และช่วยสนับสนุน อีกอย่างเวลาอุทิศส่วนกุศลก็จะอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของตัวเอง และอุทิศส่วนกุศลให้กับสิ่งศักดิ์ที่เราบูชาหรือทีคนอื่นๆนิยมบูชา แล้วค่อยอธิษฐานแผ่ส่วนกุศลให้ดวงวิญญาณที่เราต้องการส่งไปถึง โดยอธิษฐานกับผลบุญที่เราปฏิบัติ และอธิษฐานกับผลบุญที่อุทิศให้กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกที เราคิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ถ้ามีอยู่จริง ท่านคงจะเมตตา เพราะกำลังของเรายังอ่อน เราก็หวังพึ่งบารมี และอาศัยทำบ่อยๆอย่างที่บอก อีกอย่าง เคยอ่านเจอว่าบางคนเวลากรวดน้ำ ก็ยังฝากบอกเทวดา ยมบาลให้ไปช่วยบอกบุญ เพราะขณะที่เค้ากรวดน้ำดวงวิญญาณอาจจะไม่รับรู้และไม่สามารถอนุโมทนา ก็ฝากบอกไว้กับเทวดาหรือยมบาลไปบอกให้รับรู้ในเวลาที่เค้าสามารถรับรู้ได้ อันนี้อ่านเจอในเวป อาจจะดูงมงายไปหน่อย แต่ก็ถือว่าเล่าสู่กันฟังนะคะ จริงแล้วอยากให้ลองเสิร์ชข้อมูลจากเวปต่างๆ ใช้google หาข้อมูลดูนะคะ เผื่อจะได้มุมมองที่ลึกและกว้างขึ้น ใช้คำค้นหา เช่น กรวดน้ำ site:palungjit.com กรวดน้ำ site:pantip.com ก็เอาใจช่วยนะคะ ยิ่งรู้มาก ยิ่งเข้าใจมากก็จะยิ่งมั่นใจ และยิ่งทำมากก็ยิ่งเชื่อมั่นนะคะ จากคุณ : 00ลุกขึ้นยืนใหม่00 เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 16:14:58

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกๆๆคนมากค่ะ .... พอทุกคนเข้ามาแสดงความคิดเห็น ก้อทำให้เราคิดว่า คงจะสวดมนต์ และทำบุญ แผ่เมตตา อย่างนี้ไปเรื่อยค่ะ อาจจะไม่ทุกวัน แต่ก็จะพยายาม...ให้บ่อยที่สุดค่ะ เพราะเราจะทำอย่างนี้ให้กระต่ายเราที่เสียไปค่ะ จากคุณ : เฉาก๊วยจอมซน เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 55 19:07:24