ส่งการบ้านค่ะ

กราบนอบน้อมคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมเจ้า คุณพระอริยสงฆ์เจ้า ด้วยเศียรเกล้า


กราบสวัสดีแด่ท่านผู้เข้ามาอ่านและผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายทุกท่านค่ะ

มาส่งการบ้านช้าเพราะยังก้มหน้าก้มตาเดินๆ นั่งๆ  เก็บทรัพย์สมบัติภายในอยู่ค่ะ

ยังพยายามได้อยู่ค่ะ

เมื่อวันที่2-4 มิย.2555 ไปอยู่ที่วัดป่าแก้วค่ะ
ก่อนไปก็ป่วยจู่ๆก็เวียนหัวซะงั้น ทั้งที่อาการนี้จากลากันไปนาน
เช้ามืดวันที่2 มิย. เตรียมแต่งตัวจะไปวัด ก็เวียนหัวมากๆต้องนอนไปอีกครึ่งวัน
วันที่3 มิย .  ก็ปวดท้อง ท้องเสียซะอีก แต่ก็พยายามสู้ แม้ลงนอนก็ตาม  ดู

เช้ามืดวันที่4 มิย. ตื่นมาเดินบนศาลา  สดชื่นสบายดี วันนี้ทั้งเดินและนั่ง เป็นไปด้วยดี
และได้ถามแม่ชีว่าคืนนี้เขาเดินจงกรมกันทั้งคืนรึเปล่า แม่ตอบว่า ไม่

แต่ใจลึกๆ ตั้งใจว่าคืนนี้จะเดิน นั่ง ทั้งคืน
เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา เนื่องในวันพุทธชยันตี 2600ปี พระพุทธศาสนา
ถ้าร่างกายไหวก็ไหว   ไม่ไหวก็จะยอมรับโดยดุษฏี      
หลังจากเวียนเทียนเสร็จ   นั่งฟังธรรมจากพระอาจารย์จงกล จนถึง3ทุ่มครึ่ง
ท่านอื่นๆก็ลงไปที่พัก
ก็เดินจงกรมและนั่งสมาธิอยู่บนศาลาต่อ   ซึ่งมีเหลืออยู่3 คน (แม่1 โยมผู้หญิง 2)
.....ไม่ง่วงไม่หลับ สดชื่นมาก ขณะนั่งสมาธิ รู้สึกนิ่งสงบมากๆอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
.....ในทรวงอก มันสว่างโพลน......ตื่นตลอดเวลา
เดินและนั่ง จนถึงตี 1

แม่ชีลงมาที่พัก เลยลงตามมาด้วย เพื่อจะเข้าห้องน้ำได้สะดวก
(ใจจริงกลัวเจ้าล็อตไวเรอร์2ตัว หากต้องขึ้นๆลงๆบนศาลา เกิดเขาผิดกลิ่น จะตะครุบเอาได้)
แม่ชีท่านบอกว่ามาเดินในที่พักก็ได้  ก็เลยลงมา  
ก็เดินจนถึงเช้ามืด  ..ไม่ง่วง ไม่อยากนอน เหลียวเห็นที่นอน ใจก็เมิน


พึ่งเข้าใจชัดๆว่า โอ๊ว....ธรรมท่านเป็นอย่างนี้เอง ถ้าทำ แล้วจะเห็น........
ตื่นโพรงสว่างไสวในทรวงอก ทั้งคืน
เปรียบประดุจในทรวงอกนั้นไม่มีปอดหัวใจตับไตไส้พุง

พอตี5ครึ่ง  ก็กลับบ้าน อาบน้ำแต่งตัวไปทำงานต่อ
ทำงานทั้งวัน  แต่..ทั้งวันมันก็ไม่ง่วงค่ะ  นึกในใจว่า..แล้วคืนนี้จะหลับมั๊ยเนี่ย


........ปกติ ....ดิฉันมีพรสวรรค์ในการนอนมาก    หัวถึงหมอนก็หลับ...หลับกลางอากาศก็ว่าได้

ช่วงนี้ เวลานั่งสมาธิ  ใจจะนิ่งเงียบได้เร็วค่ะ  
บางวัน งดทานหลังเที่ยงด้วยค่ะ
บางครั้งก็ของดสัก 3วัน  รู้สึกสบายตัวดีค่ะ กายโล่ง กายเบา
และสังเกตตัวเองว่า ชอบเดินในที่โล่งๆ ถ้าฝนตก อากาศเย็น จะมีใจอยากเดินจงกรมมากกว่าปกติ

และอาการอยากเดินจงกรม อยากนั่งนั่งสมาธินี้เขาไม่จางไปจากใจ
ถ้าไม่ทำเมื่อไร จะรู้สึกขัดๆอึดอัดว่าทำไมไม่ทำ    

และตั้งแต่วันที่ 11-14 มิย. ก็งดอาหารตั้งแต่หลังเที่ยง  มีหิวบ้างไรบ้าง
แต่ก็สังเกตุใจตัวเองว่า หิว / อยาก  กันแน่
....หัดไม่ตามใจที่อยาก....
พองดอาหารหลังเที่ยงกายก็เบา แต่ใจจะหนัก(หิว-อยาก)
แต่พอผ่านข้ามคืนมาได้ ใจจะโล่งโปร่งเบา
พอหลังทานอาหารเช้าเสร็จ ใจจะบอก..วันนี้ งดอาหารหลังเที่ยงกันอีกเหอะ....

ก็ค่อยๆทำไป กว่าจะผ่านแต่ละวันแต่ละคืน  

ตอนนี้สังเกตุตัวเองแล้วรู้สึกได้ว่ายังทำได้ไม่เต็มที่เต็มกำลัง


ก็จะพยายามต่อนะคะ

ควรมิควร ขอได้โปรดแนะนำด้วยค่ะ ด้วยรู้สึกว่าตัวเองดั่งเช่นเศษธุลีดินยังใหม่ต่อการปฏิบัติ
ขอบพระคุณค่ะ

(ปล.) การเขียนส่งการบ้าน ทำให้ดิฉันมีความพยายามดีค่ะ
เพราะถ้าไม่ทำขี้เกียจ ก็จะไม่มีอะไรเขียนส่งพระอาจารย์ท่านด้วย

แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 55 16:40:53

จากคุณ	: พระจันทร์เดือนแรม
เขียนเมื่อ	: 16 มิ.ย. 55 16:01:44