ความคิดเห็นที่ 1 26  พระองค์ยังตรัสอีกว่า พระอาณาจักรของพระเจ้ายังเปรียบเสมือนคนที่นำเมล็ดพืชไปหว่านในดิน 27 เขาจะหลับหรือตื่น กลางคืนหรือกลางวัน เมล็ดนั้นก็งอกขึ้นและเติบโต เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรเขาไม่รู้ 28 ดินนั้นมีพลังให้เกิดผลในตนเอง ครั้งแรกก็เป็นลำต้น แล้วก็ออกรวง ต่อมาก็มีเมล็ดเต็มรวง   29 เมื่อข้าวสุก เกิดผลแล้ว เขาก็ใช้คนไปเก็บเกี่ยวทันที เพราะถึงฤดูเก็บเกี่ยวแล้ว (มก 4:26-29) จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:20:47

ความคิดเห็นที่ 2 นักบุญมาระโกผู้เดียวเท่านั้น ที่เล่าเรื่องนิทานเปรียบเทียบเรื่องนี้ พระเยซูเจ้าเล่านิทานเปรียบเทียบ เรื่องเมล็ดพืชที่เจริญเติบโตอย่างเงียบ ๆ เพื่อเปรียบเทียบกับ อาณาจักรสวรรค์ของพระเป็นเจ้า ซึ่งเจริญเติบโตอย่างเงียบ ๆ และโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น และใช้เวลานานด้วย อาณาจักรสวรรค์ของพระเป็นเจ้า เปรียบเหมือนการหว่านเมล็ดพืช หลังจากที่ชาวนาไถนาแล้ว  เขาก็หว่านข้าวแล้วก็ไถกลบ เสร็จแล้วก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของธรรมชาติ   ชาวนาไม่ค่อยเฝ้าดูว่ามันจะงอกเมื่อไร และอย่างไร ชาวนากลับไปทำหน้าที่ของเขาตามปกติ ธรรมชาติที่พระเป็นเจ้าทรงสร้าง เริ่มทำงานอย่างมหัศจรรย์และอย่างเงียบ ๆ กล่าวคือ  เมล็ดเริ่มงอก  เจริญเติบโต ออกรวง และที่สุดมีเมล็ดเต็มรวง หลังจากนั้นชาวนาก็เริ่มทำงานอีกครั้งหนึ่ง  คือ เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว  เขาก็เกี่ยวข้าวใส่ยุ้งฉาง จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:22:09

ความคิดเห็นที่ 3 พระเยซูเจ้าต้องการสอนสานุศิษย์และผู้ติดตามพระองค์ว่า   การเจริญเติบโตหรือความเจริญรุ่งเรือง ของพระศาสนจักรบนแผ่นดินนั้น   ค่อยทีค่อยไปทีละเล็กทีละน้อย  แทบมองไม่เห็น ในขณะที่มนุษย์เราก็ทำธุระตามปกติ แต่ว่าฤทธิ์อำนาจของพระเป็นเจ้าทำงานในธรรมชาติ   และพระองค์บันดาลให้เกิดผล พระเยซูคริสตเจ้า พระบุตรของพระเป็นเจ้า เปรียบเทียบพระองค์เองเหมือนกับ ชาวนาผู้หว่านข้าว หลังจากได้เตรียมดินแล้ว กล่าวคือ พระองค์เทศนาข่าวดีให้แก่โลก   และพระองค์สัญญากับผู้ติดตามพระองค์ว่า จะได้เก็บเกี่ยวผลอย่างแน่นอนจนที่สุด แม้จะมีอุปสรรคต่าง ๆ เช่น จากการเข้าใจผิดเกี่ยวกับพระเมสสิยาห์ และอาณาจักรสวรรค์ของพระองค์ จากฝ่ายผู้ฟัง และแม้จากสานุศิษย์ของพระองค์ และจากคำสอนของพระองค์เอง เช่น พวกฟาริสี ซึ่งพยายามจะลบล้างคำสอนของพระองค์เสมอ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:24:10

ความคิดเห็นที่ 4 ทำไมพระองค์ไม่ปราบศัตรูของพระองค์ให้หมดสิ้นสักที โดยอาศัยฤทธิ์อำนาจของพระองค์ ยากอบและยอห์นต้องการให้พระองค์ทำอัศจรรย์ให้ฟ้าผ่า หมู่บ้านชาวสะมาเรียซึ่งไม่อยากต้อนรับพระองค์ (ลก 9:54) แต่พระองค์ไม่ได้ทำเช่นนั้น เพราะอาณาจักรสวรรค์ของพระองค์ก็ไม่ได้มาอย่างเอิกเกริก   ไม่แปลกอะไร ที่บรรดาอัครธรรมทูตเข้าใจว่า พระองค์ก็ล้มเหลว และศัตรูของพระองค์ได้รับชัยชนะ เมื่อพระองค์ถูกตัดสินประหารชีวิต   แต่ว่านี่แหละ เป็นการเจริญเติบโตอย่างเงียบ ๆ ของเมล็ดข้าว การที่พระเยซูคริสตเจ้า ถูกมัดในสวนมะกอกนั่นแหละ บันดาลให้โซ่ตรวน ที่บาปผูกมัดมนุษย์อยู่ให้ขาดสะบั้นไป การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนนั้นแหละ เป็นบ่อเกิดแห่งชีวิตนิรันดรสำหรับมนุษยชาติ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:25:44

ความคิดเห็นที่ 5 เมล็ดพืชที่หว่านไว้ในนา และดูเหมือนว่าเจ้าของได้ลืมแล้ว   ได้งอกงามขึ้นเมื่อถึงเวลาของมัน และได้ออกเมล็ดเต็มรวง   บรรดาอัครธรรมทูต เข้าใจสิ่งต่างๆ เหล่านี้อย่างดี หลังจากที่เขาได้รับพระจิตในวันฉลองพระจิตเจ้าเสด็จลงมา เพราะพวกเขา ที่เป็นเช่นเดียวกัน เคยอ่อนแอมาแล้ว และได้วิ่งหนีเอาตัวรอดในวันพฤหัสศักดิ์สิทธิ์   ก็ได้ยอมพลีชีพอย่างกล้าหาญเพื่ออาณาจักรสวรรค์ เพื่อว่าผู้ที่ฟังพวกเขาจะได้มีชีวิตชั่วนิรันดร แม้ว่าในสมัยของเรานี้ จะไม่มีคริสตชนที่สงสัยในพระญาณสอดส่อง และพระปรีชาญาณของพระเป็นเจ้า ในการสถาปนาพระศาสนจักรบนแผ่นดิน   แต่คริสตชนเป็นอันมาก ก็ยังมองไม่เห็นพระญาณที่อาทร อันเป็นปรีชาชาญของพระเป็นเจ้าในชีวิตส่วนตัวของพวกเรา เรายอมรับว่า พระคริสตเจ้าจำต้องรับทนทรมาน และสิ้นพระชนม์เพื่อจะได้ไถ่พวกเรา   แต่เราก็ยังลืมคำสั่งของพระองค์ ที่สั่งให้เรา แบกกางเขนทุก ๆ วัน ถ้าเราปรารถนาจะมีชีวิตชั่วนิรันดร จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:27:41

ความคิดเห็นที่ 6 พวกเราหมดความเพียร และรู้สึกหงุดหงิดใจเมื่อเห็นว่า หนทางสวรรค์ดูเหมือนจะตัน เพราะอุปสรรคต่าง ๆ ทั้งนี้ เนื่องจากความอ่อนแอของเราเอง หรือความบกพร่องของเราในฐานะมนุษย์ เรามักจะตั้งปัญหาถามพระองค์ว่า   พระองค์ยังเอาใจใส่ต่อจ้าพระองค์หรือเปล่า  หรือว่าพระองค์ทรงทอดทิ้งเราไว้ตามยถากรรม พระองค์ได้หว่านพืช  ประทานความเชื่อแก่พวกเรา และได้เรียกเราเป็นพิเศษ ให้ทำหน้าที่ที่พระองค์ต้องการ แต่ดูเหมือนว่าพระองค์ไปติดธุระอย่างอื่น  และดูเหมือนลืมเราแล้ว จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:29:07

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าหากเมล็ดพืชสามารถหาเหตุผลได้ มันคงจะคิดว่าทันถูกทอดทิ้งแล้ว   ชาวนาทิ้งมันแล้ว  และไปทำธุระอื่น แต่การละทิ้งนั้นเองเป็นสิ่งจำเป็น เพราะชาวนารู้ว่า เมื่อเขาทำหน้าที่ของเขาแล้ว   ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของธรรมชาติ ที่พระทรงสร้างจะทำงานต่อไป   และชาวนาก็มั่นใจในความสำเร็จ  ผลก็คือว่า เขาเป็นคนฉลาด พระเป็นเจ้าทรงปฏิบัติต่อวิญญาณ เช่นเดียวกัน บางครั้งเรารู้สึกว่า พระเป็นเจ้าทรงทอดทิ้งเรา พระหรรษทานของพระองค์ ก็ทำงานเงียบ ๆ ภายในจิตใจเรา เพื่อช่วยเหลือเราให้ชนะอุปสรรค และให้เราสามารถทน ความยากลำบาก หรือความเสียใจ ที่กำลังจะขบกลืนเรา เหมือนกับเมล็ดพืช เมื่อถึงเวลาอันสมควร ก็จะงอกจากพื้นดินที่กลบมันอยู่ จะได้รับน้ำค้างและแสงแดด และที่สุดก็จะบังเกิดผล จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:31:26

ความคิดเห็นที่ 8 ฉะนั้น ในยามตกทุกข์ได้ยาก ให้เรามีความไว้วางใจอย่างมั่นคง ในพระปรีชาญาณ ความรักอันปราศจากขอบเขตของพระเป็นเจ้า เราอาจจะไม่เห็นเหตุผลว่า ทำไม หรือเพราะเหตุไร   เราจึงต้องประสบเคราะห์ร้ายหรือต้องรับทุกข์ถึงขนาดนั้น อย่างไรก็ดี  ขอให้เรามั่นใจได้ว่า   ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรานั้น เป็นไปตามเหตุการณ์ ของพระเป็นเจ้าที่ทรงรักเรา และพระองค์เองได้จัดไว้สำหรับเรา ถ้าหากว่าเราจะรอคอย ให้พระองค์เสด็จมาช่วยเรา ด้วยความพากเพียร โดยพยายามทำทุกสิ่ง ที่เราสามารถโดยเต็มที่ และวางใจในพระองค์ เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผลที่จะตามมา จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:33:00

ความคิดเห็นที่ 9 เหมือนกับพระอาจารย์เจ้า ที่เราสมัครใจติดตาม เราจะผ่านสวนเกทเสเมนี และเนินกัลวารีโอ   แต่เราจะกลับคืนชีพ พร้อมกับพระองค์ เพื่อรับมงกุฎตลอดชั่วนิรันดร   หากเราไม่รีบสลัดกางเขนออกจากบ่าของเรา เวลาเก็บเกี่ยวจะมาถึง จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:34:53

ความคิดเห็นที่ 10 ฉะนั้นขอให้เรามีความพากเพียร อย่าใจร้อนที่จะได้เห็นผลเร็ว ๆ ในกิจการของเรา   ธรรมชาติไม่กระโดด  แต่ค่อย ๆ เป็นไปตามธรรมชาติ   ไม่มีชาวนาคนไหน ที่หลังหว่านเสร็จก็จะได้เก็บเกี่ยวทันที เราจะต้องมีความหวัง เราอยู่ในสมัยที่มีบรรยากาศค่อนข้างจะหมดหวัง   สังคมเสื่อม พระศาสนจักรกำลังประสบกับวิกฤตการณ์   แต่ในฐานะที่เราเป็นผู้ที่เชื่อในพระเป็นเจ้า   เรายังเห็นแสงแห่งความหวังอยู่เสมอ เพราะพระองค์ เป็นผู้จัดการทุกสิ่งทุกอย่าง ให้เป็นไปตามแผนการของพระองค์ แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 21:36:35

ความคิดเห็นที่ 11 "ชีวิตคือความหวัง" เมื่อชีวิตมีปัญหา เมื่อพายุโถมเข้าใส่ ความหวังทั้งหัวใจขอฝากไว้ที่พระองค์ พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งให้ต้องเดินอยู่ลำพัง ชีวิตคือความหวังในพระองค์ จากคุณ : agape_love_22 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 22:02:27

ความคิดเห็นที่ 12 เดี๋ยวนี้มีรอบค่ำด้วยหรือครับ จวนแล้ว ท่าน FOB ผมเริ่มเคลิ้มแล้ว  ^^ จากคุณ : สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 55 22:53:36

ความคิดเห็นที่ 13 : ) จากคุณ : Mahasati Neo เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 08:44:32

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ คุณ gape_love_22 และคุณ สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ สำหรับเพลงเพราะ ๆ ฟังก่อนนอนครับ เดิมตั้งใจจะเก็บไว้โพสต์วันนี้ ช่วงนี้ไม่ค่อยอยู่บ้าน มีเวลาก็เลยรีบโพสต์เสียก่อนครับ ขอขอบคุณ คุณ Mahasati Neo ที่แวะมาอ่านพระวาจาสม่ำเสมอครับ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 55 12:05:23

ความคิดเห็นที่ 15 พี่น้องครับ พี่น้องต้องอดใจรอนะครับ ความเชื่อจะค่อย ๆ เติบโต จะค่อย ๆ ผลิดอก ออกผล วันหนึ่ง เมื่อเติบใหญ่ได้ที่แล้ว ความเชื่อของเราก็จะกลายเป็นไม้ใหญ่ ให้บรรดาฝูงนกได้พึ่งพิงอาศัยนะครับ ขอพระอวยพร ให้เมล็ดพันธุ์ความเชื่อ ที่อยู่กับพี่น้อง เติบโต กลายเป็นที่พึ่งสำหรับพี่น้องและคนอื่น ๆ ด้วยครับ จากคุณ : FOB เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 55 14:20:51