ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยนะท่าน ว่าแต่ใครแต่งเนี่ย สัมผัสนอกหายไปไหน จากคุณ : ไกด์ไม่เก่า (ไกด์ไม่เก่า) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 08:30:40

ความคิดเห็นที่ 2 อนุโมทนาสาธุ จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:05:34

ความคิดเห็นที่ 3 อนุโมทนาครับ  พอตายแล้ว เคยเป็นอะไรอยู่ มันก็ต้องเลิกเป็น เลิกมี เลิกเกี่ยวข้อง หมดๆ จบๆกัน กับเรื่องในโลก หัดตายได้ตอนนี้ ก็วางเสียได้ตอนนี้ครับ  หัดตายบ่อยๆ ก็วางได้บ่อยๆ จากคุณ : ฝนสลัดมือ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:22:03

ความคิดเห็นที่ 4 ความตายเป็นสิ่งแน่นอน จากคุณ : เด็กชายอนามัย เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 09:50:21

ความคิดเห็นที่ 5 นิจจัง มรณัง จากคุณ : กระท่อมผักหวาน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 13:21:14

ความคิดเห็นที่ 6 ^ ^ จากคุณ : tripper 95 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:29:28

ความคิดเห็นที่ 7 # คห.1 สัมผัสนอกหายไปไหน ฤ จะสู้ดูนัยในคำกลอน จากคุณ : Lamiette เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 04:08:02

ความคิดเห็นที่ 8 คุณช่วยชีิวิตผมครับ ผมติดเรื่องบางอย่างอยู่ แต่พอได้อ่านกลอนนี้แล้ว ผมใจโล่งมากขึ้นครับ จากคุณ : Real~Fine เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 19:15:31

ความคิดเห็นที่ 9 สาธุค่ะ จากคุณ : minaemee เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 23:58:15

ความคิดเห็นที่ 10 สาธุ สาธุค่ะ จากคุณ : เล้งยี้ ศิษย์สุสานโบราณ เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 03:44:49

ความคิดเห็นที่ 11 กาลนี้มิได้รั้งรอเราหนักหนา         อย่ามัวมามึนเมาเลยเราเอ๋ย หลงนิยมชมทุกข์ว่าสุขเอย          ไม่ช้าเลยจะต้องลาโลกคลาไคล ชั่วหรือดีที่ทำกรรมทั้งหลาย         ไม่หนีหายสูญสิ้นไปถิ่นไหน ย่อมอยู่ดีกินดีไม่มีภัย                 รวมเก็บไว้ที่จิตติดตัวเรา อนิจจังทั้งนั้นไม่ทันคิด                พอเ็ห็นฤทธิ์อนิจจังเลยนั่งเหงา ว่าโอ้เอ๋ยอกเอยเอ๋ยอกเรา            มามัวเมาอนิจจังจีรังกาล อนัตตาสังขารนี้ด้านดื้อ                ไม่เชื่อถือถ้อยคำที่ร่ำไข จะพูดจาว่าขานประการใด             ไม่ตามใจข้อขัดอนัตตา เราจะต้องพบกับมัจจุราช              ไม่แคล้วคลาดมั่นคงอย่าสงสัย รีบเตรียมตัวไว้ก่อนไม่ร้อนใจ         มาเมื่อไรเราก็พบไม่หลบนา จากคุณ : คำพันธ์ เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 08:01:23

ความคิดเห็นที่ 12 มองทุกสิ่งใ้ห้เห็นเป็นของว่าง          ย่อมปล่อยวางอัตตาพาสุขสันต์ พ้นจากทุกข์โทษภัยได้ฉับพลัน       หมดโมหันธ์หายสะดุ้งไม่นุงนัง โอ้สามัญผันแปรไม่แท้เที่ยง           เหมือนย่างเยี่ยงชายหญิงทิ้งวิสัย นี่หรือจิตคิดหมายมีหลายใจ            ที่จิตใคร่จะเป็นหนึ่งอย่าพึงคิด สังขารใช่เที่ยงย่อมเบี่ยงบ่าย           ร่างกายมิได้แกร่งดังเหล็กกล้า จิตหวั่นสั่นคลอนคราวอ่อนล้า           จะเหลือค่าสินทรัพย์ไว้กับใคร จากคุณ : คำพันธ์ เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 09:28:23

ความคิดเห็นที่ 13 สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง        อันนี้  อนิจจา  วตะ  สังขารา   สังขารทั้งหลายเป็นอย่างนี้    มันไม่เที่ยงทั้งหมด   เราไม่ควรจะหลง   ใ้ห้พิจารณาให้มันรู้   มันเห็น  เราไม่ข้องอะไร  ไม่คาอะไร  ข้องลูก ข้องหลาน   ข้องบ้าน   ข้องเมือง   ไม่มีข้องละผู้ (คน)  นี้    ยศมันก็ไม่คา (เหลืออยู่) อะไรมันก็ไม่คาซักอย่าง    อะไรมันก็ไม่ข้องสักอย่าง   เห็นไหมล่ะ    เราก็เพ่งดูให้มัน รู้   มันเห็นซี่    กราบพระอาจารย์ฝั้น   อาจาโร   (พระผู้เป็นประทีปส่องทางชีวิตเพื่อการดำเนินชีวิต อันประเสริฐ) จากคุณ : คำพันธ์ เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 55 09:41:56

ความคิดเห็นที่ 14 กลอนเยี่ยมมากครับ เจอกลอนดีๆ อ่านเพลิน ได้คติ อย่างนี้น้อยมาก จากคุณ : Terkrub เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 07:50:34

ความคิดเห็นที่ 15 ขออนุญาตแชร์นะครับ จากคุณ : Terkrub เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 55 07:52:50

ความคิดเห็นที่ 16 สาธุ จากคุณ : วายุมนตรา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 55 19:47:56